ใต้แสงดาว
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: บทนำ
เสียงบานประตูที่กระแทกปิดด้วยมือของตัวเองนั้น ทำให้หัวใจของหญิงสาวแทบขาดรอนๆ ตามเสียงฝีเท้าที่ห่างออกไปไกล เธอหมุนตัวพิงบานไม้เนื้อหนาหนัก ครูดตัวลงกับพื้นอย่างไร้เรี่ยวแรง
ดวงตาเรียวสวยเต็มไปด้วยหยาดน้ำตาเหม่อมองไปยังท้องนภายามค่ำคืนที่อยู่นอกหน้าต่างกระจกใสอย่างไร้จุดหมายปลายทาง แม้เวลานี้ภาพเบื้องหน้าจะงดงามเพียงใด แต่น้ำตาที่หลั่งรินอย่างไม่ขาดสายก็บดบังเอาไว้จนสิ้น
เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเรื่องราวทั้งหมดจึงเป็นเช่นนี้...ทุกสิ่งทุกอย่างที่ทุ่มเทให้ไป ไม่มีใครมองเห็นค่าของมันเลยหรือ
น่าสมเพชเหลือเกินที่ปล่อยให้ความรักจอมปลอมมาบังตาเอาไว้ได้
ทั้งรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และคำสัญญา
ทั้งหมด...เป็นเพียงคำโกหกหลอกลวง
หญิงสาวสะอื้นฮัก คิดแล้วก็ยิ่งร้าวรานใจ น้ำตาก็ยิ่งรินไหลออกมาไม่หยุด
อันที่จริงจุดประสงค์ของการนัดหมายในค่ำคืนนี้ก็เพียงแค่ต้องการสอบถามความจริงอะไรบางอย่าง...ความจริงที่เธอต้องการคำยืนยันจากปากของเขาคนเดียวเท่านั้น
ทว่า..ทั้งที่เธอพยายามทำใจเตรียมพร้อมยอมรับไว้แล้ว หากก็อดที่จะเจ็บแปลบไม่ได้ยามได้รับรู้มันจากปากคนที่เธอไว้เนื้อเชื่อใจมากที่สุด และ...รักมากที่สุด
รักหรือ หญิงสาวแค่นหัวเราะทั้งน้ำตา ทั้งที่เขาทำกับเธอถึงเพียงนี้ แต่เจ้าก้อนเนื้อในหน้าอกด้านซ้ายที่เต้นเร่าด้วยความเจ็บปวดยังคงโหยหา และคาดหวังว่า เขาอาจจะเปลี่ยนใจกลับมาหาเธอในวินาทีใดวินาทีหนึ่ง ไม่น่าเชื่อเลยว่าอานุภาพแห่งความรักจะทำให้เธอยอมเป็นคนโง่อยู่ร่ำไป ทั้งที่สิ่งที่ควรทำมากที่สุดในตอนนี้คือตัดใจและหนีหายจากชีวิตของเขาไปตลอดกาล
เธอเกลียดตัวเองจริงๆ
ทันใดนั้นความคิดก็ชะงักลงเมื่อเสียงเคาะประตูดังขึ้นอีกครั้ง หัวใจที่แตกสลายไปแล้วกลับเต้นไหวระรัวอย่างมีความหวัง...เขากลับมาหาเธอแล้ว
หญิงสาวขบเม้มริมฝีปาก มือทั้งสองกำเข้าหากันแน่น จิตใจสองฝ่ายต่อสู้กันอย่างหนักราวกับไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี เธอควรจะปล่อยเขาไป...ไม่สนใจ หรือว่าจะเปิดรับเขามาในหัวใจใหม่ดีนะ
ท้ายที่สุดหญิงสาวก็ทนเสียงเรียกร้องของความอ่อนแอภายในจิตใจต่อไปไม่ไหว จึงตัดสินใจทำตามที่ใจต้องการ เธอยันตัวลุกขึ้น ดึงประตูเปิดเข้ามา พลันรอยยิ้มที่เตรียมไว้ก็จางหายไป
ถ้ารู้ล่วงหน้าว่าการเปิดประตูครั้งนี้จะเป็นการเปิดเพื่อต้อนรับมัจจุราชแห่งความตาย เธอจะยอมปิดขังตัวเองเอาไว้โดยไม่เปิดออกมาต้อนรับใครอีกเลย...
ดวงตาเรียวสวยเต็มไปด้วยหยาดน้ำตาเหม่อมองไปยังท้องนภายามค่ำคืนที่อยู่นอกหน้าต่างกระจกใสอย่างไร้จุดหมายปลายทาง แม้เวลานี้ภาพเบื้องหน้าจะงดงามเพียงใด แต่น้ำตาที่หลั่งรินอย่างไม่ขาดสายก็บดบังเอาไว้จนสิ้น
เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเรื่องราวทั้งหมดจึงเป็นเช่นนี้...ทุกสิ่งทุกอย่างที่ทุ่มเทให้ไป ไม่มีใครมองเห็นค่าของมันเลยหรือ
น่าสมเพชเหลือเกินที่ปล่อยให้ความรักจอมปลอมมาบังตาเอาไว้ได้
ทั้งรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และคำสัญญา
ทั้งหมด...เป็นเพียงคำโกหกหลอกลวง
หญิงสาวสะอื้นฮัก คิดแล้วก็ยิ่งร้าวรานใจ น้ำตาก็ยิ่งรินไหลออกมาไม่หยุด
อันที่จริงจุดประสงค์ของการนัดหมายในค่ำคืนนี้ก็เพียงแค่ต้องการสอบถามความจริงอะไรบางอย่าง...ความจริงที่เธอต้องการคำยืนยันจากปากของเขาคนเดียวเท่านั้น
ทว่า..ทั้งที่เธอพยายามทำใจเตรียมพร้อมยอมรับไว้แล้ว หากก็อดที่จะเจ็บแปลบไม่ได้ยามได้รับรู้มันจากปากคนที่เธอไว้เนื้อเชื่อใจมากที่สุด และ...รักมากที่สุด
รักหรือ หญิงสาวแค่นหัวเราะทั้งน้ำตา ทั้งที่เขาทำกับเธอถึงเพียงนี้ แต่เจ้าก้อนเนื้อในหน้าอกด้านซ้ายที่เต้นเร่าด้วยความเจ็บปวดยังคงโหยหา และคาดหวังว่า เขาอาจจะเปลี่ยนใจกลับมาหาเธอในวินาทีใดวินาทีหนึ่ง ไม่น่าเชื่อเลยว่าอานุภาพแห่งความรักจะทำให้เธอยอมเป็นคนโง่อยู่ร่ำไป ทั้งที่สิ่งที่ควรทำมากที่สุดในตอนนี้คือตัดใจและหนีหายจากชีวิตของเขาไปตลอดกาล
เธอเกลียดตัวเองจริงๆ
ทันใดนั้นความคิดก็ชะงักลงเมื่อเสียงเคาะประตูดังขึ้นอีกครั้ง หัวใจที่แตกสลายไปแล้วกลับเต้นไหวระรัวอย่างมีความหวัง...เขากลับมาหาเธอแล้ว
หญิงสาวขบเม้มริมฝีปาก มือทั้งสองกำเข้าหากันแน่น จิตใจสองฝ่ายต่อสู้กันอย่างหนักราวกับไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี เธอควรจะปล่อยเขาไป...ไม่สนใจ หรือว่าจะเปิดรับเขามาในหัวใจใหม่ดีนะ
ท้ายที่สุดหญิงสาวก็ทนเสียงเรียกร้องของความอ่อนแอภายในจิตใจต่อไปไม่ไหว จึงตัดสินใจทำตามที่ใจต้องการ เธอยันตัวลุกขึ้น ดึงประตูเปิดเข้ามา พลันรอยยิ้มที่เตรียมไว้ก็จางหายไป
ถ้ารู้ล่วงหน้าว่าการเปิดประตูครั้งนี้จะเป็นการเปิดเพื่อต้อนรับมัจจุราชแห่งความตาย เธอจะยอมปิดขังตัวเองเอาไว้โดยไม่เปิดออกมาต้อนรับใครอีกเลย...
ไหมมุก เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 22 ม.ค. 2556, 13:14:32 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 22 ม.ค. 2556, 13:14:32 น.
จำนวนการเข้าชม : 912
| บทที่ 1 >> |