ทัณฑ์รักอสูร
สายฝนอันฉ่ำเย็นจากความรักและความเสียสละ จะดับไฟแค้นที่สุมอก จอมอสูรกระหายเลือดลงได้หรือไม่
Tags: สงคราม,ความแค้น,รักหวาน

ตอน: ปฐมเหตุแห่งความแค้น (อุบายอันต่ำช้า)

บัดนี้ มัญจาปุระตกอยู่ในภาวะอับจนถึงที่สุด กองกำลังอันเกรียงไกรแห่งยมปุระเนมินธรล้อมมัญจาปุระมาร่วมปีแล้ว
สภาพภายในเมืองเริ่มระส่ำระสายเพราะเสบียงอาหารร่อยหรอลงไปทุกที
ยมปุระเนมินธรกรีธาทัพใหญ่มาหมายจะบดขยี้มัญจาปุระเกาะน้อยซึ่งตั้งอยู่อย่างโดดเดี่ยวกลางทะเลตอนล่างของแผ่นดินใหญ่ให้แหลกราญ หลังจากที่แคว้นเนมินธรได้พิชิตแคว้นอิสินธรและอัศกรรณลงไปอย่างราบคาบภายในเวลาไม่ถึงสองเดือน เพื่อเปิดทางออกไปสู่ทะเล

เนมินธรเป็นแคว้นใหญ่ ตั้งอยู่ในวงล้อมของเทือกเขาเนมินธรอันสูงเสียดฟ้า แคว้นเนมินธรแตกต่างจากบรรดาแคว้นอื่น ๆ ตรงที่ปกครองด้วยระบบสภากษัตริย์ กษัตริย์แห่งเผ่าต่าง ๆ จะผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันเป็นผู้นำแคว้นทุกๆ 10 ปี ผู้นำแคว้นเนมินธรในตอนนี้คือกษัตริย์แห่งเผ่ายมปุระ นาม “นรสีหบดี” ซึ่งมีสมญาว่า พญาอินทรี
นับแต่นั้นมาความสงบสุขก็หายไปจากดินแดนนี้ ไฟสงครามแผ่ลามไปทั่ว ทหารแห่งยมปุระเนมินธรเป็นนักรบที่ทรหดอดทนและเชี่ยวชาญการรบ
การที่ยมปุระเนมินธรต้องการครอบครองเกาะน้อยแห่งนี้ก็เพราะชัยภูมิที่เหมาะแก่การเป็นเมืองท่าศูนย์กลางทางการค้า และทรัพยากรที่อุดมสมบูรณ์ มัญจาปุระแม้จะเป็นเพียงเมืองเล็กๆ บนเกาะแต่ก็เป็นเมืองอิสระที่ไม่ขึ้นกับแคว้นใด เกาะแห่งนี้ได้รับการกำบังคลื่นลมจากปราการธรรมชาติของแผ่นดินใหญ่ซึ่งเป็นแหลมยื่นออกไปในมหาสมุทร รอบเกาะเป็นน้ำลึกปราศจากหินโสโครก สำเภาใหญ่สามารถเข้าเทียบได้ถึงท่าเรือไม่ต้องใช้เรือเล็กขนถ่ายสินค้าให้สิ้นเปลืองกำลังคนและค่าใช้จ่าย เหล่าสำเภาจึงมักเข้ามาแวะพักและแลกเปลี่ยนสินค้านานาชนิดกันที่นี่ ส่งผลให้มัญจาปุระมั่งคั่งและเจริญรุ่งเรือง
บนเกาะแห่งนี้ยังมีทรัพยากรธรรมชาติอันมีค่า เช่น ไม้หอมและสมุนไพรหายากนานาชนิด
คุณสมบัติเหล่านี้ทำให้มัญจาปุระเป็นเสมือนดอกไม้งามกลางมหาสมุทรที่ล่อตาเหล่าภมร
แต่นับว่ายังเป็นโชคของชาวมัญจาที่เหล่ากษัตริย์ผู้ปกครองมัญจาปุระล้วนเฉลียวฉลาดในการดำเนินวิเทโศบายอันแยบยล ทำให้มัญจาปุระอยู่รอดปลอดภัยเสมอมา
แต่วันนี้มัญจาปุระกำลังเข้าตาจนเพราะเป็นที่หมายตาของพญาอินทรี
.....................................
ท่ามกลางความสงัดเงียบของรัตติกาล
องค์วสันตวิษุวัต จอมกษัตริย์แห่งมัญจา ได้นำกองกำลังขนาดย่อมๆ ลัดเลาะเร้นกายไปตามเงื้อมผารอยคอยเวลาที่เหมะสมเข้าโจมตี
ทรงรู้ดีว่ายุทธวิธีเช่นนี้ต่ำช้าสามานย์และจะถูกบรรดาขัตติยชาติหยามหยัน แต่เพื่อรักษาชีวิตเหล่าทวยราษฎร์และยุติทุกเข็ญที่กำลังเป็นอยู่ พระองค์ก็ยินดีที่จะโยนเกียรติยศแห่งขัตติยะราช เพื่อดับไฟสงครามครั้งนี้ให้เร็วที่สุด
การยุทธนาเมื่อตอนกลางวันเหล่าอริราชเห็นภาพอาการอิดโรยอ่อนล้าของเหล่าทหารมัญจาปุระ
ในที่สุดทัพมัญจาปุระก็ถูกตีแตกพ่ายเข้าไปในกำแพงอย่างยับเยิน
มีข่าวเล็ดลอดออกมาว่าจอมอธิราชแห่งมัญจาต้องอาวุธบาดเจ็บสาหัส
พระอาการเข้าขั้นตรีทูตอาจจะสิ้นพระชนม์ในราตรีนี้






Chaiia
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 3 พ.ย. 2554, 12:42:36 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 3 พ.ย. 2554, 12:42:36 น.

จำนวนการเข้าชม : 1704





<< ลำนำวิหคสายฟ้า   
nutcha 3 พ.ย. 2554, 18:17:34 น.
ตอนนี้ลงแล้วนี่ค่ะ ลงซ้ำหรือเปล่า


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account