Delusion เหลี่ยมรัก เล่ห์ลวง
(เรื่องต่อจาก Asylum หรือ ในกรงเพลิง สนพ.อินเลิฟ)


วุฒิสมาชิกแคเทรียน เนลีคาห์น แห่ง ดาวเคราะห์บาโรว์ ถูกลักพาตัวระหว่างเดินทางกลับบ้าน เมื่อฟื้นขึ้นมาอีกครั้งก็พบว่่าตนเองกลายเป็นหนึ่งในหญิงสาวที่กลายเป็นสินค้าของ เอธาน เฌอราส หนึ่งในผู้มีอิทธิพลของกลุ่มเครส และได้ทราบว่าเขาจะขายเธอให้แก่ผู้ที่ให้ราคาดีที่สุด!

Tags: ต่างดาว, เซเฟรัส, คีเรี่ยน, ยูรัส, แคเทรียน

ตอน: Prologue


จะทำอย่างไรดี!?

อากาศเย็นฉ่ำจากเครื่องปรับอุณหภูมิในห้องมิได้ช่วยให้เม็ดเหงื่อที่ผุดขึ้นบนหน้าผากมนเหือดแห้งลงสักหยดเดียว มือขาวจัดเปียกชื้นบนตักกำแน่นจนเล็บที่ตัดสั้นจิกผิวเนื้อฝ่ามืออ่อนนุ่มด้วยความร้อนรนกระวนกระวายใจ ริมฝีปากบางนุ่มละมุนเม้มเข้าหากันแน่นเป็นเส้นตรง ขณะนัยน์ตาสีฟ้าอ่อนจางละม้ายก้อนน้ำแข็งเปี่ยมแววหวาดหวั่นหลังแว่นตากรอบทองรูปไข่กวาดมองรอบกายอย่างระมัดระวัง ไม่นานหล่อนก็หยุดความสนใจไว้ที่ช่องประตูซึ่งปรากฏขึ้นเมื่อมีแสงลอดผ่านเข้ามาจนมองเห็นกรอบโค้งทรงวงรีได้ชัดเจน

หญิงสาวพยายามสะกดอารมณ์ให้สงบเยือกเย็นลงตามปกติวิสัยที่เคยเป็นมาขณะรอคอยสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อไป หากการถูกลักพาตัวด้วยการวางยาสลบในยานพาหนะระหว่างเดินทางกลับที่พักหลังเพิ่มเติมแก้ไขเนื้อหาในหนังสือสารานุกรมทางช้าง เผือกซึ่งเป็นงานหลักของวันเสร็จสิ้นลง และตื่นขึ้นมาพบตนเองในห้องว่างเปล่าที่มีเพียงโต๊ะกับเก้าอี้สองตัวทำให้ข่มความโกรธได้ยากยิ่ง

โดยเฉพาะเมื่อมีผู้ชายหน้าตาเข้มดุเหมือนสลัดอวกาศยืนมองอยู่แบบนี้!

ร่างสูงใหญ่ในเสื้อยืดแขนยาวสีขาวเทากระดำกระด่างคู่กับกางเกงผ้าสีดำยาวกรอมรองเท้าบู๊ตหนังเต็มไปด้วยรอยถลอกที่ยืนคาช่องประตูเดินตรงมาหาเธออย่างใจเย็นไม่รีบร้อนราวกับมีเวลาทั้งจักรวาลให้ผลาญเล่น กิริยาเรื่อยเฉื่อยนั้นเอื้อให้ดวงตาสีอ่อนจางของร่างเพรียวบอบบางพิจารณาการแต่งกายที่ผ่านการใช้งานอย่างหนักหน่วงสมบุกสมบันได้ตามสบาย

สภาพอันย่ำแย่ปราศจากความเรียบร้อยนั้นเผยตัวตนและสถานะของผู้มาใหม่ให้คนมองนึกไม่ชอบใจมากขึ้นเรื่อยๆ ทุกฝีก้าวที่ใกล้เข้ามายิ่งอำนวยให้เห็นใบหน้าของอีกฝ่ายชัดเจนขึ้น

ดวงหน้าคมเข้มสีแทนที่เกือบเป็นสีน้ำตาลอ่อนถูกปกคลุมด้วยหนวดเคราสีดำสนิทจนดูกร้านแกร่งน่าหวั่นเกรง เรือนร่างสูงใหญ่ในเสื้อผ้าเก่าโทรมเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อตึงแน่นเป็นมัดๆ ตอกย้ำให้แน่ใจว่าชายหนุ่มตรงหน้าเป็นพวกใช้แรงงานมากกว่าสมอง แถมรอยแผลเป็นเก่านูนเล็กน้อยสีอ่อนจางยาวราวๆหนึ่งนิ้วครึ่งเหนือคิ้วซ้ายก็ช่วยป่าวประกาศชัดแจ้งว่าเขามิใช่สุภาพชนที่นิยมการเจรจาอย่างสันติวิธีแน่นอน

ลักษณะดุดันกร้าวแกร่งของอีกฝ่ายเร่งให้แคเทรียนยืดหลังตรงให้ดูมั่นคงไม่คลอนแคลน ก่อนสบเข้ากับนัยน์ตาสีน้ำเงินเข้มสวยสดใสละม้ายอัญมณีราคาแพงหากเปี่ยมแววเย็นชาที่ส่งกระแสเย็นยะเยือกไปตามสันหลังจนเผลอบีบมือเข้าหากัน ทว่านิสัยส่วนตัวซึ่งเปี่ยมล้นไปด้วยระเบียบวินัยและทัศนคติที่ยึดถือยังคงฉุดรั้งสติปัญญากับความมั่นใจของหญิงสาวให้ปักหลักนิ่งอยู่ได้

“ลักพาตัวฉันมาต้องการอะไรกันแน่”

วุฒิสมาชิกสาวของสมาพันธ์จากดาวการศึกษาอันดับหนึ่งแห่งดาราจักรเซเฟรัสนั่งนิ่งรอฟังคำตอบ หลังตั้งคำถามด้วยภาษาสากลที่ใช้กันอย่างแพร่หลายบนดาวเคราะห์ที่มีผู้อาศัยทุกดวง หากอีกฝ่ายก็มิได้เปิดปากพูดคำใดออกมานอกเหนือไปจากคิ้วเข้มที่ขมวดเข้าหากันยามได้ยินคำถามของเธอ

“อ้อ! คงจะบอกไม่ได้สินะ อย่างเธอคงไม่รู้เหตุผลที่ฉันต้องมาอยู่ที่นี่แน่” แคเทรียนเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชาขณะปรายตาอย่างดูแคลนไปยังใบหน้าที่เต็มไปด้วยหนวดเคราละม้ายโจรสลัดอวกาศของคนนั่งตรงข้าม นึกขุ่นเคืองขึ้นมาทันทีเมื่อแน่ใจว่าตัวการใหญ่ที่ออกคำสั่งจับเธอมาไม่ยอมโผล่หน้าออกมาให้เห็นแต่กลับส่งลูกน้องมาเป็นตัวแทนเจรจา

ในเมื่อเป็นแบบนี้ก็คงไม่ต้องเกลี้ยกล่อมให้เสียเวลา...

“ต้องการเงินเท่าไรก็บอกมา สิบล้านเซเฟสพอหรือเปล่า”

ประกายแพรวพราวขบขันในดวงตาสีน้ำเงินแซฟไฟร์วาบขึ้นมาให้หญิงสาวต้องรีบข่มอารมณ์ไว้ในใจ ระงับความอยากอธิบายให้ผู้ชายร่างใหญ่ไร้สมองตรงข้ามฟังถึงเงินจำนวนมหาศาลที่เพิ่งเสนอไปเมื่อครู่ แน่ใจว่าในห้องนี้จะมีการติดตั้งกล่องวงจรปิดให้คนเป็นนายได้คอยเฝ้ามองพฤติกรรมของเธออยู่ที่ไหนสักแห่ง ทว่ายิ่งคิดก็ยิ่งหงุดหงิดที่จะต้องมานั่งตกลงกับพวกไร้สมองให้เสียเวลาอันมีค่าของตนเอง

“ว่าอย่างไรล่ะ หรือว่าฉันต้องรอให้เจ้านายของเธอมาเสียก่อนถึงจะได้คุยกันให้จบเรื่อง”

“ไม่จำเป็น คุณสามารถตกลงกับผมได้ในเวลานี้เลย ท่านวุฒิสมาชิกเนลีคาห์น”

น้ำเสียงทุ้มลึกนุ่มนวลตอบกลับมาเป็นภาษาเดียวกันได้จังหวะจะโคนถูกต้องตามหลักไวยากรณ์เยี่ยงผู้ได้รับการศึกษามาเป็นอย่างดีส่งผลให้หญิงสาวชะงักจ้องหน้าคู่สนทนาอย่างคาดไม่ถึง แม้ดาวเคราะห์ทุกดวงในกาแล็กซีจะมีการศึกษาภาคบังคับซึ่งกำหนดให้ประชากรเรียนภาษาเซเฟร่าเป็นพื้นฐาน แต่ใช่ว่าทุกคนจะสามารถเลือกใช้ถ้อยคำสุภาพอันเป็นระดับที่ยอมรับนับถือในสังคมได้คล่องแคล่วเหมาะสมควบคู่ไปกับสำเนียงไพเราะเสนาะหูเช่นนี้

คิ้วเรียวสีทองคำขาวขมวดเข้าหากัน เมื่อตระหนักว่าบุรุษร่างสูงใหญ่ตรงหน้ามิใช่ผู้ใช้แรงงานธรรมดาตามที่ได้ประเมินไว้แต่แรก ความเด็ดขาดและใจเย็นที่แฝงมาในคำพูดเรียบสงบของอีกฝ่ายบอกชัดว่าเขาคุ้นเคยกับการใช้อำนาจในมือเป็นอย่างดี และอิริยาบถปล่อยกายตามสบายราวกับพวกนักศึกษานั่งอยู่ในร้านกาแฟริมถนนยามบ่ายนั่นก็ไม่น่าไว้ใจเลยสักนิด

ผู้ชายคนนี้เป็นใครกันแน่?

“ถ้าอย่างนั้นคุณคงจะอธิบายให้ฉันฟังถึงจุดประสงค์ที่ทำให้คุณลักพาตัวฉันมากักขังไว้ที่นี่ได้” วุฒิสมาชิกสาวถามขึ้นอีกครั้งเมื่อรวบรวมชิ้นส่วนรายละเอียดในสมองเข้ามาประกอบกันได้บ้างแล้วด้วยสรรพนามเรียกขานอีกฝ่ายที่เปลี่ยนไปโดยอัตโนมัติ ดวงตาสีไอซ์บลูจับจ้องอีกฝ่ายอย่างระมัดระวังพลางใคร่ครวญถึงสาเหตุที่ทำให้ตนเองต้องมาอยู่ในสถานที่แห่งนี้ไปพร้อมกัน

“น่าแปลกนะที่คุณเลือกคำถามไม่เข้าท่าขึ้นมาถามผม อันที่จริงผมค่อนข้างประหลาดใจทีเดียวที่คุณยังคิดไม่ออกว่าเพราะอะไรตัวคุณเองถึงได้ตกที่นั่งลำบากอยู่ในขณะนี้”

คำพูดเนิบเนือยสุภาพหากเต็มไปด้วยการเยาะหยันสวนกลับแทบจะทันทีที่หญิงสาวจบประโยค คิ้วเข้มดำเลิกขึ้นอย่างเสแสร้งราวกับต้องการยั่วโทสะคนฟังให้หลุดจากการควบคุมตนเองก่อนจะวางตลับกลมสีเงินวาววับที่มีรัศมีไม่เกินสองข้อนิ้วไว้เบื้องหน้าหล่อน

“กินซะ”

“แล้วมันคืออะไรกันล่ะ”

แคเทรียนพินิจพิจารณาตลับเบื้องหน้าอย่างระมัดระวังโดยไม่คิดจะแตะต้อง ทั้งการกระทำและคำพูดของชายหนุ่มสร้างความสับสนให้จนไม่อาจทำความเข้าใจได้ นึกไม่ออกเลยสักนิดว่าตนเองเคยสร้างความโกรธแค้นให้อีกฝ่ายมากถึงขนาดที่ต้องลัก พาตัวมากักขังไว้แบบนี้ แถมสิ่งของภายในที่ไม่รู้ว่าคืออะไรตรงหน้าก็น่าสงสัยและมีทีท่าว่าจะเป็นอันตรายไม่น่าทดสอบเลยสักนิด

แววหัวเราะร้ายในดวงตาของชายหนุ่มขณะมองหล่อนยิ่งทำให้วุฒิสมาชิกสาวไม่คิดแตะต้องของภายในตลับแม้เพียงปลายนิ้ว ดวงหน้างดงามเคร่งขรึมด้วยทรงผมตลบสูงเก็บเรียบร้อยหมดจดส่ายไปมาเล็กน้อยให้เขาเห็นโดยไม่เอ่ยปาก ก้อนเนื้อในอกเต้นแรงด้วยความหวาดเกรงเพราะไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจะทำอย่างไรต่อไปเมื่อตนเองปฏิเสธ

“แน่ใจหรือ...” หางเสียงลากยาวราวกับกำลังรื่นเริงกับความคิดอย่างใดอย่างหนึ่งของร่างสูงใหญ่ก่อกวนสติให้คลางแคลงขึ้นมาอีกครั้ง หากหญิงสาวยังคงยืนยันคำเดิมหนักแน่นไม่เปลี่ยนแปลง

“ฉันไม่กินสิ่งที่ไม่รู้จักเด็ดขาด!”

“ตามใจคุณ” ไหล่กว้างไหวนิดๆบอกให้รู้ว่าเขาก็ไม่คิดจะบังคับเธอให้ทำในสิ่งที่ไม่ต้องการ

หญิงสาวเริ่มรู้สึกคลายใจลงบ้างเมื่ออีกฝ่ายมิได้มีทีท่าว่าจะใช้ความรุนแรงบีบบังคับจนสู้ไม่ได้ เพราะหากใช้สมองปะทะกันแล้วเธอแน่ใจว่าตนเองจะไม่เพลี่ยงพล้ำเสียทีใครง่ายๆเป็นอันขาด

ทว่าคำพูดเยาะหยันต่อมากลับส่งผลให้เลือดในกายแคเทรียนเย็นเฉียบเป็นน้ำแข็งในบัดดล!

“ถ้าคุณมั่นใจว่าสามารถควบคุมร่างกายตัวเองไม่ให้เกิดการปฏิสนธิขึ้นภายในเวลาหกเดือนนับจากนี้โดยที่อีกฝ่ายไม่เบื่อจนปล่อยคุณเป็นอิสระไปเสียก่อน ก็ถือว่าโชคช่วยอย่างที่สุดแล้ว ผมหวังว่าคุณจะควบคุมสติให้เยือกเย็นอยู่ได้จนถึงตอนนั้นนะ ท่านวุฒิสมาชิก”




TBC.




กลับมาแล้วค่ะ ^ o ^

หายไปนานเลย มีคนคิดถึงกันบ้างมั้ยเอ่ย

กลับมาคราวนี้ ปุณเอานิยายเรื่องต่อจาก Asylum หรือ ในกรงเพลิง มาฝากนะคะ ใครที่ยังข้องใจถึงปัญหาที่ยังไม่ได้เฉลยในเรื่องนั้น เชิญติดตามต่อได้เลยค่ะ

ถ้าพบรายละเอียดอะไรแตกต่างหรือไม่เหมือนใน Asylum ที่เคยโพสต์หรือฉบับพิมพ์บ้าง ก็ขอทำความเข้าใจก่อนว่าเรื่องนี้ยังเขียนไม่จบ ยังมิได้ตรวจแก้เน้อ

หรือถ้าหากยังไม่เคยอ่านเรื่องแรกมาก่อน ขอแนะนำให้ไปซื้ออ่านเลยค่ะ สนุกน้า 55555 (โฆษณาหน้าด้านๆกันเลยทีเดียว)

แต่ถึงไม่ได้อ่าน Asylum ก็อ่านเรื่องนี้ได้รู้เรื่องค่ะ พระเอกนางเอกไม่ใช่คู่เดิม ถึงจะมีพลอตต่อเนื่องกันมา แต่ก็มีการบอกเล่าเหตุการณ์จากเรื่องก่อนไว้อย่างย่อๆในเรื่องแล้ว

สำหรับเรื่องนี้เขียนสต็อกไว้บ้างแล้ว คิดว่าน่าจะสามารถมาโพสต์ให้อ่านกันได้เป็นระยะ ถึงจะไม่ถี่นักก็ตาม

ช่วงนี้ยุ่งมากมายค่ะ อย่าเพิ่งหนีหายกันไปหมด ทิ้งให้ปุณเฝ้านิยายอยู่คนเดียวเลยนะคะ

แล้วพบกันตอนหน้าค่ะ




ปุณณารมย์
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 11 มิ.ย. 2556, 17:59:38 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 11 มิ.ย. 2556, 18:01:01 น.

จำนวนการเข้าชม : 1433





   ตอนที่ 1 >>
รักเร่ 11 มิ.ย. 2556, 20:38:27 น.
ติดตามต่อจากเรื่อง Asylum, ค่า


คิมหันตุ์ 11 มิ.ย. 2556, 21:34:33 น.
ว๊าววววววกลับมาแล้ว ลงชื่อรอเลยจ้า


minafiba 11 มิ.ย. 2556, 23:02:10 น.
ดีใจจัง ได้อ่านนิยายสนุกๆอีกแล้ว.


Auuuu 18 มิ.ย. 2556, 22:30:30 น.
มาตามเกาะขอบหน้ากระดาษเลยค่า ^^


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account