ห้วงนรกาล
อารัมภบท
ช่างน่าขันเหล่ามนุษย์ผู้เจริญแล้วเสียจริง
ผู้ซึ่งหมกมุ่นจมปลักอยู่กับการยืดอายุขัย ชะลอความแก่ชรา คงไว้ซึ่งความหนุ่มสาวให้ยาวนานที่สุดตราบเท่าที่พวกเขาจะทำได้ หากแต่มนุษย์เหล่านี้ก็มิสามารถต้านทานกาลเวลาอันผันผ่านไปตามกฎของธรรมชาติที่ว่าด้วยเรื่อง เกิด แก่ เจ็บ ตาย เฉกเช่นพระศาสดาองค์หนึ่งของพุทธศาสนาที่เกิดขึ้นมาหลังเขาหลายพันปีเคยกล่าวเอาไว้ว่าในผืนพิภพนี้หามีสิ่งไหนที่จะสามารถต้านทานอำนาจแห่งความเป็นจริงเช่นนี้ไปได้
หากเขาไม่ใช่
เขาอยู่เหนือกฎธรรมชาติทั้งปวง ความแก่ชราที่ผันผ่านไปตามการหมุนของโลกแห่งระบบสุริยะหาได้มีผลต่อเขาไม่ แน่ล่ะ...เขาควรจะรักและหวงแหนสิ่งที่มนุษย์ผู้เจริญทั้งหลายกำลังขวนขวายหาคำตอบกันมาตลอดสหศวรรษ แต่เขากลับรังเกียจเดียดฉันท์มันอย่างถึงที่สุด นึกอิจฉาทุกครั้งที่เห็นผู้คนมีเวียนว่ายตายเกิดตามวัฐจักร เหตุนั้นเป็นเพราะความอ้างว้าง... มันหนาวเหน็บจนถึงขั้วหัวใจเมื่อเห็นผู้คนที่รู้จักรักใคร่ล้มตายลงไปต่อหน้าโดยที่เขาไม่ได้ดูชราลงแต่อย่างใด ความเดียวดายมันกัดกินหัวใจของเขาจนด้านชาให้สาสมกับที่เขาถูกจองจำในเรือนร่างอันงดงามเช่นนี้
บุรุษผู้ถูกสาป
ใช่...เขาถูกสาปเอาไว้เมื่อหลายพันปีก่อน เนิ่นนานเสียจนความทรงจำมันลางเลือนราวกับมีหมอกจางๆปกคลุมอยู่ หากรู้เพียงแต่ว่าคำสาปนั้นสาปให้เขาต้องคอยปกปักษ์เหล่ามนุษย์ผู้เจริญแล้วให้พ้นภัยจากอสูรร้ายสมัยบรรพกาลที่จะขึ้นมาอาละวาดบนผืนพิภพทุก ๆ พันปี
และอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ก็จะครบพันปีที่ห้าตามคำสาปเสียแล้ว....
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: ๒๓.ประตู
Sorry the page cannot open, It's expire :)
ดารานิล เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 5 พ.ค. 2554, 10:16:18 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 22 พ.ค. 2554, 21:57:10 น.
จำนวนการเข้าชม : 1937
tarntawan 5 พ.ค. 2554, 20:41:27 น.
ตอนนี้สั้นจังคะ
ตอนนี้สั้นจังคะ
Pat 5 พ.ค. 2554, 21:42:02 น.
มาแล้ว มาแล้ว ดีจริง 55 แต่ทิ้งท้ายให้หนักใจอีกล่ะ
มาแล้ว มาแล้ว ดีจริง 55 แต่ทิ้งท้ายให้หนักใจอีกล่ะ
ดารานิล 5 พ.ค. 2554, 22:46:39 น.
555 ขอบคุณค้า ที่ยังไม่ลืมกัน อิอิ
555 ขอบคุณค้า ที่ยังไม่ลืมกัน อิอิ
ปิลันธน์ 6 พ.ค. 2554, 00:56:08 น.
ไอคอนน่ารักซะ...
ไอคอนน่ารักซะ...
ida 6 พ.ค. 2554, 00:59:34 น.
นึกว่าจะไม่อัพต่อซะแล้ว แล้วจะทำยังไงกันนะสี่สหาย
นึกว่าจะไม่อัพต่อซะแล้ว แล้วจะทำยังไงกันนะสี่สหาย