เล่ห์ร้าย...หัวใจพลอยโจน
เพราะอคติในตัว 'เขา' ว่าที่น้องเขยในอนาคต 'เธอ' จึงปลอมตัวเป็นน้องสาวเพื่อทำให้เขาขอเลิกกับเธอให้ได้ แผนการร้ายๆ ที่เธอวางไว้เพื่อให้เขาเอื่อมระอา เริ่มต้น 'ร้าย' แต่ลงท้ายด้วย 'รัก'
หนึ่งเดือนที่ 'เธอ' ต้องทำให้ 'เขา' เกลียด
หนึ่งเดือนที่ 'เขา' รู้จักรักแท้เพราะ 'เธอ'
หนึ่งเดือนที่ 'เธอ' ต้องทำให้ 'เขา' เกลียด
หนึ่งเดือนที่ 'เขา' รู้จักรักแท้เพราะ 'เธอ'
Tags: เล่ห์ร้าย...หัวใจพลอยโจน , วิวาห์ลวงสีรุ้ง , เล่ห์รัก...หัวใจมีเพียงเธอ
ตอน: บทนำ
บทนำ
“ไม่เอาด้วยเด็ดขาด”
เสียงเลิกสูงของบุรุษเจ้าของผมสีน้ำตาลทองดังขึ้นท่ามกลางความเงียบในห้องพักของโรงแรมเมอร์เรียลด้า นัยน์ตาสีเขียวทอดมองสุภาพสตรีในชุดเสื้อโค้ตสีบอร์นเงินที่นั่งสบายบนโซฟายาวสีเหลืองนวล สาวไทยหน้าหวานแววตาขึงขังจริงจังกับสิ่งที่พูดออกไป ส่งผลให้อารมณ์ของชายหนุ่มเชื้อชาติอเมริกันพลุ่งพล่านขึ้นมา
“พรุ่งนี้เช้าฉันจะกลับนิวยอร์ก แล้วเธอก็ต้องไปด้วยไม่งั้นฉันจะบอกป้ามาลินี...ทั้งหมด” เขายื่นคำขาดกับหญิงสาวรูปร่างสมส่วนที่ตอนนี้ลุกพรวดขึ้นจากโซฟาแล้ว ใบหน้าเคร่งเครียดส่งสายตาดุดันมาที่ชายหนุ่มผิวขาวซีด
“โอเค นายจะบอกก็ได้ลู แต่ขอให้จำไว้ว่าฉันจะไม่กลับไปจนกว่าจะได้ทำสิ่งนั้น” เสียงหวานประกาศหนักแน่นจนชายหนุ่มทรุดนั่งบนเตียงนอนอย่างหมดแรงกับความดื้อรั้นของผู้หญิงคนนี้
“นิกกี้..เสียสติไปแล้วหรือไง ทำไมต้องทำอะไรที่ไร้สาระแบบนี้ด้วย” เขาเอ่ยถามเสียงพร่าส่งสายตาอ้อนวอนให้เธอเปลี่ยนใจ แต่ผู้หญิงตรงข้ามกลับเชิดหน้าหนีไม่สนใจสายตาเว้าวอนเป็นครั้งสุดท้ายของเขา
ลูคัส แพททินสัน มองใบหน้าขาวผ่องเนียนใส ริมฝีปากสีแดงเล็กน่ารักเม้มเข้าหาอย่างแสนงอนเวลาที่โดนขัดใจ เขารู้จักผู้หญิงคนนี้ดี ลองเธอตัดสินใจที่จะทำอะไรก็จะดื้อดึงหัวชนฝาไม่สนใจเสียงคัดค้านของใครทั้งนั้น แม้กระทั่งเขาเองก่อนจะถอนหายใจอย่างหนักหน่วงที่ต้องยอมแพ้สาวไทยขี้งอนคนนี้ทุกที
“ต้องทำนานแค่ไหน” เสียงห้วนถามขึ้น แม้จะหนักใจกับสิ่งที่เธอขอให้ทำแต่ยังดีกว่าให้ผู้หญิงที่ชื่อ พิมพ์ชนก หมางเมิงใส่ เพราะเขาคงทนไม่ได้
พิมพ์ชนกส่งยิ้มหวานกล่าวขอบคุณเพื่อนชายชาวอเมริกันที่หันหน้าหนีไม่ค่อยพอใจกับการยอมรับของตัวเอง เธอรู้ว่าเขาไม่เต็มใจแต่เขาคือเพื่อนที่เธอเชื่อใจมากที่สุด
“ขอบคุณนะลู สิ่งที่นิกกี้จะทำมันใช้เวลาไม่นานหรอก” หญิงสาวให้คำมั่นกับเพื่อนชายก่อนจะฉายแววมุ่งมั่นกับสิ่งที่ตัดสินใจจะทำ
“ภายในหนึ่งเดือน พิมพ์ชนกกับพิมพ์มาดาจะเปลี่ยนตัวกัน แค่เดือนเดียวเท่านั้น”
“ไม่เอาด้วยเด็ดขาด”
เสียงเลิกสูงของบุรุษเจ้าของผมสีน้ำตาลทองดังขึ้นท่ามกลางความเงียบในห้องพักของโรงแรมเมอร์เรียลด้า นัยน์ตาสีเขียวทอดมองสุภาพสตรีในชุดเสื้อโค้ตสีบอร์นเงินที่นั่งสบายบนโซฟายาวสีเหลืองนวล สาวไทยหน้าหวานแววตาขึงขังจริงจังกับสิ่งที่พูดออกไป ส่งผลให้อารมณ์ของชายหนุ่มเชื้อชาติอเมริกันพลุ่งพล่านขึ้นมา
“พรุ่งนี้เช้าฉันจะกลับนิวยอร์ก แล้วเธอก็ต้องไปด้วยไม่งั้นฉันจะบอกป้ามาลินี...ทั้งหมด” เขายื่นคำขาดกับหญิงสาวรูปร่างสมส่วนที่ตอนนี้ลุกพรวดขึ้นจากโซฟาแล้ว ใบหน้าเคร่งเครียดส่งสายตาดุดันมาที่ชายหนุ่มผิวขาวซีด
“โอเค นายจะบอกก็ได้ลู แต่ขอให้จำไว้ว่าฉันจะไม่กลับไปจนกว่าจะได้ทำสิ่งนั้น” เสียงหวานประกาศหนักแน่นจนชายหนุ่มทรุดนั่งบนเตียงนอนอย่างหมดแรงกับความดื้อรั้นของผู้หญิงคนนี้
“นิกกี้..เสียสติไปแล้วหรือไง ทำไมต้องทำอะไรที่ไร้สาระแบบนี้ด้วย” เขาเอ่ยถามเสียงพร่าส่งสายตาอ้อนวอนให้เธอเปลี่ยนใจ แต่ผู้หญิงตรงข้ามกลับเชิดหน้าหนีไม่สนใจสายตาเว้าวอนเป็นครั้งสุดท้ายของเขา
ลูคัส แพททินสัน มองใบหน้าขาวผ่องเนียนใส ริมฝีปากสีแดงเล็กน่ารักเม้มเข้าหาอย่างแสนงอนเวลาที่โดนขัดใจ เขารู้จักผู้หญิงคนนี้ดี ลองเธอตัดสินใจที่จะทำอะไรก็จะดื้อดึงหัวชนฝาไม่สนใจเสียงคัดค้านของใครทั้งนั้น แม้กระทั่งเขาเองก่อนจะถอนหายใจอย่างหนักหน่วงที่ต้องยอมแพ้สาวไทยขี้งอนคนนี้ทุกที
“ต้องทำนานแค่ไหน” เสียงห้วนถามขึ้น แม้จะหนักใจกับสิ่งที่เธอขอให้ทำแต่ยังดีกว่าให้ผู้หญิงที่ชื่อ พิมพ์ชนก หมางเมิงใส่ เพราะเขาคงทนไม่ได้
พิมพ์ชนกส่งยิ้มหวานกล่าวขอบคุณเพื่อนชายชาวอเมริกันที่หันหน้าหนีไม่ค่อยพอใจกับการยอมรับของตัวเอง เธอรู้ว่าเขาไม่เต็มใจแต่เขาคือเพื่อนที่เธอเชื่อใจมากที่สุด
“ขอบคุณนะลู สิ่งที่นิกกี้จะทำมันใช้เวลาไม่นานหรอก” หญิงสาวให้คำมั่นกับเพื่อนชายก่อนจะฉายแววมุ่งมั่นกับสิ่งที่ตัดสินใจจะทำ
“ภายในหนึ่งเดือน พิมพ์ชนกกับพิมพ์มาดาจะเปลี่ยนตัวกัน แค่เดือนเดียวเท่านั้น”
ทิพกฤตา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 8 มี.ค. 2555, 18:20:00 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 13 มี.ค. 2555, 19:14:21 น.