ดวงใจซาตาน
...เพียงเพราะคำสัญญาที่บุพการีของสองครอบครัวให้ไว้ตั้งแต่เมื่อครั้งอดีต ทำให้ เธอ ต้องมาเจอกับ เขา ซาตาน ผู้ไร้หัวหัวใจ....
Tags: ซาตาน,หนี้,หัวใจ,บุญคุณ,ตบจูบ
ตอน: ตอนที่ ๒
พูดคุย
ตึกสูงระฟ้าที่คราค่ำไปด้วยผู้คนมากหน้าหลายตาเดินกันให้ขวักไขว่ อันเป็นที่ตั้งของบริษัท ไทอัญมณี บริษัทที่ส่งออกอัญมณีอันดับหนึ่งของเอเชีย
เท้าเรียวก้าวเดินเข้าไปยังใจกลางตึก ตรงไปยังเป้าหมายที่มีสาวหน้าตาสะสวยด้วยการแต่งแต้มเฉดสีบนใบหน้ายืนยิ้มอยู่ภายหลังเคาน์เตอร์
“สวัสดีค่ะ ดิฉันมาขอบพบคุณติณห์ค่ะ” ลลิตาเอ่ยกับประชาสัมพันธ์สาวถึงความต้องการที่พาเจ้าตัวมายืนยังตรงนี้
“ไม่ทราบว่าได้นัดไว้หรือเปล่าคะ” ประชาสัมพันธ์สาวสวยเอ่ยถาม
“เอ่อ..เปล่าค่ะ แต่ดิฉันมีธุระสำคัญจริงๆนะคะ” ลลิตา ซึ่งพอจะรู้มาบ้างว่าการที่จะมาพบกับผู้บริหารระดับสูงนั้นจำต้องนัดก่อนล่วงหน้า แต่ด้วยเรื่องที่เธอจะมาพบเขาในวันนี้มันเป็นเรื่องที่สำคัญจริงๆ
“คือถ้าไม่ได้นัดไว้ ดิฉันคงให้คุณไปพบไม่ได้จริงๆค่ะ” ประชาสัมพันธ์สาวสวยยังยืนยันคำเดิม
“ถ้าอย่างนั้นรบกวนช่วยโทรไปบอกเขา..เอ่อ..คุณติณห์ได้ไหมคะว่า ลลิตา อิ่มสกุล มาขอพบ” ยังไงซะวันนี้เธอก็จะต้องคุยกับเขาให้รู้เรื่อง
“งั้นสักครูค่ะ” หญิงสาวจึงทำตามคำขอของลลิตา
เพียงอึดใจที่ติดต่อไปถึงท่านประธานของเธอ ก็ได้รับคำตอบที่ตอบกลับมาโดยคนตอบไม่ต้องเสียเวลาคิด
“ค่ะ ได้ค่ะคุณการุณ” จบการสนทนากับปลายสาย หญิงสาวก็หันมาทางลลิตาทันที
“คุณลลิตาคะ เดี๋ยวคุณการุณ เลขาของท่านประธาน จะลงมารับคุณขึ้นพบท่าน เชิญนั่งรอทางด้านนี้ค่ะ”
เชื้อเชิญหญิงสาวนั่งรอยังมุมรับแขก ที่มีโต๊ะกระจกกลมพร้อมแจกันดอกไม้ใบสวยวางอยู่ บวกกับแอร์เย็นๆของตึก จึงทำให้ลลิตา ไม่ตื่นเต้นหรือเกร็งเครียดมากนักกับการที่จะต้องเผชิญกับเจ้าของร่างสูงและสวยตาดุราวกับซาตานนั้น
เพียงไม่นานการุณ หรือเลขาของท่านประธานเจ้าของตึกที่เธอนั่งอยู่นี่ก็เดินออกมาจากลิฟต์อีกตัวที่ไม่ใช่ของพนักงานใช้กัน ถ้าให้เธอเดาคงจะเป็นลิฟท์ของผู้บริหารนั่นเอง
เมื่อการุณมองเห็นเธอและตรงเข้ามาหมายจะเชิญขึ้นไปยังชั้นที่ต้องการ ลลิตาก็รีบลุกขึ้นแนะนำตัวกับชายหนุ่มทันที
“สวัสดีค่ะคุณการุณ ดิฉันลลิตาเองค่ะ” กล่าวทักทายพลางยกมือไหว้ เมื่อดูแล้วชายหนุ่มตรงหน้าเธอคงจะอายุมากว่า แต่อาจจะไม่มากนักเมื่อเทียบกับเจ้านายของเขา
“สวัสดีครับคุณลลิตา นายรอคุณอยู่ข้างบนครับ เชิญทางนี้ครับ” นาย ที่ชายหนุ่มกล่าวถึงคือท่านประธานของพนักงานที่ตึกนี้ เขาและพวกบอดี้การ์ดทั้งหมดจะเรียกติณห์ว่า นาย ซึ่งต่างจากพนักงานที่ทำงานประจำ
“ค่ะ” รับคำแล้วลลิตาจึงก้าวตามการุณเข้าไป
เมื่อเข้ามายังในลิฟท์ร่างบางก็เกร็งขึ้นมาทันที่ พลันมองดูตัวเลขที่ไล่ระดับขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งทำให้หญิงสาวมือไม้สั่น หายใจไม่ทั่วท้อง ไม่รู้เหมือนกันว่าเหตุใดจึงได้เป็นอาการเช่นนี้ เพียงแค่รู้ว่าจะได้พบเจอกับสายตาคู่นั้นหรือได้พูดคุยเรื่องสำคัญที่ทำให้หล่อนต้องยอมมาถึงที่นี่ด้วยแล้ว
ติ๊ง..ง
เสียงสัญญาณที่บอกว่าเขาและเธอมาถึงชั้นที่ต้องการแล้ว ลลิตาสูดลมหายใจ รวบรวมกำลังที่มีอยู่เดินออกไป
“นายรออยู่ในห้องทำงานครับ เชิญครับ” การุณเมื่อส่งหญิงสาวถึงที่หมายแล้วเขาถึงถอยออกไป แต่ยังอยู่ใกล้ๆบริเวณนั้น
มือเรียวยกขึ้นเคาะประตูไม้บานใหณ่เพื่อเป็นการขออนุญาตเจ้าของห้อง ไม่นานก้ได้ยินเสียงเอ่ยอนุญาตออกมา
“เชิญ”
หญิงสาวจึงเปิดประตูและก้าวเข้าไปยังห้องเป้าหมาย เพียงแค่พ้นขอบประตูเข้ามาสายตาของหล่อนก็สบเข้ากับสายตาซาตานที่นั่งมองหล่อนตั้งแต่ก้าวเข้ามาภายในห้องอยูก่อนแล้ว
ตึกสูงระฟ้าที่คราค่ำไปด้วยผู้คนมากหน้าหลายตาเดินกันให้ขวักไขว่ อันเป็นที่ตั้งของบริษัท ไทอัญมณี บริษัทที่ส่งออกอัญมณีอันดับหนึ่งของเอเชีย
เท้าเรียวก้าวเดินเข้าไปยังใจกลางตึก ตรงไปยังเป้าหมายที่มีสาวหน้าตาสะสวยด้วยการแต่งแต้มเฉดสีบนใบหน้ายืนยิ้มอยู่ภายหลังเคาน์เตอร์
“สวัสดีค่ะ ดิฉันมาขอบพบคุณติณห์ค่ะ” ลลิตาเอ่ยกับประชาสัมพันธ์สาวถึงความต้องการที่พาเจ้าตัวมายืนยังตรงนี้
“ไม่ทราบว่าได้นัดไว้หรือเปล่าคะ” ประชาสัมพันธ์สาวสวยเอ่ยถาม
“เอ่อ..เปล่าค่ะ แต่ดิฉันมีธุระสำคัญจริงๆนะคะ” ลลิตา ซึ่งพอจะรู้มาบ้างว่าการที่จะมาพบกับผู้บริหารระดับสูงนั้นจำต้องนัดก่อนล่วงหน้า แต่ด้วยเรื่องที่เธอจะมาพบเขาในวันนี้มันเป็นเรื่องที่สำคัญจริงๆ
“คือถ้าไม่ได้นัดไว้ ดิฉันคงให้คุณไปพบไม่ได้จริงๆค่ะ” ประชาสัมพันธ์สาวสวยยังยืนยันคำเดิม
“ถ้าอย่างนั้นรบกวนช่วยโทรไปบอกเขา..เอ่อ..คุณติณห์ได้ไหมคะว่า ลลิตา อิ่มสกุล มาขอพบ” ยังไงซะวันนี้เธอก็จะต้องคุยกับเขาให้รู้เรื่อง
“งั้นสักครูค่ะ” หญิงสาวจึงทำตามคำขอของลลิตา
เพียงอึดใจที่ติดต่อไปถึงท่านประธานของเธอ ก็ได้รับคำตอบที่ตอบกลับมาโดยคนตอบไม่ต้องเสียเวลาคิด
“ค่ะ ได้ค่ะคุณการุณ” จบการสนทนากับปลายสาย หญิงสาวก็หันมาทางลลิตาทันที
“คุณลลิตาคะ เดี๋ยวคุณการุณ เลขาของท่านประธาน จะลงมารับคุณขึ้นพบท่าน เชิญนั่งรอทางด้านนี้ค่ะ”
เชื้อเชิญหญิงสาวนั่งรอยังมุมรับแขก ที่มีโต๊ะกระจกกลมพร้อมแจกันดอกไม้ใบสวยวางอยู่ บวกกับแอร์เย็นๆของตึก จึงทำให้ลลิตา ไม่ตื่นเต้นหรือเกร็งเครียดมากนักกับการที่จะต้องเผชิญกับเจ้าของร่างสูงและสวยตาดุราวกับซาตานนั้น
เพียงไม่นานการุณ หรือเลขาของท่านประธานเจ้าของตึกที่เธอนั่งอยู่นี่ก็เดินออกมาจากลิฟต์อีกตัวที่ไม่ใช่ของพนักงานใช้กัน ถ้าให้เธอเดาคงจะเป็นลิฟท์ของผู้บริหารนั่นเอง
เมื่อการุณมองเห็นเธอและตรงเข้ามาหมายจะเชิญขึ้นไปยังชั้นที่ต้องการ ลลิตาก็รีบลุกขึ้นแนะนำตัวกับชายหนุ่มทันที
“สวัสดีค่ะคุณการุณ ดิฉันลลิตาเองค่ะ” กล่าวทักทายพลางยกมือไหว้ เมื่อดูแล้วชายหนุ่มตรงหน้าเธอคงจะอายุมากว่า แต่อาจจะไม่มากนักเมื่อเทียบกับเจ้านายของเขา
“สวัสดีครับคุณลลิตา นายรอคุณอยู่ข้างบนครับ เชิญทางนี้ครับ” นาย ที่ชายหนุ่มกล่าวถึงคือท่านประธานของพนักงานที่ตึกนี้ เขาและพวกบอดี้การ์ดทั้งหมดจะเรียกติณห์ว่า นาย ซึ่งต่างจากพนักงานที่ทำงานประจำ
“ค่ะ” รับคำแล้วลลิตาจึงก้าวตามการุณเข้าไป
เมื่อเข้ามายังในลิฟท์ร่างบางก็เกร็งขึ้นมาทันที่ พลันมองดูตัวเลขที่ไล่ระดับขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งทำให้หญิงสาวมือไม้สั่น หายใจไม่ทั่วท้อง ไม่รู้เหมือนกันว่าเหตุใดจึงได้เป็นอาการเช่นนี้ เพียงแค่รู้ว่าจะได้พบเจอกับสายตาคู่นั้นหรือได้พูดคุยเรื่องสำคัญที่ทำให้หล่อนต้องยอมมาถึงที่นี่ด้วยแล้ว
ติ๊ง..ง
เสียงสัญญาณที่บอกว่าเขาและเธอมาถึงชั้นที่ต้องการแล้ว ลลิตาสูดลมหายใจ รวบรวมกำลังที่มีอยู่เดินออกไป
“นายรออยู่ในห้องทำงานครับ เชิญครับ” การุณเมื่อส่งหญิงสาวถึงที่หมายแล้วเขาถึงถอยออกไป แต่ยังอยู่ใกล้ๆบริเวณนั้น
มือเรียวยกขึ้นเคาะประตูไม้บานใหณ่เพื่อเป็นการขออนุญาตเจ้าของห้อง ไม่นานก้ได้ยินเสียงเอ่ยอนุญาตออกมา
“เชิญ”
หญิงสาวจึงเปิดประตูและก้าวเข้าไปยังห้องเป้าหมาย เพียงแค่พ้นขอบประตูเข้ามาสายตาของหล่อนก็สบเข้ากับสายตาซาตานที่นั่งมองหล่อนตั้งแต่ก้าวเข้ามาภายในห้องอยูก่อนแล้ว
ฉัตรศรัญ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 16 ต.ค. 2556, 22:10:55 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 16 ต.ค. 2556, 22:10:55 น.
จำนวนการเข้าชม : 961
| << ตอนที่ ๑ | ตอนที่ ๓ >> |