My Lovely ล็อกหัวใจนายน่ารัก
อ๊ายยยย~ นี่มันสุดยอดเรื่องมหัศจรรย์ของโลก (เล็กๆ ของฉัน) เลยใช่มั้ยเนี่ย ก็อยู่ๆ อีตา 'ยูเค' เด็กน้อยที่เคยวิ่งมาสารภาพรักกับฉันเมื่อวัยเด็ก ดันกลับมาที่เมืองไทยหลังจากที่หายไปอยู่ที่อเมริกาซะนานและฉันก็เพิ่งรู้ด้วยว่าหมอนี่กลับมาในฐานะนักร้องดังหรือซุปเปอร์สตาร์ของใครหลายๆ คนนั่นเอง O.O แต่ที่แย่ไปกว่านั้นคือ หมอนั่นดันมาอาศัยอยู่ห้องข้างๆ ฉันแถมยังคอยมาก่อกวนฉันได้ทุกวี่ทุกวัน -*- ถามจริงเถอะ นายจะทำให้หัวใจดวงน้อยๆ ของ ‘เอเจ้’ คนนี้วายตายเลยใช่มั้ยเนี่ย >///<
Tags: รัก หวานแหวว สุดเซี้ยว
ตอน: จุดเริ่มต้นของความรัก
ณ โรงเรียนไฮสคูลหมีน้อยแห่งหนึ่ง
ตึกๆๆๆ
แฮกๆ =[]=
“เฮ้! พี่สาวหยุดก่อนสิ”
“ไม่! นายก็หยุดตามฉันก่อนสิ” ฉันวิ่งไปพลางตะโกนบอกคนที่วิ่งตามมาติดๆ
ฉันอยากจะร้องไห้ให้เป็นสายเลือด เกิดมายังไม่เคยมีชายใดมาจีบ แต่หน้าตาธรรมดาๆ อย่างฉันดันไปแตะตาเจ้าแก่แดดที่อายุน้อยกว่าฉันตั้งสามปีซะงั้น T^T
“แต่ผมชอบพี่สาวจริงๆ นะฮะ”
“ฉันยังไม่อยากมีแฟน” ฉันตะโกนกลับไป โอ๊ย ทั้งเหนื่อยทั้งอาย แง คนทั้งโรงเรียนต่างหันมามองฉันกับหมอนี่เป็นตาเดียว นั่นสิ วิ่งตะโกนสารภาพรักเนี่ยนะ มันอะเมซิ่งยิ่งกว่านายกมาเยือนโรงเรียนอีก “แฮกๆ ฉันเหนื่อยแล้วนะ”
“พี่สาวก็หยุดวิ่งสิฮะ ผมก็เหนื่อยแล้วเหมือนกัน”
น้ำเสียงแกมันไม่บ่งบอกถึงความเหนื่อยเลยเฟ้ย!
ฉันวิ่งไปซักพักก็รู้สึกยอมแพ้เจ้าเด็กนี่ เลยหยุดและตัดสินใจหันกลับไปคุยกับหมอนี่ให้รู้เรื่อง เพราะขืนวิ่งต่อไปเรื่อยๆ ไม่ได้กินข้าวแน่ นัดกับยัยริรินไว้ที่โรงอาหารด้วย มีหวังเจอสวดตาย T^T
“เย้! พี่สาวหยุดแล้ว” หมอนี่วิ่งมาหยุดตรงหน้าฉันแล้วร้องออกมาอย่างดีใจ
โอเค! นายเด็กมาก
“มีอะไรรีบพูดมาเลยน้องชาย”
“ผมชอบพี่สาวฮะ”
“เอ่อ...” ตรงไปมั้ยง่ะ
“จริงๆ นะฮะ ผมชอบพี่สาวจริงๆ ( .///.)” หมอนี่หน้าแดง แล้วเงยหน้ามาสบตาฉันปิ๊งๆ
อึ๋ยยย น่ารักอ่ะ
แต่ฉันยังไม่พร้อม TT^TT
“แต่นายเพิ่งอยู่เกรดเจ็ดเองนะ อายุก็เพิ่งแค่สิบสามปีเองด้วย นายจะมาชอบฉันได้ไง ToT” ฉันเกลี้ยกล่อมสุดชีวิต แม้มันจะไร้เหตุผลก็ตาม
“ทำไมจะได้ล่ะฮะ พี่สาวแก่กว่าผมแค่สามปีเอง แต่ต่อให้พี่สาวแก่กว่าผมสิบปี ผมก็ชอบพี่สาวได้ ไม่ผิดกฎหมายซักหน่อย จริงมั้ยฮะ”
จริง!!!
แง TT^TT แต่นายไม่เข้าใจฉันอ่ะ
“แต่ฉันยังไม่อยากมีแฟน และนายก็...เด็ก”
“ผมเด็กมาเลยเหรอฮะ” น้องคนนี้ก้มหน้าหงุด
ง่ะ น่าสงสารอ่ะ นี่ฉันทำร้ายเด็กตาดำๆ เหรอเนี่ย
“มันไม่ใช่แบบนั้น T^T” นายเข้าใจฉันหน่อยเซ่ “ฉันหมายถึงแบบว่า...นายเตี้ยกว่าฉันเยอะเลยเห็นมั้ย” ฉันยกมือมาทาบบนหัวหมอนี่ที่สูงประมาณคางฉัน “เออใช่! ฉันมีช็อกโกแลตของโปรดฉันอยู่ ฉันเชื่อว่านายต้องชอบมันแน่”
ฉันควักช็อกโกแลตลูกกลมๆ ห่อสีทองจากกระเป๋ากระโปรงออกมายัดใส่มือคนที่อยู่ตรงหน้า หมอนี่จึงก้มมองช็อกโกแลตในมืองงๆ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาพูดกับฉันต่อ
“แต่ซักวันหนึ่งผมก็ต้องสูงขึ้นนะฮะ ตัวก็ต้องใหญ่กว่าพี่สาวมากๆ ด้วย อีกแค่ไม่กี่ปีเอง”
“ถึงตอนนั้นนายคงมีคนที่ชอบแล้วล่ะ ^ ^”
ฉันมองเด็กผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า เชื่อได้เลยว่าอีกไม่กี่ปีข้างหน้าพอหมอนี่โตขึ้นต้องหล่อมากชัวร์ ดวงตาที่กลมโตสีน้ำตาลอ่อนรับกับใบหน้าที่ขาวใส จมูกที่โด่งเรียวสวยราวกับปั้นมือนั่นอีก
เอ๋? ริมฝีปากหมอนี่บางสวยจัง
“เฮ้ พี่สาวฮะ”
“...”
“พี่สาว...เป็นอะไรน่ะ”
ฉันสะดุ้งกับแรงเขย่าที่เด็กนี่ทำ ง่ะ นี่ฉันมัวแต่จ้องริมฝีปากนั่นเหรอเนี่ย
“อะ...อะไร”
“เมื่อกี้พี่สาวเป็นอะไรน่ะ จ้องหน้าผม...”
“เปล่าๆ ฉันต้องไปแล้วนะนัดกับริรินไว้น่ะ เอ่อ...เพื่อนฉันเอง” ฉันบอกความจริง
ป่านี้ยัยริรินคงคิดคำไว้ด่าฉันแล้วล่ะ T^T
“เดี๋ยวสิฮะ...”
“...” ฉันหันไปมองเด็กนี่อีกรอบ แต่ไม่ได้พูดอะไร
“ผมชื่อยูเค เป็นลูกครึ่งไทย-อเมริกัน-ญี่ปุ่น เกิดวันที่ 6 พฤษภาคม 19XX ชอบกินซูชิกับข้าวผัดหมู ของหวานที่ชอบมากๆ คืออมยิ้มกับช็อกโกแลต…” หมอนี่หรือยูเคแบช็อกโกแลตในมือแล้วส่งยิ้มน่ารักๆ มาให้ฉัน “ผมไม่ชอบอยู่คนเดียว กลัวฟ้าร้อง สัตว์ที่ชอบคือแมว ผมชอบสีชมพู วิชาที่ผมชอบคือวิชาพละกับดนตรี แต่ผมไม่เก่งภาษาไทยเอาซะเลย…”
“...” ฉันยืนมองยูเคแนะนำตัวเองอึ้งๆ
“อ้อ อาทิตย์ หน้าผมจะไปเรียนต่อที่อเมริกา อีกนานเลยกว่าจะได้กลับมาและผมคงไม่ได้เจอพี่สาวอีก”
“...”
“แล้วพี่สาวล่ะฮะ...ชื่ออะไร”
“...”
“พี่สาวฮะ”
“ฉัน...ชื่อ...”
“...”
“เอเจ้”
ตึกๆๆๆ
แฮกๆ =[]=
“เฮ้! พี่สาวหยุดก่อนสิ”
“ไม่! นายก็หยุดตามฉันก่อนสิ” ฉันวิ่งไปพลางตะโกนบอกคนที่วิ่งตามมาติดๆ
ฉันอยากจะร้องไห้ให้เป็นสายเลือด เกิดมายังไม่เคยมีชายใดมาจีบ แต่หน้าตาธรรมดาๆ อย่างฉันดันไปแตะตาเจ้าแก่แดดที่อายุน้อยกว่าฉันตั้งสามปีซะงั้น T^T
“แต่ผมชอบพี่สาวจริงๆ นะฮะ”
“ฉันยังไม่อยากมีแฟน” ฉันตะโกนกลับไป โอ๊ย ทั้งเหนื่อยทั้งอาย แง คนทั้งโรงเรียนต่างหันมามองฉันกับหมอนี่เป็นตาเดียว นั่นสิ วิ่งตะโกนสารภาพรักเนี่ยนะ มันอะเมซิ่งยิ่งกว่านายกมาเยือนโรงเรียนอีก “แฮกๆ ฉันเหนื่อยแล้วนะ”
“พี่สาวก็หยุดวิ่งสิฮะ ผมก็เหนื่อยแล้วเหมือนกัน”
น้ำเสียงแกมันไม่บ่งบอกถึงความเหนื่อยเลยเฟ้ย!
ฉันวิ่งไปซักพักก็รู้สึกยอมแพ้เจ้าเด็กนี่ เลยหยุดและตัดสินใจหันกลับไปคุยกับหมอนี่ให้รู้เรื่อง เพราะขืนวิ่งต่อไปเรื่อยๆ ไม่ได้กินข้าวแน่ นัดกับยัยริรินไว้ที่โรงอาหารด้วย มีหวังเจอสวดตาย T^T
“เย้! พี่สาวหยุดแล้ว” หมอนี่วิ่งมาหยุดตรงหน้าฉันแล้วร้องออกมาอย่างดีใจ
โอเค! นายเด็กมาก
“มีอะไรรีบพูดมาเลยน้องชาย”
“ผมชอบพี่สาวฮะ”
“เอ่อ...” ตรงไปมั้ยง่ะ
“จริงๆ นะฮะ ผมชอบพี่สาวจริงๆ ( .///.)” หมอนี่หน้าแดง แล้วเงยหน้ามาสบตาฉันปิ๊งๆ
อึ๋ยยย น่ารักอ่ะ
แต่ฉันยังไม่พร้อม TT^TT
“แต่นายเพิ่งอยู่เกรดเจ็ดเองนะ อายุก็เพิ่งแค่สิบสามปีเองด้วย นายจะมาชอบฉันได้ไง ToT” ฉันเกลี้ยกล่อมสุดชีวิต แม้มันจะไร้เหตุผลก็ตาม
“ทำไมจะได้ล่ะฮะ พี่สาวแก่กว่าผมแค่สามปีเอง แต่ต่อให้พี่สาวแก่กว่าผมสิบปี ผมก็ชอบพี่สาวได้ ไม่ผิดกฎหมายซักหน่อย จริงมั้ยฮะ”
จริง!!!
แง TT^TT แต่นายไม่เข้าใจฉันอ่ะ
“แต่ฉันยังไม่อยากมีแฟน และนายก็...เด็ก”
“ผมเด็กมาเลยเหรอฮะ” น้องคนนี้ก้มหน้าหงุด
ง่ะ น่าสงสารอ่ะ นี่ฉันทำร้ายเด็กตาดำๆ เหรอเนี่ย
“มันไม่ใช่แบบนั้น T^T” นายเข้าใจฉันหน่อยเซ่ “ฉันหมายถึงแบบว่า...นายเตี้ยกว่าฉันเยอะเลยเห็นมั้ย” ฉันยกมือมาทาบบนหัวหมอนี่ที่สูงประมาณคางฉัน “เออใช่! ฉันมีช็อกโกแลตของโปรดฉันอยู่ ฉันเชื่อว่านายต้องชอบมันแน่”
ฉันควักช็อกโกแลตลูกกลมๆ ห่อสีทองจากกระเป๋ากระโปรงออกมายัดใส่มือคนที่อยู่ตรงหน้า หมอนี่จึงก้มมองช็อกโกแลตในมืองงๆ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาพูดกับฉันต่อ
“แต่ซักวันหนึ่งผมก็ต้องสูงขึ้นนะฮะ ตัวก็ต้องใหญ่กว่าพี่สาวมากๆ ด้วย อีกแค่ไม่กี่ปีเอง”
“ถึงตอนนั้นนายคงมีคนที่ชอบแล้วล่ะ ^ ^”
ฉันมองเด็กผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า เชื่อได้เลยว่าอีกไม่กี่ปีข้างหน้าพอหมอนี่โตขึ้นต้องหล่อมากชัวร์ ดวงตาที่กลมโตสีน้ำตาลอ่อนรับกับใบหน้าที่ขาวใส จมูกที่โด่งเรียวสวยราวกับปั้นมือนั่นอีก
เอ๋? ริมฝีปากหมอนี่บางสวยจัง
“เฮ้ พี่สาวฮะ”
“...”
“พี่สาว...เป็นอะไรน่ะ”
ฉันสะดุ้งกับแรงเขย่าที่เด็กนี่ทำ ง่ะ นี่ฉันมัวแต่จ้องริมฝีปากนั่นเหรอเนี่ย
“อะ...อะไร”
“เมื่อกี้พี่สาวเป็นอะไรน่ะ จ้องหน้าผม...”
“เปล่าๆ ฉันต้องไปแล้วนะนัดกับริรินไว้น่ะ เอ่อ...เพื่อนฉันเอง” ฉันบอกความจริง
ป่านี้ยัยริรินคงคิดคำไว้ด่าฉันแล้วล่ะ T^T
“เดี๋ยวสิฮะ...”
“...” ฉันหันไปมองเด็กนี่อีกรอบ แต่ไม่ได้พูดอะไร
“ผมชื่อยูเค เป็นลูกครึ่งไทย-อเมริกัน-ญี่ปุ่น เกิดวันที่ 6 พฤษภาคม 19XX ชอบกินซูชิกับข้าวผัดหมู ของหวานที่ชอบมากๆ คืออมยิ้มกับช็อกโกแลต…” หมอนี่หรือยูเคแบช็อกโกแลตในมือแล้วส่งยิ้มน่ารักๆ มาให้ฉัน “ผมไม่ชอบอยู่คนเดียว กลัวฟ้าร้อง สัตว์ที่ชอบคือแมว ผมชอบสีชมพู วิชาที่ผมชอบคือวิชาพละกับดนตรี แต่ผมไม่เก่งภาษาไทยเอาซะเลย…”
“...” ฉันยืนมองยูเคแนะนำตัวเองอึ้งๆ
“อ้อ อาทิตย์ หน้าผมจะไปเรียนต่อที่อเมริกา อีกนานเลยกว่าจะได้กลับมาและผมคงไม่ได้เจอพี่สาวอีก”
“...”
“แล้วพี่สาวล่ะฮะ...ชื่ออะไร”
“...”
“พี่สาวฮะ”
“ฉัน...ชื่อ...”
“...”
“เอเจ้”
ณ๊องไอดา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 19 ม.ค. 2556, 13:26:36 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 19 ม.ค. 2556, 13:28:02 น.
จำนวนการเข้าชม : 929
| เธอคนนั้นชื่อเอเจ้ >> |