รินชา  24 พ.ค. 2554, 20:41:43 น.
1.อ่านแล้วทำให้น่าติดตามต่อๆไป มีปมชวนให้ลุ้นไปกับเรื่องตลอดเวลาทำให้อยากรู้ว่าตอนจบจะเป็นอย่างไรต่อไปค่ะ
2.อยากให้มีโรม๊านซ์มากกว่านี้ค่ะ อิอิ แต่ว่าโดยส่วนตัวแล้วชอบนะที่จะมีบรรยายเพราะทำให้เรารู้สึกไปกับตัวละครจริงๆๆ อ่านแล้วนึกภาพตามได้เลยค่ะ

ตุ๊งแช่  24 พ.ค. 2554, 20:57:41 น.
เริ่มอ่านครึ่งหลังแล้วค่ะ จากชือ่เรื่อง ส่วนที่ยังอ่านอยู่ เพราะ 1.หนูรินไม่งี่เง่า เท่าไหร่ ตอนท้ายแอบมีนิดนึง พอรับได้ ซึ่งบางครั้ง ถ้า เจอปัญหาแล้วคนเขียนให้นางเอกดูงี่เง่า หูเบา มันเหมือนไม่ทันสมัย แต่ก็เข้าใ้จ บุคลิกที่คนเขียนวางไว้ด้วย ที่ยังอ่านต่ออยากรู้จุดจบของตัวละครแต่ละตัว
2. ช่วงตอนท้าย แอบ งง เหมือนมันไม่ค่อยลื่นอ่านแล้วไม่ต่อเนื่อง แต่อธิบายไม่ถูกนะคะ ความรู้สึกตัวเอง เวลาฉาก ปะทะ หรือไคลแมก สำนวน อ่านแล้วยังไม่ลุ้นเท่าไหร่ แต่ไม่ใช่ไม่ดีนะคะ ช่วงตัวร้ายตาย แอบ งง ตกลงลีออนตายหรือไม่ตาย แล้วจบประโยคว่า หมดลมหายใจ อ๋อ ตาย การบรรยาย ก็โอเค มีอะไรหลายอย่างน่าสนใจ แต่บางช่วงเหมือนเยอะไป เกี่ยวกับสถานที่ ถ้าเจอส่วนใหญ่จะอ่านผ่านๆ เพราะ จะชอบอ่านพอรู้เรื่อง ไม่ค่อยเน้นอ่านบรรยายเท่าไหร่ แบบว่าบางครั้ง อ่านนิยายระหว่างรอเวลา จะมีเวลาจำกัด ถ้าไม่สำคัญ หรืออ่านแ้ล้วข้ามตัวอักษรไม่ได้ จะค่อยย้อนมาอ่านใหม่เมื่อมีเวลา ว่าง แต่ถ้าอ่านจบตอน รู้เรื่อง จะผ่านเลย บทโรมานซ์ จะเฉยๆ ค่ะ มีไม่มี ไม่ค่อยให้ความสำคัญ ดูความเหมาะสมของเนื้อเรื่องมากกว่า แต่เน้นเรื่อง พระน าง เป็นสำคัญ ซึ่งตรงนี้ทำได้ดีค่ะ แบบไม่อ้อมโลก ไปที่ตัวละครอื่นจนดูยืดค่ะ ส่วนตอนจบ ถ้าจบโดยคลายปมที่คนเขียนวางไว้หมด ก็แฮปปี้เอนดิ้งแล้วค่ะ

ยินดีด้วยค่ะที่จะเป็นเล่ม ขอให้ขายดีนะคะ

อมลลดาOWOอมรรัตน์  24 พ.ค. 2554, 23:24:13 น.
1...ตอนแรกที่อ่านเรื่องนี้ เพราะชอบชื่อเรื่องค่า "ม่านเสน่หา"
เพราะดี สั้น ๆ แต่โดนใจเต็ม ๆ พออ่านไปอ่านมา แล้วก็ติดงอมแงมเลย
ประทับใจในตัวละครหลาย ๆ ตัว อย่างนางเอก หนูริน(รินจันทร์)
เธอน่าสงสารมาก ๆ เป็นเด็กกำพร้า นิสัยดี น่ารัก กล้าหาญเด็ดเดี่ยว
ใสซื่อบริสุทธิ์ ยิ่งอ่านก็ยิ่งสงสาร คุณย่าก็เกลียด แถมยังโดนยายสี่สาว
กลั่นแกล้งอีก แอบเสียน้ำตาเพราะหนูรินไปหลายหยดเลยแหละ
ส่วนพระเอก นายดอน (เลโอ)ก็แอบปลื้มมาก ๆ น่ารักที่สุด แมนโคตร ๆ
อีกอย่างที่แตนแอบประทับใจคือ แตนชอบภาษา สำนวนที่ใช้ เขียนบรรยาย
ได้เห็นภาพ (ตอนไปเที่ยว หรือทานอาหาร)แต่งได้ดี ลื่นไหล ผูกเรื่องได้
น่าติดตาม แอบลุ้นตลอดค่ะ
2...ความรู้สึกที่ขาดหายไปเหรอ ??
เอาแบบส่วนตั๊ว ส่วนตัวเลยนะ พระเอกไม่หื่นอ่ะ (โรคจิตป่ะ แตนชอบ
พระเอกหื่น ๆเถื่อน ๆ ค่ะ)เลโอมีความอดทนสูงมาก หักห้ามใจได้ทุกทีซิน่า
เป็นเราจะจับปล้ำตั้งแต่ตอนหนูรินทร์ถอดเสื้อบนเรือแล้ว 555..
แต่จริง ๆ ก็เหมาะสมแล้วล่ะ นางเอกอายุแค่ 18 ปี พระเอกอายุตั้ง 35 ปี
เป็นผู้ใหญ่กว่าเยอะ ย่อมต้องรู้จักยับยั้งชั่งใจได้ดีกว่า ไม่อยากรังแก
คนที่ตนรัก เป็นสุภาพบุรุษมาก ๆ แอบชอบนะ หล่อ แมน แสนดีแบบนี้
ยังจะหาได้ไหมในสามโลก 55
สุดท้าย ขอบคุณคุณรินท์ลภัส ที่แต่งนิยายดี ๆ น่ารัก ๆ แบบนี้ ให้นักอ่านคนนี้ได้บันเทิงใจ ขอให้หนังสือขายดิบขายดี ตีพิมพ์ซ้ำหลาย ๆ ครั้ง นะค่ะ

amornrat-sitthisak@hotmail.com

lek  25 พ.ค. 2554, 17:54:17 น.
1. เนื้อเรื่องสนุกดี อ่านแล้วก็อยากติดตามว่าตอนต่อไปจะเป็นยังไงอยากรู้บทสรุปของตัวละครแต่ละตัว
2. ความจริงชอบนะที่ผู้เขียนบรรยายได้เห็นภาพดีแต่บางครั้งก็รู้สึกเยอะไปนิด ด้วยความที่อยากรู้เนื้อเรื่องต่อไปเร็วๆพอเจอบรรยายเยอะก็จะมีบ้างแบบอ่านข้ามๆนะ แต่โดยรวมแล้วก็OK.

ปูสีน้ำเงิน  25 พ.ค. 2554, 18:06:52 น.
1.ประทับใจทั้งหมดนั่นแหละค่ะ แต่จะพิเศษก็ตรงนิสัยที่ยังคงความเป็นหญิงไทย ทำอาหาร-ขนมไทยเก่ง รู้จักการวางตัว มีความอ่อนน้อมถ่อมตนต่อผู้อาวุโสกว่า ซึ่งน่ารักมากเลย
2.ที่อยากให้มีในนิยายคงเป็น อารมณ์ขันของพระเอกมั้งคะ คนเป็นเจ้าพ่อมาเฟียไม่จำเป็นต้องขรึมตลอดเวลาก็ได้ ถ้าทำให้นางเอกเราได้หัวเราะบ้างน่าจะดีนะคะ

pp  25 พ.ค. 2554, 18:23:24 น.
1. ตอนแรกที่อ่านเพราะชื่อผู้แต่งเป็นรินท์ลภัสก่อน แล้วตามมาด้วยชื่อเรื่อง ม่านเสน่หา แอบเดาเอาว่าน่าจะเป็นประมาณตบจูบ หรือพระเอกแบบดิบเถื่อนรึเปล่าหว่า...ชอบๆๆๆ และพอยิ่งอ่านก็ยิ่งติดอยากอ่านตอนต่อไปเร็วๆและอยากรู้ว่าตอนจบพระเอกเราจะหวานขนาดไหนน้า
2. รู้สึกบางตอนบรรยายเยอะไปหน่อยค่ะและอีกอย่างอยากให้พระเอกเราโรม๊านซ์มากกว่านิอีกซะนิดก็ดีเพราะรู้สึกเก็กขรึมตลอด...เมื่อยแทน

anOO  25 พ.ค. 2554, 19:38:20 น.
1.ตอนแรกที่ได้อ่านก็ยังไม่ได้รู้สึกอะไรมากมาย
เพราะคิดว่าพระเอกคงจะไม่จริงจังกับหนูรินมากนัก
แต่พออ่านต่อไปเรื่อยๆ ก็ประทับใจกับความรักในแบบฉบับของหนูรินที่มีต่อเลโอ

2.รู้สึกว่าบทบู๊ของพระเอกจะบรรยายน้อยไปหน่อย
เพราะเลโอเป็นมาเฟีย คู่แข่งคนสำคัญก็เป็นมาเฟียเช่นกัน
งั้นเวลาที่เค้าต่อสู้กันมันควรจะมีบทบรรยายเยอะกว่านี้นะค่ะ

ยินดีกับนิยายที่ได้ตีพิมพ์ด้วยค่ะ

หมูอ้วน  28 พ.ค. 2554, 14:49:55 น.
ตอบยากจังเลยอ่ะค่ะ พูดรวม ๆ เลยแล้วกันเน๊อะ
1.ประทับใจทุกตอนเลย พระเอก นางเอก หรือแแม้แต่ตัวร้าย ลงตัว สมบทบาทดีค่ะ อ่านแล้วลุ้นตาม พอจบแต่ละตอนแล้ว ก็อยากจะรู้ตอนต่อไปเลยอ่ะค่ะ พอเห็นชื่อไรเตอร์ปุ๊ป รีบมาอ่านเลยค่ะ รอทุกวัน ชอบมากมาย
2.ความรู้สึกที่ขาดหายไป ก็คงจะเป็นบทโรม๊านซ์เน๊อะ เพราะหมูอ่านชอบบทนี้มากก ฮาา เจอบทนี้แล้ว เลือดสูบฉีดหมุนเวียนดีค่ะ หากระดาษมาซับแทบไม่ทัน หุหุหุ

wane  29 พ.ค. 2554, 08:01:34 น.
1. ประทับใจตัวนู๋รินซึ่งเป็นคนที่เข้มแข็งและมองโลกในแง่ดีมาก ทำให้นึกถึงว่าถ้าเราเป็นเด็กกำพร้าแบบเค้า เราจะเข้มแข็งและมองโลกในแง่ดีได้เหมือนนู๋รินมั๊ย มันทำให้อยากติดตาม อยากเห็นชีวิตของนู๋รินจบลงด้วยความสุข
2. จริงๆ เรื่องนี้ก็สมบูรณ์ดีแล้วนะค่ะ แต่ถ้าจะให้รู้สึกว่าขาดอะไรไป อาจจะเป็นในแง่ความผูกพันของย่ากับเลโอ ดูแล้วไม่เห็นจะมีความผูกพันกันเลยขนาดพ่อของเลโอยังหนีไม่อยู่ด้วย แล้วย่าก็นิสัยไม่ดีมากๆ ทำไมเลโอต้องทนและต้องให้นู๋รินทนด้วย

เดหลี  31 พ.ค. 2554, 08:15:58 น.
1. ชอบตรงที่อยากรู้ว่าทั้งสองจะผ่าน "ม่าน" เสน่หาไปสู่ความรักแท้ได้อย่างไร
2. อยากเห็นทั้งสองแสดงความรักและผูกพันที่ลึกซึ่งกว่านี้อ่ะค่ะ

nooyuhu  31 พ.ค. 2554, 16:37:24 น.
1 แค่อ่านตอนแรกก็มันส์แล้ว ทำให้รู้สึกอยากอ่านตอนต่อๆ ไป ตอนนี้เรากำลังลุ้นและเป็นกำลังใจให้เหตุการณ์ที่กำลังรุมเร้านายเลโอ (จากตอนที่ 34) คลี่คลายลงด้วยดี และเป็นกำลังใจให้นายเลโอสามารถฟันฝ่าที่จะลงจากหลังเสือได้โดยไม่ต้องโดนการล้างแค้นจากมาเฟียแบบพ่อของเลโอ
2 รู้สึกขัดใจนิดๆ ที่หนูรินแทนตัวเองว่า "หนู" กับนายเลโอ รู้สึกเหมือนโคแก่กับหญ้าอ่อนมากไปน่ะ น่าจะแทนตัวเองว่า "ริน" ก็จะดีกว่านะ
เราอยากให้ผู้แต่งนิยายสีขาวมากกว่านะ เพราะนิยายสีขาวเป็นสิ่งที่ดีกว่า และมีจำนวนน้อย น่าจะช่วยเพิ่มปริมาณในสิ่งที่ดีมากกว่านะ ไม่ว่าใช่แต่งนิยายสีขาวแล้วจะไม่สนุกหรือขายไม่ได้นั้น เป็นสิ่งที่ไม่จริงเสมอไป เราเอาใจช่วยนะ

tempitigul@hotmail.com

venus-yu  2 มิ.ย. 2554, 13:38:04 น.
1 เนื้อเรื่องน่าตื่นเต้นตั้งแต่ตอนแรกเลย แค่ตอนเปิดเรื่องก็น่าติดตามต่อตอนต่อๆ ไปแล้ว เราก็ลุ้นให้นายเลโอนาร์โดช่วยน้ำหวานได้ โธ่สงสารน้ำหวานจังเลย ไม่น่าตายเลย เราก็คิดว่าคงมีคู่ของน้ำหวานด้วย
นิยายเรื่องนี้มีรสชาติมากเลย บู้ก็มี ตอนที่นายเลโอนาร์โดขอให้รินจันทร์ช่วยท้องให้หน่อย โอ้โห เราอึ้งมาก
ลุ้นว่าเมื่อไรนายดอนจะปากตรงกับใจ (ที่หลงรักหนูริน) ซะที ลุ้นว่าเมื่อไรจะผ่านอุปสรค (ย่าที่กีดกัน) ไปได้ สนุกดี
ลุ้นให้นายเลโอช่วยคุณย่าและสามารถครองคู่กับหนูรินได้นะ
ลุ้นให้นายเลโอสามารถใช้ชีวิตแบบคนธรรมดาทั่วไปอย่างอยู่รอดปลอดภัยจากมาเฟียทั้งหลายนะจ้ะ
2 เท่าที่อ่าน ก็ดีอยู่แล้วนะ ไม่มากไปจนเลี่ยน
อยากอ่านแนวใสๆๆ สบายๆๆ แนวตบจูบมีเยอะมากเลย ทำให้รู้สึกว่าทำไมต้องแต่งแนวนี้ด้วย เข้าใจหรอกว่าเป็นแนวตลาด แนวใสๆ สบายๆ ก็ขายได้นะ ถ้าผู้แต่งมีเทคนิคจูงใจให้ผู้อ่านสนใจก็ทำให้รู้สึกอยากอ่าน เช่น นิยายที่คุณศศิริษาแต่ง เป็นนิยายสีขาว เราชอบมากเลย ไม่ใช่ว่านิยายที่ไม่มีฉากตบจูบหรือเซ็กซ์มาเกี่ยวข้องมากนัก แบบนิยายสีขาว บางเรื่องก็สนุกดีนะ เพราะผู้แต่งมีเทคนิคในการแต่ง ให้เราลุ้นและติดตาม เนื้อเรื่องสนุกกว่าเรื่องที่มีฉากตบจูบหรือเซ็กซ์มากมาย ซึ่งเป็นแนวนิยายที่ดี ดีมากเลยล่ะในความคิดของเรา
เราไม่ได้ว่านะ แต่อยากให้ผู้แต่งแต่งแนวแบบนี้มากกว่า เพราะอยากให้นึกถึงเยาวชนที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ อาจจะนึกคิดที่จะปฏิบัติตาม อย่างเช่นเรื่อง ดอกรักสีทอง เป็นต้น นี่เป็นความคิดเห็นของเรา ถ้าผู้แต่งไม่พอใจ ก็ขออภัยด้วย เพราะเราไม่สามารถที่จะทำให้คนทุกคนพอใจเราได้
เราก็สามารถอ่านได้ทุกแนวนะ แต่พออ่านนิยายที่ส่วนใหญ่เป็นแนวตบจูบหรือแนวเซ็กซ์มาก หลายเรื่องก็รู้สึกเอียนและรู้สึกว่าไม่มีนิยายที่ดีกว่านี้บ้างแล้วเหรอ แล้วนิยายสีขาวก็เป็นทางออกที่ดีให้กับเรานะ
เราก็เข้าใจนะ นิยายก็ต้องมีเรื่องเซ็กซ์เข้ามาเกี่ยวข้องบ้างในบางสถานการณ์ เราก็รับได้ แต่ไม่ใช่ว่าตอนแรกพระเอกและนางเอกทะเลาะกัน ตอนที่ 2 มีแต่เรื่องเซ็กซ์เข้ามาเกี่ยวข้องจนกระทั่งตอนจบ แบบนี้เราก็รู้สึกว่ามันเกินไป ผู้แต่งหมกมุ่นมากไปหรือเปล่า เราแค่ยกตัวอย่างนะ

venus-yu@hotmail.com

ปูสีน้ำเงิน  4 มิ.ย. 2554, 14:53:59 น.
1.ชอบในตัวนางเอกของเรื่องน่ะค่ะ คือเป็นนางเอกที่ไม่ใช่นางเอ๊กนางเอกเกินไป ใครแกล้งก็ต้องยอมตลอดอะไรแบบนั้น เป็นนางเอกที่สู้นางตัวร้ายได้ และเรื่องราวความรักของทั้งคู่ทำให้อดที่จะช่วยลุ้นด้วยไม่ได้ว่าเมื่อไหร่จะจบแบบมีความสุขซะที
2.อยากให้เพิ่มบทเลิฟซีนอีกนิดนึง ก็ไม่ได้ถึงกับชอบมากที่สุดหรือชอบให้มีฉากหื่นเยอะๆ อะไรนะคะ แต่ต้องเข้าใจว่านี่เป็นนิยายไม่ใช่ละครที่ออกอากาศหลังข่าว ปูก็เลยคิดว่าเราไม่ต้องเซ็นเซ่อมันมากก็ได้ เพราะบทเลิฟซีนมันเป็นเรื่องธรรมชาติ เป็นเรื่องธรรมดาของชีวิตนะคะ

baby_uki.1119@yahoo.co.th

จิรารัตน์  4 มิ.ย. 2554, 20:59:42 น.
1.ประทับใจที่ผู้เขียนไม่ทิ้งผู้อ่านค่ะ อัพให้อ่านตลอด เหตุผลที่อ่านเพราะ คำโปรย (ล้วนๆเลย) อ่านแล้วก็อยากอ่านต่อให้จบ อยากรู้จุดจบของแต่ละตัวละคร นางเอกเป็นสาวไทยที่ไม่อ่อนแอจนเกินไป
2.ความเป็นมาเฟียน้อยไปไหมค่ะ น่าจะโหดอีกนิด (แต่น่ารักกับความรักมากๆก็ได้ค่ะ) โดยองค์รวมของเรื่องน่าจะโรแมนติคแอบหื่นก็น่าจะได้นะคะ ถ้าการบรรยายจะกระชับกว่านี้จะดีไหมค่ะ

(ไม่วางเมลล์นะคะ ติดต่อทางโปสการ์ดค่ะ )