วิวาห์บันดาลรัก
"ส่องกระจกดูตัวเองหน่อย ใครจะไปทนคบกับยัยขาหมูอืดอย่างเธอ รู้ไว้เลยนะว่าที่ฉันยอมคบกับเธอมาตั้งเดือน ก็เพราะฉันพนันกับเพื่อนเอาไว้ อย่างเธอน่ะอยู่คนเดียวไปเถอะ ไม่มีผู้ชายคนไหนอยากคบผู้หญิงน่าเบื่ออย่างเธอหรอก"
ประโยคแทงใจนั้นมาจากแฟนคนแรกในชีวิตของเธอ คีตภัทร สาวร่างใหญ่ด้วยน้ำหนัก 98 กก.และส่วนสูง 175 ซม. จึงประชดชีวิตแบบผิดๆ ด้วยการดื่มจนเมา และยอมมีความสัมพันธ์แบบไม่ผูกมัดกับหนุ่มหล่อคนหนึ่ง
หลังตื่นขึ้นมาพบความจริง เธอไม่กล้าแม้แต่จะเรียกร้องอะไรจากเขา เพราะรู้ว่าเป็นความผิดของตัวเอง จึงคิดจะลืมเรื่องเก่าๆ ไปให้หมดและเริ่มต้นชีวิตใหม่ ทว่าไม่นานเธอกลับพบว่าร่างกายของตัวเองไม่ปกติ และนึกถึงโรคที่อาจจะติดจากชายคนนั้นมา
ก่อนจะช็อกยิ่งกว่าโดนแฟนเก่าบอกเลิก เมื่อได้รู้ว่าเธอไม่ได้ติดโรคจากเขา แต่ได้ลูกของเขาติดท้องมาต่างหาก...
ประโยคแทงใจนั้นมาจากแฟนคนแรกในชีวิตของเธอ คีตภัทร สาวร่างใหญ่ด้วยน้ำหนัก 98 กก.และส่วนสูง 175 ซม. จึงประชดชีวิตแบบผิดๆ ด้วยการดื่มจนเมา และยอมมีความสัมพันธ์แบบไม่ผูกมัดกับหนุ่มหล่อคนหนึ่ง
หลังตื่นขึ้นมาพบความจริง เธอไม่กล้าแม้แต่จะเรียกร้องอะไรจากเขา เพราะรู้ว่าเป็นความผิดของตัวเอง จึงคิดจะลืมเรื่องเก่าๆ ไปให้หมดและเริ่มต้นชีวิตใหม่ ทว่าไม่นานเธอกลับพบว่าร่างกายของตัวเองไม่ปกติ และนึกถึงโรคที่อาจจะติดจากชายคนนั้นมา
ก่อนจะช็อกยิ่งกว่าโดนแฟนเก่าบอกเลิก เมื่อได้รู้ว่าเธอไม่ได้ติดโรคจากเขา แต่ได้ลูกของเขาติดท้องมาต่างหาก...
Tags: พ่อแม่ลูก , พระเอกสายซึน , จีบเมียตัวเอง
ตอน: ตอนที่ 1 คืนพิศวาส
ตอนที่ 1
“ทุกอย่างมันเป็นแค่เกม” วศินบอกหญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้าด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “แต่ก็ขอบใจนะที่ทำให้ฉันรู้ว่าตัวเองตีบทแตกแค่ไหน เธอทำให้ฉันมั่นใจขึ้นอีกเยอะเลยที่จะก้าวเข้าสู่วงการบันเทิง” ดวงตาของชายหนุ่มเปล่งประกาย เมื่อนึกถึงเส้นทางในวงการบันเทิงที่เพิ่งมีแมวมองมาทาบทามเขาเอาไว้
“ศินหมายความว่ายังไง คีย์ไม่เข้าใจ” คีตภัทรถามแฟนหนุ่ม เขาเป็นแฟนคนแรกของเธอ และเป็นฝ่ายเข้ามาหาเธอก่อน ทั้งที่เธอรู้ตัวดีว่าไม่ใช่คนสวย แต่พอโดนเขาตามจีบหนักๆ เข้าเธอจึงเริ่มมีใจและยอมคบเป็นแฟนกับเขา ความรักของเราเพิ่งจะผ่านมาแค่เดือนเดียวแท้ๆ
"นี่เธอคิดว่าฉันชอบคนอย่างเธอจริงๆ เหรอ หลงตัวเองไปแล้วยัยอ้วน ส่องกระจกดูตัวเองหน่อย ใครจะไปทนคบกับยัยขาหมูอืดอย่างเธอ รู้ไว้เลยนะว่าที่ฉันยอมคบกับเธอมาตั้งเดือน ก็เพราะฉันพนันกับเพื่อนเอาไว้ อย่างเธอน่ะอยู่คนเดียวไปเถอะ ไม่มีผู้ชายคนไหนอยากคบผู้หญิงน่าเบื่ออย่างเธอหรอก"
วศินมองหญิงสาวที่เขาต้องทนกล้ำกลืนฝืนคบด้วยถึงหนึ่งเดือนอย่างรำคาญเต็มทน คีตภัทรไม่เฉียดกับคำว่าสวยเลยสักนิดในสายตาเขา ทั้งอ้วน ล่ำ ถึก แต่งตัวก็แสนเชยด้วยเสื้อเชิ้ตตัวโคร่ง กับผมทรงหน้าม้าหนาๆ และผมหางม้าฟูๆ อย่างคนที่ไม่เคยเข้าร้านทำผม เธอช่วยเขาได้แค่เรื่องเดียวเท่านั้นคือเรื่องเรียน เพราะเธอเรียนเก่งและสอบได้คะแนนสูงที่สุดในห้อง
“ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย คีย์เคยไปทำอะไรที่ผิดต่อศินหรือไง” หญิงสาวถามอย่างไม่เข้าใจ เธอคิดว่าคนที่วางแผนทำร้ายจิตใจคนอื่นได้จะต้องเคยมีความแค้นต่อกัน แต่เธอนึกไม่ออกว่าเคยไปทำอะไรให้เขาตอนไหน
“ใครใช้ให้เธอประกาศในห้องล่ะว่าจะไม่มีแฟนจนกว่าจะเรียนจบ พวกฉันได้ยินแล้วรู้สึกว่ามันน่าตลก เราก็เลยพนันกันเล่นๆ ว่าถ้าฉันทำให้เธอผิดคำพูดได้ พวกนั้นต้องจ่ายให้ฉันคนละพัน มันก็แค่นี้แหละ” วศินบอกก่อนจะหันไปโบกมือให้กลุ่มเพื่อนที่รออยู่ห่างออกไป เป็นสัญญาณว่าทุกอย่างใกล้จะจบแล้ว
คีตภัทรจำได้ว่าเธอพูดอย่างนั้นกับเพื่อนของเธอจริงๆ เพราะเธอรับปากยายไว้แล้วว่าจะตั้งใจเรียนให้สำเร็จ ถ้ายังเรียนไม่จบก็จะไม่คิดเรื่องความรักเด็ดขาด แต่ใครจะคิดว่าความตั้งใจดีของเธอจะกลายเป็นเรื่องตลกสำหรับคนอื่น
“เรื่องของเราจบแค่นี้แหละ แล้วไม่ต้องติดต่อไปหาฉันอีกละ เจอกันที่ไหนก็ไม่ต้องมาทัก เรียนจบแล้วฉันหวังว่าเราจะไม่ต้องเจอกันอีกนะ”
คีตภัทรได้แต่ยืนตัวชาอยู่ที่เดิม ขณะมองตามชายหนุ่มเดินไปหาเพื่อนๆ ของเขา หูของเธอยังแว่วเสียงที่เขาบอกคนอื่นอย่างคึกคะนองว่าจะเอาเงินที่ชนะพนันพาทุกคนไปเลี้ยง แต่นี่หรือคือของขวัญวันจบการศึกษาของเธอ หญิงสาวถามตัวเองด้วยความเจ็บหนึบในหัวใจ เธอรู้ว่าตัวเองไม่ใช่คนสวย ดังนั้นเมื่อมีชายหนุ่มที่หล่อที่สุดในสถาบันมาบอกว่าชอบเธอ ทำให้เธอเผลอคิดไปว่าเขาจะมองข้ามรูปลักษณ์ภายนอก และรักที่เนื้อแท้ตัวตนของเธอ แต่สุดท้ายทุกอย่างกลับเป็นแค่เกมอย่างนั้นหรือ
หญิงสาวก้มมองมือตัวเองด้วยภาพที่พร่าเลือนด้วยหยดน้ำตา เราเคยเดินจูงมือ เคยไปกินข้าว เคยนั่งติวหนังสือด้วยกัน เคยยิ้ม เคยหัวเราะ จะให้เธอบอกตัวเองว่าทุกอย่างเป็นภาพลวงตาอย่างนั้นหรือ วศินคนที่เธอรู้จักเขาไม่ใช่คนที่จะทำร้ายจิตใจใครได้ เธอยังอยากจะเชื่อว่าตัวเองไม่ได้มองคนผิด จะต้องมีอะไรสักอย่างบีบบังคับให้เขาพูดตัดรอนเธอแบบนี้ เธอจะต้องรู้ให้ได้และไม่ว่าจะมีปัญหาอะไร เธอจะหาทางช่วยเขาและเราจะฝ่าฟันไปด้วยกัน
เพราะความรักและความเชื่อใจทำให้คีตภัทรตัดสินใจมาที่ผับแห่งหนึ่ง ซึ่งเธอได้ยินวศินนัดกับเพื่อนๆ ว่าจะมาฉลองกันที่นี่ ใจของหญิงสาวเต้นแรงเมื่อต้องก้าวเข้าไปในสถานบันเทิงแห่งนี้เพียงลำพัง เธอเป็นเด็กกำพร้าที่โตมากับยาย นอกจากเรียนและช่วยยายทำงานแล้ว เธอก็ไม่เคยออกเที่ยวกลางคืนมาก่อน ความที่ถูกปลูกฝังมาแต่เด็กว่าสถานที่แบบนี้เป็นที่อโคจร ทำให้เธอรู้สึกไม่ค่อยปลอดภัยตั้งแต่วินาทีแรก หากความรัก...ความหวัง...ช่วยให้เธอข่มความกลัวเอาไว้ได้
คีตภัทรรู้สึกราวกับก้าวเข้ามาในอีกโลกที่เธอไม่เคยรู้จัก ท่ามกลางแสงไฟสลัวมีนักเที่ยวทั้งชายและหญิง กลิ่นบุหรี่อัดแน่นลอยอวลอยู่ในอากาศจนเธอรู้สึกหายใจไม่ออก สองตากวาดมองหาชายคนรัก บางทีเขาอาจจะเดือดร้อนเงินเลยมาทำงานที่นี่ แต่เพราะไม่อยากให้เธอเดือดร้อนไปด้วยก็เลยต้องแสดงละครตบตาเธอ หากแล้วข้อสันนิษฐานของเธอก็ถูกปัดตกในอีกไม่กี่นาทีต่อมา เมื่อเห็นชายหนุ่มนั่งอยู่กับเพื่อนกลุ่มใหญ่ ข้างกายของเขามีสาวสวยหุ่นดีขนาบข้าง
วศินมีเงิน...และอาจจะเป็นเงินที่ได้มาจากการพนันอย่างที่เขาว่า
ไม่สิ เขาอาจจะป่วยหนักและต้องการปิดเรื่องกับเธอไว้ หากเมื่อเห็นชายหนุ่มกินเหล้าราวกับน้ำ แถมยังนัวเนียกับผู้หญิงที่แต่งกายวาบหวิวอย่างไม่เกรงใจใคร เธอก็หมดข้อแก้ตัวที่จะหามาอ้างกับตัวเองเพื่อเขาอีก หากลึกๆ แล้วเธอยังหวัง...หวังว่าเขาจะมีใจให้เธอสักนิด และสิ่งที่เธอจะทำเพื่อพิสูจน์ใจเขาได้ก็มีเพียงอย่างเดียว
หญิงสาวสั่งเหล้ามาดื่ม และเพียงอึกแรกของเหลวร้อนแรงนั้นก็ราวกับจะเผาคอของเธอ แต่ถ้าไม่มีแอลกอฮอลล์เข้าสู่กระแสเลือด เธอก็คงไม่กล้าพอจะทำในสิ่งที่คิดเอาไว้ น้ำที่กล้ำกลืนลงไปนั้นขมและบาดคออย่างรุนแรง ความยอกแสยงกับทิ่มแทงใจของเธอให้เจ็บลึกยิ่งกว่า บนโต๊ะของเธอไม่มีกับแกล้ม หากลิ้นกลับรับรู้ได้ถึงรสเค็มปร่าของหยดน้ำตาที่กลั้นออกมาจากหัวใจบอบช้ำของเธอ
แม้ว่าสิ่งที่ทำจะเป็นการผิดสัญญาต่อยายที่เลี้ยงดูเธอมา หากความรักทำให้เธอหยุดตัวเองไม่ได้ คีตภัทรมองหาชายหนุ่มสักคน เธออยากยั่วให้วศินหึง เธออยากดูหัวใจของเขา อยากรู้ว่ายังมีเธออยู่ในนั้นบ้างหรือเปล่า หญิงสาวคิดอย่างเมามาย หากเธอรู้ตัวดีว่าเธอไม่ได้ขาดสติ เหล้าไม่กี่อึกที่ดื่มเข้าไปทำให้เธอมีความกล้ามากขึ้นเท่านั้น
“คุณ...คุณอยากนอนกับฉันหรือเปล่า”
“ครับ?” ธันยธรมองหญิงสาวที่เดินเข้ามาเกาะแขนเขาอย่างแปลกใจ การมีความสัมพันธ์แบบไม่ผูกมัดไม่ใช่เรื่องแปลก แต่เธอคนนี้ดูไม่เหมือนนักเที่ยว ไม่เหมือนสาวใจแตก ไม่เหมือนผู้หญิงที่ตั้งใจเข้ามายั่วยวนเขาเลย
“ฉันจะนอนกับคุณ แต่คุณต้องทำให้เขาหึงฉันก่อน” คีตภัทรบอกก่อนจะฉุดชายแปลกหน้าให้เดินตรงไปที่โต๊ะของแฟนหนุ่ม เธอคลี่ยิ้มหวานทั้งที่ใจเต้นแรงด้วยความหวาดหวั่น ตัวของเธอสั่นจนต้องยึดคนที่ยืนอยู่ข้างๆ เอาไว้แน่น
“ศิน...” หญิงสาวเรียกชายคนรัก แค่ภาพที่เห็นเธออยู่กับชายอื่นก็น่าจะเพียงพอแล้วที่จะทำให้เขาหึง
วศินเพ่งมองคนตรงหน้าแวบแรกเขานึกว่าตัวเองตาฝาด ผู้หญิงอย่างคีตภัทรจะมาอยู่ในที่แบบนี้ได้อย่างไร ถ้าเจอกันตามตลาดสดเขาคงไม่แปลกใจเท่านี้
“เธอมาทำอะไรอยู่ที่นี่”
“ฉันก็มาเที่ยวฉลองที่เรียนจบน่ะสิ” หญิงสาวตอบพยายามจับกระแสเสียงที่ได้ยินว่ามีอารมณ์แบบไหนซ่อนอยู่บ้าง
“งั้นก็ตามสบาย แต่ฉันหวังว่าเธอจะไม่มาทักฉันอีก เพราะฉันไม่อยากให้คนอื่นรู้ว่าเธอกับฉันรู้จักกัน” ชายหนุ่มตอบก่อนจะโบกมือไล่ แล้วหันกลับไปนัวเนียกับหญิงสาวข้างกายต่อ
“ศิน...” คีตภัทรอยากจะตรงเข้าไปดึงทึ้งแฟนหนุ่มออกมาจากตรงนั้นอย่างไม่ยอมแพ้ เธอรับไม่ได้ ใจของเธอยังไม่อาจยอมรับว่าเขาไม่แยแสเธอเลยสักนิด แต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้ทำอย่างที่ต้องการ ก็ถูกคนที่ยืนอยู่ข้างๆ ลากตัวให้เดินตามเขาออกมา เธอพยายามจะขืนตัวหนีแต่ก็ไม่สำเร็จ
“ปล่อยฉันนะ คุณจะลากฉันมาตรงนี้ทำไม”
“แล้วคุณจะทำแบบนั้นไปทำไม ทำเพื่อให้ตัวเองต้องอายมากขึ้นกว่าเดิมงั้นเหรอ” ธันยธรดุผู้หญิงอกหักตรงหน้าเพื่อเตือนสติ
“แต่ฉัน...” หญิงสาวอ้าปากจะเถียง
“ถึงคุณทำไปเขาก็ไม่กลับมาหาคุณหรอก” ชายหนุ่มเอ่ยคำที่เขารู้ว่าหญิงสาวไม่อยากฟัง ก่อนจะตบไหล่คนที่ร้องไห้โฮๆ อย่างหมดสภาพ และเขาก็ต้องกลายมาเป็นศิราณีให้เธอ ทั้งที่ความจริงแล้วเขาจะทิ้งเธอไว้อย่างนี้เลยก็ได้ แต่เขาเห็นว่าเธอไม่ใช่เด็กเที่ยว และเธอก็เป็นผู้หญิง คงจะไม่ปลอดภัยนักถ้าจะทิ้งผู้หญิงเมาไว้คนเดียว
“กลับบ้านเถอะ คุณเมามากแล้ว” เขาสรุปหลังจากปล่อยให้คนอยากเมาได้ดื่มจนพอใจ และรับรู้หมดแล้วว่าไอ้หนุ่มนั่นมันทำอะไรกับเธอไว้บ้าง “บ้านคุณอยู่ไหน เดี๋ยวผมขับรถไปส่งให้เอง”
“ฉันไม่อยากกลับบ้าน ไม่อยากกลับไปเจอยายในสภาพนี้” หญิงสาวพูดเสียงอ้อแอ้ ก่อนจะโถมตัวเข้าไปกอดชายหนุ่มเอาไว้ “ฉันอยากนอนกับคุณ”
“แต่ผมไม่อยากนอนกับคุณ” ชายหนุ่มตอบชัดเจน
“ทำไม เพราะฉันไม่สวยเหรอ ถึงขนาดให้ฟรีก็ยังไม่มีคนเอา คุณก็เหมือนกับไอ้คนเลวนั่น มาหลอกทำดีกับฉันสุดท้ายก็เห็นว่าฉันไม่มีค่า”
“คุณตีค่าของตัวเองที่ตรงนั้นเหรอ”
“ใช่ ฉันอยากให้มีคนต้องการฉัน คุณไม่ต้องห่วง ฉันไม่เรียกร้องอะไรจากคุณหรอกน่า” หญิงสาวบอกก่อนจะอาเจียนออกมา แล้วก็นั่งคอพับอยู่ตรงนั้น
ธันยธรสบถกับตัวเองเบาๆ เพราะอาเจียนของเธอทำให้แขนเขาเลอะไปด้วยจนต้องรีบไปห้องน้ำ กลับออกมาอีกทีเขาได้ยินเสียงทักจากเพื่อนคนหนึ่ง อีกฝ่ายแซวที่คืนนี้เขาควงสาวแปลกไปจากทุกที
“แค่บังเอิญเจอกัน เดี๋ยวฉันต้องไปแล้ว แกดื่มต่อเถอะ”
“เอ้า ดื่มแก้วนี้ก่อนค่อยไป เพราะก่อนแกเดินทางฉันอาจไม่ว่างไปงานเลี้ยงส่ง”
ชายหนุ่มรับแก้วเหล้ามาดื่มจนหมดอย่างไม่คิดอะไร “เออ ไว้โทรนัดกันอีกทีก็แล้วกัน”
“ขอให้คืนนี้สนุกนะเพื่อน”
ธันยธรรีบเดินกลับมาที่โต๊ะเดิม เขามองหญิงสาวที่เมาจนพูดไม่รู้เรื่องแล้ว ก่อนจะพาเธอไปขึ้นรถและตั้งใจว่าจะพาไปล้างหน้าล้างตาที่คอนโดของเขาซึ่งอยู่ใกล้ๆ แถวนี้ รอจนสร่างเมาค่อยพาไปส่งที่บ้านอีกที ทว่าเมื่อขึ้นมาถึงห้องพักเขากลับรู้สึกร้อนรุ่มแปลกๆ และยิ่งหญิงสาวมานัวเนีย พร่ำพูดอ้อแอ้ให้เขามีอะไรกับเธอ ความรู้สึกเร่าร้อนก็ยิ่งชัดเจนขึ้น เขาดันเธอให้นั่งพักที่โซฟาและตั้งใจจะอาบน้ำเพื่อดับความต้องการนี้ แต่เธอกลับดึงเขาลงไปด้วย
ตาสบตา...
วินาทีต่อมาริมฝีปากที่เต็มไปด้วยความปรารถนาก็บดเข้าหากัน
หญิงสาวมึนเมาด้วยฤทธิ์เหล้า หากชายหนุ่มกลับถูกมอมเมาด้วยสิ่งที่ร้อนแรงยิ่งกว่า เพลิงพิศวาสจึงแผดเผาสติสัมปชัญญะและหลอมรวมให้เธอและเขากลายเป็นหนึ่งเดียวกัน
จบตอน
สวัสดีค่า ความจริงตั้งใจว่าเรื่องใหม่ที่จะอัพให้อ่านกันต่อคือ แกะรอยบุษบา แต่เรื่องนี้ต้องหาข้อมูลเยอะ และเขียนค่อนข้างยาก เลยขอเอานิยายขนาดสั้นที่เคยเขียนไว้นานแล้ว แต่ไม่ยังเคยอัพลงเวปมาก่อน มาให้ลองอ่านกันดูนะคะ ชอบหรือไม่ชอบก็เข้ามาพูดคุยกันได้เหมือนเคยค่า มาตอนแรกนางเอกเราก็เมาซะแล้ว มาค่ะเรามาชนแก้วกันบ้าง เอ้า ชนนนนนน
“ทุกอย่างมันเป็นแค่เกม” วศินบอกหญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้าด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “แต่ก็ขอบใจนะที่ทำให้ฉันรู้ว่าตัวเองตีบทแตกแค่ไหน เธอทำให้ฉันมั่นใจขึ้นอีกเยอะเลยที่จะก้าวเข้าสู่วงการบันเทิง” ดวงตาของชายหนุ่มเปล่งประกาย เมื่อนึกถึงเส้นทางในวงการบันเทิงที่เพิ่งมีแมวมองมาทาบทามเขาเอาไว้
“ศินหมายความว่ายังไง คีย์ไม่เข้าใจ” คีตภัทรถามแฟนหนุ่ม เขาเป็นแฟนคนแรกของเธอ และเป็นฝ่ายเข้ามาหาเธอก่อน ทั้งที่เธอรู้ตัวดีว่าไม่ใช่คนสวย แต่พอโดนเขาตามจีบหนักๆ เข้าเธอจึงเริ่มมีใจและยอมคบเป็นแฟนกับเขา ความรักของเราเพิ่งจะผ่านมาแค่เดือนเดียวแท้ๆ
"นี่เธอคิดว่าฉันชอบคนอย่างเธอจริงๆ เหรอ หลงตัวเองไปแล้วยัยอ้วน ส่องกระจกดูตัวเองหน่อย ใครจะไปทนคบกับยัยขาหมูอืดอย่างเธอ รู้ไว้เลยนะว่าที่ฉันยอมคบกับเธอมาตั้งเดือน ก็เพราะฉันพนันกับเพื่อนเอาไว้ อย่างเธอน่ะอยู่คนเดียวไปเถอะ ไม่มีผู้ชายคนไหนอยากคบผู้หญิงน่าเบื่ออย่างเธอหรอก"
วศินมองหญิงสาวที่เขาต้องทนกล้ำกลืนฝืนคบด้วยถึงหนึ่งเดือนอย่างรำคาญเต็มทน คีตภัทรไม่เฉียดกับคำว่าสวยเลยสักนิดในสายตาเขา ทั้งอ้วน ล่ำ ถึก แต่งตัวก็แสนเชยด้วยเสื้อเชิ้ตตัวโคร่ง กับผมทรงหน้าม้าหนาๆ และผมหางม้าฟูๆ อย่างคนที่ไม่เคยเข้าร้านทำผม เธอช่วยเขาได้แค่เรื่องเดียวเท่านั้นคือเรื่องเรียน เพราะเธอเรียนเก่งและสอบได้คะแนนสูงที่สุดในห้อง
“ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย คีย์เคยไปทำอะไรที่ผิดต่อศินหรือไง” หญิงสาวถามอย่างไม่เข้าใจ เธอคิดว่าคนที่วางแผนทำร้ายจิตใจคนอื่นได้จะต้องเคยมีความแค้นต่อกัน แต่เธอนึกไม่ออกว่าเคยไปทำอะไรให้เขาตอนไหน
“ใครใช้ให้เธอประกาศในห้องล่ะว่าจะไม่มีแฟนจนกว่าจะเรียนจบ พวกฉันได้ยินแล้วรู้สึกว่ามันน่าตลก เราก็เลยพนันกันเล่นๆ ว่าถ้าฉันทำให้เธอผิดคำพูดได้ พวกนั้นต้องจ่ายให้ฉันคนละพัน มันก็แค่นี้แหละ” วศินบอกก่อนจะหันไปโบกมือให้กลุ่มเพื่อนที่รออยู่ห่างออกไป เป็นสัญญาณว่าทุกอย่างใกล้จะจบแล้ว
คีตภัทรจำได้ว่าเธอพูดอย่างนั้นกับเพื่อนของเธอจริงๆ เพราะเธอรับปากยายไว้แล้วว่าจะตั้งใจเรียนให้สำเร็จ ถ้ายังเรียนไม่จบก็จะไม่คิดเรื่องความรักเด็ดขาด แต่ใครจะคิดว่าความตั้งใจดีของเธอจะกลายเป็นเรื่องตลกสำหรับคนอื่น
“เรื่องของเราจบแค่นี้แหละ แล้วไม่ต้องติดต่อไปหาฉันอีกละ เจอกันที่ไหนก็ไม่ต้องมาทัก เรียนจบแล้วฉันหวังว่าเราจะไม่ต้องเจอกันอีกนะ”
คีตภัทรได้แต่ยืนตัวชาอยู่ที่เดิม ขณะมองตามชายหนุ่มเดินไปหาเพื่อนๆ ของเขา หูของเธอยังแว่วเสียงที่เขาบอกคนอื่นอย่างคึกคะนองว่าจะเอาเงินที่ชนะพนันพาทุกคนไปเลี้ยง แต่นี่หรือคือของขวัญวันจบการศึกษาของเธอ หญิงสาวถามตัวเองด้วยความเจ็บหนึบในหัวใจ เธอรู้ว่าตัวเองไม่ใช่คนสวย ดังนั้นเมื่อมีชายหนุ่มที่หล่อที่สุดในสถาบันมาบอกว่าชอบเธอ ทำให้เธอเผลอคิดไปว่าเขาจะมองข้ามรูปลักษณ์ภายนอก และรักที่เนื้อแท้ตัวตนของเธอ แต่สุดท้ายทุกอย่างกลับเป็นแค่เกมอย่างนั้นหรือ
หญิงสาวก้มมองมือตัวเองด้วยภาพที่พร่าเลือนด้วยหยดน้ำตา เราเคยเดินจูงมือ เคยไปกินข้าว เคยนั่งติวหนังสือด้วยกัน เคยยิ้ม เคยหัวเราะ จะให้เธอบอกตัวเองว่าทุกอย่างเป็นภาพลวงตาอย่างนั้นหรือ วศินคนที่เธอรู้จักเขาไม่ใช่คนที่จะทำร้ายจิตใจใครได้ เธอยังอยากจะเชื่อว่าตัวเองไม่ได้มองคนผิด จะต้องมีอะไรสักอย่างบีบบังคับให้เขาพูดตัดรอนเธอแบบนี้ เธอจะต้องรู้ให้ได้และไม่ว่าจะมีปัญหาอะไร เธอจะหาทางช่วยเขาและเราจะฝ่าฟันไปด้วยกัน
เพราะความรักและความเชื่อใจทำให้คีตภัทรตัดสินใจมาที่ผับแห่งหนึ่ง ซึ่งเธอได้ยินวศินนัดกับเพื่อนๆ ว่าจะมาฉลองกันที่นี่ ใจของหญิงสาวเต้นแรงเมื่อต้องก้าวเข้าไปในสถานบันเทิงแห่งนี้เพียงลำพัง เธอเป็นเด็กกำพร้าที่โตมากับยาย นอกจากเรียนและช่วยยายทำงานแล้ว เธอก็ไม่เคยออกเที่ยวกลางคืนมาก่อน ความที่ถูกปลูกฝังมาแต่เด็กว่าสถานที่แบบนี้เป็นที่อโคจร ทำให้เธอรู้สึกไม่ค่อยปลอดภัยตั้งแต่วินาทีแรก หากความรัก...ความหวัง...ช่วยให้เธอข่มความกลัวเอาไว้ได้
คีตภัทรรู้สึกราวกับก้าวเข้ามาในอีกโลกที่เธอไม่เคยรู้จัก ท่ามกลางแสงไฟสลัวมีนักเที่ยวทั้งชายและหญิง กลิ่นบุหรี่อัดแน่นลอยอวลอยู่ในอากาศจนเธอรู้สึกหายใจไม่ออก สองตากวาดมองหาชายคนรัก บางทีเขาอาจจะเดือดร้อนเงินเลยมาทำงานที่นี่ แต่เพราะไม่อยากให้เธอเดือดร้อนไปด้วยก็เลยต้องแสดงละครตบตาเธอ หากแล้วข้อสันนิษฐานของเธอก็ถูกปัดตกในอีกไม่กี่นาทีต่อมา เมื่อเห็นชายหนุ่มนั่งอยู่กับเพื่อนกลุ่มใหญ่ ข้างกายของเขามีสาวสวยหุ่นดีขนาบข้าง
วศินมีเงิน...และอาจจะเป็นเงินที่ได้มาจากการพนันอย่างที่เขาว่า
ไม่สิ เขาอาจจะป่วยหนักและต้องการปิดเรื่องกับเธอไว้ หากเมื่อเห็นชายหนุ่มกินเหล้าราวกับน้ำ แถมยังนัวเนียกับผู้หญิงที่แต่งกายวาบหวิวอย่างไม่เกรงใจใคร เธอก็หมดข้อแก้ตัวที่จะหามาอ้างกับตัวเองเพื่อเขาอีก หากลึกๆ แล้วเธอยังหวัง...หวังว่าเขาจะมีใจให้เธอสักนิด และสิ่งที่เธอจะทำเพื่อพิสูจน์ใจเขาได้ก็มีเพียงอย่างเดียว
หญิงสาวสั่งเหล้ามาดื่ม และเพียงอึกแรกของเหลวร้อนแรงนั้นก็ราวกับจะเผาคอของเธอ แต่ถ้าไม่มีแอลกอฮอลล์เข้าสู่กระแสเลือด เธอก็คงไม่กล้าพอจะทำในสิ่งที่คิดเอาไว้ น้ำที่กล้ำกลืนลงไปนั้นขมและบาดคออย่างรุนแรง ความยอกแสยงกับทิ่มแทงใจของเธอให้เจ็บลึกยิ่งกว่า บนโต๊ะของเธอไม่มีกับแกล้ม หากลิ้นกลับรับรู้ได้ถึงรสเค็มปร่าของหยดน้ำตาที่กลั้นออกมาจากหัวใจบอบช้ำของเธอ
แม้ว่าสิ่งที่ทำจะเป็นการผิดสัญญาต่อยายที่เลี้ยงดูเธอมา หากความรักทำให้เธอหยุดตัวเองไม่ได้ คีตภัทรมองหาชายหนุ่มสักคน เธออยากยั่วให้วศินหึง เธออยากดูหัวใจของเขา อยากรู้ว่ายังมีเธออยู่ในนั้นบ้างหรือเปล่า หญิงสาวคิดอย่างเมามาย หากเธอรู้ตัวดีว่าเธอไม่ได้ขาดสติ เหล้าไม่กี่อึกที่ดื่มเข้าไปทำให้เธอมีความกล้ามากขึ้นเท่านั้น
“คุณ...คุณอยากนอนกับฉันหรือเปล่า”
“ครับ?” ธันยธรมองหญิงสาวที่เดินเข้ามาเกาะแขนเขาอย่างแปลกใจ การมีความสัมพันธ์แบบไม่ผูกมัดไม่ใช่เรื่องแปลก แต่เธอคนนี้ดูไม่เหมือนนักเที่ยว ไม่เหมือนสาวใจแตก ไม่เหมือนผู้หญิงที่ตั้งใจเข้ามายั่วยวนเขาเลย
“ฉันจะนอนกับคุณ แต่คุณต้องทำให้เขาหึงฉันก่อน” คีตภัทรบอกก่อนจะฉุดชายแปลกหน้าให้เดินตรงไปที่โต๊ะของแฟนหนุ่ม เธอคลี่ยิ้มหวานทั้งที่ใจเต้นแรงด้วยความหวาดหวั่น ตัวของเธอสั่นจนต้องยึดคนที่ยืนอยู่ข้างๆ เอาไว้แน่น
“ศิน...” หญิงสาวเรียกชายคนรัก แค่ภาพที่เห็นเธออยู่กับชายอื่นก็น่าจะเพียงพอแล้วที่จะทำให้เขาหึง
วศินเพ่งมองคนตรงหน้าแวบแรกเขานึกว่าตัวเองตาฝาด ผู้หญิงอย่างคีตภัทรจะมาอยู่ในที่แบบนี้ได้อย่างไร ถ้าเจอกันตามตลาดสดเขาคงไม่แปลกใจเท่านี้
“เธอมาทำอะไรอยู่ที่นี่”
“ฉันก็มาเที่ยวฉลองที่เรียนจบน่ะสิ” หญิงสาวตอบพยายามจับกระแสเสียงที่ได้ยินว่ามีอารมณ์แบบไหนซ่อนอยู่บ้าง
“งั้นก็ตามสบาย แต่ฉันหวังว่าเธอจะไม่มาทักฉันอีก เพราะฉันไม่อยากให้คนอื่นรู้ว่าเธอกับฉันรู้จักกัน” ชายหนุ่มตอบก่อนจะโบกมือไล่ แล้วหันกลับไปนัวเนียกับหญิงสาวข้างกายต่อ
“ศิน...” คีตภัทรอยากจะตรงเข้าไปดึงทึ้งแฟนหนุ่มออกมาจากตรงนั้นอย่างไม่ยอมแพ้ เธอรับไม่ได้ ใจของเธอยังไม่อาจยอมรับว่าเขาไม่แยแสเธอเลยสักนิด แต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้ทำอย่างที่ต้องการ ก็ถูกคนที่ยืนอยู่ข้างๆ ลากตัวให้เดินตามเขาออกมา เธอพยายามจะขืนตัวหนีแต่ก็ไม่สำเร็จ
“ปล่อยฉันนะ คุณจะลากฉันมาตรงนี้ทำไม”
“แล้วคุณจะทำแบบนั้นไปทำไม ทำเพื่อให้ตัวเองต้องอายมากขึ้นกว่าเดิมงั้นเหรอ” ธันยธรดุผู้หญิงอกหักตรงหน้าเพื่อเตือนสติ
“แต่ฉัน...” หญิงสาวอ้าปากจะเถียง
“ถึงคุณทำไปเขาก็ไม่กลับมาหาคุณหรอก” ชายหนุ่มเอ่ยคำที่เขารู้ว่าหญิงสาวไม่อยากฟัง ก่อนจะตบไหล่คนที่ร้องไห้โฮๆ อย่างหมดสภาพ และเขาก็ต้องกลายมาเป็นศิราณีให้เธอ ทั้งที่ความจริงแล้วเขาจะทิ้งเธอไว้อย่างนี้เลยก็ได้ แต่เขาเห็นว่าเธอไม่ใช่เด็กเที่ยว และเธอก็เป็นผู้หญิง คงจะไม่ปลอดภัยนักถ้าจะทิ้งผู้หญิงเมาไว้คนเดียว
“กลับบ้านเถอะ คุณเมามากแล้ว” เขาสรุปหลังจากปล่อยให้คนอยากเมาได้ดื่มจนพอใจ และรับรู้หมดแล้วว่าไอ้หนุ่มนั่นมันทำอะไรกับเธอไว้บ้าง “บ้านคุณอยู่ไหน เดี๋ยวผมขับรถไปส่งให้เอง”
“ฉันไม่อยากกลับบ้าน ไม่อยากกลับไปเจอยายในสภาพนี้” หญิงสาวพูดเสียงอ้อแอ้ ก่อนจะโถมตัวเข้าไปกอดชายหนุ่มเอาไว้ “ฉันอยากนอนกับคุณ”
“แต่ผมไม่อยากนอนกับคุณ” ชายหนุ่มตอบชัดเจน
“ทำไม เพราะฉันไม่สวยเหรอ ถึงขนาดให้ฟรีก็ยังไม่มีคนเอา คุณก็เหมือนกับไอ้คนเลวนั่น มาหลอกทำดีกับฉันสุดท้ายก็เห็นว่าฉันไม่มีค่า”
“คุณตีค่าของตัวเองที่ตรงนั้นเหรอ”
“ใช่ ฉันอยากให้มีคนต้องการฉัน คุณไม่ต้องห่วง ฉันไม่เรียกร้องอะไรจากคุณหรอกน่า” หญิงสาวบอกก่อนจะอาเจียนออกมา แล้วก็นั่งคอพับอยู่ตรงนั้น
ธันยธรสบถกับตัวเองเบาๆ เพราะอาเจียนของเธอทำให้แขนเขาเลอะไปด้วยจนต้องรีบไปห้องน้ำ กลับออกมาอีกทีเขาได้ยินเสียงทักจากเพื่อนคนหนึ่ง อีกฝ่ายแซวที่คืนนี้เขาควงสาวแปลกไปจากทุกที
“แค่บังเอิญเจอกัน เดี๋ยวฉันต้องไปแล้ว แกดื่มต่อเถอะ”
“เอ้า ดื่มแก้วนี้ก่อนค่อยไป เพราะก่อนแกเดินทางฉันอาจไม่ว่างไปงานเลี้ยงส่ง”
ชายหนุ่มรับแก้วเหล้ามาดื่มจนหมดอย่างไม่คิดอะไร “เออ ไว้โทรนัดกันอีกทีก็แล้วกัน”
“ขอให้คืนนี้สนุกนะเพื่อน”
ธันยธรรีบเดินกลับมาที่โต๊ะเดิม เขามองหญิงสาวที่เมาจนพูดไม่รู้เรื่องแล้ว ก่อนจะพาเธอไปขึ้นรถและตั้งใจว่าจะพาไปล้างหน้าล้างตาที่คอนโดของเขาซึ่งอยู่ใกล้ๆ แถวนี้ รอจนสร่างเมาค่อยพาไปส่งที่บ้านอีกที ทว่าเมื่อขึ้นมาถึงห้องพักเขากลับรู้สึกร้อนรุ่มแปลกๆ และยิ่งหญิงสาวมานัวเนีย พร่ำพูดอ้อแอ้ให้เขามีอะไรกับเธอ ความรู้สึกเร่าร้อนก็ยิ่งชัดเจนขึ้น เขาดันเธอให้นั่งพักที่โซฟาและตั้งใจจะอาบน้ำเพื่อดับความต้องการนี้ แต่เธอกลับดึงเขาลงไปด้วย
ตาสบตา...
วินาทีต่อมาริมฝีปากที่เต็มไปด้วยความปรารถนาก็บดเข้าหากัน
หญิงสาวมึนเมาด้วยฤทธิ์เหล้า หากชายหนุ่มกลับถูกมอมเมาด้วยสิ่งที่ร้อนแรงยิ่งกว่า เพลิงพิศวาสจึงแผดเผาสติสัมปชัญญะและหลอมรวมให้เธอและเขากลายเป็นหนึ่งเดียวกัน
จบตอน
สวัสดีค่า ความจริงตั้งใจว่าเรื่องใหม่ที่จะอัพให้อ่านกันต่อคือ แกะรอยบุษบา แต่เรื่องนี้ต้องหาข้อมูลเยอะ และเขียนค่อนข้างยาก เลยขอเอานิยายขนาดสั้นที่เคยเขียนไว้นานแล้ว แต่ไม่ยังเคยอัพลงเวปมาก่อน มาให้ลองอ่านกันดูนะคะ ชอบหรือไม่ชอบก็เข้ามาพูดคุยกันได้เหมือนเคยค่า มาตอนแรกนางเอกเราก็เมาซะแล้ว มาค่ะเรามาชนแก้วกันบ้าง เอ้า ชนนนนนน
ปริยาธร เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 21 มี.ค. 2560, 22:36:03 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 21 มี.ค. 2560, 22:36:03 น.
จำนวนการเข้าชม : 1867
| ตอนที่ 23.2 คำสัญญาต่อหน้าคุณยาย >> |
kaelek 22 มี.ค. 2560, 07:15:36 น.
เจิม!!!
เจิม!!!
เดิมเดิม 23 มี.ค. 2560, 11:28:47 น.
เรื่องใหม่มาแล้ว ติดตามค่ะ
เรื่องใหม่มาแล้ว ติดตามค่ะ
Zephyr 30 มี.ค. 2560, 13:35:15 น.
แปะ ตาม
แปะ ตาม