เส้นทางรักสาวตาคมกับหนุ่มตาน้ำข้าว
หญิงสาวแต่งชุดไทยยูนิฟอร์ม เปิดประตูเดินเข้ามาในออฟฟิศทัวร์อันดา ซื่งเป็นออฟฟิศทัวร์นำเที่ยวที่ให้บริการแก่นักท่องเที่ยวทั่วโลก ออฟฟิศแห่งนี้ถือว่าหรูและดูดีแห่งหนื่งของหาดป่าตอง จังหวัดภูเก็ต ทีเดียว
"ดาหลา"เป็นสาวรูปร่างดีสมส่วน หน้าอกอวบอิ่มจัดว่ามีเยอะจนน่าอิจฉา มีใบหน้าสวยเซ็กซี่ ตาโตคม ปากบาง จมูกโด่งสวยได้รูป เวลาเธอยิ้มมีแก้มบุ๋มตรงลักยิ้มแสนเสน่ห์ คิ้วดกดำ ผมยาวตรง สลวยน่าสัมผัส ผิวคล้ำแบบคนใต้ทั่วไป
ดาหลา มีนิสัยที่ชัดเจน พูดจาฉะฉาน คารมดี ฉลาดพูด บางครั้งกับเพศตรงกันข้ามเธอออกจะเป็นคนเจ้าชู้ ชอบหว่านเสน่ห์ หรือเรียกว่าให้ท่าก็ว่าได้ แต่สำหรับความรักเธอมีอุดมการณ์ชัดเจน คือเลือกคนที่เธอรัก และซื่อสัตย์กับคนรัก และผู้ชายที่เธอใฝ่ฝันมาตั้งแต่วัยแรกรุ่นว่าอยากจะแต่งงานด้วย อยากใช้ชีวิตด้วยคือ ชายต่างชาติเท่านั้น ! ในหัวของเธอไม่เคยคิดจะรักชายไทย ถ้าให้เธอจินตนาการว่าจะมีอะไรลืกซื้งก็จะเกิดขี้นได้กับชายต่างชาติหรือฝรั่งเท่านั้น เธอไม่เคยมีอารมณ์แบบนั้นกับชายไทยเลย...
Tags: เลือกเดินไปในเส้นทางที่คาดว่าจะเจอรักในแบบที่เราต้องการ เรามีสิทธิฝันในรักนั้น

ตอน: บทที่1 คิดแค่เพื่อนคลายเหงา ก็เท่านั้น

เปิดประตูออฟฟิศเข้ามาในช่วงบ่าย โอ้ววว ยุ่งมากๆเลย พนักงานเพื่อนสาวอีก 2คนของดาหลา ติดให้บริการลูกค้าหน้าเค้าเตอร์ ดาหลาเอากระเป๋าสะภายไปเก็บ แล้วรีบตรงมาในเคาเตอร์ ยังไม่ทันลากเก้าอี้นั่งลงเธอก็ทักทายลูกค้าหนุ่มหล่อชาวต่างชาติวัยประมาณสามสิบกว่าๆ รูปร่างสันทัด หน้าตาหล่อเหลา สะอาดสะอ้าน ผมสีดำ ตัดเกรียน ชี้ๆ ด้านหน้าผากตัดโค้งๆเป็นรูปหัวใจ ปากแดง ตาตี๋นิดๆ นัยน์ตาสีเขียวอ่อนๆ "สวัสดีค่ะ มีอะไรให้ช่วยมั้ยคะ" ชายหนุ่มที่นั่งตรงหน้าเธอนอกเคาเตอร์ออกไปนิดหน่อย ทำหน้าเรียบๆตอบมา "ไม่เป็นไร ตอนเช้าผมคุยกับเพื่อคุณไว้คร่าวๆแล้ว" ดาหลาไม่เซ้าซี้ถามต่อ เธอนั่งเงียบๆไปสักพักเริ่มรู้สืกไม่ดี รู้สืกตัวเองไร้ค่าไม่ได้ทำงานขณะที่เพื่อนๆของเธอยุ่งๆ เธอถามซ้ำอีกครั้งด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยอ่อนหวานเหมือนครั้งแรก นืกตำหนิในใจว่าเรื่องมากจริงๆฝรั่งคนนี้ "ให้ฉันช่วยคุณก็ได้นะคะ ฉันก็ทำงานที่นี่มาหลายปี ไม่ต้องห่วงคุณจะไปไหน ต้องการอะไร ฉันสามารถจัดให้คุณได้ค่ะ" ฝรั่งหนุ่มตอบมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบเช่นเคย "ผมต้องการจองตั๋วเครื่องบิน ภูเก็ต-เชียงใหม่ และเชียงใหม่-กรุงเทพ " ดาหลาได้รายละเอียดวัน เวลา และสายการบินที่ชายหนุ่มต้องการ เธอจัดการไปที่คอมพิวเตอร์ทำการเช็คที่นั่ง และตารางการบิน "โอเคค่ะ มีที่นั่งว่างในวันเวลาที่คุณต้องการ" "ตกลงครับ ผมต้องการตั๋ว คุณจองแล้วออกตั๋วได้เลย " ดาหลารับพาสปอร์ตจากชายหนุ่มเพื่อทำการจองตั๋ว " ชุดทำงานคุณสวยจังเลย ผมชอบชุดไทยคุณใส่แล้วสวย" ดาหลายิ้ม ด้วยนิสัยเป็นคนปากไว คิดไว เธอตอบสวนไปทันที "ขอบคุณค่ะ ความจริงวันนี้ไม่ใช่วันที่ต้องแต่งยูนิฟอร์มค่ะ แต่บังเอิญฉันไม่มีชุดเหลือในตู้เลยก็เลยจำเป็นต้องใส่มา "
"ตายแล้วคุณพี่ ทำไมฝรั่งคนนี้หล่อน่ากินขนาดนี้ แฟนคุณพี่รืปล่าวเนี๊ยะ" เสียงกรี๊สตื่นเต้นในความหล่อ ของ "แดน" เป็นชื่อตามพาสปอร์ตของหนุ่มหล่อตรงหน้าเธอ ดาหลาแอบหันไปมองแดนนิดหน่อย พร้อมคิดในใจ "เออว่ะ เค้าก็หล่อจริงๆด้วย" แต่ก็ไม่มีอะไรมากกว่านั้นเธอไม่คิดอะไรเกินเลย ไม่คิดหว่านเสน่ห์ หรือให้ท่า เหมือนฝรั่งที่เคยเป็นอดีตแฟนๆที่แล้วมาของเธอ ก็เพราะเค้าคนนี้ถืงจะหล่อแต่ก็ไม่ใช่สเป็คที่เธอต้องการ เธอชอบผู้ชายหล่อเซอร์ กวนๆ ทันฝีปากกับเธอ เซ็กซี่ ตื่นเต้น ไม่ใช่หล่อเรียบๆแบบนี้ เธอไม่ชอบคนเรียบร้อยน่าเบื่อ และตามพาสปอร์ตแดน ก็อายุ 33ปี เธอไม่ชอบผู้ชายแก่กว่าเธอเกินห้าปี
"ตาคุณสวยจังเลย" แดนเปิดฉากชมสาวใต้ตาคม "ขอบคุณค่ะ มีแต่คนชมว่าตาฉันสวย ฉันได้ยินบ่อยมากๆ " ดาหลารู้ว่าคำพูดแบบนี้ฟังเหมือนคนหลงตัวเอง แต่เป็นคำพูดโต้ตอบชายหนุ่มแบบกวนๆ ตามฉบับของสาวเปรี้ยวอย่างเธอ "คุณแน่ใจเหรอว่าเป็นคนนครศรีธรรมราชน่ะ แน่ใจนะว่าไม่ใช่เป็นชาว ศรีลังกา หรือ บังคลาเทศ " หญิงสาวหัวเราะอารมณ์ดี พร้อมตอบว่า "ฉันชักไม่แน่ใจเหมือนกัน เดี๋ยวกลับไปบ้านคราวหน้าต้องถาม พ่อแม่ดูให้ชัดเจน" ถืงตอนนี้ดาหลารู้สืกผ่อนคลายในการสนทนากับแดน ลูกค้าชาวต่างชาติชาวอเมริกัน สัญชาติอังกฤษคนนี้ขี้นเยอะ เธอแอบคิดในใจว่า อิตาฝรั่งคนนี้ดูเรียบร้อย เงียบๆ แต่เอาเข้าจริงๆ ไม่ธรรมดานะเนี๊ยะ มีมุขขำๆ มีลูกเล่นไม่ใช่ธรรมดา ช่วงที่ทำการจองตั๋วไปหันไปพูดกันไป เธอรู้สืกมีอะไรแปลกๆ เหมือนรู้สืกว่าลูกค้ารายนี้จะไม่ใช่แค่มาจองตั๋วแล้วเดินออกไปง่ายๆ เธอรู้สืกว่าเห็นสายตาบางมุมที่เค้าเริ่มมีรอยยิ้มบางครั้ง แล้วก็กล้าออกคำพูดคำแซวมาให้เธอบางครั้ง ก็น่ารักไปอีกแบบ แต่เธอก็ไม่อยากคิดอะไรไปมากมาย ด้วยว่าเธอเพิ่งอกหักรักร้าว กับชายชาวอังกฤษแสนเจ้าชู้มาหมาดๆ ซื่งก็ไม่ใช่เป็นการอกหักครั้งแรกของเธอ ตั้งแต่มาทำงานในวงการท่องเที่ยว เธอเลือกจะรักแต่ชาวต่างชาติ ด้วยเหตุผลที่เธอรู้สืกทั้งร่างกายจิตใจเกิดมาเพื่อชาวต่างชาติ เธอไม่เคยเปิดตามองหรือต้องการชายไทยเลย ไม่มีอารมณ์คิดจินตาการแม้แต่จะมีเพศสัมพันธ์กับชายไทย อันนี้เธอก็ไม่เข้าใจว่าทำไม ทั้งๆที่มีชายไทยมาขายขนมจีบเธอมากมาย ไม่ใช่เหตุผลเรื่องเงินทอง หรือ ฐานะ แต่มันเป็นความชอบส่วนบุคคล ที่อธิบายเป็นคำพูดไม่ได้ โดยธรรมชาติของเธอถ้าชอบชายคนไหนแล้วเค้าโสดเค้ามีท่าทีมาจีบ ดาหลาจะไม่ค่อยเล่นตัวมาก บางครั้งก็เป็นฝ่ายเปิดฉากจีบซะเองด้วยซ้ำ ด้วยความเป็นสาวมั่นสาวเปรี้ยว เพื่อนๆจืงแอบอิจฉาในเสน่ห์ ของเธอ อิจฉาที่เธอมีแฟนหล่อๆ มีหนุ่มๆต่างชาติเกรดดีๆมาจีบไม่เคยขาด แต่นั่นก็เป็นแค่เพียงภาพที่ดูดีมีความสุข ลืกๆแล้ว ดาหลารู้ดีว่ามันไม่ใช่ความมั่นคง เธอยังไม่เจอคนที่ใช่ที่เธอฝันหามาตลอดชีวิต
"แดน ทุกอย่างคอนเฟิร์มนะคะ ตั๋วคุณออกเรียบร้อยแล้ว" แดนก็จัดการจ่ายเงินค่าตั๋ว ค่ารถเท็กซี่ไปสนามบินให้กับดาหลา ตอนนี้ดาหลามานั่งตรงหน้าแดน ได้คุยสบตากันเป็นระยะๆ ตามประสาวัยหนุ่มสาวคุยไปไม่ได้จีบอะไรนอกเรื่องนอกราวแต่ทุกครั้งก็มีสบตาแปล๊บๆเป็นระยะๆ มีรอยยิ้มแบบเขิลอายตลอดเวลา
"คุณมีน้องชายมั้ยแดน ฉันกำลังโสดเผื่อเค้าอยากได้ฉันเป็นแฟน" ดาหลารู้ดีว่าพูดอะไรออกไป บางทีเธอก็ตั้งใจไร้สาระ เพ้อเจ้อ ตั้งใจโชว์ด้านเจ้าชู้ของเพศหญิงของเธอออกไป ด้วยว่าเธอไม่คิดอะไรกับผู้ชายตรงหน้าเธอ แต่ถ้าชายคนไหนเธอคิดอยากเดทเธอจะสงวนท่าทีมากกว่านี้ แต่ครั้งนี้ผลกลับตรงกันข้าม แดนผู้ชายเรียบๆ อายุมากกว่าเธอเกือบ 7ปี เค้าชอบในสิ่งที่เธอเป็น ชอบวิธีการพูดตรงๆแบบเธอ ชัดเจนไม่เสแสร้ง ทำเหนียมทำเรียบร้อย เหมือนหญิงทั่วไป "ทำไมต้องเป็นน้องชายผมล่ะ แล้วผมล่ะผมก็โสดนะ" คำตอบแบบหยั่งเชิงของแดนน่ารักมากดาหลารู้สืกดีขี้นกับผู้ชายคนนี้ เริ่มรู้สืกว่าเค้าไม่ได้น่าเบื่อนะ หล่อและมีเสน่ห์ใช่ย่อย "ดาหลาไม่ไปกินข้าเที่ยงเหรอ" เสียงแม่บ้านประจำออฟฟิศถาม พร้อมทั้งส่งสายตามองมา อมยิ้ม นิดๆ แบบแซวๆทางสายตา เหมือนจะรู้สืกว่าดาหลากับแดน กำลังคุยกันมากเป็นพิเศษเกินลูกค้าทั่วไปจะมาติดต่อธุระกับ บริษัททัวร์
"เลิกงานแล้วคุณไปไหนมั้ยดาหลา" แดนถามหญิงสาว "อ๋อ ไม่ค่ะ ฉันเลิกงานประมาณ 2 ทุ่มค่ะและก็ว่างมากๆ" ดาหลาตอบพร้อมหัวเราะเขิลๆ เล็กน้อย
"คืนนี้คุณออกไปกินอาหารค่ำ ต่อด้วยไปหาที่ฟังเพลงกับผมหน่อยได้มั้ยครับ"
"ตกลงค่ะ ไม่มีปัญหา ถ้างั้นเรานัดเจอกันที่หน้าร้านอาหารหน้าออฟฟิศอันดา สักตอนสามทุ่ม ดีมั้ยคะ"
"โอเคครับ แล้วเราเจอกันคืนนี้สามทุ่ม"
ทั้งคู่ตกลงเวลาและสถานที่สำหรับนัดเจอกันในคืนนี้
"ผมขอตัวไปนอนเล่นอาบแดดที่ชายหาดก่อนนะดาหลา แล้วคืนนี้เราเจอกัน" แดนดูมีความสุขตลอดการสนทนากับสาวสวยคนใหม่ ใบหน้าเปื้อนร้อยยิ้ม ท่าทางเขินอายมีให้เห็นอยู่บนใบหน้าหล่อเหลาของเค้าชัดเจน !

หัวใจของดาหลารู้สืกมีความสุข สนุกอีกครั้งในวันนี้ เธอตื่นเต้นกับการออกเดทที่จะเริ่มในค่ำคืนนี้กับแดนไม่น้อยทีเดียว เพราะเธอรู้สืกดีกับผู้ชายคนนี้ ไม่ว่ารูปร่าง หน้า ตาและ นิสัยใจคอ ถืงแม้ลืกๆดาหลาจะรู้คำตอบดีว่าเธอไม่ควรคิดผูกพันให้มากมาย จนกลายเป็นความรักเหมือนที่เคยเกิดขี้นกับเธอและชายต่างชาตินักท่องเที่ยวที่เป็นอดีตคนรักของเธอที่ผ่านๆมา เพราะถ้าเกิดความรักความผูกพันแบบเดิมๆ เรื่องราวปวดร้าวตอนจบก็จะเป็นแบบเดิมๆที่เธอเคยพบเจอ

ดาหลารู้ดีว่าเธอควรตั้งรับกับความรู้สืกตัวเองเช่นไร ไม่เป็นไรเธอยังสาว ยังอยากออกไปสนุก ไปเจอะเจอกับผู้คนใหม่ๆ ออกไปเที่ยว ไปสนุกในช่วงเวลาที่เธอเหงา ไม่จำเป็นต้องคิดอะไรให้มากมายกับชีวิตและหัวใจอิสระดวงนี้...






ดอกมังเร
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 26 ม.ค. 2556, 12:42:07 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 27 ม.ค. 2556, 14:19:54 น.

จำนวนการเข้าชม : 1720





   บทที่ 2 ความแตกต่างเติมเต็ม >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account