จุมพิตในเพลิงทราย
เมื่อ ราจีฟ เทพบุตรนักรักแห่งแดนทราย พ่ายต่อมนต์เสน่หาของดาราสาวไทย
เขาผู้ไม่เคยง้อใคร กลับยอมทุ่มสุดใจเพียงหวังให้ได้ สไบนาง มาแนบชิด
ทว่ามันกลับไม่ใช่เรื่องง่ายเมื่อดาราดาวยั่วจอมหยิ่งไม่ทิ้งดีกรีรั้นร้าย
เลือดร้อนของหนุ่มนักรักแดนทรายจึงกระหายอยากปราบพยศ
+++
และโชคชะตาได้นำพาเขาและเธอมาพบกันในแดนทราย
ในขณะที่เทพบุตรนักรักถูกจับคลุมถุงชนกับหญิงสาวปริศนา
แต่ครั้นเมื่อได้พบหน้า ราจีฟต้องตกตะลึงงันอย่างไม่คาดคิด
หญิงสาวที่เขาหมายปองซุกซ่อนตนอยู่ภายใต้ผ้าคลุมสีสวย
กระแสปรารถนาหวามไหวไม่อาจเก็บซ่อน...ยามสองกายแนบชิดสนิทกัน
แม้คิดว่าเป็นคนละคน แต่เมื่อใกล้เธอแล้วใจสั่น ก็ไม่มีวันที่เขาจะปล่อยให้หลุดมือ!
จุมพิตหวานท่ามกลางเพลิงทรายร้อนระอุ
ปริศนาที่ถูกปิดซ่อนไว้ยังไม่ถูกคลี่คลาย
เธอคือใคร และเขาจะทำอย่างไรเมื่อสตรีที่ยอมพลีใจให้ไม่ได้มีเพียงหนึ่งเดียว
แล้วเขาและเธอจะฝ่าฟันอุปสรรคครั้งนี้ไปได้หรือไม่?
ร่วมไขปริศนารักหวานท่ามกลางเพลิงทรายร้อนได้ใน...จุมพิตในเพลิงทราย
เขาผู้ไม่เคยง้อใคร กลับยอมทุ่มสุดใจเพียงหวังให้ได้ สไบนาง มาแนบชิด
ทว่ามันกลับไม่ใช่เรื่องง่ายเมื่อดาราดาวยั่วจอมหยิ่งไม่ทิ้งดีกรีรั้นร้าย
เลือดร้อนของหนุ่มนักรักแดนทรายจึงกระหายอยากปราบพยศ
+++
และโชคชะตาได้นำพาเขาและเธอมาพบกันในแดนทราย
ในขณะที่เทพบุตรนักรักถูกจับคลุมถุงชนกับหญิงสาวปริศนา
แต่ครั้นเมื่อได้พบหน้า ราจีฟต้องตกตะลึงงันอย่างไม่คาดคิด
หญิงสาวที่เขาหมายปองซุกซ่อนตนอยู่ภายใต้ผ้าคลุมสีสวย
กระแสปรารถนาหวามไหวไม่อาจเก็บซ่อน...ยามสองกายแนบชิดสนิทกัน
แม้คิดว่าเป็นคนละคน แต่เมื่อใกล้เธอแล้วใจสั่น ก็ไม่มีวันที่เขาจะปล่อยให้หลุดมือ!
จุมพิตหวานท่ามกลางเพลิงทรายร้อนระอุ
ปริศนาที่ถูกปิดซ่อนไว้ยังไม่ถูกคลี่คลาย
เธอคือใคร และเขาจะทำอย่างไรเมื่อสตรีที่ยอมพลีใจให้ไม่ได้มีเพียงหนึ่งเดียว
แล้วเขาและเธอจะฝ่าฟันอุปสรรคครั้งนี้ไปได้หรือไม่?
ร่วมไขปริศนารักหวานท่ามกลางเพลิงทรายร้อนได้ใน...จุมพิตในเพลิงทราย
Tags: ลินิน ทราย
ตอน: ตอนที่ 2 50%
ราจี๊ฟ เบน บินฮาซิม เบือนใบหน้าอันหล่อเหลาราวผลงานแกะสลักชั้นยอดของจิตรกรเอกในยุคโบราณหันมามองสาวสวยเชื้อชาติอังกฤษ ที่นอนทอดกายเปลือยเปล่ารอเขาอยู่ด้วยสายตายั่วยวน เจ้าหล่อนนอนตะแคง ลมหายใจยังสะดุดเป็นช่วงๆ เพราะผ่านเกมรักเร่าร้อนกันมาเมื่อครู่ แต่รสชาติที่เขาปรนเปรอให้ มันทำให้เธอปรารถนามันอีกเป็นครั้งที่สอง แม้ว่าเมื่อครู่จะฟาดฟันกันจนแทบหมดแรง
“ราจี๊ฟคะ”
หญิงสาวร่างบางผิวสีเข้มกวักมือเรียก ร่างหนาในชุดเสื้อคลุมผ้าเนื้อดีจึงผุดลุกขึ้น รูปร่างของเขาค่อนข้างสูงสง่าตามลักษณะของชายชนเผ่าทะเลทราย ผิวสีแทนแต่ทว่าเนียนไม่หยาบกร้าน บ่งบอกถึงชีวิตที่สุขสบายไม่ต้องกรำงานหนักมาตลอดชั่วชีวิต
หน้าท้องเป็นลอนลูกไร้ไขมัน มีไรขนเล็กๆ ขึ้นตามหน้าท้องไล้ลงเบื้องล่าง ใบหน้าหล่อเข้ม หนวดถูกโกนเกลี้ยงเกลาน่ามอง ไม่นิยมไว้หนวดอย่างชายอาหรับโดยทั่วไป รอยยิ้มเปิดออกเล็กน้อย เผยให้เห็นฟันซี่เล็กเรียงเป็นตับขาวสะอาด ใบหน้าหล่อเหลาก้มลงมาใกล้ๆ ริมฝีปากสีกุหลาบที่เผยอเชิญชวน
“ยังไม่เหนื่อยหรือเบล”
“เหนื่อยค่ะ แต่ว่า…เพื่อคุณราจี๊ฟ ฉันทนได้เสมอ” ร่างเปลือยเปล่าเริ่มบิดเร่าไปมา เมื่อมือแกร่งวางทาบมาบนหน้าอกอวบเต็มมือทั้งสองข้างแล้วเคล้นคลึง หยอกเย้า แต่ไม่ยอมเคลื่อนกายเข้าหา เรียวขางามไขว่หากันแล้วบีบอัดกันแน่นด้วยความรัญจวน
“เพื่อฉัน หรือเพื่อตัวเธอเองกันหือ…”
“โธ่ อย่าทรมานฉันอีกเลยค่ะ มาเถอะ” มือเรียววาดไปโอบรอบเขาแล้วกดให้ใบหน้าเขาเข้ามาใกล้ หน้าอกหน้าใจที่ใหญ่มโหฬารจนมือสองข้างของเขายังกอบกุมมันไว้ไม่ไหว เบลถือเป็นแม่สาวที่จัดอยู่ในประเภทเนื้อนมไข่ เป็นแม่พันธุ์ชั้นดีที่ชายต้องการ
เสียงหัวเราะบาดใจของเขาดังขึ้น เคลื่อนกายเข้าหา ริมฝีปากร้อนๆ ซอกซอนไปตามลำคอขาวผ่อง เรือนร่างอวบอัดของวัยแรกสาว ทำให้อารมณ์ของเขากระเจิดกระเจิงอยู่ไม่น้อย
เบล เป็นสาวน้อยที่ร้อนแรง ดอกไม้ทะเลทรายที่พร้อมจะมอบตัวและหัวใจให้กับเขา เพราะเงินที่เขาให้หล่อนมากพอจะให้ใช้จ่ายได้อย่างสบายไปนาน แต่เขาไม่คิดจริงจังจนถึงขั้นเลี้ยงดูออกหน้าออกตา เห็นหล่อนเป็นแค่ทางผ่าน และเจ้าตัวเองก็เต็มใจ
เขาให้เงินเธอ เธอได้ทั้งเงินและความสุขสม เท่านี้ก็เพียงพอ
ยังไม่ทันได้รุกหนักถึงขั้นไหน โทรศัพท์ของเขาก็กรีดร้องขัดจังหวะที่กำลังกระเจิดกระเจิงไปไกล แต่เขาไม่สนใจ ยังคงตั้งหน้าตั้งตาเล้าโลมแม่สาวผิวขาว แต่เสียงโทรศัพท์ยังดังไม่หยุด
“ใครวะ” ร่างหนาผุดลุกขึ้น แต่มือไม้ของสาวที่นอนทอดตัวอยู่เบื้องล่างไขว่คว้าไม่ยอมปล่อย เพราะตอนนี้อารมณ์ของเจ้าหล่อนไม่อาจควบคุม บางอย่างในร่างกายเร่งร้อน แล้วจู่ๆ ถ้าไม่มีอะไรมาดับ ไฟที่ปะทุไปทั่วร่างจะมอดได้อย่างไร
“อย่าไปนะคะ ได้โปรด”
“ฉันแค่ไปรับโทรศัพท์น่า” เขาปัดมือที่ไขว่คว้านั้นให้ออกห่าง แล้วเดินไปยกหูโทรศัพท์ที่ยังกรีดร้องระรัวขึ้น ใครกันนะที่บังอาจขัดความสุขของเขาในยามนี้
“ราจี๊ฟพูด”
“ราจี๊ฟ แม่เอง” เสียงนั้นทำให้ชายหนุ่มแทบสำลักน้ำลายตัวเอง ปกติแม่ไม่เคยยุ่มย่ามโทรศัพท์เรียกตัวเขาในยามพักผ่อนหย่อนกายอย่างนี้
“ว่าไงครับแม่ ผมกำลัง…”
“กำลังอยู่กับผู้หญิงอีกละสิ” ผู้เป็นมารดาต่อประโยคของเขาให้ ก่อนบอกด้วยน้ำเสียงอ่อนอกอ่อนใจ “นี่มันกลางวันอยู่นะลูกรัก อย่าหักโหมนักสิ”
“แม่ชอบถามว่าเมื่อไรผมจะมีครอบครัวเสียที ก็กำลังหาอยู่นี่ไงครับ” ชายหนุ่มบอกขึ้น นึกเดาได้เลยว่าตอนนี้นูรีน แม่ของเขากำลังทำหน้ายังไง
“ลูกไม่ต้องลำบากหรอก เพราะขืนให้ลูกหาเอง แม่คงไม่พ้นได้พวกนังกุหลาบทะเลทรายมาเป็นสะใภ้ แม่รับไม่ได้หรอกนะราจี๊ฟ” นูรีนส่ายหน้าดิก สีหน้าทุกข์ร้อน เพราะคิดว่าลูกชายพูดจริง
“ผมล้อเล่นน่ะครับแม่ ผมยังไม่คิดหาสะใภ้ให้แม่ตอนนี้หรอกน่า อย่างน้อยก็จนกว่าจะเบื่อชีวิตโสด ซึ่งมันก็คงนานมาก จนอาจจะไม่เกิดขึ้นเลยก็ได้”
“อย่านะ ตระกูลของเราจะไม่มีทายาทสืบทอดได้ยังไง แย่จริงๆ อย่าให้ท่านพ่อได้ยินเชียวนะ”
“แล้วนี่แม่โทรมาหาผมเรื่องอะไร ด่วนรึเปล่า”
“ทำไม ลูกจะทำอะไรต่องั้นหรือ” นูรีนถามทั้งที่รู้ดี ได้ยินเพียงเสียงหัวเราะของลูกชายดังมาก่อนตอบมาตามสายด้วยน้ำเสียงสบายๆ
“ไปทำธุระต่อให้เสร็จครับ”
“รีบทำให้เสร็จๆ แล้วอาบน้ำเตรียมตัวกินข้าวเย็นกับแขกของเรา”
“หืม ใคร?”
“อุลมาน มูฮัมเหม็ด อาลี เขาเป็นหุ้นส่วนบริษัทน้ำมันสาขาใหม่ของพ่อ ลูกจำเป็นต้องรู้จักเอาไว้ ที่สำคัญ อุลมาน จะพาลูกสาวมาด้วย แม่อยากให้รู้จักกันเอาไว้”
“โอ๊ะ…ว่าแล้วเชียว ว่าแม่ต้องมีอะไรในใจ” ชายหนุ่มหัวเราะขึ้นอีกครั้ง อุลมาน มูฮัมเหม็ด อาลี เป็นเศรษฐีใหม่ที่ร่ำรวยมาไม่กี่สิบปี เพราะได้บารมีของพ่อตาส่งเสริม จับธุรกิจน้ำมันและการส่งออกเพชรแล้วประสบความสำเร็จ สื่อกำลังเล่นข่าวของเขา ภาพจึงปรากฏอยู่บนหน้าหนังสือพิมพ์บ่อยครั้ง
ชายสูงวัย อายุเกือบ 60 ปี หน้าตาบ่งบอกร่องรอยของวัยที่ออกจะเกินจริง ริ้วรอยของประสบการณ์เต็มใบหน้า หนวดเครารกรุงรัง ตัดแต่งไม่เป็นระเบียบ
ถ้าจะให้เขาออกความเห็นตามตรงก็คือ เป็นชายที่หาสารรูปดูไม่ได้ ไม่จำเป็นต้องรู้จักกันไว้ เขาก็คาดเดาหน้าตาของลูกสาวอุลมานออก
หึ…พ่อหน้าตาแบบนี้ ลูกสาวจะหนีกันสักแค่ไหนเชียว ถึงแม่อาจจะสวยระดับนางงามก็เถอะ แค่ได้กรรมพันธุ์ของพ่อไปเสี้ยวหนึ่งก็แย่แล้ว
“ผมรู้จักเขาดีแล้วครับแม่ อุลมาน มูฮัมเหม็ด อาลี ผู้ค้าน้ำมันรายใหม่ที่มาแรงมากในตอนนี้”
“แต่นี่เป็นคำสั่งของพ่อ อย่าทำให้พ่อโกรธ เข้าใจไหม” นูรีนออกคำสั่งกรายๆ ฮะซัน สามีของเธอไม่ได้มีราจี๊ฟเป็นลูกชายเพียงคนเดียว เพียงแต่เธอเป็นภรรยาคนที่หนึ่ง ถึงได้มีอำนาจมากกว่าใคร แต่ของอย่างนี้ก็ไว้วางใจไม่ได้ ลูกชายอีกสามคนของฮะซัน ก็มีความสามารถไม่แพ้กัน
ถ้าหากราจี๊ฟไม่ได้กุมอำนาจทั้งหมดของกิจการในตระกูลบินฮาซิม เธอก็ยังไม่ไว้วางใจ อะไรก็เกิดได้ทุกเมื่อ ไม่มีใครไว้วางใจได้ทั้งนั้น
ยิ่งอยู่สูง ความรู้สึกก็ยิ่งหนาว เธอจำเป็นต้องทำทุกอย่างให้ราจี๊ฟได้สิ่งที่ดีที่สุด เพราะหากวันหนึ่งไม่มีฮะซันแล้ว เธอกับลูกอาจลำบาก เพราะราจี๊ฟ เป็นลูกชายคนเล็กของฮะซัน ถึงจะเกิดจากภรรยาคนที่หนึ่งที่มีชาติตระกูลเสมอกันก็เถอะ
“เป็นคำสั่งของพ่อ พี่ชายอีกสองคนของลูกก็ไปด้วย”
“โอเคครับแม่ อย่างนั้นผมรีบไปจัดการธุระของผมต่อ รับรองว่าเย็นนี้แม่จะได้เห็นหน้าผมบนโต๊ะอาหารแน่ๆ” เขาบอกเอาใจ เพราะรู้ว่าทุกอย่างเป็นความหวังดีของท่าน
“ดีมากลูกรัก” นูรีนยิ้มออก วางสายแล้วหันไปเลือกผ้าสวยๆ เพื่อจะเอาไปกำนัลว่าที่ลูกสะใภ้ที่เธอหมายหมั้นปั้นมือเอาไว้ในใจ ในขณะที่ผู้เป็นลูกชายกำลังบรรเลงเพลงรักเร่าร้อนอยู่กับสาวคนอื่น
ลัยลาถอนหายใจหนักหน่วงที่วันนี้อุลมาน ผู้เป็นพ่อให้คนมาแจ้งว่าเย็นนี้จะให้เธอไปกินอาหารเย็นที่บ้านของฮะซัน เบน บินฮาซิม ผู้ร่วมหุ้นธุรกิจน้ำมัน ทั้งที่มันไม่ใช่หน้าที่ของผู้หญิงอย่างเธอเลยสักนิด เพราะถึงอย่างไร บ้านเมืองนี้ผู้หญิงก็ถูกกดเอาไว้ใต้อำนาจของผู้ชาย เธอไม่มีอำนาจหน้าที่ไปช่วยบริหารงานให้พ่ออยู่แล้ว
“เป็นอะไรจ๊ะลัยลา หน้าตายุ่งเหยิง” รามิลยาเชยคางมนของผู้เป็นลูกสาวขึ้นมามอง ใบหน้าหวานคมซึ้ง น่ามองไปทุกส่วน ไม่ว่าจะเป็นใบหน้ารูปไข่ หน้าผาก ดวงตา จมูก ริมฝีปาก ทุกอย่างถูกจิตรกรวาดเอาไว้อย่างลงตัว หาที่ติในความงามบาดตานั้นไม่เจอ
แต่ความสวยของคนตรงหน้า ไม่ได้ก่อเกิดความพอใจให้กับเธอเลยสักนิด
“แม่คะ ทำไมท่านพ่อจะต้องให้ลูกไปกินข้าวเย็นด้วย ไม่เห็นจะเกี่ยวกับเราเลย” หญิงสาวถามขึ้น สาวใช้นำชุดสวยมาวางเรียงบนเตียงให้เลือก พร้อมผ้าคลุมสีเดียวกัน
“แม่ก็ต้องไปเหมือนกันนี่จ๊ะ บางทีพ่ออาจอยากให้เรารู้จักครอบครัวนั้นไว้”
“ทุกที พ่อไม่ให้เราออกไปไหนง่ายๆ” หญิงสาวยังกังขา
“อย่าสงสัยมากเลยจ้ะ พ่อให้ทำอย่างไร เราก็ทำเถอะ แล้วนี่อาบน้ำแล้วหรือยัง ท่านพ่อกำชับแม่ให้เข้ามาดู ให้ลูกอาบน้ำขัดร่างกายให้สะอาดและแต่งตัวให้สวยที่สุด” รามิลยาบอกขึ้นยิ้มๆ มีหรือที่เธอไม่รู้ว่าผู้เป็นสามีกำลังคิดจะทำอะไรอยู่
หึ…คิดจะร่วมเป็นทองแผ่นเดียวกับตระกูล บินฮาซิมละสิ
เงินต่อเงิน ทุกอย่างคือผลประโยชน์ ผู้ชายมีหน้าที่ออกคำสั่งและผู้หญิงมีหน้าที่ต้องทำตาม โดยไม่อาจบิดพลิ้ว ไม่ว่าจะต้องการหรือไม่ก็ตาม
“ค่ะ” ลัยลาลุกขึ้นยืนอย่างไม่เต็มใจ สาวใช้รีบถอดเสื้อคลุมตัวนอกให้ แล้วเดินนำเข้าไปในห้องอาบน้ำกว้างขวาง ประดับประดาด้วยหินอ่อนและโมเสกงดงาม อ่างอาบน้ำขนาดใหญ่วางไว้อีกมุมหนึ่ง น้ำอุ่นๆ ลอยด้วยกลีบกุหลาบหอมกรุ่น ข้างกายมีอุปกรณ์อาบน้ำราคาแพงครบครัน
ชีวิตของลัยลามีแต่ความเพียบพร้อมบริบูรณ์ มาตั้งแต่เกิดจนโต
“ราจี๊ฟคะ”
หญิงสาวร่างบางผิวสีเข้มกวักมือเรียก ร่างหนาในชุดเสื้อคลุมผ้าเนื้อดีจึงผุดลุกขึ้น รูปร่างของเขาค่อนข้างสูงสง่าตามลักษณะของชายชนเผ่าทะเลทราย ผิวสีแทนแต่ทว่าเนียนไม่หยาบกร้าน บ่งบอกถึงชีวิตที่สุขสบายไม่ต้องกรำงานหนักมาตลอดชั่วชีวิต
หน้าท้องเป็นลอนลูกไร้ไขมัน มีไรขนเล็กๆ ขึ้นตามหน้าท้องไล้ลงเบื้องล่าง ใบหน้าหล่อเข้ม หนวดถูกโกนเกลี้ยงเกลาน่ามอง ไม่นิยมไว้หนวดอย่างชายอาหรับโดยทั่วไป รอยยิ้มเปิดออกเล็กน้อย เผยให้เห็นฟันซี่เล็กเรียงเป็นตับขาวสะอาด ใบหน้าหล่อเหลาก้มลงมาใกล้ๆ ริมฝีปากสีกุหลาบที่เผยอเชิญชวน
“ยังไม่เหนื่อยหรือเบล”
“เหนื่อยค่ะ แต่ว่า…เพื่อคุณราจี๊ฟ ฉันทนได้เสมอ” ร่างเปลือยเปล่าเริ่มบิดเร่าไปมา เมื่อมือแกร่งวางทาบมาบนหน้าอกอวบเต็มมือทั้งสองข้างแล้วเคล้นคลึง หยอกเย้า แต่ไม่ยอมเคลื่อนกายเข้าหา เรียวขางามไขว่หากันแล้วบีบอัดกันแน่นด้วยความรัญจวน
“เพื่อฉัน หรือเพื่อตัวเธอเองกันหือ…”
“โธ่ อย่าทรมานฉันอีกเลยค่ะ มาเถอะ” มือเรียววาดไปโอบรอบเขาแล้วกดให้ใบหน้าเขาเข้ามาใกล้ หน้าอกหน้าใจที่ใหญ่มโหฬารจนมือสองข้างของเขายังกอบกุมมันไว้ไม่ไหว เบลถือเป็นแม่สาวที่จัดอยู่ในประเภทเนื้อนมไข่ เป็นแม่พันธุ์ชั้นดีที่ชายต้องการ
เสียงหัวเราะบาดใจของเขาดังขึ้น เคลื่อนกายเข้าหา ริมฝีปากร้อนๆ ซอกซอนไปตามลำคอขาวผ่อง เรือนร่างอวบอัดของวัยแรกสาว ทำให้อารมณ์ของเขากระเจิดกระเจิงอยู่ไม่น้อย
เบล เป็นสาวน้อยที่ร้อนแรง ดอกไม้ทะเลทรายที่พร้อมจะมอบตัวและหัวใจให้กับเขา เพราะเงินที่เขาให้หล่อนมากพอจะให้ใช้จ่ายได้อย่างสบายไปนาน แต่เขาไม่คิดจริงจังจนถึงขั้นเลี้ยงดูออกหน้าออกตา เห็นหล่อนเป็นแค่ทางผ่าน และเจ้าตัวเองก็เต็มใจ
เขาให้เงินเธอ เธอได้ทั้งเงินและความสุขสม เท่านี้ก็เพียงพอ
ยังไม่ทันได้รุกหนักถึงขั้นไหน โทรศัพท์ของเขาก็กรีดร้องขัดจังหวะที่กำลังกระเจิดกระเจิงไปไกล แต่เขาไม่สนใจ ยังคงตั้งหน้าตั้งตาเล้าโลมแม่สาวผิวขาว แต่เสียงโทรศัพท์ยังดังไม่หยุด
“ใครวะ” ร่างหนาผุดลุกขึ้น แต่มือไม้ของสาวที่นอนทอดตัวอยู่เบื้องล่างไขว่คว้าไม่ยอมปล่อย เพราะตอนนี้อารมณ์ของเจ้าหล่อนไม่อาจควบคุม บางอย่างในร่างกายเร่งร้อน แล้วจู่ๆ ถ้าไม่มีอะไรมาดับ ไฟที่ปะทุไปทั่วร่างจะมอดได้อย่างไร
“อย่าไปนะคะ ได้โปรด”
“ฉันแค่ไปรับโทรศัพท์น่า” เขาปัดมือที่ไขว่คว้านั้นให้ออกห่าง แล้วเดินไปยกหูโทรศัพท์ที่ยังกรีดร้องระรัวขึ้น ใครกันนะที่บังอาจขัดความสุขของเขาในยามนี้
“ราจี๊ฟพูด”
“ราจี๊ฟ แม่เอง” เสียงนั้นทำให้ชายหนุ่มแทบสำลักน้ำลายตัวเอง ปกติแม่ไม่เคยยุ่มย่ามโทรศัพท์เรียกตัวเขาในยามพักผ่อนหย่อนกายอย่างนี้
“ว่าไงครับแม่ ผมกำลัง…”
“กำลังอยู่กับผู้หญิงอีกละสิ” ผู้เป็นมารดาต่อประโยคของเขาให้ ก่อนบอกด้วยน้ำเสียงอ่อนอกอ่อนใจ “นี่มันกลางวันอยู่นะลูกรัก อย่าหักโหมนักสิ”
“แม่ชอบถามว่าเมื่อไรผมจะมีครอบครัวเสียที ก็กำลังหาอยู่นี่ไงครับ” ชายหนุ่มบอกขึ้น นึกเดาได้เลยว่าตอนนี้นูรีน แม่ของเขากำลังทำหน้ายังไง
“ลูกไม่ต้องลำบากหรอก เพราะขืนให้ลูกหาเอง แม่คงไม่พ้นได้พวกนังกุหลาบทะเลทรายมาเป็นสะใภ้ แม่รับไม่ได้หรอกนะราจี๊ฟ” นูรีนส่ายหน้าดิก สีหน้าทุกข์ร้อน เพราะคิดว่าลูกชายพูดจริง
“ผมล้อเล่นน่ะครับแม่ ผมยังไม่คิดหาสะใภ้ให้แม่ตอนนี้หรอกน่า อย่างน้อยก็จนกว่าจะเบื่อชีวิตโสด ซึ่งมันก็คงนานมาก จนอาจจะไม่เกิดขึ้นเลยก็ได้”
“อย่านะ ตระกูลของเราจะไม่มีทายาทสืบทอดได้ยังไง แย่จริงๆ อย่าให้ท่านพ่อได้ยินเชียวนะ”
“แล้วนี่แม่โทรมาหาผมเรื่องอะไร ด่วนรึเปล่า”
“ทำไม ลูกจะทำอะไรต่องั้นหรือ” นูรีนถามทั้งที่รู้ดี ได้ยินเพียงเสียงหัวเราะของลูกชายดังมาก่อนตอบมาตามสายด้วยน้ำเสียงสบายๆ
“ไปทำธุระต่อให้เสร็จครับ”
“รีบทำให้เสร็จๆ แล้วอาบน้ำเตรียมตัวกินข้าวเย็นกับแขกของเรา”
“หืม ใคร?”
“อุลมาน มูฮัมเหม็ด อาลี เขาเป็นหุ้นส่วนบริษัทน้ำมันสาขาใหม่ของพ่อ ลูกจำเป็นต้องรู้จักเอาไว้ ที่สำคัญ อุลมาน จะพาลูกสาวมาด้วย แม่อยากให้รู้จักกันเอาไว้”
“โอ๊ะ…ว่าแล้วเชียว ว่าแม่ต้องมีอะไรในใจ” ชายหนุ่มหัวเราะขึ้นอีกครั้ง อุลมาน มูฮัมเหม็ด อาลี เป็นเศรษฐีใหม่ที่ร่ำรวยมาไม่กี่สิบปี เพราะได้บารมีของพ่อตาส่งเสริม จับธุรกิจน้ำมันและการส่งออกเพชรแล้วประสบความสำเร็จ สื่อกำลังเล่นข่าวของเขา ภาพจึงปรากฏอยู่บนหน้าหนังสือพิมพ์บ่อยครั้ง
ชายสูงวัย อายุเกือบ 60 ปี หน้าตาบ่งบอกร่องรอยของวัยที่ออกจะเกินจริง ริ้วรอยของประสบการณ์เต็มใบหน้า หนวดเครารกรุงรัง ตัดแต่งไม่เป็นระเบียบ
ถ้าจะให้เขาออกความเห็นตามตรงก็คือ เป็นชายที่หาสารรูปดูไม่ได้ ไม่จำเป็นต้องรู้จักกันไว้ เขาก็คาดเดาหน้าตาของลูกสาวอุลมานออก
หึ…พ่อหน้าตาแบบนี้ ลูกสาวจะหนีกันสักแค่ไหนเชียว ถึงแม่อาจจะสวยระดับนางงามก็เถอะ แค่ได้กรรมพันธุ์ของพ่อไปเสี้ยวหนึ่งก็แย่แล้ว
“ผมรู้จักเขาดีแล้วครับแม่ อุลมาน มูฮัมเหม็ด อาลี ผู้ค้าน้ำมันรายใหม่ที่มาแรงมากในตอนนี้”
“แต่นี่เป็นคำสั่งของพ่อ อย่าทำให้พ่อโกรธ เข้าใจไหม” นูรีนออกคำสั่งกรายๆ ฮะซัน สามีของเธอไม่ได้มีราจี๊ฟเป็นลูกชายเพียงคนเดียว เพียงแต่เธอเป็นภรรยาคนที่หนึ่ง ถึงได้มีอำนาจมากกว่าใคร แต่ของอย่างนี้ก็ไว้วางใจไม่ได้ ลูกชายอีกสามคนของฮะซัน ก็มีความสามารถไม่แพ้กัน
ถ้าหากราจี๊ฟไม่ได้กุมอำนาจทั้งหมดของกิจการในตระกูลบินฮาซิม เธอก็ยังไม่ไว้วางใจ อะไรก็เกิดได้ทุกเมื่อ ไม่มีใครไว้วางใจได้ทั้งนั้น
ยิ่งอยู่สูง ความรู้สึกก็ยิ่งหนาว เธอจำเป็นต้องทำทุกอย่างให้ราจี๊ฟได้สิ่งที่ดีที่สุด เพราะหากวันหนึ่งไม่มีฮะซันแล้ว เธอกับลูกอาจลำบาก เพราะราจี๊ฟ เป็นลูกชายคนเล็กของฮะซัน ถึงจะเกิดจากภรรยาคนที่หนึ่งที่มีชาติตระกูลเสมอกันก็เถอะ
“เป็นคำสั่งของพ่อ พี่ชายอีกสองคนของลูกก็ไปด้วย”
“โอเคครับแม่ อย่างนั้นผมรีบไปจัดการธุระของผมต่อ รับรองว่าเย็นนี้แม่จะได้เห็นหน้าผมบนโต๊ะอาหารแน่ๆ” เขาบอกเอาใจ เพราะรู้ว่าทุกอย่างเป็นความหวังดีของท่าน
“ดีมากลูกรัก” นูรีนยิ้มออก วางสายแล้วหันไปเลือกผ้าสวยๆ เพื่อจะเอาไปกำนัลว่าที่ลูกสะใภ้ที่เธอหมายหมั้นปั้นมือเอาไว้ในใจ ในขณะที่ผู้เป็นลูกชายกำลังบรรเลงเพลงรักเร่าร้อนอยู่กับสาวคนอื่น
ลัยลาถอนหายใจหนักหน่วงที่วันนี้อุลมาน ผู้เป็นพ่อให้คนมาแจ้งว่าเย็นนี้จะให้เธอไปกินอาหารเย็นที่บ้านของฮะซัน เบน บินฮาซิม ผู้ร่วมหุ้นธุรกิจน้ำมัน ทั้งที่มันไม่ใช่หน้าที่ของผู้หญิงอย่างเธอเลยสักนิด เพราะถึงอย่างไร บ้านเมืองนี้ผู้หญิงก็ถูกกดเอาไว้ใต้อำนาจของผู้ชาย เธอไม่มีอำนาจหน้าที่ไปช่วยบริหารงานให้พ่ออยู่แล้ว
“เป็นอะไรจ๊ะลัยลา หน้าตายุ่งเหยิง” รามิลยาเชยคางมนของผู้เป็นลูกสาวขึ้นมามอง ใบหน้าหวานคมซึ้ง น่ามองไปทุกส่วน ไม่ว่าจะเป็นใบหน้ารูปไข่ หน้าผาก ดวงตา จมูก ริมฝีปาก ทุกอย่างถูกจิตรกรวาดเอาไว้อย่างลงตัว หาที่ติในความงามบาดตานั้นไม่เจอ
แต่ความสวยของคนตรงหน้า ไม่ได้ก่อเกิดความพอใจให้กับเธอเลยสักนิด
“แม่คะ ทำไมท่านพ่อจะต้องให้ลูกไปกินข้าวเย็นด้วย ไม่เห็นจะเกี่ยวกับเราเลย” หญิงสาวถามขึ้น สาวใช้นำชุดสวยมาวางเรียงบนเตียงให้เลือก พร้อมผ้าคลุมสีเดียวกัน
“แม่ก็ต้องไปเหมือนกันนี่จ๊ะ บางทีพ่ออาจอยากให้เรารู้จักครอบครัวนั้นไว้”
“ทุกที พ่อไม่ให้เราออกไปไหนง่ายๆ” หญิงสาวยังกังขา
“อย่าสงสัยมากเลยจ้ะ พ่อให้ทำอย่างไร เราก็ทำเถอะ แล้วนี่อาบน้ำแล้วหรือยัง ท่านพ่อกำชับแม่ให้เข้ามาดู ให้ลูกอาบน้ำขัดร่างกายให้สะอาดและแต่งตัวให้สวยที่สุด” รามิลยาบอกขึ้นยิ้มๆ มีหรือที่เธอไม่รู้ว่าผู้เป็นสามีกำลังคิดจะทำอะไรอยู่
หึ…คิดจะร่วมเป็นทองแผ่นเดียวกับตระกูล บินฮาซิมละสิ
เงินต่อเงิน ทุกอย่างคือผลประโยชน์ ผู้ชายมีหน้าที่ออกคำสั่งและผู้หญิงมีหน้าที่ต้องทำตาม โดยไม่อาจบิดพลิ้ว ไม่ว่าจะต้องการหรือไม่ก็ตาม
“ค่ะ” ลัยลาลุกขึ้นยืนอย่างไม่เต็มใจ สาวใช้รีบถอดเสื้อคลุมตัวนอกให้ แล้วเดินนำเข้าไปในห้องอาบน้ำกว้างขวาง ประดับประดาด้วยหินอ่อนและโมเสกงดงาม อ่างอาบน้ำขนาดใหญ่วางไว้อีกมุมหนึ่ง น้ำอุ่นๆ ลอยด้วยกลีบกุหลาบหอมกรุ่น ข้างกายมีอุปกรณ์อาบน้ำราคาแพงครบครัน
ชีวิตของลัยลามีแต่ความเพียบพร้อมบริบูรณ์ มาตั้งแต่เกิดจนโต
สาริน เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 22 ส.ค. 2556, 23:06:05 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 22 ส.ค. 2556, 23:06:05 น.
จำนวนการเข้าชม : 1265
| << ตอนที่ 1 | ตอนที่ 2 100% >> |