กลรัก กลลวง
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน:
กลรัก กลลวง
บทนำ ( ตอนที่ 1 )
ณ.ท่าอากาศยานนานาชาติอินชอน
ซึ่งตั้งอยู่ที่เกาะยางจองหรือเมืองอินชอนประเทศเกาหลีใต้ ซึ่งอยู่ทางตะวันตกของกรุงโซล โดยรองรับการเป็นท่าอากาศยานหลักของเกาหลีใต้ และสายการบินแห่งชาติอย่างโกเรียนแอร์ นับตั้งแต่ปีพ.ศ. 2544 เป็นต้นมา อินชอนยังได้รับการยอมรับจากสกายแทร็ก ว่าเป็นท่าอากาศยานระดับ 5 ดาว ใน พ.ศ. 2552 ท่าอากาศยานนานาชาติอินชอนได้รับการลงคะแนนให้เป็นท่าอากาศยานที่ดีที่สุดในโลก ท่าอากาศยานแห่งนี้มีสายการบินให้บริการมากกว่า 69 สาย
สนามบินแห่งนี้คราคร่ำไปด้วยผู้คนที่หลายหลายเชื้อชาติและภาษา ส่วนมากผู้มาเยือนจะเป็นชาวเอเชียเสียส่วนใหญ่ที่ต่างพากันมาเยือนประเทศที่มีเมืองหลวงอายุมากกว่า 600 ปี ที่อนุรักษ์ความเก่าแก่โบราณให้กลมกลืนกับความทันสมัย ศูนย์กลางเศรษฐกิจ การเมือง วัฒนธรรม ถูกโอบล้อมด้วยภูเขาและมีแม่น้ำฮันคัง - สายโลหิตของชาวเมือง ไหลผ่านใจกลางเมืองและเป็นสวรรค์สำหรับนักช็อปปิ้งอย่างแท้จริง
“ คิมยูนอา “ หรือ อริสา สาวน้อยรูปร่างดี ใบหน้ารูปไข่ คิ้วเรียวรับกับนัยน์ตาที่กลมโต จมูกโด่งรั้นและริมฝีปากสีชมพูอิ่มเอิบ ผมยาว ผิวขาวอมชมพู เธอมาอาศัยอยู่ที่กรุงโซลประเทศเกาหลีใต้ตั้งแต่เด็ก และใช้ชีวิตอยู่ที่นี่กับแม่และครอบครัวใหม่ของแม่มาเกือบ 15 ปี
“ ยูนอา “ ไปถึงเมืองไทยแล้วอย่าลืมโทรมาบอกแม่ด้วยนะ แม่เป็นห่วง “ เสียงของคุณปรานี “ บอกกับลูกสาวคนสวย ซึ่งเธอไม่เคยที่จะเดินทางออกไปต่างประเทศเพียงลำพัง โดยปกติแล้วจะต้องเดินทางไปพร้อมหน้าพร้อมตากันทั้งครอบครัว
“ แม่ค่ะ “
“ หนูโตแล้วนะค่ะ “ แค่นั่งเครื่องไปลงที่กรุงเทพฯ แค่นี้สบายมาก
“ พอไปถึงที่โน่น คุณป้านภาก็จะมารับยูนอาที่สนามบิน “
“ แม่ไม่ต้องเป็นห่วงนะค่ะ “
“ ถึงอย่างนั้นก็เถอะ เราจะไม่ให้แม่เป็นห่วง ได้ยังไง “ ก็คราวนี้เราเดินทางออกต่างประเทศคนเดียวนะ
“ โธ่ แม่ค่ะ “
“ รับรองว่าถึงกรุงเทพฯ แบบสบายหายห่วงแน่นอน “ หญิงสาวบอกตอบแม่ของเธอไป พร้อมกับเดินเข้าไปสวมกอดคุณปรานี และหอมแก้มฟอดใหญ่เพื่อเป็นการเอาใจ
“ แม่อยู่ทางนี้ดูแลตัวเองด้วยนะค่ะ หนูเป็นห่วง
คุณปรานีสวมกอดตอบลูกสาวคนเดียวของเธอ แล้วก้มลงไปหอมแก้มลูกสาวของเธอเช่นกัน
“ หนูก็ดูแลตัวเองด้วยเช่นกันนะลูก “
“ ค่ะแม่ รับรองยุงไม่ให้ไต่ ไรไม่ให้ตอบแน่นอน “
“ เรามันก็เป็นเสียอย่างนี้แหละ ชอบมองหรือทำอะไรเป็นเรื่องตลกเสียเรื่อย “
“ ตึ่ง ตึง ตึ้ง “ เสียงประกาศของทางสนามบิน
“ ท่านผู้โดยสารโปรดทราบ “ ท่านที่กำลังจะเดินทางจากรุงโซลไปยังกรุงเทพมหานคร ของสายการบินไทย เที่ยวบินที่ TG135 ในช่วงเวลา 15.00 น. เครื่องกำลังจะออกภายในเวลา 30 นาที ผู้โดยสารทุกท่านกรุณาเตรียมตัวให้พร้อมเพื่อเช็คอินขึ้นเครื่องได้แล้วค่ะ ขอบคุณค่ะ
“ แม่ค่ะ “ เขาประกาศให้ขึ้นเครื่องแล้ว ไว้ถึงกรุงเทพฯแล้ว หนู จะโทรมารายงานตัวกับแม่ทันที
“ หนูรักแม่นะค่ะ “
“ แม่ก็รักลูกจ๊ะ “
แล้ว อริสาก็เดินเข้าไปข้างใน พร้อมกับหันมาส่งยิ้มหวานและโบกมือให้กับคุณปรานี คุณปรานีก็โบกมือตอบพร้อมกับมองตามลูกสาวด้วยใบหน้าที่เศร้าสร้อยอย่างเห็นได้ชัด
เครื่องบินโบอิง 747-4D7 ของสายการบินไทยเที่ยวบินที่ TG135 มีกำหนดลงที่สนามบินสุวรรณภูมิ จังหวัดสมุทรปราการในเวลา 21.00 น. ตามเวลาประเทศไทย
บนเครื่องบินแอร์โฮสเตส สาวสวยที่แต่งตัวด้วยชุดไทยสีม่วง ห่มสไบสีทอง ตรงไหล่ซ้ายติดด้วย
ดอกกล้วยไม้สีม่วงที่เข้ากันกับชุดไทยได้อย่างลงตัว ยืนคอยให้การต้อนรับและคอยให้บริการผู้โดยสารบนเครื่องบินด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม แจ่มใส
อริสาเลือกที่นั่งตรงริมหน้าต่าง ซึ่งเป็นมุมที่เธอชอบนั่งเป็นพิเศษเนื่องจากสามารถที่จะมองเห็นวิว ทิวทัศน์ข้างนอกหน้าต่างเครื่องบิน เวลาเครื่องบินขึ้นและลง พลางเอามือล้วงเข้าไปในกระเป๋าเป้ใบย่อมที่เธอมักจะถือติดตัวไปไหนมาไหนด้วยเสมอ ไดอารีเล่มเก่าซึ่งเป็นเล่มที่เธอรักและเปิดมันอ่านบ่อยที่สุดตลอดระยะเวลา 15 ปีที่ผ่านมา ถูกดึงขึ้นมาจากเป้และบรรจงเปิดมันอ่านอย่างเบามือ
ไดอารีเล่มนี้เป็นไดอารีเล่มสีม่วงซึ่งเป็นสีโปรดของเธอ ขนาดของมันไม่ใหญ่มาก ด้านหน้าปกเป็นรูปน้องหมีในถ้วยกาแฟ สภาพภายนอกโดยทั่วไปยังคงสภาพเดิมเมื่อ 15 ปีไม่มีผิดเพี้ยน เนื่องจากว่าได้รับการดูแลเป็นอย่างดีจากเจ้าของไดอารี
อริสาค่อย ๆ เปิดไดอารี่ ดูทีละหน้า ทีละหน้า เพื่อรำลึกถึงความหลัง เมื่อครั้งยังเยาว์วัย
ในไดอารีมีข้อความและรูปถ่ายที่เธอได้เก็บไว้อย่างมากมาย โดยรูปถ่ายทุกรูปที่เก็บไว้จะมีการเขียนบรรยายใต้รูปเกือบทุกรูป พลิกไปทีละหน้าทีละหน้า จนมาถึงรูปที่เธอได้ถ่ายกับเจ้าพีโน่ น้องหมาขนฟูที่แสนจะน่ารักของพี่ภัทร เจ้าฟีโน่เป็นสุนัขพันธุ์โกลเด้น ที่ขนฟูมาก ๆ มันมักจะชอบมากระโดดกอด และประจบอริสา เพื่อขอกินช็อคโกแลต เนื่องจากช็อคโกแลตเป็นอาหารว่างชิ้นโปรดที่มันชอบกิน
พอนึกถึงทีไรก็มักจะทำให้อริสา ต้องอมยิ้มขึ้นมาได้ทันทีไม่ได้ เพราะความน่ารักและช่างเอาใจของมัน มันจึงเป็นขวัญใจของคนทั้งบ้าน แต่น่าเสียดายที่ตอนนี้มันไม่ได้อยู่บนโลกใบนี้อีกแล้ว ป้านภาบอกว่ามันตายด้วยโรคชราไปเมื่อ 5 ปีที่แล้ว
พูดถึงพี่ภัทรเธอยังจำได้ดีว่าผู้ชายคนนี้คือคนที่เธอแอบปลื้มและหลงรักมาตั้งแต่เด็ก ๆ พี่ภัทรเป็นผู้ชายที่อบอุ่น มีเสน่ห์ เป็นขวัญใจของรุ่นพี่และเพื่อน ๆ ที่โรงเรียนเกือบ จะทุกคน แต่สำหรับเธอ เธอยกให้พี่ภัทรเป็นที่หนึ่งในใจของเธอมาตลอด 15 ปี
บทนำ ( ตอนที่ 1 )
ณ.ท่าอากาศยานนานาชาติอินชอน
ซึ่งตั้งอยู่ที่เกาะยางจองหรือเมืองอินชอนประเทศเกาหลีใต้ ซึ่งอยู่ทางตะวันตกของกรุงโซล โดยรองรับการเป็นท่าอากาศยานหลักของเกาหลีใต้ และสายการบินแห่งชาติอย่างโกเรียนแอร์ นับตั้งแต่ปีพ.ศ. 2544 เป็นต้นมา อินชอนยังได้รับการยอมรับจากสกายแทร็ก ว่าเป็นท่าอากาศยานระดับ 5 ดาว ใน พ.ศ. 2552 ท่าอากาศยานนานาชาติอินชอนได้รับการลงคะแนนให้เป็นท่าอากาศยานที่ดีที่สุดในโลก ท่าอากาศยานแห่งนี้มีสายการบินให้บริการมากกว่า 69 สาย
สนามบินแห่งนี้คราคร่ำไปด้วยผู้คนที่หลายหลายเชื้อชาติและภาษา ส่วนมากผู้มาเยือนจะเป็นชาวเอเชียเสียส่วนใหญ่ที่ต่างพากันมาเยือนประเทศที่มีเมืองหลวงอายุมากกว่า 600 ปี ที่อนุรักษ์ความเก่าแก่โบราณให้กลมกลืนกับความทันสมัย ศูนย์กลางเศรษฐกิจ การเมือง วัฒนธรรม ถูกโอบล้อมด้วยภูเขาและมีแม่น้ำฮันคัง - สายโลหิตของชาวเมือง ไหลผ่านใจกลางเมืองและเป็นสวรรค์สำหรับนักช็อปปิ้งอย่างแท้จริง
“ คิมยูนอา “ หรือ อริสา สาวน้อยรูปร่างดี ใบหน้ารูปไข่ คิ้วเรียวรับกับนัยน์ตาที่กลมโต จมูกโด่งรั้นและริมฝีปากสีชมพูอิ่มเอิบ ผมยาว ผิวขาวอมชมพู เธอมาอาศัยอยู่ที่กรุงโซลประเทศเกาหลีใต้ตั้งแต่เด็ก และใช้ชีวิตอยู่ที่นี่กับแม่และครอบครัวใหม่ของแม่มาเกือบ 15 ปี
“ ยูนอา “ ไปถึงเมืองไทยแล้วอย่าลืมโทรมาบอกแม่ด้วยนะ แม่เป็นห่วง “ เสียงของคุณปรานี “ บอกกับลูกสาวคนสวย ซึ่งเธอไม่เคยที่จะเดินทางออกไปต่างประเทศเพียงลำพัง โดยปกติแล้วจะต้องเดินทางไปพร้อมหน้าพร้อมตากันทั้งครอบครัว
“ แม่ค่ะ “
“ หนูโตแล้วนะค่ะ “ แค่นั่งเครื่องไปลงที่กรุงเทพฯ แค่นี้สบายมาก
“ พอไปถึงที่โน่น คุณป้านภาก็จะมารับยูนอาที่สนามบิน “
“ แม่ไม่ต้องเป็นห่วงนะค่ะ “
“ ถึงอย่างนั้นก็เถอะ เราจะไม่ให้แม่เป็นห่วง ได้ยังไง “ ก็คราวนี้เราเดินทางออกต่างประเทศคนเดียวนะ
“ โธ่ แม่ค่ะ “
“ รับรองว่าถึงกรุงเทพฯ แบบสบายหายห่วงแน่นอน “ หญิงสาวบอกตอบแม่ของเธอไป พร้อมกับเดินเข้าไปสวมกอดคุณปรานี และหอมแก้มฟอดใหญ่เพื่อเป็นการเอาใจ
“ แม่อยู่ทางนี้ดูแลตัวเองด้วยนะค่ะ หนูเป็นห่วง
คุณปรานีสวมกอดตอบลูกสาวคนเดียวของเธอ แล้วก้มลงไปหอมแก้มลูกสาวของเธอเช่นกัน
“ หนูก็ดูแลตัวเองด้วยเช่นกันนะลูก “
“ ค่ะแม่ รับรองยุงไม่ให้ไต่ ไรไม่ให้ตอบแน่นอน “
“ เรามันก็เป็นเสียอย่างนี้แหละ ชอบมองหรือทำอะไรเป็นเรื่องตลกเสียเรื่อย “
“ ตึ่ง ตึง ตึ้ง “ เสียงประกาศของทางสนามบิน
“ ท่านผู้โดยสารโปรดทราบ “ ท่านที่กำลังจะเดินทางจากรุงโซลไปยังกรุงเทพมหานคร ของสายการบินไทย เที่ยวบินที่ TG135 ในช่วงเวลา 15.00 น. เครื่องกำลังจะออกภายในเวลา 30 นาที ผู้โดยสารทุกท่านกรุณาเตรียมตัวให้พร้อมเพื่อเช็คอินขึ้นเครื่องได้แล้วค่ะ ขอบคุณค่ะ
“ แม่ค่ะ “ เขาประกาศให้ขึ้นเครื่องแล้ว ไว้ถึงกรุงเทพฯแล้ว หนู จะโทรมารายงานตัวกับแม่ทันที
“ หนูรักแม่นะค่ะ “
“ แม่ก็รักลูกจ๊ะ “
แล้ว อริสาก็เดินเข้าไปข้างใน พร้อมกับหันมาส่งยิ้มหวานและโบกมือให้กับคุณปรานี คุณปรานีก็โบกมือตอบพร้อมกับมองตามลูกสาวด้วยใบหน้าที่เศร้าสร้อยอย่างเห็นได้ชัด
เครื่องบินโบอิง 747-4D7 ของสายการบินไทยเที่ยวบินที่ TG135 มีกำหนดลงที่สนามบินสุวรรณภูมิ จังหวัดสมุทรปราการในเวลา 21.00 น. ตามเวลาประเทศไทย
บนเครื่องบินแอร์โฮสเตส สาวสวยที่แต่งตัวด้วยชุดไทยสีม่วง ห่มสไบสีทอง ตรงไหล่ซ้ายติดด้วย
ดอกกล้วยไม้สีม่วงที่เข้ากันกับชุดไทยได้อย่างลงตัว ยืนคอยให้การต้อนรับและคอยให้บริการผู้โดยสารบนเครื่องบินด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม แจ่มใส
อริสาเลือกที่นั่งตรงริมหน้าต่าง ซึ่งเป็นมุมที่เธอชอบนั่งเป็นพิเศษเนื่องจากสามารถที่จะมองเห็นวิว ทิวทัศน์ข้างนอกหน้าต่างเครื่องบิน เวลาเครื่องบินขึ้นและลง พลางเอามือล้วงเข้าไปในกระเป๋าเป้ใบย่อมที่เธอมักจะถือติดตัวไปไหนมาไหนด้วยเสมอ ไดอารีเล่มเก่าซึ่งเป็นเล่มที่เธอรักและเปิดมันอ่านบ่อยที่สุดตลอดระยะเวลา 15 ปีที่ผ่านมา ถูกดึงขึ้นมาจากเป้และบรรจงเปิดมันอ่านอย่างเบามือ
ไดอารีเล่มนี้เป็นไดอารีเล่มสีม่วงซึ่งเป็นสีโปรดของเธอ ขนาดของมันไม่ใหญ่มาก ด้านหน้าปกเป็นรูปน้องหมีในถ้วยกาแฟ สภาพภายนอกโดยทั่วไปยังคงสภาพเดิมเมื่อ 15 ปีไม่มีผิดเพี้ยน เนื่องจากว่าได้รับการดูแลเป็นอย่างดีจากเจ้าของไดอารี
อริสาค่อย ๆ เปิดไดอารี่ ดูทีละหน้า ทีละหน้า เพื่อรำลึกถึงความหลัง เมื่อครั้งยังเยาว์วัย
ในไดอารีมีข้อความและรูปถ่ายที่เธอได้เก็บไว้อย่างมากมาย โดยรูปถ่ายทุกรูปที่เก็บไว้จะมีการเขียนบรรยายใต้รูปเกือบทุกรูป พลิกไปทีละหน้าทีละหน้า จนมาถึงรูปที่เธอได้ถ่ายกับเจ้าพีโน่ น้องหมาขนฟูที่แสนจะน่ารักของพี่ภัทร เจ้าฟีโน่เป็นสุนัขพันธุ์โกลเด้น ที่ขนฟูมาก ๆ มันมักจะชอบมากระโดดกอด และประจบอริสา เพื่อขอกินช็อคโกแลต เนื่องจากช็อคโกแลตเป็นอาหารว่างชิ้นโปรดที่มันชอบกิน
พอนึกถึงทีไรก็มักจะทำให้อริสา ต้องอมยิ้มขึ้นมาได้ทันทีไม่ได้ เพราะความน่ารักและช่างเอาใจของมัน มันจึงเป็นขวัญใจของคนทั้งบ้าน แต่น่าเสียดายที่ตอนนี้มันไม่ได้อยู่บนโลกใบนี้อีกแล้ว ป้านภาบอกว่ามันตายด้วยโรคชราไปเมื่อ 5 ปีที่แล้ว
พูดถึงพี่ภัทรเธอยังจำได้ดีว่าผู้ชายคนนี้คือคนที่เธอแอบปลื้มและหลงรักมาตั้งแต่เด็ก ๆ พี่ภัทรเป็นผู้ชายที่อบอุ่น มีเสน่ห์ เป็นขวัญใจของรุ่นพี่และเพื่อน ๆ ที่โรงเรียนเกือบ จะทุกคน แต่สำหรับเธอ เธอยกให้พี่ภัทรเป็นที่หนึ่งในใจของเธอมาตลอด 15 ปี
สายลมรัก เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 8 ธ.ค. 2554, 22:56:55 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 8 ธ.ค. 2554, 22:57:09 น.