สถิติรัก...สถิติหัวใจ
สถิติรัก...สถิติหัวใจ
คนหยิ่ง
เธอไม่เข้าใจว่าจะต้องตกหลุมรักเขาไปเพื่ออะไร ในเมื่อเธอไม่ใช่ผู้หญิงที่จะหลงรักคนนิสัยแย่ๆ แบบนั้น และที่สำคัญ เธอเองก็ไม่ใช่นางเอกนิยายที่จะชอบคนเถื่อนๆ แบบนั้นได้ลง

คนนิสัยไม่ดี!!!
เขาไม่จำเป็นจะต้องอ่อนโยนกับผู้หญิงอย่างเธอ รวมถึงผู้หญิงคนอื่นๆ ด้วย รักเหรอ? ไม่มีทางที่ความคิดนี้จะเข้ามาอยู่ในก้านสมองเล็กๆ ของเขาเลยด้วยซ้ำ ทุกอย่างที่เขาทำ เพราะเขาไม่อยากให้เธออยู่ใกล้น้องชายของเขา

คนเพอร์เฟค!!!
เขามีทุกอย่างตามที่ผู้หญิงหลายๆ คนต้องการ และก็ช่วยไม่ได้ ที่เขาจะต้องทำทุกอย่างให้เธออยู่เคียงข้างเขา แม้พี่ชายของเขาจะค้านหัวชนฝามากแค่ไหน ชีวิตของเขาจะดีพร้อมมากกว่านี้...ถ้าเธอ เป็นหนึ่งในชีวิตของเขาด้วย!!

คนน่ารัก!!!
เธอชอบผู้ชายเถื่อนๆ และเธอก็เกลียดผู้ชายอ่อนโยนที่คิดว่าตัวเองสุภาพนักหนา ด้วยโลกของความจริงสอนให้เธอรับรู้แล้วว่า ผู้ชายที่มีดีทุกอย่างแบบนั้น ได้ตายจากโลกนี้ไปตั้งนานแล้ว

สถิติรัก...สถิติหัวใจ
คือผึ้งอยากแต่งนิยายแนวดาร์กๆ มีเรื่องสถิติมาเกี่ยวข้องด้วยว่าตอนนี้ ความคิดของคนไทยสมัยใหม่เขาไปถึงไหนแล้ว
ยังมีบ้างมั้ย?? ผู้หญิงที่รอเจ้าชายขี่มาขาวมาขอแต่งงาน
ยังมีบ้างมั้ย?? ผู้ชายที่รับผิดชอบผู้หญิงที่เป็นคนแรกของเขา
ยังมีบ้างมั้ย?? ความเกลียดชัง...ที่จู่ๆ ก็หกลายเป็นความผูกพัน และก่อเกิดความรักโดยไม่รู้ตัว
ยังมีอีกมั้ย??? คนที่ชอบบอกว่าจะโสดชั่วชีวิต!! แต่ในใจก็แอบคิดว่าถ้ามีคนมาขอ ก็ตอบตกลง
ยังมีอีกมั้ย?? ชอบอีกอย่าง แต่หันไปรักอีกอย่าง
และอีกหลายอย่างที่เราต้องมองว่า>>~ ยังมีอีกมั้ย???

Tags: สถิติรัก...สถิติหัวใจ

ตอน: สถิติความโสด

บทที่1 สถิติความโสด
“แกได้ข่าวหรือเปล่า ตอนนี้มีนักวิชาการออกมาพูดเกี่ยวกับเรื่องความโสด เขาบอกว่าตอนนี้คนไทยครองโสดกันมากขึ้น เผลอๆ เขาจะเรียกเก็บค่าภาษีเพิ่มด้วยนะ ฉันต้องรีบหาแฟนแล้วล่ะแก ไม่อย่างนั้นถ้ารัฐบาลสนใจจัดนโยบายนี้ขึ้นมา ฉันตายอย่างเขียดแน่เลย” คนเล่าเรื่องในสิ่งที่รู้มาพูดไม่หยุด แต่ดูเหมือนคำพูดของเธอจะเข้าหูซ้ายทะลุหูขวาเสียแล้ว
“เฮ้อ!” สองเพื่อนซี้พร้อมใจกันถอนหายใจออกมาอย่างพร้อมเพรียง แต่ก็ยิ่งทำให้อีกฝ่ายคิดว่าเพื่อนสาวกำลังฟังด้วยความตั้งใจ และคงรู้สึกไม่ต่างกัน
“นี่ฉันก็เล็งหนุ่มๆ ไว้อยู่นะ แต่แปลกจังเลยแก ฉันว่าเดี๋ยวนี้หนุ่มๆ แทบจะหมดจากเมืองไทยแล้วอะ ฉันมองไปที่ไหนก็มีแต่เกย์”
“เฮ้อ!”
คราวนี้ทั้งสามคนต่างพร้อมใจกันถอนหายใจจนดังไปยังโต๊ะข้างๆ จนกระทั่งธีรดาต้องเป็นฝ่ายหยุดความเบื่อหน่ายด้วยการดื่มน้ำมะนาวที่วางอยู่ตรงหน้า
“พวกแกถอนใจเรื่องอะไรกัน ดังไปทั่วผับเลย กลบเสียงเพลงเลยนะเว้ย” เจ้าของงานเลี้ยงเดินมาหาสามสาวด้วยความเป็นห่วง เพราะเมื่อวันก่อนยังเห็นทั้งสามสาวเฮฮาปาตี้กันอยู่เลย
แต่พอมาวันนี้ กลับมานั่งถอนหายใจกันเป็นว่าเล่น ทำอย่างกับว่าไม่กลัวตัวเองจะแก่เร็วเลยสักนิด
“ฉันก็พูดถึงเรื่องเด่นเรื่องดังที่โด่งดังไปทั่วโซเซียลเน็ตเวิร์คน่ะสิ”
“ฉันเครียดเรื่องผู้ชายน่ะ”
“ฉันก็เครียดเรื่องเจ้านาย”
“เฮ้อ!”
“ฉันไม่แปลกใจเลยที่พวกแกสามคนยังโสดอยู่เหมือนเดิม นี่พวกแกจะคิดให้มันปวดหัวไปทำไมกันวะ ฉันเคยอ่านในนิยายนะ อะไรๆ ที่พวกแกเกลียด เดี๋ยวสุดท้ายมันก็เข้าตัวพวกแกอยู่ดี” เจ้าภาพผู้แสนสวยพูดติดตลก แต่ทั้งสามสาวกลับทำหน้าบอกบุญไม่รับจนอีกฝ่ายต้องถอนใจออกมาบ้าง
“พวกฉันไม่เป็นอะไรหรอกแก” ธีรดาหันมายิ้มหวาน ก่อนจะหันไปหาเพื่อนสาวเมื่อเห็นว่าเจ้าของงานถูกกลุ่มเพื่อนๆ เรียกตัวไป “อือ กิ่ง เมื่อเช้าเจ้านายฉันถามหาแก ตกลงแกกับเจ้านายฉันไปถึงไหนแล้วอะ”
“จริงเหรอจี ว้ายตายแล้วยายกิ่ง นี่เมื่อเช้าฉันก็โทรหาแกไม่ติดนะ ตกลงแกหายหัวไปไหนมา”
“ฉันก็นอนอยู่บ้านนั่นแหละ พวกแกก็รู้ว่าตอนนี้ฉันกลายเป็นพวกว่างงาน ไม่มีอะไรทำ คิดดูสิ ขนาดแต่งนิยาย ฉันยังแต่งไม่ออกเลย” ภวิกาตอบเสียงแผ่ว ก่อนจะรีบยกน้ำแดงขึ้นดื่มแก้เก้อ
“โอ้ย! เบื่อพวกปากแข็ง” ลัลล์ลลิลต่อว่าเพื่อนสาวแล้วหยิกเข้าไปที่ต้นแขนด้วยความหมั่นไส้
“ว่าแต่แกพูดจริงๆ เหรอไข่มุก ว่าแกจะสละโสดเพื่อหนีภาษี”
“บ้า! ฉันก็พูดไปแบบนั้นแหละ ฉันเห็นแล้วว่าชีวิตคู่น่ะมันเป็นยังไง แล้วฉันก็ไม่ใช่พวกรักเด็กด้วย”
“พวกเราก็คงเป็นสถิติส่วนใหญ่ที่ครองความโสดยาวนาน”
“แล้วนี่เราสามคนมานั่งเครียดเรื่องไม่เป็นเรื่องอยู่ทำไม ไปเต้นกันดีกว่า” ลัลล์ลลิลลากเพื่อนสาวให้ออกไปเต้น แต่ทั้งสองสาวยังขัดขืนตัวเองไว้สุดฤทธิ์ แต่สุดท้ายคนที่รอดก็คือภวิกา
หญิงสาวมองเพื่อนๆ ออกไปเต้นแล้วกลับมาสนใจเรื่องที่ทำให้ตัวเองเครียดจนทำอะไรไม่ได้
ผู้ชายนิสัยไม่ดี!
คนอย่างภวิกายอมเป็นโสดตาย หากจะเหลือผู้ชายนิสัยเถื่อนๆ นั่นเพียงคนเดียวในโลก
แต่อะไรก็ไม่เท่าเจ้านายของเพื่อนสนิท เขาดูอบอุ่น แล้วก็น่ารักมากๆ เขาดูดี เพอร์เฟคจนเธอไม่กล้าที่จะคบกับเขาเกินเพื่อน และที่สำคัญ
ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับคนนิสัยไม่ดีคนนั้นก็ยังไม่เคลียร์เลย
“เพราะอีตาบ้านั่นคนเดียว เกลียด เกลียด เกลียด เกลียดที่สุดเลย!”

“ฮัดชิ้ว!”
“ใครที่ไหนนินทาพี่ชายของผมครับเนี่ย ทำเอาพี่ชายผมจามลั่นโต๊ะเลย” กันต์ธรเย้าพี่ชายพร้อมยกน้ำมะนาวขึ้นดื่ม
บอกแล้วว่าเขาเป็นผู้ชายที่เพอร์เฟคจริงๆ เพราะชายหนุ่มไม่เคยแตะต้องแอลกอฮอล์ให้เสียสุขภาพ ต่างจากพี่ชายที่กระดกน้ำแอลกอฮอล์เพียงรวดเดียวจนหมด
“จะใครที่ไหนได้ล่ะ มีอยู่คนเดียวนั่นแหละ”
“ใครเหรอครับ”
“ก็...เออ ไม่มีอะไรหรอก นายอย่าสนใจเลย” กิตติธรเปลี่ยนเรื่องไปเสียดื้อๆ หลังจากที่รู้ตัวว่าพูดมากเกินไป “ว่าแต่เราเถอะ เรื่องสาวที่ปิ๊งตั้งแต่แรกพบน่ะ ไปถึงไหนแล้ว ได้เบอร์โทรเขามาแล้วไม่ใช่หรือไง”
“ครับพี่ก้อง แต่เมื่อเช้าผมโทรไปแต่เขาก็ไม่ยอมรับสาย กลัวจะได้แห้วทั้งสวนมากินอยู่เหมือนกัน”
“เอาน่า คนแบบนายหาแฟนได้ไม่ยากหรอก” คนเป็นพี่ตบไหล่น้องอย่างให้กำลังใจ ก่อนที่สายตาจะเหลือบไปเห็นหญิงสาวที่กำลังเต้นอยู่กับเพื่อนๆ
รอยยิ้มของเธอน่ารัก และดูท่าทางจะจีบยากไม่ใช่น้อย เพราะเขาเห็นหนุ่มหล่อเข้าไปคุยด้วย แต่เจ้าหล่อนกลับเดินหนีไปโดยไม่คิดจะสนใจ เธอไม่ได้หยิ่งจนเกินงาม และการปฏิเสธของเธอนุ่มนวลและสุภาพเหลือเกิน
“พี่ก้อง...พี่ก้อง พี่ก้องครับ!”
“อะ...อะไรกันต์”
“แหม...มองสาวไม่วางตาเลยนะครับ อืม นั่นมันคุณจีหรือเปล่าครับพี่ก้อง เค้ามากับใครกัน” คนพูดบอกด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น ดวงตาคู่คมเปล่งประกายเมื่อมองหาหญิงสาวอีกคน เจ้าหล่อนมางานนี้ด้วยหรือเปล่านะ
“ไม่รู้สิ”
“เราเข้าไปหาเขาดีมั้ยครับพี่” อาการของน้องชายทำให้พี่ชายชะงัก เขาหวั่นใจเพราะกลัวว่าน้องชายจะชอบคนที่เขาหมายตาไว้เหมือนกัน แต่ทว่าคำพูดต่อมาของน้องชายกลับทำให้กิตติธรรู้สึกโล่งใจอย่างประหลาด “คนที่ผมชอบเขาก็เป็นเพื่อนคุณจีนี่แหละครับ แต่ว่าผมไม่เห็นเธอเลย”
กันต์ธรชะเง้อคอมองสุดตัว จนกระทั่งเห็นร่างเล็กๆ กำลังนั่งอยู่เพียงลำพัง
“เยส! พี่ก้อง เขามาด้วยครับพี่”
“เฮ้ย...เก็บอาการหน่อยสิน้องชาย พี่อายเขา”
น้องพี่น้องหัวเราะครืดเมื่อต่างฝ่ายต่างก็รู้สึกโล่งใจที่กำลังจะได้เจอเนื้อคู่
แต่เรื่องราวความรักในวันนี้...ไม่มีทางจบลงง่ายๆ แน่



soipn
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 7 ก.ย. 2556, 22:16:53 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 7 ก.ย. 2556, 22:16:53 น.

จำนวนการเข้าชม : 902





<< บทนำ   
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account