สายลมร้อน ซ่อนลมรัก
ลมร้อนของเดือนกรกฏา นำพาหลายๆ อย่างเข้ามาในชีวิตอภิชญา
ทั้งประสบการณ์แปลกใหม่ในเมืองลุงแซม
และชายหนุ่มต่างชาติที่หน้าตาหล่อเหลาราวกับเทพบุตร
เขาก้าวเข้ามาพร้อมกับบางสิ่งบางอย่างที่หลบซ่อนเอาไว้ในสายลม
ทว่าเมื่อสายลมร้อนที่พัดรุนแรงสงบลง กลับมีอีกสิ่งที่ซุกซ่อนไว้ในสายลมนั้น
......นั่นก็คือความรักอันแสนอ่อนหวานนั่นเอง......
ทั้งประสบการณ์แปลกใหม่ในเมืองลุงแซม
และชายหนุ่มต่างชาติที่หน้าตาหล่อเหลาราวกับเทพบุตร
เขาก้าวเข้ามาพร้อมกับบางสิ่งบางอย่างที่หลบซ่อนเอาไว้ในสายลม
ทว่าเมื่อสายลมร้อนที่พัดรุนแรงสงบลง กลับมีอีกสิ่งที่ซุกซ่อนไว้ในสายลมนั้น
......นั่นก็คือความรักอันแสนอ่อนหวานนั่นเอง......
Tags: สายลม อเมริกา ปลาทอง
ตอน: บทนำ (ขอนำมาลงเรียกน้ำย่อยก่อนนะค้า)ปั่นได้สัก60เปอร์เซ็นจะมาลงให้อ่านจนจบค่า
เอานิยายเรื่องใหม่มาลงให้อ่านเป็นการเรียกน้ำย่อยกันสักหน่อยค่ะ
เพื่อเป็นการบอกกล่าวกับคุณๆว่า นิยายเรื่องนี้จะเป็นเรื่องต่อไปที่ ณ มนจะลงมือเขียนค่ะ
ยังไงอดใจรอกันอีกสักหน่อยนะคะ เพราะเมื่อเขียนได้สัก60 เปอร์เซ็น
ณ มน จะนำมาลงให้อ่านเหมือนเคยค่า
..........
สายลมร้อน ซ่อนลมรัก / ณ มน
บทเริ่มต้น
อภิชญา ... หญิงสาวร่างเล็ก เจ้าของเรือนผมสั้นและดวงตากลมโต ก้าวเท้าเดินออกจากสถานทูตพร้อมกับรอยยิ้มและหัวใจที่เต้นลิงโลด เมื่อบัดนี้ได้รู้แล้วว่าเอกสารที่ใครหลายๆ คนต้องการกันนักหนานั้นเธอได้รับมันแน่นอนแล้ว วีซ่าเพื่อเข้าประเทศสหรัฐอเมริกานั่นเอง ปีนี้เป็นที่สองแล้วที่เธอมาที่นี่เพื่อขอเอกสารสำหรับการเดินทางไปทำงานในช่วงฤดูร้อนที่เวอร์จิเนีย มันมีหลายเหตุผลที่เธอหาทางไปทำงานที่นั่น แต่เหตุผลที่สำคัญที่สุดก็อยู่ที่หัวใจเธอนี่เอง
ปีที่แล้วเธอไปในสถานะภาพนักศึกษาที่เพิ่งสำเร็จการศึกษาในระดับปริญญาตรี ส่วนปีนี้เธอไปในฐานะนักศึกษาปริญญาโท ซึ่งขอทางคณะดรอปเอาไว้สี่เดือนโดยอ้างกับอาจารย์ว่าต้องไปเพื่อศึกษาและเก็บเกี่ยวประสบการณ์และเก็บข้อมูลเกี่ยวกับสาขาที่เธอเรียนนั่นเอง ทั้งที่จริงแล้วสิ่งที่เธอหวังมันยังไม่สมความตั้งใจต่างหาก เธอถึงเพียรพยายามไปที่นั่นอีกครั้งให้ได้ในปีนี้
แน่นอนว่าตอนเอ่ยปากขออนุญาตกับคุณนายอติพรมารดาของเธอนั้น ท่านเปรยๆ ว่าจะไปทำไมนักหนา ปีที่แล้วก็ไปแถมเงินที่ได้จากการทำงานก็ไม่เห็นจะเหลือสักเท่าไหร่ แถมปีนี้ยังลงเรียนปริญญาโทแล้วทำไมต้องตะลอนไปไกลครึ่งค่อนโลกอีก แต่เธอก็หาสารพัดเหตุผลมาอ้างให้ท่านใจอ่อนยอมคล้อยตามและออกปากอนุญาตจนได้ นั่นก็เลยทำให้เธอได้มายื่นขอวีซ่าจนสำเร็จในวันนี้
หญิงสาวยกนาฬิกาที่ข้อมือดูเมื่อเห็นว่าใกล้เวลานัดเข้ามาแล้วก็เลยรีบวิ่งขึ้นสถานีรถไฟฟ้าเพื่อไปยังสถานที่นัดพบกับเพื่อนสนิท ซึ่งรายนั้นบอกว่าจะพากันไปตะลุยกินเพื่อเป็นการสั่งลาให้เธอก่อนที่เธอจะต้องจากอาหารไทยไปร่วมสี่เดือน
เมื่อเดินทางมาถึงร้านอาหารไทยรสชาติจัดจ้าน ซึ่งเป็นร้านเล็กๆ ริมแม่น้ำเจ้าพระยา แม่เพื่อนสนิทตัวเล็กๆ แก้มป่องๆ ก็ส่งยิ้มมาให้ทันทีพร้อมกับผายมือไปยังอาหารสามสี่จานบนโต๊ะที่สั่งเอาไว้รอเธอแล้ว
“นี่ไง ที่ยุ้ยชอบทั้งนั้นเลย เราสั่งเอาไว้ให้แล้ว มีกุ้งนั่งยาง ต้มยำแล้วก็ผัดไทย”
“โห ขอบใจมากนีน” อภิชญาเอ่ยขอบคุณเพื่อนแล้วก็นั่งลงตรงข้ามอีกฝ่าย ซึ่งตอนนี้เจ้าหล่อนกำลังยกพัดโบกไปมาอยู่ตลอดเวลา เป็นที่รู้กันว่าร้านอาหารเล็กๆ แห่งนี้ซึ่งใช้สังกะสีมุงหลังคานั้นอากาศร้อนมากขนาดไหน ยิ่งเวลาบ่ายเช่นนี้ยิ่งไม่ต้องพูดถึง หากรสชาติอาหารที่จัดจ้านและราคาย่อมเยาก็ทำให้ทุกคนเลิกแยแสกับความร้อนดังกล่าว ยอมที่จะมานั่งเหงื่อตกเพื่อลองลิ้มชิมอาหารรสเด็ดของที่นี่
“สำเร็จใช่ป่ะวีซ่าอ่ะ” นีรนาราเอ่ยถามเพื่อนสนิทที่ร่างเล็กพอๆ กันแถมยังมีดวงตากลมโตพอๆ กันอีกด้วย จะต่างก็ตรงที่เพื่อนของเธอคนนี้เก่งกล้าสามารถเหลือเกิน กล้าที่จะเดินทางไปค่อนโลกตามลำพัง นิสัยก็ห้าวหาญลุยๆ เหมือนผู้ชายไม่มีผิด ยิ่งบวกกับผมสั้นและท่าทีคล่องแคล่วด้วยแล้ว อภิชญายิ่งดูเป็นผู้หญิงเก่งและแกร่งเกินตัวจริงๆ
“อื้อ สำเร็จดิ ไม่สำเร็จจะมานั่งอยู่นี่เหรอ มือชั้นไหนแล้ว” อภิชญากล่าวทั้งๆ ที่ตักอาหารเข้าปากคำโต
“เจ๋งมากๆ หวังว่าปีนี้ยุ้ยคงทำตามที่หัวใจตัวเองต้องการสำเร็จซะทีนะ เราอวยพรให้”
“แน่นอนสำเร็จแน่ นี่ใจยังเต้นตึ้กๆ เลยนะที่จะกลับไปที่โน่นอีกครั้งเนี่ย แค่คิดก็รู้เลยว่ามีแต่เรื่องดีๆ รออยู่แหงๆ” หญิงสาวส่งยิ้มกว้างให้เพื่อนพร้อมกับที่ดวงตาโตสุกใสนั้นมีประกายแห่งความสุขและความหวังฉายชัดอยู่เต็มเปี่ยม
“งั้นเราไปฉลองกันที่ร้านนมเจ้าเดิมดีไหม ไปกินชาเขียวเย็นกันให้จุใจเลย เพราะยุ้ยจะอดกินไปตั้งหลายเดือนนี่” นีรนาราเอ่ยถึงร้านนมชื่อดังที่อยู่ตรงข้ามศาลาว่าการกรุงเทพฯ ที่หากนัดเจอกันครั้งใดเธอกับอภิชญาเป็นต้องจบรายการนัดวันนั้นด้วยขนมปังราดซุปข้าวโพดและชาเขียวเย็นที่ร้านนั้นทุกครั้งไป
“เยี่ยมมากนีน” คนถูกชวนยิ้มแก้มปริทีเดียวที่ได้ยินคำนี้ จากนั้นเธอก็จัดการกับอาหารตรงหน้าอย่างมีความสุข ก่อนจะเรียกหาเมนูมาสั่งเพิ่มชนิดไม่กลัวอ้วนกันเลยทีเดียว
ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ เจ้าของเรือนผมหยักศกสีน้ำตาลเข้มและดวงตาสีเดียวกัน กำลังกอดปลอบหญิงสาวคนหนึ่งอยู่ด้วยท่าทีเป็นห่วงเป็นใยและดูเหมือนเขาจะร้อนใจไม่น้อยที่ได้เห็นน้ำตาของเธอ
นับตั้งแต่ได้เห็นน้ำตาของเรเชลผู้เป็นพี่สาวเขาก็รู้สึกเหมือนหัวใจถูกบีบ ที่ผ่านมาพี่สาวของเขาเป็นคนเก่งและแกร่งยิ่งนัก พิสูจน์ได้จากช่วงเวลาที่ผ่านมาเมื่อต้องออกมาอยู่กันเพียงลำพังสองคนพี่น้อง หลังการสูญเสียบุพการี และต้องไปอยู่ในความอุปการะของญาติเสียหลายปี
หากเมื่อครบวัยที่บรรลุนิติภาวะและแสดงให้เห็นว่าเธอสามารถดูแลน้องชายคนเดียวอย่างเขาได้ พี่สาวก็ไม่รอช้าที่จะพาน้องชายเพียงคนเดียวเช่นเขา กลับมาอยู่อาศัยในเมืองที่เป็นบ้านเกิด ในบ้านหลังที่เขาและเธอเกิดเติบโตมา
เรเชลเป็นทุกอย่างให้เขา เป็นทั้งพ่อแม่พี่และเพื่อน นั่นทำให้เธอเลือกที่จะหยุดการเรียนของตัวเองไว้ก่อนเพื่อดูแลส่งเสียน้องชาย กว่าจะกลับไปเรียนต่อจนสำเร็จการศึกษา พี่สาวของเขาก็เรียนจบช้ากว่าเพื่อนรุ่นเดียวกันหลายปี
ด้วยความแข็งแกร่งของจิตใจที่พี่เคยแสดงให้เห็นมาโดยตลอด ทำให้ชายหนุ่มคิดว่าน้ำตากับพี่สาวนั้นเป็นของที่ห่างไกลกันมาก ห่างชนิดที่ว่าไม่น่าจะอยู่ด้วยกันได้ แต่วันนี้พี่สาวของเขากำลังร้องไห้เพราะเรื่องของความรัก เรื่องปัญหาของหัวใจ
ผู้หญิงไม่ว่าเก่งและแกร่งแค่ไหน ปัญหาหัวใจก็ทำให้เธออ่อนแอได้เหมือนๆ กัน
“เขาบอกว่าอยากให้เวลากับตัวเองสักพัก เพื่อพิสูจน์หัวใจตัวเอง ก็เลยขอเลื่อนเรื่องการแต่งงานของเราไปก่อน”
“อืม” ชายหนุ่มตอบรับคำบอกเล่าของพี่สาว
คำพูดนี้เขาได้ยินมาทางโทรศัพท์แล้ว และแน่นอนว่าได้ยินพร้อมกับเสียงสะอื้นด้วย เขาถึงได้รีบบึ่งรถมาหาพี่ถึงที่นี่ เมื่อมาถึงก็เห็นว่าร้านดอกไม้ที่พี่สาวรักหนักหนาวันนี้แขวนป้ายปิดร้าน จึงได้ไขกุญแจเข้ามาและได้เห็นสภาพของพี่สาวที่เหมือนกับอดนอนมาหลายวัน ดวงตาแดงช้ำเพราะผ่านการร้องไห้อย่างหนัก นั่นทำให้รู้ได้ในทันทีว่าพี่คงเจอปัญหานี้มาพักหนึ่งแล้ว และคงพยายามจัดการกับปัญหาด้วยตัวเองตามลักษณะนิสัยแต่ดั้งเดิมที่มักพึ่งตัวเองก่อนจะขอความช่วยเหลือจากใคร แต่สุดท้ายเมื่อไม่สามารถจัดการกับปัญหาได้พี่ถึงได้โทรหาเขา
“ทำไมล่ะ พี่ทำผิดอะไรเหรอ ทั้งๆ ที่เราหมั้นกันมาตั้งนาน แล้วก็พูดถึงงานแต่งกันแล้ว ทำไมเขาต้องมาลังเลไม่มั่นใจอะไรในตอนนี้” คำพูดยังคงพรั่งพรูออกมาทั้งน้ำตาและชายหนุ่มก็กอดกระชับพี่สาวเอาไว้แน่นกว่าเดิม
“เขาขอเวลาแต่ไม่ได้หมายความว่าเขาจะเลิกกับพี่นี่นา”
“พี่รู้ดี คำพูดนี้มันหมายความว่ายังไง เพราะที่ผ่านมาเขาไม่เคยหวั่นไหวกับอะไรง่ายๆ แต่ครั้งนี้พี่รู้ดีว่ามันไม่เหมือนเดิม ที่จริงพี่น่าจะจับสังเกตได้ตั้งแต่ซัมเมอร์ปีที่แล้ว แต่พี่ก็ปล่อยปละละเลยมันไป จนทุกอย่างมันสายแบบนี้”
แล้วเรเชลก็เล่าถึงสิ่งที่มาสะกิดใจของเธอให้กับน้องชายได้ฟัง เรื่องราวที่เริ่มผิดแปลกไปตั้งแต่ฤดูร้อนปีที่แล้ว เรื่องที่ทำให้หัวใจคู่หมั้นหนุ่มของเธอเริ่มไขว้เขวและเอนเอียงออกห่างจากเธอไป
เมื่อฟังจบชายหนุ่มครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะขยับกายออกห่างจากพี่สาวเพื่อมองสบตาสีสนิมของเธอ
“มันยังไม่สายหรอกเรเชล ในเมื่อพี่กับเขารักกันมานานขนาดนี้ บางทีนี่อาจจะเป็นแค่ความผิดพลาดเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้น มันก็เหมือนกับอะไรสักอย่างที่มาเข้าตาเรา ทำให้ตาเราระคายเคืองหรือเจ็บปวด แค่เราเขี่ยมันออกเท่านั้นเอง ดวงตาของเราก็จะมองอะไรชัดเจนขึ้นแล้วก็ไม่เจ็บปวดอีก”
“พี่ไม่รู้จะทำยังไงดี” หญิงสาวก้มหน้าแล้วเริ่มต้นร้องไห้อีกครั้ง
ชีวิตคู่ของเธอกับคู่หมั้นนั้นเป็นสิ่งที่เธอวาดหวังและวาดฝันเอาไว้เสียมากมาย เขาคือชายคนเดียวที่เธอรักและเชื่อใจมากที่สุด อย่างน้อยๆ ตลอด 4 ปีที่คบกันมา เขาก็ไม่เคยทำเรื่องอะไรให้เธอต้องเดือดร้อนหรือทุกข์ใจ ยิ่งเรื่องนอกใจยิ่งไม่มีให้เห็น ซ้ำยังคอยเป็นกำลังใจให้เธอมาโดยตลอดอีกด้วย จนกระทั่งตัดสินใจหมั้นกันเมื่อสองปีที่แล้ว แต่แล้วมันเกิดอะไรขึ้น ทำไมจู่ๆ ความรักที่เคยมั่นคงกลับมาสั่นคลอนเสียได้จากใครก็ไม่รู้ ใครที่แค่ผ่านเข้ามาในชีวิตเขาแค่เพียงไม่นานเท่านั้นเอง
“พี่ไม่ต้องทำอะไรเลยเพราะผมจัดการเอง ที่ผ่านมาพี่ทำเพื่อผมมาตลอด ครั้งนี้ขอให้ผมได้ทำอะไรเพื่อพี่บ้าง ผมจะจัดการกับปัญหานี้เอง ขอให้เชื่อมั่นน้องชายคนนี้ รับรองว่าผมจะไม่ยอมให้พี่ต้องเสียน้ำตาอีกต่อไปแล้ว และปัญหาทุกอย่างจะจบลงด้วยดี”
ชายหนุ่มมองสบตาพี่สาวด้วยแววตามุ่งมั่น เรเชลรู้ดีว่าหากน้องชายมองด้วยแววตาเช่นนี้เขาต้องสามารถทำได้อย่างที่พูดแน่นอน ความมุ่งมั่นและตั้งใจทำในสิ่งต่างๆ ของคนเป็นน้องนั้นเธอเห็นอย่างชัดเจนมาโดยตลอด หากเขาตั้งใจจะทำอะไรเขาจะต้องทำให้สำเร็จและต้องสำเร็จด้วยดี ไม่ใช่แค่พอผ่านๆ เท่านั้น ไม่อย่างนั้นน้องชายคงไม่ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานด้วยอายุเพียงเท่านี้เป็นแน่
“หยุดร้องไห้ได้แล้วเรเชล หน้าของพี่ไม่เหมาะกับน้ำตาหรอกนะ ยิ้มให้ผมดูหน่อยสิ” กล่าวพร้อมกับไล้นิ้วเช็ดน้ำตาให้กับคนเป็นพี่
“ขอบใจเธอมาก” เรเชลกลั้นสะอื้นแล้วส่งยิ้มให้กับน้องซึ่งเธอก็ได้เห็นรอยยิ้มของคนเป็นน้องส่งกลับมาเช่นกัน
หลังจากที่กล่อมให้พี่สาวยอมนอนพักผ่อนได้แล้ว ชายหนุ่มก็คิดวางแผนจัดการกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น แค่ไม่กี่นาทีแผนทุกอย่างก็ถูกวางเรียบร้อย จากนั้นเขาก็กดโทรศัพท์เพื่อจัดการกับเรื่องเหล่านี้
ทันทีที่ได้ยินเสียงทางนั้นตอบรับ รอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา ใบหน้าที่ไม่ว่าใครได้เห็นก็มักจะนึกถึงรูปปั้นเทพบุตรกรีกทุกครั้งไป เพราะไม่ว่าจะเป็นหน้าผากโค้งมน คิ้วเข้ม ดวงตาโตหากมีแววหวานและแพขนยางอนยาว บวกกับจมูกโด่งเป็นสันตรงรับกับริมฝีปากรูปกระจับสวย ทุกอย่างล้วนถูกประกอบกันไว้อย่างเหมาะเจาะบนใบหน้าของเขา ไม่นับรวมกับหุ่นสูงใหญ่ที่ผ่านการออกกำลังกายและเล่นกีฬามาแทบทุกชนิด ทุกสิ่งทุกอย่างดูเหมือนจะยิ่งเสริมให้เขามีบุคลิกโดดเด่นเกินกว่าใคร
........
ส่งกำลังใจให้ ณ มน ปั่นเรื่องนี้ได้ไวๆหน่อยนะค้า
ขอบคุณค่า
ณ มน
namon เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 27 พ.ค. 2555, 20:37:28 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 27 พ.ค. 2555, 20:37:28 น.
จำนวนการเข้าชม : 4125
getup 27 พ.ค. 2555, 20:52:21 น.
ได้อ่านรวดเร็วทันใจจัง แค่เริ่มอ่านก็อยากอ่านต่อเร็ว ๆ ละ รออยู่นะคะ ขอบคุณค่ะ
ได้อ่านรวดเร็วทันใจจัง แค่เริ่มอ่านก็อยากอ่านต่อเร็ว ๆ ละ รออยู่นะคะ ขอบคุณค่ะ
namon 27 พ.ค. 2555, 20:58:02 น.
getup...ขอเวลาสักพักหนึ่งนะคะ เขียนได้เกินครึ่งเมื่อไหร่ เอามาลงให้อ่านต่อแน่อนค่ะ
getup...ขอเวลาสักพักหนึ่งนะคะ เขียนได้เกินครึ่งเมื่อไหร่ เอามาลงให้อ่านต่อแน่อนค่ะ
ใบบัวน่ารัก 27 พ.ค. 2555, 22:08:31 น.
เร็วมาก
เร็วมาก
หมูบูลิน 27 พ.ค. 2555, 23:12:59 น.
รอค่ะคุณณมน
รอค่ะคุณณมน
nako 28 พ.ค. 2555, 08:03:09 น.
ว้าวๆ เรื่องใหม่มาแล้ว
ว้าวๆ เรื่องใหม่มาแล้ว
ปูจ้า 28 พ.ค. 2555, 08:21:13 น.
ว็าวๆๆๆๆๆ เรื่องใหม่ มาส่งแรงใจค่ะ ฮึบๆๆๆ
ว็าวๆๆๆๆๆ เรื่องใหม่ มาส่งแรงใจค่ะ ฮึบๆๆๆ
Siang 28 พ.ค. 2555, 08:36:36 น.
มาเอาใจช่วยค่ะ
มาเอาใจช่วยค่ะ
น้ำค้าง 28 พ.ค. 2555, 12:31:26 น.
น่าสนใจ อะไรรออยู่ที่โน่นน้อ
น่าสนใจ อะไรรออยู่ที่โน่นน้อ
ameerahTaec 28 พ.ค. 2555, 14:49:06 น.
มาแบบไม่รู้ตัวเลย 555 // พระเอกจะเข้าใจนางเอกผิดหรือเปล่า รออ่านค่าาาาา
มาแบบไม่รู้ตัวเลย 555 // พระเอกจะเข้าใจนางเอกผิดหรือเปล่า รออ่านค่าาาาา
anOO 28 พ.ค. 2555, 19:50:44 น.
ท่าทางเรื่องนี้จะเศร้าอ่ะ....ตามมาเป็นกำลังใจให้เหมือนเดิมค่ะ
ท่าทางเรื่องนี้จะเศร้าอ่ะ....ตามมาเป็นกำลังใจให้เหมือนเดิมค่ะ
ของขวัญ 28 พ.ค. 2555, 23:24:47 น.
เอ นางเอกของเราไปสร้างเรื่องอะไรไว้หรือเปล่าเนี่ย
เอ นางเอกของเราไปสร้างเรื่องอะไรไว้หรือเปล่าเนี่ย
meenwan 30 พ.ค. 2555, 15:03:02 น.
เขียนเร็วๆๆๆ นะ ^^
เขียนเร็วๆๆๆ นะ ^^
คนผ่านมา 4 มิ.ย. 2555, 02:27:19 น.
แค่น้ำจิ้ม ก็น่าอ่านแล้ว...รออยู่นะคะ ^^ เป็นกำลังใจให้ด้วยจ้า
แค่น้ำจิ้ม ก็น่าอ่านแล้ว...รออยู่นะคะ ^^ เป็นกำลังใจให้ด้วยจ้า
ผักหวาน 29 พ.ค. 2556, 14:02:16 น.
ชอบคนหล่อค่า
ชอบคนหล่อค่า