ห้วงเสน่หา...คำสาปรัก(Drama Of Love)ตีพิมพ์กับสนพ.Simplybook
เมื่อโศกนาฏกรรมรักในตำนานที่เล่าขาน กำลังจะถูกปลุกให้ฟื้นคืนกลับมาอีกครั้ง ชีวิตแสนเรียบง่ายของ มนต์นภา กลับต้องเปลี่ยนไป ทันทีที่ถูกขายเพื่อใช้หนี้พนันที่เธอมิได้เป็นผู้ก่อ เมื่อบุรุษที่ซื้อตัวเธอไปด้วยราคาสูงลิบ คือ ท่านชายชานินทร์ อิศวะนิรัตติกาญจน์ ชายหนุ่มรูปงามจากตระกูลเก่าแก่ เจ้าของเรือนผมสีเขียวน้ำทะเล เขาผู้ซึ่งได้รับสมญานามว่า เจ้าชายปีศาจ! เพียงแค่ได้เห็นดวงตาสีเขียวมรกตแสนสวยของเธอ เจ้าชายปีศาจเช่นเขาก็ดั่งตกอยู่ในมนตร์สะกด ดวงตาคู่นั้นของเธอตามหลอกหลอนเขาทั้งยามหลับยามตื่น และเมื่อได้พบกันอีกครั้ง เขาก็สาบานกับตัวเองว่า จะไม่มีวันปล่อยเธอไป แม้ว่าการเก็บเธอไว้ข้างกาย อาจนำมาซึ่งหายนะครั้งใหญ่ของตระกูลก็ตาม!
Tags: ซึ้งกินใจ,ห้วงเสน่หา...คำสาปรัก,เศร้าๆ,คำสาป
ตอน: เกริ่นนำ...
IFrame
เพลงไตเติ้ลนิยาย ห้วงเสน่หา...คำสาปรัก
เกริ่นนำ...
"ดวงตาคู่นี้ของเธอช่างสวยเหลือเกิน มนต์นภา ฉันขอจะได้ไหม..." เจ้าชายปีศาจพร่ำเพ้อละเมอพูดออกมาดั่งไม่รู้ตัว ราวกับว่าได้ต้องมนตร์สะกดของหญิงสาวในอ้อมกอด พร้อมนำพาริมฝีปากหนาอันได้รูปส่วนของเขาบรรจงเน้นจรดลงไปที่เปลือกตาข้างหนึ่งของเธอเนิ่นนานอย่างทะนุถนอม เพื่อเป็นการตอกย้ำกับคำพูดอันพร่ำเพ้อนั่น ดวงตาคู่อันแสนสวยที่ชายหนุ่มได้เอ่ยขอนั้น กำลังหลับพริ้มลงด้วยน้ำตาใสๆ ที่ไหลรินออกมาเปื้อนใบหน้านวลมน สวยของเธอเอง แถมริมฝีปากบางของเธอมันยังสั่นๆจนแดงก่ำสลับกับใบหน้าเธอซีดเผือดด้วยอาการหวาดหวั่น หญิงสาวพยายามเบือนใบหน้าของตนหนีเพราะไม่อยากให้ชายหนุ่มที่โอบกอดเธอได้สัมผัสหรือแตะต้องเธอไปมากกว่าเดิม แต่แล้วก็ไม่มีทางที่จะหนีพ้น ในเมื่อมือเรียวหนาข้างหนึ่งของชายหนุ่มไล่มาจับที่ปลายคางมนของเธอไว้ และพยายามดันให้หันมาเผชิญกับใบหน้าอันหล่อเหลาของเขา...สุดท้ายคนร่างเล็กก็ไม่อาจสามารถขัดขืนการโอบกอดรัดแนบแน่นของคนร่างโตได้แม้แต่น้อยเลย
"หึๆ ขอแค่นี้...ก็คิดจะหนีเสียแล้วเหรอ มนต์นภา!" คนร่างโตเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงต่ำพร่า เพราะเห็นอากัปกริยาของหญิงสาวในอ้อมกอดกำลังพยายามใช้มือเล็กทั้งข้างสองที่สั่นๆ ผลักอกแกร่งของเขาออกไปให้พ้นและห่างไกลมากที่สุด แต่มันก็ไม่เป็นผลใดๆทั้งสิ้น ยิ่งเธอดิ้นรนให้หลุดออกจากพันธนาการของเขามากเท่าไร เขาก็ยิ่งโอบกอดรัดรั้งเธอไว้แน่นมากขึ้นกว่าเดิมอีกเป็นเท่าตัวจนสัมผัสได้ถึงกลิ่นกายจากเรือนร่างเล็กอันหอมกรุ่นดั่งผลไม้สุกแสนหวาน ทำให้ท่านชายชานินทร์สูดดมด้วยแรงปรารถนาโหยหาและความคิดถึง...
"ปะ...ปล่อยมนต์ไปเถอะนะคะ ท่านชาย...ได้โปรด" สุดท้ายหญิงสาวร่างบางก็ทนที่จะไม่เอ่ยวาจาใดๆ ต่อไปไม่ได้ น้ำเสียงแรกที่ออกมาถึงกับต้องวิงวอนขอร้องชายหนุ่มรูปงามดั่งเทพบุตรประดับฟ้าอย่างท่านชายชานินทร์ ผู้ที่หญิงสาวทั้งหลายต่างก็พากันหมายปองอยากได้และครอบครองเป็นคู่ชีวิต...แต่ไม่ใช่เธอ!
"ไม่! ไม่มีทาง...มนต์นภา...ที่ฉันจะปล่อยเธอไปจากชีวิตของฉันเด็ดขาด!" เจ้าชายปีศาจหรือท่านชายชานินทร์เอ่ยเสียงต่ำเข้มอย่างเน้นหนักตอบกลับ ด้วยความเพราะว่าเขานั้นต้องการ! ต้องการเพียงหญิงสาวเจ้าของดวงตาคู่สีมรกตแวววาวอันแสนสวยงดงามคนนี้คนเดียวมากเหลือเกินตลอดไปชั่วกัลปาวสาน
"มีผู้หญิงตั้งมากมายที่ท่านชายอยากได้นะคะ ทะ...ทำไมถึงต้องเป็นมนต์ด้วย" มนต์นภาร้องถามด้วยเสียงอันสั่นคลอเคล้าทั้งกลั้นเสียงสะอื้นไห้ และยังคงหลับตาแน่นปี๋เสียซะสนิท เพราะไม่อยากให้คนร่างโตได้เห็นดวงตาคู่อันแสนสวยนี้ของเธออีกเลยยิ่งดี...และเธอก็ไม่อยากจะใช้มัน เพื่อทำให้เขาต้องมาพร่ำเพ้อลุ่มหลงไปจนถึงหัวใจมากกว่านี้
"ทำไม...อะไรงั้นหรือ...เธอก็น่าจะรู้อยู่แล้วนี่..." ท่านชายชานินทร์เอ่ยน้ำเสียงทุ้มกังวานจบ ก็ขยับใบหน้าหล่อเหลาดั่งเทพบุตรรูปงามคนหนึ่งเข้ามาหาใกล้ชิดใบหน้านวลทั้งแดงก่ำสลับซีดของมนต์นภา พร้อมทั้งกำลังจะใช้ริมฝีปากหนาอันหยักได้รูปของเขาดิ่งสัมผัสแนบลงริมฝีปากเรียวบางรูปสวยได้สัดส่วนที่สั่นระริกราวต่อต้านทั้งยังหลับตาอยู่ ปล่อยให้มันเป็นเพียงแค่ความฝัน
"มะ...มนต์ ไม่รู้" หญิงสาวเอ่ยบอกเบาหวิวสั่นๆเสียจนหัวใจของเธอแทบจะหยุดนิ่งไปชั่วขณะแต่แล้วกลับตื่นตกใจเต้นระรัวหวั่นไหวรุนแรง ทั้งๆ ที่หลับตาแน่นเพราะถูกสัมผัสด้วยไอร้อนผ่าวจัดจ้าจากริมฝีปากหนาของชายหนุ่มที่กำลังแนบจูบประทับลงกับริมฝีปากอันบางน้อยของเธอ และจากน้ำเสียงที่เอ่ยพูดอย่างเบาหวิวและสั่นของหญิงสาวนั้น มันกลับทำให้ชายหนุ่มได้ยินถึงขั้นอย่างชัดเจนเต็มสองหูจนต้องหยุดชะงักค้างห่างจากริมฝีปากบางเพียงแค่ไม่กี่เซ็นต์ก่อนจะกล่าวบอกหญิงสาวออกไปว่า...
"อย่าปฏิเสธเลยมนต์นภา เพราะยิ่งเธอปฏิเสธมากเท่าไร มันก็ยิ่งจะทำให้ฉัน...อยากได้เธอมาเป็นของฉันตลอดกาล..." ท่านชายชานินทร์กล่าวจบไปตามความรู้สึกของตนเองแล้ว ก็รีบฉกฉวยโอกาสอันมีค่ามากมายสำหรับเขา ด้วยการนำพาริมปากหยักหนาร้อนผ่าวของตนแนบจุมพิตแสนหวามหวานเร่าร้อนกับริมฝีปากบางได้รูปสวยของหญิงสาวในอ้อมกอดทันทีไม่ปล่อยเธอดิ้นหนีต่อไป แม้เธอจะขัดขืนด้วยความรู้สึกเช่นไร เขาก็จะพยายามบดขยี้ให้เนิ่นนานที่สุดและสัมผัสอย่างล้ำลึก จนกว่าหญิงสาวในอ้อมอกแกร่งของเขาจะต้องโอนอ่อนยอมเป็นของเขาตลอดกาลเพียงผู้เดียว
โปรดคอมเม้นเป็นกำลังใจให้ผู้เขียนด้วยนะคะ >/\<
Aricha เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 28 ก.ย. 2555, 10:57:55 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 28 ก.ย. 2555, 10:57:55 น.
จำนวนการเข้าชม : 1457
| แจกนิยาย ห้วงเสน่หา...คำสาปรัก จ้า V^O^v >> |