รักอุ้มบุญ
...ความรักของเธอมันแท้ง! กี่ครั้งก็แท้ง! คราวนี้จึงต้องมีเขามาอุ้มบุญ รักครั้งนี้จะได้เป็นตัวเป็นตน...รักอุ้มบุญ
Tags: รักอุ้มบุญ,ปลากัด

ตอน: บทที่ 10 (ลบค่ะ)

สวัสดีเพื่อนนักอ่านนักเขียนที่รัก และยังเป็นแรงเชียร์ กำลังใจกันเหมือนเดิมนะคะ
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาติดตาม และติชมกัน ผู้เขียนปลื้มใจเป็นอย่างยิ่งค่ะ
วันนี้ขอตอบคอมเม้นท์ของคุณมะดันเพียงท่านเดียวนะคะ เพราะต้องตอบยาวนิดหนึ่ง
ถ้าตอบท่านอื่นๆ ด้วย เดี๋ยวจะยาวเกินจนเสียอรรถรส ^^

คุณมะดัน - ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ ที่ถามเรื่องการอุ้มบุญ คุณมะดันมิได้ตกข่าวแต่อย่างใด
ความจริงแล้วในกรณีของการอุ้มบุญนี้ยังมีปัญหาอีกหลายด้านด้วยกันค่ะ
เพราะการตั้งทั้งและให้กำเนิดด้วยวิธีนี้จำกัดอยู่ในคำว่า 'ละเอียดอ่อน' ดังนั้นจึงยังมีอีกหลายหัวข้อที่ 'ถก' กันไม่จบ
ทั้งทางด้านกฏหมาย ด้านการแพทย์ สังคม สายใยในครอบครัว รวมถึงเรื่องธุรกิจ กฏหมายตอนนี้จึงยังคลุมเครือในหลายประเด็น
รวมถึงประเด็นการเป็นแม่อุ้มบุญที่ไม่ใช่ญาติกัน ทางการแพทย์สามารถทำได้ไม่มีปัญหา แต่ทางกฏหมายยังไม่ระบุชัดแจ้ง
เนื่องจากเกรงว่าจะเป็นการทำเพื่อการค้า ธุรกิจ หรืออาจนำพาซึ่งความขัดแย้งในการคืนบุตรให้เจ้าของหลังคลอด
ผู้เขียนจึงต้องขอบอกว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ 'แต่งขึ้น' มาจากโครงสร้างความเป็นจริงค่ะ บางกรณีอาจยังไม่เกิดขึ้นจริง แต่อาจเกิดขึ้นได้ในอนาคต
และผู้เขียนๆ เพื่อหวังใจว่าจะสะท้อนให้เห็นชีวิตของผู้หญิง ทั้งในแง่ภรรยาที่ถูกสามีนอกใจ และไม่สามารถมีลูกได้ กับอีกหนึ่งผู้หญิง
ที่ต้องตั้งท้องทั้งๆ ที่ไม่มีความพร้อมใดๆ เลย รวมถึงสื่อให้เห็นว่า...การพยายามให้ชีวิตๆ หนึ่งเกิดมา ท่ามกลางปัญหานั้น ในความจริงแล้ว
มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เพราะฉะนั้นก่อนเด็กจะเกิดมา ทุกคนต้องสะสางปัญหาเหล่านั้นให้จบ...คุณค่าแห่งชีวิตใหม่จึงจะสมบูรณ์
กรณีนี้ผู้เขียนอาจไม่ได้อธิบายทางกฏหมาย หรือทางการแพทย์แบบลงลึกมากนัก อย่างได้กล่าวไปค่ะว่า มันละเอียดอ่อนและมีรายละเอียดมาก
เกรงว่าถ้าลงรายละเอียดทั้งหมด จะกลายเป็นเรื่องวิชาการมากไป จึงใช้วิธีการที่ให้ทำ 'เงื่อนไข' ต่อกัน เป็นลายลักษณ์อักษร อย่างที่หมอแนะนำ
ซึ่งในความเป็นจริงแล้วมีกรณีแบบนี้เกิดขึ้นจริงในสังคมค่ะ...จะด้วยเหตุผลกลใดก็แล้วแต่...
ดังนั้น ผู้เขียนก็จะ 'ชี้แจง' รายละเอียดส่วนนี้ไว้ในหน้าคำนำเมื่อนิยายเรื่องนี้ร่วมเล่มค่ะ ขอบคุณคุณมะดันอีกครั้ง เพราะผู้เขียนมิได้
ชี้แจงไว้ตั้งแต่ข้างต้น ต้องขออภัย ไว้ ณ โอกาสนี้ด้วยค่ะ ^^


*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*




ปลากัด
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 2 ก.ย. 2554, 11:14:26 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 27 ก.ย. 2556, 22:40:15 น.

จำนวนการเข้าชม : 2578





<< บทที่ 9 (ลบค่ะ)   บทที่ 11 (ลบค่ะ) >>
วิรัตต์ยา 2 ก.ย. 2554, 11:26:39 น.
ยายกัด มาลงไล่เลี่ยกันเลย อิอิ แวบมาแซว ๕๕๕๕๕๕๕


anOO 2 ก.ย. 2554, 11:42:58 น.
เวรกรรมนายริศดันเข้าใจว่าหวานเป็นเมียน้อยซะงั้น
เป็นห่วงหวานจังเลย ใครมันจะโง่ก็ปล่อยให้โง่ต่อไปไม่ต้องไปช่วยเค้าหรอก


บัวขาว 2 ก.ย. 2554, 12:48:08 น.
น้องหวานสู้สู้ ...


คิมหันตุ์ 2 ก.ย. 2554, 12:49:32 น.
เรื่องวุ่น มากมาย รอเป็นกำลังใจให้พระ-นางค่ะ


ของขวัญ 2 ก.ย. 2554, 16:12:19 น.
ถ้าได้เจอกันพร้อมหน้า แล้วหวานจะยอมท้องให้เหรอ


แว่นใส 2 ก.ย. 2554, 16:15:39 น.
ไม่ยอมรับความจริงกันเลย



ann 2 ก.ย. 2554, 19:27:33 น.
กำ แล้วอย่างงี้จะเข้าใจกันเมื่อไหร่เนี่ย


Liez 3 ก.ย. 2554, 02:01:36 น.
พึ่งตามมาอ่านรวดเดียวจบ,, สงสารหวาน จังเลยค่ะ.....

เกิดเป็นผู้หญิงแท้จริง นั้นแสนจะลำบาก......


จิรารัตน์ 3 ก.ย. 2554, 11:55:03 น.
ไม่น่าจะคุ้ม ถ้าเห็นว่าใครคือสามีของมน


แพม 4 ก.ย. 2554, 10:59:49 น.
จะเลิกอ่านดีไหมหนอ ชีวิตบัดซบของลูกผู้หญิงเพราะผู้ชายเลวๆ ภัทริศก็แสนประเสริฐนะ ปล่อยให้แต่งงานไปกับแยมนั่นแหละ ถูกเมียตัวเองสวมเขาให้อันเดียวกับที่สวมให้พี่สาวเลย หวานก็หอบลูกหนีไปซะ สะใจดี ผู้ชายสารเลว บริภัตก็คงไม่หยุดเจ้าชู้หรอก ก็ติดเอดส์ไปซะ เออ...ดีอ่ะ ให้มันบรรลัยกันไปให้หมดเลย อวดว่าตัวเองดีนัก


innam 8 ก.ย. 2554, 14:45:59 น.
เครียดแทน


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account