วานวาสนา: ร่มเกศ (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
เรื่องย่อ:

เมื่อทุกอย่างสูญสิ้น ‘น้อย’ ชายหนุ่มชีวิตอาภัพ จำต้องออกเดินทางจากบ้านสู่พระนครที่ห่างไกล เพื่อตามหาหญิงสาวอันเป็นที่รัก แต่ก็ต้องพบเจอกับอุปสรรคและความผิดหวังซ้ำๆ ‘เพชราวสี’ คือนิยามของคำว่าสมบูรณ์แบบ เป็นแก้วมณีที่ผู้ชายทุกคนใฝ่ฝัน แต่ก็ต้องฝันสลาย เพราะแก้วมณีดวงนี้ได้ถูกจองให้แก่ ‘หม่อมเจ้าภาณุมาศ’ เพียงผู้เดียวเท่านั้น

ทุกอย่างคงจะเป็นไปอย่างที่ควรจะเป็น หากโลกไม่หมุนคนที่แตกต่างทั้งสองคนให้มาพบเจอกัน

หนึ่งรอยยิ้มพิมพ์ใจ กับแววตาอ่อนหวานละไมของเธอ เป็นดั่งแสงสว่างนำพาชายหนุ่มที่สิ้นหวังก้าวไปสู่โลกอีกใบที่ไม่เคยค้นพบ จากความประทับใจ ก็เริ่มแปรเปลี่ยนไปเป็นความรัก

ใครจะไปคิดว่าชายหนุ่มอ่อนแอ จะลุกขึ้นมาต่อสู้กับโชคชะตาเพื่อเอาชนะคำดูถูกของทุกคน การหาคำตอบว่าตัวเองเป็นใครจึงเริ่มต้นขึ้น ท่ามกลางปริศนา ปมความรักต่างชนชั้น เรื่องราวเลวร้ายมากมายที่เขาจะต้องเผชิญและจับมือฝ่าฝันอุปสรรคไปพร้อมกันกับเธอ

. . . . . . . . . . . . . .

นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "ร่มเกศ" เป็นหนึ่งในนิยายจากโครงการ "ช่องวันอ่านเอา" ที่ได้รับการสร้างเป็นละครโทรทัศน์ทางช่อง One31 และได้ตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ทีมงานปลายปากกาจึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 50% ของเรื่องนะคะ


***************************

นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่ม

***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***

1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ

2.ร้านออนไลน์

3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.ผ่าน www.plaipakkabooks.com หรือ inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks

4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee

หนังสือพร้อมส่ง

คุ้มสุดด้วยจำนวน 600 หน้า

สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 409฿ จากราคาปก 454฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 454฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 479฿)
ค่าจัดส่ง Kerry 65฿ (รวมเป็น 474฿)

หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"

***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket และ NaiinPann***
Tags: พีเรียด โรแมนติก ดราม่า ละคร ช่องวัน อ่านเอา

ตอน: บทที่ 19 ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว (100%)

“ไอ้กุ๊ย แกเข้ามาในห้องฉันได้ยังไง”

“บันไดก็มี คุณโสมก็ไม่น่าถาม” เจิดตีหน้ากวน ไม่พอยังบังอาจยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ ใบหน้านวลผ่องนั้น ก่อนจะถูกโสมรภีผลักออกไปจนเกือบเซ แต่เรี่ยวแรงเล็กน้อยก็ทำได้แค่นั้น มองไพร่สถุลขึ้นไปนอนเกลือกกลิ้งบนเตียงแสนสวยงามของเธออย่างหน้าตาเฉย

โสมรภีโมโหสุดขีด ไม่เคยมีใครกล้าลองดีกับเธอเช่นนี้มาก่อน อารมณ์ร้ายกาจไม่นำพาความคิดใดๆ รีบหยิบไม้แส้ที่เธอซ่อนไว้ พุ่งเข้าไปไล่ฟาดตีเจิดด้วยความเดือดดาล

“ออกไปจากเตียงฉันเดี๋ยวนี้เลยนะไอ้เจิด”

เจิดสะดุ้งโหยง ท่าทางหยิ่งผยองเจ้าเล่ห์ที่ไม่ยอมโอนอ่อนให้ง่ายๆ ทำให้เจิดหงุดหงิด เพราะไม่เคยพบเจอผู้หญิงที่ร้ายกาจเช่นนี้มาก่อน ตอนแรกก็คิดว่าโสมรภีจะเป็นหญิงสาวที่เพียบพร้อมอ่อนหวานอย่างกุลสตรีในวังที่ถูกบ่มเพาะกิริยามารยาทมาตั้งแต่เด็ก แต่ที่ไหนได้ข้างในเน่าเฟะไม่สมกับเป็นผู้ดีเอาเสียเลย ครั้งก่อนถือว่าตนทำพลาด ที่ไม่ใช้วิธีโง่เง่ากับคนอย่างโสมรภี แต่ครั้งนี้เขาจะไม่ปล่อยให้เธอได้ใจง่ายๆ อีกแล้ว เจิดรีบรวบท่อนแขนเล็กเอาไว้แน่น จนแส้ที่โสมรภีถืออยู่ร่วงลงพื้น แล้วใช้กำลังเหวี่ยงร่างบางลงบนเตียง จนโสมรภีเจ็บไปทั้งตัว

โสมรภีกรีดร้องลั่น อยู่ในบ้านตัวเองแท้ๆ เธอจะไม่ยอมถูกข่มขืนง่ายๆ เด็ดขาด

“ช่วยด้วย ชะ...” เธอร้องได้แค่นั้นเพราะถูกมือหนาปิดปากแน่น

เจิดหน้าเครียด รีบปิดปากม้าพยศก่อนที่คนทั้งวังจะแตกตื่น แต่เธอยังดิ้นขัดขืนไม่ยอมจำนนให้ง่ายๆ เขาจึงขู่

“ถ้าคุณโสมไม่เงียบ ผมจะเรียกลูกน้องให้มาวางเพลิงวังนี้ ปล้นเสด็จ คุณป้าหญิง และคุณน้าเอื้องของคุณโสม จะเอาอย่างนั้นไหม!”

โสมรภีเบิกตากว้างแทบถลน พอเจิดเอามือออก เธอก็ด่าใส่ทันที “ไอ้ชั่ว! แกอย่าทำอะไรแบบนั้นนะ”

“ถ้าไม่อยากให้ทำก็เงียบ!”

โสมรภีสั่นเทาไปทั้งตัว ค่อยๆ กระเถิบถอยหนีทีละน้อยด้วยความหวาดกลัว

“เอ...ผู้หญิงดื้อๆ แบบนี้ สมควรจะโดนลงโทษอะไรดีน่า” เจิดยังไม่หยุด ไล้ปลายนิ้วไปตามใบหน้ารูปไข่ โสมรภีสะบัดออกอย่างรังเกียจ เวลานี้ไม่มีใครอยู่ในตำหนัก ทั้งพระองค์เจ้าผ่องภาณุรังสี คุณหญิงกุหลาบ และหม่อมเอื้อง ทุกคนต่างก็ไปทำบุญที่วัดกันหมด ตำหนักใหญ่หลังนี้จึงเงียบเชียบราวกับป่าช้า ไม่มีเวลาใดเหมาะไปกว่านี้อีกแล้ว 

“ถ้าแกทำอะไรฉัน ฉันจะไปแจ้งความ รับรองว่าเสด็จไม่เอาแกไว้แน่”

“ผมไม่กลัวหรอก” สิ้นประโยคนั้น เจิดโน้มหน้าเข้ามาจะไซ้ซอกคอที่ได้กลิ่นหอมอ่อนๆ เตะปลายจมูก ทว่า...

“เดี๋ยว! ฉันมีข้อเสนอ”

“จะเล่นลิ้นอะไรอีกล่ะ” เจิดผงกหัวขึ้นมาอย่างหัวเสีย ทำให้โสมรภี กลับมาหายใจหายคอได้อีกครั้ง

โสมรภีผลักร่างใหญ่ที่คร่อมทับเธออยู่ออกห่าง พร้อมเสนอ...

“ถ้าแกทำงานนี้ให้ฉันสำเร็จ ฉันจะให้ทองคำแกหนึ่งแท่ง” โสมรภีเชิดหน้าอย่างหยิ่งทะนง

“แต่คุณโสมก็รู้ว่าสิ่งที่ผมอยากได้ไม่ใช่ทองคำ แต่เป็นตัวคุณโสม” เจิดเอาลิ้นดันกระพุ้งแก้มใช้ความคิด...ทองคำแท่งก็อยากได้อยู่หรอก แต่อยากได้ตัวเจ้าหล่อนมากกว่า

โสมรภีเคี้ยวฟันกรอดๆ รังเกียจสายตาที่เจิดมองมา พลางคิดในใจ ‘ทุเรศ! น้ำหน้าอย่างแกเนี่ยนะ จะคู่ควรกับคนอย่างฉัน’ แต่เมื่อถึงคราวจำเป็น เธอก็ต้องเอาตัวรอด...

“ก็ค่อยๆ ดูกันไปก่อนก็ได้ ฉันเป็นผู้หญิงนะ ถ้าใครรู้ว่าชิงสุกก่อนห่ามแล้วฉันจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน...” มารยาของโสมรภีใช้ได้ผล เธอพูดจาหว่านล้อมเจิดจนสำเร็จ แต่อีกส่วนหนึ่งก็มาจากผีพนันเข้าสิงไอ้เจิดด้วย ช่วงนี้ดวงยิ่งไม่ดี เล่นไปเท่าไรก็ขาดทุนยับเยิน ซ้ำยังติดหนี้การพนันอยู่บานเบอะ ไม่มีเงินจ่ายจนต้องย้ายหนีมาปล้นจี้ที่ฝั่งพระนคร... ถ้ามีใครมาเสนอให้ไปทำงานหนึ่งสิ่ง แลกกับทองคำแท่ง มันก็คุ้มเสียยิ่งกว่าคุ้ม

“ก็ได้! คุณโสมอยากให้ผมทำอะไร บอกมา...”

โสมรภีแสยะยิ้มร้าย ดีไม่ดีอาจจะเข้าตำราที่ว่ายิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว เพราะงานที่ว่าก็คือสั่งให้เจิดพร้อมพรรคพวกไปฉุดเพชราวสีไปทำมิดีมิร้ายในป่า ในระหว่างที่เพชราวสีพักผ่อนอยู่ที่ไร่ของกฤติเดช เพื่อทำให้เพชราวสีอับอายขายหน้า จนไม่มีหน้าชูคออยู่บนสังคมนี้ได้อีกต่อไป

แล้วเธอก็จะเอาไปโพนทะนา ว่าหม่อมเจ้าเพชราวสีผู้งดงามดุจนางฟ้านางสวรรค์ที่ถอนหมั้นกับท่านชายสูงศักดิ์ โดนฉุดไปรุมโทรมกลางป่า ใครๆ ก็จะคิดว่ากรรมตามสนอง มีของดีไม่รู้จักเก็บไว้ สวรรค์เลยลงโทษให้เจอของต่ำ แค่นึกก็สนุกแล้ว แต่ถ้าหากแผนการที่เธอวางไว้เกิดมีอะไรผิดพลาดขึ้นมา โสมรภีก็จะโบ้ยความผิดไปที่ไอ้เจิดแต่เพียงผู้เดียว เธอจะใช้เส้นสายของน้าเอื้องทำให้มันติดคุกไปจนวันตาย แล้วก็อย่าหวังว่าชาตินี้จะได้พบเจอกันอีก



ตอนนี้ สนพ. มีโปรฯ June in Love นิยายรัก ลดเหลือ 299฿ ทุกเล่มนะคะ “วานวาสนา” ก็ด้วยค่ะ จากปก 454฿ (ส่งฟรี!)

เล่มนี้หนามากกกกกค่ะ ราคานี้คุ้มมากๆ ไม่แน่ใจว่าจะจัดราคานี้อีกมั้ย อย่าพลาดน้าาา

สั่งได้ที่เพจ “ปลายปากกา สำนักพิมพ์” หรือแอด line ค้นหาไอดี plaipakkabooks นะคะ

((โปรฯ ตั้งแต่วันนี้ - 10 มิถุนายน 2565))

เพียงแค่แจ้งชื่อเรื่องเข้ามาเท่านั้น มีแอดมินคอยตอบอยู่ตลอดค่ะ^^




ปลายปากกาสำนักพิมพ์
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 8 มิ.ย. 2565, 20:52:39 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 8 มิ.ย. 2565, 20:52:39 น.

จำนวนการเข้าชม : 200





<< บทที่ 19 ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว (60%)   บทที่ 20 เสียงปืนกลางป่า (35%) >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account