I'm not maid สาวใช้หน้าใสกระตุกต่อมหัวใจคุณชายจอมกวน
เรื่่องมันยังไงๆกันละเนี้ย หนูอยู่ของหนูดีๆ คุณน้านะคุณน้า หนูไม่ใช่สิ่งของนะคะ ที่จะเอาหนูไปผลัดหนี้เนี้ย-,- ฉันเลยถูกส่งมาที่บ้านของ "บลู" คุณชายที่รวยเป็นอันดับ5ของโลกและเป็นที่2ของไทย=O= ฉันถูกคุณน้าส่งมาเป็นเครื่องผลัดหนี้ของเค้าจนกว่าคุณน้าจะใช้หนี้ครบ ฉันเลยตกถังข้าวสารมาเป็นคนใช้ที่ถูกเรียกใช้มากกว่าคนอื่น ทำไม "อลิต" คนนี้ต้องตกมาเป็นเครื่องผลัดหนี้ด้วยกันนะTOT
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: 1 : บทนำ
ฉันพลิกตัวไปมาบนเตียงเพราะนอนไม่หลับ ปิดไฟแล้วก็ไม่หลับ=_= ตอนนี้ฉันรู้สึกตงิดกับคำพูดที่คุณน้าพูดในห้องทำงาน
เมื่อ 2 ซม. ที่แล้ว
ฉันเดินไปห้องครัวเพื่อหาอะไรกิน
‘ฉันนขอผัดหนี้ไปก่อนได้ไหม’ เสียงคุณน้าดังมาจากห้องทำงาน ฉันเลยแอบฟังคุณน้าคุย (มารยาทดีเสียจริง) ‘จะให้เอาอลิตไปนะหรอ…อย่างนั้นก็ได้แล้วจะบอกให้ละกัน’ และคุณน้าก็วางสายไปอย่างหัวเสีย ฉันเลยแอบย่องไปที่ครัวเพื่อหาอะไรก่อนแต่ดันพลาดดัน
โป๊ก~
‘ใครกัน’ เสียงคุณน้าถามแบบตกใจ แล้ววิ่งมาดู จึงพบกับฉันที่กำลังเอาลืบหัวเพราะความเจ็บ ‘เอ้า! อิชเองหรอกหรอ’ ฉันหันไปมองคุณน้าแล้วยิ้มเจือๆ ‘ไม่เป็นอะไรใช่ไหม’ เขาถามด้วยความเป็นห่วง
‘ค่ะ ^^’ ฉันตอบแล้วยิ้มและเดินไปที่ครัวเพื่อหาอะไรกิน
ปัจจุบัน
ปวดหัวค่า! ฉันว่าฉันคิดมากเกินไปแล้ว ฉันยังนอนกลิ้งไปมาบนเตียง พลิกไปและพลิกมา
~ And I said Romeo ~ take me somewhere ~
“ว่าๆ” ฉันกรอกเสียงไป
(ยัยอิชแกรู้อะไรหรือยัง) ยัยเวลทำเสียงแตกตื่น
“อะไรมันคืออะไรเล่า -_- ” ฉันพูดไปแบบเบื่อโลก
(ช่างเหอะ ไปละ บายย =_=) ยัยนั้นทำเสียงลากนิดๆและตัดสายไปด้วยความมึนงงของฉัน
อะไรกานน>_< มันคืออะไร อะไรมันคืออะไร (ฉันว่าเธอบ้าไปแล้ว=.=) เรื่องมันวนเวียนอยู่สมองฉัน ฉันบ่นไปบ่นมา
“ไม่ไว้แล้วว!” ฉันตะโกนออกไปแต่ไม่ดังมากนัก “เปิดเพลงฟังดีกว่า” ฉันเลยเดินไปเปิดเพลงฟังแล้วนอน (-_-zZzZ)
เมื่อ 2 ซม. ที่แล้ว
ฉันเดินไปห้องครัวเพื่อหาอะไรกิน
‘ฉันนขอผัดหนี้ไปก่อนได้ไหม’ เสียงคุณน้าดังมาจากห้องทำงาน ฉันเลยแอบฟังคุณน้าคุย (มารยาทดีเสียจริง) ‘จะให้เอาอลิตไปนะหรอ…อย่างนั้นก็ได้แล้วจะบอกให้ละกัน’ และคุณน้าก็วางสายไปอย่างหัวเสีย ฉันเลยแอบย่องไปที่ครัวเพื่อหาอะไรก่อนแต่ดันพลาดดัน
โป๊ก~
‘ใครกัน’ เสียงคุณน้าถามแบบตกใจ แล้ววิ่งมาดู จึงพบกับฉันที่กำลังเอาลืบหัวเพราะความเจ็บ ‘เอ้า! อิชเองหรอกหรอ’ ฉันหันไปมองคุณน้าแล้วยิ้มเจือๆ ‘ไม่เป็นอะไรใช่ไหม’ เขาถามด้วยความเป็นห่วง
‘ค่ะ ^^’ ฉันตอบแล้วยิ้มและเดินไปที่ครัวเพื่อหาอะไรกิน
ปัจจุบัน
ปวดหัวค่า! ฉันว่าฉันคิดมากเกินไปแล้ว ฉันยังนอนกลิ้งไปมาบนเตียง พลิกไปและพลิกมา
~ And I said Romeo ~ take me somewhere ~
“ว่าๆ” ฉันกรอกเสียงไป
(ยัยอิชแกรู้อะไรหรือยัง) ยัยเวลทำเสียงแตกตื่น
“อะไรมันคืออะไรเล่า -_- ” ฉันพูดไปแบบเบื่อโลก
(ช่างเหอะ ไปละ บายย =_=) ยัยนั้นทำเสียงลากนิดๆและตัดสายไปด้วยความมึนงงของฉัน
อะไรกานน>_< มันคืออะไร อะไรมันคืออะไร (ฉันว่าเธอบ้าไปแล้ว=.=) เรื่องมันวนเวียนอยู่สมองฉัน ฉันบ่นไปบ่นมา
“ไม่ไว้แล้วว!” ฉันตะโกนออกไปแต่ไม่ดังมากนัก “เปิดเพลงฟังดีกว่า” ฉันเลยเดินไปเปิดเพลงฟังแล้วนอน (-_-zZzZ)
ยัยไร้เดียงสา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 21 ม.ค. 2556, 23:20:37 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 21 ม.ค. 2556, 23:31:00 น.
จำนวนการเข้าชม : 778
| 1 เครื่องผัดหนี้ =_= >> |