Story me ชีวิตขิลิตไม่ได้
วินาทีของการเดินทางที่แสนยาวนาน ซึ่งใครๆ อาจจะมองว่ามันสวยหรูตลอดเส้นทาง แต่ใครจะรู้ไหมว่าเส้นทางที่ฉันเดินมันตรงกันข้ามกับที่ฉันควรจะได้เจอ ทุกๆ คนไม่อาจจะเลือกเกิดได้ ทั้งๆ ที่ฉันอยากจะทำเช่นนั้น แต่ในเมื่อฉันทำไม่ได้ ฉันก็ต้องยอมรับมันให้ได้กับสิ่งที่เกิดขึ้นกับฉัน และนั้นคือทางออกที่ดีที่สุดสำหรับฉันในตอนนี้ นั่นก็คือ 'ยอมรับในสิ่งที่มันเกิดขึ้นกับตัวเองให้ได้' ฉันก็อยากจะมีความรักเหมือนกับใครๆ บนโลกใบนี้ มีแต่อุปสรรคที่ฉันเป็นอยู่ตอนนี้ ต้องคอยตอกย้ำและย้ำเตือนฉันเสมอว่า 'จะมีใครไหมที่รักฉันจริง'
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: ตอนที่ 1
มันอาจจะนานแสนนานกับเรื่องที่มันเกิดขึ้นกับฉัน ถ้าเป็นคนอื่นก็คงจะลืมไปนานแล้ว สำหรับฉัน ฉันไม่เคยลืมว่าครั้งหนึ่งในการลืมตามามองโลกที่สวยงามของฉันมันเกือบจะเป็นเพียงความทรงจำไปเสียแล้ว ถ้าวันนั้นฉันต้องจากโลกใบนี้ไปเพียงเพราะฉันไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย สิ่งที่มันเกิดขึ้นกับฉันมันเหมือนกับว่าเวรกรรมหรือว่าอะไรสักอย่าง ฉันอาจจะดูเหมือนเป็นคนปกติธรรมดา เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับฉันเลยสักอย่าง แต่ใครจะรู้ว่าฉันเป็นเช่นไร ความผิดปกติของฉันมันไม่ใช่เรื่องแปลกกับคนในครอบครัว เพราะทุกๆ คนในครอบครัวรับได้ เพราะฉันเป็นหนึ่งในสมาชิกที่ท่านสองคนเป็นคนสร้างฉันขึ้นมากับมือ ฉันอาจจะมีครอบครัวที่อบอุ่น แต่ฉันก็ยังขาด ขาดในสิ่งๆ หนึ่งที่ฉันคิดว่าฉันอาจจะไม่มีโอกาสได้ใช้มันกับใครสักคน นั่นก็หมายถึงเรื่องของความรักด้วย ฉันอาจจะพูดได้เต็มปากเลยว่าไอ้อาการผิดปกติของฉัน ทำให้ฉันต้องอยู่เพียงลำพังในโลกของความจริง คนรอบๆ ข้างอาจจะไม่เข้าใจความรู้สึกของฉันว่าฉันรู้สึกเช่นไร เมื่อสายตาของเพื่อนที่มองมาที่ฉันอย่างน่าสงสัยว่าฉันเป็นอะไร แล้วฉันก็จะกลายเป็นตัวประหลาดที่ใครๆ ก็มักจะมองแปลกๆ เมื่อพบเจอกับตัวฉัน แต่นั้นมันก็เป็นสิทธิ์ของพวกเขา เพราะฉันเองที่เกิดมาต้องเป็นแบบนี้ แม้แต่ฉันเองบางครั้งฉันยังรับเรื่องราวที่มันเกิดขึ้นกับตัวเองไม่ได้เลยด้วยซ้ำไป แต่เพราะกำลังใจจากคนใกล้ชิดที่ทำให้ฉันเกิดขึ้นมามองดูโลกที่แสนสวยงามใบนี้ต่างหาก ที่ทำให้ฉันไม่มีวันที่จะทำอะไรไม่ดีไม่งาม เพราะฉันกลัวว่าท่านทั้งสองคนจะเสียใจในการตัดสินใจที่ผิดๆ ของฉัน ฉันอาจจะเป็นคนอ่อนแอในเรื่องบางเรื่อง แต่ฉันก็ยังเข้มแข็งในเรื่องบางเรื่องเช่นกัน ฉันอาจจะดูเหมือนไม่ค่อยจะมีสังคมเหมือนคนอื่นๆ เพราะความผิดปกติในร่างกายของฉันที่ดูเหมือนว่า สิ่งที่ฉันควรจะมี สิ่งที่ฉันควรจะได้ สิ่งที่ฉันควรจะได้เรียนรู้ ควรที่จะได้ศึกษามัน ก็ต้องมาสิ้นมลายหายไปกับสายลม เพียงเพราะฉันเป็นคนพิการเมื่อตอนเด็กๆ
onemylove เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 28 พ.ย. 2555, 15:39:41 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 28 พ.ย. 2555, 15:39:55 น.