ดวงใจซาตาน
...เพียงเพราะคำสัญญาที่บุพการีของสองครอบครัวให้ไว้ตั้งแต่เมื่อครั้งอดีต ทำให้ เธอ ต้องมาเจอกับ เขา ซาตาน ผู้ไร้หัวหัวใจ....
Tags: ซาตาน,หนี้,หัวใจ,บุญคุณ,ตบจูบ
ตอน: ตอนที่ ๑
เพียงเพราะคำสัญญาเมื่อครั้งอดีตของบุพการี ต้องทำให้ หนุ่มใหญ่วัย 38 เจ้าของไทอัญมณี บริษัทส่งออกอัญมณีรายใหญ่ของเอเชีย ต้องมายืนอยู่หน้าบ้านสวน หลังเล็กกะทัดรัด ร่มรื่น และอบอุ่น บรรยากาศอบอวนไปด้วยความรักของครอบครัว ที่แม้นบ้านหลังใหญ่หรือคฤหาสน์บางครั้งนั้นแทบหาเทียบไม่ได้เลยด้วยซ้ำไป
เมื่อเห็นแขกที่ไม่คุ้นเคยของ บ้านสวนอิ่มใจ สาวใช้ของบ้านจึงรุดเข้าไปหมายสอบถามถึงธุระของผู้มาเยือน
"สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่ามาหาใครหรือคะ" แมว สาวใช้วัยยี่สิบกล่าวทัก บุรุษร่างสูง สง่าเบื้องหน้า ที่มองอย่างไรก็รู้ว่าคงไม่ใช่พวก สิบแปดมงกุฏเป็นแน่ เพราะด้วยการแต่งกายของชายหนุ่มที่สวมใส่ชุดสูทชั้นดี ดูเนี๊ยบ ท่าทางที่เปี่ยมไปด้วยอำนาจ และยังรายล้อมด้วยเหล่าบอดี้การ์ด หน้าขรึมนั่นอีก
"คุณสมพงษ์ อิ่มสกุลอยู่ไหม บอกว่าคุณติณห์ อธิพัฒน์เดชา มาพบ" เสียงเอ่ยตอบคำถามของสาวใช้ ที่มาจากหนึ่งในบอดี้การ์ดของแขกกิตติมศักดิ์
"ค่ะ เชิญข้างในค่ะ ดิฉันจะไปเรียนคุณท่านให้ค่ะ" สาวใช้ตอบพลางเปิดประตูรั้วหน้าบ้านต้อนรับ จึงนำเข้าไปที่ห้องรับแขกของบ้าน
"ใครมาน่ะแมว"
เสียงหวานใสของหญิงสาวผู้เป็นเจ้านายเอ่ยถามขึ้น หลังจากเห็นว่ามีผู้มาเยือนอยู่ในห้องรับแขกของบ้าน
"อ๋อ แขกของคุณท่านค่ะคุณริต้า" ริต้า ลลิตา อิ่มสกุล สาวสวย วัย 26 บุตรสาวคนเดียวของสมพงษ์ เจ้าของสำนักพิมพ์ รูปร่างอรชร สมส่วน เเบบสาวไทย เรียบร้อย และแอบแก่นแก้วไปในตัว พยักหน้ารับรู้
ภายในห้องรับแขกของบ้านนายสมพงษ์ลงมาพบกับชายหนุ่มที่สาวใช้ไปแจ้งเขาว่าเป็นคนของบ้านอธิพัฒน์เดชา
"สวัสดีครับคุณอา ที่ผมมาวันนี้ก็เพราะเรื่องธุระของคุณอากับคุณพ่อครับ" ชายหนุ่มรุ่นลูกแสดงความเคารพเจ้าของบ้าน ซึ่งท่านเองก็ยิ้มรับอย่างปลื้มปิติที่ ติณห์ นั้นได้มาหาท่านในเรื่องที่เขากล่าวมานี้ ซึ่งก็หมายความว่าเขานั้นพร้อมที่จะทำตามคำสัญญาชองบุพการีของเขา และที่สำคัญไปกว่านั้นคือเขายังให้เกียรติท่านซึ่งเป็นแค่เจ้าของสำนักพิมพ์เล็กๆ ไม่อาจเทียบไทอัญมณีระดับเอเชียของเขาได้เลย
"แล้วคุณติณห์เห็นควรว่าอย่างไรล่ะ อาน่ะไม่ซีเรียสหรอกนะ ถ้าหากธุระของอากับคุณไพทูรย์จะมีการเปลี่ยนแปลงไปบ้าง เพราะอย่างไรเสีย อาถือคติว่า ปลูกเรือนตามใจผู้อยู่ ผูกอู่ตามใจผู้นอน" คุณสมพงษ์กล่าว
ซึ่งท่านเกรงว่าหากชายหนุ่มไม่ต้องการทำตามคำสัญญาที่คุณไพทูรย์กับท่านให้ไว้ต่อกันเมื่อครั้งยังหนุ่มล่ะก็ ท่านก็จะไม่บังคับ แต่ถ้าทางฝ่ายชายยินดีจะทำตาม ฝ่ายท่านเองก็ยินดีเช่นกัน ไม่ว่าผู้ที่อยู่ในข้อสัญญาของฝ่ายท่านจะยินยอมหรือไม่ก็ตามที
"งานแต่งจะมีขึ้นอีก 1 อาทิตย์ข้างหน้าครับ" ติณห์บอก
"อีกแค่ 1 อาทิตย์เองหรือคุณติณห์ จะเตรียมตัวกันทันหรือ"คุณสมพงษ์ถามอย่างสงสัย
"คุณอาไม่ต้องห่วงเรื่องงาน ผมจัดการเรียบร้อยแล้ว"
"แล้วอีก 1 อาทิตย์ ผมจะให้คนของผมมารับเจ้าสาว!!" ร่างสูงในชุดสูทเหยียดยืนขึ้นเต็มความสูง 188 เซนติเมตรของเขา หลังจากแจ้งความประสงค์แล้วจึงเอ่ยลาผู้เป็นเจ้าของบ้าน แต่เพียงแค่สาวเท้าเดินออกจากห้องรับแขกได้เพียงไม่กี่ก้าว เขาก็เหลือบไปเห็นสาวน้อยหน้าใส ที่แอบยืนมองเขาจากทางเข้าห้องครัวภายในตัวบ้าน
เจ้าของร่างบาง ตากลมโต ผิวขาว ผมดำยาวสลวยถึงกลางหลัง ที่ยืนอยู่หน้าห้องครัวซึ่งอยากจะรู้ว่าเหตุใดพ่อของตนจึงมีแขกที่ดูหรูหรา และไฮโซถึงเพียงนี้ ด้วยความที่ท่านเป็นคนติดดิน ไม่ชอบเข้าสังคมชั้นสูงขนาดนั้น
แต่ยังไม่ทันที่หล่อนจะได้ก้าวไปถึงสถานที่เป้าหมาย พลันแขกที่ว่านั้น กลับเดินออกมาซะก่อน ขาของหล่อนจึงหยุดอยู่เพียงเท่านั้น
และยังไม่ทันที่จะได้ตั้งตัว สายตาคมที่เปี่ยมไปด้วยอำนาจและความดุดัน ก็ได้หันมามองที่หล่อนซะก่อน แค่ไม่ถึงอึดใจที่ได้ตาคู่นั้นทำให้หญิงสาวรู้สึกหวั่นไหว และหลบตาดุคมนั่นด้วยเกรงว่าอีกฝ่ายจะได้ยินเสียงเต้นของหัวใจหล่อนที่แทบจะหลุดออกมานอกร่าง
ก่อนที่ชายหนุ่มผู้นั้นจะเดินกลับออกไป ทิ้งไว้เพียงความสงสัยว่าเหตุอันใดเขาจึงได้มาพบกับบิดาของหล่อนในวันนี้
"อะไรนะคะคุณพ่อ มีเรื่องแบบนี้ด้วยหรือคะ ทำไมคุณพ่อไม่เคยบอกริต้าเลยล่ะคะ" ลลิตาถามบิดาของตนอย่างตกใจกับเรื่องราวที่ได้ยิน
"พ่อเองก็ไม่คิดว่าทางฝ่ายน้ันเขาจะจำได้ และทำตามสัญญาที่ให้ไว้น่ะลูก แต่เมื่อวันนี้มันมาถึง พ่อคงต้องทำตามสัญญานั้น หวังว่าลูกจะเข้าใจพ่อนะ" คุณสมพงษ์บอกกับลูกสาวของท่าน
"แต่..คุณพ่อคะ ริต้าว่าเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเล่นๆเลยนะคะ ริต้าขอคุยกับเขาก่อนได้ไหมคะ ยังไงซะริต้าก็ไม่แต่งานกับคุณติณห์เด็ดขาดค่ะ " เรื่องอะไรที่หล่อนจะต้องยอมแต่งงานกับคนที่รู้จัก แถมยังดูท่าทางน่ากลัวนั่นอีก ยังไงซะก็ต้องคุยกันให้รู้เรื่องจะมามัดมือชกหล่อนแบบนี้ไม่ได้
****** Writer talk *****
เฮ้อ แต่งสด อัพสด ช่วยติชมด้วยนะคะ มือใหม่หัดแต่งค่ะ
ฝากด้วยนะคะ
เมื่อเห็นแขกที่ไม่คุ้นเคยของ บ้านสวนอิ่มใจ สาวใช้ของบ้านจึงรุดเข้าไปหมายสอบถามถึงธุระของผู้มาเยือน
"สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่ามาหาใครหรือคะ" แมว สาวใช้วัยยี่สิบกล่าวทัก บุรุษร่างสูง สง่าเบื้องหน้า ที่มองอย่างไรก็รู้ว่าคงไม่ใช่พวก สิบแปดมงกุฏเป็นแน่ เพราะด้วยการแต่งกายของชายหนุ่มที่สวมใส่ชุดสูทชั้นดี ดูเนี๊ยบ ท่าทางที่เปี่ยมไปด้วยอำนาจ และยังรายล้อมด้วยเหล่าบอดี้การ์ด หน้าขรึมนั่นอีก
"คุณสมพงษ์ อิ่มสกุลอยู่ไหม บอกว่าคุณติณห์ อธิพัฒน์เดชา มาพบ" เสียงเอ่ยตอบคำถามของสาวใช้ ที่มาจากหนึ่งในบอดี้การ์ดของแขกกิตติมศักดิ์
"ค่ะ เชิญข้างในค่ะ ดิฉันจะไปเรียนคุณท่านให้ค่ะ" สาวใช้ตอบพลางเปิดประตูรั้วหน้าบ้านต้อนรับ จึงนำเข้าไปที่ห้องรับแขกของบ้าน
"ใครมาน่ะแมว"
เสียงหวานใสของหญิงสาวผู้เป็นเจ้านายเอ่ยถามขึ้น หลังจากเห็นว่ามีผู้มาเยือนอยู่ในห้องรับแขกของบ้าน
"อ๋อ แขกของคุณท่านค่ะคุณริต้า" ริต้า ลลิตา อิ่มสกุล สาวสวย วัย 26 บุตรสาวคนเดียวของสมพงษ์ เจ้าของสำนักพิมพ์ รูปร่างอรชร สมส่วน เเบบสาวไทย เรียบร้อย และแอบแก่นแก้วไปในตัว พยักหน้ารับรู้
ภายในห้องรับแขกของบ้านนายสมพงษ์ลงมาพบกับชายหนุ่มที่สาวใช้ไปแจ้งเขาว่าเป็นคนของบ้านอธิพัฒน์เดชา
"สวัสดีครับคุณอา ที่ผมมาวันนี้ก็เพราะเรื่องธุระของคุณอากับคุณพ่อครับ" ชายหนุ่มรุ่นลูกแสดงความเคารพเจ้าของบ้าน ซึ่งท่านเองก็ยิ้มรับอย่างปลื้มปิติที่ ติณห์ นั้นได้มาหาท่านในเรื่องที่เขากล่าวมานี้ ซึ่งก็หมายความว่าเขานั้นพร้อมที่จะทำตามคำสัญญาชองบุพการีของเขา และที่สำคัญไปกว่านั้นคือเขายังให้เกียรติท่านซึ่งเป็นแค่เจ้าของสำนักพิมพ์เล็กๆ ไม่อาจเทียบไทอัญมณีระดับเอเชียของเขาได้เลย
"แล้วคุณติณห์เห็นควรว่าอย่างไรล่ะ อาน่ะไม่ซีเรียสหรอกนะ ถ้าหากธุระของอากับคุณไพทูรย์จะมีการเปลี่ยนแปลงไปบ้าง เพราะอย่างไรเสีย อาถือคติว่า ปลูกเรือนตามใจผู้อยู่ ผูกอู่ตามใจผู้นอน" คุณสมพงษ์กล่าว
ซึ่งท่านเกรงว่าหากชายหนุ่มไม่ต้องการทำตามคำสัญญาที่คุณไพทูรย์กับท่านให้ไว้ต่อกันเมื่อครั้งยังหนุ่มล่ะก็ ท่านก็จะไม่บังคับ แต่ถ้าทางฝ่ายชายยินดีจะทำตาม ฝ่ายท่านเองก็ยินดีเช่นกัน ไม่ว่าผู้ที่อยู่ในข้อสัญญาของฝ่ายท่านจะยินยอมหรือไม่ก็ตามที
"งานแต่งจะมีขึ้นอีก 1 อาทิตย์ข้างหน้าครับ" ติณห์บอก
"อีกแค่ 1 อาทิตย์เองหรือคุณติณห์ จะเตรียมตัวกันทันหรือ"คุณสมพงษ์ถามอย่างสงสัย
"คุณอาไม่ต้องห่วงเรื่องงาน ผมจัดการเรียบร้อยแล้ว"
"แล้วอีก 1 อาทิตย์ ผมจะให้คนของผมมารับเจ้าสาว!!" ร่างสูงในชุดสูทเหยียดยืนขึ้นเต็มความสูง 188 เซนติเมตรของเขา หลังจากแจ้งความประสงค์แล้วจึงเอ่ยลาผู้เป็นเจ้าของบ้าน แต่เพียงแค่สาวเท้าเดินออกจากห้องรับแขกได้เพียงไม่กี่ก้าว เขาก็เหลือบไปเห็นสาวน้อยหน้าใส ที่แอบยืนมองเขาจากทางเข้าห้องครัวภายในตัวบ้าน
เจ้าของร่างบาง ตากลมโต ผิวขาว ผมดำยาวสลวยถึงกลางหลัง ที่ยืนอยู่หน้าห้องครัวซึ่งอยากจะรู้ว่าเหตุใดพ่อของตนจึงมีแขกที่ดูหรูหรา และไฮโซถึงเพียงนี้ ด้วยความที่ท่านเป็นคนติดดิน ไม่ชอบเข้าสังคมชั้นสูงขนาดนั้น
แต่ยังไม่ทันที่หล่อนจะได้ก้าวไปถึงสถานที่เป้าหมาย พลันแขกที่ว่านั้น กลับเดินออกมาซะก่อน ขาของหล่อนจึงหยุดอยู่เพียงเท่านั้น
และยังไม่ทันที่จะได้ตั้งตัว สายตาคมที่เปี่ยมไปด้วยอำนาจและความดุดัน ก็ได้หันมามองที่หล่อนซะก่อน แค่ไม่ถึงอึดใจที่ได้ตาคู่นั้นทำให้หญิงสาวรู้สึกหวั่นไหว และหลบตาดุคมนั่นด้วยเกรงว่าอีกฝ่ายจะได้ยินเสียงเต้นของหัวใจหล่อนที่แทบจะหลุดออกมานอกร่าง
ก่อนที่ชายหนุ่มผู้นั้นจะเดินกลับออกไป ทิ้งไว้เพียงความสงสัยว่าเหตุอันใดเขาจึงได้มาพบกับบิดาของหล่อนในวันนี้
"อะไรนะคะคุณพ่อ มีเรื่องแบบนี้ด้วยหรือคะ ทำไมคุณพ่อไม่เคยบอกริต้าเลยล่ะคะ" ลลิตาถามบิดาของตนอย่างตกใจกับเรื่องราวที่ได้ยิน
"พ่อเองก็ไม่คิดว่าทางฝ่ายน้ันเขาจะจำได้ และทำตามสัญญาที่ให้ไว้น่ะลูก แต่เมื่อวันนี้มันมาถึง พ่อคงต้องทำตามสัญญานั้น หวังว่าลูกจะเข้าใจพ่อนะ" คุณสมพงษ์บอกกับลูกสาวของท่าน
"แต่..คุณพ่อคะ ริต้าว่าเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเล่นๆเลยนะคะ ริต้าขอคุยกับเขาก่อนได้ไหมคะ ยังไงซะริต้าก็ไม่แต่งานกับคุณติณห์เด็ดขาดค่ะ " เรื่องอะไรที่หล่อนจะต้องยอมแต่งงานกับคนที่รู้จัก แถมยังดูท่าทางน่ากลัวนั่นอีก ยังไงซะก็ต้องคุยกันให้รู้เรื่องจะมามัดมือชกหล่อนแบบนี้ไม่ได้
****** Writer talk *****
เฮ้อ แต่งสด อัพสด ช่วยติชมด้วยนะคะ มือใหม่หัดแต่งค่ะ
ฝากด้วยนะคะ
ฉัตรศรัญ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 16 ต.ค. 2556, 22:08:27 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 16 ต.ค. 2556, 22:08:27 น.
จำนวนการเข้าชม : 956
| ตอนที่ ๒ >> |