(ไม่มี)ทางออกสำหรับความรัก
No Exit
Tags: Boy love / Yaoi แอบรัก มหาวิทยาลัย เสียดสีสังคม ประสบการณ์รัก
ตอน: บทที่ 2
กลับมาที่สถานการณ์ปัจจุบันเมื่อโตเป็นผู้ใหญ่และจบการศึกษาแล้ว
มูน วิ่งวุ่นกับการหาช่างภาพเพื่อมาถ่ายรูปให้ตนเองในงานรับปริญญา พ่อกับแม่ของเขาอนุมัติ ให้จ้างกันเลยทีเดียว เอาน่าวันเดียว วันสำคัญสุด ๆ ใช่จะมีได้บ่อย ๆ มูนคิดว่าวันต่อไปคงวันแต่งงาน…
ตอนที่เดินมึน ๆ เข้าไปในร้านบอกคุณอาเจ้าของ
คุณอาแกจำมูนได้ว่าเป็นเด็กโรงเรียนใกล้ ๆ ที่มาใช้บริการกันประจำสมัยก่อน
"ศิษย์เก่าโรงเรียน W น่ะเหรอ"
"ใช่ครับ"
"งั้นเดี๋ยวให้ลูกชายไป อีกหน่อยเขาก็จะสืบทอดกิจการ"
ตอนนั้นคุณอายิ้มให้อย่างมีไมตรี มูนกล่าวขอบคุณ ตกลงเรื่องสถานที่วันเวลา กลับบ้านมาอย่างงง ๆ ตอนแรกนึกว่าจะจ้างคุณอาหรือไม่ก็พนักงานในร้านแต่--ไม่น่าเชื่อ
ไอ้ที่ว่าไม่น่าเชื่ออีกอย่างคือ เทลมีสำเร็จการศึกษาก่อนเขาซะอีก เป็นไปได้ยังไง ?!
แต่มูนคงต้องพิจารณาตนเองนิดหนึ่ง เขาน่ะร่องแร่งจนเกือบจะโดนรีไทร์แล้วจบมาได้ก็บุญโข !
วันนี้ มูนต้องไปที่ร้าน T-M Make 4 U อีกครั้งเพื่อไปรับรูปที่ถ่ายในวันนั้น
หยี เพื่อนสนิทผู้หญิงของเขาให้ความคิดเห็นว่าเทลมีไม่แมน เอ้า ๆ อะไรก็ช่างเถอะเพราะเขาไม่สนใจ แต่หยีก็คงตาแหลมจริง เพราะเขาก็รู้สึกตงิด ๆ เหมือนกันมาตั้งแต่สมัยก่อนแล้ว…
เทลมีตัวขาว ๆ หน้าหวาน ๆ เกลี้ยง ๆ ถ้าพูดตามภาษามูนคือหน้ากระเดียดออกไปทางผู้หญิง มือไม้ แข้งขา ขาวผ่อง ผิวพรรณดีนวลเนียนไปทั้งตัว
ยังไงล่ะ มากกว่านี้คงต้องถามหยี
มูนเดินมาในตลาด เขาผลักประตูร้านเข้าไปเมื่อมาถึง ยังเห็นเด็กนักเรียนโรงเรียนเก่าเขามานั่งรออัดรูปวิชาคอมพิวเตอร์ที่แต่งด้วยโปรแกรม Adobe Photoshop อยู่เลย
มูนส่งเสียงทักไปก่อนเมื่อเจอพนักงานซึ่งเป็นลูกจ้างของพ่อเทลมี
"สวัสดีครับผมมารับรูป"
"รูป เอ่อ--?" พนักงานหญิงทำหน้างง ๆ มูนกำลังจะอธิบายขยายความ ก็เป็นตอนที่เสียงของเทลมีดังมาจากหลังร้านพร้อมด้วยการปรากฏกายของเจ้าตัว
"อ๋อลูกค้าผมเองครับพี่ปลา"
"ค่ะ ๆ"
พนักงานหญิงพยักหน้าให้มูนเล็กน้อยและเดินไปจากตรงนั้น
มูนหันไปมองตามต้นเสียง เทลมีเดินเข้ามาหาเขา
"มารับรูปใช่ไหม"
"ใช่ครับ" เขาพยักหน้า
"สักครู่นะ"
"ครับ"
มูนไปนั่งรอตรงที่นั่งที่รุ่นน้องโรงเรียนเก่าของเขานั่งรอรูป วันนี้เขามาซะตอนเย็น ก็ไม่แปลกที่เด็กเลิกเรียนจะมาเวลานี้
"เคยเห็นหน้าตั้งแต่อยู่โรงเรียน W"
จู่ ๆ เทลมีซึ่งเดินมาพร้อมซองพลาสติกซึ่งใส่รูปที่มูนมารับมานั่งลงตรงข้าง ๆ มูน
"..."
'บริการวีไอพีไปไหมเนี่ย เขาไม่มีลูกค้าเจ้าอื่นแล้วเหรอ' มูนคิด
เทลมีหยิบรูปวันรับปริญญาของมูนออกมาวางบนตัก "รูปสวยมากลองดู"
"อ...เอ่อ" มูนคิดว่าไม่ต้องถึงขนาดนี้ก็ได้มั้ง แค่ยื่นให้เขาแล้วเขาก็จะจ่ายตังค์แล้วรีบไปก็พอ
มูนรีบ ๆ ดูลวก ๆ เพราะอยากออกจากร้านแล้ว รู้สึกไม่ชินกับลูกชายเจ้าของร้านนัก เขารีบพลิกดู หันไปยิ้มแบบฝืน ๆ ให้เทลมีแล้วพูด "โอเคมากเลยครับทั้งหมดเท่าไหร่"
พอเทลมีบอกราคา เขารีบลุกขึ้น ยัดเงินใส่มือฝ่ายนั้นแบบพอดีไม่ต้องมีเงินทอน มูนกล่าวขอบคุณอีกครั้งและรีบบึ่งออกจากร้านไป
สงสัยคำพูดของเพื่อนหยีดังก้องหูล่ะมั้งเขาเลยมีท่าทีแปลก ๆ เขาไม่ได้มีอคติกับโฮโมแต่ก็แค่ไม่คุ้นชิน
แต่แล้วมูนก็มีอันต้องไปที่ร้าน T-M Make 4 U อีกครั้งในอีกไม่กี่วันให้หลังเท่านั้นเอง
มีน น้องสาวของเขา ใช้งานพี่ชายแท้ ๆ ให้ไปอัดรูปไอดอลเกาหลีที่เซฟไว้ให้
"นี่อะพี่มูน หนูเซฟ ฝากไปอัดหน่อย" มีนพูดง่าย ๆ และยัดแฟลชไดร์ฟใส่มือเขา
"???" ยังไม่ทันจะอ้าปากทักท้วงแฟลชไดร์ฟสีขาวขอบม่วง ห้อยพวงองุ่นวงบอยแบนด์ชื่อดังก็มาอยู่ในมือแบบไม่ทันตั้งตัว
มีนเพิ่งอยู่ ม.ปลาย กำลังคลั่งไคล้ไอดอลตามประสาวัยรุ่น มูนเห็นน้องสาวซื้อโปสเตอร์รูปวงบอยแบนด์เกาหลีมากมายมาติดในห้อง แน่ล่ะเรียกให้เขาไปช่วยติดให้ด้วย
เขาก็ต้องเอารูปมาอัดให้ตามที่น้องขอ พ่อแม่เขาก็รู้นะว่ามีนบ้าเกาหลีมากแต่พวกท่านก็ไม่ได้ว่าอะไรมันเป็นไปตามวัย ตัวเขาเองก็ด้วย เอารูปมาอัดให้น้องซะอีก
"สวัสดีครับมาอัดรู--ป" เสียงของมูนยังพูดไม่ทันจบดีมีอันต้องลากยาวไปเพราะวันนี้ในร้านมีผู้ชายคนหนึ่งกำลังยืนคุยกับเทลมี ...ในระยะที่ไม่ Personal Space เลย
'แฟนเหรอ' เขาคิดแล้ว ประมวลเอาจากภาพที่เห็นการคุยสนิทสนม
"งั้นพี่กลับก่อนนะเทลมี วันหลังเราไปเที่ยวด้วยกันนะครับ"
"ครับพี่ ชาย"
ผู้ชายคนนั้นเดินผ่านมูนซึ่งทำหน้าเหลอหลาไป
"เอ่อ… เอ่อ…"
"แฟนน่ะ" เทลมีว่า แล้วมาบอกทำไม ?
"อ๋อครับ ไม่ใช่เรื่องที่ผมต้องรู้มั้งเนี่ย" เขาพูดค่อย ๆ แต่ก็รู้แน่ชัดแล้วว่าเทลมีเป็นอย่างที่หยีบอกจริง ๆ ด้วย
"จะให้ทำอะไรนะ"
"อ๋อน้องสาวฝากมาอัดรูปน่ะครับ"
"ไหน ๆ เอามาดู"
มูนเดินตามเทลมีไป ลูกชายเจ้าของร้านนั่งลงที่หน้าคอมพิวเตอร์ มือรับแฟลชไดร์ฟของมีนจากมือมูนไปเสียบกับซีพียู
"ไฟล์นี้เลยใช่ไหม"
"ครับผม"
เทลมีเงียบไปตอนเปิดรูปในโฟลเดอร์ '...'
"มีแต่รูปนักร้อง ชอบเหรอ"
เฮ้ยกูเป็นผู้ชายแล้วจะชอบดูผู้ชายเยอะ ๆ ได้ไง
"น้องสาวผมชอบ"
"..."
"เอาทั้งโฟลเดอร์เลยนะครับ"
"ได้ แต่ทีหลังบอกน้องสาวให้เซฟรูปที่มันใหญ่ ๆ หน่อยนะ รูปเล็กพออัดออกมาแล้วภาพมันจะแตก ไม่สวย"
"อ่า--"
มูนคงไปบอกไม่ได้ เพราะจะไปเจ้ากี้เจ้าการกับมีนเรื่องโอปป้าของเธอก็ไม่ได้
เงินมูนก็เป็นคนจ่าย มีนไม่ได้ให้สตางค์กับพี่ชายไว้ ...รู้ชะตากรรมเลยทีเดียว
มูน วิ่งวุ่นกับการหาช่างภาพเพื่อมาถ่ายรูปให้ตนเองในงานรับปริญญา พ่อกับแม่ของเขาอนุมัติ ให้จ้างกันเลยทีเดียว เอาน่าวันเดียว วันสำคัญสุด ๆ ใช่จะมีได้บ่อย ๆ มูนคิดว่าวันต่อไปคงวันแต่งงาน…
ตอนที่เดินมึน ๆ เข้าไปในร้านบอกคุณอาเจ้าของ
คุณอาแกจำมูนได้ว่าเป็นเด็กโรงเรียนใกล้ ๆ ที่มาใช้บริการกันประจำสมัยก่อน
"ศิษย์เก่าโรงเรียน W น่ะเหรอ"
"ใช่ครับ"
"งั้นเดี๋ยวให้ลูกชายไป อีกหน่อยเขาก็จะสืบทอดกิจการ"
ตอนนั้นคุณอายิ้มให้อย่างมีไมตรี มูนกล่าวขอบคุณ ตกลงเรื่องสถานที่วันเวลา กลับบ้านมาอย่างงง ๆ ตอนแรกนึกว่าจะจ้างคุณอาหรือไม่ก็พนักงานในร้านแต่--ไม่น่าเชื่อ
ไอ้ที่ว่าไม่น่าเชื่ออีกอย่างคือ เทลมีสำเร็จการศึกษาก่อนเขาซะอีก เป็นไปได้ยังไง ?!
แต่มูนคงต้องพิจารณาตนเองนิดหนึ่ง เขาน่ะร่องแร่งจนเกือบจะโดนรีไทร์แล้วจบมาได้ก็บุญโข !
วันนี้ มูนต้องไปที่ร้าน T-M Make 4 U อีกครั้งเพื่อไปรับรูปที่ถ่ายในวันนั้น
หยี เพื่อนสนิทผู้หญิงของเขาให้ความคิดเห็นว่าเทลมีไม่แมน เอ้า ๆ อะไรก็ช่างเถอะเพราะเขาไม่สนใจ แต่หยีก็คงตาแหลมจริง เพราะเขาก็รู้สึกตงิด ๆ เหมือนกันมาตั้งแต่สมัยก่อนแล้ว…
เทลมีตัวขาว ๆ หน้าหวาน ๆ เกลี้ยง ๆ ถ้าพูดตามภาษามูนคือหน้ากระเดียดออกไปทางผู้หญิง มือไม้ แข้งขา ขาวผ่อง ผิวพรรณดีนวลเนียนไปทั้งตัว
ยังไงล่ะ มากกว่านี้คงต้องถามหยี
มูนเดินมาในตลาด เขาผลักประตูร้านเข้าไปเมื่อมาถึง ยังเห็นเด็กนักเรียนโรงเรียนเก่าเขามานั่งรออัดรูปวิชาคอมพิวเตอร์ที่แต่งด้วยโปรแกรม Adobe Photoshop อยู่เลย
มูนส่งเสียงทักไปก่อนเมื่อเจอพนักงานซึ่งเป็นลูกจ้างของพ่อเทลมี
"สวัสดีครับผมมารับรูป"
"รูป เอ่อ--?" พนักงานหญิงทำหน้างง ๆ มูนกำลังจะอธิบายขยายความ ก็เป็นตอนที่เสียงของเทลมีดังมาจากหลังร้านพร้อมด้วยการปรากฏกายของเจ้าตัว
"อ๋อลูกค้าผมเองครับพี่ปลา"
"ค่ะ ๆ"
พนักงานหญิงพยักหน้าให้มูนเล็กน้อยและเดินไปจากตรงนั้น
มูนหันไปมองตามต้นเสียง เทลมีเดินเข้ามาหาเขา
"มารับรูปใช่ไหม"
"ใช่ครับ" เขาพยักหน้า
"สักครู่นะ"
"ครับ"
มูนไปนั่งรอตรงที่นั่งที่รุ่นน้องโรงเรียนเก่าของเขานั่งรอรูป วันนี้เขามาซะตอนเย็น ก็ไม่แปลกที่เด็กเลิกเรียนจะมาเวลานี้
"เคยเห็นหน้าตั้งแต่อยู่โรงเรียน W"
จู่ ๆ เทลมีซึ่งเดินมาพร้อมซองพลาสติกซึ่งใส่รูปที่มูนมารับมานั่งลงตรงข้าง ๆ มูน
"..."
'บริการวีไอพีไปไหมเนี่ย เขาไม่มีลูกค้าเจ้าอื่นแล้วเหรอ' มูนคิด
เทลมีหยิบรูปวันรับปริญญาของมูนออกมาวางบนตัก "รูปสวยมากลองดู"
"อ...เอ่อ" มูนคิดว่าไม่ต้องถึงขนาดนี้ก็ได้มั้ง แค่ยื่นให้เขาแล้วเขาก็จะจ่ายตังค์แล้วรีบไปก็พอ
มูนรีบ ๆ ดูลวก ๆ เพราะอยากออกจากร้านแล้ว รู้สึกไม่ชินกับลูกชายเจ้าของร้านนัก เขารีบพลิกดู หันไปยิ้มแบบฝืน ๆ ให้เทลมีแล้วพูด "โอเคมากเลยครับทั้งหมดเท่าไหร่"
พอเทลมีบอกราคา เขารีบลุกขึ้น ยัดเงินใส่มือฝ่ายนั้นแบบพอดีไม่ต้องมีเงินทอน มูนกล่าวขอบคุณอีกครั้งและรีบบึ่งออกจากร้านไป
สงสัยคำพูดของเพื่อนหยีดังก้องหูล่ะมั้งเขาเลยมีท่าทีแปลก ๆ เขาไม่ได้มีอคติกับโฮโมแต่ก็แค่ไม่คุ้นชิน
แต่แล้วมูนก็มีอันต้องไปที่ร้าน T-M Make 4 U อีกครั้งในอีกไม่กี่วันให้หลังเท่านั้นเอง
มีน น้องสาวของเขา ใช้งานพี่ชายแท้ ๆ ให้ไปอัดรูปไอดอลเกาหลีที่เซฟไว้ให้
"นี่อะพี่มูน หนูเซฟ ฝากไปอัดหน่อย" มีนพูดง่าย ๆ และยัดแฟลชไดร์ฟใส่มือเขา
"???" ยังไม่ทันจะอ้าปากทักท้วงแฟลชไดร์ฟสีขาวขอบม่วง ห้อยพวงองุ่นวงบอยแบนด์ชื่อดังก็มาอยู่ในมือแบบไม่ทันตั้งตัว
มีนเพิ่งอยู่ ม.ปลาย กำลังคลั่งไคล้ไอดอลตามประสาวัยรุ่น มูนเห็นน้องสาวซื้อโปสเตอร์รูปวงบอยแบนด์เกาหลีมากมายมาติดในห้อง แน่ล่ะเรียกให้เขาไปช่วยติดให้ด้วย
เขาก็ต้องเอารูปมาอัดให้ตามที่น้องขอ พ่อแม่เขาก็รู้นะว่ามีนบ้าเกาหลีมากแต่พวกท่านก็ไม่ได้ว่าอะไรมันเป็นไปตามวัย ตัวเขาเองก็ด้วย เอารูปมาอัดให้น้องซะอีก
"สวัสดีครับมาอัดรู--ป" เสียงของมูนยังพูดไม่ทันจบดีมีอันต้องลากยาวไปเพราะวันนี้ในร้านมีผู้ชายคนหนึ่งกำลังยืนคุยกับเทลมี ...ในระยะที่ไม่ Personal Space เลย
'แฟนเหรอ' เขาคิดแล้ว ประมวลเอาจากภาพที่เห็นการคุยสนิทสนม
"งั้นพี่กลับก่อนนะเทลมี วันหลังเราไปเที่ยวด้วยกันนะครับ"
"ครับพี่ ชาย"
ผู้ชายคนนั้นเดินผ่านมูนซึ่งทำหน้าเหลอหลาไป
"เอ่อ… เอ่อ…"
"แฟนน่ะ" เทลมีว่า แล้วมาบอกทำไม ?
"อ๋อครับ ไม่ใช่เรื่องที่ผมต้องรู้มั้งเนี่ย" เขาพูดค่อย ๆ แต่ก็รู้แน่ชัดแล้วว่าเทลมีเป็นอย่างที่หยีบอกจริง ๆ ด้วย
"จะให้ทำอะไรนะ"
"อ๋อน้องสาวฝากมาอัดรูปน่ะครับ"
"ไหน ๆ เอามาดู"
มูนเดินตามเทลมีไป ลูกชายเจ้าของร้านนั่งลงที่หน้าคอมพิวเตอร์ มือรับแฟลชไดร์ฟของมีนจากมือมูนไปเสียบกับซีพียู
"ไฟล์นี้เลยใช่ไหม"
"ครับผม"
เทลมีเงียบไปตอนเปิดรูปในโฟลเดอร์ '...'
"มีแต่รูปนักร้อง ชอบเหรอ"
เฮ้ยกูเป็นผู้ชายแล้วจะชอบดูผู้ชายเยอะ ๆ ได้ไง
"น้องสาวผมชอบ"
"..."
"เอาทั้งโฟลเดอร์เลยนะครับ"
"ได้ แต่ทีหลังบอกน้องสาวให้เซฟรูปที่มันใหญ่ ๆ หน่อยนะ รูปเล็กพออัดออกมาแล้วภาพมันจะแตก ไม่สวย"
"อ่า--"
มูนคงไปบอกไม่ได้ เพราะจะไปเจ้ากี้เจ้าการกับมีนเรื่องโอปป้าของเธอก็ไม่ได้
เงินมูนก็เป็นคนจ่าย มีนไม่ได้ให้สตางค์กับพี่ชายไว้ ...รู้ชะตากรรมเลยทีเดียว
กระรอกน้อยสีน้ำตาลหม่น เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 15 เม.ย. 2564, 22:15:32 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 15 เม.ย. 2564, 22:15:38 น.
จำนวนการเข้าชม : 195
| << บทที่ 1 | บทที่ 3 [END] >> |