เกมรักพยัคฆ์ร้าย
เกมรักพยัคฆ์ร้าย (แคลร์)
‘ให้ตายเถอะ อย่างไรเธอก็เกลียดเขาไม่ลง’ ซีไอเอสาวนัยน์ตาพราวเสน่ห์อย่างเรเชลเบือนหน้าหนีจากความสมบูรณ์แบบไปทุกกระเบียดนิ้วของราฟาเอลโร ลูฟร์ ราชาวายร้ายระดับโลก พร้อมกับอาการที่พยายามบังคับไม่ให้หัวใจเธอพร่าสั่น รอยยิ้มของเขาพราวระยับขึ้นมาทันที เพียงแค่ดวงตาคมตรวจจับความไหวหวั่นของเจ้าหน้าที่หน่วยสืบราชการลับที่ถูกขนานนามว่าเครื่องจักรสังหารหัวใจชายคนนี้ได้
เธอสวยจัดอย่างหาตัวจับยาก ดูสง่า สูงส่ง และเฉลียวฉลาดเกินกว่าที่จะมาทำงานเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายแบบนี้ ผิวเนื้อนวลเนียนขาวผ่องที่ตัดกันกับเดรสซาตินเลื่อมหรูสีแดงกุหลาบ ปลุกเร้าความปรารถนาของเขาให้ยิ่งคุกรุ่น มันร้อนแรงดั่งลาวาภูเขาไฟที่พร้อมจะระเบิดได้ทุกวินาที
แต่ทว่า ณ ขณะจิตนี้ เขาจะเปลี่ยนปืนพกในมือเธอ ให้กลายเป็นดอกไม้แด่ชายคนรักได้อย่างไร?...
........
Tags: โรมานซ์
ตอน: Mission one (บทที่ 1)
Chapter 1
แชมเปญพิงค์โรสที่ค่อยๆ ไหลรินแล้วม้วนตัวอยู่ในแก้วคริสตัลเนื้อดีทรงทิวลิป สะกดดวงตาสีอำพันที่แสนฉ่ำหวานของเรเชล แอมบอร์ชได้ครู่หนึ่ง ดั่งความเชื่อที่ว่า สีชมพูหวานใส เป็นสีที่ทรงอิทธิพลที่สุดสำหรับบรรดาสาวๆ เธอยกมันขึ้นแล้วละเลียดจิบไวน์หอมกรุ่นที่หมักบ่มในถังไม้โอ๊กขนาดมหึมานานนับปี จากไร่องุ่นขึ้นชื่อแถบแคว้นทัสคานีในอิตาลี แล้วค่อยๆ จุดประกายรอยยิ้มน้อยๆ ด้วยความพึงพอใจขึ้นที่มุมปาก
แสงระยิบระยับจากโคมแชนเดอเลียร์ ช่วยสะท้อนประกายเพชรที่ไหววูบวาบอยู่รอบลำคอระหงของเธอได้เป็นอย่างดี สายตาทุกคู่ล้วนจับจ้องมายังเครื่องจักรสังหารหัวใจชายซึ่งเป็นความภาคภูมิใจเพียงหนึ่งเดียวของซีไอเอ ด้วยดวงตาที่ไม่ยอมกะพริบ
ถัดจากบรรยากาศภายในงาน ด้านหน้าประตูทางเข้าฮอลล์ มายบัค(MAYBACH) สีดำขลับเป็นมันวาว ตัดกับล้อแม็กสีเงินแลดูหรูหรา ตีวงเลี้ยวเข้ามาจอดเทียบท่าที่หน้างาน ทันทีที่รถคันนั้นสงบนิ่ง เหล่าทัพนักข่าวและบรรดาแขกเหรื่อซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นบุคคลจากแวดวงชั้นสูง ต่างให้ความสนใจบุรุษหนุ่มรูปงามที่กำลังก้าวเท้าลงมาเป็นอันมาก
ไม่มีใครไม่รู้จัก ราฟาเอลโร ลูฟร์ ราชาธุรกิจบันเทิงในยามค่ำคืน ผู้เป็นเจ้าของทั้งกาสิโน เลาจน์ เรื่อยไปจนถึงไนต์คลับระดับเมมเบอร์ในเครือรัฟฟาโร่ที่กระจายสาขาอยู่ทั่วทุกมุมโลก และทันทีที่เขาปรากฏกาย แสงไฟอินฟาเรดจากกล้องส่องระยะไกลซึ่งซ่อนตัวอยู่ภายในรถตู้ของหน่วยสืบราชการลับสหรัฐก็พลันส่องสว่างขึ้น
“หน้าแบบนั้น ต่อให้มันปั่นจักรยานมา สาวๆ ก็เหลียวจนคอเคล็ด” มิลเลอร์ เจ้าหน้าที่ปฏิบัติการภาคสนามของซีไอเอ เจ้าของกล้องส่องทางไกลที่สามารถปรับความสว่างได้ในที่มืด อดสบถออกมาด้วยความรู้สึกอิจฉานิดๆ ไม่ได้
“เพราะมันหล่อแบบนี้ ถึงมีโอกาสได้สีเหยื่อล่อที่ดีที่สุดของซีไอเอไปกิน เห็นหน้ามันทีไรแล้วความมั่นใจในเสน่ห์ชายของฉันหดลงทุกที” เฮนดริกซ์ เพื่อนร่วมทีมผิวสีที่ประจำการอยู่หน้าจอมอนิเตอร์เองก็อดผสมโรงไปกับคนข้างๆ ไม่ได้ แต่ดูเหมือนว่าเจ้าหน้าที่ดัสติน หัวหน้าชุดปฏิบัติการครั้งนี้ เจ้าหน้าที่ซีไอเอหนุ่มผู้มีความชำนิชำนาญในด้านต่างๆ ซ้ำยังอนาคตไกล เขาไม่เพียงแต่มองข้ามความหล่อเหลาของผู้ต้องสงสัยรายนี้ไป หากกำลังครุ่นคิดว่าราชาไนต์คลับหล่อลากดิน ที่จู่ๆ ก็มาปรากฏตัวผิดที่ผิดทาง ในงานประมูลศิลปะเพื่อการกุศลคืนนี้ มันมาด้วยเหตุผลอะไร?
เป็นไปได้ไหมว่า จะเกี่ยวข้องกับการฟอกเงินที่ได้มาโดยมิชอบจากการค้ายาเสพติด อาวุธสงคราม กระทั่งจากส่วนแบ่งในการให้ความร่วมมือกับผู้ก่อการร้ายข้ามชาติ
‘แต่ละข้อหา... หนักๆ ทั้งน้าน’ ดัสตินแสยะยิ้ม ไม่รู้ว่า หน้าหล่อๆ แถมยังเลวได้ใจขนาดนี้ มันรอดพ้นเงื้อมมือกฎหมายมาจนถึงวันนี้ได้อย่างไร
“เป้าหมายมาแล้วคุณผู้หญิงแอมบอร์ช” ดัสตินแตะไมโครโฟนพร้อมกรอกเสียงส่งสัญญาณไปยังหูฟังขนาดจิ๋วที่ซ่อนอยู่ในต่างหูเพชรน้ำงามของเธอ เรเชลเอียงคอยิ้มนิดหนึ่งให้กล้องวงจรปิดภายในงาน ซึ่งขณะนี้ถูกเฮนดริกซ์แฮกสัญญาณเข้าควบคุมทั้งภาพและเสียงจากกล้องทุกตัวไปบัญชาการอยู่ภายในรถตู้สีดำแต่เพียงผู้เดียว
“เธอสวยมาก” เฮนดริกซ์ครางโดยไม่ลืมปิดไมค์เมื่อเขามองเห็นเรเชลจากกล้องตัวสาม ซึ่งความจริงข้อนี้มิลเลอร์เองก็ไม่ปฏิเสธอยู่แล้ว ใครๆ ต่างก็รู้ว่าเรเชล แอมบอร์ชคือดอกฟ้าประจำแลงลีย์ ทุกท่วงท่า ทุกอิริยาบถของเธอ ล้วนแล้วแต่ทำให้ชายทุกคนร่ำร้องถวิลหา
“ดิ๊กกี้! มาทายกัน วันนี้ไอ้หล่อนั่นจะติดเบ็ดนางฟ้าของเราหรือเปล่า” มิลเลอร์ผละจากกล้องส่องทางไกล แล้วหันมาท้าทายเพื่อนซี้ ที่บัดนี้ยังคงตกตะลึงกับความงามของเรเชลไม่สร่าง
“พนันให้โง่น่ะสิ ขนาดคาลอส เจ้าพ่อเฮโรอีนที่คิวบา ข่าวว่ามีเมียสวยน่าเซี๊ยะระดับนางแบบเพนเฮ้าส์เป็นร้อย แค่เรเชลชายตาให้ ยังต้องยอมเดินคอตกตามก้นเธอเข้าคุกแบบไม่มีข้อแม้”
“แต่งานนี้เห็นจะยาก ส่วนมากแล้วตามความเห็นของผม ผู้ชายหล่อๆ มักตาต่ำ รสนิยมเกี่ยวกับเพศตรงข้ามห่วยแตกเสมอ” ปรามาสจบ ดัสตินก็จิ้มสองนิ้วไปที่กล้องอินฟาเรดในมือมิลเลอร์ แล้วชี้ต่อไปยังสองตาของอีกฝ่าย ทำนองว่าให้ลูกน้องกลับไปจับตามองเป้าหมายใหม่อีกครั้ง
“แม่เจ้า” เมื่อมิลเลอร์ส่องกล้องดูใหม่ เขาก็ต้องอุทาน “ผมว่างานนี้คุณคิดถูกนะดัสติน นั่นเอมิลี นักกฎหมายจากสำนักทนายความที่ดูแลเรื่องกฎหมายให้ทุกบริษัทในเครือรัฟฟาโร่”
“ไอ้หล่อนั่นเลือกที่จะมากับเธอ เป็นไปได้ไงวะเนี่ย ที่สำคัญ ผู้หญิงคนนั้นแหกกฎทุกข้อของนิยามคำว่า ‘สวย’ ” เฮนดริกซ์ที่เห็นทุกความเคลื่อนไหวก่อนมิลเลอร์จากหน้าจอมอนิเตอร์ในกล้องตัวแรกของประตูทางเข้า ชิงออกความเห็น
“นักกฎหมายอย่างนั้นรึ บางทีความสวยอาจทำอะไรราฟาเอลโรไม่ได้ เพราะงั้นคงต้องวัดกันที่กึ๋น ตายละหว่า งานนี้นางฟ้าชาร์ลีของฉันจะจัดการยังไง” มิลเลอร์ถึงกับคราง แต่ดัสตินที่ร่วมงานกับเรเชลมานาน ได้แต่ส่ายหน้ายิ้ม
“ถ้าไม่มีทีเด็ดอื่นนอกจากความสวย เธอคงลากบรรดาเจ้าพ่อเดินเข้าคุกเป็นว่าเล่นไม่ได้” เขาพูดเพียงแค่นั้น ก่อนจะเปิดประตูแล้วก้าวออกจากรถไปแบบเงียบๆ กลมกลืนไปกับความดำมืดของเงารัตติกาลรอบกาย
คืนนี้ คงไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง ภารกิจของเขามันก็แค่การจัดฉากเปิดตัวให้กับเทพีเพอร์เซโฟเน ราชินีแห่งยมโลก ที่จะนำทางราฟาเอลโร ลูฟร์ ดำดิ่งลงสู่ขุมนรกเท่านั้นเอง...
.........
ทันทีที่ดวงตากลมโตฉ่ำความซึ้งปะทะเข้ากับเป้าหมายขณะกำลังเดินควงคู่มาพร้อมกับเอมิลี เรเชลก็แสร้งมองเมินไปเสียทางอื่น เพื่อไม่ให้เป็นที่สังเกตของใครๆ ว่าเธอกำลังสนอกสนใจการมาเยือนของเขา แน่นอนในเมื่อความงามของเธอสูงค่า ทั้งสวยจัดบาดตา และหากบางคราก็แลดูอ่อนหวานน่าทะนุถนอม ทว่ามันก็ยังอบอวลไปด้วยความเย่อหยิ่งทะนงตน ดังเช่นผู้หญิงสวยจัดทั่วไปเป็นกัน
แต่ที่มากไปกว่าเปลือกนอกซึ่งถูกปรุงแต่งออกมาด้วยความเป็นมืออาชีพนั้น ความเฉลียวฉลาด รักความเป็นธรรม และไม่ยอมก้มหัวให้กับความชั่ว ได้ฝังอยู่ในแก่นแท้ของจิตวิญญาณเธอ
“ผมเอาใจช่วยคุณนะ” เสียงของมิลเลอร์ดังผ่านสัญญาณไร้สายเข้ามากระทบโสต “เห็นได้ชัดว่าคนทำธุรกิจกลางคืนคงเบื่อผู้หญิงหน้าสวยท่าทางเซ็กซี่เต็มที” เขาแนะจุดสังเกตหนึ่งที่เรเชลเองก็อ่านเกมออกแล้วตั้งแต่แรกให้เธอรับรู้ ซึ่งหญิงสาวก็ไม่ได้แปลเจตนานั้นเป็นการสบประมาทแต่อย่างใด แถมเธอยังมีแก่ใจกล่าวสัพยอกกับเขาต่อไปอีกว่า
“ถึงลูฟร์จะชื่นชมผู้หญิงจากมันสมอง แต่ฉันก็ไม่เลือกที่จะเปิดฉากทำความรู้จักเขาด้วยปรัชญาเศรษฐศาสตร์การเมืองของมุสโสลินี หรือจู่ๆ ก็เดินไปถกกับเขาด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่องอย่างไมเคิลแอนเจอโล เป็นเกย์ ถึงได้มีรูปปั้นเดวิด ชายซึ่งมีเรือนร่างน่าขย่ำเป็นที่สุด ซึ่งเขากำลังยืนพิจารณามันด้วยความสนใจอยู่ตรงนั้นหรอกนะ” สายลับสาวยิ้มขำ ท่าทางเธอดูไม่เครียดกับโจทย์ยากๆ ในการพาตัวเองไปกระทบไหล่ราชาปีศาจในคราบเทพบุตรอย่างลูฟร์เลยสักนิด
“แล้วคุณจะเข้าไปเคาะหัวใจเขาในวินาทีแรกที่พบกันได้ยังไง” เฮนดริกซ์แทรกขึ้นมาด้วยสีหน้าฉงน
“ฉันจะสู้กับเขาด้วยมนต์วิเศษจากเพศหญิงสองสิ่ง หนึ่งคือความเป็นตัวของตัวเอง และสองคืออำนาจสะกดจิต เมื่อเวลาที่เพศตรงข้ามจ้องลึกลงมาในตาฉัน แล้วคล้ายกับว่าเขาจะได้เห็นถึงอนาคตอันเรืองรองเมื่อมีฉันรวมอยู่ในทุกความฝันของเขาด้วย... พวกคุณเคยมั้ยล่ะ เวลาจ้องเข้าไปในดวงตาของผู้หญิงคนไหนแล้วคล้ายกับว่าจะมองเห็นเธอเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตคุณ”
“ให้ตายเถอะพระเจ้า สมควรแล้วที่ดัสตินไว้ใจคุณ ผมคลั่งคุณจะแย่ แต่ตอนนี้ไม่กล้าแม้แต่จะคิดเกินเลยกับคุณ” มิลเลอร์ขยาดปนทึ่ง เขาแทบนึกความเจ็บปวดไม่ออกจริงๆ หากในวันหนึ่งเกิดพบว่าผู้หญิงที่เขาหัวปักหัวปำทุ่มเทความรักให้ไปสุดตัว สุดท้ายแล้วเธอกลับไม่ได้คิดอะไรกับเขาเลย
“ฟู่ว์! ประโยคเดียวของเธอ ทำเอาหัวใจฉันหนักอึ้ง” เฮนดริกซ์พ่นลมหายใจยาวเหยียดออกมา พร้อมกับประโยคที่แสดงความเห็นด้วยกับคำพูดของเพื่อนสนิท
“คราวนี้ ก็ปล่อยให้ฉันแสดงฝีมือได้แล้วหนุ่มๆ” เรเชลยิ้มอย่างหมายมั่น ก่อนวางแก้วแชมเปญสีชมพูลง แล้วหันหลังให้กล้อง โชว์แผ่นหลังนวลเนียนเปลือยเปล่าที่โผล่พ้นชุดราตรีสีเขียวน้ำทะเลขลิบทองของเธอ จากนั้นเจ้าของเรือนร่างสูงโปร่งทว่ามีสัดส่วนโค้งเว้าละมุนตาที่ไม่ต่างอะไรกับนางฟ้าลงมาจุติ ก็ค่อยๆ เยื้องกรายผ่านคนอื่นๆ ไป เพื่อจะได้เข้าไปยลโฉมประติมากรรมชิ้นเอกของไมเคิลแอนเจอโลใกล้ๆ บ้าง
“ฉันว่าเขาหล่อนะคะ แต่คุณดูดีกว่า” เรเชลพาตัวเองมาใกล้ทั้งคู่มากพอจนได้ยินประโยคอ่อยเหยื่อแสนเชยของเอมิลีเข้า พลางหญิงสาวก็คิดในใจ หากเป็นเธอ เธอจะไม่มีวันเปรียบเทียบคู่ควงของตัวเองกับรูปปั้นนั้นโดยเด็ดขาด ผู้ชายไม่ชอบการเปรียบเทียบ แต่กลับชอบความโลดโผนท้าทายที่เหนือชั้นกว่า
“จริงๆ แล้ว ความสำคัญของรูปปั้นนี้ไม่ได้อยู่ที่ความงาม แต่ฉันว่ามันอยู่ที่วีรกรรมซึ่งเขาเคยได้รับชัยชนะมามากกว่า ความกล้าหาญเฉลียวฉลาดในการโค่นยักษ์โกไลแอท ความยุติธรรม มีศักดิ์ศรี กระทั่งเกียรติยศและความเกรียงไกรจากความสำเร็จเหล่านั้น ผลักดันให้เขากลายเป็นคนแรกในการก่อตั้งนครศักดิ์สิทธิ์เยรูซาเลม... ที่สำคัญ เขายังเป็นขวัญใจของคนอิตาเลียนด้วย... ที่ฉันพูด ถูกต้องมั้ยคะ” ท้ายประโยคเจ้าของเสียงหวานราวระฆังแก้ว แสร้งละสายตาจากสุดยอดประติมากรรมเพื่อหันมาสบตากับราฟาเอลโร ลูฟร์โดยเฉพาะ และเพียงเสี้ยวนาทีเท่านั้นที่ได้สบตากัน ดวงตาสีสนิมทรงพลังก็สอนให้เรเชลได้รู้ว่า... เธอจะประเมินค่าผู้ชายคนนี้ต่ำไม่ได้ เขาฉลาด หล่อเหลา ทั้งหลักแหลม มากบารมีและมีอำนาจมากเกินกว่าที่เธอหรือเจ้าหน้าที่วิเคราะห์ข้อมูลของซีไอเอจะคาดคิด
ตอนนี้เธอได้แสดงความเป็นตัวเองออกไปแล้ว แม้ไม่ใช่พวกคลั่งไคล้งานศิลปะ แต่ก็พอจะมีไหวพริบขบคิดปริศนาจากแท่งหินอ่อนของไมเคิลแอนเจอโลแตก คราวนี้ก็เหลือแค่เพียง เธอจะกะเทาะหัวใจชายอันกล้าแกร่งของเขาออกได้หรือไม่ มันก็เท่านั้น...
“ครับ หนุ่มๆ อิตาลีหลายคนอย่างเป็นให้ได้อย่างเขา เช่นเดียวกับผมเมื่อตอนอายุสิบเจ็ด” ลูฟร์ ยิ้มนิดหนึ่งด้วยความเป็นมิตรให้กับสาวสวยนิรนาม พร้อมสัมผัสมือทักทาย แน่นอนเธอสะดุดใจเขา แต่จะมากพอที่จะทำให้เขาอยากรู้จักเธอไปมากกว่านี้หรือไม่... คงต้องวัดกัน “ยินดีที่ได้รู้จักครับ ผม ราฟาเอลโร ลูฟร์ และนี่ เอมิลี วอร์ด ทนายความสาวที่เก่งที่สุดของรัฟฟาโร่ คู่เดทของผม”
ทันทีที่ลูฟร์แนะนำตัวเขาพร้อมสาวข้างกายจบ คนในรถตู้ก็เกิดอาการระส่ำระสายขึ้นมาทันที “ให้ตายเถอะ เรเชลโดนลูบคม” เฮนดริกซ์ที่กำลังเกาะขอบจอเฝ้าชมเหตุการณ์อยู่ อดโพล่งขึ้นมาไม่ได้ เมื่อเห็นเจ้าพ่อรูปหล่อออกโรงปกป้องผู้หญิงท่าทางพื้นๆ ที่เขาหนีบมาด้วยไม่ให้ถูกเบียดออกจากวงสนทนา โดยยกย่องเธอเป็นคู่เดท ซึ่งนั่นเท่ากับเป็นการประกาศตัวต่อเรเชลว่า เขาไม่ว่างสำหรับเธอในคืนนี้
“ปกติไม่ว่ารายไหนรายนั้น ต่อให้ควงสวยเซ็กส์ขนาดไหนมา เจอเรเชลปุ๊บเป็นต้องเขี่ยคนข้างๆ ทิ้งปั๊บ แต่เจ้านี่เห็นทีจะภูมิคุ้มกันสูง” มิลเลอร์ร่วมด้วย ขณะตายังคงจับอยู่ที่จอเช่นเดียวกัน...
“ยินดีเช่นกันค่ะ ฉันลิซ มาร์แชล พวกคุณเลือกเอ่อ สถานที่เดทได้น่าทึ่งมาก” แน่นอนเรเชลรู้สึกเหมือนตัวเองเสียศูนย์ไปนิดหนึ่ง แต่ในความเป็นมืออาชีพ เธอต้องใจเย็น และคิดให้มากกว่านั้น
“พอดีคุณลูฟร์ต้องการเลือกประมูลงานศิลป์ซักชิ้นไปจัดแสดงที่กาสิโนแห่งใหม่ของเขาในรัสเซีย อืม... ยกเว้นของเลียนแบบประติมากรรม เดวิด ฝีมือไมเคิล แอนเจอโลชิ้นนี้แล้ว คุณพอจะเห็นแววชิ้นไหนในงานนี้บ้างไหมคะ” ขณะกำลังอึ้ง เอมิลีก็ฮุกหมัดเด็ดเข้าใส่เรเชลอีกดอก
‘ช่างเป็นคู่เดทที่น่าสยดสยองเสียนี่กระไร’ หญิงสาวคิด ก่อนจะค้อมศีรษะน้อยๆ พร้อมรอยยิ้มเก้อๆ ให้กับทนายความสาวฝั่งตรงข้าม ซึ่งว่ากันตามจริงแล้ว เรเชลก็อดโมโหตัวเองไม่ได้ ที่น่าจะคิดสักนิดว่าประติมากรรมชิ้นเยี่ยมของจริงจากวาติกัน จะมายืนตระหง่านอยู่กลางพิพิธภัณฑ์หอศิลป์ในนิวยอร์กได้อย่างไร แต่ก็นั่นล่ะ เธอยังไม่ได้พูดเต็มปากเต็มคำเสียหน่อยว่าเดวิดที่ยืนเปลือยอยู่นี่เป็นของจริง... แค่แสร้งว่ามันมีคุณค่าทางจิตใจอย่างมากก็เท่านั้น
“ฉัน... เอ่อ” สาวสวยส่ายหน้าถอนใจแล้วยิ้มอย่างหมดหนทาง บางทีเธออาจยอมแพ้ เป็นไปได้ว่าหลังจากซีไอเอถอนเธอออกจากปฏิบัติการ ดัสตินอาจส่งสายลับสาวสวยคนอื่นมาเป็นเหยื่อล่อคนใหม่แทน เห็นได้ชัดว่าชะตาของลูฟร์ดูจะไม่สมพงษ์กับเธอ... แต่คนอย่างราเชล แอมบอร์ช จะยอมรามือง่ายๆ เพียงแค่นี้หรือ...
แล้วแรงผลักดันจากข้างในบางอย่าง พร้อมกับอาการหรี่ตามองของลูฟร์ ที่คล้ายกับว่าเขาต้องการให้เธองัดไม้เด็ดออกมา ก็ทำให้คนที่เกือบถอดใจไปแล้ว ฮึดสู้ขึ้นอีกครั้ง
“ฉันคิดว่า... ไม่ค่ะ ไม่มีชิ้นไหนเลยที่คู่ควรไปตั้งโชว์อยู่ในกาสิโนของคุณ โอ้ ไม่สิ ที่ถูกคือกาสิโนของคุณ ไม่คู่ควรกับงานล้ำค่าแบบนี้ บางที เธอ เอ๊ะ คุณชื่ออะไรนะ เอมิลี่งั้นเหรอ อ๋อ เอมิลี” เรเชลชี้มาที่เอมิลี “อาจเอาตาชั่งตุลาการเอียงๆ สัญลักษณ์ประจำสำนักทนายความของคุณ ไปวางไว้แทนงานศิลป์บนที่ว่างตรงนั้นในรัสเซีย มันอาจดูไม่เข้ากันนัก แต่ฉันรับรองได้ว่ามันน่าจะ ห่วยแตก! พอกัน” พูดจบเรเชลก็ยิ้มเย็น นอกจากแขวะทั้งสองคนเรื่องดูถูกผลงานศิลปะแล้ว เธอจงใจตีรวนใส่เอมิลีที่กำลังวางตัวเย่อหยิ่งจองหองพองขนอยู่ข้างๆ ลูฟร์ด้วย ซึ่งหลังจากที่เจ้าหล่อนฟังจบ ก็แทบอยากถลันมาฉีกอกสายลับสาวทันที
“นี่เธอคงไม่รู้ว่าการพูดจาใส่ร้ายกระบวนการยุติธรรมโดยไร้หลักฐานอย่างนี้ ฉันสามารถฟ้องหมิ่นประมาทได้” ทนายความสาวถึงกับควันออกหู เธอกะอยู่แล้วว่าคืนนี้ต้องมีตัวอิจฉา แต่คาดไม่ถึงว่าตัวอิจฉาจะสวยหยาดฟ้าและกวนประสาทได้ถึงกึ๋นขนาดนี้ ฉะนั้นเกมนี้เธอจะขอลงแข่งแบบสู้ไม่ถอย ให้มันรู้กันไปเลยว่า ระหว่างหนึ่งสมองและสองเต้า ใครจะเป็นฝ่ายชนะ
“ฉันผิดตรงไหนเหรอคะ ก็แค่ออกไอเดียให้เท่านั้น” พูดจบดวงตากลมโตคู่งามก็ตวัดมองมายังราฟาเอลโร ลูฟร์ ด้วยแววหยาดเยิ้ม เธอไม่เคยทอดสะพานให้ผู้ชายคนไหนด้วยวิธีการไร้สมองแบบนี้ แต่นาทีนี้ด้วยจุดประสงค์ที่ต้องการให้เอมิลีคลุ้มคลั่ง เธอจึงต้องพยายามงัดทุกวิถีทางออกมาเป็นตัวช่วยพาไปสู่ชัยชนะให้ได้
“ไม่เอาน่าเอ็ม ถ้าคุณเลือกที่จะไม่ใส่ใจ มันก็จบ” เจ้าของซีกหน้าเรียวคมคาย จมูกโด่งเป็นสัน แตะต้นแขนอีกฝ่ายพร้อมกระซิบ ลูฟร์ไม่ชอบสถานการณ์แบบนี้ โดยเฉพาะเรื่องราวระหว่างเขาและเอมิลีก็ยังไปไม่ถึงไหน เป็นเรื่องจริงที่เขาชอบความเฉลียวฉลาดของเธอ และเอมิลีก็จัดได้ว่าเป็นมือฉมัง แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ความสัมพันธ์ของทั้งสองพัฒนาขึ้นไปมากกว่าคำว่าเจ้านายและลูกน้องเลย
“แต่แม่นี่ต้องการจะอ่อยคุณ” ด้วยความโมโห เอมิลีก็เผลอหลุดคำพูดไม่น่าฟัง พร้อมทั้งแสดงอาการหึงหวงออกมา จนทำให้ลูฟร์รู้สึกอึดอัด และเรื่องก็บานปลายจนเกินกว่าที่ทนายความสาวจะทันยั้งคิด “ลิซ ฉันจะบอกอะไรให้นะ ผู้หญิงสวยๆ น่ะมีดาษดื่น และผู้ชายอย่าง ราฟาเอลโร ลูฟร์ ก็สามารถชี้นิ้วสั่งได้หากว่าเขาต้องการ แต่คนที่จะมีโอกาสได้เดินเคียงข้างเขาจริงๆ เป็นคู่คิดคู่ชีวิต รับรองว่าต้องไม่ใช่ผู้หญิงประเภทสวยแต่หัวกลวงแบบเธอแน่” เอมิลีได้ระบายความแค้นด้วยถ้อยคำเจ็บแสบที่เธอกลั่นกรองออกมาจากหัวสมองอันชาญฉลาดของตัวเองจบ ก็ยืดอกรอดูอาการทุรนทุรายของอีกฝ่าย
ทว่าทุกอย่างกลับพลิกตาลปัตร เมื่อเรเชลโต้กลับด้วยบทกวีด่าคนให้เจ็บแบบคลาสสิคของไมเคิลแอนเจอโลเข้า บทเดียวสั้นๆ ทว่าลึกล้ำ ถึงขนาดทำให้เอมิลีรู้สึกหน้าชา ปวดร้อนราวกับถูกน้ำกรดสาด
“What do you despise? By this you are truly known. ”
“ท่านหมิ่นแคลนสิ่งใดเล่า? สิ่งนั้นแหละทำให้รู้จักท่านอย่างแท้จริง”
จากนั้นเจ้าของเรือนร่างโปร่งบางทว่าเย้ายวนสะคราญตาก็หันหลังให้กับคนทั้งคู่แล้วเดินจากไป ทิ้งให้ลูฟร์มองตามเธอด้วยรอยยิ้มกังขา นิ้วเรียวดั่งลำเทียนของเขาลูบไล้ป้ายทองเหลืองหรูหราบอกราคาเคาะขายของงานศิลป์ที่ถูกประมูล แม้รูปปั้นเดวิดชิ้นนี้จะเป็นของลอกเลียนแบบ แต่ราคาค่างวดมันก็มิใช่น้อยๆ เนื่องจากถูกรังสรรค์ขึ้นมาโดยศิลปินมีชื่อยุคใหม่ และคงจะไม่เป็นไร หากเขาจะใช้มันเป็นอนุสรณ์รำลึกถึงการพบกันครั้งแรก ระหว่างเขากับเธอ
“กลับกันเถอะเอ็ม ผมไม่น่าพาคุณมาเสียอารมณ์กับงานคืนนี้เลย” เขายังคงใจดีกับสาวๆ เช่นเคย แม้ตัดสินใจได้แล้วว่าจะต้องกลับไปทบทวนเรื่องความสัมพันธ์กับเธอใหม่อีกครั้ง
“สรุปว่างานนี้เธอทำพลาดใช่มั้ยเนี่ย ไม่อยากจะเชื่อเลย” มิลเลอร์ที่อุตส่าห์ลงทุนตามเชียร์ตามลุ้นมาตั้งแต่ต้นจนจบ พอถอดหูฟังออกได้ก็อดสบถออกมาอย่างรู้สึกเสียดายไม่ได้ ฝ่ายเฮนดริกซ์ก็ส่ายหน้า “เราต่างก็เห็นว่าเธอทำดีที่สุดแล้ว หมอนั่นมันขั้นเทพเอง”
“ฉันว่าระยะห่างระหว่างคำว่าซื่อบื้อและขั้นเทพของเจ้าหมอนั่น มันใกล้กันนิดเดียวเอง แต่ลงเป็นอีแบบนี้ แถวบ้านเรียกงั่ง” เฮนดริกซ์ต่อปากอย่างเมามัน แต่เจ้าหน้าที่ดัสตินที่ไม่รู้ว่าแวบกลับขึ้นมาบนรถตั้งแต่เมื่อไร กลับไม่คิดว่าเรื่องจะจบเพียงเท่านี้
“ผมว่าปลาใหญ่อาจกำลังฮุบเหยื่อโดยที่เราไม่รู้ตัวก็ได้ เมื่อครู่สายจากข้างในรายงานมาว่า ลูฟร์ทุ่มเงินกว่าสองแสนเหรียญ ประมูลรูปปั้นนั่นไปแบบไม่ต้องคิด และของจะถูกส่งต่อไปประดับกาสิโนในเครือรัฟฟาโร่ที่รัสเซียวันศุกร์หน้านี้ ถ้าไม่ประทับใจเรเชล ราชาไนต์คลับราฟาเอลโร ก็อาจจะเป็นไอ้งั่งตัวนึงจริงๆ นั่นแหละ”
.........
*เชิงอรรถ
ซีไอเอ(CIA) หรือ Central Intelligence Agencies หน่วยสืบราชการลับกลางแห่งสหรัฐอเมริกา ก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ.1947 โดยประธานาธิบดีแฮร์รี ทรูแมน มีวัตถุประสงค์เพื่อการสืบข่าวกรองทางด้านการทหาร และข้อมูลลับในต่างประเทศที่ส่งผลต่อความมั่นคงของสหรัฐอเมริกา
แลงลีย์ ชื่อเมืองในมลรัฐเวอร์จิเนีย สถานที่ตั้งหน่วยสืบราชการลับกลางแห่งสหรัฐอเมริกา (CIA) (Central Intelligence Agencies)
เบนีโต อามิลกาเร อานเดรอา มุสโสลีนี (Benito Amilcare Andrea Mussolini) ผู้นำลัทธิเผด็จการระบบอบฟาสซิสต์(Facism)ของอิตาลี ในช่วงก่อนและระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง โดยมีแนวคิดสำคัญว่า ประชาชนภายในรัฐจะต้องเชื่อฟังผู้นำสูงสุด เพื่อให้ประเทศสามารถอยู่รอด และพัฒนาไปได้อย่างต่อเนื่อง โดยฟาสซิสต์นั้นแตกต่างจากคอมมิวนิสต์ตรงที่รัฐบาลฟาสซิสต์ไม่ต้องการเป็นเจ้าของปัจจัยการผลิตทั้งหมด เช่นที่ดิน หรือโรงงานผลิตสินค้า แต่ลัทธิฟาสซิสต์จะทำงานอย่างใกล้ชิดกับสิ่งเหล่านั้นเพื่อใช้เป็นทรัพยากรในการผลิตกองทัพที่แข็งแกร่ง
ไมเคิลแอนเจอโล Michelangelo di Lodovico Buonarroti Simoni ประติมากร,จิตรกร,สถาปนิก และกวีชาวอิตาลียุคฟื้นฟูศิลปวิทยา
หนึ่งในข้อคิดคำคมของไมเคิลแอนเจอโล จากหนังสือไมเคิลแอนเจอโล อัครศิลปินบุรุษผู้ลุ่มหลงความงดงามแห่งบุรุษเพศ โดย เจษฎา ทองรุ่งโรจน์ (เจษฎา ทองรุ่งโรจน์.ไมเคิลแอนเจอโล อัครศิลปินบุรุษผู้ลุ่มหลงความงดงามแห่งบุรุษเพศ.กรุงเทพฯ: สุขภาพใจ, 2549.)
....... ฝากติดตามนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ......
แชมเปญพิงค์โรสที่ค่อยๆ ไหลรินแล้วม้วนตัวอยู่ในแก้วคริสตัลเนื้อดีทรงทิวลิป สะกดดวงตาสีอำพันที่แสนฉ่ำหวานของเรเชล แอมบอร์ชได้ครู่หนึ่ง ดั่งความเชื่อที่ว่า สีชมพูหวานใส เป็นสีที่ทรงอิทธิพลที่สุดสำหรับบรรดาสาวๆ เธอยกมันขึ้นแล้วละเลียดจิบไวน์หอมกรุ่นที่หมักบ่มในถังไม้โอ๊กขนาดมหึมานานนับปี จากไร่องุ่นขึ้นชื่อแถบแคว้นทัสคานีในอิตาลี แล้วค่อยๆ จุดประกายรอยยิ้มน้อยๆ ด้วยความพึงพอใจขึ้นที่มุมปาก
แสงระยิบระยับจากโคมแชนเดอเลียร์ ช่วยสะท้อนประกายเพชรที่ไหววูบวาบอยู่รอบลำคอระหงของเธอได้เป็นอย่างดี สายตาทุกคู่ล้วนจับจ้องมายังเครื่องจักรสังหารหัวใจชายซึ่งเป็นความภาคภูมิใจเพียงหนึ่งเดียวของซีไอเอ ด้วยดวงตาที่ไม่ยอมกะพริบ
ถัดจากบรรยากาศภายในงาน ด้านหน้าประตูทางเข้าฮอลล์ มายบัค(MAYBACH) สีดำขลับเป็นมันวาว ตัดกับล้อแม็กสีเงินแลดูหรูหรา ตีวงเลี้ยวเข้ามาจอดเทียบท่าที่หน้างาน ทันทีที่รถคันนั้นสงบนิ่ง เหล่าทัพนักข่าวและบรรดาแขกเหรื่อซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นบุคคลจากแวดวงชั้นสูง ต่างให้ความสนใจบุรุษหนุ่มรูปงามที่กำลังก้าวเท้าลงมาเป็นอันมาก
ไม่มีใครไม่รู้จัก ราฟาเอลโร ลูฟร์ ราชาธุรกิจบันเทิงในยามค่ำคืน ผู้เป็นเจ้าของทั้งกาสิโน เลาจน์ เรื่อยไปจนถึงไนต์คลับระดับเมมเบอร์ในเครือรัฟฟาโร่ที่กระจายสาขาอยู่ทั่วทุกมุมโลก และทันทีที่เขาปรากฏกาย แสงไฟอินฟาเรดจากกล้องส่องระยะไกลซึ่งซ่อนตัวอยู่ภายในรถตู้ของหน่วยสืบราชการลับสหรัฐก็พลันส่องสว่างขึ้น
“หน้าแบบนั้น ต่อให้มันปั่นจักรยานมา สาวๆ ก็เหลียวจนคอเคล็ด” มิลเลอร์ เจ้าหน้าที่ปฏิบัติการภาคสนามของซีไอเอ เจ้าของกล้องส่องทางไกลที่สามารถปรับความสว่างได้ในที่มืด อดสบถออกมาด้วยความรู้สึกอิจฉานิดๆ ไม่ได้
“เพราะมันหล่อแบบนี้ ถึงมีโอกาสได้สีเหยื่อล่อที่ดีที่สุดของซีไอเอไปกิน เห็นหน้ามันทีไรแล้วความมั่นใจในเสน่ห์ชายของฉันหดลงทุกที” เฮนดริกซ์ เพื่อนร่วมทีมผิวสีที่ประจำการอยู่หน้าจอมอนิเตอร์เองก็อดผสมโรงไปกับคนข้างๆ ไม่ได้ แต่ดูเหมือนว่าเจ้าหน้าที่ดัสติน หัวหน้าชุดปฏิบัติการครั้งนี้ เจ้าหน้าที่ซีไอเอหนุ่มผู้มีความชำนิชำนาญในด้านต่างๆ ซ้ำยังอนาคตไกล เขาไม่เพียงแต่มองข้ามความหล่อเหลาของผู้ต้องสงสัยรายนี้ไป หากกำลังครุ่นคิดว่าราชาไนต์คลับหล่อลากดิน ที่จู่ๆ ก็มาปรากฏตัวผิดที่ผิดทาง ในงานประมูลศิลปะเพื่อการกุศลคืนนี้ มันมาด้วยเหตุผลอะไร?
เป็นไปได้ไหมว่า จะเกี่ยวข้องกับการฟอกเงินที่ได้มาโดยมิชอบจากการค้ายาเสพติด อาวุธสงคราม กระทั่งจากส่วนแบ่งในการให้ความร่วมมือกับผู้ก่อการร้ายข้ามชาติ
‘แต่ละข้อหา... หนักๆ ทั้งน้าน’ ดัสตินแสยะยิ้ม ไม่รู้ว่า หน้าหล่อๆ แถมยังเลวได้ใจขนาดนี้ มันรอดพ้นเงื้อมมือกฎหมายมาจนถึงวันนี้ได้อย่างไร
“เป้าหมายมาแล้วคุณผู้หญิงแอมบอร์ช” ดัสตินแตะไมโครโฟนพร้อมกรอกเสียงส่งสัญญาณไปยังหูฟังขนาดจิ๋วที่ซ่อนอยู่ในต่างหูเพชรน้ำงามของเธอ เรเชลเอียงคอยิ้มนิดหนึ่งให้กล้องวงจรปิดภายในงาน ซึ่งขณะนี้ถูกเฮนดริกซ์แฮกสัญญาณเข้าควบคุมทั้งภาพและเสียงจากกล้องทุกตัวไปบัญชาการอยู่ภายในรถตู้สีดำแต่เพียงผู้เดียว
“เธอสวยมาก” เฮนดริกซ์ครางโดยไม่ลืมปิดไมค์เมื่อเขามองเห็นเรเชลจากกล้องตัวสาม ซึ่งความจริงข้อนี้มิลเลอร์เองก็ไม่ปฏิเสธอยู่แล้ว ใครๆ ต่างก็รู้ว่าเรเชล แอมบอร์ชคือดอกฟ้าประจำแลงลีย์ ทุกท่วงท่า ทุกอิริยาบถของเธอ ล้วนแล้วแต่ทำให้ชายทุกคนร่ำร้องถวิลหา
“ดิ๊กกี้! มาทายกัน วันนี้ไอ้หล่อนั่นจะติดเบ็ดนางฟ้าของเราหรือเปล่า” มิลเลอร์ผละจากกล้องส่องทางไกล แล้วหันมาท้าทายเพื่อนซี้ ที่บัดนี้ยังคงตกตะลึงกับความงามของเรเชลไม่สร่าง
“พนันให้โง่น่ะสิ ขนาดคาลอส เจ้าพ่อเฮโรอีนที่คิวบา ข่าวว่ามีเมียสวยน่าเซี๊ยะระดับนางแบบเพนเฮ้าส์เป็นร้อย แค่เรเชลชายตาให้ ยังต้องยอมเดินคอตกตามก้นเธอเข้าคุกแบบไม่มีข้อแม้”
“แต่งานนี้เห็นจะยาก ส่วนมากแล้วตามความเห็นของผม ผู้ชายหล่อๆ มักตาต่ำ รสนิยมเกี่ยวกับเพศตรงข้ามห่วยแตกเสมอ” ปรามาสจบ ดัสตินก็จิ้มสองนิ้วไปที่กล้องอินฟาเรดในมือมิลเลอร์ แล้วชี้ต่อไปยังสองตาของอีกฝ่าย ทำนองว่าให้ลูกน้องกลับไปจับตามองเป้าหมายใหม่อีกครั้ง
“แม่เจ้า” เมื่อมิลเลอร์ส่องกล้องดูใหม่ เขาก็ต้องอุทาน “ผมว่างานนี้คุณคิดถูกนะดัสติน นั่นเอมิลี นักกฎหมายจากสำนักทนายความที่ดูแลเรื่องกฎหมายให้ทุกบริษัทในเครือรัฟฟาโร่”
“ไอ้หล่อนั่นเลือกที่จะมากับเธอ เป็นไปได้ไงวะเนี่ย ที่สำคัญ ผู้หญิงคนนั้นแหกกฎทุกข้อของนิยามคำว่า ‘สวย’ ” เฮนดริกซ์ที่เห็นทุกความเคลื่อนไหวก่อนมิลเลอร์จากหน้าจอมอนิเตอร์ในกล้องตัวแรกของประตูทางเข้า ชิงออกความเห็น
“นักกฎหมายอย่างนั้นรึ บางทีความสวยอาจทำอะไรราฟาเอลโรไม่ได้ เพราะงั้นคงต้องวัดกันที่กึ๋น ตายละหว่า งานนี้นางฟ้าชาร์ลีของฉันจะจัดการยังไง” มิลเลอร์ถึงกับคราง แต่ดัสตินที่ร่วมงานกับเรเชลมานาน ได้แต่ส่ายหน้ายิ้ม
“ถ้าไม่มีทีเด็ดอื่นนอกจากความสวย เธอคงลากบรรดาเจ้าพ่อเดินเข้าคุกเป็นว่าเล่นไม่ได้” เขาพูดเพียงแค่นั้น ก่อนจะเปิดประตูแล้วก้าวออกจากรถไปแบบเงียบๆ กลมกลืนไปกับความดำมืดของเงารัตติกาลรอบกาย
คืนนี้ คงไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง ภารกิจของเขามันก็แค่การจัดฉากเปิดตัวให้กับเทพีเพอร์เซโฟเน ราชินีแห่งยมโลก ที่จะนำทางราฟาเอลโร ลูฟร์ ดำดิ่งลงสู่ขุมนรกเท่านั้นเอง...
.........
ทันทีที่ดวงตากลมโตฉ่ำความซึ้งปะทะเข้ากับเป้าหมายขณะกำลังเดินควงคู่มาพร้อมกับเอมิลี เรเชลก็แสร้งมองเมินไปเสียทางอื่น เพื่อไม่ให้เป็นที่สังเกตของใครๆ ว่าเธอกำลังสนอกสนใจการมาเยือนของเขา แน่นอนในเมื่อความงามของเธอสูงค่า ทั้งสวยจัดบาดตา และหากบางคราก็แลดูอ่อนหวานน่าทะนุถนอม ทว่ามันก็ยังอบอวลไปด้วยความเย่อหยิ่งทะนงตน ดังเช่นผู้หญิงสวยจัดทั่วไปเป็นกัน
แต่ที่มากไปกว่าเปลือกนอกซึ่งถูกปรุงแต่งออกมาด้วยความเป็นมืออาชีพนั้น ความเฉลียวฉลาด รักความเป็นธรรม และไม่ยอมก้มหัวให้กับความชั่ว ได้ฝังอยู่ในแก่นแท้ของจิตวิญญาณเธอ
“ผมเอาใจช่วยคุณนะ” เสียงของมิลเลอร์ดังผ่านสัญญาณไร้สายเข้ามากระทบโสต “เห็นได้ชัดว่าคนทำธุรกิจกลางคืนคงเบื่อผู้หญิงหน้าสวยท่าทางเซ็กซี่เต็มที” เขาแนะจุดสังเกตหนึ่งที่เรเชลเองก็อ่านเกมออกแล้วตั้งแต่แรกให้เธอรับรู้ ซึ่งหญิงสาวก็ไม่ได้แปลเจตนานั้นเป็นการสบประมาทแต่อย่างใด แถมเธอยังมีแก่ใจกล่าวสัพยอกกับเขาต่อไปอีกว่า
“ถึงลูฟร์จะชื่นชมผู้หญิงจากมันสมอง แต่ฉันก็ไม่เลือกที่จะเปิดฉากทำความรู้จักเขาด้วยปรัชญาเศรษฐศาสตร์การเมืองของมุสโสลินี หรือจู่ๆ ก็เดินไปถกกับเขาด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่องอย่างไมเคิลแอนเจอโล เป็นเกย์ ถึงได้มีรูปปั้นเดวิด ชายซึ่งมีเรือนร่างน่าขย่ำเป็นที่สุด ซึ่งเขากำลังยืนพิจารณามันด้วยความสนใจอยู่ตรงนั้นหรอกนะ” สายลับสาวยิ้มขำ ท่าทางเธอดูไม่เครียดกับโจทย์ยากๆ ในการพาตัวเองไปกระทบไหล่ราชาปีศาจในคราบเทพบุตรอย่างลูฟร์เลยสักนิด
“แล้วคุณจะเข้าไปเคาะหัวใจเขาในวินาทีแรกที่พบกันได้ยังไง” เฮนดริกซ์แทรกขึ้นมาด้วยสีหน้าฉงน
“ฉันจะสู้กับเขาด้วยมนต์วิเศษจากเพศหญิงสองสิ่ง หนึ่งคือความเป็นตัวของตัวเอง และสองคืออำนาจสะกดจิต เมื่อเวลาที่เพศตรงข้ามจ้องลึกลงมาในตาฉัน แล้วคล้ายกับว่าเขาจะได้เห็นถึงอนาคตอันเรืองรองเมื่อมีฉันรวมอยู่ในทุกความฝันของเขาด้วย... พวกคุณเคยมั้ยล่ะ เวลาจ้องเข้าไปในดวงตาของผู้หญิงคนไหนแล้วคล้ายกับว่าจะมองเห็นเธอเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตคุณ”
“ให้ตายเถอะพระเจ้า สมควรแล้วที่ดัสตินไว้ใจคุณ ผมคลั่งคุณจะแย่ แต่ตอนนี้ไม่กล้าแม้แต่จะคิดเกินเลยกับคุณ” มิลเลอร์ขยาดปนทึ่ง เขาแทบนึกความเจ็บปวดไม่ออกจริงๆ หากในวันหนึ่งเกิดพบว่าผู้หญิงที่เขาหัวปักหัวปำทุ่มเทความรักให้ไปสุดตัว สุดท้ายแล้วเธอกลับไม่ได้คิดอะไรกับเขาเลย
“ฟู่ว์! ประโยคเดียวของเธอ ทำเอาหัวใจฉันหนักอึ้ง” เฮนดริกซ์พ่นลมหายใจยาวเหยียดออกมา พร้อมกับประโยคที่แสดงความเห็นด้วยกับคำพูดของเพื่อนสนิท
“คราวนี้ ก็ปล่อยให้ฉันแสดงฝีมือได้แล้วหนุ่มๆ” เรเชลยิ้มอย่างหมายมั่น ก่อนวางแก้วแชมเปญสีชมพูลง แล้วหันหลังให้กล้อง โชว์แผ่นหลังนวลเนียนเปลือยเปล่าที่โผล่พ้นชุดราตรีสีเขียวน้ำทะเลขลิบทองของเธอ จากนั้นเจ้าของเรือนร่างสูงโปร่งทว่ามีสัดส่วนโค้งเว้าละมุนตาที่ไม่ต่างอะไรกับนางฟ้าลงมาจุติ ก็ค่อยๆ เยื้องกรายผ่านคนอื่นๆ ไป เพื่อจะได้เข้าไปยลโฉมประติมากรรมชิ้นเอกของไมเคิลแอนเจอโลใกล้ๆ บ้าง
“ฉันว่าเขาหล่อนะคะ แต่คุณดูดีกว่า” เรเชลพาตัวเองมาใกล้ทั้งคู่มากพอจนได้ยินประโยคอ่อยเหยื่อแสนเชยของเอมิลีเข้า พลางหญิงสาวก็คิดในใจ หากเป็นเธอ เธอจะไม่มีวันเปรียบเทียบคู่ควงของตัวเองกับรูปปั้นนั้นโดยเด็ดขาด ผู้ชายไม่ชอบการเปรียบเทียบ แต่กลับชอบความโลดโผนท้าทายที่เหนือชั้นกว่า
“จริงๆ แล้ว ความสำคัญของรูปปั้นนี้ไม่ได้อยู่ที่ความงาม แต่ฉันว่ามันอยู่ที่วีรกรรมซึ่งเขาเคยได้รับชัยชนะมามากกว่า ความกล้าหาญเฉลียวฉลาดในการโค่นยักษ์โกไลแอท ความยุติธรรม มีศักดิ์ศรี กระทั่งเกียรติยศและความเกรียงไกรจากความสำเร็จเหล่านั้น ผลักดันให้เขากลายเป็นคนแรกในการก่อตั้งนครศักดิ์สิทธิ์เยรูซาเลม... ที่สำคัญ เขายังเป็นขวัญใจของคนอิตาเลียนด้วย... ที่ฉันพูด ถูกต้องมั้ยคะ” ท้ายประโยคเจ้าของเสียงหวานราวระฆังแก้ว แสร้งละสายตาจากสุดยอดประติมากรรมเพื่อหันมาสบตากับราฟาเอลโร ลูฟร์โดยเฉพาะ และเพียงเสี้ยวนาทีเท่านั้นที่ได้สบตากัน ดวงตาสีสนิมทรงพลังก็สอนให้เรเชลได้รู้ว่า... เธอจะประเมินค่าผู้ชายคนนี้ต่ำไม่ได้ เขาฉลาด หล่อเหลา ทั้งหลักแหลม มากบารมีและมีอำนาจมากเกินกว่าที่เธอหรือเจ้าหน้าที่วิเคราะห์ข้อมูลของซีไอเอจะคาดคิด
ตอนนี้เธอได้แสดงความเป็นตัวเองออกไปแล้ว แม้ไม่ใช่พวกคลั่งไคล้งานศิลปะ แต่ก็พอจะมีไหวพริบขบคิดปริศนาจากแท่งหินอ่อนของไมเคิลแอนเจอโลแตก คราวนี้ก็เหลือแค่เพียง เธอจะกะเทาะหัวใจชายอันกล้าแกร่งของเขาออกได้หรือไม่ มันก็เท่านั้น...
“ครับ หนุ่มๆ อิตาลีหลายคนอย่างเป็นให้ได้อย่างเขา เช่นเดียวกับผมเมื่อตอนอายุสิบเจ็ด” ลูฟร์ ยิ้มนิดหนึ่งด้วยความเป็นมิตรให้กับสาวสวยนิรนาม พร้อมสัมผัสมือทักทาย แน่นอนเธอสะดุดใจเขา แต่จะมากพอที่จะทำให้เขาอยากรู้จักเธอไปมากกว่านี้หรือไม่... คงต้องวัดกัน “ยินดีที่ได้รู้จักครับ ผม ราฟาเอลโร ลูฟร์ และนี่ เอมิลี วอร์ด ทนายความสาวที่เก่งที่สุดของรัฟฟาโร่ คู่เดทของผม”
ทันทีที่ลูฟร์แนะนำตัวเขาพร้อมสาวข้างกายจบ คนในรถตู้ก็เกิดอาการระส่ำระสายขึ้นมาทันที “ให้ตายเถอะ เรเชลโดนลูบคม” เฮนดริกซ์ที่กำลังเกาะขอบจอเฝ้าชมเหตุการณ์อยู่ อดโพล่งขึ้นมาไม่ได้ เมื่อเห็นเจ้าพ่อรูปหล่อออกโรงปกป้องผู้หญิงท่าทางพื้นๆ ที่เขาหนีบมาด้วยไม่ให้ถูกเบียดออกจากวงสนทนา โดยยกย่องเธอเป็นคู่เดท ซึ่งนั่นเท่ากับเป็นการประกาศตัวต่อเรเชลว่า เขาไม่ว่างสำหรับเธอในคืนนี้
“ปกติไม่ว่ารายไหนรายนั้น ต่อให้ควงสวยเซ็กส์ขนาดไหนมา เจอเรเชลปุ๊บเป็นต้องเขี่ยคนข้างๆ ทิ้งปั๊บ แต่เจ้านี่เห็นทีจะภูมิคุ้มกันสูง” มิลเลอร์ร่วมด้วย ขณะตายังคงจับอยู่ที่จอเช่นเดียวกัน...
“ยินดีเช่นกันค่ะ ฉันลิซ มาร์แชล พวกคุณเลือกเอ่อ สถานที่เดทได้น่าทึ่งมาก” แน่นอนเรเชลรู้สึกเหมือนตัวเองเสียศูนย์ไปนิดหนึ่ง แต่ในความเป็นมืออาชีพ เธอต้องใจเย็น และคิดให้มากกว่านั้น
“พอดีคุณลูฟร์ต้องการเลือกประมูลงานศิลป์ซักชิ้นไปจัดแสดงที่กาสิโนแห่งใหม่ของเขาในรัสเซีย อืม... ยกเว้นของเลียนแบบประติมากรรม เดวิด ฝีมือไมเคิล แอนเจอโลชิ้นนี้แล้ว คุณพอจะเห็นแววชิ้นไหนในงานนี้บ้างไหมคะ” ขณะกำลังอึ้ง เอมิลีก็ฮุกหมัดเด็ดเข้าใส่เรเชลอีกดอก
‘ช่างเป็นคู่เดทที่น่าสยดสยองเสียนี่กระไร’ หญิงสาวคิด ก่อนจะค้อมศีรษะน้อยๆ พร้อมรอยยิ้มเก้อๆ ให้กับทนายความสาวฝั่งตรงข้าม ซึ่งว่ากันตามจริงแล้ว เรเชลก็อดโมโหตัวเองไม่ได้ ที่น่าจะคิดสักนิดว่าประติมากรรมชิ้นเยี่ยมของจริงจากวาติกัน จะมายืนตระหง่านอยู่กลางพิพิธภัณฑ์หอศิลป์ในนิวยอร์กได้อย่างไร แต่ก็นั่นล่ะ เธอยังไม่ได้พูดเต็มปากเต็มคำเสียหน่อยว่าเดวิดที่ยืนเปลือยอยู่นี่เป็นของจริง... แค่แสร้งว่ามันมีคุณค่าทางจิตใจอย่างมากก็เท่านั้น
“ฉัน... เอ่อ” สาวสวยส่ายหน้าถอนใจแล้วยิ้มอย่างหมดหนทาง บางทีเธออาจยอมแพ้ เป็นไปได้ว่าหลังจากซีไอเอถอนเธอออกจากปฏิบัติการ ดัสตินอาจส่งสายลับสาวสวยคนอื่นมาเป็นเหยื่อล่อคนใหม่แทน เห็นได้ชัดว่าชะตาของลูฟร์ดูจะไม่สมพงษ์กับเธอ... แต่คนอย่างราเชล แอมบอร์ช จะยอมรามือง่ายๆ เพียงแค่นี้หรือ...
แล้วแรงผลักดันจากข้างในบางอย่าง พร้อมกับอาการหรี่ตามองของลูฟร์ ที่คล้ายกับว่าเขาต้องการให้เธองัดไม้เด็ดออกมา ก็ทำให้คนที่เกือบถอดใจไปแล้ว ฮึดสู้ขึ้นอีกครั้ง
“ฉันคิดว่า... ไม่ค่ะ ไม่มีชิ้นไหนเลยที่คู่ควรไปตั้งโชว์อยู่ในกาสิโนของคุณ โอ้ ไม่สิ ที่ถูกคือกาสิโนของคุณ ไม่คู่ควรกับงานล้ำค่าแบบนี้ บางที เธอ เอ๊ะ คุณชื่ออะไรนะ เอมิลี่งั้นเหรอ อ๋อ เอมิลี” เรเชลชี้มาที่เอมิลี “อาจเอาตาชั่งตุลาการเอียงๆ สัญลักษณ์ประจำสำนักทนายความของคุณ ไปวางไว้แทนงานศิลป์บนที่ว่างตรงนั้นในรัสเซีย มันอาจดูไม่เข้ากันนัก แต่ฉันรับรองได้ว่ามันน่าจะ ห่วยแตก! พอกัน” พูดจบเรเชลก็ยิ้มเย็น นอกจากแขวะทั้งสองคนเรื่องดูถูกผลงานศิลปะแล้ว เธอจงใจตีรวนใส่เอมิลีที่กำลังวางตัวเย่อหยิ่งจองหองพองขนอยู่ข้างๆ ลูฟร์ด้วย ซึ่งหลังจากที่เจ้าหล่อนฟังจบ ก็แทบอยากถลันมาฉีกอกสายลับสาวทันที
“นี่เธอคงไม่รู้ว่าการพูดจาใส่ร้ายกระบวนการยุติธรรมโดยไร้หลักฐานอย่างนี้ ฉันสามารถฟ้องหมิ่นประมาทได้” ทนายความสาวถึงกับควันออกหู เธอกะอยู่แล้วว่าคืนนี้ต้องมีตัวอิจฉา แต่คาดไม่ถึงว่าตัวอิจฉาจะสวยหยาดฟ้าและกวนประสาทได้ถึงกึ๋นขนาดนี้ ฉะนั้นเกมนี้เธอจะขอลงแข่งแบบสู้ไม่ถอย ให้มันรู้กันไปเลยว่า ระหว่างหนึ่งสมองและสองเต้า ใครจะเป็นฝ่ายชนะ
“ฉันผิดตรงไหนเหรอคะ ก็แค่ออกไอเดียให้เท่านั้น” พูดจบดวงตากลมโตคู่งามก็ตวัดมองมายังราฟาเอลโร ลูฟร์ ด้วยแววหยาดเยิ้ม เธอไม่เคยทอดสะพานให้ผู้ชายคนไหนด้วยวิธีการไร้สมองแบบนี้ แต่นาทีนี้ด้วยจุดประสงค์ที่ต้องการให้เอมิลีคลุ้มคลั่ง เธอจึงต้องพยายามงัดทุกวิถีทางออกมาเป็นตัวช่วยพาไปสู่ชัยชนะให้ได้
“ไม่เอาน่าเอ็ม ถ้าคุณเลือกที่จะไม่ใส่ใจ มันก็จบ” เจ้าของซีกหน้าเรียวคมคาย จมูกโด่งเป็นสัน แตะต้นแขนอีกฝ่ายพร้อมกระซิบ ลูฟร์ไม่ชอบสถานการณ์แบบนี้ โดยเฉพาะเรื่องราวระหว่างเขาและเอมิลีก็ยังไปไม่ถึงไหน เป็นเรื่องจริงที่เขาชอบความเฉลียวฉลาดของเธอ และเอมิลีก็จัดได้ว่าเป็นมือฉมัง แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ความสัมพันธ์ของทั้งสองพัฒนาขึ้นไปมากกว่าคำว่าเจ้านายและลูกน้องเลย
“แต่แม่นี่ต้องการจะอ่อยคุณ” ด้วยความโมโห เอมิลีก็เผลอหลุดคำพูดไม่น่าฟัง พร้อมทั้งแสดงอาการหึงหวงออกมา จนทำให้ลูฟร์รู้สึกอึดอัด และเรื่องก็บานปลายจนเกินกว่าที่ทนายความสาวจะทันยั้งคิด “ลิซ ฉันจะบอกอะไรให้นะ ผู้หญิงสวยๆ น่ะมีดาษดื่น และผู้ชายอย่าง ราฟาเอลโร ลูฟร์ ก็สามารถชี้นิ้วสั่งได้หากว่าเขาต้องการ แต่คนที่จะมีโอกาสได้เดินเคียงข้างเขาจริงๆ เป็นคู่คิดคู่ชีวิต รับรองว่าต้องไม่ใช่ผู้หญิงประเภทสวยแต่หัวกลวงแบบเธอแน่” เอมิลีได้ระบายความแค้นด้วยถ้อยคำเจ็บแสบที่เธอกลั่นกรองออกมาจากหัวสมองอันชาญฉลาดของตัวเองจบ ก็ยืดอกรอดูอาการทุรนทุรายของอีกฝ่าย
ทว่าทุกอย่างกลับพลิกตาลปัตร เมื่อเรเชลโต้กลับด้วยบทกวีด่าคนให้เจ็บแบบคลาสสิคของไมเคิลแอนเจอโลเข้า บทเดียวสั้นๆ ทว่าลึกล้ำ ถึงขนาดทำให้เอมิลีรู้สึกหน้าชา ปวดร้อนราวกับถูกน้ำกรดสาด
“What do you despise? By this you are truly known. ”
“ท่านหมิ่นแคลนสิ่งใดเล่า? สิ่งนั้นแหละทำให้รู้จักท่านอย่างแท้จริง”
จากนั้นเจ้าของเรือนร่างโปร่งบางทว่าเย้ายวนสะคราญตาก็หันหลังให้กับคนทั้งคู่แล้วเดินจากไป ทิ้งให้ลูฟร์มองตามเธอด้วยรอยยิ้มกังขา นิ้วเรียวดั่งลำเทียนของเขาลูบไล้ป้ายทองเหลืองหรูหราบอกราคาเคาะขายของงานศิลป์ที่ถูกประมูล แม้รูปปั้นเดวิดชิ้นนี้จะเป็นของลอกเลียนแบบ แต่ราคาค่างวดมันก็มิใช่น้อยๆ เนื่องจากถูกรังสรรค์ขึ้นมาโดยศิลปินมีชื่อยุคใหม่ และคงจะไม่เป็นไร หากเขาจะใช้มันเป็นอนุสรณ์รำลึกถึงการพบกันครั้งแรก ระหว่างเขากับเธอ
“กลับกันเถอะเอ็ม ผมไม่น่าพาคุณมาเสียอารมณ์กับงานคืนนี้เลย” เขายังคงใจดีกับสาวๆ เช่นเคย แม้ตัดสินใจได้แล้วว่าจะต้องกลับไปทบทวนเรื่องความสัมพันธ์กับเธอใหม่อีกครั้ง
“สรุปว่างานนี้เธอทำพลาดใช่มั้ยเนี่ย ไม่อยากจะเชื่อเลย” มิลเลอร์ที่อุตส่าห์ลงทุนตามเชียร์ตามลุ้นมาตั้งแต่ต้นจนจบ พอถอดหูฟังออกได้ก็อดสบถออกมาอย่างรู้สึกเสียดายไม่ได้ ฝ่ายเฮนดริกซ์ก็ส่ายหน้า “เราต่างก็เห็นว่าเธอทำดีที่สุดแล้ว หมอนั่นมันขั้นเทพเอง”
“ฉันว่าระยะห่างระหว่างคำว่าซื่อบื้อและขั้นเทพของเจ้าหมอนั่น มันใกล้กันนิดเดียวเอง แต่ลงเป็นอีแบบนี้ แถวบ้านเรียกงั่ง” เฮนดริกซ์ต่อปากอย่างเมามัน แต่เจ้าหน้าที่ดัสตินที่ไม่รู้ว่าแวบกลับขึ้นมาบนรถตั้งแต่เมื่อไร กลับไม่คิดว่าเรื่องจะจบเพียงเท่านี้
“ผมว่าปลาใหญ่อาจกำลังฮุบเหยื่อโดยที่เราไม่รู้ตัวก็ได้ เมื่อครู่สายจากข้างในรายงานมาว่า ลูฟร์ทุ่มเงินกว่าสองแสนเหรียญ ประมูลรูปปั้นนั่นไปแบบไม่ต้องคิด และของจะถูกส่งต่อไปประดับกาสิโนในเครือรัฟฟาโร่ที่รัสเซียวันศุกร์หน้านี้ ถ้าไม่ประทับใจเรเชล ราชาไนต์คลับราฟาเอลโร ก็อาจจะเป็นไอ้งั่งตัวนึงจริงๆ นั่นแหละ”
.........
*เชิงอรรถ
ซีไอเอ(CIA) หรือ Central Intelligence Agencies หน่วยสืบราชการลับกลางแห่งสหรัฐอเมริกา ก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ.1947 โดยประธานาธิบดีแฮร์รี ทรูแมน มีวัตถุประสงค์เพื่อการสืบข่าวกรองทางด้านการทหาร และข้อมูลลับในต่างประเทศที่ส่งผลต่อความมั่นคงของสหรัฐอเมริกา
แลงลีย์ ชื่อเมืองในมลรัฐเวอร์จิเนีย สถานที่ตั้งหน่วยสืบราชการลับกลางแห่งสหรัฐอเมริกา (CIA) (Central Intelligence Agencies)
เบนีโต อามิลกาเร อานเดรอา มุสโสลีนี (Benito Amilcare Andrea Mussolini) ผู้นำลัทธิเผด็จการระบบอบฟาสซิสต์(Facism)ของอิตาลี ในช่วงก่อนและระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง โดยมีแนวคิดสำคัญว่า ประชาชนภายในรัฐจะต้องเชื่อฟังผู้นำสูงสุด เพื่อให้ประเทศสามารถอยู่รอด และพัฒนาไปได้อย่างต่อเนื่อง โดยฟาสซิสต์นั้นแตกต่างจากคอมมิวนิสต์ตรงที่รัฐบาลฟาสซิสต์ไม่ต้องการเป็นเจ้าของปัจจัยการผลิตทั้งหมด เช่นที่ดิน หรือโรงงานผลิตสินค้า แต่ลัทธิฟาสซิสต์จะทำงานอย่างใกล้ชิดกับสิ่งเหล่านั้นเพื่อใช้เป็นทรัพยากรในการผลิตกองทัพที่แข็งแกร่ง
ไมเคิลแอนเจอโล Michelangelo di Lodovico Buonarroti Simoni ประติมากร,จิตรกร,สถาปนิก และกวีชาวอิตาลียุคฟื้นฟูศิลปวิทยา
หนึ่งในข้อคิดคำคมของไมเคิลแอนเจอโล จากหนังสือไมเคิลแอนเจอโล อัครศิลปินบุรุษผู้ลุ่มหลงความงดงามแห่งบุรุษเพศ โดย เจษฎา ทองรุ่งโรจน์ (เจษฎา ทองรุ่งโรจน์.ไมเคิลแอนเจอโล อัครศิลปินบุรุษผู้ลุ่มหลงความงดงามแห่งบุรุษเพศ.กรุงเทพฯ: สุขภาพใจ, 2549.)
....... ฝากติดตามนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ......
แคลร์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 29 พ.ค. 2555, 18:23:16 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 29 พ.ค. 2555, 18:35:01 น.
จำนวนการเข้าชม : 1417
mondaymarch 29 พ.ค. 2555, 22:36:24 น.
น่าติดตามจริงเลยค่ะ..
น่าติดตามจริงเลยค่ะ..
กันต์ระพี 30 พ.ค. 2555, 16:43:02 น.
เขียนดีนะคะ ถึงสำนวนจะออกไปทางนิยายแปล แต่ก็โอค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
เขียนดีนะคะ ถึงสำนวนจะออกไปทางนิยายแปล แต่ก็โอค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
