ฟ้าพราวพรหม(จบแล้ว)
เพราะความห่วงและความปรารถนาอันแรงกล้า ทำให้เธอต้องกลับมาไขปริศนาในอดีตชาติของตนเอง

เขา คือทายาทคนสำคัญ ผู้ถือกำเนิดในตระกูลที่เธอคุมแค้น แต่พรหมลิขิตกลับเล่นกล ให้คนทั้งสองได้ใกล้ชิดผูกพัน

และเมื่อทุกสิ่งที่เธอกำลังจะทำ ไม่อาจรอดพ้นไปจากสายตาของเขา เพื่อความรัก และครอบครัวอันเป็นที่รักแล้ว เขาจะยุติมันอย่างไร
Tags: พันธุ์แตงกวา ฟ้าพราวพรหม ข้าวหอม อันนา พี่พรรษ

ตอน: 38 : บทส่งท้าย (บางส่วน)




พรรษจูงมือข้าวหอมเดินย่ำน้ำทะเลและผืนทรายสีขาวอ่อนนุ่มมาอย่างเงียบเชียบ ในยามนี้มีเพียงเสียงคลื่นลมที่คอยบรรเลงขับกล่อมชายหนุ่มและหญิงสาวด้วยท่วงทำนองสุดแสนไพเราะและสุนทรีย์ แม้แต่ดวงอาทิตย์สีส้มกลมโตที่กำลังจะลาลับขอบฟ้าก็ดูเหมือนว่าจะอ้อยอิ่งอยู่อย่างนั้น ดังรอเวลาให้คนทั้งสองได้ชื่นชมความงามกันให้ดื่มด่ำก่อนจึงจะลาลับไป

จนกระทั่งถึงจุดลับตาผู้คน พรรษก็หยุดชะงักลง และหันไปสบสายตากับหญิงสาวที่ยืนเคียงคู่อย่างหวานซึ้ง ก่อนเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่ม

“น้องข้าวเชื่อเรื่องพรหมลิขิตมั้ยครับ”

“ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะฟ้าลิขิต เราสองคนก็คงจะไม่ขับรถตัดหน้ากันในวันนั้นหรอกนะคะ”

“ใช่ ฟ้าลิขิตเอาไว้แล้วให้เราต้องได้พบกัน และตั้งแต่วันนั้นชีวิตของพี่ก็เปลี่ยนแปลงไปอย่างสิ้นเชิง ในทุกลมหายใจมีเพียงความคำนึงถึง และห่วงใยใครคนหนึ่ง จนไม่มีที่ว่างและเวลาเหลือให้ใครอีก”

“ใครคนนั้นเค้ารู้สึกดีมากเลยค่ะ และก็อยากจะขอบคุณวันละหลายพันหน” หญิงสาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลอ่อนหวาน พลางสบสายตากับชายหนุ่มอย่างรักใคร่

“นั่นแหละ ยิ่งทำให้ผู้ชายคนนั้นไปไหนไม่รอดมาจนถึงทุกวันนี้ กว่าจะรู้สึกตัวอีกที ก็รักไปแล้วจนหมดหัวใจ”

“แล้วมันจะเป็นแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหนคะ”

“แม้อาจจะไม่ใช่ชั่วนิจนิรันดร์ แต่ก็ตราบถึงวันที่ลมหายใจของพี่จะสิ้นลง”

ชายหนุ่มกระชับร่างบอบบางเข้ามาสวมกอดแนบอก พลางจับจ้องมองดวงตะวันกำลังลาลับฟ้าด้วยกันอย่างหวานชื่น แล้วเอ่ยวาจาแน่นหนัก

“แม้ว่าเราเพิ่งรู้จักกันได้ไม่นาน แต่เรื่องราวต่างๆที่ผ่านเข้ามามากมายในช่วงไม่กี่เดือน ก็ทำให้พี่ได้รู้ว่าสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตคืออะไร และใครคือคนที่มีคุณค่ามีความหมาย ที่จะเคียงคู่และใช้ชีวิตที่เหลือร่วมกันตลอดไป พี่ไม่อยากจะทิ้งเวลาให้หมดไปอย่างนี้อีกแล้ว”

จากนั้นก็ผละออกจากร่างอรชรอย่างแสนเสียดาย คุกเข่าข้างหนึ่งลงบนผืนทราย พลันควักแหวนเพชรวาววับรูปหัวใจขนาดกะทัดรัดออกมาจากกระเป๋ากางเกง เกาะกุมมือบอบบางเอาไว้แน่น ก่อนเอ่ยด้วยสายตามุ่งมั่น

“น้องข้าวครับ แต่งงานกับพี่นะครับ”

ข้าวหอมฉีกยิ้มกว้าง แทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง ว่าภาพที่เห็นตรงหน้าไม่ใช่เหตุการณ์ในความฝันแต่มันคือเรื่องจริง ความรู้สึกของหญิงสาวในยามนี้ คล้ายกับมีกลีบดอกกุหลาบสีแดงและสีชมพูโปรยปรายลงมาจากท้องฟ้า ไม่ว่าจะมองไปทางใดก็สดชื่นสดใสไปเสียทั้งหมด ก่อนแสร้งเอ่ยยั่ว

“ถ้าข้าวบอกว่าไม่ พี่พรรษจะทำยังไงต่อไปคะ”

ชายหนุ่มใจหายวาบ ใบหน้าคมเข้มมีแววสลดลงเล็กน้อย ด้วยเพราะมั่นใจว่าจะได้รับคำตอบที่ดี จึงไม่ได้เตรียมการเผื่อในกรณีนี้เอาไว้ล่วงหน้า เขาจึงตอบกลับด้วยท่าทางจริงจัง

“พี่ก็จะรอ รอจนกว่าจะมีวันนั้นของเรา เหมือนที่ผ่านมา”

“ไม่ต้องรอแล้วค่ะ เสียเวลา” หญิงสาวส่งยิ้มอ่อนหวาน “เราสองคนรีบแต่งงานกันดีกว่านะคะ”

“น้องข้าว!” ชายหนุ่มบรรจงสวมแหวนเพชรลงบนนิ้วนางข้างซ้ายของหญิงสาวด้วยความตั้งใจ ก่อนจะพบว่าแหวนวงนั้นไม่พอดีกับนิ้วสักเท่าไหร่ “ใหญ่ไปนิด”

“แต่ก็สวยและมีค่าที่สุดในโลกเลยค่ะ”

พรรษลุกขึ้นยืนทันควัน พลางแนบศีรษะเข้ากับหน้าผากของหญิงสาวเอาไว้ ลมหายใจอุ่นค่อยๆ เลื่อนไล้ลงมาตามสันจมูก ก่อนหยุดชะงัก แล้วจุมพิตลงบนริมฝีปากนุ่มด้วยความอ่อนหวานละมุนละไม

พระอาทิตย์ลาลับขอบฟ้าลงไปแล้ว แสงจันทร์จึงเริ่มส่องแสงรำไรเข้ามาแทนที่ ต่อให้ฟ้าจะเปลี่ยนผันเป็นกลางคืนหรือกลางวันสักกี่หน แต่ความรักแท้ของคนสองคนก็จะไม่เปลี่ยนผันไปตามวันเวลา จะคงสถิตย์มั่นอยู่อย่างนั้นตราบจนวันสิ้นลมหายใจ




จบบริบูรณ์





<3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3



ขอบคุณทุกท่านมากนะคะที่กรุณาติดตามอ่านและอยู่เป็นเพื่อนกันจนจบบริบูรณ์ นึกแล้วก็ดีใจเหลือเกินที่ตัดสินใจเอาเรื่องฟ้าพราวพรหมมาลงที่เว็บสิรินดา เพราะนอกเหนือจากการอ่าน และการเขียน มันยังเกิดมิตรภาพดีๆ ที่แสนประทับใจระหว่างเราอีกมายมาย ขอบคุณจริงๆค่ะ

ช่วงเวลาที่ต้องห่างหายกันไปสักสองสามเดือน แตงกวาคงจะคิดถึงทุกท่านน่าดู ยังไงก็แวะเวียนเข้าไปพูดคุยกันที่หน้าแฟนเพจพันธุ์แตงกวาบ้างนะคะ คิดถึงค่ะ

ส่วนภาคต่อของคุณหมอพีร์ ขออนุญาตเก็บไว้เป็นเมกะโปรเจคก่อนนะคะ แล้วจะกลับมาพร้อมพล็อตยิ่งใหญ่อลังการค่ะ ^ ^ แต่ก่อนจะถึงวันนั้นอยากจะขอฝากหมวดมะนาว กับคุณชานนท์ไว้ในอ้อมใจสักเรื่องก่อนนะค้า...

ตอบคอมเม้นท์ส่งท้ายค่ะ

คุณ Edelweiss : แหม ถูกใจมุขผีปอบใหญ่เลยนะค้า 5555 (แอบซับน้ำตาขำตามด้วยคน)

คุณ หมีสีชมพู : ฉากสวีทแบบไม่มีก้าง พอไหวมั้ยคะ ^^

คุณ Auuuu : ผญ ที่ว่าน่ากลัวจริงๆค่ะ ฮ่าๆๆๆ

คุณ Goldensun : คุณพากย์แกฉลาดเป็นกรดค่ะ โดยเฉพาะเรื่องเอาตัวรอด ส่วนสริตาคงต้องรู้จักปรับปรุงตัวซะบ้างนะ หวังว่าจะคิดได้เองสักวัน โอม มะลึกกึ๊กกึ๋ย ^^

คุณ Wane : ตอนแรกก็คิดหาบทลงโทษโหดๆให้ตาพากย์เหมือนกันค่ะ แต่สุดท้ายคนเขียนก็ใจอ่อนเอง เพราะสงสารเหมย แต่ยังไงก็จะนำเอาความคิดเห็นไปปรับปรุงบทให้เข้มขึ้นอีกนิดนะคะ ขอบคุณมากจริงๆ ซ่อมได้! (ร้องเป็นเพลงพี่เบิร์ด)ฮ่าๆๆ

คุณปอปู : ไม่ค้างคาใจข้ามปีแล้วนะคะ ขอบคุณมากที่ติดตามค่ะ ^^

คุณ lookAme : ขอบคุณมากนะคะสำหรับ 37 ไลค์รวดเดียว โอย...ดีใจยังกับถูกหวยเลยค่ะ ฮ่าๆๆ


ขอบคุณทุกไลค์ ทุกคอมเม้นท์ และการติดตามค่ะ ต้นเดือนมีนาพบกันใหม่นะคะ บ้ายบาย!

Happy New Year ค่ะ



พันธุ์แตงกวา
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 28 ธ.ค. 2555, 09:31:28 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 15 ม.ค. 2556, 01:40:27 น.

จำนวนการเข้าชม : 2682





Auuuu 28 ธ.ค. 2555, 10:37:32 น.
หมอพีร์เจอนางเอกของตนเองแล้วววว
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆนะคะ เจอกันใหม่เรื่องต่อไปค่า


หมีสีชมพู 28 ธ.ค. 2555, 13:30:55 น.
จบแล้วๆ อยากอ่านเรื่องหมอพีร์ค่า ไม่ค่อยออกนอกหน้าเล้ย


wane 28 ธ.ค. 2555, 14:46:17 น.
ขอบคุณไรเตอร์สำหรับนิยายสนุกๆ เรื่องนี้นะค่ะ ...จะปูเสื่อรอเรื่องต่อไปนะค่ะ

Happy New Year ล่วงหน้า ขอให้ไรเตอร์มีความสุขมากๆ นะค่ะ


ดารานิล 28 ธ.ค. 2555, 22:21:43 น.
ยินดีด้วยค่ะพี่ จบอีกเรื่องแล้ว ^^


goldensun 28 ธ.ค. 2555, 22:51:52 น.
ขอบคุณค่ะ จบอย่างมีความสุข และชวนให้ติตามเรื่องของหมอพีร์ต่อ


lookAme 28 ธ.ค. 2555, 23:42:24 น.
จบแล้วๆ มารอจองที่นั่งของเรื่องหมอพีร์ต่อนะค่ะ


wind 29 ธ.ค. 2555, 02:36:41 น.
Happy Ending ^^


tik 3 ม.ค. 2556, 13:27:27 น.
ว้าว นางเอกของหมอพีร์ ก็น่ารัก สมกันดี รอฟังเรื่องหมอพีร์ต่อนะค่ะ


ปอปู 6 ม.ค. 2556, 00:16:12 น.
มาเม้ม หลังจากลืม ไปเที่ยวเพลิน แต่ก็มาเม้นย้อนหลังจากอ่านจบไปก่อนหน้านี้ อยากบอกว่า จบได้ น่ารักดีจัง ชอบมาก หวานๆน่ารักดี สุดท้ายอยากบอกเป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ตลอดไปเลย มีนิยายแต่งอีกจะไปตามอ่านอีกแน่นอนจร้า


ปอปู 6 ม.ค. 2556, 00:18:18 น.
ลืมบอกว่า Happy New Year 2013 มีความสุขในทุกๆวันในทุกๆปี คิดอะไรสมหวังทุกประการเลยจร้า


yoko 9 ม.ค. 2556, 03:34:04 น.
ขอบคุณสำหรับนิยายน่ารักแฝงปมปริศนานะคะ เป็นกำลังใจให้ผู้เขียนสร้างผลงานดีๆมาอีกเยอะๆค่า


issbel 14 ม.ค. 2556, 01:05:00 น.
สนุกมากเลยค่ะอ่านรวดเดียวจบเลย....รอตอนต่อไปอยู่นะคะ:)


พันธุ์แตงกวา 15 ม.ค. 2556, 01:46:44 น.
ขอบคุณทุกคอมเม้นท์และกำลังใจค่ะ ขออนุญาตถอดไปรีไรท์หมดเลยนะคะ

แล้วพบกันใหม่เรื่องหน้าค่ะ ^ ^


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account