โองการแช่งรัก
เกิดมาตั้ง 29 ปีอยากมีแฟนกับเขาสักทีทำไมมันยากยิ่งกว่าตามหามักกะลีผล ก็เธอทั้งสวย ทั้งรวย ทั้งเริ่ด! แต่ทำไมไม่มีใครตกหลุมเลยสักคน มันต้องมีใครแอบมาแช่งชักหักกระดูกเอาไว้ให้อกหักรักคุดตลอดชาติแน่ๆ!
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้

ตอน: 10. Who I am?



เพราะไม่ทันได้ตั้งตัว น้ำที่โถมเข้าใส่จึงทะลักเข้ามาปากและจมูก ทำเอาคนที่ว่ายน้ำไม่แข็งต้องรีบตะเกียกตะกายขึ้นมาสุดแรงเกิด กระเป๋าถือหลุยส์วิตตองใบหลายหมื่นที่ดูแลรักษาอย่างดี บัดนี้เจ้าตัวไม่สนใจอีกต่อไป ปล่อยให้ลอยคว้างจมหายไปกับสายน้ำเพื่อเอาชีวิตตัวเองให้รอดเป็นอันดับแรก

เมถุนทั้งถีบทั้งตะกุยไม่หยุดหย่อน จนสามารถพาตัวเองโผล่พ้นน้ำขึ้นมาได้ เธอสูดหายใจเข้าปอดเพื่อต่อลมหายใจ ก่อนร่างนั้นจะจมลงไปเพราะกระแสน้ำรุนแรงด้านล่างอีกครั้ง ทว่าคราวนี้หูของเธอกลับได้ยินเสียงร้องตะโกนของผู้คนที่ดูคล้ายกำลังจะพยายามช่วยเธออยู่

“ช่วยด้วย!” เมถุนโพล่งออกมาสุดเสียง เมื่อรู้สึกถึงมือของใครคนหนึ่งที่กระชากแขนเธอให้ขึ้นสู่ผิวน้ำได้ ก่อนจะโผเข้าไปกอดร่างบึกบึนของเขาเอาไว้ทางด้านหลังด้วยความดีใจที่สามารถรอดชีวิตกลับมาได้อีกครั้ง

“กูก็ช่วยมึงอยู่นี่ปะไรไอ้มิ่ง!” น้ำเสียงห้าวดุที่สวนมาไม่ได้ทำให้เมถุนที่ยังสติกระเจิงอยู่นึกเอะใจแต่อย่างใด หญิงสาวยังกอดคอหนุ่มผู้นั้นเอาไว้แน่น ไอไม่หยุดเพราะสำลักน้ำ แสบไปหมดทั้งจมูกและลำคอ

“ฮือๆ รอดตายแล้วฉัน” เมถุนพูดออกมาทั้งน้ำตา ไม่เคยดีใจขนาดนี้มาก่อนในชีวิต ทว่าบรรยากาศโดยรอบกลับแปลกตาไปกว่าที่เคยเห็น หญิงสาวจึงยกมือขึ้นปาดน้ำตาออกแล้วเพ่งมองดูอีกที จึงได้พบกับผู้คนในชุดโบราณกำลังตะโกนร้องกันอยู่ริมฝั่งกันหน้าสลอน

หรือว่ากำลังถ่ายหนัง?

ทว่ายังไม่ทันได้ถามออกไป หนุ่มใจดีที่มาช่วยเอาไว้ก็เป็นฝ่ายพูดขึ้นมาเสียก่อน

“กูนึกว่ามึงจักตายไปเสียแล้ว มึงนี่ดวงแข็งจริง ไอ้มิ่ง”

“ใครนะ?” เมถุนขมวดคิ้วเอ่ยถามออกไปอย่างไม่เข้าใจ สองแขนที่โอบรอบคอแข็งแกร่งเอาไว้ไขว้กันแน่นหนาเพื่อกันไม่ให้ต้องจมน้ำตายไปอีกรอบ ระหว่างที่เขาพาเธอว่ายน้ำกลับขึ้นฝั่ง

“เอ๊ะ ไอ้นี่...จมน้ำเพียงไม่นาน กลายเป็นคนบ้าใบ้ไปแล้วรึ” ชายแปลกหน้าหัวเราะเบาๆ แต่ยังไม่หันกลับมา จึงทำให้เมถุนไม่ได้เห็นหน้าค่าตาว่าคนใจดีคนนี้คือใคร

“ใครบ้า ฉันไม่ได้บ้า แล้วคุณพูดกับใครกัน” หญิงสาวที่เกาะหลังชายแปลกหน้าอยู่ย้อนถามทันควัน

“เอ้อ กระไรวะไอ้มิ่ง รึว่ามึงบ้าใบ้ไปจริงๆ จำกูไม่ได้ดอกหรือ” ว่าแล้วก็หันหน้ามาให้คนที่ขี่หลังอยู่เห็นชัดๆ เพียงเท่านั้นดวงตาคู่สวยก็เบิกโพลง เมื่อได้เห็นว่าอีกฝ่ายเป็นใคร

“คุณอิช! คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง แล้วทำไมต้องใส่ชุดอย่างนี้ ถ่ายหนังกันอยู่เหรอ!?!” หญิงสาวรัวถามไม่ยั้ง ขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจ

“กูชื่ออิน มิได้ชื่ออิด แล้วนี่มึงเป็นกระไรไปวะไอ้มิ่ง อย่ามาแสร้งทำเยี่ยงนี้ให้พวกกูกลัวสิวะ” คนที่ปฏิเสธว่าตนเองไม่ได้ชื่ออิช รีบจ้วงแขน ดีดเท้าให้เร็วกว่าเดิม เพราะเริ่มเป็นห่วงเพื่อนที่เพิ่งผ่านพ้นความตายมาได้หมาดๆ เมื่อรู้สึกถึงบางอย่างที่ผิดปกติไป

“ฉันไม่ได้ชื่อมิ่ง ฉันชื่อจูน! อย่ามาอำกันนะคุณอิช ทำอย่างนี้ฉันไม่ชอบนะ” พอพูดถึงตรงนี้หญิงสาวก็หยุดไปเฉยๆ เริ่มเอะใจกับโทนเสียงที่เปลี่ยนไปของตัวเอง ก่อนจะลองเปล่งเสียงออกมาอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ “ฮัลโหล ฮัลโล้ วัน ทู ทรี โฟร์ เอ๊ะ...ทำไมเสียงฉันถึงเป็นแบบนี้”

ทว่าคนที่เอาแต่จ้วงน้ำหน้าดำคร่ำเครียด กลับยิ่งเกิดความวิตกเข้าไปใหญ่ เมื่อเห็นอาการของเพื่อนรักที่เพี้ยนไปหลังโผล่พ้นน้ำขึ้นมา

สงสัยจะถูกผีอำ!

“มันเกิดอะไรกับฉัน ทำไมเสียงฉันมันถึงใหญ่เหมือนเสียงผู้ชายเลยล่ะ!” พอเมถุนเริ่มครวญหนัก ชายแปลกหน้าก็พาเธอมาถึงฝั่งพอดี ทว่ายังไม่ทันที่จะได้สำรวจความผิดปกติของตัวเอง เมถุนก็ถูกผู้หญิงคนหนึ่งในชุดผ้าคาดอก สวมโจงกระเบน ทำผมทรงมหาดไทย โผเข้ามาสวมกอด พูดพร่ำเพ้อ พร้อมน้ำตาท่วมหน้า

“ฮือๆ พี่มิ่ง ฉันนึกว่าพี่จักตายไปเสียแล้ว บุญรักษานะพี่ โชคดีที่พี่อินเขาไปช่วยไว้ได้ทัน”

“เดี๋ยวนะ...เดี๋ยว” เมถุนรีบแกะแขนดำๆ ของหญิงสาวผู้นั้นออกอย่างขยะแขยง ก่อนจะยิ่งเพิ่มความรังเกียจขึ้นไปอีก เมื่อเห็นฟันดำที่เรียงตัวกันอย่างไม่เป็นระเบียบของคนตรงหน้า

“มีอะไรหรือจ๊ะพี่” หญิงฟันดำหน้าเหวอ มองกลับมาด้วยความประหลาดใจ

“นี่พวกเธอทำอะไรกัน แล้วใครชื่อมิ่ง แหกตาดูสิยะว่าฉันเป็นใคร ฉันคือเมถุน นางแบบค่าตัวแพงลิบลิ่ว แล้วนี่ทำอะไรกัน ถ่ายละครกันอยู่รึไง?!?”

“คนกระไรวะชื่อสถุล” ทว่าเสียงที่ดังขึ้นมาทำเอาหญิงสาวฉุนกึก หันไปมองหน้าคนพูดผู้ซึ่งเป็นคนช่วยชีวิตเธอตาเขียวปัดทันที

“เมถุนย่ะ! แล้วสรุปนี่มันเรื่องอะไรกัน คุณแกล้งอะไรฉันอีกแล้วใช่ไหมคุณอิชยา!”

“พะ พี่มิ่ง นี่พี่เป็นกระไร เหตุใดจึงจำฉันกับพี่อินไม่ได้” สาวผมทรงมหาดไทย หน้าซีดเผือด เมื่อเห็นอาการของคนตรงหน้า

“ก็เป็นนางแบบสิยะ ถามมากจริง แล้วนี่จะแกล้งกันอีกนานไหม ฉันเจ็บคอจะตายอยู่แล้ว ไม่ได้ยินรึไงว่าเสียงฉันมันแหบไปหมด ใครก็ได้หาน้ำมาให้กินสักแก้วหน่อยซิ!”

“หรือว่าพี่มิ่งจะถูกผีสิง!” จู่ๆ หญิงสาวฟันดำก็โพล่งออกมา ตัวสั่นงันงก คำพูดของเธอทำเอาผู้คนที่ยืนมุงดูอยู่ถึงกับอุทานออกมาพร้อมกัน ก่อนเสียงพูดคุยจะดังระงมขึ้นมาทั่วบริเวณ

“กูก็ว่าเยี่ยงนั้น พามันไปหาไอ้คงเถิด เกรงว่าหากสายไปมันจักตายเพราะอีผีชั่วนี่ไปเสียก่อน” พออินพูดขึ้น ทุกคนก็เออออห่อหมกไปด้วย ทว่าคนที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นผียิ่งแผดเสียงให้ดังขึ้นอีกด้วยความโมโห

“ฉันไม่ใช่ผีนะไอ้พวกบ้า!” เพียงแค่สิ้นเสียงห้าวๆ แหบๆ ของเมถุน ทุกคนก็ต่างกรูกันเข้ามาจับตัวของเธอเอาไว้ หญิงสาวทั้งดิ้นทั้งร้อง ไม่ยอมให้จับท่าเดียว

“หยุดดิ้นบัดเดี๋ยวนี้ไอ้มิ่ง กูจะพามึงไปรักษา!” อินตวาดเสียงดังลั่น ก่อนจะเอื้อมมือมาดันหน้าอกของเมถุน แล้วกดร่างเธอไปกับพื้น

“ว้าย! อย่ามาจับหน้าอกฉันนะไอ้บ้าป่าเถื่อน!” เมถุนดิ้นเร่าๆเหลือบมองไปยังมือของหนุ่มร่างบึกบึน และทันใดนั้นเธอก็ต้องหยุดดิ้นทันควัน ทุกอย่างรอบกายคล้ายกับถูกแช่แข็งไปชั่วขณะ เมื่อเธอเห็นว่าหน้าอกหน้าใจของเธอกลายเป็นแผ่นอกแน่นหนั่นของชายชาตรีไปอย่างไม่อยากจะเชื่อ!

“พี่มิ่งเป็นกระไรไปจ๊ะ จำฉันไม่ได้จริงๆ หรือ ฉันอีแดง...เมียพี่ไงจ๊ะ” สาวฟันดำละล่ำละลักออกมาอย่างวิตกกังวล เมื่อเห็นคนที่ดิ้นอยู่ชะงักไป ใบหน้าขาวซีด

“มะ มันเป็นไปได้ยังไง แล้วเธอมาเป็นเมียฉันได้ยังไง!” เมถุนหายใจหอบถี่ สะบัดมือทุกคนที่จับตัวเธอออกให้หมด ก่อนจะยันตัวขึ้นมานั่งเพื่อสำรวจร่างกายให้ดีๆ อีกครั้ง

“นะ นี่ มะ มันเกิดอะไรกับฉัน” น้ำเสียงที่เปล่งออกมาสั่นระริก ขณะก้มลงมองแผ่นอกเปลือยเปล่า และท่อนแขนแข็งแรงทั้งสองข้าง พร้อมยกมือขึ้นมาลูบไล้ไปบนเส้นผมสั้นเต่อ เรื่อยลงมาถึงใบหน้าอันไม่ใช่ของเธอ ก่อนจะหันไปมองทุกคนที่เข้ามามุงดูอยู่ด้วยความตระหนกตกใจสุดขีด

“ฉันอยากได้กระจก ฉันบอกว่าฉันอยากได้กระจก!” น้ำเสียงที่โพล่งออกไป แหบพร่า ทุ้มต่ำ ซึ่งในตอนแรกหญิงสาวคิดว่ามันคงเป็นจากการที่เธอสำลักน้ำ ทว่าตอนนี้ทุกอย่างกลับตาลปัตรไปหมด มันไม่ใช่เสียงผู้หญิงที่แหบแห้งจากการสำลักมากเกินไป ทว่ามันคือเสียงผู้ชายไม่ผิดแน่!

“เป็นเพียงไพร่อย่าได้ฝันเฟื่อง น้ำหน้าเยี่ยงมึงหรืออยากจะใช้กระจก” เสียงของใครคนหนึ่งในผู้ที่มุงอยู่เอ่ยขึ้นมา

ได้ยินดังนั้นเมถุนจึงไม่สนใจอะไรอีกแล้ว เธอลุกขึ้นมาวิ่งแหวกผู้คนไปยังริมน้ำทันที พอได้เห็นเงาที่สะท้อนกลับมาเพียงเท่านั้น ก็กรีดร้องออกมาเสียงดัง เพราะคนที่ตรงนั้นมันไม่ใช่เธอ แต่กลายเป็นผู้ชายคนหนึ่งที่เธอไม่รู้จัก มือไม้ของหญิงสาวสั่นไปหมด หัวสมองอื้ออึงเหมือนถูกตี ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองไปดูรอบกายอีกครั้ง

ที่นี่มันที่ไหน?

สภาพของผู้คน บ้านเรือน และเรือสัญจรที่มีอยู่ขวักไขว่ ทำเอาคนที่เพิ่งรอดตายจากการจมน้ำ อยากจะกระโดดลงไปให้ตายเพื่อหนีจากตรงนี้อีกรอบ เพราะนอกจากผู้คนจะแต่งกายในชุดโบร่ำโบราณแล้ว บ้านเมืองที่ตั้งเรียงรายอยู่ริมน้ำ ก็ดูเหมือนกับย้อนยุคไปสักสองร้อยปีเห็นจะได้ สภาพบ้านไม้มุงจากมุงคา บางหลังดีหน่อยที่เป็นไม้ทั้งหลัง ทว่ากลับไร้เสียงรถรา หรือตึกรามบ้านช่องที่คุ้นตา แม้กระทั่งวัดที่เธอเพิ่งจากมาก็ไม่มีให้เห็นแม้แต่เงา

“ที่นี่มันที่ไหน?!?” เมถุนถามเสียงสั่น ขณะหันกลับมามองหน้าอิชยาเวอร์ชั่นฟันดำ และสาวผมรองทรงที่จ้องอยู่ตาไม่กะพริบ

“ก็อโยธยาไงจ๊ะพี่” แดงพูดพลางยื่นมือเข้ามาเพื่อปลอบประโลม แต่กลับถูกเมถุนปัดออก เจออย่างนี้แดงจึงได้แต่ชักมือกลับมาด้วยความผิดหวัง

“ฉันรู้แล้วว่าที่นี่คืออยุธยา แต่ที่ตรงนี้มันคือส่วนไหนของเมือง!”

“ทางใต้ของวังหลวง” อินเป็นฝ่ายตอบคำถามแทน หลังยืนนิ่งเพื่อประเมินอาการของเพื่อนรักอยู่นาน

“วังหลวง? วังหลวงอยู่กรุงเทพฯ ไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมถึงมาอยู่นี่ แล้วฉันกลายเป็นผู้ชายไปได้ยังไง!?!” เมถุนโพล่งออกมา สีหน้าเลิ่กลั่ก ยิ่งพูดก็ยิ่งไม่เข้าใจ

“เอ้...นี่มึงถูกผีเข้าจริงๆ ใช่ไหมไอ้มิ่ง มึงก็เป็นชายอยู่แล้ว จักร้องตะโกนด้วยเหตุอันใดวะ ก็มึงมิใช่หรือที่ชวนพวกกูมาหาปลาที่นี่”

“มันเกิดอะไรกับฉัน? นี่งงไปหมดแล้วนะ ถ้าที่นี่คืออยุธยาจริง แล้ววัดพนัญเชิงหายไปไหน แล้วทำไมแถวนี้ถึงได้บ้านนอกคอกนาอย่างนี้”

“วัดกระไรกูไม่เคยได้ยิน หากว่าที่นี่บ้านนอกคอกนา เห็นทีว่ามึงคงจะบ้าใบ้ หรือถูกผีเข้าจริงๆ เอาโว้ยพวกเรา...ช่วยกันจับไอ้มิ่งไปทำพิธีไล่ผีที ถือว่าเห็นแก่พวกข้าด้วยเถิด” อินหันไปป่าวประกาศเสียงดัง จนผู้คนที่ยืนอยู่กรูกันเข้ามาจับตัวเธอไว้อีกครั้ง

“ไม่! ปล่อยฉันนะ นี่พวกนายคิดอะไรทำอะไรกับฉัน!” เมถุนทั้งร้องทั้งดิ้น จนอินต้องงัดเอาอาวุธสุดท้ายมาใช้ นั่นก็คือเชือกป่านสีตุ่นที่มีคนยื่นมาให้ ก่อนจะปรี่เข้าไปจัดการมัดแขนขาของหญิงสาวในร่างชายหนุ่มที่แข็งขืนตะเบ็งเสียงร้องจนคอแทบแตก

“ทนอีกประเดี๋ยวนะไอ้มิ่ง กูกับอีแดงจะมามึงไปหาไอ้คงให้ช่วยไล่อีผีร้ายนี่ออกไปเสีย”

“อย่ามามัดฉันนะ บ้านเมืองมีขื่อมีแป จะมาทำอย่างนี้ไม่ได้!”

“หากเป็นเช่นนั้นมึงก็จงเร่งไปฟ้องพระองค์ดำเสียเถิด อีผีร้าย!” อินตะคอกกลับหน้าตาบูดบึ้ง นึกเกลียดผีสาวที่เข้ามาสิงสู่ร่างเพื่อนรักของตนเอง

“เมื่อกี้ว่าไงนะ” เมถุนที่ชะงักกึกไปกับคำพูดของอิน เอ่ยถามออกมาอีกครั้ง

“กระไร” อีกฝ่ายขานรับเสียงห้วน ตวัดสายมามองอย่างไม่ชอบใจ

“เมื่อกี้คุณพูดว่า พระองค์ดำ ใช่รึเปล่า”

“กูหมายความตามนั้น”

“หมายถึงสมเด็จพระนเรศวรมหาราชใช่ไหม?” คนพูดเริ่มขนลุก กลัวเหลือเกินกับคำตอบที่กำลังจะได้ยินในอีกไม่กี่วินาทีข้างหน้า

“หากหมายถึงสมเด็จพระนเรศก็ผู้เดียวกัน หากแต่กูไม่เคยได้ยินคำว่ามหาราช” เพียงเท่านั้นหัวใจของเมถุนก็แทบจะหยุดเต้น นี่มันเป็นไปได้จริงหรือที่เธอจะสามารถย้อนยุคกลับมาสู่อดีตได้เหมือนในละครที่เคยดู? หรือไม่อาจจะเป็นฉากหนึ่งในภาพยนตร์ที่ทุกคนกำลังอำเธอเล่น? แต่จากที่ลองคิดใคร่ครวญดูแล้ว เมถุนพลัดตกน้ำเพียงแค่ไม่กี่นาที สายน้ำไม่น่าเชี่ยวถึงขนาดพัดพาเธอไปไกลจนความเจริญทางด้านวัตถุหายวับไปกับตาเช่นนี้ หากไม่ได้เป็นหนังหรือละครที่คิดเอาไว้ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันก็คงจะ...

“Oh gosh What’s happening to me!”




+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ในที่สุดก็ได้ย้อนกันซะที นึกว่าจะไม่ได้เขียนซะแล้วค่ะ แต่จะย้อนทั้งที ยัยจูนย่อมไม่ย้อนเหมือนคนอื่นแน่นอน นิสัยแย่ๆ อย่างนี้ย้อนไปเป็นคุณหนูไม่ได้หรอกค่ะ อย่างนางต้องผู้ใช้แรงงานเท่านั้น 5555

ปล.ประกาศรายชื่อผู้โชคดีเกลียดนักแล้วนะคะ เข้าไปเช็กกันได้เลยค่ะ ^^

ขอบคุณที่ติดตามนะคะ :)
ดารานิล
www.facebook.com/daranilday

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++



ดารานิล
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 20 ต.ค. 2556, 16:42:35 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 20 ต.ค. 2556, 16:42:35 น.

จำนวนการเข้าชม : 1263





<< 9. คุณยายปริศนากับสายน้ำแห่งความหวัง   
Zephyr 20 ต.ค. 2556, 19:09:21 น.
นอกจากย้อนเวลา ยังอุตส่าห์ให้เป็นคนละเพศด้วยนะ ฮ่าๆๆๆๆ
หวังว่าการย้อนมา ถึก!!!! ของนาง เอ้ย นาย มันจะช่วยให้นิสัยเสียๆๆๆๆ ดีขึ้นมากๆๆๆๆ
กลับไปเป็นจูนที่น่ารักน่าปลื้มนะคะ
รอ re modified เมถุนนะคะ


พันธุ์แตงกวา 20 ต.ค. 2556, 19:36:13 น.
แว้ก! ยายจูนมีเมีย แล้วย้อนไปเนี่ย พระนเรศกอบกู้อิสรภาพเสร็จหรือยัง ประเดี๋ยวจะถูกพม่าจับไปอีกน้า


kaelek 20 ต.ค. 2556, 19:54:27 น.


คิมหันตุ์ 21 ต.ค. 2556, 00:28:54 น.
เอ๋อกันเลยทีเดียว


goldensun 21 ต.ค. 2556, 18:37:58 น.
ย้อนแรงนะนี่ กลายเป็นผู้ชาย มีเมียแล้ว แล้ววิญญาณตัวจริงไปอยุ่ที่ไหน หวังว่าคงไม่สลับกันนะ
ไม่งั้นคงไม่วุ่นไม่แพ้กัน


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account