หนึ่งหทัยฟาโรห์
ฟาโรห์ อาเมนเรนฟิส ฟาโรห์ผุ้ยิ่งใหญ่เกรียงไกรในแดนไอย์คุปต์ต้องพ่ายแพ้แก้ เอนิพี หญิงสาวชาวอียิปต์
ซึ่งตอนนี้กลายร่างเป็นจอมจันทร์ สาวน้อยไร้เดียงสาที่ประเทศไทย งานนี้ไม่ง่ายซะแล้วกลับการนำเอาความทรงจำกลับคืนมา
ซึ่งตอนนี้กลายร่างเป็นจอมจันทร์ สาวน้อยไร้เดียงสาที่ประเทศไทย งานนี้ไม่ง่ายซะแล้วกลับการนำเอาความทรงจำกลับคืนมา
Tags: ฟาโรห์ ดวงตาฮฮรัส อียิปต์
ตอน: บทที1 จินต์
หลังจากจอมจันทร์กลับมยังห้องนอนน้อง เธอก้พบว่าเธอลืมหยิบหนังสืออาคมเก่าเเก่มาด้วยซึ่งเธอเคยใช้ หญิงสาวรีบค้นหาทั่วห้องทั้งโต๊ะเรียนทั้งในกล่องเอกสารเธอกลับไม่พบแม้แต่ร่องรอยของมัน
ไปไหน?
" หาไอ้นี่อยุ่หรอจ่ะ หนูจันทร์ " ฉับพลันเสียงหนึ่งดังขึ้นทว่าเป็นเสียงนุ้มทุ้มของภวัต
จอมจันทรืเงยหน้าขึ้นช้าๆก่อนจะต้องตกตะลึงเมื่อทราบว่าหนังสืออาคมของเธอไปตกอยุ่ที่้มืออาหนุ่ม
'จะทำไงดี เขาจต้องรุ้แน่ว่าเราเคยใช้คาถาทำลายพวกอารัณ' หญิงสาวกล่าวเบาๆในใจ
" ทำไมหน้าซีดอย่างงั้นละหนูจันทร์ เคยทำอะไรมาหรอจ่ะ " เสียงนุ่มใททุ้มแกมเยาะดังขึ้นจากปากชายหนุ่มหน้าคม
" ฉันจะทำอะไรมันก้เรื่องของฉันไม่เกี่ยวกะนายอย่านึดกนะว่าเป้นน้องแม่แล้วจะมาเจ้ากี้เจ้าการจัดการชีวิตฉัน" จอมจันทร์เด้กสาวเอาแต่ใจกล่าวพร้อมทั้งยิ้มหหวานอย่างจงใจยั่วอารมณ์โทสะเขา ภวัตไม่ยอมน้อยหน้าเขาจะต้องจัดการเด็กดื้อคนนี้มให้อยุ่หมัดให้ได้เขาจึงเอ่ยด้วยเสียงเรียบๆแต่ดุดันว่า
" ทำไมฉันจะจัดการเธอไม่ได้ในเมื่อฉันจะมาเป็น................." ชายหนุ่มพุดแตชค่นั้นก่อนจะมองเรือนร่างอวบที่สวมชุดเดรสชีฟองบางเบา
เธออยุ่ในชุดนอน!!!!
จอมจันท รืเริ่มเห้นเค้าลางหายนะเบื้องหน้าหญิงสาวก้มลงมองตามสายตาที่ภวัตมองมานั่นทำให้เธอถึงบางอ้อ
ไม่มีวันเด้ดขาด!! นายนี่ต้องไม่ใช่เด็ดขาด!!
"อาจะทำอะไรบ้านนี้อยุ่ในกฎระเบียบของฉันกึ่งหนึ่งถ้าคิดจะทำอะไรบัดสีทุเรศๆละก้อ ฉันก้มีสิทะิ์ไล่นักะุรกิจหนุ่มอสังหาริมทรัพย์แถวหน้ากระเด็นออกจากบ้านนี้ได้แน่นอน "เธอกล่าวเยาะเย้ย
นั่นทำให้ภวัตถึงกลับขึ้นมาก เขากระชากตัวเธอเข้ามาประกบริมฝีปากอย่างดุเดือด ชายหนุ่มไม้เว้นช่องว่างให้เธอได้พักเขาโลมเลียเธอทันทีแต่ก่อนที่มีอะไรมากกว่านี้ ภวัตหยุดมีไว้ก้เพระาว่า เขาเห็นอะไรบางอย่างในตัวเธอ
จินต์ !!!!!!!!!!!!!!
มันเคลื่อนไหวได้และตอนนี้รุปร่างของเธอก็แต่งกายในแนวแบบแฟนซี เสื้อเกาะอกแขนสั้นพร้อมกางเกงผ้าบางเบาสีชมพูอ่อนดุแล้วให้ความรู้สึกหาบหวามหัวใจมาก
ภวัตจึงเบือนหน้าหนีไปทางอื่นในขณะที่จอมจันทร์หันมาสำรวจตัวเองเธออยุ่มนชุเดที่หมิ่นเหม่เเละสุ่มเสี่ยงมากต่อการถูกทำอะไรแบบนั้น
เธอจึงรีบมุดหาผ้าห่มทันทีแต่ไไม่วายเบ้ปากมาทางอาหนุม
'นายให้มันได้อย่างนี้สิ ยัยจินต์ ทำไมต้องกลายร่างมาเป็นจินนี่ตอนนี้ด้วยนี้ แล้วอาวัตน์ก็เห็นสะด้วย ชิอยุ่ๆก้มาหาเรื่องเราก่อนทำไงดีๆๆๆ "
"กลัววหรอแม่หนุจันทร์ รีบอะิบายมาดีๆดีกว่าว่าทำร้ายพวกอารัณทำไมกัน " ชายหนุ่มพุดพลางนั่งบนเตียง
'ทำไม อาเปนพวกนั้นหรอ ? " หญิงสาวกล่าวพลางถามยียวน
"อาแค่อยากช่วยหนูนะเรื่องพวกนี้เล่นมากๆมันติดัวไวันตายนะ " ภวัตกล่าวอย่างเรียบๆ
"ขอบคุณคะแต่อาอย่ามายุ่งกับเรื่องนี้เลย" เสียงของจอมจันทร์กล่าวเศร้าๆก่อนจะรีบผลถถุ่นผลันออกจากห้องไป
"พั่ขอโทษยอดรักของพี่ " ภวัตกล่าวอย่างเศรืาๆ
ไปไหน?
" หาไอ้นี่อยุ่หรอจ่ะ หนูจันทร์ " ฉับพลันเสียงหนึ่งดังขึ้นทว่าเป็นเสียงนุ้มทุ้มของภวัต
จอมจันทรืเงยหน้าขึ้นช้าๆก่อนจะต้องตกตะลึงเมื่อทราบว่าหนังสืออาคมของเธอไปตกอยุ่ที่้มืออาหนุ่ม
'จะทำไงดี เขาจต้องรุ้แน่ว่าเราเคยใช้คาถาทำลายพวกอารัณ' หญิงสาวกล่าวเบาๆในใจ
" ทำไมหน้าซีดอย่างงั้นละหนูจันทร์ เคยทำอะไรมาหรอจ่ะ " เสียงนุ่มใททุ้มแกมเยาะดังขึ้นจากปากชายหนุ่มหน้าคม
" ฉันจะทำอะไรมันก้เรื่องของฉันไม่เกี่ยวกะนายอย่านึดกนะว่าเป้นน้องแม่แล้วจะมาเจ้ากี้เจ้าการจัดการชีวิตฉัน" จอมจันทร์เด้กสาวเอาแต่ใจกล่าวพร้อมทั้งยิ้มหหวานอย่างจงใจยั่วอารมณ์โทสะเขา ภวัตไม่ยอมน้อยหน้าเขาจะต้องจัดการเด็กดื้อคนนี้มให้อยุ่หมัดให้ได้เขาจึงเอ่ยด้วยเสียงเรียบๆแต่ดุดันว่า
" ทำไมฉันจะจัดการเธอไม่ได้ในเมื่อฉันจะมาเป็น................." ชายหนุ่มพุดแตชค่นั้นก่อนจะมองเรือนร่างอวบที่สวมชุดเดรสชีฟองบางเบา
เธออยุ่ในชุดนอน!!!!
จอมจันท รืเริ่มเห้นเค้าลางหายนะเบื้องหน้าหญิงสาวก้มลงมองตามสายตาที่ภวัตมองมานั่นทำให้เธอถึงบางอ้อ
ไม่มีวันเด้ดขาด!! นายนี่ต้องไม่ใช่เด็ดขาด!!
"อาจะทำอะไรบ้านนี้อยุ่ในกฎระเบียบของฉันกึ่งหนึ่งถ้าคิดจะทำอะไรบัดสีทุเรศๆละก้อ ฉันก้มีสิทะิ์ไล่นักะุรกิจหนุ่มอสังหาริมทรัพย์แถวหน้ากระเด็นออกจากบ้านนี้ได้แน่นอน "เธอกล่าวเยาะเย้ย
นั่นทำให้ภวัตถึงกลับขึ้นมาก เขากระชากตัวเธอเข้ามาประกบริมฝีปากอย่างดุเดือด ชายหนุ่มไม้เว้นช่องว่างให้เธอได้พักเขาโลมเลียเธอทันทีแต่ก่อนที่มีอะไรมากกว่านี้ ภวัตหยุดมีไว้ก้เพระาว่า เขาเห็นอะไรบางอย่างในตัวเธอ
จินต์ !!!!!!!!!!!!!!
มันเคลื่อนไหวได้และตอนนี้รุปร่างของเธอก็แต่งกายในแนวแบบแฟนซี เสื้อเกาะอกแขนสั้นพร้อมกางเกงผ้าบางเบาสีชมพูอ่อนดุแล้วให้ความรู้สึกหาบหวามหัวใจมาก
ภวัตจึงเบือนหน้าหนีไปทางอื่นในขณะที่จอมจันทร์หันมาสำรวจตัวเองเธออยุ่มนชุเดที่หมิ่นเหม่เเละสุ่มเสี่ยงมากต่อการถูกทำอะไรแบบนั้น
เธอจึงรีบมุดหาผ้าห่มทันทีแต่ไไม่วายเบ้ปากมาทางอาหนุม
'นายให้มันได้อย่างนี้สิ ยัยจินต์ ทำไมต้องกลายร่างมาเป็นจินนี่ตอนนี้ด้วยนี้ แล้วอาวัตน์ก็เห็นสะด้วย ชิอยุ่ๆก้มาหาเรื่องเราก่อนทำไงดีๆๆๆ "
"กลัววหรอแม่หนุจันทร์ รีบอะิบายมาดีๆดีกว่าว่าทำร้ายพวกอารัณทำไมกัน " ชายหนุ่มพุดพลางนั่งบนเตียง
'ทำไม อาเปนพวกนั้นหรอ ? " หญิงสาวกล่าวพลางถามยียวน
"อาแค่อยากช่วยหนูนะเรื่องพวกนี้เล่นมากๆมันติดัวไวันตายนะ " ภวัตกล่าวอย่างเรียบๆ
"ขอบคุณคะแต่อาอย่ามายุ่งกับเรื่องนี้เลย" เสียงของจอมจันทร์กล่าวเศร้าๆก่อนจะรีบผลถถุ่นผลันออกจากห้องไป
"พั่ขอโทษยอดรักของพี่ " ภวัตกล่าวอย่างเศรืาๆ
เพียงภัทร เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 29 มิ.ย. 2556, 12:51:34 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 7 ต.ค. 2556, 16:23:50 น.
จำนวนการเข้าชม : 968
| << อารัมภบท |