Delusion เหลี่ยมรัก เล่ห์ลวง
(เรื่องต่อจาก Asylum หรือ ในกรงเพลิง สนพ.อินเลิฟ)


วุฒิสมาชิกแคเทรียน เนลีคาห์น แห่ง ดาวเคราะห์บาโรว์ ถูกลักพาตัวระหว่างเดินทางกลับบ้าน เมื่อฟื้นขึ้นมาอีกครั้งก็พบว่่าตนเองกลายเป็นหนึ่งในหญิงสาวที่กลายเป็นสินค้าของ เอธาน เฌอราส หนึ่งในผู้มีอิทธิพลของกลุ่มเครส และได้ทราบว่าเขาจะขายเธอให้แก่ผู้ที่ให้ราคาดีที่สุด!

Tags: ต่างดาว, เซเฟรัส, คีเรี่ยน, ยูรัส, แคเทรียน

ตอน: ตอนที่ 1

“ยานพาหนะโบราณจากทางช้างเผือกที่มีชื่อว่า รถยนต์ ซึ่งกำลังเป็นที่นิยมอย่างลับๆในกลุ่มคนผู้คลั่งไคล้ความเร็วขณะนี้ ถูกสั่งห้ามนำเข้าดาวเคราะห์ส่วนใหญ่ และเจ้าหน้าที่ศุลกากรของดาวเคราะห์แต่ละดวงเริ่มทำการตรวจค้นแหล่งต้องสงสัยเพื่อนำไปทำลายอย่างเข้มงวด ภายหลังจากที่คณะกรรมการตรวจสอบคุณภาพสินค้าออกมาแถลงว่าเป็นอันตรายต่อชีวิตของผู้ขับขี่ รวมทั้งก่อความเสียหายให้แก่บุคคลและทรัพย์สินส่วนใหญ่ ระหว่างนี้วุฒิสมาชิกหลายท่านของสมาพันธ์กำลังเตรียมเสนอกฎหมายห้ามมิให้นำเข้ามาในดาราจักรเซเฟรัสเช่นเดียวกับสินค้าอีกหลายรายการภายในเดือนหน้า”

น่าเบื่อ…

ริมฝีปากบางของชายหนุ่มวัยต้นสามสิบเหยียดออกนิดๆอย่างรำคาญใจพร้อมสั่งเปลี่ยนช่องสัญญาณทันทีที่รู้ว่าสถานีข่าวกำลังนำเสนอสิ่งใด นัยน์ตาสีเขียวมรกตหรี่ลงขณะเฟ้นหาข่าวสารใหม่ๆที่มีเนื้อหาสาระน่าสนใจมากกว่าสิ่งที่รู้อยู่แล้ว ก่อนชะงักเมื่อเห็นภาพถ่ายและภาพเคลื่อนไหวของบุคคลที่ฉายสลับกับเสียงรายงานหนักแน่นมั่นคงของผู้ประกาศข่าวอยู่ที่มุมจอด้านบน นิ้วเรียวยาวเจียนเล็บมนสะอาดเรียบร้อยตามลักษณะคนที่ไม่เคยใช้แรงงานรีบกดแป้นควบคุมซึ่งฝังตัวอยู่ในที่ท้าวแขนเก้าอี้เพื่อสั่งให้ดึงกรอบสี่เหลี่ยมขนาดเล็กให้ขยายใหญ่เต็มจอภาพบางเฉียบราวกับแผ่นกระดาษอย่างรวดเร็ว

“เจ้าหน้าที่ในทีมสืบสวนของดาวอาริออสจะเริ่มทำการสอบปากคำ ลิสโต เคอร์กิส ผู้ต้องหาในคดีจ้างวานและบงการฆ่า ไซเร็ค อิลราซาน นักธุรกิจเจ้าของกิจการโทรคมนาคมยักษ์ใหญ่ทันทีที่เขาออกจากโรงพยาบาลภายในวันนี้ โดยทนายของผู้ต้องหาเตรียมตัวเข้าร่วมฟังการสอบปากคำครั้งนี้ด้วย” ผู้ประกาศข่าวชายรายงานให้ผู้ชมทางบ้านทราบก่อนจะหันไปทางผู้ประกาศข่าวหญิงคู่หูแล้วแสดงทรรศนะของตนเองตามลักษณะสบายๆของรายการที่ออกอากาศในยามดึก “จับได้คาหนังคาเขาขนาดนี้คงจะรอดยากนะครับ”

“ก็คงยากจริงอย่างที่คุณพูด แต่เราต้องดูกันต่อไปว่าเรื่องนี้จะจบลงด้วยดี หรือมีอะไรพลิกผันให้เจ้าหน้าที่ต้องทำงานหนักกว่าเดิม เอาล่ะค่ะ ไปที่ข่าวต่อไปกันเลยนะคะ ข่าวนี้ทุกท่านคงจะชอบใจกันไม่มากก็น้อย…”

ยูรัสเลิกสนใจหัวข้อที่เสียงหวานกำลังนำเสนอชั่วคราว สมองหวนคิดถึงบทสนทนาของตนเองกับเพื่อนรุ่นน้องผู้ตกเป็นเป้าสังหารในข่าวภายหลังจากเหตุการณ์อันตรายผ่านไปครึ่งสัปดาห์ การบาดเจ็บของนักธุรกิจหนุ่มรุ่นน้องก่อความอัศจรรย์ใจให้เขามากที่สามารถรอดชีวิตจากการถูกรุมทำร้ายร่างกายอย่างหนักหน่วงรุนแรงมาได้โดยไม่ตกอยู่ในสภาพสาหัสปางตายเมื่อเจ้าหน้าที่เข้าไปช่วยเหลือพร้อมนำตัวออกมาจากโรงงานที่เกิดเหตุ

อย่างน้อยไซเร็คก็เป็นข้อพิสูจน์อย่างดีว่าชาวคีเรี่ยนแท้นั้นมีร่างกายแข็งแกร่งแค่ไหน…

‘ต้องขอบคุณเธรอนที่ตามไปช่วยผมทันเวลา ถึงหมอนั่นจะช้าไปมากก็เถอะ’

ใบหน้าฟกช้ำของชายหนุ่มร่างสูงเพรียวผู้ถูกพันลำตัวไว้ด้วยผ้าพันแผลเพื่อประคองกระดูกซี่โครงทั้งสี่ซี่ที่ศัลยแพทย์มือดีประจำโรงพยาบาลชื่อดังบนดาวอาริออสและอุปกรณ์ทางการแพทย์อันทันสมัยช่วยประสานดูซีดเซียวกว่าเดิมหลายเท่า ร่องรอยความเจ็บปวดปรากฏขึ้นในดวงตาสีน้ำเงินเข้มจัดทุกครั้งที่เขาขยับตัวจนได้แต่นั่งเอนๆพิงหมอนบริเวณหัวเตียงผิดจากมารยาทดีงามเหมาะสมตามปกติของเจ้าตัวมาก หากมันก็ไม่สร้างความประหลาดใจให้เขามากเท่ากับแผนการที่อีกฝ่ายถ่ายทอดให้ฟังจนหมดเปลือก

‘ฉันไม่เข้าใจความหุนหันพลันแล่นของพวกนายเลยจริงๆ’ วุฒิสมาชิกหนุ่มเอ่ยเสียงเบาละม้ายพึมพำกับตนเองก่อนขมวดคิ้วจ้องมองคู่สนทนาอย่างไม่เห็นด้วยนัก ‘นายเคยคิดบ้างไหมว่าถ้าเธรอนไปไม่ทัน อะไรจะเกิดขึ้น’

‘ครับ’ เพื่อนรุ่นน้องผงกศีรษะรับแล้วกล่าวติดตลก ‘ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะฝากชีวิตไว้ในมือคนอื่น โดยเฉพาะมือของไอ้บ้าที่เห็นการเสี่ยงอันตรายเป็นเรื่องสนุกอย่างเธรอน แต่ผมก็มีเวลาทำความคุ้นเคยกับมันมาหลายปีแล้ว’

คำตอบของอีกฝ่ายส่งผลให้คนฟังส่ายศีรษะอย่างอ่อนใจไปกับพฤติกรรมการใช้ตัวเองเป็นเหยื่อล่อให้ศัตรูเข้ามาติดกับด้วยการมอบความไว้วางใจอย่างเต็มที่ให้กับพ่อค้าอาวุธหนุ่มที่คาดเดาใจได้ยากลำบากของไซเร็ค แม้จะเป็นเพื่อนสนิทที่รู้จักคบหากันมากว่าสิบปีจนแทบไม่ต้องเอ่ยปากก็สามารถเข้าใจกันในไม่กี่วินาทีที่สบตากัน หากในความเห็นส่วนตัวของเขานั้นมันไม่ต่างอะไรกับการเดินทางไปกับยานอวกาศที่เครื่องยนต์มีปัญหาโดยไม่มียานช่วยชีวิตสำรองอยู่เลยสักลำเดียว

กระนั้นชายหนุ่มก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป…

ไม่มีประโยชน์ที่จะตำหนิติเตียนความไม่เหมาะสมในการเสี่ยงอย่างไม่เข้าท่าของอีกฝ่าย ในเมื่อไซเร็คยังคงอยู่รอดปลอด ภัยพอที่จะเป็นผู้สนับสนุนทางการเงินและแลกเปลี่ยนผลประโยชน์กันตามสมควร ตราบเท่าที่เขายังดำรงตำแหน่งเป็นวุฒิสมาชิกอยู่…

เสียงเพลงจบการประกาศข่าวกึ่งสนทนาตามสบายที่แทรกผ่านเข้ามาในโสตประสาทช่วยดึงความสนใจของยูรัสให้กลับสู่จอภาพเบื้องหน้าอีกครั้ง มือใหญ่ได้รูปเริ่มเปลี่ยนช่องสถานีไปเรื่อยๆจนกระทั่งมีการขัดจังหวะจากเมนเฟรมคอมพิวเตอร์ในที่สุด

“มีการติดต่อเข้ามาจากคุณเนลีคาห์นค่ะ จะตอบรับไหมคะ”

คิ้วสีน้ำตาลขมวดเข้าหากันเล็กน้อยจนใบหน้าคมคายเคร่งขรึมขึ้นยามคำรายงานกึ่งคำถามของแม่สาวสมองกลเสียงแหบเซ็กซี่ผู้ปราศจากร่างจบลง นึกประหลาดใจกับการติดต่อเข้ามากลางดึกของคนที่น่าจะเข้านอนไปเมื่อหลายชั่วโมงก่อนไม่น้อย เพราะเมื่อพิจารณาจากความไม่พอใจของอีกฝ่ายหลังเสร็จสิ้นการปะทะคารมกลางที่ประชุมใหญ่ของสภาครั้งล่าสุดชายหนุ่มก็ไม่คิดว่าหล่อนจะอยากสนทนากับเขาอีก

ผู้หญิงหัวดื้อเย็นชายึดถือกฎระเบียบเหนียวแน่นอย่างเนลีคาห์นจะต้องมีปัญหาสำคัญจึงเป็นฝ่ายติดต่อมาในยามวิกาลเช่นนี้แน่!

ร่างสูงเพรียวในชุดนอนที่คลุมทับด้วยเสื้อคลุมผ้าไหมสีฟ้าเทาผูกเอวเรียบร้อยขยับกายเปลี่ยนท่านั่งเอนหลังตามสบายให้ดูสำรวมมากกว่าเดิมพร้อมกดปุ่มตอบรับมิให้อีกฝ่ายต้องรอคอยนานเกินควร

ทว่าสิ่งที่ปรากฏขึ้นตรงหน้ากลับมิใช่คนที่คาดไว้…

ภาพสามมิติของสตรีวัยยี่สิบปลายๆเจ้าของกิริยาสงบนิ่งไร้อารมณ์คู่ควรกับสมญานามที่บุรุษผู้มีอารมณ์ขันบางคนตั้งให้ว่า ‘เสาน้ำแข็ง’ กลับกลายเป็นเสียงสุภาพนุ่มนวลเต็มไปด้วยความนอบน้อมเกรงใจอย่างยิ่ง

“ขอประทานโทษที่ดิฉันต้องรบกวนเวลาพักผ่อนนะคะ ท่านวุฒิสมาชิกแอสทราอุส แต่ถ้าไม่ใช่เวลานี้ดิฉันก็ไม่ทราบว่าควรจะติดต่อคุณเมื่อไรดี เพราะดิฉันมีเรื่องสำคัญที่จะต้องเรียนให้คุณทราบ และต้องขอความกรุณาจากคุณด้วย” ภาษาเซเฟร่าแปร่งๆที่ค่อนข้างคุ้นหูกระตุ้นยูรัสให้รีบไล่เรียงความทรงจำก่อนจะสรุปได้ว่าอีกฝ่ายเป็นใครกันแน่

เยเลน เลขาของผู้นำตระกูลเนลีคาห์น…

สัญญาณไฟสีน้ำเงินที่กะพริบแวบวาบบนแผงควบคุมทำให้ชายหนุ่มทราบว่าตนเองกำลังได้ฟังข้อความที่ถูกบันทึกเอาไว้และส่งมาด้วยระบบอัตโนมัติตามที่ผู้ติดต่อได้เลือกเวลาส่ง หากเขาก็ยังไม่เข้าใจในเหตุผลที่เลขานุการสาวใหญ่วัยเกือบสี่สิบเลือกส่งข้อความมาให้เขาเมื่อเวลาผ่านไปค่อนคืนแทนที่จะเป็นช่วงหัวค่ำซึ่งเพิ่งเลิกงานกลับมาบ้าน และข้อเท็จจริงอันผิดปกตินี้ก็ยิ่งทำให้วุฒิสมาชิกหนุ่มฉงนสงสัยหนักขึ้นกว่าเดิม

เรื่องสำคัญที่ทำให้ตระกูลหลักแห่งดาวการศึกษาที่หนึ่งต้องมาขอความช่วยเหลือจากเขาคืออะไรกันแน่?

“คุณผู้หญิงร้อนใจจนสั่งให้ดิฉันติดต่อคุณโดยด่วนที่สุด เรื่องนี้มีคนทราบเพียงไม่กี่คน เพราะมันจะส่งผลกระทบมากมายหลายประการตามมา ปัญหาก็คือ…คุณแคเทรียนหายตัวไปกว่าสัปดาห์แล้วค่ะ”

ดวงตาสีมรกตหลุบต่ำมองพื้นพรมสีน้ำตาลอ่อนจางขณะฟังข้อความอันเต็มไปด้วยวิตกกังวลของอีกฝ่ายไปพร้อมกัน เรื่องที่อีกฝ่ายเล่ามาไม่น่าจะเป็นการล้อเล่นของผู้สูงอายุว่างงานซึ่งดำรงตำแหน่งผู้นำตระกูลแม้วัยจะล่วงเลยมาเกือบหกสิบปี และบุตร สาวคนโตผู้เคร่งครัดเชื่อฟังคำสั่งมารดาแทบทุกเรื่องอย่างแคเทรียนก็ไม่มีนิสัยก่อเรื่องสร้างความกังวลห่วงใยเพื่อดึงดูดความสนใจมาสู่ตัวเองแม้แต่น้อย

จะว่าไปแล้ว...หล่อนเรียกร้องความสนใจไม่เป็นด้วยซ้ำ!

ริมฝีปากบางเหยียดยิ้มหยันเมื่อร่างสูงโปร่งจนเข้าขั้นอ้อนแอ้นของคนที่ถูกกล่าวถึงปรากฏขึ้นในความทรงจำ ตั้งแต่รู้จักกันมาไม่มีวันไหนเลยที่เขาจะเคยเห็นอีกฝ่ายสานสัมพันธ์กับเพศตรงข้ามในระดับที่มากเกินเพื่อน แม้หลายคนที่ได้พบเห็นท่าทางสำรวมเก็บงำกิริยาวาจาของหล่อนจนเจนตาจะคิดว่าแคเทรียนปราศจากความพึงพอใจในเพศชาย หากเขาก็มั่นใจว่าหญิงสาวผู้เย็นชามิได้มีรสนิยมทางเพศเบี่ยงเบนไปแต่อย่างใด เพราะผู้ชายคนหนึ่งที่อยู่ในความสนใจของหล่อนตลอดมานั้นเป็นบุคคลที่เขารู้จักมานานปี

“...แต่ไม่ว่าเราจะสืบหาทางไหนก็ไม่ได้ข่าวคุณแคเทรียนเลย เพราะเราไม่มีสายข่าวอยู่บนดาวโคริกินาสด้วยน่ะค่ะ คุณผู้หญิงจึงอยากขอร้องให้คุณช่วยหาตัวเธอหากไม่เป็นการรบกวนคุณเกินไปนักน่ะค่ะ”

เสียงของเยเลนช่วยดึงความสนใจของวุฒิสมาชิกหนุ่มกลับมายังข้อความเสียงอีกครั้ง และคราวนี้ยูรัสก็ทุ่มความสนใจไปยังความเป็นไปได้แรกที่ผ่านเข้ามาในสมอง

แคเทรียนไปสร้างความไม่พอใจให้ใครรึเปล่า?

วิธีการทำงานตรงไปตรงมาไม่ผ่อนปรนหรือไว้หน้าผู้ใดของวุฒิสมาชิกเนลีคาห์นคนล่าสุดสร้างความไม่พอใจให้ผู้คนมากมาย โดยเฉพาะกลุ่มที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการค้าหนีภาษีและการให้บริการทางเพศที่เข้าข่ายผิดกฎหมายคุ้มครองสิทธิประชากรของดาราจักรซึ่งต้องเสียผลประโยชน์จำนวนมหาศาลเพราะหล่อน

กระนั้นเขาก็ยังไม่แน่ใจ…

เพราะไม่เพียงแต่เรื่องนี้เท่านั้นที่อาจส่งผลกระทบดังที่เป็นอยู่…

หล่อนอาจจะเป็นคนซื่อตรงต่อหน้าที่และทะนงในเกียรติยศศักดิ์ศรีสมตำแหน่งวุฒิสมาชิก ทว่าหญิงสาวยังมีความสามารถในการก่อศัตรูไว้เป็นจำนวนไม่น้อยจากการอภิปรายขัดแย้งเพียงไม่กี่ครั้งในที่ประชุมใหญ่ของสมาพันธ์โดยไม่เคยให้ร้ายหรือหลอก ลวงใครเลยสักครั้ง!

มือใหญ่แตะปุ่มควบคุมสั่งให้เมนเฟรมคอมพิวเตอร์บันทึกข้อความเสียงของตนเองไว้เพื่อส่งกลับไปหาผู้ที่ติดต่อมา เสียงทุ้มนุ่มนวลระรื่นหูดังเป็นจังหวะจะโคนไพเราะตั้งแต่ต้นจนจบแฝงความสนใจเป็นกังวลได้อย่างถูกต้องเหมาะสมกับสถานการณ์จนคนที่ได้ฟังไม่อาจตำหนิได้

“สวัสดีครับ คุณเยเลน ผมยูรัสเองนะ ผมได้รับข้อความน่าตกใจของคุณแล้ว โปรดเรียนคุณน้าด้วยว่าอย่าเป็นห่วงแคเทรียนจนถึงกับเสียสุขภาพเลยนะครับ ไม่ว่ายังไงผมก็ต้องช่วยตามหาเธอแน่นอน ถ้าได้ข่าวเธอเมื่อไรผมจะแจ้งให้ท่านทราบทันที ราตรีสวัสดิ์ครับ”

เมื่อเสียงแหบเซ็กซี่ตอบรับว่าการบันทึกสำเร็จด้วยดีและส่งข้อความของเจ้านายไปยังจุดหมายปลายทางเรียบร้อยแล้ว ร่างสูงเพรียวของนักการเมืองหนุ่มก็เอนลงพิงพนักเก้าอี้นวมตัวโตอย่างผ่อนคลายตามเดิม เปลือกตาประดับขนตาสีน้ำตาลอ่อนหรี่ลงปิดนัยน์ตาสีเขียวมรกตเกือบครึ่งเมื่อยิ้มเยาะหยันผุดขึ้นบนริมฝีปาก

ไม่ว่าผู้หญิงอย่าง แคเทรียน เนลีคาห์น จะหายตัวไปด้วยฝีมือของใครหรืออะไรก็ตาม…

เขาก็ไม่รู้สึกแปลกใจเลยสักกระผีกเดียว!




ร่างสูงเพรียวในชุดสูทสีเทาเรียบกริบปราศจากเครื่องประดับบ่งบอกฐานะเคลื่อนกายมาตามทางเดินด้วยอิริยาบถสง่างามคล่องแคล่ว ศีรษะปกคลุมด้วยเส้นผมสีน้ำตาลอ่อนตัดสั้นจัดทรงสุภาพเรียบร้อยตั้งตรงไม่หันเหไปทางใด แต่แล้วชายหนุ่มก็ลดความเร็วลงเมื่อเดินผ่านห้องโถงใหญ่ที่กำลังมีการประมูลเกิดขึ้นภายใน

นัยน์ตาสีเขียวมรกตมองผ่านกระจกบานยาวด้านซ้ายมือไปยังยกพื้นกลางห้องซึ่งฉายภาพโฮโลแกรมสามมิติของหญิงสาวผมแดงยาวสยายในชุดบิกินีสีเงินที่มีสูงไม่เกินสามฟุตให้ลูกค้าได้พิจารณากันตามสมควร วุฒิสมาชิกหนุ่มกวาดมองกลุ่มคนที่เข้าร่วมประมูลที่นั่งอยู่เต็มห้องกว้างอันมืดสลัวจนแทบจะมองไม่เห็นหน้ากันแวบหนึ่งด้วยแววตาดูแคลน เช่นเดียวกับริมฝีปากบางซึ่งเหยียดออกอย่างเบื่อหน่ายระคนหยามหยันเมื่อกรอบแสงทรงสี่เหลี่ยมล้อมรอบภาพขยายสัดส่วนแต่ละจุดของหญิงสาวปรากฏขึ้นกลางอากาศรอบตัวหล่อนยามลูกค้าต้องการพิจารณาอย่างใกล้ชิด

เรือนร่างเต่งตึงพรั่งพร้อมด้วยวัยสาวนั้นกระตุ้นให้เกิดเสียงฮือฮาอื้ออึงและดึงดูดแววตาหื่นกระหายใคร่อยากในตัณหาไม่ปิดบังจากบุรุษเพศแทบทุกคนในห้อง บรรยากาศคุกรุ่นไปด้วยกลิ่นอายราคะและอากัปกิริยาแสดงความสนใจจนออกนอกหน้าของกลุ่มคนที่เห็นได้ชัดว่ามาเพื่อซื้อหาสินค้าต้องใจไปสนองความปรารถนาแต่เพียงอย่างเดียวยิ่งทำให้ชายหนุ่มรู้สึกอยากหัวเราะเยาะมากขึ้นอีก

ต่อให้มีทรัพย์สินมากพอจะเข้าร่วมการประมูลในอาคารแห่งนี้ได้…

รสนิยมก็ยังเป็นเรื่องของระดับอยู่ดี!

ยูรัสก้าวผ่านห้องประมูลไปเงียบๆโดยไม่คิดจะเสียเวลาในการเลือกสรรหญิงชาวโลกคุณภาพไม่ถึงเกณฑ์ของตนเอง ไม่สนใจเหล่าเศรษฐีทั้งหลายซึ่งกำลังแข่งกันประมูลตัวหญิงสาวที่หมายตาไว้ด้วยการใส่ตัวเลขเข้าไปในรีโมทควบคุมที่ถืออยู่ในมือจนกว่าผู้ควบคุมการประมูลจะประกาศหมดเวลาในแต่ละรอบอีก นักการเมืองหนุ่มมุ่งหน้าไปยังลิฟต์พิเศษที่จะนำเขาขึ้นสู่ห้องรับรองชั้นบนตามที่ได้ตกลงกับเจ้าของกิจการประมูลนี้ไว้เมื่อปลายสัปดาห์ก่อน

‘ผมไม่คิดว่าในงานประมูลที่มีแต่ของเหลือจากสองครั้งก่อนจะมีอะไรน่าสนใจหรอกนะ’

ยูรัสจำได้ว่าตนเองตอบอีกฝ่ายไปอย่างนั้นเมื่อทราบว่าการติดต่อเข้ามากลางดึกมีจุดประสงค์ใด ทว่าคนที่ไม่ชอบการเซ้าซี้พอๆกับไม่มีนิสัยยัดเยียดขายสินค้าไม่พึงประสงค์ให้ลูกค้ากลับไม่ยอมรับคำปฏิเสธ

‘ผมรับรองว่างานนี้มีสิ่งที่คุณจะต้องสนใจแน่ๆ’

‘มั่นใจขนาดนั้นเชียวหรือ’ ทั้งคำพูดและน้ำเสียงที่แสนจะมั่นใจกระตุ้นความสนใจของเขาได้ตามที่เจ้าตัวคาดไว้ โดย เฉพาะเมื่อนึกถึงครั้งสุดท้ายที่เขาประมูลสินค้ามาจนเกิดเหตุน่าโมโหขึ้น ‘คงไม่ใช่ตัวปัญหาที่หายไปใช่ไหม’

‘ของที่คุณทำหายไปแล้ว ผมไม่เสียเวลาไปไล่ตามจับกลับมาให้หรอก’

แน่นอนว่าคำพูดของอีกฝ่ายสร้างความฉงนสงสัยให้จนเขาตัดสินใจมาตามคำชักชวนในคืนนี้…

แต่ถ้าไม่มีอะไรน่าสนใจอย่างที่ว่า…

เขาจะหาทางเล่นงานหมอนั่นแน่!

ลิฟต์แก้วขุ่นป้องกันมิให้มองเห็นผู้โดยสารด้านในปูพรมสีเหลืองนวลทอลายเรขาคณิตและเพิ่มความสดชื่นด้วยแจกันแก้วปักดอกไม้กลิ่นหอมกรุ่นบนโต๊ะตัวเล็กหยุดเคลื่อนที่อย่างนุ่มนวลแล้วเปิดออกสู่ห้องกว้างที่มีคนจับจองอยู่ก่อนแล้ว ชายหนุ่มพาตนเองเข้าไปในห้องกว้างที่ตกแต่งไว้สวยงามยิ่งกว่าห้องชั้นล่างแล้วพยักหน้ารับการก้มศีรษะทักทายอย่างเงียบๆจากคนที่ยืนอยู่หลังบาร์เครื่องดื่มที่ทำจากไม้สีน้ำตาลสะท้อนแสงไฟเป็นมันวาวจากการเช็ดถูทำความสะอาดบ่อยครั้ง

ร่างสูงใหญ่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อแข็งแกร่งเป็นมัดๆภายใต้เสื้อเชิ้ตสีขาวแขนยาวซึ่งถูกพับขึ้นมาถึงใต้ศอกกับกางเกงขายาวสีดำสนิทผละจากเคาน์เตอร์บาร์ด้านในมานั่งบนเก้าอี้เดี่ยวฝั่งตรงข้ามพร้อมส่งแก้วเครื่องดื่มสีม่วงแดงให้กับผู้มาเยือน ดวงตาสีเขียวมรกตเหลือบมองอีกฝ่ายแวบหนึ่งแทนคำพูดรับรู้และคำถามถึงสิ่งที่ติดค้างอยู่ในใจ ทว่าบุคคลที่ชักชวนให้เขามาร่วมงานครั้งนี้กลับทำท่าราวกับไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าการทักทายเพื่อนสักคน

“คุณมาเร็วกว่าที่ผมคิด”

วุฒิสมาชิกหนุ่มยักไหล่ก่อนจิบสุราแล้วจ้องมองของเหลวในแก้วอย่างพอใจในรสนุ่มลึกต้องรสนิยมโดยไม่คิดจะเอ่ยคำใด เพราะถึงอย่างไรคู่สนทนาก็ทราบดีอยู่แล้วว่าเขาไม่ต้องการแลกเปลี่ยนทรัพย์สินกับสินค้าคุณภาพต่ำกว่ามาตรฐานในการประมูลครั้งนี้

“เติมหน่อยมั้ย”

“อะไรก็ตามที่คุณกำลังจะนำเสนอควรจะสำคัญพอให้คุณเรียกผมมาที่นี่นะ เอธาน” นัยน์ตาสีเขียวมรกตจับจ้องใบหน้าสีแทนอ่อนกร้าวแกร่งด้วยเหลี่ยมมุมของสันกรามและแผลเป็นเล็กๆเหนือคิ้วซ้ายขณะส่งแก้วให้อีกฝ่ายรินเครื่องดื่มเพิ่ม “ผมไม่อยากเสียเงินไปเปล่าๆกับแม่ตัวแสบที่คุณไม่ได้เขียนคำเตือนติดไว้อีก”

เสียงหัวเราะทุ้มลึกในลำคอหนาดังขึ้นทันทีที่ยูรัสจบประโยคด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด ดวงตาสีเขียวที่เหลือบมองมาอย่างขุ่นเคืองไม่อาจทำให้ความทรงจำอันน่าขันที่เกี่ยวข้องกับลูกค้ากึ่งเพื่อนในสมองเจ้าของกิจการผิดกฎหมายลบเลือนไปได้โดยง่าย

โดยเฉพาะเมื่อ ’แม่ตัวแสบ’ สามารถหนีออกไปได้โดยที่เจ้าของไม่นึกระแคะระคายเลยสักครั้งเดียว!

“น่าประหลาดใจจริงๆ การที่ผู้หญิงคนนั้นสามารถหนีออกไปจากการรักษาความปลอดภัยของคุณได้เป็นเรื่องที่ผมไม่เคยคิดว่ามันจะเกิดขึ้น” ริมฝีปากหนาได้รูปของเอธานเหยียดยิ้มไม่ปิดบังความขบขันของตนเองเมื่อสบตากับอีกฝ่ายตรงๆ “คงถึงเวลาที่คุณควรจะเปลี่ยนระบบรักษาความปลอดภัยแล้วล่ะ อิลราซานน่าจะช่วยแนะนำคุณได้ เท่าที่ผมได้ยินมา ระบบรักษาความปลอดภัยในบ้านเขาเหนือ กว่าที่ประชุมกลางของสภามาก”

นักการเมืองหนุ่มกลืนเครื่องดื่มลงคออึกใหญ่จนรู้สึกร้อนวาบเป็นทางตั้งแต่ลำคอลงไปยังกระเพาะ แน่ใจว่าการ ‘ได้ยินมา’ ของอีกฝ่ายมิได้มาจากการฟังเรื่องซุบซิบนินทาอันไร้แก่นสารของเหล่าผู้มีชื่อเสียงในสังคมระดับแนวหน้าซึ่งแพร่สะพัดไปทั่วดาราจักรดังที่คนทั่วไปพึงกระทำ

ด้วยฐานะผู้นำตระกูลหนึ่งในหกของ ‘เครส’ ซึ่งเป็นกลุ่มผู้ประกอบการผิดกฎหมายซึ่งมีเครือข่ายใต้ดินโยงใยไปในทุกวงการของเซเฟรัสย่อมทำให้ข่าวกรองทุกอย่างที่เอธานทราบเป็นความจริงเกือบทั้งหมด

ทว่าเขาก็ไม่คิดจะใส่ใจกับคำถามปนเยาะของคู่สนทนาเพราะกำลังคิดถึงผู้หลบหนีมากกว่า...

หญิงสาววัยต้นยี่สิบผู้มีหน้าตางดงามน่ารักมากพอๆกับเรือนร่างดึงดูดใจเพศตรงข้ามที่ประมูลมาด้วยราคาแปดแสนเซเฟสหลอกลวงให้เขานิ่งนอนใจว่าหล่อนไม่มีหนทางเอาชีวิตรอดตามลำพังได้ในดาราจักรแห่งนี้ และประพฤติตัวเป็นปกติกระทั่งสบโอกาสแอบหนีออกไปในช่วงที่เขากำลังสะสางปัญหาอันเนื่องมาจากภารกิจของวุฒิสมาชิกจนละเลยไม่ใส่ใจผู้หญิงชาวโลกทั้งสาม

แต่เพราะเขาชอบผู้หญิงฉลาดรู้จักคิด…

ชายหนุ่มจึงยอมรับอยู่ในใจลึกๆว่าหล่อนเก่งกว่าผู้หญิงคนอื่นที่เขาเคยซื้อมาหลายเท่า!

“วันนี้มีอะไรมาขายล่ะ หรือคุณตัดสินใจละเมิดกฎสองปีของตัวเองไปจับตัวผู้หญิงทางช้างเผือกล็อตใหม่มาแล้ว”

น้ำเสียงรำคาญใจซึ่งบ่งบอกชัดเจนถึงความเบื่อหน่ายของยูรัสกระตุ้นดวงตาสีน้ำเงินแซฟไฟร์ให้เป็นประกายพราวระยับขึ้นมาแวบหนึ่งก่อนจะหายไปอย่างรวดเร็วยามเจ้าตัวเริ่มออกคำสั่งกับคอมพิวเตอร์ควบคุม

“ฉายภาพห้องสามสิบสี่”

เครื่องฉายภาพโฮโลแกรมสามมิติซึ่งฝังอยู่ในเนื้อไม้กลางโต๊ะแนบเนียนเริ่มทำงานทันทีที่สิ้นเสียงทุ้มต่ำ แสงสีที่ปรากฏขึ้นไล่เรียงเป็นเค้าโครงร่างเพรียวเรียกความสนใจจากวุฒิสมาชิกหนุ่มได้เป็นอย่างดี เมื่อภาพของสตรีในชุดกระโปรงสีขาวยาวครึ่งน่องในห้องพักซึ่งตกแต่งด้วยสีฟ้าเขียวที่มีเพียงเครื่องเรือนอย่างละหนึ่งชิ้นกระจ่างชัดต่อสายตา นักการเมืองหนุ่มก็ต้องเลิกคิ้วสูงเมื่อได้เห็นหญิงสาวตรงหน้าชัดเจน

ร่างโปร่งบางอ้อนแอ้นที่น่าจะมีความสูงไม่เกิน 5 ฟุต 7 นิ้วนั่งหลังตรงอยู่บนเก้าอี้บุนวมราวกับหุ่นยนต์ที่ถูกตั้งโปรแกรมให้หยุดนิ่ง ดวงหน้าขาวจัดเข้าขั้นซีดล้อมกรอบด้วยเส้นผมสีทองคำขาวซึ่งด้านหน้าปัดเป๋จากซ้ายไปขวาในขณะที่ด้านหลังปล่อยเป็นอิสระจนบางส่วนตกระชายกระโปรงดูสงบนิ่งไร้อารมณ์เช่นเดียวกับกิริยาอันสง่างามทว่าเย่อหยิ่ง ทว่านัยน์ตาสีฟ้าอ่อนจางเปี่ยมแววเย็นชาไม่ว่าจะจ้องมองผู้ใดที่เขาคุ้นเคยมีอยู่เพียงคนเดียว

และเป็นคนเดียวที่หายตัวไปในขณะนี้…

แคเทรียน!

“เหมือนใช่ไหมล่ะ ปอร์เชียคนนี้” คำเปรยกึ่งถามอย่างอารมณ์ดีของเอธานที่แทรกผ่านเข้ามาในโสตประสาทช่วยเรียกสติคนฟังกลับคืนมาอีกครั้ง และรอยยิ้มสาสมใจของร่างสูงใหญ่ก็ก่อความฉงนขึ้นมาในใจคนฟังทันที “แทบไม่ต่างจากวุฒิสมาชิกเนลีคาห์นเลย คนนี้แหละที่ทำให้ผมต้องเชิญคุณมาดูให้ได้”

นัยน์ตาสีเขียวมรกตเผยแววครุ่นคิดยามพิเคราะห์ค้นหาข้อเท็จจริงที่แฝงมาให้คำพูดของอีกฝ่าย ก่อนจ้องมองร่างโปร่งบางในชุดกระโปรงสีขาวบริสุทธิ์อีกครั้ง เนื้อผ้านุ่มพลิ้วทิ้งตัวลงจากสายคาดบ่าเส้นเล็กแนบเรือนร่างอรชรช่วยส่งเสริมให้หล่อนดูเยือกเย็นเป็นผู้หญิงที่รู้ถึงความต้องการของตนเองและไร้เดียงสาเหมือนเด็กไปพร้อมกัน ภาพลักษณ์ขัดแย้งของหญิงสาวตรงหน้าเตือนให้ระลึกได้ว่าเขาไม่เคยเห็นวุฒิสมาชิกสาวผู้เย็นชาสวมใส่เสื้อผ้าบ่งบอกความเป็นอิสตรีหรือแม้กระทั่งมีลักษณะสีหน้าเช่นนี้มาก่อนนั้นช่วยสนับสนุนให้น่าเชื่อถือมากขึ้น

กระนั้นชายหนุ่มก็ยังไม่แน่ใจ…

“คุณคงไม่เรียกผมมาดูผู้หญิงที่เหมือนเนลีคาห์นคนนี้อย่างเดียวแน่” ยูรัสดักคอพลางสบตาเจ้าพ่อหนุ่มไปพร้อมกัน ยักไหล่เล็กน้อยก่อนจะลองหยั่งเชิงอีกฝ่ายต่อ “แต่คิดอีกที…คุณอาจจะอยากชดเชยที่ไม่ได้ตรวจสอบข้อมูลของแม่สาวนั่นให้ผมด้วยอารมณ์ขันประหลาดกระมัง”

“หน้าตาผมเหมือนไอ้พวกโง่ที่จ้องจะเอาใจคุณขนาดนั้นเชียว” ศีรษะอันปกคลุมด้วยเส้นผมสีเข้มตัดสั้นส่ายเล็กน้อยขณะดวงตาสีน้ำเงินพร่างจับจ้องอยู่ที่ภาพโฮโลแกรมตรงหน้า “ตอนแรกผมตั้งใจจะส่งหล่อนลงไปประมูลข้างล่าง แต่พอนึกถึงคุณ…”

วุฒิสมาชิกหนุ่มแกว่งแก้วในมือจนสุราสีม่วงแดงกลอกกลิ้งไปตามแรงเหวี่ยงเมื่อเสียงทุ้มลึกเงียบหายไปทั้งยังพูดไม่จบ รู้ดีว่าอีกฝ่ายตั้งใจปล่อยให้ตนเองเป็นฝ่ายตัดสินว่าจะเติมคำใดลงไป แต่ก็อดแช่งชักร่างสูงใหญ่ด้วยข้อหารู้รสนิยมร้ายกาจของเขาดีเกินไปมิได้

“เท่าไร” นัยน์ตาสีเขียวมรกตหรี่ลงขณะจับจ้องร่างบางที่เปลี่ยนอิริยาบถจากกุมมือบนตักเป็นกอดอกราวกับกำลังพยายามระงับอารมณ์ความรู้สึกด้วยสายตาประเมินค่า นึกสงสัยขึ้นมาทันควันว่าผู้หญิงที่เห็นอยู่เบื้องหน้าจะคุ้มค่ากับการลงทุนครั้งนี้หรือไม่

“ห้าหมื่น”

“ค้ากำไรเกินควรมากไปแล้ว”

จำนวนเงินที่หลุดจากปากเจ้าพ่อหนุ่มมิได้ขัดหูคนฟังเท่าไรนัก แต่ถึงแม้จะมีทรัพย์สินมหาศาลจากธุรกิจของครอบครัวอยู่ในครอบครอง หากนักการเมืองหนุ่มก็ไม่คิดจะเสียเงินเกินจำเป็นกับผู้หญิงที่คู่สนทนาไม่ได้ให้รายละเอียดใดๆเลยสักอย่างเดียว

โดยเฉพาะเมื่อหล่อนถูกนำมาขายในการประมูลครั้งสุดท้ายซึ่งเป็นการโละสินค้าคุณภาพต่ำทั้งหมดแบบนี้!

”หล่อนทำอะไรได้บ้างล่ะ”

แทนที่จะไขข้อข้องใจให้ชัดเจน เอธานกลับเหยียดยิ้มมุมปากราวกับจะเยาะคำถามของเขา ริมฝีปากหนาได้รูปขยับนิดๆยามเปิดเผยข้อเท็จจริงบางส่วนที่ยังติดค้างอยู่ในความทรงจำ

“ราคานี้ถูกมากแล้วถ้าเทียบกับเงินที่หล่อนเสนอให้ผมสำหรับการปล่อยตัวกลับบ้าน”

“หือ…กล้าเสนอเงินให้คุณด้วยหรือนี่” คิ้วสีน้ำตาลอ่อนเลิกขึ้นอีกครั้งขณะนึกถึงความกล้าชนิดที่เรียกได้ว่าโง่เง่าของหญิงสาวผู้ถูกกักตัวอยู่ในห้องตามลำพัง หากไม่เป็นเพราะไม่สำนึกตนว่าอยู่บนดาวคนละดวงกับบ้านเกิดจนไม่สามารถหาเงินมาจ่ายเอธานได้ ก็เป็นไปได้สูงว่าหล่อนไม่รู้จักเจ้าพ่อหนุ่มเลย ไม่เช่นนั้นคงไม่กล้าเสนอสินบนให้กับผู้ชายที่สามารถกำจัดพวกขวางหูขวางตาตัวเองได้อย่างเลือดเย็นแน่

และหากคนอย่างเอธานยอมทำอะไรตามคำขอของใครสักคน ก็ต้องเป็นเพราะมีแผนการอยู่ในใจแล้ว!

“ผมเพิ่งได้ตัวผู้หญิงคนนี้มาไม่กี่วันก่อน ยังไม่มีเวลาฝึก ที่ทำได้ก็มีแต่เรื่องเล็กๆน้อยๆเท่านั้น จะว่าไปผมก็คิดว่าหล่อนไม่ต้องกับรสนิยมคุณเท่าไร แต่เพราะเหตุผลนี้…” ใบหน้าคมเข้มจนดูดุดันพยักพเยิดไปยังภาพสามมิติก่อนจะกล่าวต่อ “ถึงได้คิดว่าน่าจะรอคุณก่อน”

“หมื่นเดียว” ยูรัสบอกราคาที่เห็นว่าพอสมควรแม้จะไม่เห็นว่าหญิงสาวผู้นี้จะมีราคาถึงจำนวนที่เขาเสนอไป ถึงจะรู้จักคบหากันในระดับอันเกินกว่าคนรู้จักมาหลายปี ทว่าเขาก็ยังไม่เคยไว้วางใจในความคิดหรือการกระทำของอีกฝ่ายเลยสักนิดเดียว

ถึงจะต้องยอมรับว่าเอธานรู้แจ้งในศาสตร์ที่ใช้ดึงเสน่หาความงดงามของสตรีเพศออกมาเป็นอย่างดี…

เขาก็ไม่คิดจะจ่ายมากๆเพื่อผู้หญิงที่เห็นเพียงภาพสามมิติอย่างเดียวแน่!

“อย่างกไปหน่อยเลยน่า ส่งลงไปประมูลข้างล่างผมได้มากกว่านี้ตั้งเยอะ” มือใหญ่สีแทนอ่อนกร้านกระด้างโบกไปมาเบื้องหน้าตนเองราวกับปัดแมลงน่ารำคาญก่อนมองลูกค้าชั้นดีที่ชอบต่อรองราคาทุกครั้งด้วยแววตารู้เท่าทัน “สามหมื่นพร้อมเสื้อผ้าสิบชุด คุณเลือกได้เลย”

“หมื่นแปด รวมเสื้อผ้า ค่าขนส่ง” วุฒิสมาชิกหนุ่มยังคงต่อรองไม่เลิกและตั้งใจจะบอกผ่านหากอีกฝ่ายยังคงยืนกรานราคาเดิม ทว่าเสียงแจ้งเตือนการติดต่อจากนาฬิกาข้อมือเรือนใหญ่ที่เอธานสวมอยู่ก็ดังขึ้นก่อนจะได้เอ่ยคำใด

นัยน์ตาสีแซฟไฟร์เหลือบมองหน้าปัดที่แสดงชื่อผู้ติดต่อเข้ามาเมื่อเจ้าของไม่ต้องการให้ภาพสามมิติและเสียงขานชื่อในการเรียกเข้าปรากฏต่อสายตาผู้ใดแวบหนึ่ง ก่อนอารมณ์ผ่อนคลายบนดวงหน้าหล่อเข้มมลายหายไปกลายเป็นเคร่งขรึมขึ้นจนคนเห็นแน่ใจว่าการสื่อสารครั้งนี้คงมิใช่ข่าวดีที่อีกฝ่ายรอคอยแน่

“วันนี้คุณโชคดีนะยูรัส ผมมีธุระด่วนต้องไปจัดการ เดี๋ยวจะมีคนมาช่วยดูแลตอนคุณเลือกเสื้อผ้า บอกเขาได้เลยว่าคุณอยากจะให้ส่งสินค้าไปที่ไหน ยังไง” ร่างสูงใหญ่ลุกขึ้นยืนพร้อมสาวเท้าไปยังประตูห้องอย่างรวดเร็ว แต่แล้วเจ้าพ่อหนุ่มก็ชะงักฝีเท้าหันกลับมาหาลูกค้าคนสำคัญเพื่ออวยพรด้วยน้ำเสียงทุ้มลึกด้วยประโยคที่ฟังดูขัดหูประหลาด

“ขอให้สนุกนะ”

นักการเมืองหนุ่มมองตามแผ่นหลังกว้างที่ลับหายไปหลังประตูอัตโนมัติพลางจิบเครื่องดื่มรสชาติลุ่มลึกอึกใหญ่ ของเหลวฝาดขมที่ค่อยๆแปรเปลี่ยนเป็นหวานซ่าติดปลายลิ้นยามล่วงผ่านลำคอก่อความพึงพอใจขึ้นในส่วนลึก ดวงตาสีมรกตวาววามหรี่ลงเกือบครึ่งขณะคาดเดาผ่านขอบแก้วไปยังภาพโฮโลแกรมสามมิติของหญิงสาวผู้มีรูปร่างหน้าตาเหมือนวุฒิสมาชิกสาวไม่ผิดเพี้ยน

รสชาติของหล่อนจะได้ครึ่งของเหล้าในแก้วนี้รึเปล่าหนอ…




ขยับไม่ได้!

ทำยังไงก็ขยับไม่ได้!

นัยน์ตาสีฟ้าอ่อนจางเบิกโพลงด้วยความตระหนกยิ่งกว่าเดิมเมื่อไม่สามารถขยับอวัยวะใดๆได้ตามใจต้องการ เพดานห้องสีฟ้าอ่อนที่น่าจะเป็นจุดรวมสายตากลับไม่อาจดึงดูดความสนใจจากคนนอนหงายได้ เพราะการหมดสมรรถภาพของกล้ามเนื้อจนไม่สามารถควบคุมการเคลื่อนไหวของร่างกายพุ่งจู่โจมจิตใจอันหวาดระแวงหญิงสาวจนแทบจะหายใจไม่ออก แม้จะพยายามระงับความรู้สึกหวั่นเกรงพลุ่งพล่านในอกด้วยการสูดลมหายใจลึกๆเป็นจังหวะกว่าครู่ใหญ่ ทว่าทรวงอกที่สะท้อนขึ้นลงอย่างรวดเร็วบ่งบอกภาวะตื่นตกใจระคนหวาดกลัวได้เป็นอย่างดี

เมื่อรับรู้ว่าตนเองกำลังจะหมดสติจากการขาดอากาศหายใจ แคเทรียนจึงได้แต่นอนหลับตาข่มอารมณ์รอให้จิตใจสงบลงพลางคิดทบทวนบทสนทนาที่เพิ่งผ่านไปไม่นานระหว่างตนเองกับ ‘สลัดอวกาศ’ ที่การแต่งกายดูศิวิไลซ์มากขึ้นไปพร้อมกัน

แต่ถึงผู้ชายคนนี้จะมีรูปลักษณ์ชวนมองขนาดไหน…

จิตใจภายในกลับตกต่ำมืดดำยิ่งกว่า!

‘คุณกำลังจะได้ย้ายไปอยู่ที่อื่นแล้วนะ’

น้ำเสียงเรียบเรื่อยจากร่างสูงใหญ่ที่หนายิ่งกว่ากำแพงห้องส่งผลให้ความเย็นยะเยือกแล่นวาบลงไปตามกระดูกสันหลังในเวลาเพียงเสี้ยววินาที ดวงตาสีน้ำเงินเข้มที่มองตรงมาเต็มไปด้วยแววรื่นรมย์บ่งบอกว่าเจ้าตัวกำลังสนุกสนานกับเรื่องที่กำลังจะบอกเธออย่างชัดเจน

‘ย้าย คุณคิดจะย้ายฉันไปที่ไหนกัน’ วุฒิสมาชิกสาวย้อนถามด้วยความหวาดระแวงไม่ไว้วางใจ ใช้สีหน้าสงบนิ่งเย็นชาและกิริยาหยัดหลังยืดไหล่บอบบางจนร่างแทบจะแข็งตรงไม่ต่างจากไม้กระดานยามสบตาชายหนุ่มที่เธอยังไม่รู้ทั้งชื่อและตำแหน่งในสถานที่แห่งนี้ปกปิดความกลัวที่เกิดขึ้นภายใน

กระนั้นท่าทางของเธอกลับยิ่งทำให้อีกฝ่ายดูขบขันมากขึ้น…

‘จำที่ผมบอกคุณตั้งแต่วันแรกไม่ได้รึไง วุฒิสมาชิก’ เสียงทุ้มต่ำลากยาวท้ายประโยคราวกับต้องการยั่วเย้าโทสะก่อนจะขยับยิ้มมุมปากอย่างชั่วร้าย ‘คุณถูกซื้อแล้ว’

‘อะไรนะ!?’ คิ้วเรียวสีทองคำขาวขมวดเข้าหากันจนแทบเป็นปมอย่างไม่เชื่อหูขณะจ้องคู่สนทนาตาไม่กะพริบ นึกอยากได้ยินคำยืนยันจากปากอีกฝ่ายที่สิ่งที่พูดมาเมื่อครู่เป็นแค่เรื่องล้อเล่น ทว่าท่าทางสงบนิ่งผ่อนคลายของสลัดอวกาศก็เป็นคำยืนยันชัดแจ้งว่าเขามิได้ต้องการให้เธอแสดงอารมณ์หรือกิริยาออกมาเพื่อพิสูจน์ว่า ‘เสาน้ำแข็ง’ ยังมีความเป็นมนุษย์ดังที่ใครหลายคนเคยลองทำ

ผู้ชายคนนี้ไม่สนใจด้วยซ้ำว่าเธอจะว่าอย่างไร!

‘คุณ...ทำจริงหรือ’

ประโยคคำถามแผ่วหวิวหลุดจากปากก่อนที่หญิงสาวจะสามารถห้ามตัวเองได้ทัน เสียงหวานที่ฟังแหบแห้งดูราวกับเป็นของคนอื่นมิใช่ตนเองเตือนให้สาวจากดาวการศึกษาที่หนึ่งรีบควบคุมตัวเองโดยด่วนที่สุด

‘ก่อนหน้านี้คุณอยากรู้ไม่ใช่หรือว่าผู้หญิงชาวโลกที่ถูกซื้อไปมีชีวิตความเป็นอยู่แบบไหน พวกหล่อนจะถูกใช้เป็นอุปกรณ์ทางเพศสำหรับระบายความใคร่อย่างโหดร้าย หรือจะถูกทารุณกรรมโดยไม่คำนึงถึงจิตใจและสิทธิความเป็นมนุษย์ อีกไม่ถึงชั่วโมงหลังจากนี้คุณจะได้รู้ด้วยตัวคุณเองแล้ว เรื่องที่คุณพยายามซักถามจากผู้หญิงชาวโลกที่มูลนิธิของคุณเข้าไปช่วยเหลือ จริงๆแล้วมันเป็นยังไง’

ลำคอคนฟังแห้งผากจนแทบจะเป็นผงเมื่อลองคิดตามคำเปรยของอีกฝ่าย ถึงแม้จะมุ่งมั่นแรงกล้าในการปฏิบัติตามความตั้งใจควบคู่ไปกับหน้าที่ของวุฒิสมาชิกซึ่งเอื้ออำนวยให้ทุกสิ่งที่ต้องการเป็นไปด้วยดีสมใจไม่เคยติดขัด ทว่าเธอไม่เคยคิดจะทำความเข้าใจกับอารมณ์ความรู้สึกของผู้หญิงจากทางช้างเผือกด้วยการมีประสบการณ์ตรงในเรื่องนี้เลยสักครั้งเดียว!

‘คุณมัน…’ ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันจนแทบจะเป็นเส้นตรง ขณะพยายามเค้นสมองที่ไม่เคยมีคำหยาบคายบรรจุอยู่หาคำมาประณามผู้ชายตรงหน้า ‘โหดร้าย!’

ดวงหน้าหล่อเข้มผิดลักษณะนิสัยเลวทรามของชายหนุ่มเผยยิ้มทันทีที่ได้ฟัง ก่อนแคเทรียนจะทันได้ควบคุมอารมณ์และสติสัมปชัญญะที่กระจัดกระจายไปด้วยความตกใจให้เข้าที่ ร่างสูงใหญ่ก็ก้าวเข้ามาคว้าแขนเรียวเสลาไว้แน่นแล้วกดหลอดแก้วสีใสในมืออีกข้างเข้ากับต้นแขนหญิงสาว

เข็มแหลมที่เก็บซ่อนอยู่ในหลอดกดลงไปในผิวเนื้อนวลเนียนพร้อมส่งของเหลวใสแจ๋วเข้าสู่กระแสเลือดที่ไหลเวียนไปทั่วร่างอย่างรวดเร็ว ดวงตาสีฟ้าอ่อนจางยิ่งดูละม้ายก้อนน้ำแข็งมากกว่าเดิมยามหญิงสาวชาวบาโรวิททำตัวแข็งชะงักมองการจู่โจมโดยไม่ทันได้ตั้งตัวของอีกฝ่าย หากสลัดอวกาศกลับเพิกเฉยต่ออาการขัดขืนของเธอแถมยังช้อนร่างโปร่งบางขึ้นมาอุ้มพาไปวางไว้บนเตียงหน้าตาเฉย

‘อย่าพยายามลุกเลย ยานี่จะทำให้คุณพูดหรือขยับตัวไม่ได้ไปอีกสองชั่วโมง เดี๋ยวเราจะส่งคุณไปยังจุดหมายด้วยการวาร์ป ภายในไม่กี่นาทีคุณจะได้พบหน้าเจ้าของคนแรกของคุณแล้ว อย่าตื่นเต้นจนเป็นลมแล้วพลาดประสบการณ์นี้ล่ะ วุฒิสมาชิกเนลีคาห์น’

นั่นคือคำพูดสุดท้ายก่อนที่ร่างสูงใหญ่จะหายลับไปหลังประตูห้อง…

แคเทรียนกลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคอยามลมหายใจอันติดขัดกลับเป็นปกติอีกครั้ง เริ่มปฏิบัติตามความคุ้นเคยด้วยการพยายามใช้สติปัญญากำจัดความหวาดกลัวตื่นตระหนกให้หายไปจากใจพร้อมคิดหาหนทางรอดจากเส้นทางที่มองอย่างไรก็เห็นแต่หายนะของตนเองในทุกๆทาง

จากการตรวจสอบค้นคว้าระหว่างร่วมก่อตั้งมูลนิธิที่มีขึ้นเพื่อช่วยเหลือบุคคลผู้โชคร้ายซึ่งถูกลักพาตัวมาจากดาราจักรทางช้างเผือกด้วยเหตุผลต่างๆกันไปนั้น ทำให้เธอทราบว่ามีผู้หญิงที่ถูกจับมาเพื่อใช้เป็นสินค้าทางเพศจำนวนไม่น้อยตกอยู่ในสภาวะอันต่ำต้อยยิ่งกว่าทาสแรงงานบนดาวเคราะห์บางดวง และถึงแม้จะสามารถผลักดันให้สมาพันธ์ออกกฎหมายควบคุมมิให้มีการค้ามนุษย์ต่างดาราจักรด้วยการบัญญัติบทลงโทษอันหนักหน่วงรุนแรงต่อผู้ฝ่าฝืนตั้งแต่สี่ปีก่อน ทว่าความปรารถนาอันไม่รู้จักพอของเพศชายและความละโมบโลภมากของผู้ประกอบการผิดกฎหมายก็ไม่เคยยอมสยบต่อความถูกต้องเลยสักครั้งเดียว

หญิงสาวนอนจ้องเพดานยามสมองเริ่มประเมินความเสียหายทุกด้านจากสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นแทนที่จะจินตนาการถึงความเลวร้ายที่อาจจะได้พบเจอในอีกไม่กี่นาทีต่อไป

หากมีใครรู้ว่าวุฒิสมาชิก แคเทรียน เนลีคาห์น แห่งสภาเซเนสอันทรงเกียรติของสมาพันธ์แห่งดาราจักรเซเฟรัสกลายมาเป็นสินค้าทางเพศ ชื่อเสียงเกียรติยศที่สั่งสมมาของตระกูลเนลีคาห์นจะย่อยยับสักเพียงใด?

ถ้ายาเม็ดคุมกำเนิดที่ผู้ชายนิสัยเลวทรามคนนั้นให้เธอกินเป็นของปลอมล่ะ?

และถ้าคนที่ซื้อเธอไปมีนิสัยชอบทารุณกรรมผู้หญิงเพื่อความพึงพอใจทางเพศแต่เพียงอย่างเดียว เธอจะทำอย่างไร?

เสียงฝีเท้ากระทบพื้นผ่านเข้ามาในโสตประสาทดึงหญิงสาวออกจากภวังค์ความคิดอันน่ากลัวขึ้นทุกขณะ ดวงตาสีฟ้าอ่อนกลอกตามการเคลื่อนไหวของผู้บุกรุกที่ตรงดิ่งมายังหัวเตียง ไม่กี่วินาทีต่อมาเธอก็รู้สึกได้ว่าเตียงก็ลอยขึ้นกลางอากาศเหมือนเตียงพยาบาลที่นิยมใช้กันอย่างแพร่หลายในโรงพยาบาลซึ่งจะเคลื่อนที่ตามคำสั่งซึ่งถูกตั้งไว้

กระบวนการนำสินค้าไปยังห้องวาร์ปผ่านไปอย่างรวดเร็วโดยที่วุฒิสมาชิกสาวไม่ทันได้เห็นอะไรมากนัก ความเป็นไปในตัวอาคารที่ผ่านตาไม่มีอะไรมากไปกว่าผนังสีครีมและลิฟต์กว้างขวางที่สามารถบรรทุกเตียงได้สามเตียงพร้อมกัน จวบจนกระทั่งเธอถูกพาเข้าไปทิ้งไว้กลางห้องทรงกลมสีเขียวอ่อนตามลำพัง

ไม่ทันที่แคเทรียนจะได้เก็บรายละเอียดใดไว้เป็นข้อมูลดังที่เคยทำในยามปกติ ลำแสงสีเงินอมฟ้าสว่างจ้าจนต้องหลับตาก็วาบลงมาจากเพดานคลี่คลุมรอบร่าง…

เมื่อนัยน์ตาสีฟ้าอ่อนจางลืมขึ้นอีกครั้งก็พบว่าตนเองนอนอยู่บนเตียงสี่เสาอันซึ่งล้อมรอบด้วยม่านแล้ว!

เปลือกตาประดับขนตาสีทองคำขาวกะพริบถี่ปรับโฟกัสที่ใช้มองผ่านแว่นตาให้เข้าที่ก่อนจะเริ่มสำรวจสภาพแวดล้อมรอบกาย ผ้าม่านเนื้อขาวเบาบางแต่ไม่โปร่งใสปิดกั้นสภาพห้องที่คาดว่าน่าจะเป็นห้องนอนไว้จากสายตาจนหญิงสาวชาวบาโรวิทอดหงุดหงิดมิได้ หากสัมผัสนุ่มนิ่มละเอียดอ่อนเย็นผิวเนื้อจากผ้าปูที่นอนใต้ร่างบอกให้รู้ว่าสถานที่อยู่ในปัจจุบันหรูหราพอสมควร ยิ่งประกอบกับหมอนนุ่มฟูประดับริบบิ้นและลูกไม้บอบบางสวยงามที่จัดวางอย่างมีระเบียบอยู่รอบกายหญิงสาวก็ยิ่งแน่ใจว่าตนเองกำลังนอนอยู่ในบ้านของเศรษฐีสักคนแน่นอน

ความหวังในการเอาตัวรอดที่ริบหรี่จนแทบมอดดับเริ่มลุกโชนขึ้นในใจเมื่อตระหนักว่าเจ้าของบ้านน่าจะมีฐานะพอที่จะรู้ว่าเธอเป็นใคร เพราะถึงแม้จะมีพฤติกรรมและชีวิตความเป็นอยู่สงบเงียบเรียบง่ายแตกต่างจากวุฒิสมาชิกส่วนใหญ่ที่ตกเป็นข่าวทั้งในด้านอาชีพการงานและชีวิตส่วนตัว แต่การทำงานอย่างจริงจังของตนเองก็มักจะทำให้สื่อหันมาติดตามทำข่าวด้วยความสนใจเสมอมา

โดยเฉพาะเมื่อเธอหายตัวไประหว่างเดินทางกลับที่พักเมื่อสองสัปดาห์ก่อน…

เว้นแต่เจ้าของบ้านจะอาศัยอยู่บนดาวเคราะห์ชายขอบกาแล็กซีที่แสนจะทุรกันดารและมีเทคโนโลยีต่ำจนไม่สามารถรับสัญญาณจากดาวเทียมเท่านั้น!

วุฒิสมาชิกสาวเริ่มมั่นใจในความคิดของตนเองจนรู้สึกผ่อนคลายทั้งกายและใจได้เป็นครั้งแรกในช่วงสองสัปดาห์ที่ผ่านมา เริ่มเรียบเรียงคำอธิบายสำหรับสถานการณ์อิหลักอิเหลื่อน่าอับอายของตนเองให้หนักแน่นมีเหตุผลแบบที่มนุษย์ผู้มีศีลธรรมจรรยาเข้าใจและยอมรับได้เตรียมไว้ล่วงหน้า เมื่อถึงเวลาที่ยาในร่างหมดฤทธิ์และได้เผชิญหน้ากับเจ้าของสถานที่จะได้สนทนากันอย่างตรงประเด็นไม่เสียเวลาไปมากกว่าเดิม

แล้วเสียงพูดคุยแผ่วเบาที่แทรกผ่านเข้ามาในโสตประสาทก็กระตุ้นความตื่นเต้นสนใจของหญิงสาวจนพยายามเอี้ยวคอหันไปทางต้นเสียงที่เป็นประตูไม้ติดลูกบิดทองเหลือง หากยาที่ได้รับเข้าไปยังไหลวนอยู่ในกระแสเลือดและไม่มีโอกาสได้เจือจางยังคงส่งผลให้กล้ามเนื้อทั่วร่างเกียจคร้านไม่ยอมทำงานต่อไป ปล่อยให้เจ้าของร่างนอนทอดถอนใจด้วยความขัดใจที่ไม่สามารถลุกขึ้นมานั่งคุยกับเป้าหมายที่กำลังเข้ามาในห้องได้ตามมารยาทอันถูกต้องเหมาะสม

แคเทรียนนอนฟังเสียงประตูเปิดที่ตามมาด้วยเสียงฝีเท้าดังเป็นจังหวะแผ่วเบาทว่าหนักแน่นบ่งบอกถึงนิสัยมั่นใจในตัวเองของคนที่กำลังเข้ามาในห้อง หัวใจที่มักจะสงบนิ่งไม่ค่อยได้ทำงานหนักมากนักเริ่มเต้นถี่ระรัวด้วยความตื่นเต้นร้อนรนอยากจะทำความเข้าใจกับอีกฝ่ายให้รู้เรื่องโดยเร็วจนต้องสูดลมหายใจลึกๆเพื่อระงับอาการที่อาจจะปรากฏต่อสายตาคนมอง

โครงร่างสูงเพรียวของเพศชายก้าวมาหยุดอยู่ที่ปลายเตียงเร่งให้คนรอรีบปรับสีหน้าให้กลับคืนสู่ความเยือกเย็นดังที่เคยเป็น วุฒิสมาชิกสาวจับตามองมือใหญ่ขาวนวลที่สอดผ่านผ้าม่านเข้ามาก่อนจะค่อยๆแหวกออกจนเธอสามารถมองเห็นหน้าเขาได้อย่างชัดเจน

ทว่านัยน์ตาสีไอซ์บลูก็ต้องเบิกค้างเมื่อพบว่าบุคคลที่ยืนยิ้มตาเป็นประกายวาววามประหลาดอยู่ปลายเตียงคือผู้ชายที่แน่ใจว่าตนเองรู้จักเป็นอย่างดี…

ยูรัส!




TBC.




เอาตอนที่ 1 มาต่อแล้วค่ะ ^ o ^

ดีใจจริงๆค่ะที่ได้กลับมาพบทุกคนอีกครั้ง หลังจากห่างหายไปนานมากด้วยภารกิจมากมายในชีวิต

ก็หวังว่าทุกคนที่เข้ามาอ่านจะชอบนะคะ เพราะรสชาติของเรื่องนี้แตกต่างจาก Asylum ไม่น้อยเลย

ปุณจะพยายามเอามาโพสต์เป็นระยะ ถ้าแวะเข้ามาอ่านกันก็อย่าลืมทักทายกันบ้างนะคะ




ปุณณารมย์
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 19 มิ.ย. 2556, 01:41:38 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 19 มิ.ย. 2556, 01:44:29 น.

จำนวนการเข้าชม : 1236





<< Prologue   ตอนที่ 2 >>
ปุณณารมย์ 19 มิ.ย. 2556, 01:42:41 น.
ขอตอบคอมเมนต์ตรงนี้นะคะ ^^

รักเร่
เชิญที่เก้าอี้แถวหน้าเลยค่ะ รับรองว่าเห็นชัดแน่นอน ^^

คิมหันตุ์
ยินดีต้อนรับค่ะ เจอคนคุ้นเคยนี่น่าชื่นใจมากๆเลย

minafiba
ปุณก็ดีใจที่ได้โพสต์นิยายแล้วมีคนน่ารักๆตามอ่านเช่นกันค่ะ

Auuu
5555 ระวังกระดาษบาดมือ เพราะรีบพลิกไปอ่านนะคะ


คิมหันตุ์ 19 มิ.ย. 2556, 02:41:58 น.
มาบ่อยๆนะจ๊ะ....ปูเสื่อรอ อิอิ


minafiba 19 มิ.ย. 2556, 06:51:37 น.
^______________^


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account