navigator โอบพสุธาด้วยรัก [ชุด ต้นรักเสน่หา]
เมื่อนักสืบจำเป็นต้องเข้าไปค้นหาความจริงในไร่แสงจันทร์ ไร่ที่มีปริศนามากมายให้ต้องพบเจอ นักสืบหนุ่มจำเป็นและผู้ช่วยสาวแสนเย็นชา ด้วยปมร้ายที่ทำให้เขาและเธอต้องช่วยกันคลายให้สำเร็จ
ทีปกร ไม่รู้เลยว่าผู้หญิงที่เขาเจอโดยบังเอิญถึงสองครั้งจะกลายเป็นคนที่ทนายความแนะนำให้เป็นช่วยสืบเรื่องราวในไร่แสงจันทร์ เขายินดีที่จะได้ร่วมงานกับเธอ รักแรกพบที่ไม่คิดว่ามีอยู่จริง
ปีย์วรา หญิงสาวที่ผ่านโชคชะตาชีวิตเจ็บปวดหลายครั้งจนกลายเป็นคนเย็นชา ไม่ศรัทธาในความรักและความสัมพันธ์ใดๆ เธอรับทำงานเพราะบุญคุณของอังคณา น้าของทีปกร ยิ่งเวลาผ่านไป เธอคิดว่ามันเป็น การตัดสินใจที่ผิดพลาดที่สุดในชีวิต
ผู้ชายปากจัด ยียวน รอยยิ้มอบอุ่นที่ส่งมาให้เธอเสมอ มันทำให้เธอหวั่นไหว
เคยมีคนบอกว่า การพบกันครั้งแรกคือความบังเอิญ ครั้งที่สองคือโชคชะตา ครั้งที่สามคือพรหมลิขิต
นี่อาจจะเป็นพรหมลิขิตก็ได้...แค่ปล่อยให้หัวใจนำทางไป
อัพเดทตอนใหม่ทุกวัน จันทร พุธ ศุกร์ และอาทิตย์ ค่ะ ^^
ทีปกร ไม่รู้เลยว่าผู้หญิงที่เขาเจอโดยบังเอิญถึงสองครั้งจะกลายเป็นคนที่ทนายความแนะนำให้เป็นช่วยสืบเรื่องราวในไร่แสงจันทร์ เขายินดีที่จะได้ร่วมงานกับเธอ รักแรกพบที่ไม่คิดว่ามีอยู่จริง
ปีย์วรา หญิงสาวที่ผ่านโชคชะตาชีวิตเจ็บปวดหลายครั้งจนกลายเป็นคนเย็นชา ไม่ศรัทธาในความรักและความสัมพันธ์ใดๆ เธอรับทำงานเพราะบุญคุณของอังคณา น้าของทีปกร ยิ่งเวลาผ่านไป เธอคิดว่ามันเป็น การตัดสินใจที่ผิดพลาดที่สุดในชีวิต
ผู้ชายปากจัด ยียวน รอยยิ้มอบอุ่นที่ส่งมาให้เธอเสมอ มันทำให้เธอหวั่นไหว
เคยมีคนบอกว่า การพบกันครั้งแรกคือความบังเอิญ ครั้งที่สองคือโชคชะตา ครั้งที่สามคือพรหมลิขิต
นี่อาจจะเป็นพรหมลิขิตก็ได้...แค่ปล่อยให้หัวใจนำทางไป
อัพเดทตอนใหม่ทุกวัน จันทร พุธ ศุกร์ และอาทิตย์ ค่ะ ^^
Tags: navigator โอบพสุธาไว้ด้วยรัก คีตา ณิชนิตา
ตอน: บทนำ(แก้ไข)
Navigator โอบพสุธาด้วยรัก
คีตา
เมื่อปมขัดแย้งนำพามาซึ่งความรัก
เขาและเธอ คือ เข็มทิศคอยนำทางซึ่งกันและกัน
บทนำ
เช้าวันนี้ อังคณาเจ้าของไร่แสงจันทร์ไม่ค่อยอยากอาหารนัก หลังจากมีอาการเหนื่อยอ่อนผิดปกติมาหลายวัน แต่เธอก็ต้องฝืนกิน เพราะไม่อยากให้ใครๆ เป็นกังวล หลังจากกินเสร็จ เธอหยิบเอกสารรายรับรายจ่ายของรีสอร์ตแสงจันทร์ขึ้นมาอ่านบนระเบียงชั้นสองของบ้าน กิจการไร่และรีสอร์ตของเธอนี้เพิ่งเริ่มกิจการได้เพียงปีเดียวเท่านั้นเอง เมื่อก่อนนี้มีเพียงกิจการทำสวนผลไม้ทั้งส่งออกและส่งตลาดภายในจังหวัดเท่านั้นเอง
เธอเงยหน้าจากเอกสารเมื่อแม่บ้านเอากาแฟมาเสิร์ฟให้ แม้จะรู้สึกไม่สบายตัวแต่เธอก็ติดกาแฟจนขาดมันไม่ได้
หญิงกลางคนยกถ้วยกระเบื้องเนื้อดีสีขาวขุ่นขึ้นจิบ สีหน้าบ่งบอกความพึงพอใจในรสชาติหวานละมุนลิ้น ก่อนจะวางลงบนโต๊ะพร้อมๆ กับกวาดสายตาอ่านเอกสารตรงหน้าไปด้วย จากนั้นเธอก็ยกขึ้นดื่มครั้งแล้วครั้งเล่าจนกาแฟพร่องไปมาก
แล้วจู่ๆ อังคณาก็พบว่ามือตัวเองเริ่มอ่อนแรงจนคอนถ้วยใบนั้นไม่ไหว และไม่นานถ้วยกาแฟที่ถืออยู่ก็หลุดจากมือร่วงลงสู่พื้นแตกออกเป็นเสี่ยงๆ น้ำสีเข้มหกกระจายเลอะเทอะ ในขณะที่ตัวเธอเองก็ทรุดฮวบลงกับพื้นเช่นกัน ตามมาด้วยอาการมือเท้าชา จนเธอไม่สามารถพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นยืนได้ ดวงตาคู่นั้นเหลือกลานด้วยความกลัวและตกใจ อังคณาพยายามอย่างยิ่งที่จะร้องเรียกคนให้มาช่วย ทว่าปากกลับมิอาจขยับเขยื้อนได้เช่นกัน!
เกิดอะไรขึ้นกับร่างกายของเธอกันแน่!!
...
เท้าแข็งแรงของชายหนุ่มคนหนึ่งชะงักกึกอยู่หน้าประตูซึ่งเชื่อมกับระเบียงบ้าน เมื่อเห็นร่างของอังคณาฟุบอยู่ที่พื้น ในสภาพดวงตาเบิกกว้าง ปากอ้าค้างเหมือนอยากร้องขอความช่วยเหลือแต่ทำไม่ได้ เขารีบปรี่เข้าไปพยุงร่างนั้นไว้ แล้วก็พบว่าหน้าอกของเธอสะท้อนขึ้นลงถี่จนเขาตกใจ
“ป้าครับ ป้าเป็นอะไรไปครับ!...ใครอยู่แถวนี้ มาช่วยฉันที!!” ตั้งสติได้ชายหนุ่มก็ตะโกนบอกก่อนจะอุ้มร่างนั้นขึ้นแล้วเดินเร็วๆ ออกไปจากที่เกิดเหตุ ระหว่างนั้นเองแม่บ้านก็วิ่งหน้าตาตื่นเข้ามา เมื่อเห็นร่างอ่อนปวกเปียกของเจ้านาย ก็ยกมือขึ้นปิดปากด้วยความตกใจ
“เกิดอะไรขึ้นคะ คุณอังท่านเป็นอะไร!” น้ำเสียงบ่งบอกความตระหนก ทว่าร่างกลับยืนนิ่งคล้ายก้าวขาไม่ออก
“อย่าเพิ่งถาม ไปบอกคนให้เตรียมรถ ฉันจะพาคุณป้าไปโรงพยาบาล เร็วสิ!!” เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ยอมขยับตัวชายหนุ่มจึงตวาดเสียงดังลั่นจนฝ่ายนั้นสะดุ้งเฮือก ก่อนวิ่งลนลานออกไปทำตามคำสั่ง
จากนั้นภายในไร่แสงจันทร์ก็วุ่นวาย สับสนอลหม่าน เพราะเหล่าคนงานต่างก็ตกใจและเป็นห่วงผู้เป็นนาย
เมื่อกระบะที่มีอังคณานอนอยู่ในแคปหลังแล่นออกจากหน้าบ้านไป ใครบางคนเดินเข้ามาเก็บกวาดถ้วยกาแฟนั้นออกไปจนไม่เหลือร่องรอยอะไรเลย
คีตา
เมื่อปมขัดแย้งนำพามาซึ่งความรัก
เขาและเธอ คือ เข็มทิศคอยนำทางซึ่งกันและกัน
บทนำ
เช้าวันนี้ อังคณาเจ้าของไร่แสงจันทร์ไม่ค่อยอยากอาหารนัก หลังจากมีอาการเหนื่อยอ่อนผิดปกติมาหลายวัน แต่เธอก็ต้องฝืนกิน เพราะไม่อยากให้ใครๆ เป็นกังวล หลังจากกินเสร็จ เธอหยิบเอกสารรายรับรายจ่ายของรีสอร์ตแสงจันทร์ขึ้นมาอ่านบนระเบียงชั้นสองของบ้าน กิจการไร่และรีสอร์ตของเธอนี้เพิ่งเริ่มกิจการได้เพียงปีเดียวเท่านั้นเอง เมื่อก่อนนี้มีเพียงกิจการทำสวนผลไม้ทั้งส่งออกและส่งตลาดภายในจังหวัดเท่านั้นเอง
เธอเงยหน้าจากเอกสารเมื่อแม่บ้านเอากาแฟมาเสิร์ฟให้ แม้จะรู้สึกไม่สบายตัวแต่เธอก็ติดกาแฟจนขาดมันไม่ได้
หญิงกลางคนยกถ้วยกระเบื้องเนื้อดีสีขาวขุ่นขึ้นจิบ สีหน้าบ่งบอกความพึงพอใจในรสชาติหวานละมุนลิ้น ก่อนจะวางลงบนโต๊ะพร้อมๆ กับกวาดสายตาอ่านเอกสารตรงหน้าไปด้วย จากนั้นเธอก็ยกขึ้นดื่มครั้งแล้วครั้งเล่าจนกาแฟพร่องไปมาก
แล้วจู่ๆ อังคณาก็พบว่ามือตัวเองเริ่มอ่อนแรงจนคอนถ้วยใบนั้นไม่ไหว และไม่นานถ้วยกาแฟที่ถืออยู่ก็หลุดจากมือร่วงลงสู่พื้นแตกออกเป็นเสี่ยงๆ น้ำสีเข้มหกกระจายเลอะเทอะ ในขณะที่ตัวเธอเองก็ทรุดฮวบลงกับพื้นเช่นกัน ตามมาด้วยอาการมือเท้าชา จนเธอไม่สามารถพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นยืนได้ ดวงตาคู่นั้นเหลือกลานด้วยความกลัวและตกใจ อังคณาพยายามอย่างยิ่งที่จะร้องเรียกคนให้มาช่วย ทว่าปากกลับมิอาจขยับเขยื้อนได้เช่นกัน!
เกิดอะไรขึ้นกับร่างกายของเธอกันแน่!!
...
เท้าแข็งแรงของชายหนุ่มคนหนึ่งชะงักกึกอยู่หน้าประตูซึ่งเชื่อมกับระเบียงบ้าน เมื่อเห็นร่างของอังคณาฟุบอยู่ที่พื้น ในสภาพดวงตาเบิกกว้าง ปากอ้าค้างเหมือนอยากร้องขอความช่วยเหลือแต่ทำไม่ได้ เขารีบปรี่เข้าไปพยุงร่างนั้นไว้ แล้วก็พบว่าหน้าอกของเธอสะท้อนขึ้นลงถี่จนเขาตกใจ
“ป้าครับ ป้าเป็นอะไรไปครับ!...ใครอยู่แถวนี้ มาช่วยฉันที!!” ตั้งสติได้ชายหนุ่มก็ตะโกนบอกก่อนจะอุ้มร่างนั้นขึ้นแล้วเดินเร็วๆ ออกไปจากที่เกิดเหตุ ระหว่างนั้นเองแม่บ้านก็วิ่งหน้าตาตื่นเข้ามา เมื่อเห็นร่างอ่อนปวกเปียกของเจ้านาย ก็ยกมือขึ้นปิดปากด้วยความตกใจ
“เกิดอะไรขึ้นคะ คุณอังท่านเป็นอะไร!” น้ำเสียงบ่งบอกความตระหนก ทว่าร่างกลับยืนนิ่งคล้ายก้าวขาไม่ออก
“อย่าเพิ่งถาม ไปบอกคนให้เตรียมรถ ฉันจะพาคุณป้าไปโรงพยาบาล เร็วสิ!!” เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ยอมขยับตัวชายหนุ่มจึงตวาดเสียงดังลั่นจนฝ่ายนั้นสะดุ้งเฮือก ก่อนวิ่งลนลานออกไปทำตามคำสั่ง
จากนั้นภายในไร่แสงจันทร์ก็วุ่นวาย สับสนอลหม่าน เพราะเหล่าคนงานต่างก็ตกใจและเป็นห่วงผู้เป็นนาย
เมื่อกระบะที่มีอังคณานอนอยู่ในแคปหลังแล่นออกจากหน้าบ้านไป ใครบางคนเดินเข้ามาเก็บกวาดถ้วยกาแฟนั้นออกไปจนไม่เหลือร่องรอยอะไรเลย
ณิชนิตา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 28 ก.ค. 2556, 09:22:49 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 18 ก.ย. 2556, 17:16:13 น.
จำนวนการเข้าชม : 1747
| บทที่ ๑.๑ ผู้หญิงเย็นชา(แก้ไข) >> |
นึกว่าเรื่องใหม่ แก้ใหม่ก็อ่านใหม่ค่า 
ดังปัณณ์ 28 ก.ค. 2556, 10:23:27 น.
แฮ่! มาแว้วววววววววววววววววว ชอบเรื่องนี้ที่พี่ตาโปรยไว้มั่กมากค้า รอตอนต่อไปนะค้า
แฮ่! มาแว้วววววววววววววววววว ชอบเรื่องนี้ที่พี่ตาโปรยไว้มั่กมากค้า รอตอนต่อไปนะค้า
Sukhumvit66 28 ก.ค. 2556, 11:05:07 น.
เราก็ว่าไมคุ้นๆ อิอิ
เราก็ว่าไมคุ้นๆ อิอิ
บุลินทร 28 ก.ค. 2556, 12:24:51 น.
มาแล้วๆ
มาแล้วๆ
พันธุ์แตงกวา 28 ก.ค. 2556, 19:29:38 น.
มาให้กำลังใจชาวไร่แสงจันทร์จ้า^^
มาให้กำลังใจชาวไร่แสงจันทร์จ้า^^
