♥ ♥ ♥ หัวใจร้อยดาว [ชุด ทางลัดสลัดโสด สนพ.อรุณ] ♥ ♥ ♥
อะไรนะ! ถ้าไม่แต่งงานภายในเก้าสิบวัน

เธอต้องขึ้นคานไปตลอดชีวิตเหรอ บ้าไปแล้ว!



ดอกเตอร์ โมนา วิมาลิน อยากอุทานเป็นภาษาต่างดาวชะมัด

แม้จะเป็นคนรุ่นใหม่ ที่ไม่เชื่อเรื่องงมงาย

แต่รุ่นพี่ที่เจออาถรรพ์ก็ขึ้นคานกันไปแล้วถ้วนหน้า

เธอจะเสี่ยงเป็นคนต่อไปจริงเหรอ...



นับว่าพระเจ้ายังไม่ใจร้ายจนเกินไป

เพราะท่านส่ง ชัชวิน มาจีบเธออย่างออกนอกหน้า

ตามมาด้วย เมอร์ซิเออร์ โนแอล เดอแบร์มองต์ สุดหล่อ

แถมยังมี เอกชัย เทรนเนอร์หล่อล่ำ

กับ กฤต นักดนตรี อารมณ์ศิลป์มาให้เลือกพร้อมเพรียง



โมนาไม่ได้โชคดีขนาดนั้น

เพราะระหว่างหาทางลงจากคาน

เธอกลับต้องเผชิญปัญหาเรื่องการงานหนักหน่วง



ในท่ามกลางมรสุมที่พัดจนเธอซวนเซ

โมนาจึงได้เห็นความรักของใครบางคน...ชัดเจนขึ้นในหัวใจ

อยากรู้ก็แต่ว่า...อีกฝ่ายจะรักเธอมากพอ

และชวนเธอลงจากคานทันเวลาไหมหนอ


♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

เนื้อหาทั้งหมดที่ปรากฎบนหน้าเพจนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พุทธศักราช ๒๕๓๗ ห้ามมิให้ทำการคัดลอก ดัดแปลง หรือแก้ไข บทความเพื่อนำไปใช้ก่อนได้รับการอนุญาต

หากฝ่าฝืน สิริณ(แม่มณี) จะดำเนินการทางกฎหมายทั้งจำและปรับ โดยไม่มีการประนีประนอมใดๆทั้งสิ้น

ผู้ใดชี้เบาะแสการคัดลอก สิริณ(แม่มณี) มีรางวัลนำจับให้ด้วยนะคะ ^^

♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

เตรียมยิ้มและหัวเราะไปกับ ดอกเตอร์สาวตัวกลม ที่จะทำให้คุณเข้าใจนิยามของความรักในอีกรูปแบบหนึ่ง

หัวใจร้อยดาว - เจ้าสาวร้อยชั่ง ในชุดทางลัดสลัดโสด


เขียนโดย สิริณ - ดวงมาลย์

จ่อคิววางแผงต่อจาก ใต้ปีกรักสีเพลิง เลยค่ะ

เชิญติชมกันได้เต็มที่เช่นเคย



ชวนเพื่อนๆนักอ่านไปกดไล้ค์แฟนเพจของสิริณกันด้วย

ตรงนั้นจะมีกิจกรรมร่วมสนุก แจกของที่ระลึกกันเป็นระยะ

(แน่นอนว่าของที่สิริณมีมากที่สุดคือ 'หนังสือ' :D )

ไปกดไล้ค์กันเยอะๆนะคะ

www.facebook.com/SirinFC
Tags: โนแอล โมนา ขิมคราม รอยตะวัน สลัดโสด

ตอน: ตอนที่ ๒ (จบตอน)

นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่โมนาออกกำลังกายจนเหงื่อท่วมตัว! ผ้าขนหนูที่ใช้ซับเหงื่อชื้นทั้งผืน ขณะเสื้อยืดเปียกแนบเนื้อ โชคดีที่เป็นสีเข้ม จึงไม่โป๊น่าเกลียด

หลังจากโนแอลสอนให้เธอผ่อนคลายกล้ามเนื้อตามทีละขั้นตอนแล้ว เขาก็ชี้นิ้วมาที่เธอกราดขึ้นลง “คุณควรเลือกรองเท้าที่ออกแบบสำหรับวิ่ง เสื้อผ้าควรเป็นชุดวอร์มผ้ายืดจะได้สะดวกเวลาขยับตัว ไปลงทุนซื้อใหม่ซะให้เหมาะสม มันจะดีกับสุขภาพของคุณในระยะยาว”

“แค่วิ่ง ไม่เห็นจะต้องใช้อะไรให้วุ่นวายเลย” โมนาเดินไปที่ตู้คูลเลอร์กดน้ำใส่แก้วกระดาษ แล้วแปะลงที่เก้าอี้ข้างๆ จิบน้ำพลางบ่นอย่างเหนื่อยใจ “ฉันว่ามันลำบากจัง คงไม่มาที่นี่อีกแล้วละ เดี๋ยวไปเข้าพวกศูนย์สลายไขมันไปเลยดีกว่า ทั้งง่ายแล้วก็สวยเร็วดีด้วย”

“มักง่าย” โนแอลบ่น

“อะไรนะคะ คุณเพิ่งรู้จักฉันวันนี้เอง กล้าดียังไงมาพูดแบบนี้กับฉัน” โมนาเสียงแข็ง

ดวงตาสีน้ำเงินแกมฟ้าคู่นั้นกวาดมองเธอตั้งแต่ศีรษะจรดเท้าอีกครั้ง นี่ถ้าไม่ติดว่าเขาหล่อนักหล่อหนา โมนาคงอาละวาดกับสายตาแสดงความระอาเช่นนั้นแล้วแน่ๆ

“คุณค่อยๆสะสมไขมันเข้าไปในร่างกายวันละนิด ตอนอ้วนก็ทำตัวเองทั้งนั้น แต่พออยากผอมกลับใช้วิธีมักง่าย ไปตัดทิ้ง ไปดูดออกบ้างละ ถ้าคุณยังใช้ชีวิตมีพฤติกรรมแบบเดิม ตัดอีกกี่สิบรอบ เดี๋ยวไขมันก็กลับมาหาคุณอีกอยู่ดี” เขาบอกตรงๆ ไม่ถนอมน้ำใจคนฟังสักนิด

คนถูกตำหนิหน้ามุ่ย “ฉันก็ไม่ได้อยากผอมถาวรสักหน่อย แค่อยากผอมเฉพาะกิจ กะให้คนบางคนเสียดายน้ำลายหกเท่านั้นเอง”

ชายหนุ่มเลิกคิ้วขึ้นนิดๆเหมือนคุณครูกำลังจับผิดนักเรียน

“คือ...” จำเลยเริ่มอึกอัก จะโกหกโบ้ยพอให้พ้นตัวก็หาข้ออ้างไม่ทัน ครั้นจะเล่าความจริงก็...

ดวงตากลมโตตวัดขึ้นมองโนแอลอย่างประเมินในใจ เธอกับผู้ชายสุดหล่อคนนี้เป็นคนแปลกหน้ากันโดยสิ้นเชิง ทำให้เขาเหมาะจะเป็นคนรับฟังที่สุด เพราะพ้นกันไปวันนี้ก็ไม่ต้องเจอกันแล้ว ดีไม่ดีแค่ออกจากห้องออกกำลังกายเขาก็ลืมเรื่องที่เธอระบายให้ฟังละ ดีซะอีก เธอจะได้ขอฟังมุมมองจริงๆจากผู้ชายที่ไม่คิดว่าเธอเป็นตู้เอทีเอ็มเคลื่อนที่เพื่อเอาไปใช้ในกลยุทธ์วางแผนลงจากคานครั้งใหม่ด้วย

ในที่สุดหญิงสาวจึงสารภาพ “ฉันเพิ่งจับได้ว่าคนที่กำลังคบกันมีแฟนอยู่แล้ว แฟนเขาหาว่าฉันอ้วน เพ้อฝัน คิดไปเองฝ่ายเดียว ฉันก็เลย...” โมนายิ้มแหย “คุณจะบอกว่ามันเป็นความคิดที่ปัญญาอ่อนมาก ฉันก็ยอมรับนะ แต่ฉันอยากแก้แค้น กะจะผอมสวยให้เขาตาค้าง เสียดายสุดๆ วิ่งกลับมาง้อ แล้วฉันก็จะสะบัดบ๊อบใส่หน้า ให้เขาคร่ำครวญเสียดายฉันแทบเป็นแทบตาย เหมือนในหนังน่ะ คุณนึกภาพออกไหม แค่คิดยังสะใจเลย จะหักอก ฉันก็ไม่ว่าหรอกนะ แต่นี่มาหลอกลวงกัน คิดว่าฉันโง่ แบบนี้รับไม่ได้ค่ะ ฉันต้องแก้แค้น”

เขาส่ายศีรษะแสดงความระอาชัดเจน “ลิซ่า...” เขาจงใจเรียกชื่อเธออย่างล้อเลียนดื้อๆ ไม่ยี่หระทั้งที่เธอขึงตาดุใส่ ชายหนุ่มชูนิ้วชี้ขึ้นประกอบคำพูด “ข้อแรกนะ คุณไม่ได้ไว้ผมบ๊อบ โอเคไหม คุณสะบัดบ๊อบใส่เขาไม่ได้ ส่วนข้อสอง...ผู้ชายไม่ฉลาดอย่างที่คุณคิดหรอก เขาอาจสังเกตเห็นว่าคุณสวยขึ้น แค่นั้น...จบ แต่ไม่ได้หวังว่าอยากได้คืนมาหรือเสียดมเสียดายอะไรหรอก ถ้ายังคิดจะออกกำลังกายด้วยเหตุผลแค่นั้น ผมบอกได้เลยว่าคุณต้องผิดหวังแน่”

โมนาหน้าม่อย “ฉันแค่จะสร้างฝันหลอกตัวเองสักหน่อย คุณยังไม่ยอมให้ฉันฝันเลย ใจร้ายชะมัด”

“ผู้ชายชอบผู้หญิงที่สวยในแบบของตัวเองมากกว่า ไม่จำเป็นต้องผอมถึงจะเรียกว่าสวยเสมอไปหรอก”

“แต่ในสังคมที่ฉันอยู่ เขาวัดความสวยตรงที่ใครผอมใครขาวกว่ากันนี่คะ”

“แปลว่าคุณเลือกสังคมไม่ดี”

“คุณไม่คิดเหรอคะว่า บางครั้งเราไม่ได้เลือก แต่ถูกบังคับให้อยู่ตรงนั้นต่างหาก”

เขาส่ายหน้า “ไม่ครับ คุณเลือกอยู่ตรงนั้นและอดทนกับเรื่องเหล่านั้นเอง ถ้าคุณไม่ยึดติดกับโซ่เกียรติยศ สังคมไหนก็ล่ามคุณไว้ไม่ได้ ผมเชื่ออย่างนั้นนะ” เขาก้มลงดูนาฬิกา “ผมมีนัดต่อ ต้องขอตัวก่อนนะครับ”

แม้จะเสียดายที่เขาตัดบทแค่นั้น แต่หญิงสาวก็ไม่คิดรั้งไว้ “ตามสบายเลย โชคดีนะคะ อ็องช็องเตค่ะโนแอล” โมนาล้อเลียนด้วยภาษาฝรั่งเศสที่เขาพูดให้ฟังเมื่อครู่

“โอเรอวัวร์” ชายหนุ่มบอกลาด้วยภาษาฝรั่งเศส พร้อมกับส่งยิ้มหล่อบาดใจมาให้เป็นครั้งสุดท้าย ก่อนจะเหวี่ยงผ้าขนหนูพาดบ่า ออกจากห้องออกกำลังกายไปง่ายๆ

โมนามองตามแผ่นหลังกว้างไปด้วยความชื่นชม เธอบีบแก้วกระดาษที่ดื่มน้ำหมดแล้วโยนลงถังผงใกล้ตัว สุดท้ายจึงยักแย่ยักยันลุกขึ้นยืนด้วยความเมื่อยเนื้อตัว หญิงสาวเหลือบไปทางห้องน้ำชายซึ่งอยู่คนละฟากของโถงทางเดินแล้วยักไหล่ ส่ายหน้าพลางอมยิ้ม

คนบางคน...ผ่านมาเพื่อพบและจากกันไปอย่างรวดเร็ว เส้นทางสายชีวิตของเธอกับหนุ่มฝรั่งเศสรูปหล่อคนนั้น เปรียบไปก็เหมือนดอกไม้ไฟ สวยงาม สว่างเจิดจ้า แต่ปรากฏขึ้นเพียงพริบตาเดียว แล้วเหลือไว้เพียงความว่างเปล่า...ราวกับไม่เคยมีอยู่มาก่อนเลย!



* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

มาอ่านเรื่องของโมนากันต่อเลยนะคะ

หัวใจร้อยดาว เป็นตอนต่อของ รอยตะวัน ค่ะ

ใครเคยอ่านรอยตะวันมาแล้ว จะอินมากเป็นพิเศษ อิอิ

แสดงความคิดเห็นกันเต็มที่เลยนะค้า ^_^



สิริณ
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 15 ต.ค. 2556, 01:43:51 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 15 ต.ค. 2556, 01:43:51 น.

จำนวนการเข้าชม : 1761





<< ตอนที่ ๒ (ครึ่งแรก)   ตอนที่ ๓ (ครึ่งแรก) >>
นักอ่านเหนียวหนึบ 15 ต.ค. 2556, 02:41:03 น.
โนแอล นายไม่ใช่แค่หล่อคมนะ แต่วาจานายก็คม
บาดจิตบาดใจจิงๆ
หนูโมนาจะปล่อยวางได้ยังไงน้ออ ลุ้นตามต่อๆๆ


konhin 15 ต.ค. 2556, 03:08:22 น.
ว้าววววววว เท่ห์อ่ะ


sai 15 ต.ค. 2556, 09:23:21 น.
สั้นจังเลยยย ยังไม่ิ่มกะซิกแพคของโนแอลเลยอ่ะคร้าา


Zephyr 15 ต.ค. 2556, 16:34:47 น.
โนแอล มาให้อยากและจากไป
กลับมาใหม่ไวๆน้า
นี่ออกมาคนเดียวยัง....


Sukhumvit66 15 ต.ค. 2556, 20:29:34 น.
ยังต้องได้เจอกันอีก เชื่อสิ


ree 16 ต.ค. 2556, 06:07:20 น.
เจอกันคราวหน้า โมนาจะสะบัดบ๊อบใส่หน้าโจแอลแทนหรือเปล่า


ketza 5 ธ.ค. 2556, 08:41:23 น.
อ๊ายๆๆๆ พ่อหนุ่มโนแอล มาดแมนแฮนซั่มมากๆ คนนี้เกดซ่าขอ 5555


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account