ดวงดาวเคียงตะวัน
“ชายผู้นั้นปล่อยลูกนกไปใช่ว่าเขาจะหมดรักในตัวมันแล้ว ตรงกันข้าม...ความรักที่เขามีให้มันกลับมากมายท่วมท้นจนยินยอมให้มันได้มีอิสระต่างหาก”
“คนในครอบครัวอย่างพวกเราคงมีหน้าที่แค่เพียงสร้างรังอุ่นไว้เป็นที่พักพิงให้ลูกนกกลับมาหายามอ่อนล้าและต้องการกำลังใจ มีหน้าที่ปลอบประโลมและสร้างความมั่นใจให้นกน้อยมีแรงออกบินสู่โลกกว้างได้อีกครั้ง จริงมั้ย?"

Tags: รักหวาน อาจารย์ นักศึกษา

ตอน: ตอนที่ ๑ :จุดเริ่มของเรื่องราว(ลบ)

ลบแล้วค่ะ



กาแฟเย็น
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 10 ส.ค. 2554, 18:01:52 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 21 มิ.ย. 2556, 23:39:13 น.

จำนวนการเข้าชม : 2336





   ตอนที่ ๒ :วงโคจร(ลบ) >>
posty 10 ส.ค. 2554, 23:05:47 น.
ชอบค่ะ จะรอตอนต่อไปนะค่ะ

หมูแพนด้า 11 ส.ค. 2554, 01:08:11 น.
ซึ้งใจ

กาแฟเย็น 11 ส.ค. 2554, 08:38:25 น.
ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาอ่าน
จริงๆแล้วลงเรื่องนี้ไว้ที่อีกเวบจนเกือบจบแล้ว
แต่เพิ่งมาใหม่ใน Sirinda นี้
ยังไม่ค่อยเข้าใจแนวปฏิบัติของการอยู่ร่วมกันที่นี่เท่าไร
แต่จะค่อยๆทยอยลงเพื่อไม่ให้เบียดกระทู้ของเพื่อนๆคนอื่นนะคะ

ขอบคุณที่ให้การต้อนรับค่ะ

ptyks 11 ส.ค. 2554, 09:37:36 น.
น้ำตาไหลไม่รู้ตัวค่ะ

กาแฟเย็น 11 ส.ค. 2554, 16:43:44 น.
ขอบคุณมากค่ะ
ดีใจจริงๆที่เขียนให้คนอ่านคล้อยตามได้

ขอฝากผลงานด้วยนะคะ

bloomberg 19 ต.ค. 2554, 11:59:24 น.
ชอบที่น้องพริ้มพูดแต่คำว่า "น้องพริ้มอยากได้รูปแมว"
เพราะเด็กจริง ๆ (และมีมารยาท) จะพูดแบบนี้ มุ่งมั่น ยืนยันเจตนารมณ์ตัวเอง พูดง่าย ๆ คือตื๊อสุดฤทธิ์

น่ารักค่ะ

เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account