Playboyสุดคูล ปะทะ สาวซ่าสุดเฉิ่ม
เมื่อนายเพลย์บอยกลายเป็นพระเอก มาช่วยเหลือสาวเฉิ่มจนเธอตกหลุมรัก แต่เธอกลับโดนเขาปฏิเสธมาแบบไม่ไยดี แถมเขายังไม่เคยจำชื่อเธอได้ ทำให้เปลวไฟแห่งความแค้นลุกโชน เมื่อเขาและเธอได้พบกันอีกครั้งยัยแฟนสาวน้อยสุดเฉิ่ม คนนี้จะทำยังไงต่อไปกันนะ
Tags: ยัยเฉิ่ม
ตอน: บทนำ
ตือดึ้ง ตือดึ้ง ตือดือดึ้ง ๆๆๆ
โอ๊ย เสียงอะไร ปลุกตั้งแต่เช้าเนี่ย อ๋อ เสียงโทรศัพท์แสนจะแพงที่คุนพ่อซื้อให้นี่เอง แพงซะเปล่าจริงๆ ใครโทรมานะ "จี" อ๋อ ยัยจีนี่เอง คนกำลังฝันถึงพระเอกเกาหลีชื่อดัง กำลังฟินเลยเชียวขัดความสุขจริงๆ
"ฮาโหลลลลล จีหราาาาาาา"
"ใช่สิย่ะ ทำไมแกยังไม่ตื่นอีกห้ะ กี่โมงแล้วเนี่ย"
"แกก็ดู นาฬิกาสิจี ฉันพึ่งตื่นนะไม่มีเวลาดูนาฬิกาหรอก" ได้กวนยัยจีแบบนี้ มีความสุขจริงๆ อยากจะโทรมาปลุกคนกำลังมีความสุขดีนัก ฮื่ม!!
"นี่ยัยคุนแฟนค่ะ ไม่กวนฉันสักวันเธอจะตายรึไงย่ะ ##@#%$&^@#%^^#$@# บลาๆๆ!!" โดนด่าหูชาตั้งแต่เช้าเลยหรอเนี่ย คำด่าอีกมากมาย ก่อนที่ไฟจะลุกมากกว่านี้ฉันคงต้องสกัดไว้ก่อนแล้วล่ะ
"เอ่อ หยุด หยุดก่อนค่ะ คุนจีค่ะ ไม่ทราบว่ามีธุระอะไร ถึงขั้นโทรมาปลุกกันซะเช้าขนาดนี้หรอค่ะ"
"เออ ฉันลืมไปเลย แต่นี่ก้ไม่เช้าแล้วนะค่ะคุนแฟน มันเกือบจะ5โมงเย็นแล้วนะค่ะ"
"ก็ฉันเห็นมันมืดๆเหมือนตอนเช้าๆนี่ เออ ชั่งเถอะ ว่าเรื่องของแกมา ฉันจะได้นอนต่อ"
"แกนอนต่อไม่ได้นะ ยัยแฟน วันนี้เรามีนัดจำไม่ได้รึไง"
"นัด นัดอะไร ใครนัดกับใคร ฉันไม่ได้นัดย่ะ"
"เอ๊ะ นี่แกนอนเยอะจนสมองเสื่อมรึไง ก็นัดที่พวกยัยส้มโอ แตงโม ตำไทย จี๊ดจ๊าด จะควงหนุ่มสุดคูลมาโชว์ไง"
"อ๋อ ฉันจำได้แระ ว่าแต่นัดเพื่อ นัดทำไม นัดกันที่ไหนอ่ะแก ฉันลืม"
"ไหนแกบอกจำได้"
และคุนเพื่อนของฉันก็อธิบายเรื่องทั้งหมดให้ฉันฟัง ฉันไม่คิดว่าเมื่อฉันเมาแล้วจะไปท้าอะไรไร้สาระอย่างนั้น ฉันล่ะเหนื่อยใจกับตัวเอง เฮ้อออ ถึงเวลาเดินเข้าห้องน้ำ อาบน้ำแต่งตัวแล้วสิฉัน
ณ PUB L
จี จีอยู่โต๊ะไหนกันนะ นั่นใครโบกไม้โบกมือ อ๋อ ยัยจีเพื่อนฉันเอง ยัยจีก็สวยตามแบบคุณหนูหวานแหวว(แค่ภายนอกนะค่ะ)
"แฟน แฟน"
โอ๊ะ อีกอย่างฉันเป็นเพื่อนกับยัยจีนะค่ะ อย่าเข้าใจผิดกันล่ะ แฟน น่ะชื่อฉัน พ่อกับแม่ชั่งตั้งชื่อได้ไพเราะและเป็นอุปสรรคที่สวยงามจริงๆค่ะ
"ยัยจี ไหนพวกยัยฟักทอง แตงไทย ส้มโอ แตงโม ส้มตำ นั่นล่ะ"
"กำลังมาน่ะ"
"ห้ะ กำลังมาเนี่ยนะ แล้วฉันไปพนันเรื่องไร้สาระแบบนั้นได้ไงเนี่ย"
"ก็แกเมาไง"
"ฉันรู้ ฉันบ่นกับตัวเองแกไม่ต้องตอบก็ได้นะจี" = =!
"วันนี้แกสวยนะเนี่ย ชุดสีแดงเพลิงเปิดหลังกับรองเท้าส้นสูงปรี๊ด เข้ากับรูปร่างแกจริงๆ ว้าว ยัยแฟนสุดเฉิ่มของฉันหายไปไหนกันนะ" ลงไปอยู่หลุมดำแล้วมั้งย่ะ ยัยจี
"นี่ ยัยจี ยัยเฉิ่มน่ะตายไปตั้งแต่ 2 ปีก่อนแล้ว ตอนนี้ มีแต่ยัยแฟน สวย เริด เชิด เท่านั่นล่ะ" :P ฉันยิ้มด้วยความพากภูมิ ฉันก็งงนะ 2 ปีที่ผ่านมาฉันเปลี่ยนไปขนาดนี้เชียวหรอเนี่ย ฉันควรจะขอบคุนคนคนนั้นไม๊นะ
"จ้ะ ยัยสวย เอ๊ะ นั่นมากันแล้ว แล้วยัยฟักฟองควงไคมาล่ะนั่น"
"ก็หนุ่มสุดคูลไง"
"ว่าไงจ้ะ จี แฟน วันนี้ฉันควงแฟน สุดคูลมาแล้วนะ อย่าลืมที่ตกลงกันล่ะ" จากนั้นยัยนี่ก้เผยยิ้มอำมหิต เย็นยะเยือก
"ฉันไม่ลืมหรอก คำไหนคำนั้น"
ตายล่ะ ยัยนี่ดันทำตามที่พนันกันไว้ได้ ก็ฉันไปพนันเอาไว้น่ะสิ ว่าถ้ายัยนี้ไปลากหนุ่มสุดหล่อ สุดคูลที่สุดจากโรงเรียนมัธยมที่เราเรียนจบมา มาเป็นแฟนได้ ฉันก็จะยอมคุกเข่าขอร้องให้ยัยนี้ซื้ออมยิ้มให้ เป็นข้อตกลงที่ไม่แฟร์ซะเลย
ทั้งๆที่รู้ว่ายัยนี่สวยระดับดาราดัง เรื่องหาหนุ่มฮ็อตแค่นี้หาไม่ยากหรอก ก็ยัยนี่เปลี่ยนคู่ควงเป็นว่าเล่น ฉันไม่น่าเมาแล้วหลุดปากเสียๆไปเลย จิงๆ ยัยจี ก็ไม่ยอมห้ามฉัน T^T
"จี ทำไมตอนนั้นแกไม่ห้ามฉันว่ะ" (กระซิบกระซาบ)
"ฉันห้ามแล้ว แต่แกดึงดัน" นั่นไงเพราะนิสัย สวยๆ เอ๊ย เสียๆของฉันนี่เอง ว่าแต่ยัยนี่ควงไคมานะ
"หวัดดี ฟักฟอง " ฉันกับยัยจีหันไปหวัดดี คนอะไรชื่อฟักฟองละไม่เข้าใจจริงๆ
"แล้วลูกไล่ เอ๊ย เพื่อนเธอล่ะ"
"จะตามมาทีหลังย่ะ" - -*
ฉันเหน็บแนมยัยฟักทองนิดหน่อย ก็หันไปมองชายที่ยัยนั่นควงมา ฉันว่าหน้าคุ้นๆนะ คุ้นมาก คุ้นสุดๆ คล้ายคนที่ปฏิเสธฉันได้เจ็บแสบสุดๆ ไม่สิ ไม่คล้ายสิ นี่มัน!! ใช่เลย!! ยัย ยัย ฟักทอง!! ฉันอยากตะโกนด่า
แล้วกระโดดงับหัวยัยนี่จริงๆ She ต้องจงใจแกล้งฉันแน่ๆ เอ๊ะ ยัยนี่ไม่รู้เรื่องนั้นนี่หว่า แต่ก็เป็นโอกาส อันดีที่จะได้ทำความรู้จักกันอีกครั้งล่ะนะ รุ่นพี่สุดคูล ^___,^
โอ๊ย เสียงอะไร ปลุกตั้งแต่เช้าเนี่ย อ๋อ เสียงโทรศัพท์แสนจะแพงที่คุนพ่อซื้อให้นี่เอง แพงซะเปล่าจริงๆ ใครโทรมานะ "จี" อ๋อ ยัยจีนี่เอง คนกำลังฝันถึงพระเอกเกาหลีชื่อดัง กำลังฟินเลยเชียวขัดความสุขจริงๆ
"ฮาโหลลลลล จีหราาาาาาา"
"ใช่สิย่ะ ทำไมแกยังไม่ตื่นอีกห้ะ กี่โมงแล้วเนี่ย"
"แกก็ดู นาฬิกาสิจี ฉันพึ่งตื่นนะไม่มีเวลาดูนาฬิกาหรอก" ได้กวนยัยจีแบบนี้ มีความสุขจริงๆ อยากจะโทรมาปลุกคนกำลังมีความสุขดีนัก ฮื่ม!!
"นี่ยัยคุนแฟนค่ะ ไม่กวนฉันสักวันเธอจะตายรึไงย่ะ ##@#%$&^@#%^^#$@# บลาๆๆ!!" โดนด่าหูชาตั้งแต่เช้าเลยหรอเนี่ย คำด่าอีกมากมาย ก่อนที่ไฟจะลุกมากกว่านี้ฉันคงต้องสกัดไว้ก่อนแล้วล่ะ
"เอ่อ หยุด หยุดก่อนค่ะ คุนจีค่ะ ไม่ทราบว่ามีธุระอะไร ถึงขั้นโทรมาปลุกกันซะเช้าขนาดนี้หรอค่ะ"
"เออ ฉันลืมไปเลย แต่นี่ก้ไม่เช้าแล้วนะค่ะคุนแฟน มันเกือบจะ5โมงเย็นแล้วนะค่ะ"
"ก็ฉันเห็นมันมืดๆเหมือนตอนเช้าๆนี่ เออ ชั่งเถอะ ว่าเรื่องของแกมา ฉันจะได้นอนต่อ"
"แกนอนต่อไม่ได้นะ ยัยแฟน วันนี้เรามีนัดจำไม่ได้รึไง"
"นัด นัดอะไร ใครนัดกับใคร ฉันไม่ได้นัดย่ะ"
"เอ๊ะ นี่แกนอนเยอะจนสมองเสื่อมรึไง ก็นัดที่พวกยัยส้มโอ แตงโม ตำไทย จี๊ดจ๊าด จะควงหนุ่มสุดคูลมาโชว์ไง"
"อ๋อ ฉันจำได้แระ ว่าแต่นัดเพื่อ นัดทำไม นัดกันที่ไหนอ่ะแก ฉันลืม"
"ไหนแกบอกจำได้"
และคุนเพื่อนของฉันก็อธิบายเรื่องทั้งหมดให้ฉันฟัง ฉันไม่คิดว่าเมื่อฉันเมาแล้วจะไปท้าอะไรไร้สาระอย่างนั้น ฉันล่ะเหนื่อยใจกับตัวเอง เฮ้อออ ถึงเวลาเดินเข้าห้องน้ำ อาบน้ำแต่งตัวแล้วสิฉัน
ณ PUB L
จี จีอยู่โต๊ะไหนกันนะ นั่นใครโบกไม้โบกมือ อ๋อ ยัยจีเพื่อนฉันเอง ยัยจีก็สวยตามแบบคุณหนูหวานแหวว(แค่ภายนอกนะค่ะ)
"แฟน แฟน"
โอ๊ะ อีกอย่างฉันเป็นเพื่อนกับยัยจีนะค่ะ อย่าเข้าใจผิดกันล่ะ แฟน น่ะชื่อฉัน พ่อกับแม่ชั่งตั้งชื่อได้ไพเราะและเป็นอุปสรรคที่สวยงามจริงๆค่ะ
"ยัยจี ไหนพวกยัยฟักทอง แตงไทย ส้มโอ แตงโม ส้มตำ นั่นล่ะ"
"กำลังมาน่ะ"
"ห้ะ กำลังมาเนี่ยนะ แล้วฉันไปพนันเรื่องไร้สาระแบบนั้นได้ไงเนี่ย"
"ก็แกเมาไง"
"ฉันรู้ ฉันบ่นกับตัวเองแกไม่ต้องตอบก็ได้นะจี" = =!
"วันนี้แกสวยนะเนี่ย ชุดสีแดงเพลิงเปิดหลังกับรองเท้าส้นสูงปรี๊ด เข้ากับรูปร่างแกจริงๆ ว้าว ยัยแฟนสุดเฉิ่มของฉันหายไปไหนกันนะ" ลงไปอยู่หลุมดำแล้วมั้งย่ะ ยัยจี
"นี่ ยัยจี ยัยเฉิ่มน่ะตายไปตั้งแต่ 2 ปีก่อนแล้ว ตอนนี้ มีแต่ยัยแฟน สวย เริด เชิด เท่านั่นล่ะ" :P ฉันยิ้มด้วยความพากภูมิ ฉันก็งงนะ 2 ปีที่ผ่านมาฉันเปลี่ยนไปขนาดนี้เชียวหรอเนี่ย ฉันควรจะขอบคุนคนคนนั้นไม๊นะ
"จ้ะ ยัยสวย เอ๊ะ นั่นมากันแล้ว แล้วยัยฟักฟองควงไคมาล่ะนั่น"
"ก็หนุ่มสุดคูลไง"
"ว่าไงจ้ะ จี แฟน วันนี้ฉันควงแฟน สุดคูลมาแล้วนะ อย่าลืมที่ตกลงกันล่ะ" จากนั้นยัยนี่ก้เผยยิ้มอำมหิต เย็นยะเยือก
"ฉันไม่ลืมหรอก คำไหนคำนั้น"
ตายล่ะ ยัยนี่ดันทำตามที่พนันกันไว้ได้ ก็ฉันไปพนันเอาไว้น่ะสิ ว่าถ้ายัยนี้ไปลากหนุ่มสุดหล่อ สุดคูลที่สุดจากโรงเรียนมัธยมที่เราเรียนจบมา มาเป็นแฟนได้ ฉันก็จะยอมคุกเข่าขอร้องให้ยัยนี้ซื้ออมยิ้มให้ เป็นข้อตกลงที่ไม่แฟร์ซะเลย
ทั้งๆที่รู้ว่ายัยนี่สวยระดับดาราดัง เรื่องหาหนุ่มฮ็อตแค่นี้หาไม่ยากหรอก ก็ยัยนี่เปลี่ยนคู่ควงเป็นว่าเล่น ฉันไม่น่าเมาแล้วหลุดปากเสียๆไปเลย จิงๆ ยัยจี ก็ไม่ยอมห้ามฉัน T^T
"จี ทำไมตอนนั้นแกไม่ห้ามฉันว่ะ" (กระซิบกระซาบ)
"ฉันห้ามแล้ว แต่แกดึงดัน" นั่นไงเพราะนิสัย สวยๆ เอ๊ย เสียๆของฉันนี่เอง ว่าแต่ยัยนี่ควงไคมานะ
"หวัดดี ฟักฟอง " ฉันกับยัยจีหันไปหวัดดี คนอะไรชื่อฟักฟองละไม่เข้าใจจริงๆ
"แล้วลูกไล่ เอ๊ย เพื่อนเธอล่ะ"
"จะตามมาทีหลังย่ะ" - -*
ฉันเหน็บแนมยัยฟักทองนิดหน่อย ก็หันไปมองชายที่ยัยนั่นควงมา ฉันว่าหน้าคุ้นๆนะ คุ้นมาก คุ้นสุดๆ คล้ายคนที่ปฏิเสธฉันได้เจ็บแสบสุดๆ ไม่สิ ไม่คล้ายสิ นี่มัน!! ใช่เลย!! ยัย ยัย ฟักทอง!! ฉันอยากตะโกนด่า
แล้วกระโดดงับหัวยัยนี่จริงๆ She ต้องจงใจแกล้งฉันแน่ๆ เอ๊ะ ยัยนี่ไม่รู้เรื่องนั้นนี่หว่า แต่ก็เป็นโอกาส อันดีที่จะได้ทำความรู้จักกันอีกครั้งล่ะนะ รุ่นพี่สุดคูล ^___,^
Joker เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 21 ธ.ค. 2556, 23:00:18 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 22 ธ.ค. 2556, 17:07:56 น.
จำนวนการเข้าชม : 936
| บทที่1 พบกัน >> |