วิกฤตร้ายล่าหัวใจนายจอมแสบ
-
Tags: วัยรุ่น

ตอน: 19

“ซีเมล์” เขาเรียกชื่อฉันเสียงเบาเมื่อหันมาเห็นฉัน ทันทีที่เราสบตากันฉันก็เป็นฝ่ายหลบตาเขาเพราะคนที่ฉันเจอคือคนที่ทำให้ฉันนอนร้องไห้ทั้งคืนยังไงล่ะ
“ประธาน” หนึ่งในนั้นพึมพำชื่อฉันก่อนจะเดินเข้ามาทักทายฉันมองหน้าของเขาไม่ชัดเท่าไหร่แต่เมื่อเขาเดินมาไกล้ฉันถึงรู้ว่าเขาคือเอเธนน์ -_-
“มาคนเดียวหรอประธาน” เอเธนน์พูดขึ้นเมื่อเดินมาถึงฉัน
“เมื่อไหร่แกจะเลิกสนใจผู้หญิงมากกว่าเพื่อนเสียที -_-” เคียฟมองหน้าเอเธนน์อย่างเอื้อมๆ
“แล้วแกจะมายุ้งกับฉันทำไมว่ะ ไปเครียเรื่องยัยพัตเตอร์เหอะ” เอเธนส์หันไปต่อว่าเคียฟแล้วหันมาหาฉัน”ว่าไง..เธอมากับใครหรอ”
“..” ฉันไม่ตอบอะไรเพราะมันเป็นจังหวะเดียวกับที่ฟางวิ่งมาถึงพอดี
“อ๊ะ” ฟางยืนวาฟเฟิลโคนรสสตรอเบอร์รี่ให้ฉันก่อนจะนั่งลงข้างๆ
“ขอบใจน่ะ”ฉันยิ้มให้เขาก่อนจะรับไอครีมมาตักกิน “นายรู้ได้ยังไงว่าฉันชอบกินรสนี้น่ะ”
“ฉันรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเธอหมดแหละ ”
“ให้ตายเหอะ!!นี้พวกเธอสองคนคบกันจริงๆเหมือนที่เว็บบอร์ดโรงเรียนโพสจริงๆหรอเนี้ย ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย” เอเธนน์มองฉันสลับกับฟาง
“ทำไมเธอทำกับฉันแบบนี้ล่ะประธาน” เคียฟทำท่าเหมือนจะร้องไห้ แต่ฉันดูออกน่ะว่าเขาแสแสร้งสุดๆ -_-
“…” ฉันมองหน้าเคียฟนิ่งๆก่อนจะมองเลยไปยังนิคเนมที่ยืนอยู่ข้างหลัง เขาไม่มองมาที่ฉันเลยแม้แต่น้อยพอมองใบหน้าของเขาแล้วมันทำให้ฉันรู้สึกเจ็บใจยังไงก็ไม่รู้ ฉันคงหวังมากไปว่าเขาจะชอบฉันจริงๆ
“ไปกันเถอะ” ฟางเอื้อมมือมาจับมือฉันเบาๆ
“อืม (-_-)(. .)(-_-)” ฉันพยักหน้าให้ฟางเบาๆแล้วลุกขึ้นเตรียมจะเดินไปอีกทาง
“จับมือกันด้วยหรอ!!” เอเธนน์ตะโกนเสียงดัง”แกทนดูภาพบาดตาแบบนี้ได้ยังไงว่ะเคียฟ”
“ทำไงได้ล่ะว่ะ ก็ฉันมันปากแข็งนี้หน่า ” เคียฟกระตุกยิ้มที่มุมปากแล้วเอื้อมมือมากอดคอเอเธนน์
“ฮ่าๆๆ ถ้าฉันเป็นแกฉันคงจะเจ็บเจียนตายเลยว่ะ”
“พวกแกพูดถึงเรื่องอะไรกัน” ฟางขมวดคิ้วเข้าหากันเล็กน้อยก่อนจะจ้องหน้าเอเธนน์และเคียฟ
“พวกฉันก็แค่สงสัยว่าแกคบกับซีเมล์จริงๆหรือเปล่า” เคียฟตบไหล่ฟางเบาๆ
“ไม่ใช่เรื่องของแก” ฟางสบัดมือของเคียฟออกแล้วมองหน้าอย่างเอาเรื่อง
“เมื่อวานฉันเห็นประธานกับไอ้ฟางยืนกอดกันอยู่น่ะ” โซลที่เงียบอยู่นานเอ่ยขึ้นทำให้พวกเราทุกคนหันไปมองเขาเป็นจุดเดียวฉันไม่ได้สนใจหรอกว่าเขาจะเป็นคนยังไงแต่เรื่องที่เขาพูดเมื่อกี้มันทำให้ฉันต้องหันไปสนใจ
“แกว่าไงน่ะ!!” นิคเนมเขย่าแขนโซลอย่างเอาเรื่อง
“ฉันบอกว่าฉันเห็นประธานกับไอ้ฟางยืนกอดกันอยู่ -_-” โซลบอกอย่างหงิดหงุด”แล้วแกก็เลิกเขย่าตัวฉันเสียที ฉันไม่ใช่ลูกเต๋าน่ะ”
เมื่อฟังสิ่งที่โซลพูดจบฉันกับฟางก็หันมามองหน้ากันอย่างพร้อมเพียง ฉันไม่รู้ว่าฉันควรจะพูดอะไรต่อไปดีฉันพยายามส่งสายตาให้ฟางเข้าใจว่าฉันลำบากใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นฉันไม่รู้ว่าจะมีคนเห็นตอนที่ฉันกอดเขา
“ไปกันเถอะ” ฟางดึงแขนฉันเบาๆก่อนจะคว้าไอศกรีมในมือฉันทิ้งอย่างไม่ไยดี
“ฉันขอโทษ ฉัน...”
“ไม่เป็นไร อย่าพูดถึงมันอีกเลย” ฟางพูดโดยไม่หันหน้ามาคุยกับฉัน
“ฉันไม่คิดว่าจะมีคนเห็นตอนนายอ่อนแอน่ะ”
“หึ” ฟางหยุดเดินแล้วหันมาหาฉัน”ฉันอ่อนแอหรอ..ฉันไม่ได้ร้องไห้เสียหน่อย”
“ถ้านายไม่ได้อ่อนแอแล้วนายจะลากฉันออกมาทำไม” ฉันก้มหน้ามองพื้นอย่างรู้สึกผิด
“เพราะเธอชอบไอ้นิคเนมยังไงล่ะ”
“ห๊ะ!!” ฉันเงยหน้าขึ้นมาสบตาฟาง”ฉันไม่ได้ชอบเขาเสียหน่อย”
“ฉันไม่โง่เหมือนไอ้นิคเนมน่ะที่จะไม่รู้ว่าเธอชอบมัน” ฟางเฮ้อหายใจอย่างหงุดหงิด
“ฉันชอบเขา..ฮึกๆ” อยู่ดีๆน้ำตาฉันก็ไหลออกมาอย่างไม่ทันตั้งตัวฉันซบหน้าลงบนฝ่ามือแล้วปล่อยให้น้ำตาไหล่ผ่านฝ่ามือของฉัน
“เฮ้อ!” ฟางถอนหายใจก่อนจะลากฉันให้เดินไปกับเขาฉันไม่รู้ว่าเขาจะพาฉันไปไหนเพราะฉันซบหน้าลงบนฝ่ามือ ฉันเดินตามเขามาเรื่อยๆ
“มองหน้าฉันสิ” ฟางพูดขึ้นเมื่อเราหยุดเดินได้สักพัก”เอามือออกมา” ฟางเอื้อมมือมาแกะมือของฉันออกอย่างเบามือเขาใช้นิ้วสัมพัสแก้มฉันอย่างแผ่วเบาก่อนจะไล้ไปตามแก้วเพื่อเช็ดน้ำตาให้ฉัน ฉันมองไปรอบๆก็พบว่าเขาพาฉันมาที่ลาดจอดรถ แล้วตอนนี้เราก็ยืนอยู่หน้ารถของเขา
“ฟาง ฮึกๆ..ฮึกๆ..ฉันโง่ใช่ไหม” คำพูดของฉันถูกกลืนด้วยเสียงสะอื้น
“คนมีความรักไม่ใช้คนโง่” ฟางเอ่ยเสียงเรียบขณะที่สายตายังมองมาที่แก้มของฉัน”คนที่ดูถูกความรักต่างหากคือคนโง่”
“ฉัน..ฮึกๆ..ควรทำยังไงดี..”
“ไม่ต้องทำอะไรแค่เรียนรู้ที่จะอยู่กับมันก็พอ”
“…”
“ฉันขอปลอบเธอได้ไหม”
“…” ฉันเดินเข้าไปกอดเขาโดยที่ไม่พูดอะไรบริเวณลาดจอดรถเงียบมาก มากจนฉันได้ยินเสียงสะอื้นของฉันชัดเจนฉันซบหน้าลงบนแผ่นอกกว้างของเขา ฟางลูบหัวปลอบฉันอย่างอ่อนโยน
ปื้นนนนนนนนนนนนนนนนนน!!!
เสียงแตรรถดังขึ้นทำให้ฉันกับฟางแผละออกจากกันอย่างรวดเร็วและเมื่อฉันมองไปรอบลานจากรถเพื่อหาที่มาของเสียงฉันก็เห็นรถสีดำที่ฉันเคยนั่งเมื่อสองวันก่อนเจ้าของรถจองมองมาที่ฉันด้วยสายตาอ่านยากก่อนที่รถคันนั้นจะขับออกไปอย่างรวดเร็ว
“ฉันอยากกลับบ้าน” ฉันหันไปบอกฟางก่อนจะเดินอ้อมไปเปิดประตูรถที่นั่งฝั่งข้างคนขับ
“อืม..” ฟางเดินมาเปิดประตูฝั่งคนขับหลังจากนั้นไม่นานรถก็เคลื่อนตัวออกจากลานจอดรถ
ตลอดทางฉันกับฟางแทบจะไม่พูดอะไรเลยเขาขับรถไปเงียบๆมีเพียงเสียงเพลงที่เปิดเบาๆเพื่อทำลายความเงียบในรถส่วนฉันก็นั่งเมอลอยมองถนนข้างทางเราเป็นแบบนี้กันจนมาถึงคอนโด
“ขับรถดีๆน่ะ ^^” ฉันหันไปยิ้มให้ฟางก่อนจะเปิดประตูออกจากรถ
“…” ฟางไม่ตอบอะไรเมื่อฉันปิดประตูเรียบร้อยเขาก็ขับรถออกไป ฉันได้แต่ถอนให้ใจแล้วเดินขึ้นห้องของตัวเอง
ฉันเดินเข้ามาให้ห้องอย่างซึ่มๆฉันเป็นบ้าอะไรอีกเนี้ย -_- การได้ออกไปเที่ยวทำให้ฉันเป็นทุกหนักกว่าการอยู่บ้านอีกอีตานิคเนมจะมองว่าฉันเป็นคนยังไงน่ะอยู่ๆก็ไปยืนกอดกับผู้ชายกลางลานจอดรถ อ๊ะ!!แล้วฉันจะสนใจเขาทำไมกันหมอนั้นไม่เห็นสนใจฉันบ้างเลย
“เฮ้อออ” ฉันถอนหายใจพลางเดินมานั่งที่โซฟาตัวเดิม -_- แล้วก็เอนตัวลงนอนเหมือนเดิม โทรหาไอรินดีกว่าไม่ได้คุยกับยัยนั้นนานเลย ฉันหยิบมือถือขึ้นมาค้นหาเบอร์ในเครื่องเมื่อเจอเบอร์ไอรินฉันก็กดปุ่มโทรออกทันที



ก้านกล้วย
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 7 พ.ค. 2556, 09:49:54 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 7 พ.ค. 2556, 09:49:54 น.

จำนวนการเข้าชม : 953





<< 18   20 >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account