เลื่อมลายพรายจันทร์: ดุจดาริน (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
'ดมิสา' เกิดมาพร้อมกับสิ่งที่ถูกเรียกว่า พลังจิต
ท่ามกลางชีวิตที่ราวกับถูกสาปด้วย พร จาก สวรรค์
เธอได้พบกับชายหนุ่มแสนดีที่พร้อมจะฉุดเธอออกมาจากเรือนเสน่ห์จันทน์
...โดยหารู้ไม่ว่าเขามีแผนการบางอย่างกับเธอ…

'จิณไตย' สูญเสียภรรยาไปถึงสองคนจากการแต่งงานสองครั้ง
และที่สำคัญ ภรรยาทั้งสองของเขากำลังตั้งครรภ์ด้วย
ชายหนุ่มตกอยู่ในภวังค์แห่งฝันร้าย และความไม่เข้าใจในสิ่งที่เผชิญ
โดยไม่รู้เลยว่าเหตุการณ์ฆาตกรรมทั้งหมดนั้น มีใครคนหนึ่งอยู่เบื้องหลัง…
'ใคร' ที่หมายจะสังหารภรรยาทุกคนของเขาให้ตายคามือ!!!

**************

นิยายเรื่องนี้แต่งโดย ดุจดาริน(พิมาลินย์) และตีพิมพ์โดย "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เรื่องนี้เป็นนิยายรัก สยองขวัญ นางเอกเป็นหมอเด็กที่มีพลังจิต! และสามารถมองเห็นภูตผีวิญญาณได้ค่ะ ระวัง อย่าทำให้นางโกรธเชียว…

*******************

นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ

***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***

1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee

หนังสือพร้อมส่ง

สั่งซื้อเลื่อมลายพรายจันทร์ ราคา 308฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 40฿ (รวมเป็น 348฿)
ค่าจัดส่ง EMS 60฿ (รวมเป็น 368฿)

ราคาสั่งซื้อแพ็ก 4 เล่ม (เลื่อมลายพรายจันทร์ ราคีสีเพลิง มาลีเริงไฟ และม่านมนตกานต์) 1,052฿ (จากราคาเต็ม 1,174฿)
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 65฿ (รวมเป็น 1,117฿)
ค่าจัดส่ง EMS 90฿ (รวมเป็น 1,142฿)

หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"

***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***

**************

หมายเหตุ: นิยายเรื่องนี้เป็นซีรีส์ "ร้อยเล่ห์เสน่ห์จันทน์" มีทั้งหมด 4 เรื่อง แต่งโดยนักเขียน 3 ท่าน ดังนี้
-ราคีสีเพลิง แต่งโดย รังสี (วิรัตต์ยา) ดุจดาริน (พิมาลินย์) รางนาก (สะมะเรีย)
-มาลีเริงไฟ แต่งโดย รังสี (วิรัตต์ยา)
-เลื่อมลายพรายจันทร์ แต่งโดย ดุจดาริน (พิมาลินย์)
-ม่านมนตกานต์ แต่งโดย รางนาก (สะมะเรีย)

*******************
จุดเชื่อมโยงคือ 'ยายเจิมจันทร์ เสน่ห์จันทน์' ยายของหลานๆ ทั้ง 4 ซึ่งเป็นตัวเอกของทั้ง 4 เรื่องด้านบนเลยจ้าแต่ละเรื่องก็เป็นเรื่องราวของหลานๆ แต่ละคนแตกต่างกันไป

(เลื่อมลายพรายจันทร์ เป็นเรื่องราวของหลานสาวคนรองในบ้านเสน่ห์จันทน์ค่ะ)
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้

ตอน: บทที่ 12 -30%

กลิ่นสบู่เหลวโชยมาตามลมเมื่อดมิสาเปิดประตูห้องน้ำกลับเข้ามา ใบหน้าเธอยังหมองเศร้า แต่ร่างกายบอบบางไม่สั่นเทาอย่างเมื่อครู่แล้ว นั่นทำให้จิณไตยรู้สึกใจมาเป็นกอง เธอสวมชุดนอนลายทางสีฟ้า ขากางเกงสั้นขึ้นมาเหนือตาตุ่มเพราะดมิสาสูงกว่าตารกา แต่โดยรวมแล้วชุดนั้นก็พอเหมาะพอดีสำหรับเธอ หญิงสาวมองสบตาเขาราวกับรู้ว่าถูกจ้องเลยเป็นฝ่ายเบือนหน้าหนีและดึงยางรัดผมออก

เรือนผมหยักศกหนานุ่มคลายลงเต็มแผ่นหลัง เธอเลี่ยงไปใช้หวีของเขาสางผม ใช้เวลาอยู่หน้าบานกระจกนานทีเดียวราวกับทำตัวไม่ถูก กระทั่งเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น จิณไตยเดินไปเปิดประตู แม่บ้านวัยกลางคนที่ยืนอยู่หน้าห้องยื่นถุงของใช้จำเป็นมาให้อย่างนอบน้อม

“พี่ให้ป้าเพียรออกไปซื้อพวกแปรงสีฟันกับของใช้จำเป็นมาให้”

เขาเอ่ยบอกพลางเดินมาส่งถุงประทับตรามินิมาร์ทชื่อดังให้ เมื่อดมิสามองลงไปก็เห็นว่ามีกางเกงในแบบใช้แล้วทิ้งด้วย และระหว่างที่เธอสำรวจของในถุง จิณไตยก็เดินเข้าไปในห้องน้ำถือวิสาสะหยิบเสื้อผ้าที่หญิงสาวพับไว้ออกมาส่งให้แม่บ้านเอาไปซัก

ดมิสาละสายตาจากของในถุงทันที เข้ามาดึงแขนเขาไว้ “ไม่เป็นไรค่ะพี่จิณ เดี๋ยวมิ้งค์เอากลับไปซักที่บ้านได้ค่ะ มิ้งค์เกรงใจ”

“อย่าเกรงใจเลยค่ะ” เพียร...แม่บ้านวัยกลางคนตอบ

“เพื่อนของคุณจิณก็เหมือนนายหญิงคนหนึ่งของบ้าน เชิญคุณตามสบายนะคะ”

เพียรเหลือบมองดมิสาครู่หนึ่ง เห็นใบหน้างดงามน่ารัก ต่างจากภวิตราภรรยาคนแรกของจิณไตยที่สวยเฉี่ยว ต่างจากนุชชารีย์ภรรยาคนที่สองของจิณไตยที่หวานหยดย้อย นางจึงรับเสื้อผ้ามาและก้มหน้าลงอีกครั้งด้วยประกายตาสับสน ก่อนดึงประตูปิด ทิ้งสองหนุ่มสาวไว้ข้างในห้องส่วนตัวกันสองคน

แม่บ้านสูงวัยทำงานที่บ้านนี้มาตั้งแต่ตารกายังไม่เกิด นางรู้จักจิณไตยมาเกือบทั้งชีวิตของเขา รู้ว่าชายหนุ่มเป็นคนดี อ่อนโยน ไม่ถือเนื้อถือตัวว่าเป็นเจ้านายแล้วกดหัวคนใช้เหมือนคนรวยบางบ้านที่สมาคมสาวใช้มักแอบนินทากัน แต่สาวใช้ที่บ้านนี้ทั้งสามคนไม่เคยมีปัญหาเช่นนั้นเลย ทั้งกับจิณไตยและตารกา เจ้านายทั้งสองน่ารักกับพวกนางเสมอ

นางรู้ว่าจิณไตยคบหากับภวิตราสมัยเรียนมหา’ลัย ดูใจกันนานตั้งสิบปีกว่าจะตกลงแต่งงานเป็นฝั่งเป็นฝา แม้จะเป็นคนนอกนางก็ดูออกว่าจิณไตยกับภวิตราคบหากันเหมือนเพื่อนสนิทมากกว่าคนรัก

แต่เขาก็รักภวิตรามาก และดีใจมากเมื่อรู้ว่าจะได้เป็นพ่อคน

ตอนที่ภวิตราเสียชีวิตพร้อมบุตรในครรภ์ จิณไตยนั้นแทบไม่เป็นอันกินอันนอน เขาทรุดโทรมสิ้นหวัง ราวกับหมดกำลังใจในการมีชีวิตอยู่เสียแล้ว กระทั่งกาลเวลาช่วยเยียวยารักษา ชายหนุ่มจึงลุกขึ้นมาใช้ชีวิตได้ตาม ปกติ และเมื่อปีที่แล้วนี้เองที่เขารับนุชชารีย์เข้ามาเพราะเธอตั้งครรภ์

เพียรรู้สึกแปลกใจ เพราะไม่คิดว่าจะมีใครมาแทนที่ภวิตราได้ และนุชชารีย์เองก็เป็นรุ่นน้องที่มหา’ลัยของจิณไตย เพียรดูออกว่านุชชารีย์รู้สึกอย่างไรกับเจ้านายของนาง แต่จิณไตยไม่เคยเห็นนุชชารีย์อยู่ในสายตา แล้วจะไปทำกันท้องตอนไหน เพียรงงไปหมด

แต่เพียรก็เดาว่าเพราะความเสียใจที่ภวิตราและลูกด่วนจากไป นุชชารีย์อาจก้าวเข้ามาตอนนั้น เข้ามาเยียวยาหัวใจของชายหนุ่มและเกิดความ รู้สึกดีๆ ต่อกัน นางเดาไปเรื่อยเปื่อยเพราะมันไม่ใช่เรื่องของนาง จะถามก็ไม่กล้า แม้จะอยากรู้ความจริงแค่ไหนก็ตาม

จิณไตยใช้เวลาอยู่สองปีกว่าหลังภวิตราเสียชีวิต ในการมีภรรยาคนใหม่ ซึ่งก็ไม่เกิดข้อครหาอะไรเพราะเวลาก็ผ่านไปเป็นปีๆ แล้วและเขามีสิทธิ์จะมีความสุข สร้างครอบครัวใหม่ของเขา

แต่นี่...นุชชารีย์เพิ่งเสียชีวิตไปได้ไม่ทันถึงปี การที่จู่ๆ จิณไตยก็พาหญิงสาวสวยน่ารักเข้ามาในบ้าน ประกาศว่าเธอจะนอนค้างกับเขาที่นี่ ทำให้เพียรแปลกใจไม่น้อย

สายตาที่เขามองเธอก็ไม่เหมือนกับที่มองภวิตราหรือนุชชารีย์ จิณไตยมักมองภวิตราด้วยความชื่นชมในความสวยความเก่ง มองนุชชารีย์ด้วยความสงสาร

แต่กับดมิสา เขามองเธอด้วยความหลงใหล รักใคร่ โหยหา

จากประสบการณ์การใช้ชีวิตที่ผ่านมา เพียรค้นพบว่านั่นเป็นสาย ตาของเด็กหนุ่มริรัก น่าแปลกที่เพิ่งเห็นจิณไตยเป็นแบบนั้น ทั้งที่เขาก็ผ่านการมีภรรยามาตั้งสองคน และปีนี้ชายหนุ่มจะอายุสามสิบห้าปีแล้ว ไม่ใช่เด็กชายมัธยมฯ หรือหนุ่มน้อยมหา’ลัยเสียทีไหน

เอาเถอะ ถ้าจิณไตยจะมีความสุขเสียทีเธอก็สบายใจ

เพียรหวังใจแค่ว่า อย่าให้ดมิสาต้องมีอันเป็นไปดั่งที่ญาติของนุชชารีย์ก่นด่าจิณไตยเลย...

************

ห่างหายจากเรื่องนี้ไปนานเลย>< อัปได้อีกแค่ไม่กี่บทนะคะรีดเดอร์ eBook โหลดได้ที่ mebmarket จ้า ส่วนแบบหนังสือ ตอนนี้สนพ.พิเศษ ส่งฟรีลงทะเบียนให้ทุกเรื่องเลยค่ะ จะได้มีนิยายสนุกๆอ่านกันในช่วงนี้^^

ราคา 308฿ นะคะ

หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บ



ปลายปากกาสำนักพิมพ์
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 27 เม.ย. 2563, 10:07:37 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 27 เม.ย. 2563, 10:07:37 น.

จำนวนการเข้าชม : 387





<< บทที่ 11 -100%   บทที่ 12 -70% >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account