ดวงดาวเคียงตะวัน
“ชายผู้นั้นปล่อยลูกนกไปใช่ว่าเขาจะหมดรักในตัวมันแล้ว ตรงกันข้าม...ความรักที่เขามีให้มันกลับมากมายท่วมท้นจนยินยอมให้มันได้มีอิสระต่างหาก”
“คนในครอบครัวอย่างพวกเราคงมีหน้าที่แค่เพียงสร้างรังอุ่นไว้เป็นที่พักพิงให้ลูกนกกลับมาหายามอ่อนล้าและต้องการกำลังใจ มีหน้าที่ปลอบประโลมและสร้างความมั่นใจให้นกน้อยมีแรงออกบินสู่โลกกว้างได้อีกครั้ง จริงมั้ย?"

Tags: รักหวาน อาจารย์ นักศึกษา

ตอน: ตอนที่ ๑๐ :ความมั่นใจที่เพิ่มขึ้น(ลบ)

ขอบคุณทุกๆ กำลังใจที่ส่งมาให้นะคะ :)


ลบแล้วค่ะ


***ตอบ comment***

คุณ Pat
: ขอบคุณค่ะ
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยาย"สุขนิยม"ค่ะ ตั้งใจเขียนให้อ่านง่ายๆ สบายๆ
ขอบคุณสำหรับการสละเวลามาอ่านนะคะ :)



กาแฟเย็น
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 19 ส.ค. 2554, 16:54:26 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 21 มิ.ย. 2556, 23:45:04 น.

จำนวนการเข้าชม : 1802





<< ตอนที่ ๙ :คนไม่ได้เรื่อง(ลบ)   ตอนที่ ๑๑ :แผนของแม่จันทร์(ลบ) >>
silverraindrop 19 ส.ค. 2554, 17:20:54 น.
55555 หวานจัง..อ่านไปยิ้มไป เหมือนคนบ้าเลยฉัน


กาแฟเย็น 19 ส.ค. 2554, 17:29:35 น.
ดีใจจังค่ะ
ขอบคุณที่แวะมาอ่านนะคะ คุณ silverraindrop :)


Pat 19 ส.ค. 2554, 23:21:41 น.
อย่าคิดอย่างนั้นเลยค่ะ (อาย) ถือเสียว่าเป็นผลต่างตอบแทนน่าจะดีกว่า อ่านเรื่อง เบาๆ ก็ให้อารมณ์ไปอีกแบบนึงนะค่่ะ


violette 20 ส.ค. 2554, 03:31:30 น.
ชอบค่ะนิยายสุขนิยม มีเรื่องเครียดมากพอแล้วขออ่านแบบยิ้มไปเองคนเดียวดีกว่า


violette 20 ส.ค. 2554, 03:32:43 น.
อ่อใช่ ไม่เคยทานแกงหมูชะมวงเลยค่ะ
เคยแต่ได้ยินเขาพูดๆกัน


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account