คำตอบคือ"รัก"
“เรื่องของความรักมันก็อย่างนี้ล่ะค่ะ วกวน สับสน ยากที่จะเข้าใจ แต่ตราบใดที่ใจของทั้งคู่ยังมีรักให้กันสุดท้ายปลายทางก็ต้องลงเอยที่ความสุขเสมอ เหลือเพียงแค่ว่าเขาสองคนจะเชื่อมั่นในรักกันสักแค่ไหน และเชื่อมั่นเท่าๆ กันรึเปล่า” พลระพีกระชับอ้อมกอดให้ภรรยาแนบชิดเข้ามาอีก
คงจริงอย่างที่พี่พีของเธอบอกและเธอเองก็รู้ดีว่า อานุภาพของความรักนั้นมันยิ่งใหญ่เพียงใด เหลือเพียงแค่ภาวนาให้คนทั้งคู่มีจิตใจที่มั่นคงต่อกัน เมื่อนั้นอุปสรรคใดที่ขวางกั้นก็คงคลี่คลายและจางไปอย่างรวดเร็ว
คงจริงอย่างที่พี่พีของเธอบอกและเธอเองก็รู้ดีว่า อานุภาพของความรักนั้นมันยิ่งใหญ่เพียงใด เหลือเพียงแค่ภาวนาให้คนทั้งคู่มีจิตใจที่มั่นคงต่อกัน เมื่อนั้นอุปสรรคใดที่ขวางกั้นก็คงคลี่คลายและจางไปอย่างรวดเร็ว
Tags: พร้อม แพรวา พลระพี พริบดาว
ตอน: บทที่ ๗ :รักที่ไขว่คว้า กับ เวลาที่ล่วงเลย(ลบ)
===========================================
จบบทที่ ๗ ค่ะ
ขอบคุณที่สละเวลามาอ่านนะคะ
**ปัญหาเรื่องสายตาดูเหมือนจะดีขึ้นแล้วค่ะ ไม่มีอาการคลื่นไส้หรือปวดศีรษะมากอีกแล้ว ยังคงเหลือแค่อาการเห็นภาพซ้อนเวลาที่ใช้คอมพิวเตอร์นานๆ หรือเวลาที่ต้องเพ่งเมื่อขับรถตอนกลางคืนเท่านั้น ขอบคุณทุกๆกำลังใจที่ส่งมาเยี่ยมนะคะ ดังนั้นหากเห็นอะไรตกหล่นในงานเขียนต้องขออภัยและขอคำชี้แนะด้วยนะคะ
***คุยกับผู้อ่าน***
คุณanOO
:ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ
ต่างคนต่างมีใจให้กันค่ะ แต่จะลงเอยกันเมื่อไรคงต้องรอลุ้น :)
คุณann
:ขอบคุณมากค่ะ ดีใจจังที่มีคนอ่านแล้วรู้สึกว่านิยายเรื่องนี้สนุก :)
คุณviolette
:ขอบคุณมากค่ะ
คุณธเนศเป็นคนที่น่าเห็นใจที่สุดในเรื่องนี้แล้วค่ะ เป็นคนที่เสียสละและยอมแบกรับทุกสิ่งไว้บนบ่าของตัวเอง ซึ่งเรื่องราวของคุณธเนศจะค่อยๆคลายปมให้ผู้อ่านทราบในช่วงท้ายค่ะ จริงๆเรื่องของคุณหมอเขียนเป็นนิยายได้เรื่องหนึ่งเลยแต่จะผิดความตั้งใจของผู้เขียนที่อยากเขียนนิยายที่จบลงด้วยความสุข ดังนั้นจึงนำเรื่องราวของคุณธเนศมาแทรกไว้ในเรื่องนี้แทนค่ะ
คุณ คุณแม่ลูกสอง
:ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ รู้สึกว่าอาการจะดีขึ้นเยอะแล้วค่ะ แต่จะพยายามดูแลตัวเองอย่างดีค่ะ :)
คุณPat
:ขอบคุณมากค่ะ เรื่องนี้เขียนได้พอสมควรแล้วเพียงแต่พอสายตาแย่เลยไม่ได้ตรวจทานจึงไม่กล้าลงให้อ่านหากยังมีข้อควรแก้ไขอยู่มากน่ะคะ :)
คุณพนาศิลป์
:ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ
จากเรื่อง"ดวงดาวเคียงตะวัน" ในช่วงหลังที่ผู้กองกฤษฎาเข้ามาจะเป็นช่วงที่แพรวาประสบปัญหาพอดี แพรวาจะนิ่งขึ้นและให้ความสำคัญกับความซื่อสัตย์มากๆโดยจะเตือนพริ้มตลอด
แพรเป็นคนที่ร่าเริงและมองโลกในแง่ดีโดยพื้นฐานจึงไม่จมอยู่กับความทุกข์นาน อีกทั้งยังได้ความรักจากพี่พร้อมซึ่งเธอรักมาตลอด ดังนั้นพอถูกทำร้ายจิตใจจากพร้อมจึงเสียใจอย่างหนัก แต่ถึงอย่างนั้นเรื่องดีๆของพี่พร้อมที่ทำให้เธอลืมความทุกข์ได้ก็ยังคงทำให้เธอตัดใจจากเค้าไม่ลงค่ะ :)
คุณheartlogue
:มาเป็นกำลังใจให้แพรวากันค่ะ :)
แล้วพบกันตอนหน้านะคะ
จบบทที่ ๗ ค่ะ
ขอบคุณที่สละเวลามาอ่านนะคะ
**ปัญหาเรื่องสายตาดูเหมือนจะดีขึ้นแล้วค่ะ ไม่มีอาการคลื่นไส้หรือปวดศีรษะมากอีกแล้ว ยังคงเหลือแค่อาการเห็นภาพซ้อนเวลาที่ใช้คอมพิวเตอร์นานๆ หรือเวลาที่ต้องเพ่งเมื่อขับรถตอนกลางคืนเท่านั้น ขอบคุณทุกๆกำลังใจที่ส่งมาเยี่ยมนะคะ ดังนั้นหากเห็นอะไรตกหล่นในงานเขียนต้องขออภัยและขอคำชี้แนะด้วยนะคะ
***คุยกับผู้อ่าน***
คุณanOO
:ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ
ต่างคนต่างมีใจให้กันค่ะ แต่จะลงเอยกันเมื่อไรคงต้องรอลุ้น :)
คุณann
:ขอบคุณมากค่ะ ดีใจจังที่มีคนอ่านแล้วรู้สึกว่านิยายเรื่องนี้สนุก :)
คุณviolette
:ขอบคุณมากค่ะ
คุณธเนศเป็นคนที่น่าเห็นใจที่สุดในเรื่องนี้แล้วค่ะ เป็นคนที่เสียสละและยอมแบกรับทุกสิ่งไว้บนบ่าของตัวเอง ซึ่งเรื่องราวของคุณธเนศจะค่อยๆคลายปมให้ผู้อ่านทราบในช่วงท้ายค่ะ จริงๆเรื่องของคุณหมอเขียนเป็นนิยายได้เรื่องหนึ่งเลยแต่จะผิดความตั้งใจของผู้เขียนที่อยากเขียนนิยายที่จบลงด้วยความสุข ดังนั้นจึงนำเรื่องราวของคุณธเนศมาแทรกไว้ในเรื่องนี้แทนค่ะ
คุณ คุณแม่ลูกสอง
:ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ รู้สึกว่าอาการจะดีขึ้นเยอะแล้วค่ะ แต่จะพยายามดูแลตัวเองอย่างดีค่ะ :)
คุณPat
:ขอบคุณมากค่ะ เรื่องนี้เขียนได้พอสมควรแล้วเพียงแต่พอสายตาแย่เลยไม่ได้ตรวจทานจึงไม่กล้าลงให้อ่านหากยังมีข้อควรแก้ไขอยู่มากน่ะคะ :)
คุณพนาศิลป์
:ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ
จากเรื่อง"ดวงดาวเคียงตะวัน" ในช่วงหลังที่ผู้กองกฤษฎาเข้ามาจะเป็นช่วงที่แพรวาประสบปัญหาพอดี แพรวาจะนิ่งขึ้นและให้ความสำคัญกับความซื่อสัตย์มากๆโดยจะเตือนพริ้มตลอด
แพรเป็นคนที่ร่าเริงและมองโลกในแง่ดีโดยพื้นฐานจึงไม่จมอยู่กับความทุกข์นาน อีกทั้งยังได้ความรักจากพี่พร้อมซึ่งเธอรักมาตลอด ดังนั้นพอถูกทำร้ายจิตใจจากพร้อมจึงเสียใจอย่างหนัก แต่ถึงอย่างนั้นเรื่องดีๆของพี่พร้อมที่ทำให้เธอลืมความทุกข์ได้ก็ยังคงทำให้เธอตัดใจจากเค้าไม่ลงค่ะ :)
คุณheartlogue
:มาเป็นกำลังใจให้แพรวากันค่ะ :)
แล้วพบกันตอนหน้านะคะ
กาแฟเย็น เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 12 ต.ค. 2554, 18:20:01 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 24 มิ.ย. 2556, 13:21:34 น.
จำนวนการเข้าชม : 2388
| << บทที่ ๖ :รัก...ที่หล่นหาย(ลบ) | บทที่ ๘ :แผนหื่น...ทวงคืนรัก(ลบ) >> |
anOO 12 ต.ค. 2554, 19:38:03 น.
หายไวๆ ค่ะ อาการเริ่มต้นมันเป็นยังไงค่ะ
เพราะคนอ่านก็คิดว่าตามันเบลอๆ เหมือนกัน (แต่ปกติสายตาสั้นอยู่แล้ว)
ตอนหน้าพี่พร้อมคงเดินลุยแบบไม่ต้องรอเวลาแล้วล่ะมั้ง
หายไวๆ ค่ะ อาการเริ่มต้นมันเป็นยังไงค่ะ
เพราะคนอ่านก็คิดว่าตามันเบลอๆ เหมือนกัน (แต่ปกติสายตาสั้นอยู่แล้ว)
ตอนหน้าพี่พร้อมคงเดินลุยแบบไม่ต้องรอเวลาแล้วล่ะมั้ง
violette 12 ต.ค. 2554, 20:53:36 น.
เข้าใจคุณธเนศแล้วค่ะ เพราะจบแบบไม่แฮปปี้เอนดิ้งสืนะคะ
พอจะเข้าใจลางๆแล้วค่ะ แต่ก็ยังอยากรู้ต่อไป
เรื่องนี้เรื่องราวซับซ้อนกว่าคู่พริ้มกับพี่พลเยอะนะคะ แต่สนุกเหมือนเดิมจ้า
พี่พร้อม พร้อมลุยแล้วสิ
เข้าใจคุณธเนศแล้วค่ะ เพราะจบแบบไม่แฮปปี้เอนดิ้งสืนะคะ
พอจะเข้าใจลางๆแล้วค่ะ แต่ก็ยังอยากรู้ต่อไป
เรื่องนี้เรื่องราวซับซ้อนกว่าคู่พริ้มกับพี่พลเยอะนะคะ แต่สนุกเหมือนเดิมจ้า
พี่พร้อม พร้อมลุยแล้วสิ
pretty 13 ต.ค. 2554, 08:58:48 น.
นมตราหมี เพื่อคนที่คุณรัก อิอิ รักษาสุขภาพด้วยนะค๊า
นมตราหมี เพื่อคนที่คุณรัก อิอิ รักษาสุขภาพด้วยนะค๊า
Sansanook 13 ต.ค. 2554, 10:04:35 น.
มุขนี้พี่ที่รู้จักคนนึงใช้จีบภรรยาเขาด้วย คลาสสิค
มุขนี้พี่ที่รู้จักคนนึงใช้จีบภรรยาเขาด้วย คลาสสิค
พนาศิลป์ 13 ต.ค. 2554, 10:14:14 น.
ใช่แล้ว ชีวิตนี้มันสั้น รีบๆ สะสางปัญหาให้เรียบร้อยซะนายพร้อม
ไรเตอร์สายตาสั้นเท่าไหร่เอ่ย คนอ่านคนนี้ปาเข้าไปหกร้อยแล้ว วันๆ ก็จมอยู่กับกองหนังสือและคอมพิวเตอร์ แต่จะพักสายตาโดยการหลับตานิ่งๆ แล้วประสานมือทั้งสองข้างแล้วเอามากดทับดวงตาอีกทีหนึ่งกดไว้แบบนั้นสักพัก ก็ช่วยได้บ้างนะ^^
ใช่แล้ว ชีวิตนี้มันสั้น รีบๆ สะสางปัญหาให้เรียบร้อยซะนายพร้อม
ไรเตอร์สายตาสั้นเท่าไหร่เอ่ย คนอ่านคนนี้ปาเข้าไปหกร้อยแล้ว วันๆ ก็จมอยู่กับกองหนังสือและคอมพิวเตอร์ แต่จะพักสายตาโดยการหลับตานิ่งๆ แล้วประสานมือทั้งสองข้างแล้วเอามากดทับดวงตาอีกทีหนึ่งกดไว้แบบนั้นสักพัก ก็ช่วยได้บ้างนะ^^
กาแฟเย็น 13 ต.ค. 2554, 11:05:10 น.
จ๊าก!!!โดนผู้อ่านดักทาง ฮ่าๆๆ
ผู้เขียนสายตาเอียงเล็กน้อยค่ะ แต่ที่มีอาการคือปวดกระบอกตาและศีรษะมากเวลาที่เพ่งหน้าจอคอมพิวเตอร์นานๆ เวลาขับรถก็กะระยะไม่ค่อยถูก ตอนกลางคืนก็จะมองเห็นแสงไฟท้ายรถเป็นภาพซ้อนๆ แตกเป็นดาว ก็เลยไปหาคุณหมอเพราะเข้าใจว่าสายตาอาจจะแย่ลง แต่วัดสายตาก็เหมือนเดิมซึ่งไม่ต้องตัดแว่น คุณหมอวินิจฉัยว่าตาคงล้าจึงให้วิตามินบีมาทานบำรุงปลายประสาท(ไม่แน่ใจว่าเกี่ยวกันตรงไหน?) แล้วก็ให้พักสายตาดดนห่างจากจอคอมพ์เป็นพักๆ ให้บริหารสายตาโดยจ้องนิ้วมือและมองตามเวลาเคลื่อนมือไปทางซ้ายขวาและเข้าออกจากสุดแขนจนเกือบชิดตา สักสัปดาห์หนึ่งก็ดีขึ้นมาก ตอนนี้ยังเหลืออาการตาพร่าๆเล็กน้อยและยังกะระยะไม่ค่อยเที่ยงค่ะ
ได้บทเรียนว่า...ร่างกายของเราไม่มีอะไหล่ต้องใช้อย่างถนอมนะคะ :)
จ๊าก!!!โดนผู้อ่านดักทาง ฮ่าๆๆ
ผู้เขียนสายตาเอียงเล็กน้อยค่ะ แต่ที่มีอาการคือปวดกระบอกตาและศีรษะมากเวลาที่เพ่งหน้าจอคอมพิวเตอร์นานๆ เวลาขับรถก็กะระยะไม่ค่อยถูก ตอนกลางคืนก็จะมองเห็นแสงไฟท้ายรถเป็นภาพซ้อนๆ แตกเป็นดาว ก็เลยไปหาคุณหมอเพราะเข้าใจว่าสายตาอาจจะแย่ลง แต่วัดสายตาก็เหมือนเดิมซึ่งไม่ต้องตัดแว่น คุณหมอวินิจฉัยว่าตาคงล้าจึงให้วิตามินบีมาทานบำรุงปลายประสาท(ไม่แน่ใจว่าเกี่ยวกันตรงไหน?) แล้วก็ให้พักสายตาดดนห่างจากจอคอมพ์เป็นพักๆ ให้บริหารสายตาโดยจ้องนิ้วมือและมองตามเวลาเคลื่อนมือไปทางซ้ายขวาและเข้าออกจากสุดแขนจนเกือบชิดตา สักสัปดาห์หนึ่งก็ดีขึ้นมาก ตอนนี้ยังเหลืออาการตาพร่าๆเล็กน้อยและยังกะระยะไม่ค่อยเที่ยงค่ะ
ได้บทเรียนว่า...ร่างกายของเราไม่มีอะไหล่ต้องใช้อย่างถนอมนะคะ :)