ลูกผู้ชายหัวใจสีน้ำเงิน
เมื่อชีวิตของผู้ชายเจ้าสำราญของบูรพาต้องจบลงด้วยการ มีภาระดูแลหลานกำพร้าผู้ชายสามคนต่างวัย เขาต้องเผชิญกับสิ่งที่อ่อนไหวอย่างที่ลูกผู้ชายต้องฝ่าคลื่นนาวาชีวิตไปให้ได้
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้

ตอน: เรื่องของผู้ชาย ผู้ชาย

เชพโรเล็ต สีแดงเข้ม เครื่องยนต์ค่อนข้างเรียบเพราะได้รับการดูแลเอาใจใส่ของเจ้าของเป้นอย่างดี เจ้าเชฟคู่ชีพของร้อยตำรวจเอก บุรพาค่อยคลานเข้าไปจอดที่ลานจอดรถหน้าคอนโดมิเนียมค่อนข้างหรู อยู่ย่านใจกลางเมือง ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง ผิวเนื้อสองสี ใบหน้าคมคาย ริมฝีปากหยักหนา ค่อนข้างแดง ไร้คราบบุหรี่ ก้าวลงจากรถ กางเกงกางเก่ากลางใหม่มีรอยปะหัวเข่า ไม่ยอมทิ้งเพราะอุตส่าห์ซื้อมาจากเมืองนอก
เมื่อครั้งชายหนุ่มไปเรียนหลักสูตรเพิ่มเติมที่ต่างประเทศ สวมเสื้อยืดคอกลม ขอบคอสีแดง คลุมทับด้วยเสื้อเชิ้ตตัวโคร่งสีฟ้า เขาแป็นนายร้อยตำรวจเอกสันติบาล นาม บูรพา เก่งทุกทิศ
นายแถมยามร่างสูงค่อนข้างผอมนั่งเฝ้าชั้นใน ทางขึ้นคอนโดมิเนียมอีกชั้น เหลือบเห็นบูรพาเดิมเข้ามาใกล้ เขารีบผุดลุกจากเก้าอี้นั่ง เปิดยิ้มกว้างขวาง บูรพายิ้มตอบรับ เขี้ยวเก๋ข้างซ้ายปรากฏ ยามเข้าไปจนใกล้ ทำท่ากระซิบกระซาบไม่ต้องการให้ใครได้ยิน บูรพาเอียงหน้าไปใกล้ เพื่อฟังให้ชัดๆ
“คุณสุมลปากแดงมารอผู้กองตั้งแต่เช้าครับ”
“อ้าว...สั่งไว้แล้วไง ว่าไปราชการหนึ่งเดือน”
“บอกแล้ว แต่คุณสุมบอก อย่ามาตอแหล”ยามว่า ผู้กองรูปหล่อสะดุ้ง รู้สึกโดนด่าไปด้วย นายแถมเอ่ยสืบต่อ“แกคงมีสัญชาติญาณของเมียตำรวจกระมังครับ”
“ผมยังไม่แต่งงาน”บูรพาปฏิเสธ ส่วนตัวแล้วผู้หญิงที่ผ่านมาในชีวิต เขาวางตำแหน่งโดยทัดเทียมกัน “นั่นแค่คู่ซ้อม”บอกพลางยิ้มพรายนายแถมรู้ ความหมายคำพูด เพราะพวกผู้ชายชอบนัก ถ้าได้ทะลึ่งกันวันละหน่อย แถมถามต่อ
“คู่ซ้อมอะไรครับ”
“มวยปล้ำ”
“ปล้ำท่าไหนครับ ผู้หญิงถึงได้ติดใจผู้กองนักหนา”
“ที่ถามนี่ นายจะไปลองกับเมียหรือไง”เขาย้อน นายแถมทำหน้าหน้าแห้ง ไม่มีรอยระริกอย่างเมื่อครู่บูรพาจับสังเกตปฏิกิริยาห่อเหี่ยวของอีกฝ่ายได้
เพราะลองผู้ชายมีท่าทางอย่างนี้ บอกได้เลย...หาน้ำยาไม่ค่อยได้?
“นางเมียผมมันบ่นอยู่เรื่อย”ยามลดเสียงเบาแสนเบาครานี้ “มันว่าผม พายเรือที่ไรล่มปากอ่าวทุกที ทีไหนรอดเข้าไปในฝั่งได้ มันก็ต่อว่า ว่าไม่เป็นสัปปะรดด้วย”
บูรพาหัวเราะก้าก ส่วนนายแถมน้อยใจ จึงค้อนตากลับ
นายตำรวจหนุ่มรูปหล่อหุบยิ้ม แต่สีหน้ายังแสดงรอย ขบขันอยู่นายแถม อดตัดพ้อไม่ได้
“ผู้กองเยาะความไม่เอาไหนของผมหรือครับ”น้ำเสียงบอกชัดถึงความน้อยใจ บูรพาตบไหล่ให้กำลังใจ แล้วกระซิบบอกกลเม็ดเด็ดพรายของลูกผู้ชายไฟแรง
“ขณะที่ นายแถม‘ทำการบ้าน’นายแถมต้องจินตนาการคิดถึงสาวสวย และเลือกจินตนาการที่ใจชอบเข้าไว้ แล้วผมรับรองได้เลยว่าถ้าผู้ชายเราคิดถึงผู้หญิงอื่นที่ไม่ใช่เมียในเวลาอย่างว่าล่ะก็ คึกเป็นม้าทุกคนล่ะ”
นายแถมตาเบิกโพลง โพล่งถาม พร้อมมีหัวใจคึกคักขึ้นอักโข
“ได้ผลแน่หรือครับ”
“นี่ล่ะเคล็ดสุดยอดของคนที่มีเมียไม่สวย แล้วเวลาที่ ‘กำลังอย่างว่า’นายต้องสร้างบรรยากาศรอบตัว คิดแต่เรื่องที่มันทำให้มีความคึก อย่าคิดเรื่องงาน เรื่องเงิน หรือหนักใจ โยนทิ้งข้างเตียงให้หมด คิดแต่จะฟันอย่างเดียว”
ยามพยักหน้ารับหงึกๆ รำพึงออกมาว่า
“แหม่...ผู้กองพูดยังกับไปนั่งอยู่ข้างเตียงแล้วเห็นผมมีอาการอย่างที่ผู้กองว่าเปี๊ยบเลย ผมถามจริงๆเถอะครับ โรงเรียนนายร้อยเขาสอนอย่างนี้ให้หรือครับ”
“เฮ่ย นี่มันเป็นความสามารถพิเศษ หลักสูตรไหนก็ไม่มีใครสอนได้ อย่างผมบอกนายแถม ถ้านายแถมไม่ไปปฏิบัติล่ะก็ เป็นไปไม่ได้หรอดที่จะถึงสวรรค์ชั้นเจ็ด”
“เอ่อผมอ่านหนังสือพระ เขาว่าสวรรค์มีหกชั้นนี่ครับผู้กอง”
“ชั้นที่เจ็ดเป็นชั้นพิเศษ สำหรับเรื่องนี้เรื่องเดียว เทวดาหน้าไหนก็ขึ้นไม่ถึงหรอก มีอย่างที่ไหน เทวดาบางชั้นแค่ยิ่มทให้กัน เสร็จกิจแล้ว”
“ฮ๊า...จริงหรือครับ เทวดาเขาทำกามกิจกันอย่างนั้นจริงหรือ”
“จริงสิ แต่บางชั้นนะจำไม่ผิดล่ะก็ สูงกว่าชั้นธรรมดา เขาไม่มีแม่ไม้มวยสากลที่สรรค์สร้างกันเองอย่างมนุษย์เราหรอก นายแถมเชื่อหรือเปล่าว่าเทวดาอิจฉามนุษย์”
“แล้วทำไมมนุษย์อยากเป็นเทวดาล่ะครับ”
“นายแถมลองตายดูสิ แล้วไปลองเกิดเป็นเทวดาดู ส่วนผม กี่ชาติ กี่ชาติขอเกิดเป็นนายบูนี่ล่ะ”
“แหม่ ทั้งหล่อทั้งรวย มีทั้งเกียรติทั้งกล่องอย่างนี้ เป็นผมผมก็อยากเกิดเป็นผู้กองล่ะครับ ชักอยากเห็นกลยุทธ์ของผู้กองซะแล้วสิครับ”
“เฮ้ย...ผมไม่ใช่โรคจิตนี่จะได้แสดงให้ใครต่อใครดูได้ แล้วอย่าลืมเอาวิธีที่ผมบอกไปใช้ล่ะรับรองว่าสวรรค์ชั้นเจ็ดอยู่ข้างล่างเรานี่เอง”
นายแถมพยักหน้ายอมรับอย่างน่าสงสารว่า
“มิน่าที่ผมตกสวรรค์ เพราะที่ผ่านมา ผมคิดถึงเรื่องปีนเขา”
“แล้วกัน กำลังขึ้นสวรรค์ดันคิดเรื่องเหนื่อย”
“เมียผมรูปร่างมันเหมือนโอ่งมังกรนี่ครับ”
บูรพาคราง นึกเห็นใจชายร่างผอมเพรียว แต่อดหยอกไม่ได้
“งั้นคิดถึงดาราญี่ป่นอวบขาวอย่างดั้มมัตสุโมโตะ”
“นั่นนักมวยปล้ำนี่ครับ”
บูรพาหัวเราะอัก แล้วรับปากจะหาหนังสือปลุกใจกระทิงที่พรรคพวกไปจับแผงหนังสือลามก แล้วแอบซุกมาแจกจ่ายกันดู ในแวดวงสีกากี...ของกลาง ซึ่งเป็นของกลางจริงๆเอามาแบ่งกันดูอย่างลับสุดยอด
ร้อยตำรวจเอกบูรพา พาร่างสูงขึ้นลิฟต์จากไป
นายแถมกลับไปนั่งเก้าอี้ฝันหวานว่า คืนนี้จะลองจินตนาการภาพเมียร่างอ้วน ให้พร้อมเพรียว อย่างดาราโป๊งามๆที่แอบชอบอยู่
...บางทีจะทำให้การพายเรือเกิดแรงฮึกเหิม ขนาดร้องออกมาได้ว่า บึ้ก จ้ำ บึ้ก!
……………



นางแก้ว
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 30 พ.ค. 2554, 08:51:47 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 30 พ.ค. 2554, 08:51:47 น.

จำนวนการเข้าชม : 2213





   คุณอาที่รัก >>
saralun 30 พ.ค. 2554, 09:34:44 น.
เรื่องใหม่มาแล้ว..ทันใจดีจัง เป็นกำลังใจให้ค่าาา!!!


nutcha 30 พ.ค. 2554, 12:22:43 น.
เมื่อวานเพิ่งอ่านกระถินตอนจบ วันนี้ได้อ่านเรื่องใหม่อีกแล้ว พระเอกเรื่องนี้ท่าทางปลาไหลเรียกพ่อ


nutcha 30 พ.ค. 2554, 12:22:47 น.
เมื่อวานเพิ่งอ่านกระถินตอนจบ วันนี้ได้อ่านเรื่องใหม่อีกแล้ว พระเอกเรื่องนี้ท่าทางปลาไหลเรียกพ่อ


kaeka 30 พ.ค. 2554, 13:29:31 น.
มาแล้วคร้า


Zephyr 30 พ.ค. 2554, 13:33:30 น.
อู้หู เปลี่ยนอารมณเกือบไม่ทัน จากพีเรียดมาสู่ปัจจุบัน พระเอกนี่ท่าจะลื่นไหลน่าดู รอดูนางเอกว่าสมน้ำสมเนื้อหรือว่าจะพอฟัดพอเหวีย่งนะคะ


ปูสีน้ำเงิน 31 พ.ค. 2554, 01:06:49 น.
น่าสนุกนะเนี่ย


ทิรันดา 24 ธ.ค. 2554, 17:16:45 น.
ถามหน่อยสิค่ะ..อ่านกระถินไม่จบงะหาได้ที่ไหนค่ะ อยากอ่านๆๆๆ


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account