อาญาซาตาน
ชาครีย์ หรือเสือ จากอดีตเคยเป็นคนจนๆ กลับกลายมาเป็นนักธุรกิจผู้ร่ำรวย เพราะได้เงินจากการขายที่ดินแถวหนองงูเห่าที่เมื่อก่อนราคาไร่ละไม่กี่แสน แต่พอสร้างสนามบินขึ้นมากลายเป็นราคาหลายสิบล้าน และเขาก็สร้างฐานะให้มั่นคงด้วยการจับธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ มีเพื่อนๆ ที่เป็นลูกคนรวยทั้งหมอ ทั้งนักการเมืองคอยช่วยเหลือด้วย ทำให้สร้างตัวได้ในเวลาแค่สิบกว่าปีเท่านั้น
เขาจึงตามมาแก้แค้นคอบครัวของยุพาพร ซึ่งเป็นแม่ของวิโรจน์เจ้านายเก่าของพ่อเขา และมีเคยมีคดีความกันมาตั้งแต่สมัยเขายังเรียนไม่จบ เพราะวีรดา (มิว) ในวัยแปดขวบซึ่งเป็นลูกสาวของวิโรจน์กับเสาวรส และเป็นเด็กสปอยมาก วันนั้นไปเล่นที่ท่าน้ำ น้องของเสือก็ไปเล่นด้วย เพราะพ่อแม่ของเขาอยู่ห้องแถวในโรงงานของวิโรจน์ เลยรู้จักมักคุ้นกับลูกเจ้านายดี
แต่เพราะความสปอยของมิว จึงผลักน้องสาวเสือตกน้ำต่อหน้าต่อตาเขา และเขากับพ่อแม่ก็แจ้งตำรวจเอาเรื่องพ่อแม่ของมิว ยุพาพรใช้เงินอุดให้เรื่องเงียบ เสือกับพ่อแม่เสียใจมากเลยออกจากงานย้ายกลับบ้านที่หนองงูเห่า ปีต่อมาพ่อของเสือมาหาเพื่อนที่โรงงานเลยถูกวิโรจน์ขับรถชน เสือเสียใจมากฟ้องตามเคย และแพ้คดีตามเคย เพราะยุพาพรใช้เงินอุด ทำให้เสือโกรธมาก
เลยกลับมาเล่นงานครอบครัวนี้ด้วยการช้อนซื้อบริษัทส่งออกอาหารกระป๋องของวิโรจน์ที่จะเจ้งแหล่ไม่เจ้งแหล่ รวมทั้งคฤหาสน์ราคาเป็นร้อยล้าน เสือก็ซื้อมาในราคาแค่เจ็ดสิบล้าน เพราะวิโรจน์ติดการพนัน ติดหญิง ไม่สนใจจะทำงานสานต่อกิจการครอบครัวเหมือนเมื่อก่อน ลูกชายก็ไม่ได้เรื่อง ลูกสาวคือมิวก็ถูกส่งไปเรียบต่อเมืองนอกตั้งแต่เกิดเรื่องครั้งก่อน
เสือยื่นข้อเสนอให้ยุพาพรกับวิโรจน์ว่าจะให้หุ้นในบริษัท 25% ถ้าวิโรจน์ยอมทำงานเป็นลูกจ้างในบริษัทต่อ และยกหนี้ให้ 25ล้านบาท ถ้าวิโรจน์ส่งมิวที่กำลังเรียนอยู่เมืองนอกให้มาเป็นนางบำเรอเขาสองปี วิโรจน์ยอมทำตาม แต่ยุพาพรกับเสาวรสไม่ยอม และให้วิโรจน์ไปหาลูกเมียน้อยที่วิโรจน์เคยมีอะไรด้วยมาแทนมิว
กัณหา(นิ่ม) ที่เป็นลูกของวิโรจน์ที่เกิดจากกันยาเด็กรับใช้ในบ้าน และถูกยุพาพรไล่ออกจากบ้านตั้งแต่รู้ว่าท้องแล้ว และวิโรจน์ก็ไม่เคยสนใจจะติดตาม แต่ยุพาพรกับเสาวรสคอยจับตามองเสมอๆ ว่ากันยาพาลูกไปอยู่ที่ไหนกับใคร และกันยาก็มีลูกชายกับผัวใหม่คือ ชาลี อีกคนแล้วทิ้งลูกทั้งสองให้แม่ (ยายจำปา) เลี้ยงดูตามลำพังจนโตเป็นสาว
และเป็นช่วงที่ยายจำปาเกิดป่วยหนัก หลานทั้งสองต้องหาเงินเป็นล้านไปจ่ายให้โรงพยาบาล กัณหาต้องยอมตามที่พ่อกับย่าขอร้องเพื่อแลกกับการรักษายายให้หาย และให้บ้านฟรีๆ อีกหนึ่งหลังจะได้ไม่ต้องเช่าห้องแถวในสลัมอยู่ และมีเงินเดือนให้สี่หมื่นตลอดสองปี กัณหาจึงได้เข้าไปอยู่กับเสือในคราบของมิว เด็กสปอยที่เสือเกลียดมาก และคิดจะเล่นงานกลับคืนให้สาสม
และเสือก็ทำอย่างนั้นจริงๆ แม้จะแปลกใจว่าทำไมเด็กนอกอย่างมิวถึงยังบริสุทธิ์อยู่ และทำไมถึงยอมอยู่บ้านหลังเล็กๆ ที่เขาเตรียมให้แทนตึกใหญ่ ทำไมถึงทำกับข้าวกินเองได้ งานบ้านก็ทำได้ เดินออกไปปากซอยไกลๆ ก็ทำได้ เขาสงสัยแต่ก็คิดว่าความยากจนทำให้คนเปลี่ยนไป เลยไม่คิดจะหาคำตอบจริงๆ จังๆ
เขาจึงตามมาแก้แค้นคอบครัวของยุพาพร ซึ่งเป็นแม่ของวิโรจน์เจ้านายเก่าของพ่อเขา และมีเคยมีคดีความกันมาตั้งแต่สมัยเขายังเรียนไม่จบ เพราะวีรดา (มิว) ในวัยแปดขวบซึ่งเป็นลูกสาวของวิโรจน์กับเสาวรส และเป็นเด็กสปอยมาก วันนั้นไปเล่นที่ท่าน้ำ น้องของเสือก็ไปเล่นด้วย เพราะพ่อแม่ของเขาอยู่ห้องแถวในโรงงานของวิโรจน์ เลยรู้จักมักคุ้นกับลูกเจ้านายดี
แต่เพราะความสปอยของมิว จึงผลักน้องสาวเสือตกน้ำต่อหน้าต่อตาเขา และเขากับพ่อแม่ก็แจ้งตำรวจเอาเรื่องพ่อแม่ของมิว ยุพาพรใช้เงินอุดให้เรื่องเงียบ เสือกับพ่อแม่เสียใจมากเลยออกจากงานย้ายกลับบ้านที่หนองงูเห่า ปีต่อมาพ่อของเสือมาหาเพื่อนที่โรงงานเลยถูกวิโรจน์ขับรถชน เสือเสียใจมากฟ้องตามเคย และแพ้คดีตามเคย เพราะยุพาพรใช้เงินอุด ทำให้เสือโกรธมาก
เลยกลับมาเล่นงานครอบครัวนี้ด้วยการช้อนซื้อบริษัทส่งออกอาหารกระป๋องของวิโรจน์ที่จะเจ้งแหล่ไม่เจ้งแหล่ รวมทั้งคฤหาสน์ราคาเป็นร้อยล้าน เสือก็ซื้อมาในราคาแค่เจ็ดสิบล้าน เพราะวิโรจน์ติดการพนัน ติดหญิง ไม่สนใจจะทำงานสานต่อกิจการครอบครัวเหมือนเมื่อก่อน ลูกชายก็ไม่ได้เรื่อง ลูกสาวคือมิวก็ถูกส่งไปเรียบต่อเมืองนอกตั้งแต่เกิดเรื่องครั้งก่อน
เสือยื่นข้อเสนอให้ยุพาพรกับวิโรจน์ว่าจะให้หุ้นในบริษัท 25% ถ้าวิโรจน์ยอมทำงานเป็นลูกจ้างในบริษัทต่อ และยกหนี้ให้ 25ล้านบาท ถ้าวิโรจน์ส่งมิวที่กำลังเรียนอยู่เมืองนอกให้มาเป็นนางบำเรอเขาสองปี วิโรจน์ยอมทำตาม แต่ยุพาพรกับเสาวรสไม่ยอม และให้วิโรจน์ไปหาลูกเมียน้อยที่วิโรจน์เคยมีอะไรด้วยมาแทนมิว
กัณหา(นิ่ม) ที่เป็นลูกของวิโรจน์ที่เกิดจากกันยาเด็กรับใช้ในบ้าน และถูกยุพาพรไล่ออกจากบ้านตั้งแต่รู้ว่าท้องแล้ว และวิโรจน์ก็ไม่เคยสนใจจะติดตาม แต่ยุพาพรกับเสาวรสคอยจับตามองเสมอๆ ว่ากันยาพาลูกไปอยู่ที่ไหนกับใคร และกันยาก็มีลูกชายกับผัวใหม่คือ ชาลี อีกคนแล้วทิ้งลูกทั้งสองให้แม่ (ยายจำปา) เลี้ยงดูตามลำพังจนโตเป็นสาว
และเป็นช่วงที่ยายจำปาเกิดป่วยหนัก หลานทั้งสองต้องหาเงินเป็นล้านไปจ่ายให้โรงพยาบาล กัณหาต้องยอมตามที่พ่อกับย่าขอร้องเพื่อแลกกับการรักษายายให้หาย และให้บ้านฟรีๆ อีกหนึ่งหลังจะได้ไม่ต้องเช่าห้องแถวในสลัมอยู่ และมีเงินเดือนให้สี่หมื่นตลอดสองปี กัณหาจึงได้เข้าไปอยู่กับเสือในคราบของมิว เด็กสปอยที่เสือเกลียดมาก และคิดจะเล่นงานกลับคืนให้สาสม
และเสือก็ทำอย่างนั้นจริงๆ แม้จะแปลกใจว่าทำไมเด็กนอกอย่างมิวถึงยังบริสุทธิ์อยู่ และทำไมถึงยอมอยู่บ้านหลังเล็กๆ ที่เขาเตรียมให้แทนตึกใหญ่ ทำไมถึงทำกับข้าวกินเองได้ งานบ้านก็ทำได้ เดินออกไปปากซอยไกลๆ ก็ทำได้ เขาสงสัยแต่ก็คิดว่าความยากจนทำให้คนเปลี่ยนไป เลยไม่คิดจะหาคำตอบจริงๆ จังๆ
Tags: พระเอกโหด เศร้า รัดทด
ตอน: ปัญหาค้างคาใจ
กัณหาที่มีเรื่องค้างคาใจไม่หายได้โอกาสจึงรีบเอ่ยถาม เพราะเชื่อว่าทนายพ่อน่าจะรู้ตื้นลึกหนาบางในครอบครัวดีไม่น้อย และคงจะไม่บิดเบือนหรือปกปิดความจริงไว้ เหมือนตอนที่ถามพ่อเมื่อนานมาแล้วเป็นแน่ คนถูกถามครุ่นคิดอยู่นิดหนึ่ง แต่เมื่อเห็นว่ากัณหาคือคนที่ได้รับผลกระทบโดยตรงจึงตัดสินใจบอกเท่าที่รู้
“เรื่องมันก็เกิดขึ้นนานมากแล้วครับตั้งแต่หนูมิวอายุแปดขวบ แกเป็นเด็กเอาแต่ใจตัวเองมาก เพราะเป็นหลานคนแรก คุณยุพาพรกับทุกคนในบ้านก็คอยตามใจ อยากได้อะไรก็ต้องได้ ไม่พอใจไม่ชอบใจใครก็จะว่าจะตีทั้งคนรับใช้ในบ้าน ทั้งลูกคนงานในโรงงานที่พักอยู่ห้องแถวด้วย
รวมทั้งเด็กผู้หญิงชื่อแมวน้องคุณเสือที่ตอนนั้นพ่อกับแม่แกเป็นลูกจ้างคุณยุพาพรอยู่โรงงานปลากระป๋องนั่นล่ะครับ อยู่มาวันหนึ่งหนูมิวกับเด็กหลายคนไปเล่นที่บึงน้ำ จู่ๆ คุณเสือก็ตะโกนออกมาว่าหนูมิวผลักเด็กตกน้ำ เพราะวันนั้นแกไม่ได้ไปเรียนเลยมารับจ้างรายวันหาเงินค่าขนม แล้วแกก็รีบวิ่งไปกระโดนลงน้ำช่วยเด็ก
โดยไม่ทันได้รู้ว่านั่นคือน้องของตัวเอง คนงานก็กระโดดไปช่วย แต่ก็ได้แค่ศพขึ้นมาครับ คุณเสือกับพ่อแม่เสียใจมาก แล้วบอกว่าคุณมิวเป็นคนผลักน้องตกน้ำ แต่คุณมิวไม่ยอมรับบอกแต่ว่าไม่ได้ทำ คนงานหลายคนที่เห็นเหมือนคุณเสือก็ไม่กล้าพูด เพราะกลัวจะตกงาน คุณเสือเลยพาพ่อกับแม่ไปแจ้งความเพื่อจะเอาผิดให้ได้
แต่สุดท้ายตำรวจก็ไม่ได้ช่วยอะไร เพราะคุณยุพาพรกับคุณวิโรจน์เอาเงินอุดปากไว้ พ่อแม่คุณเสือรู้ว่าสู้ไม่ได้ เลยเสียใจมาก พากันย้ายกลับบ้านแถวหนองงูเห่า หรือแถวสนามบินสุวรรณภูมิตอนนี้ล่ะครับ และไม่รู้กรรมเวรอะไรอีก เพราะต่อมาแค่ปีเดียวพ่อคุณเสือผ่านมาแถวโรงงานเลยแวะไปหาเพื่อนๆ ที่เป็นคนงานในนั้นเพื่อถามสารทุกข์สุกดิบกันธรรมดาๆ นี่ล่ะครับ
แต่พอจะกลับก็ดันถูกคุณวิโรจน์ที่กำลังจะเลี้ยวรถเข้าประตูโรงงานมาพอดี รถแกเสียหลักพุ่งชนพ่อคุณเสือเข้าอย่างจัง จนตายคาที่คาหน้ารถและคาหน้ากำแพงโรงงานนั่นล่ะครับ ศึกระหว่างสองครอบครัวก็เริ่มขึ้นอีก คราวนี้คุณเสือสู้หนักกว่าเดิมเพื่อจะเอาผิดคุณวิโรจน์ให้ได้ และโยงใยไปถึงคดีเก่าด้วย หาว่าคุณวิโรจน์โกรธแค้นที่ไปฟ้องแก เลยอยากแก้แค้นด้วยวิธีนี้
ทั้งๆ ที่จริงๆ แล้วคุณวิโรจน์ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพ่อคุณเสือมาโรงงาน มันเป็นความบังเอิญที่แกหักรถหลบเด็กที่ขี่มอเตอร์ไซด์ออกมาจากปากซอยโดยไม่ดูหน้าดูหลังต่างหาก แต่รถใหญ่ก็ต้องผิดอยู่วันยังค่ำ คุณยุพาพรกลัวเรื่องจะบานปลายเลยใช้เงินอุดทุกอย่างไว้ได้อีกตามเคย จนสุดท้ายคุณสือกับแม่แพ้อีกตามเคย
แต่แกก็ยังตั้งข้อสงสัยว่าในเมื่อลูกตัวเองไม่ได้เจตนาจะขับชน แล้วทำไมแม่อย่างคุณยุพาพรถึงยังต้องใช้เงินอุดให้คดีปิดเร็วๆ ด้วย แต่ไม่มีใครสนใจคนจนๆ อย่างคุณเสือหรอกครับ และนั่นก็ทำให้คุณเสือกับแม่โกรธมาก อาฆาตไว้ว่าจะกลับมาทวงความเป็นธรรมให้พ่อกับน้องสักวัน จากนั้นทั้งสองคนก็หายไปนานสิบกว่าปี
กลับมาอีกทีก็กลายเป็นเศรษฐีพันล้าน และตามมาดับแค้นด้วยการเปลี่ยนชื่อกับนามสกุลใหม่ ชื่อเล่นจากสิงห์ก็เปลี่ยนเป็นเสือ แล้วอาศัยช่วงที่คุณวิโรจน์ติดพนันงอมแงม ต้องใช้เงินเยอะ ไปกู้ธนาคารไหนก็ไม่มีใครให้เครดิต เลยหันไปกู้คุณเสือที่ไม่เคยมาแสดงตัวให้เห็นนอกจากส่งคุณทัตเทพมาแทนทุกครั้ง
จนสุดท้ายได้เป็นเจ้าของบริษัทและเจ้าของบ้านของคุณยุพาพรสมใจ และใช้ศาลเตี้ยของตัวเองเรียกร้องความเป็นธรรมให้พ่อกับน้องด้วยวิธีอย่างที่หนูนิ่มเห็นๆ เพื่อดับความแค้นที่เก็บงำเอาไว้หลายปีนั่นล่ะครับ”
ทุกคนที่นั่งฟังนิ่งๆ ต่างถอนหายใจออกมาแทบจะพร้อมกันกับศึกสองครอบครัว โดยเฉพาะกัณหาที่รู้สึกเอน็ดอนาถใจอย่างที่สุดเมื่อย่ากับพ่อรังแกคนจนคนไม่มีทางสู้ด้วยอำนาจเงิน และนี่ก็ทำให้ความขุ่นข้องในใจที่มีในตัวเขาลดน้อยถอยลงไปได้บ้าง และเข้าใจเขามากขึ้นว่าทำไมถึงได้เกลียดคุณหนูมิวกำมะลออย่างเธอนัก
“แล้วทำไมเขาถึงพลิกฐานนะจากยากจนเป็นรวยพันล้านได้ขนาดนี้ล่ะคะคุณทนาย อย่าบอกนะว่าทำแบบเดียวกับที่พ่อวิโรจน์ทำ”
ยายจำปาอดสงสัยไม่ได้ ชาลีเองก็สงสัยไม่แพ้กัน เผื่อตัวเองจะได้เอาไปเป็นแบบอย่างบ้าง จะได้รวยเร็วๆ พี่กับยายจะได้ไม่ต้องลำบาก รวมทั้งหลานที่กำลังจะเกิดมาด้วย ทนายอำนวยยิ้มบางๆ พร้อมกับถอนหายใจก่อนเอ่ย เพราะได้ยินคำถามบ่อยครั้งมากจากคนในบ้านวิริยะกิจจานนท์
“ผมก็ไม่รู้แน่ชัดหรอกนะครับ แต่เท่าที่ไปสืบมาตามคำสั่งคุณวิโรจน์ ก็คือปู่ของคุณเสือมีที่ดินในหนองงูเห่าหลายสิบไร่ แต่เป็นบึงเป็นหนองเกือบหมด ทำอะไรไม่ได้นอกจากเลี้ยงปลาสลิดขายได้เงินนิดๆ หน่อยๆ เท่านั้น แต่ก็ไม่พอกิน จนพ่อคุณเสือต้องหอบลูกเมียออกไปรับจ้างที่โรงงานนั่นล่ะครับ พอพ่อตายคุณเสือก็เลยกลับมาอยู่บ้านปู่
ความที่เป็นคนเรียนเก่งแต่ฐานะยากจน แกเลยได้ทุนเรียนที่ดีๆ ได้เพื่อนดีๆ รวยๆ ลูกหมอบ้าง ลูกนักการเมืองบ้าง ลูกนักธุรกิจบ้าง จู่ๆ ที่ดินไร้ประโยชน์ก็มีค่ามหาศาลขึ้นมาเพราะจะทำสนามบินแถวนั้น คุณเสือที่เก่ง ฉลาดมีหัวการค้า กับได้ข่าวจากวงในจากผู้ใหญ่ก็พวกพ่อๆ ของเพื่อนแกที่เคยยื่นมือเข้ามาช่วยด้วยนั่นล่ะครับ
แกเลยแบ่งขายที่บางส่วน ได้เงินมาก็สร้างอพาร์ทเม้นท์ให้คนเช่าบางส่วน สร้างคอนโดขายด้วย จากคนไม่มีจะกินเลยกลายเป็นเศรษฐีภายในเวลาไม่กี่ปี แล้วแกก็ฉลาดหาทางต่อยอดด้วยการจับธุรกิจด้านอหังสาริมทรัพย์ ทั้งเปิดบริษัทรับเหมาก่อสร้างด้วย รับจ้างสร้างให้คนอื่น และสร้างให้ตัวเองเอาไว้ขายด้วย เลยรวยไม่รู้เรื่องนั่นล่ะครับ”
ชาลีที่ตั้งหน้าตั้งตาฟังถึงกับถอนหายใจออกมา เพราะหมดโอกาสที่ตัวเองจะเอาเป็นเยี่ยงอย่างได้ ในเมื่อที่ดินสักกะแบะมือก็ไม่มีเหมือนนายเสือ เลยหมดโอกาสรวยภายในพริบตาอย่างน่าเสียดาย
“เรื่องมันก็เกิดขึ้นนานมากแล้วครับตั้งแต่หนูมิวอายุแปดขวบ แกเป็นเด็กเอาแต่ใจตัวเองมาก เพราะเป็นหลานคนแรก คุณยุพาพรกับทุกคนในบ้านก็คอยตามใจ อยากได้อะไรก็ต้องได้ ไม่พอใจไม่ชอบใจใครก็จะว่าจะตีทั้งคนรับใช้ในบ้าน ทั้งลูกคนงานในโรงงานที่พักอยู่ห้องแถวด้วย
รวมทั้งเด็กผู้หญิงชื่อแมวน้องคุณเสือที่ตอนนั้นพ่อกับแม่แกเป็นลูกจ้างคุณยุพาพรอยู่โรงงานปลากระป๋องนั่นล่ะครับ อยู่มาวันหนึ่งหนูมิวกับเด็กหลายคนไปเล่นที่บึงน้ำ จู่ๆ คุณเสือก็ตะโกนออกมาว่าหนูมิวผลักเด็กตกน้ำ เพราะวันนั้นแกไม่ได้ไปเรียนเลยมารับจ้างรายวันหาเงินค่าขนม แล้วแกก็รีบวิ่งไปกระโดนลงน้ำช่วยเด็ก
โดยไม่ทันได้รู้ว่านั่นคือน้องของตัวเอง คนงานก็กระโดดไปช่วย แต่ก็ได้แค่ศพขึ้นมาครับ คุณเสือกับพ่อแม่เสียใจมาก แล้วบอกว่าคุณมิวเป็นคนผลักน้องตกน้ำ แต่คุณมิวไม่ยอมรับบอกแต่ว่าไม่ได้ทำ คนงานหลายคนที่เห็นเหมือนคุณเสือก็ไม่กล้าพูด เพราะกลัวจะตกงาน คุณเสือเลยพาพ่อกับแม่ไปแจ้งความเพื่อจะเอาผิดให้ได้
แต่สุดท้ายตำรวจก็ไม่ได้ช่วยอะไร เพราะคุณยุพาพรกับคุณวิโรจน์เอาเงินอุดปากไว้ พ่อแม่คุณเสือรู้ว่าสู้ไม่ได้ เลยเสียใจมาก พากันย้ายกลับบ้านแถวหนองงูเห่า หรือแถวสนามบินสุวรรณภูมิตอนนี้ล่ะครับ และไม่รู้กรรมเวรอะไรอีก เพราะต่อมาแค่ปีเดียวพ่อคุณเสือผ่านมาแถวโรงงานเลยแวะไปหาเพื่อนๆ ที่เป็นคนงานในนั้นเพื่อถามสารทุกข์สุกดิบกันธรรมดาๆ นี่ล่ะครับ
แต่พอจะกลับก็ดันถูกคุณวิโรจน์ที่กำลังจะเลี้ยวรถเข้าประตูโรงงานมาพอดี รถแกเสียหลักพุ่งชนพ่อคุณเสือเข้าอย่างจัง จนตายคาที่คาหน้ารถและคาหน้ากำแพงโรงงานนั่นล่ะครับ ศึกระหว่างสองครอบครัวก็เริ่มขึ้นอีก คราวนี้คุณเสือสู้หนักกว่าเดิมเพื่อจะเอาผิดคุณวิโรจน์ให้ได้ และโยงใยไปถึงคดีเก่าด้วย หาว่าคุณวิโรจน์โกรธแค้นที่ไปฟ้องแก เลยอยากแก้แค้นด้วยวิธีนี้
ทั้งๆ ที่จริงๆ แล้วคุณวิโรจน์ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพ่อคุณเสือมาโรงงาน มันเป็นความบังเอิญที่แกหักรถหลบเด็กที่ขี่มอเตอร์ไซด์ออกมาจากปากซอยโดยไม่ดูหน้าดูหลังต่างหาก แต่รถใหญ่ก็ต้องผิดอยู่วันยังค่ำ คุณยุพาพรกลัวเรื่องจะบานปลายเลยใช้เงินอุดทุกอย่างไว้ได้อีกตามเคย จนสุดท้ายคุณสือกับแม่แพ้อีกตามเคย
แต่แกก็ยังตั้งข้อสงสัยว่าในเมื่อลูกตัวเองไม่ได้เจตนาจะขับชน แล้วทำไมแม่อย่างคุณยุพาพรถึงยังต้องใช้เงินอุดให้คดีปิดเร็วๆ ด้วย แต่ไม่มีใครสนใจคนจนๆ อย่างคุณเสือหรอกครับ และนั่นก็ทำให้คุณเสือกับแม่โกรธมาก อาฆาตไว้ว่าจะกลับมาทวงความเป็นธรรมให้พ่อกับน้องสักวัน จากนั้นทั้งสองคนก็หายไปนานสิบกว่าปี
กลับมาอีกทีก็กลายเป็นเศรษฐีพันล้าน และตามมาดับแค้นด้วยการเปลี่ยนชื่อกับนามสกุลใหม่ ชื่อเล่นจากสิงห์ก็เปลี่ยนเป็นเสือ แล้วอาศัยช่วงที่คุณวิโรจน์ติดพนันงอมแงม ต้องใช้เงินเยอะ ไปกู้ธนาคารไหนก็ไม่มีใครให้เครดิต เลยหันไปกู้คุณเสือที่ไม่เคยมาแสดงตัวให้เห็นนอกจากส่งคุณทัตเทพมาแทนทุกครั้ง
จนสุดท้ายได้เป็นเจ้าของบริษัทและเจ้าของบ้านของคุณยุพาพรสมใจ และใช้ศาลเตี้ยของตัวเองเรียกร้องความเป็นธรรมให้พ่อกับน้องด้วยวิธีอย่างที่หนูนิ่มเห็นๆ เพื่อดับความแค้นที่เก็บงำเอาไว้หลายปีนั่นล่ะครับ”
ทุกคนที่นั่งฟังนิ่งๆ ต่างถอนหายใจออกมาแทบจะพร้อมกันกับศึกสองครอบครัว โดยเฉพาะกัณหาที่รู้สึกเอน็ดอนาถใจอย่างที่สุดเมื่อย่ากับพ่อรังแกคนจนคนไม่มีทางสู้ด้วยอำนาจเงิน และนี่ก็ทำให้ความขุ่นข้องในใจที่มีในตัวเขาลดน้อยถอยลงไปได้บ้าง และเข้าใจเขามากขึ้นว่าทำไมถึงได้เกลียดคุณหนูมิวกำมะลออย่างเธอนัก
“แล้วทำไมเขาถึงพลิกฐานนะจากยากจนเป็นรวยพันล้านได้ขนาดนี้ล่ะคะคุณทนาย อย่าบอกนะว่าทำแบบเดียวกับที่พ่อวิโรจน์ทำ”
ยายจำปาอดสงสัยไม่ได้ ชาลีเองก็สงสัยไม่แพ้กัน เผื่อตัวเองจะได้เอาไปเป็นแบบอย่างบ้าง จะได้รวยเร็วๆ พี่กับยายจะได้ไม่ต้องลำบาก รวมทั้งหลานที่กำลังจะเกิดมาด้วย ทนายอำนวยยิ้มบางๆ พร้อมกับถอนหายใจก่อนเอ่ย เพราะได้ยินคำถามบ่อยครั้งมากจากคนในบ้านวิริยะกิจจานนท์
“ผมก็ไม่รู้แน่ชัดหรอกนะครับ แต่เท่าที่ไปสืบมาตามคำสั่งคุณวิโรจน์ ก็คือปู่ของคุณเสือมีที่ดินในหนองงูเห่าหลายสิบไร่ แต่เป็นบึงเป็นหนองเกือบหมด ทำอะไรไม่ได้นอกจากเลี้ยงปลาสลิดขายได้เงินนิดๆ หน่อยๆ เท่านั้น แต่ก็ไม่พอกิน จนพ่อคุณเสือต้องหอบลูกเมียออกไปรับจ้างที่โรงงานนั่นล่ะครับ พอพ่อตายคุณเสือก็เลยกลับมาอยู่บ้านปู่
ความที่เป็นคนเรียนเก่งแต่ฐานะยากจน แกเลยได้ทุนเรียนที่ดีๆ ได้เพื่อนดีๆ รวยๆ ลูกหมอบ้าง ลูกนักการเมืองบ้าง ลูกนักธุรกิจบ้าง จู่ๆ ที่ดินไร้ประโยชน์ก็มีค่ามหาศาลขึ้นมาเพราะจะทำสนามบินแถวนั้น คุณเสือที่เก่ง ฉลาดมีหัวการค้า กับได้ข่าวจากวงในจากผู้ใหญ่ก็พวกพ่อๆ ของเพื่อนแกที่เคยยื่นมือเข้ามาช่วยด้วยนั่นล่ะครับ
แกเลยแบ่งขายที่บางส่วน ได้เงินมาก็สร้างอพาร์ทเม้นท์ให้คนเช่าบางส่วน สร้างคอนโดขายด้วย จากคนไม่มีจะกินเลยกลายเป็นเศรษฐีภายในเวลาไม่กี่ปี แล้วแกก็ฉลาดหาทางต่อยอดด้วยการจับธุรกิจด้านอหังสาริมทรัพย์ ทั้งเปิดบริษัทรับเหมาก่อสร้างด้วย รับจ้างสร้างให้คนอื่น และสร้างให้ตัวเองเอาไว้ขายด้วย เลยรวยไม่รู้เรื่องนั่นล่ะครับ”
ชาลีที่ตั้งหน้าตั้งตาฟังถึงกับถอนหายใจออกมา เพราะหมดโอกาสที่ตัวเองจะเอาเป็นเยี่ยงอย่างได้ ในเมื่อที่ดินสักกะแบะมือก็ไม่มีเหมือนนายเสือ เลยหมดโอกาสรวยภายในพริบตาอย่างน่าเสียดาย
กันเกราธัญญรัตน์วรนัน เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 20 ธ.ค. 2556, 20:34:46 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 20 ธ.ค. 2556, 20:34:46 น.
จำนวนการเข้าชม : 1534
| << ระฆังช่วยชีวิต | บ้านใหม่กับชีวิตใหม่ >> |