ในคืนฟ้าพราวด้วยแสงดาว ใครคนหนึ่งมอบสัญญาแก่ปรินทร์ คำสัญญาที่เปรียบดังประทีปส่องทางชีวิต ให้แก่เขา
ปรินทร์ประสบความสำเร็จในฐานะนักธุรกิจหนุ่มอนาคตไกล แต่แล้วทุกอย่างก็พลิกผัน เขาจำต้องตัดสินใจทิ้งอนาคตมุ่งสู่เวียงดารา อำเภอเล็กๆ ที่มีแต่ป่าเขา เพื่อ...ชำระหนี้แค้น
ปารณีย์ฆ่าพ่อของเขาอย่างเลือดเย็น ขยี้คำสัญญาที่ให้ไว้ และตอนนี้ หล่อนต้องการกำจัดเขาให้พ้นทาง
ประทีปแสงดาวในหัวใจปรินทร์ลาลับตลอดกาล เพราะมันถูกแทนที่ด้วยเพลิงแค้นที่ลุกโชน!
....................
ประทีปแสงดาว เป็นส่วนผสมอันกลมกลืนระหว่างเรื่องราวความรักความแค้นของคู่หนุ่มสาวกับความพยายามของชาวบ้านตัวเล็กๆ ที่มุ่งหวังสร้างชุมชนให้เข้มแข็งเพื่อต้านทานการรุกรานและแย่งชิงทรัพยากรจากนายทุน

เมื่อหัวใจมีหน้าที่ กายก็พลีได้เพื่อเกียรติยศอันหวงแหน
และเมื่อหัวใจมีรัก ดวงใจก็พร้อมสละ...เพื่อรัก
แต่เมื่อต้องการเลือกระหว่างหน้าที่กับความรัก เขาจะทำฉันใด

พันตรีเชนทร์ หัวหน้าชุดปฏิบัติการพิเศษ ได้รับมอบหมาย
ให้ตามล่า เดวิด พ่อค้าความตาย นักค้าอาวุธสงครามระดับโลก
เขาต้องตีสนิทกับ ทราย ลูกสาวของนายเดวิดเพื่อสาวให้ถึงตัวพ่อ
โดยปิดบังฐานะที่แท้จริงของตนไว้ ทั้งคู่เผชิญเรื่องทุกข์ยาก
ผ่านความตายมาด้วยกัน ทรายจึงมีใจให้เขา
ชายหนุ่มละอายต่อสิ่งที่ทำ หวั่นเกรงว่าเมื่อภารกิจลุล่วง
ความสัมพันธ์คงจบสิ้นไปด้วย เพราะทรายคงคิดเป็นอื่นไม่ได้...
นอกจากคิดว่าถูกเขาหลอกใช้เพื่อภารกิจ

พบกับเกียรติยศแห่งลูกผู้ชายที่ถูกท้าทายด้วยหัวใจรัก
ในเรื่องราวความรักของหนุ่มสาว
ที่จะพาทุกท่านไปสู่ดินแดนที่สุดขอบทรายพบกับปลายฟ้า

"รัญชิดา" รู้ว่าตนต้องหมั้นหมายกับนักธุรกิจหนุ่มที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน จึงหนีออกจากบ้าน และซ้อนแผนมาเป็นพนักงานของนักธุรกิจ"นายพัชรดนัย โรจน์เรืองกุล" แต่ทั้งสอง ก็ต้องพบความประหลาดใจเมื่อต้อง หลงเข้าไปในยุค พ.ศ.2476 เรื่องราวชุลมุนจึงเกิดขึ้น เขาทั้งคู่ได้รับภารกิจ ที่ต้องทำให้สำเร็จ และต้องหาทางกลับบ้านให้ได้

ปีกระยิบระยับประดับด้วยอัญมณีเม็ดเขื่องหลากสีเต้นระริกอยู่ตรงหน้า เจ้าเข็มกลัดผีเสื้ออันนั้นนั่นเอง
รัญชิดาเดินไปหยุดหน้ากรอบรูปบานเขื่อง มือขาวคล้ายซีดเอื้อมไปจับกรอบไม้ มันเป็นกรอบไม้ที่แกะสลักเป็นลวดลายธรรมชาติ คล้ายหมู่ดอกไม้เลื้อยที่รัดรอบกรอบรูป นิ้วเรียวสะดุดที่มุมซ้ายของกรอบ ลวดลายไม้เถาที่เลี้ยวลดล้อมกรอบรูปอย่างวิจิตรประกอบด้วยลายซับซ้อนมากมาย หากมองดีๆ นอกเหนือจากไม้แกะเป็นรูปดอกไม้
และนกที่ซ่อนตามพุ่มเถาวัลย์ ยังปรากฏเป็นรูปแกะสลักผีเสื้ออยู่ที่มุมนั้นไม่รู้อะไรดลใจ เหมือนมีอะไรกระซิบ เหมือนรู้อยู่ลึกๆ อยู่แสนนานแล้วว่าจะต้องทำเช่นนี้
รัญชิดาค่อยๆ แทรกเจ้าเข็มกลัดผีเสื้อในมือผ่านกิ่งเรียวของเถาวัลย์ ทั้งสองสิ่งประกบกันสนิทพอดีแผ่นดินเริ่มไหวแรงขึ้น แรงขึ้น ลมจากไหนไม่รู้ พัดปะทะร่างอย่างแรงจนหล่อนเซ ดีที่แขนแข็งแรงอีกข้างของพัชรดนัยคว้าหล่อนได้ทันแสงจ้ายิ่งกว่าแสงใดๆ ที่หล่อนเคยเห็นวาบเข้าตา
รัญชิดาซุกเข้าหาร่างหนาที่บัดนี้โอบหล่อนไว้แน่น นึกกลัวจับใจ เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไปติดตามได้ในเล่มจริงของพรางภพเจาะเวลาหาหัวใจ