วิกฤตร้ายล่าหัวใจนายจอมแสบ
-
Tags: วัยรุ่น
ตอน: 21
“( -_-)” มองซ้าย
“(-_- )” มองขาว
“ไม่เห็นมีอะไรเลยแฮะ” ฉันพูดกับตัวเองเบาก่อนจะปิดประตู
ปึก!
“โอ๊ย!!” ฉันร้องเสียงหลงเมื่ออยู่ๆประตูก็ถูกพลักมาโดนหัว ฉันยกมือขึ้นลูบหัวเบาๆก่อนจะมองออกไปนอกห้องแล้วฉันก็พบตัวต้นเหตุที่ทำให้หัวฉันเป็นแบบนี้ในทันที
“นิคเนม!!” ฉันมองหน้าเขาด้วยสายตาไม่ชอบใจ
“ถอย” นิคเนมพลักฉันออกให้พ้นจากประตูแล้วเดินเข้ามาในห้องอย่างไร้มารยาท เขาเดินไปนั่งที่โซฟาแล้วเอนตัวนอนลงบนนั้น
“ให้ตายเหอะ!! นี้มันเรื่องบ้าอะไรกัน....” คำด่าที่ฉันเตรียมจะพ้นใส่หน้าเขาถูกกลืนหายไปเมื่อฉันเดินเข้าไปไกลนิคเนมแล้วพบว่าบนใบหน้าของเขามีแผลผกซ้ำมากมายถ้าฉันเดาไม่ผิดฉันคิดว่าแผลพวกนี้น่าจะเกิดจากการชกต่อย -_-
“เฮ้อ!” ฉันถอนหาใจก่อนจะเดินไปหยิบถังน้ำอุ่นพร้อมอุปกรณ์ทำแผลให้เขา ฉันนั่งลงกับพื้นพร้อมกับน้ำผ้าลงไปชุบน้ำอุ่นแล้วบิดให้หมาดๆก่อนจะนำผ้าไปเช็ดหน้าเขา
ฟึ่บ!!
นิคเนมลืมตาขึ้นมาแล้วปัดมือฉันออกจากใบหน้าของเขาทำให้ผ้าที่อยู่ในมือฉันล่นไปกองอยู่กับพื้นฉันมองตามผ้าผื่นนั้นก่อนจะหันมามองหน้านิคเนม
ให้ตายสิ!!ฉันไม่เคยทำเพื่อผู้ชายคนไหนขนาดนี้มาก่อนสงสัยสิ่งที่ฉันทำมันจะมากเกินไปล่ะมั้งเขาถึงได้ทำแบบนี้กับฉัน -_-
“หึ!” ฉันแสยะยิ้มก่อนจะลุกไปหยิบผ้าผื่นนั้นแล้วโยนมันใส่หน้าของนิคเนม ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าหมอนั้นจะกล้าทำกับฉันแบบนี้
ฉันเดินมาที่ระเบียงแล้วทรุดตัวนั่งบนโซฟาที่อยู่ชานระเบียงอย่างเพลียๆ ฉันมองดูท้องฟ้าที่กำลังเปลี่ยนสีและพระอาทิตย์ที่กำลังจะลับขอบฟ้า อย่างเมอลอย
“ซีเมล์..” นิคเนมเรียกฉันเสียงแผ่ว
“…”
“ซีเมล์..” นิคเนมเรียกชื่อฉันเป็นครั้งที่สองก่อนจะเดินมานั่งข้างฉัน
“...”
“เธอคบกับไอ้ฟางจริงๆหรอ”
“…”
“ไหนเธอเคยบอกฉันว่าเธอไม่ชอบมันยังไงล่ะ”
“...”
“เธอเกลียดฉันหรอ” นิคเนมเอื้อมมือมาจับมือฉัน “เธออย่าเกลียดฉันเลยน่ะ...ได้โปรด” เขาซบหน้าลงบนไหล่ฉัน
“...”
“ฉันขอโทษ”
“O_O” ฉันหันไปมองหน้านิคเนมก่อนจะขมวดคิ้ว “ขอโทษฉันทำไม”
“ถ้าเธอตอบคำถามของฉัน แล้วฉันจะบอกเหตุผลว่าฉันขอโทษเธอทำไม” นิคเนมเงยหน้าขึ้นมาสบตาฉัน
“ถามมาสิ” พูดจบฉันก็หันหน้าไปมองวิวตรงหน้าต่อ
“เธอคิดยังไงกับไอ้ฟางหรอ”
“เขาเป็นคนน่ารัก..ฉันชอบเขา” ฉันพูดอย่างเมอลอย”เขาเป็นคนที่คอยอยู่ข้างฉันตลอดเวลาเลยแหละ”
“เธอชอบที่จะอยู่กับมันไหม” นิคเนม
“ฉันอยู่กับเขาแล้วสบายใจน่ะ” ฉันหันไปมองหน้านิคเนมแล้วก็พบว่าเขาก็มองหน้าฉันอยู่ “นายมองหน้าฉันแบบนี้ทำไมกัน”
“เธออยากรู้ใช้ไหมว่าฉันขอโทษเธอทำไม”
“อืม..” ฉันตอบอย่างระแวง
“งั้นฉันขอถามอีกคำว่าเธอคบกับมันจริงหรือป่าว”
“ถ้าคบแล้วจะทำไม ไม่คบแล้วจะทำไม” ฉันแลบลิ้นให้นิคเนมเป็นเชิงท่าทาย
“ฉันก็จะทำแบบนี้..” นิคเนมขยับเข้ามาใกล้ฉันพร้อมกับใช้แขนเกี่ยวคอของฉันก่อนจะประทบจูบลงที่ริมฝีปากของฉันอย่างรวดเร็ว
“O////O” ฉันได้แต่ซ็อกตาตั้งกำการจู่โจมของนิคเนม
“ว่าไงล่ะจะบอกฉันได้หรือยัง” นิคเนมพูดขึ้นหลังจากที่ถอนจูบออกไปแล้ว
“O/////O” ฉันจ้องหน้าเขาตาแป๋ว
“หรือจะเอาอีกทีดีฮ่ะ!!” นิคเนมพูดพลางเขยิบเข้ามาใกล้ฉันอีก
“ไม่ต้องแล้ว -////-” ฉันใช่มือยันแผงอกของเขาเบาๆ “ฉันไม่ได้คบกับฟาง...”
“^_^” นิคเนมยิ้มกว้างเหมือนกับพอใจในคำตอบของฉัน”ยื่นมือมาสิ”
“ห๊ะ? ยื่นมือไปทำไม่อ่ะ” ฉันถามอย่างสงสัย
“บอกให้ยื่นมาก็ยื่นมาเหอะน่า” พูดจบนิคเนมก็ดึงมือฉันแล้วจับให้ฉันแบมือ
“O_O” ฉันได้แต่มองการกระทำของเขาอย่างไม่เข้าใจ
นิคเนมจับมือฉันไว้ด้วยมือข้างซ้ายและเขาใช้มือข้างขวาล่วงเข้าไปในกางเกงก่อนจะกำอะไรบอกอย่างออกมานิคเนมมองหน้าฉันด้วยแววตาอ่อนโยนก่อนจะวางของที่กำอยู่ในมือวางไว้บนมือของฉันจากนั้นเขาก็จับมือฉันให้กำไว้ด้วยการกุมมือฉันไว้หลวมๆ
“นายทำอะไรน่ะ” ฉันยังคงไม่เข้าใจกับสิ่งที่เขากำลังจะสื่อ
“ลองแบมือดูสิ” เขาปล่อยมือฉันออก
“ไม่เห็นมีอะไรเลย” ฉันหันไปเหล่มองนิคเนมอย่างหงุดหงิดไอ้บ้านี้มันจะเล่นอะไรอีกล่ะเนี้ย -_-
“เธอมองไม่เห็นหรอ” นิคเนมกระตุกยิ้มที่มุมปากอย่างเจ้าเล่ห์
“(-_- )” มองขาว
“ไม่เห็นมีอะไรเลยแฮะ” ฉันพูดกับตัวเองเบาก่อนจะปิดประตู
ปึก!
“โอ๊ย!!” ฉันร้องเสียงหลงเมื่ออยู่ๆประตูก็ถูกพลักมาโดนหัว ฉันยกมือขึ้นลูบหัวเบาๆก่อนจะมองออกไปนอกห้องแล้วฉันก็พบตัวต้นเหตุที่ทำให้หัวฉันเป็นแบบนี้ในทันที
“นิคเนม!!” ฉันมองหน้าเขาด้วยสายตาไม่ชอบใจ
“ถอย” นิคเนมพลักฉันออกให้พ้นจากประตูแล้วเดินเข้ามาในห้องอย่างไร้มารยาท เขาเดินไปนั่งที่โซฟาแล้วเอนตัวนอนลงบนนั้น
“ให้ตายเหอะ!! นี้มันเรื่องบ้าอะไรกัน....” คำด่าที่ฉันเตรียมจะพ้นใส่หน้าเขาถูกกลืนหายไปเมื่อฉันเดินเข้าไปไกลนิคเนมแล้วพบว่าบนใบหน้าของเขามีแผลผกซ้ำมากมายถ้าฉันเดาไม่ผิดฉันคิดว่าแผลพวกนี้น่าจะเกิดจากการชกต่อย -_-
“เฮ้อ!” ฉันถอนหาใจก่อนจะเดินไปหยิบถังน้ำอุ่นพร้อมอุปกรณ์ทำแผลให้เขา ฉันนั่งลงกับพื้นพร้อมกับน้ำผ้าลงไปชุบน้ำอุ่นแล้วบิดให้หมาดๆก่อนจะนำผ้าไปเช็ดหน้าเขา
ฟึ่บ!!
นิคเนมลืมตาขึ้นมาแล้วปัดมือฉันออกจากใบหน้าของเขาทำให้ผ้าที่อยู่ในมือฉันล่นไปกองอยู่กับพื้นฉันมองตามผ้าผื่นนั้นก่อนจะหันมามองหน้านิคเนม
ให้ตายสิ!!ฉันไม่เคยทำเพื่อผู้ชายคนไหนขนาดนี้มาก่อนสงสัยสิ่งที่ฉันทำมันจะมากเกินไปล่ะมั้งเขาถึงได้ทำแบบนี้กับฉัน -_-
“หึ!” ฉันแสยะยิ้มก่อนจะลุกไปหยิบผ้าผื่นนั้นแล้วโยนมันใส่หน้าของนิคเนม ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าหมอนั้นจะกล้าทำกับฉันแบบนี้
ฉันเดินมาที่ระเบียงแล้วทรุดตัวนั่งบนโซฟาที่อยู่ชานระเบียงอย่างเพลียๆ ฉันมองดูท้องฟ้าที่กำลังเปลี่ยนสีและพระอาทิตย์ที่กำลังจะลับขอบฟ้า อย่างเมอลอย
“ซีเมล์..” นิคเนมเรียกฉันเสียงแผ่ว
“…”
“ซีเมล์..” นิคเนมเรียกชื่อฉันเป็นครั้งที่สองก่อนจะเดินมานั่งข้างฉัน
“...”
“เธอคบกับไอ้ฟางจริงๆหรอ”
“…”
“ไหนเธอเคยบอกฉันว่าเธอไม่ชอบมันยังไงล่ะ”
“...”
“เธอเกลียดฉันหรอ” นิคเนมเอื้อมมือมาจับมือฉัน “เธออย่าเกลียดฉันเลยน่ะ...ได้โปรด” เขาซบหน้าลงบนไหล่ฉัน
“...”
“ฉันขอโทษ”
“O_O” ฉันหันไปมองหน้านิคเนมก่อนจะขมวดคิ้ว “ขอโทษฉันทำไม”
“ถ้าเธอตอบคำถามของฉัน แล้วฉันจะบอกเหตุผลว่าฉันขอโทษเธอทำไม” นิคเนมเงยหน้าขึ้นมาสบตาฉัน
“ถามมาสิ” พูดจบฉันก็หันหน้าไปมองวิวตรงหน้าต่อ
“เธอคิดยังไงกับไอ้ฟางหรอ”
“เขาเป็นคนน่ารัก..ฉันชอบเขา” ฉันพูดอย่างเมอลอย”เขาเป็นคนที่คอยอยู่ข้างฉันตลอดเวลาเลยแหละ”
“เธอชอบที่จะอยู่กับมันไหม” นิคเนม
“ฉันอยู่กับเขาแล้วสบายใจน่ะ” ฉันหันไปมองหน้านิคเนมแล้วก็พบว่าเขาก็มองหน้าฉันอยู่ “นายมองหน้าฉันแบบนี้ทำไมกัน”
“เธออยากรู้ใช้ไหมว่าฉันขอโทษเธอทำไม”
“อืม..” ฉันตอบอย่างระแวง
“งั้นฉันขอถามอีกคำว่าเธอคบกับมันจริงหรือป่าว”
“ถ้าคบแล้วจะทำไม ไม่คบแล้วจะทำไม” ฉันแลบลิ้นให้นิคเนมเป็นเชิงท่าทาย
“ฉันก็จะทำแบบนี้..” นิคเนมขยับเข้ามาใกล้ฉันพร้อมกับใช้แขนเกี่ยวคอของฉันก่อนจะประทบจูบลงที่ริมฝีปากของฉันอย่างรวดเร็ว
“O////O” ฉันได้แต่ซ็อกตาตั้งกำการจู่โจมของนิคเนม
“ว่าไงล่ะจะบอกฉันได้หรือยัง” นิคเนมพูดขึ้นหลังจากที่ถอนจูบออกไปแล้ว
“O/////O” ฉันจ้องหน้าเขาตาแป๋ว
“หรือจะเอาอีกทีดีฮ่ะ!!” นิคเนมพูดพลางเขยิบเข้ามาใกล้ฉันอีก
“ไม่ต้องแล้ว -////-” ฉันใช่มือยันแผงอกของเขาเบาๆ “ฉันไม่ได้คบกับฟาง...”
“^_^” นิคเนมยิ้มกว้างเหมือนกับพอใจในคำตอบของฉัน”ยื่นมือมาสิ”
“ห๊ะ? ยื่นมือไปทำไม่อ่ะ” ฉันถามอย่างสงสัย
“บอกให้ยื่นมาก็ยื่นมาเหอะน่า” พูดจบนิคเนมก็ดึงมือฉันแล้วจับให้ฉันแบมือ
“O_O” ฉันได้แต่มองการกระทำของเขาอย่างไม่เข้าใจ
นิคเนมจับมือฉันไว้ด้วยมือข้างซ้ายและเขาใช้มือข้างขวาล่วงเข้าไปในกางเกงก่อนจะกำอะไรบอกอย่างออกมานิคเนมมองหน้าฉันด้วยแววตาอ่อนโยนก่อนจะวางของที่กำอยู่ในมือวางไว้บนมือของฉันจากนั้นเขาก็จับมือฉันให้กำไว้ด้วยการกุมมือฉันไว้หลวมๆ
“นายทำอะไรน่ะ” ฉันยังคงไม่เข้าใจกับสิ่งที่เขากำลังจะสื่อ
“ลองแบมือดูสิ” เขาปล่อยมือฉันออก
“ไม่เห็นมีอะไรเลย” ฉันหันไปเหล่มองนิคเนมอย่างหงุดหงิดไอ้บ้านี้มันจะเล่นอะไรอีกล่ะเนี้ย -_-
“เธอมองไม่เห็นหรอ” นิคเนมกระตุกยิ้มที่มุมปากอย่างเจ้าเล่ห์
ก้านกล้วย เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 7 พ.ค. 2556, 09:51:36 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 7 พ.ค. 2556, 09:51:36 น.
จำนวนการเข้าชม : 827
| << 20 | 22 >> |