ทรายล้อมเพชร: สะมะเรีย (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
เมื่อรจนาอย่างนางรำ ‘เพชรไพลิน’ เสี่ยงพวงมาลัยดอกรักออกไป คนรับหาใช่เจ้าเงาะป่าไม่ แต่กลับเป็นถึง ‘ชีคมุซตาฮ์ซาน บินรามาน อัลซาบาฮัท’ ผู้ปกครองรัฐรามาน
ทั้งสองตกอยู่ในบ่วงเสน่หาซึ่งกันและกันเพียงแค่พบสบตา ความรักได้ก่อตัวขึ้นหวานล้ำราวน้ำผึ้ง ทว่า...ที่ใดมีรัก ก็ย่อมมีทุกข์ เพชรไพลินจึงต้องพบกับอุปสรรคที่เต็มไปด้วยขวากหนามแหลมคม ทั้งจากมารดาเลี้ยงและบรรดาสาวๆ ที่อยู่ในฮาเร็มของชีคหนุ่ม
ซ้ำร้ายที่สุด...ชายคนรักยังลงมือกรีดหัวใจของเธอด้วยตัวเขาเอง
เช่นนี้แล้วเพชรที่ว่ากล้าแกร่งจะทนทานต่อการแผดเผาหัวใจจนปวดร้าวทรมานได้หรือไม่ หรือเธอ...จะลาลับจากเขาไปตลอดกาล
*************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "สะมะเรีย" และได้ตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ซึ่งกำลังวางจำหน่ายอยู่ตอนนี้ค่ะ ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ ใครชอบนิยายแนวทะเลทราย โรมานซ์ ดราม่า มิควรพลาดด้วยประการทั้งปวง นอกจากความฟินชวนให้ยิ้มแก้มแตกในความเป็นสุภาพบุรุษของท่านชีคแล้ว สะมะเรียถ่ายทอดความดราม่าในความรักของหนุ่มสาวได้ชนิดที่น้ำตาไหลพรากทีเดียว ที่สำคัญ ยังผสมผสานศิลปวัฒนธรรมไทยเข้าไปในแนวทะเลทรายได้อย่างน่าประทับใจ #พร้อมตอนพิเศษ #ฟินทวีคูณ! #ติดหนึบ #รับประกันความสนุก!
***********
นักอ่านท่านใดสนใจ มีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
**สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 3 ช่องทาง***
-ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
-ร้านนิยายออนไลน์ ได้แก่ ร้านนิยายรัก.com ร้าน booksforfun ร้าน booktogothailand และร้าน booksyourlikeshop
-inbox สั่งซื้อโดยตรงกับแอดมินเพจ 'ปลายปากกา สำนักพิมพ์' หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
(หนังสือเหลือแต่เล่มมีตำหนิ)
ราคา 280฿ (จากปก 372฿)
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 40฿ (รวมเป็น 320฿)
ค่าจัดส่ง EMS 60฿ (รวมเป็น 340฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
ทั้งสองตกอยู่ในบ่วงเสน่หาซึ่งกันและกันเพียงแค่พบสบตา ความรักได้ก่อตัวขึ้นหวานล้ำราวน้ำผึ้ง ทว่า...ที่ใดมีรัก ก็ย่อมมีทุกข์ เพชรไพลินจึงต้องพบกับอุปสรรคที่เต็มไปด้วยขวากหนามแหลมคม ทั้งจากมารดาเลี้ยงและบรรดาสาวๆ ที่อยู่ในฮาเร็มของชีคหนุ่ม
ซ้ำร้ายที่สุด...ชายคนรักยังลงมือกรีดหัวใจของเธอด้วยตัวเขาเอง
เช่นนี้แล้วเพชรที่ว่ากล้าแกร่งจะทนทานต่อการแผดเผาหัวใจจนปวดร้าวทรมานได้หรือไม่ หรือเธอ...จะลาลับจากเขาไปตลอดกาล
*************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "สะมะเรีย" และได้ตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ซึ่งกำลังวางจำหน่ายอยู่ตอนนี้ค่ะ ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ ใครชอบนิยายแนวทะเลทราย โรมานซ์ ดราม่า มิควรพลาดด้วยประการทั้งปวง นอกจากความฟินชวนให้ยิ้มแก้มแตกในความเป็นสุภาพบุรุษของท่านชีคแล้ว สะมะเรียถ่ายทอดความดราม่าในความรักของหนุ่มสาวได้ชนิดที่น้ำตาไหลพรากทีเดียว ที่สำคัญ ยังผสมผสานศิลปวัฒนธรรมไทยเข้าไปในแนวทะเลทรายได้อย่างน่าประทับใจ #พร้อมตอนพิเศษ #ฟินทวีคูณ! #ติดหนึบ #รับประกันความสนุก!
***********
นักอ่านท่านใดสนใจ มีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
**สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 3 ช่องทาง***
-ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
-ร้านนิยายออนไลน์ ได้แก่ ร้านนิยายรัก.com ร้าน booksforfun ร้าน booktogothailand และร้าน booksyourlikeshop
-inbox สั่งซื้อโดยตรงกับแอดมินเพจ 'ปลายปากกา สำนักพิมพ์' หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
(หนังสือเหลือแต่เล่มมีตำหนิ)
ราคา 280฿ (จากปก 372฿)
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 40฿ (รวมเป็น 320฿)
ค่าจัดส่ง EMS 60฿ (รวมเป็น 340฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
Tags: โรมานซ์ ชีค นางรำ พาฝัน ดราม่า ริษยา
ตอน: บทที่ 18 -100%
มาแล้วจ้าาาา ตอนสุดท้ายที่จะลงให้อ่านกันแล้วนะคะ ใครติดใจ ค้างคา อ่านจบแล้วไปตามต่อในเล่มกันได้ค่ะ จุ๊บๆ
*************
“ปล่อยฉันนะ ท่านชีคบ้าไปแล้วหรือไง” เพชรไพลินทุบเข้าที่แผงอกเมื่อคนตัวโตอุ้มเธอเดินขึ้นมาบนชั้นสอง ไม่ว่าเธอจะดิ้น ส่งเสียงร้องโวยวายหรือด่าทอ ใบหน้าของเขาก็เรียบขรึมแสดงชัดว่าทั้งโกรธและไม่พอใจเธอเป็นอย่างมาก
เมื่อถึงห้องนอน เขาก็จัดการทำโทษเด็กดื้อด้วยการโยนร่างหญิงสาวลงบนเตียง ลืมไปว่าหญิงสาวยังเจ็บขาอยู่
“โอ๊ย!”
เมื่อได้ยินเสียงร้องคนตัวโตก็ถึงกับปราดเข้าไปประคอง น้ำเสียงอ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด
“เจ็บเหรอ ฉันไม่ได้ตั้งใจทำให้เธอเจ็บ”
“อย่ามายุ่งกับฉัน เชิญท่านชีคไปโอ๋แม่เลขาจอมมารยาเถอะ” เธอสะบัดมือของเขาออกราวกับรังเกียจสัมผัส มิหนำซ้ำสะบัดหน้าพรืดอย่างถือดี
คนที่เพิ่งใจเย็นลงถึงกับโมโหขึ้นมาอีกครั้ง “เธอไม่มีสิทธิ์ไปว่ากมลทิพย์ เขาเป็นเลขาของฉันและเขาก็ไม่เคยทำตัวฉาวหลอกผู้ชายไปทั่วแบบเธอ ผู้หญิงอย่างเธออย่าได้คิดไปต่อว่าใคร หัดชะโงกดูเงาตัวเองเสียบ้าง”
“ฉันทราบดีค่ะ ผู้หญิงทั้งโลกนี้คงไม่มีใครเลวเท่าฉันอีกแล้ว นี่ใช่ไหมคะคือสิ่งที่ท่านชีคต้องการ ถ้าอย่างนั้นก็เชิญออกไปได้แล้ว ฉันจะพักผ่อน” หญิงสาวออกปากไล่
“ที่นี่คือห้องของฉัน”
เพชรไพลินอึ้งไปหลายอึดใจ เธออยู่ที่ห้องนี้มาหลายวันจนลืมไปเลยว่านี่คือห้องนอนของชีคมุซตาฮ์ซาน
“ถ้าอย่างนั้นฉันจะเป็นฝ่ายออกไปเอง” หญิงสาวค่อยขยับกายลงจากเตียง ห้องของรัตติกาลคงจะกว้างพอให้เธออาศัยนอน
“เธอต้องอยู่ที่นี่” เขาขยับร่างสูงเข้ามาขวางทาง หน้าตาบูดบึ้ง
“ฉันจะไปนอนกับรัตติกาล กรุณาถอยค่ะท่านชีค”
“ที่นี่คือคฤหาสน์ของฉัน เธอไม่มีสิทธิ์จะไปนอนที่อื่นตามอำเภอใจ”
“ถ้าอย่างนั้นท่านชีคก็ส่งฉันกลับประเทศไทยเสียทีสิคะ ในเมื่อเกลียดกันมากขนาดนี้จะรั้งฉันไว้ทำไม คิดหรือว่าฉันไม่เกลียดท่านชีค ฉันเกลียดๆๆ จะแย่อยู่แล้ว” เธอโวยวายกรีดร้องอย่างหมดความอดทน
บ้าที่สุด...เธอรักเขาต่างหาก เธออาจหลอกคนทั้งโลกได้แต่ไม่สามารถหลอกตัวเองได้
“ส่งเธอกลับไป เพื่อให้เธอไปหาเหยื่อรายใหม่น่ะเหรอเพชรไพลิน ฝันไปเถอะ คิดหรือว่าหลอกฉันถึงสองครั้งสองครา แล้วฉันจะยอมให้เธอลอยนวลไปง่ายๆ ผู้หญิงอย่างเธอปล่อยออกไปก็ไม่รู้ว่าจะมีผู้ชายอีกกี่คนต้องตกเป็นเหยื่อให้แม่เลี้ยงของเธอรีดไถเงินเหมือนกับฉัน”
“ดูเหมือนท่านชีคจะปักใจคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงสารเลวเหลือเกินนะคะ ต่อให้ฉันตายลงตรงนี้ท่านก็คงไม่มีทางเชื่ออยู่ดีว่าฉันไม่เคยรับรู้เกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นเลย”
เธอเหนื่อยล้าเหลือเกิน การจะรักใครสักคนมันต้องปวดใจถึงเพียงนี้เชียวหรือ อุปสรรคที่ถาโถมเข้ามามันไม่ได้ช่วยทำให้ความรักแข็งแกร่งขึ้นเหมือนที่เธอเคยได้ยินมา กลับกัน...มันสร้างรอยปริร้าวจนไม่สามารถนำกลับมาเชื่อมต่อได้ดังเดิม
“เพราะฉันรู้น่ะสิว่าต่อให้เธอล้มพับลงไปตอนนี้มันก็คือมารยาอย่างหนึ่ง คิดหรือว่าเธอจะหลอกฉันได้เป็นครั้งที่สามเพชรไพลิน เธออาจจะหลอกผู้ชายทั้งโลกได้ แต่ต้องไม่ใช่ฉัน”
“แล้วคิดหรือคะว่าการที่ท่านชีคไม่ส่งฉันกลับไทย ฉันจะหลอกผู้ชายรามานไม่ได้ ต่อให้เป็นชนชาติไหนแต่ถ้าเป็นผู้ชายฉันก็สามารถล่อหลอกได้ทั้งนั้น” ด้วยความโมโหและน้อยใจจึงทำให้เธอประชดออกไป ซึ่งหากมาทบทวนในภายหลังเธอจะรู้ว่าการประชดไม่เป็นผลดีกับเธอเลย
“ใช่สินะ ฉันลืมคิดไปว่าเธอเก่งเรื่องอย่างว่า คงมีลีลาเด็ดมัดใจชายสินะถึงได้มั่นอกมั่นใจซะขนาดนี้ ไหนมาดูซิว่าเธอจะเก่งสักแค่ไหนเชียว” เขาสาวเท้าเข้าหา
“ท่านชีคจะทำอะไร ถอยไปนะ” หญิงสาวกระถดถอยหลังด้วยความกลัว เธอพยายามหาเครื่องทุ่นแรง หมอนที่คว้ามาได้จึงถูกฟาดใส่ชายหนุ่มไม่ยั้ง
เขาดึงหมอนมาจากเธอแล้วโยนทิ้ง ก่อนจะกระโดดคร่อมร่างของเธอไว้ โดยที่ไม่ให้ส่วนใดของร่างกายโดนขาข้างซ้ายที่ได้รับการผ่าตัด
“ฉันก็จะพิสูจน์น่ะสิว่าลีลาเธอดีแค่ไหน ทำไมผู้ชายมันถึงได้หน้าโง่ยอมให้เธอหลอกกันนัก” พูดจบเขาก็ฉวยริมฝีปากอิ่มมาครอบครองอย่างรวดเร็ว
หัวใจดวงน้อยๆ เต้นแรงเมื่อรสจูบรุกเร้าโหยหา แทรกปลายลิ้นร้อนเข้ามาตวัดเร้าราวกับต้องการให้หญิงสาวอ่อนระทวยไร้เรี่ยวแรงใดๆ ที่จะต้านทาน สองมือที่คิดว่าจะผลักไสกลับทรยศเมื่อมันเลื่อนขึ้นโอบรัดรอบลำคอแข็งแกร่งแล้วโน้มกายเข้าหาเขา อ้อมกอดอบอุ่นและสัมผัสที่วาบหวามทำให้เพชรไพลินเชื่อว่าเขาเองก็ยังรักเธอเช่นกัน
แต่ตราบใดที่เส้นใยบางๆ แห่งความไม่ไว้เนื้อเชื้อใจยังคงกางกั้นอยู่ หัวใจสองดวงก็มิอาจมาบรรจบกันได้ ชีคมุซตาฮ์ซานผละออกจากร่างบางอย่างรวดเร็ว แววตาปวดร้าวมองหญิงสาวตรงหน้าด้วยความรู้สึกที่มิสามารถบรรยายออกมาได้ เขาเบือนหน้าหนีแล้วจึงหันกลับมาอีกครั้ง
“ท่าทางไร้เดียงสาแบบนี้สินะที่เธอใช้ล่อหลอกผู้ชาย เก่งมากเพชรไพลิน ฉันนับถือการแสดงของเธอจริงๆ”
เขาถอยออกมายืนกอดอกแล้วทอดมองร่างบางที่ยังคงนอนอยู่บนเตียง ผมยาวสยายและริมฝีปากที่เผยอจากรสจูบเมื่อครู่ ทำให้เขาอยากโผเข้ากอดแนบเนื้อนุ่มนิ่มอีกครั้ง
“ใจร้าย” เพชรไพลินพ้อเสียงเครือ ขยับกายขึ้นนั่งแล้วเมินหน้าไปทางอื่น
“ฉันจะอาบน้ำ และเมื่อฉันกลับออกมาเธอต้องอยู่ในห้องนี้” เขาสั่งการอย่างวางอำนาจ แล้วเดินไปยังห้องแต่งตัว
เพชรไพลินรีบลุกขึ้นทันทีเมื่อลับตาเขา เรื่องอะไรจะอยู่ ก็รู้อยู่ว่าเขาคิดจะทำอะไร เธอจะไม่ยอมให้เขาคิดย่ำยีร่างกายของเธอตามอำเภอใจเป็นอันขาด แค่ย่ำยีหัวใจของเธอมันก็มากเกินพอแล้ว
หญิงสาวใช้ไม้ค้ำยันอีกอันที่มีอยู่ในห้อง เดินกะเผลกไปที่ห้องนอนของรัตติกาลที่อยู่ติดกันทันที
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
“คุณกาลคะ” เพชรไพลินเหลียวซ้ายแลขวาด้วยกลัวว่าชีคหนุ่มจะอาบน้ำเสร็จไวกว่าที่คาดการณ์เอาไว้
นางพยาบาลสาวเปิดประตูห้องออกมาด้วยความแปลกใจ “คุณเพชรมีอะไรหรือคะ หรือว่าเจ็บขา ทำไมไม่กดออดเรียก เดินมาทำไมคะ”
รัตติกาลรีบย่อตัวลงนั่งดูขาของคนเจ็บแต่เมื่อเห็นว่าไม่มีอะไรก็ได้แต่ขมวดคิ้วมุ่น สีหน้ากระอักกระอ่วนใจของเพชรไพลินทำให้รัตติกาลพอจะเดาได้ว่าคงไม่ใช่เรื่องเจ็บขาแน่ๆ
“เพชรขอนอนด้วยคนนะคะคุณกาล”
ไม่รอให้เจ้าของห้องอนุญาตเธอก็เดินเข้าไปในห้อง แล้วยังหันไปกำชับให้รัตติกาลรีบปิดประตูอีกด้วย
“หนีใครมาหรือคะคุณเพชร” นางพยาบาลสาวถามอย่างรู้ทัน
เพชรไพลินหน้าตื่น ส่ายหน้าปฏิเสธอย่างมีพิรุธแล้วเดินไปนั่งที่โซฟา เหลือบมองไปที่ประตูห้องนอน เมื่อเห็นว่ารัตติกาลล็อกประตูห้องเรียบร้อยแล้วจึงผ่อนลมหายใจออกช้าๆ
“ก็ดีเหมือนกันค่ะ นอนห้องเดียวกันจะได้ชวนคุณเพชรคุยเสียเลย เพราะอีกสองสามวันกาลก็ต้องกลับประเทศไทยแล้วค่ะ อาการของคุณเพชรดีขึ้นมาก ดีใจด้วยนะคะ อีกสักพักคงเดินโดยไม่ต้องใช้ไม้ค้ำยันแล้ว”
“ไม่อยู่ต่ออีกสักหน่อยเหรอคะ ทำไมรีบกลับจัง”
เพชรไพลินรู้สึกใจหาย จะว่าไปแล้วเธอสนิทกับรัตติกาล ทั้งยังยึดเอาไว้ราวกับเป็นหลักเดียวที่เหลืออยู่ยามไกลบ้านเช่นนี้
“ไม่ได้หรอกค่ะเกรงใจท่านชีค ค่าตัวที่กาลได้รับนี่ถือว่าเยอะมาก แล้วอีกอย่าง...” รัตติกาลยิ้มกริ่มแก้มแดงระเรื่อเมื่อคิดถึงเหตุผลสำคัญที่ทำให้เธออยากเดินทางกลับประเทศไทยให้เร็วที่สุด
“อีกอย่าง อะไรหรือคะ” เพชรไพลินขมวดคิ้วแต่เมื่อเห็นรอยยิ้มเขินอายก็พอจะเข้าใจ “มีใครบางคนรออยู่หรือคะ ดีจังเลย”
“แหมอย่ามาอิจฉากาลเลยค่ะคุณเพชร ท่านชีคทั้งหล่อทั้งรวย แถมยังรักและดูแลคุณเพชรดีขนาดนี้ น่าอิจฉาจะตายไป” รัตติกาลเอ่ยกระเซ้า
“เงินทองมันจะไปสำคัญเท่ากับคนสองคนรักกันเข้าอกเข้าใจกันได้อย่างไรคะคุณกาล คนเราจะต้องการอะไรไปมากกว่าความรักและความเชื่อใจกัน”
เพชรไพลินยิ้มเศร้า ในประกายตามีหยาดน้ำใสๆ สะท้อนแสงไฟเป็นประกายระยับดูงดงาม ทว่ากลับเป็นความงดงามที่แสนเศร้าสร้อยและชวนหดหู่
“นั่นสินะคะ” รัตติกาลไม่กล้าเอ่ยถามแม้จะอยากรู้ก็ตามที จึงชวนคุยเรื่องอื่นไปเสีย
****************
หนูเพชรกับท่านชีคจะลงเอยกันหรือไม่ ความพีคของความสัมพันธ์ตามต่อกันในเล่มนะจ๊ะ พร้อมตอนพิเศษวาบหวาม ฮี่ๆ ทีมงานขอลงจบแค่นี้น้าาาา ขอบคุณนักอ่านทุกท่านมากๆๆๆๆ เลยค่ะที่ติดตามกันมายาวนาน >///< ฝากลุ้นเอาใจช่วยความรักต่างชนชั้นของหนูเพชรกับท่านชีคด้วยนะคะ
สุดท้ายนี้ ขายของเช่นเคย 555+
ตอนนี้ทรายล้อมเพชรขายหมดเกลี้ยงแล้วค่ะ เหลือแต่เล่มแบบมีตำหนิ ราคาตามนี้เลยจ้า
จากราคาปก 372 บาท เหลือ 280 บาท (บวกค่าส่งแบบลงทะเบียนอีก 40 บาท รวมเป็น 320 บาทเท่านั้น)
หรือใครถนัดแบบ eBook มีวางจำหน่ายที่เว็บ mebmarket นะคะ
หลังจากนี้ไปยังคงสามารถตามอ่านนิยายของปลายปากกาสำนักพิมพ์ต่อในเว็บเลิฟ ได้เรื่อยๆ จ้า ตอนนี้กำลังลงเรื่อง ‘รักรออุ้ม’ แต่งโดย ‘ทักษิณา’ แนวโรแมนติก ดราม่า #มีลูกเป็นสื่อรัก เข้าไปติดตามได้ค่ะลงเยอะแล้วเหมือนกัน^^
ฝากนิยายของปลายปากกาสำนักพิมพ์ไว้ในอ้อมใจด้วยน้าาาา
ขอบคุณมากๆค่ะ
ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์
หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บเลิฟ
*************
“ปล่อยฉันนะ ท่านชีคบ้าไปแล้วหรือไง” เพชรไพลินทุบเข้าที่แผงอกเมื่อคนตัวโตอุ้มเธอเดินขึ้นมาบนชั้นสอง ไม่ว่าเธอจะดิ้น ส่งเสียงร้องโวยวายหรือด่าทอ ใบหน้าของเขาก็เรียบขรึมแสดงชัดว่าทั้งโกรธและไม่พอใจเธอเป็นอย่างมาก
เมื่อถึงห้องนอน เขาก็จัดการทำโทษเด็กดื้อด้วยการโยนร่างหญิงสาวลงบนเตียง ลืมไปว่าหญิงสาวยังเจ็บขาอยู่
“โอ๊ย!”
เมื่อได้ยินเสียงร้องคนตัวโตก็ถึงกับปราดเข้าไปประคอง น้ำเสียงอ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด
“เจ็บเหรอ ฉันไม่ได้ตั้งใจทำให้เธอเจ็บ”
“อย่ามายุ่งกับฉัน เชิญท่านชีคไปโอ๋แม่เลขาจอมมารยาเถอะ” เธอสะบัดมือของเขาออกราวกับรังเกียจสัมผัส มิหนำซ้ำสะบัดหน้าพรืดอย่างถือดี
คนที่เพิ่งใจเย็นลงถึงกับโมโหขึ้นมาอีกครั้ง “เธอไม่มีสิทธิ์ไปว่ากมลทิพย์ เขาเป็นเลขาของฉันและเขาก็ไม่เคยทำตัวฉาวหลอกผู้ชายไปทั่วแบบเธอ ผู้หญิงอย่างเธออย่าได้คิดไปต่อว่าใคร หัดชะโงกดูเงาตัวเองเสียบ้าง”
“ฉันทราบดีค่ะ ผู้หญิงทั้งโลกนี้คงไม่มีใครเลวเท่าฉันอีกแล้ว นี่ใช่ไหมคะคือสิ่งที่ท่านชีคต้องการ ถ้าอย่างนั้นก็เชิญออกไปได้แล้ว ฉันจะพักผ่อน” หญิงสาวออกปากไล่
“ที่นี่คือห้องของฉัน”
เพชรไพลินอึ้งไปหลายอึดใจ เธออยู่ที่ห้องนี้มาหลายวันจนลืมไปเลยว่านี่คือห้องนอนของชีคมุซตาฮ์ซาน
“ถ้าอย่างนั้นฉันจะเป็นฝ่ายออกไปเอง” หญิงสาวค่อยขยับกายลงจากเตียง ห้องของรัตติกาลคงจะกว้างพอให้เธออาศัยนอน
“เธอต้องอยู่ที่นี่” เขาขยับร่างสูงเข้ามาขวางทาง หน้าตาบูดบึ้ง
“ฉันจะไปนอนกับรัตติกาล กรุณาถอยค่ะท่านชีค”
“ที่นี่คือคฤหาสน์ของฉัน เธอไม่มีสิทธิ์จะไปนอนที่อื่นตามอำเภอใจ”
“ถ้าอย่างนั้นท่านชีคก็ส่งฉันกลับประเทศไทยเสียทีสิคะ ในเมื่อเกลียดกันมากขนาดนี้จะรั้งฉันไว้ทำไม คิดหรือว่าฉันไม่เกลียดท่านชีค ฉันเกลียดๆๆ จะแย่อยู่แล้ว” เธอโวยวายกรีดร้องอย่างหมดความอดทน
บ้าที่สุด...เธอรักเขาต่างหาก เธออาจหลอกคนทั้งโลกได้แต่ไม่สามารถหลอกตัวเองได้
“ส่งเธอกลับไป เพื่อให้เธอไปหาเหยื่อรายใหม่น่ะเหรอเพชรไพลิน ฝันไปเถอะ คิดหรือว่าหลอกฉันถึงสองครั้งสองครา แล้วฉันจะยอมให้เธอลอยนวลไปง่ายๆ ผู้หญิงอย่างเธอปล่อยออกไปก็ไม่รู้ว่าจะมีผู้ชายอีกกี่คนต้องตกเป็นเหยื่อให้แม่เลี้ยงของเธอรีดไถเงินเหมือนกับฉัน”
“ดูเหมือนท่านชีคจะปักใจคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงสารเลวเหลือเกินนะคะ ต่อให้ฉันตายลงตรงนี้ท่านก็คงไม่มีทางเชื่ออยู่ดีว่าฉันไม่เคยรับรู้เกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นเลย”
เธอเหนื่อยล้าเหลือเกิน การจะรักใครสักคนมันต้องปวดใจถึงเพียงนี้เชียวหรือ อุปสรรคที่ถาโถมเข้ามามันไม่ได้ช่วยทำให้ความรักแข็งแกร่งขึ้นเหมือนที่เธอเคยได้ยินมา กลับกัน...มันสร้างรอยปริร้าวจนไม่สามารถนำกลับมาเชื่อมต่อได้ดังเดิม
“เพราะฉันรู้น่ะสิว่าต่อให้เธอล้มพับลงไปตอนนี้มันก็คือมารยาอย่างหนึ่ง คิดหรือว่าเธอจะหลอกฉันได้เป็นครั้งที่สามเพชรไพลิน เธออาจจะหลอกผู้ชายทั้งโลกได้ แต่ต้องไม่ใช่ฉัน”
“แล้วคิดหรือคะว่าการที่ท่านชีคไม่ส่งฉันกลับไทย ฉันจะหลอกผู้ชายรามานไม่ได้ ต่อให้เป็นชนชาติไหนแต่ถ้าเป็นผู้ชายฉันก็สามารถล่อหลอกได้ทั้งนั้น” ด้วยความโมโหและน้อยใจจึงทำให้เธอประชดออกไป ซึ่งหากมาทบทวนในภายหลังเธอจะรู้ว่าการประชดไม่เป็นผลดีกับเธอเลย
“ใช่สินะ ฉันลืมคิดไปว่าเธอเก่งเรื่องอย่างว่า คงมีลีลาเด็ดมัดใจชายสินะถึงได้มั่นอกมั่นใจซะขนาดนี้ ไหนมาดูซิว่าเธอจะเก่งสักแค่ไหนเชียว” เขาสาวเท้าเข้าหา
“ท่านชีคจะทำอะไร ถอยไปนะ” หญิงสาวกระถดถอยหลังด้วยความกลัว เธอพยายามหาเครื่องทุ่นแรง หมอนที่คว้ามาได้จึงถูกฟาดใส่ชายหนุ่มไม่ยั้ง
เขาดึงหมอนมาจากเธอแล้วโยนทิ้ง ก่อนจะกระโดดคร่อมร่างของเธอไว้ โดยที่ไม่ให้ส่วนใดของร่างกายโดนขาข้างซ้ายที่ได้รับการผ่าตัด
“ฉันก็จะพิสูจน์น่ะสิว่าลีลาเธอดีแค่ไหน ทำไมผู้ชายมันถึงได้หน้าโง่ยอมให้เธอหลอกกันนัก” พูดจบเขาก็ฉวยริมฝีปากอิ่มมาครอบครองอย่างรวดเร็ว
หัวใจดวงน้อยๆ เต้นแรงเมื่อรสจูบรุกเร้าโหยหา แทรกปลายลิ้นร้อนเข้ามาตวัดเร้าราวกับต้องการให้หญิงสาวอ่อนระทวยไร้เรี่ยวแรงใดๆ ที่จะต้านทาน สองมือที่คิดว่าจะผลักไสกลับทรยศเมื่อมันเลื่อนขึ้นโอบรัดรอบลำคอแข็งแกร่งแล้วโน้มกายเข้าหาเขา อ้อมกอดอบอุ่นและสัมผัสที่วาบหวามทำให้เพชรไพลินเชื่อว่าเขาเองก็ยังรักเธอเช่นกัน
แต่ตราบใดที่เส้นใยบางๆ แห่งความไม่ไว้เนื้อเชื้อใจยังคงกางกั้นอยู่ หัวใจสองดวงก็มิอาจมาบรรจบกันได้ ชีคมุซตาฮ์ซานผละออกจากร่างบางอย่างรวดเร็ว แววตาปวดร้าวมองหญิงสาวตรงหน้าด้วยความรู้สึกที่มิสามารถบรรยายออกมาได้ เขาเบือนหน้าหนีแล้วจึงหันกลับมาอีกครั้ง
“ท่าทางไร้เดียงสาแบบนี้สินะที่เธอใช้ล่อหลอกผู้ชาย เก่งมากเพชรไพลิน ฉันนับถือการแสดงของเธอจริงๆ”
เขาถอยออกมายืนกอดอกแล้วทอดมองร่างบางที่ยังคงนอนอยู่บนเตียง ผมยาวสยายและริมฝีปากที่เผยอจากรสจูบเมื่อครู่ ทำให้เขาอยากโผเข้ากอดแนบเนื้อนุ่มนิ่มอีกครั้ง
“ใจร้าย” เพชรไพลินพ้อเสียงเครือ ขยับกายขึ้นนั่งแล้วเมินหน้าไปทางอื่น
“ฉันจะอาบน้ำ และเมื่อฉันกลับออกมาเธอต้องอยู่ในห้องนี้” เขาสั่งการอย่างวางอำนาจ แล้วเดินไปยังห้องแต่งตัว
เพชรไพลินรีบลุกขึ้นทันทีเมื่อลับตาเขา เรื่องอะไรจะอยู่ ก็รู้อยู่ว่าเขาคิดจะทำอะไร เธอจะไม่ยอมให้เขาคิดย่ำยีร่างกายของเธอตามอำเภอใจเป็นอันขาด แค่ย่ำยีหัวใจของเธอมันก็มากเกินพอแล้ว
หญิงสาวใช้ไม้ค้ำยันอีกอันที่มีอยู่ในห้อง เดินกะเผลกไปที่ห้องนอนของรัตติกาลที่อยู่ติดกันทันที
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
“คุณกาลคะ” เพชรไพลินเหลียวซ้ายแลขวาด้วยกลัวว่าชีคหนุ่มจะอาบน้ำเสร็จไวกว่าที่คาดการณ์เอาไว้
นางพยาบาลสาวเปิดประตูห้องออกมาด้วยความแปลกใจ “คุณเพชรมีอะไรหรือคะ หรือว่าเจ็บขา ทำไมไม่กดออดเรียก เดินมาทำไมคะ”
รัตติกาลรีบย่อตัวลงนั่งดูขาของคนเจ็บแต่เมื่อเห็นว่าไม่มีอะไรก็ได้แต่ขมวดคิ้วมุ่น สีหน้ากระอักกระอ่วนใจของเพชรไพลินทำให้รัตติกาลพอจะเดาได้ว่าคงไม่ใช่เรื่องเจ็บขาแน่ๆ
“เพชรขอนอนด้วยคนนะคะคุณกาล”
ไม่รอให้เจ้าของห้องอนุญาตเธอก็เดินเข้าไปในห้อง แล้วยังหันไปกำชับให้รัตติกาลรีบปิดประตูอีกด้วย
“หนีใครมาหรือคะคุณเพชร” นางพยาบาลสาวถามอย่างรู้ทัน
เพชรไพลินหน้าตื่น ส่ายหน้าปฏิเสธอย่างมีพิรุธแล้วเดินไปนั่งที่โซฟา เหลือบมองไปที่ประตูห้องนอน เมื่อเห็นว่ารัตติกาลล็อกประตูห้องเรียบร้อยแล้วจึงผ่อนลมหายใจออกช้าๆ
“ก็ดีเหมือนกันค่ะ นอนห้องเดียวกันจะได้ชวนคุณเพชรคุยเสียเลย เพราะอีกสองสามวันกาลก็ต้องกลับประเทศไทยแล้วค่ะ อาการของคุณเพชรดีขึ้นมาก ดีใจด้วยนะคะ อีกสักพักคงเดินโดยไม่ต้องใช้ไม้ค้ำยันแล้ว”
“ไม่อยู่ต่ออีกสักหน่อยเหรอคะ ทำไมรีบกลับจัง”
เพชรไพลินรู้สึกใจหาย จะว่าไปแล้วเธอสนิทกับรัตติกาล ทั้งยังยึดเอาไว้ราวกับเป็นหลักเดียวที่เหลืออยู่ยามไกลบ้านเช่นนี้
“ไม่ได้หรอกค่ะเกรงใจท่านชีค ค่าตัวที่กาลได้รับนี่ถือว่าเยอะมาก แล้วอีกอย่าง...” รัตติกาลยิ้มกริ่มแก้มแดงระเรื่อเมื่อคิดถึงเหตุผลสำคัญที่ทำให้เธออยากเดินทางกลับประเทศไทยให้เร็วที่สุด
“อีกอย่าง อะไรหรือคะ” เพชรไพลินขมวดคิ้วแต่เมื่อเห็นรอยยิ้มเขินอายก็พอจะเข้าใจ “มีใครบางคนรออยู่หรือคะ ดีจังเลย”
“แหมอย่ามาอิจฉากาลเลยค่ะคุณเพชร ท่านชีคทั้งหล่อทั้งรวย แถมยังรักและดูแลคุณเพชรดีขนาดนี้ น่าอิจฉาจะตายไป” รัตติกาลเอ่ยกระเซ้า
“เงินทองมันจะไปสำคัญเท่ากับคนสองคนรักกันเข้าอกเข้าใจกันได้อย่างไรคะคุณกาล คนเราจะต้องการอะไรไปมากกว่าความรักและความเชื่อใจกัน”
เพชรไพลินยิ้มเศร้า ในประกายตามีหยาดน้ำใสๆ สะท้อนแสงไฟเป็นประกายระยับดูงดงาม ทว่ากลับเป็นความงดงามที่แสนเศร้าสร้อยและชวนหดหู่
“นั่นสินะคะ” รัตติกาลไม่กล้าเอ่ยถามแม้จะอยากรู้ก็ตามที จึงชวนคุยเรื่องอื่นไปเสีย
****************
หนูเพชรกับท่านชีคจะลงเอยกันหรือไม่ ความพีคของความสัมพันธ์ตามต่อกันในเล่มนะจ๊ะ พร้อมตอนพิเศษวาบหวาม ฮี่ๆ ทีมงานขอลงจบแค่นี้น้าาาา ขอบคุณนักอ่านทุกท่านมากๆๆๆๆ เลยค่ะที่ติดตามกันมายาวนาน >///< ฝากลุ้นเอาใจช่วยความรักต่างชนชั้นของหนูเพชรกับท่านชีคด้วยนะคะ
สุดท้ายนี้ ขายของเช่นเคย 555+
ตอนนี้ทรายล้อมเพชรขายหมดเกลี้ยงแล้วค่ะ เหลือแต่เล่มแบบมีตำหนิ ราคาตามนี้เลยจ้า
จากราคาปก 372 บาท เหลือ 280 บาท (บวกค่าส่งแบบลงทะเบียนอีก 40 บาท รวมเป็น 320 บาทเท่านั้น)
หรือใครถนัดแบบ eBook มีวางจำหน่ายที่เว็บ mebmarket นะคะ
หลังจากนี้ไปยังคงสามารถตามอ่านนิยายของปลายปากกาสำนักพิมพ์ต่อในเว็บเลิฟ ได้เรื่อยๆ จ้า ตอนนี้กำลังลงเรื่อง ‘รักรออุ้ม’ แต่งโดย ‘ทักษิณา’ แนวโรแมนติก ดราม่า #มีลูกเป็นสื่อรัก เข้าไปติดตามได้ค่ะลงเยอะแล้วเหมือนกัน^^
ฝากนิยายของปลายปากกาสำนักพิมพ์ไว้ในอ้อมใจด้วยน้าาาา
ขอบคุณมากๆค่ะ
ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์
หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บเลิฟ
ปลายปากกาสำนักพิมพ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 27 ก.ย. 2561, 23:33:58 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 21 ต.ค. 2562, 18:08:18 น.
จำนวนการเข้าชม : 627
| << บทที่ 18 -60% |