สะพานแห่งคำสัญญา
พายุกับน้ำฝน เด็กวัยรุ่นหนุ่มสาวที่มีความแตกต่างกันมากที่สุด ต้องมีวิถีชีวิตที่เปลี่ยนไป เมื่อการเรียนและชีวิตวันหยุดของทั้งสองต้องมาข้องเกี่ยวกันอย่างเลี่ยงไม่ได้ ความเฉยชากลายเป็นความสัมพันธ์ กลายเป็นความรัก ความรักที่ยากจะดึงทั้งสองออกจากกัน
Tags: คำสัญญา หนุ่มเกเร สาวเรียบร้อย

ตอน: นำเรื่อง

เชียงราย ปีพ.ศ.2555
ยามเช้าในวันที่อากาศค่อนข้างเย็นช่วงกลางเดือนมกราคม ผมเดินเรื่อยเฉื่อยไปตามบาทวิถีของถนนกลางเวียงมุ่งหน้าขึ้นไปบนสะพานใหญ่ที่ทอดยาวข้ามลำน้ำกก ชาวเชียงรายตั้งชื่อสะพานนี้ว่าขัวพญามังรายหรือที่เรียกกันจนติดปากว่าสะพานใหม่ ที่เรียกสะพานใหม่ก็เพราะสะพานนี้พึ่งสร้างเสร็จและเปิดให้สัญจรข้ามน้ำปีนี้เป็นปีที่สามเท่านั้น บาทวิถีทั้งสองฝั่งของสะพานนั้นกว้างขวางเหมาะสำหรับเดินออกกำลังและปั่นจักรยาน ในตอนเย็นและกลางคืนหนุ่มสาวมักจะมาเดินเล่นและถ่ายรูปกับป้าย เสาไฟกิ่งและจะไม่ลืมยืนกางแขนกว้างอยู่ตรงกึ่งกลางสะพานแล้วถ่ายรูปเป็นที่ระลึก แน่ล่ะผมเองก็ทำแบบนั้นเหมือนกันเมื่อตอนที่สะพานพึ่งสร้างเสร็จ ที่พลาดไม่ได้เลยคือการยืนถ่ายรูปกลางถนนที่มักจะว่างและเงียบในช่วงดึกๆและช่วงเช้าตรู่
ตัวผมเองไม่ได้เดินเล่นและสัมผัสอากาศแสนสดชื่นในยามเช้าวันหยุดของบ้านเกิดมานานมาก เวลาสามปีที่จากบ้านไปมันช่างยาวนานเหลือเกินสำหรับผม ยามที่อยู่ไกลบ้านแล้วมองเห็นสิ่งไม่น่าพิสมัยทั้งหลาย ผู้คนที่แย่และการเอารัดเอาเปรียบ ความไม่เท่าเทียมในสังคม บ้านเมืองซึ่งไม่น่าอยู่และมีรถติดยาวเป็นกิโล เวลาเจอสิ่งพวกนี้ผมมักจะย้อนนึกถึงวันเก่าๆที่ผมมาเดินเล่นและถ่ายรูปบนสะพาน นึกถึงการพูดคุยกับเพื่อนฝูงในช่วงเวลาที่เดินเล่นไปบนสะพานซึ่งทอดยาวเหมือนไม่มีสิ้นสุดในเวลาที่ความมืดโรยตัวลงมาพร้อมสายลมเย็นฉ่ำ บรรยากาศแบบนั้นทำให้ผมรู้สึกมีอิสระแม้เพียงชั่วขณะก็ตาม

ผมยืนมองสายน้ำกกไหลไปกระทบตอม่อสะพานกลายเป็นน้ำวนและเศษขวดแก้วบนตอม่ออยู่ตรงบันไดลงน้ำใต้สะพานอยู่อึดใจพลางก่นด่าพวกคนใจหยาบและมักง่ายที่มาทำลายความงามตรงลานใต้สะพานซึ่งเป็นสถานที่หย่อนใจอย่างดีด้วยขวดและสีสเปรย์ก่อนจะดึงปกเสื้อกระชับเข้ามาแล้วรูดซิปขึ้นจนสุดจากนั้นก็เดินขึ้นบันไดเพื่อหนีขึ้นไปดูไอหมอกที่กำลังลอยอ้อยอิ่งขึ้นไปรวมกันบนท้องฟ้าซึ่งน่าชมกว่า
สามปีนับตั้งแต่สะพานและถนนสายนี้เปิดให้ใช้ เมืองเชียงรายและการเป็นอยู่และชีวิตของชาวเชียงรายส่วนใหญ่เปลี่ยนแปลงไปมาก…มากจนน่าตกใจ และในสามปีที่ผ่านมาชีวิตของผมเองก็เปลี่ยนไปเช่นกัน เป็นการเปลี่ยนแปลงที่ผมไม่เคยต้องการ ไม่ทันได้ตั้งตัวและไม่มีทางแก้ไขหรือนำมันกลับคืนมาได้
ทั้งหมดเริ่มขึ้นและเปลี่ยนไปตลอดกาลที่สะพานแห่งนี้







สันติภาพวัฒนะ
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 29 ส.ค. 2556, 01:12:33 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 29 ส.ค. 2556, 15:32:43 น.

จำนวนการเข้าชม : 853





   ตอนที่ 1 >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account