ธูปหอม....หลอนข้ามภพ
เมื่อสาวห้าวเป้งปากคอเราะร้ายฉายาสาวน้อยร้อยอาชีพผู้มีจิตพิเศษต้องมาเป็นเพื่อนรักของผีเมื่อชาติที่แล้วที่คอยตามดูแลปกป้องเธอเพราะคำสาบานที่เคยให้ไว้ก่อนสิ้นลมหายใจและด้วยคำสาบานของเธอจึงทำให้เธอมาพบกับภพภูมิชายหนุ่มรูปหล่อคู่ปรับของเธอซึ่งเมื่ออดีตชาติเคยเป็นคู่รักของเธอมาก่อน
"เรื่องนี้สำเร็จแน่ไอธูปคนนี้เอาหัวเป็นประกัน"
"เรื่องนี้สำเร็จแน่ไอธูปคนนี้เอาหัวเป็นประกัน"
Tags: แฟนตาซี
ตอน: ตอนที่1
ณ ตำหนักทรงหมอผีนางตะเคียน ผู้คนลอบล้อมเต็มตำหนักเพราะรอให้แม่นางตะเคียนช่วยเบาทุกข์ให้และผู้ที่รับหน้าที่เข้าทรงครั้งนี้คือ ธูปหอมสาวห้าวปากเก่งแก่นกระโหลกและไม่กลัวใครฉายาสาวน้อยร้อยอาชีตผู้มีสัมผัสพิเศษมองเห็นและสื่อสารกับวิญญาณ
"เจ้าแม่เจ้าขาผัวลูกไม่กลับบ้านมาเดือนหนึ่งแล้วเป็นตายร้ายดียังไงก็ไม่รู้เจ้าแม่ช่วยลูกด้วยนะเจ้าค่ะ"
เสียงของชาวบ้านคนหนึ่งกำลังอ้อนวอนขอร้องให้แม่นางตะเคียนช่วยเพราะเดือนร้อนเรื่องที่สามีไม่กลับบ้านมานานเป็นเดือน
"ผัวเอ็งมันไม่เป็นอะไรมันไปทำงานเดี่ยวอีก2วันมันจะกลับมาพร้อมกับเงินก้อนโต"
"ขอบใจนะจะเจ้าแม่ขอบใจมากๆจะ "
"55555ไม่เป็นไรข้ามีหน้าที่ช่วยทุกคน"
สิ้นสุดคำพูดธูปหอมก็สลบลงไปและฟื้นขึ้นมาเป็นไอธูปคนเดิมที่ปากหมาและแข่งกร้าว
"ไอธูปขอบใจแกมากนะข้าสบายใจขึ้นเยอะนี้500ค่าให้เป็นค้าเหนื่อย"
"ข้าก็เหมือนกันสบายใจแล้วอีกไม่นอนฉันก็จะมีลูกแล้วนี้เงิน2000"
"ไม่เป็นไรหรอกฉันมีหน้าที่รับใช้อยู่แล้วโชคดีนะป้า พี่ฉันไปก่อนนะต้องรีบไปส่งดอกบัวที่ตลาดสายมากแล้วไปนะพี่"
"เออไปๆเอ็งนี้ขยันจริงๆไอธูปเอ๋ย"
ใช่แล้วฉายาสาวน้อยร้อยอาชีพของไอธูปก็มาจากการที่มันทำงานหลายอย่างเพราะต้องการเก็บเงินส่งตัวเองเรียนและเลี้ยงยายที่ตาบอดที่มีอาชีพพับกลีบบัวส่งขายตามตลาดและที่ต่างๆ ธูปหอมโตมากับยายช่วยยายทำงานมาตั้งแต่เด็กจากเด็กที่เคยเรียบร้อยแต่เพราะเห็นพ่อทำร้ายแม่ทุกวันจนแม่ตรอมใจตายทำให้เธอเป็นความคิดใหม่กลายมาเป็นไอธูปนักเลงประจำหมู่บ้านซึ่งไม่มีใครกล้าลองดีกับมันสักคน
"ยายจร้าธูปกลับมาแล้วนี้ธูปซื้อขนมมาฝาก ยายจ๊ะนี้เงินจะธูปให้ยายเก็บไว้ใช่นะ"
"ขอบใจมากนะลูกเอ๊ยยายขอบใจจริงๆ อ่อนี้ยายมีของจะให้อะลูกเอาไป"
"สร้อยรูปบัวสวยจังสมัยไหนจะยายแล้วยายไปเอามาจากไหน"
"มันเป็นของเอ็งตามเอ็งมาตั้งแต่เกิดแล้วละเป็นของคุณหญิงเทียนหอมเอาไปใส่ไว้นะ ถ้าธูปอยากรู้ว่ามันเป็นมายังไงเอาหนังสือนี้ไปอ่านซะนะ"
"จะยายธูปเหนื่อยจังเลยธุปไปอาบน้ำนอนก่อนนะจะพรุ่งนี้มีเรียนไปนะยาย"
พูดจบธูปก็ใส่สร้อยและถือหังสืออะไรบ้างอย่างขึ้นไปข้างบนอาบน้ำเสร็จก็มานั่งหวีผมแต่เรื่องแปลกๆก็เกิดขึ้นเมื่อเธอรู้สึกเหมือนกำลังมีใครมาลูบผมเธอ
"ใครอะ ไม่มีนี้หว่า คิดมากไปเองมั้ง ไหนๆดูสิหนังสืออะไร สัญญารักข้ามภพลองอ่านหน่อยก็ไม่เสียหาย คุณหญิงกลีบบัว"
(คุณหญิงกลีบบัวสาวสวยที่สุดในสมัยนั้นเมื่อ500ปีก่อนลองลงมาจากคุณหญิงเทียนหอมเจ้าของสร้อยกลีบบัวคุณหญิงกลีบบัวใช้ปิ่นปักผมแทงตัวเองตรงหัวใจเพราะไม่อยากทำร้ายเพื่อนด้วยการแต่งงานกับคู่รักของเพื่อนจึงตัดสิ้นใจลาโลกไป)
"โหแสดงว่ารักเพื่อนมากขนาดเลยนะเนี่ย อ่านต่อดีกว่า"
(ท่านชายภพพา ชายหนุ่มรูปหล่อว่าที่สามีของกลีบบัวผู้ที่เป็นคู่รักเทียนหอม ใช้ปืนยิ่งตัวเองตายเพราะทำใจไม่ได้ที่เสียทั้งเพื่อนรักและคนรักไปพร้อมๆกัน)
"โหนี้ก็อีกคนแล้วใช่ได้นะเนี่ย"
(คุณหญิงเทียนหอมสาวสวยที่สุดในสมัยนั้นเป็นที่หมายปรองของชายหนุ่มทุกระดับผู้อาพับเรื่องความรักทำใจไม่ได้ที่จะต้องเห็นเพื่อนรักทนระทมขมขื่นและเห็นต่อหน้าต่อตาว่าคู่รักจะต้องแต่งงานจึงตัดสินใจใช้ปิ้นแทงตัวเองไปพร้อมกลีบบัว ก่อนสิ้นลมทั้ง3คนได้สาบานว่าจะรักกันตลอดไปตราบนิดนิรันต์)
"เฮ๊ยนี้มันงานแต่งหรือว่างานศพวะคนตายเยอะชมัดวันเดียว3คนเลย แต่ว่าไปคุณหญิลเทียนหอมก็หน้าเหมือนเราดีนี้หว่า"
อ่านหนังสือจบธูปก็ทิ้งตัวลงนอนบนเตียงสีขาวก่ายหมอนข้างและกำลังจะหลับไปแต่ว่า
"เทียนหอมเจ้าจงหลับให้สบายเราจะดูแลเจ้าเองเจ้าไม่ต้องห่วง"
คำพูดนั้นทำเอาธูปสดุ้งสุดขีดตกใจเพราะนอกจากตนแล้วก็ไม่มีใครอยู่ในห้องอีกเลย เมื่อธูปตั้งสติได้รีบกราบพระทันทีและนอนลงไปแต่เหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นกับเธอคือความฝันแปลกๆนั้นเอง
"เทียนหอมยอดรักของพี่มานั่งทำอะไรตรงนี้หรือจะ"
"เทียนมานั่งร้อยพวงมาลับกับกลีบบัวเจ้าค่ะแต่กลีบบัวไปเอาดอกไม้มาเพิ่ม"
"ดีจังจะได้มิมีใครมาขัดคอเจ้ากับพี่"
"อะแฮ่ม แหม่เผลอเป็นมิได้นะเจ้า่ค่ะย่องเข้าหาเพื่อนน้องมิได้ขาดสายเลย"
"ท่านแม่ก็รู้ว่าบัวมิได้รักพี่ภพแม้แต่น้อยแต่ท่านแม่ยังบังคับให้บัวแต่งงานกับพี่ภพบัวทำมิได้ที่จะหักหลังเพื่อนรักของบัว ในเมื่อบัวมิได้เลือกคู่รักบัวก็ลาก่อน//เอาปิ่นแทงตัวเอง"
"กลีบบัวทำไมเจ้าจักต้องทำเยี่ยงนี้ด้วยข้าขอโทษ พี่ภพหากแม้นว่าชาตินี้น้องอาพับรักนักมิสมหวังกับท่านพี่และต้องเสียเพื่อนรักไปน้องก็ทำใจมิได้ ชาตินี้เรามิได้คู่กันเกิดชาติหน้าชันใดเราเกิดมาคู่กันอีกนะเจ้าค่ะลาก่อน//เอาปิ่นแทงตัวเอง"
"เทียนหอมยอดรักของพี่ พี่จะไม่มีวันทิ้งน้องไปไหนดอกพี่จักตามน้องไปทุกที่รอพี่นะ//ยิงตัวเอง"
"ชาตินี้เรา3คนมีกรรมหนักหนานักมิได้อยู่ด้วยกันแบบมีความสุขชาติหน้าเราเกิดมาพบเจอกันอีก กลีบบัวข้าสัญญาว่าจะเป็นเพื่อนเจ้าไปตลอดนิดนิรันต์//สิ้นลมทั้ง3"
ความฝันจบลงธูปหอมสดุ้งตื่นขึ้นมาด้วยอาการแปลกใจว่าเหตุการณ์ที่ฝันนั้นมันเกี่ยวอะไรกับตัวเองและทำไมตลอดเวลาธูปไม่เคยฝันเรื่องนี้เลยแต่จู่ๆถึงมาฝัน แต่เธอก็ไม่ได้ทำอะไรต้องอาบน้ำไปมหาลัยแล้วผ่านหลายชั่วโมงตอนนี้เป็นเวลาค่ำแต่ธูปยังไม่กลับเพราะนั่งทำงานอยู่อาจารย์ของธูปก็เดินมาหาเธอ
"ธูปอาทิตย์หน้าคณะเราจะมีการแสดงละครเรื่องสัญญารักข้ามภพ"
"อ่อค่ะแล้วไงค่ะจารย์"
"ธูปได้เล่นเป็นคุณหญิงเทียนหอมด้วยนะไปหาชุดมาละเอาให้เหมือนที่สุดอาจารย์ไปนะ"
"อาจารย์เดี่ยวก่อน โหไรวะไม่ถามกันเลยมันมือชกนี้หว่าแบบนี้เอาไงดีวะเนี่ยงานนี้"
"555ไงยะนังธูปหอมได้แสดงละครเป็นอะไรละเป็นผี โจรป่าหรือว่าอะไร5555"
"นึกว่าใครยัยเบ็นโลนี้เองมาทำไมยังไม่ได้จุดธูปเรียกนะเว๊ย"
"แกมันว่าแกเป็นผีอะแกแรงมากเลย"
"เบ็นจี้อีบ้าฉันไม่ใช่ผีนะพูดแบบนี้หน้าตบสักฉากสองฉาก"
"เอาดิแกตบฉัน2ทีฉันต่อยแกทีเดียวดูกันจมูกใครจะหักก่อนเอาใหมฮะ"
"แกเอาเลยแกตบเลยแก"
"อีบ้ามาตบเองสิ ฉันนึกได้พอดีมีธุระฝากไว้ก่อนนะไปยัยส้ม"
"โด้นึกว่าจะแน่ที่แท้ก็เก่งแต่ปาก กลับบ้านดีกว่าหมดเรียนแล้ว"
"เจ้านี้พอกลับมาเกิดชาติใหม่นิสัยเปลียนแปลกไปจากเก่ามิมีสิ่งใดหลงเหลืออยู่เลย"
เสียงนั้นมันมาอีกแล้วธูปคิดในใจ และรีบยกมือไหว้เจ้าที่และเดินกลับบ้านไปคนเดียว แต่ระหว่างทางธูปก็เจอแม่ลูกอ่อนยืนร้องอยู่ธูปจึงเดินเข้าไปหา
"น้า น้ามายืนทำอะไรตรงนี้นี้มันค่ำแล้วนะน้าอันตรายกลับบ้านไปเถอะ"
"ยืนหลังหลัง//ร้อง//ช่วยฉันด้วยช่วยฉันกลับลูกด้วย"
"ช่วย ช่วยอะไรเหรอน้ามีอะไรให้ฉันช่วยเหรอ"
"หันหน้ามา//ฉันกับลูกถูกรถชนตายตรงนี้มา2วันแล้วช่วยฉันด้วย"
เมื่อธูปเห็นใบหน้าของสาวคนนั้นเธอตกใจสุดขีดก้าวขาไม่ออกเพราะใบหน้าของสาวคนนั้นเน่าทั้งหน้าเลือดไหลออกทุกส่วนของร่างกาย ธูปทำอะไรไม่ได้เลย
"เธอต้องช่วยฉันไม่งั้นฉันจะฆ่าเธอเอาเธอไปอยู่กับฉันกับลูก"
"บัดสบเจ้าจักทำอันใดเพื่อนข้าเป็นมิได้ ข้ามิยอมให้เจ้าทำการอันใดเลวซามทำร้ายเพื่อนข้าดอกนังผีชั้นต่ำ ออกไป"
"นี้ก็อีกคนเอ๊ยอีกตนผะผี แต่ผีตนนี้หน้าคุ้นๆ"
"แกเป็นใครมายุ่งอะไรกับข้าข้าจะเอามันไปกับข้าไม่เกี่ยวกับแกหลีกไป"
"นังผีสกปรกเจ้าจักทำเพื่อนข้า ข้ามิอาจยอมได้ที่จะต้องทนเห็นเพื่อนจากไปต่อหน้าต่อตาข้ามิอยากทำร้ายเจ้า ไปซะ"
คำพูดดุดันนั้นเป็นเสีงของผีคุณหญิงเทียน
"เจ้าแม่เจ้าขาผัวลูกไม่กลับบ้านมาเดือนหนึ่งแล้วเป็นตายร้ายดียังไงก็ไม่รู้เจ้าแม่ช่วยลูกด้วยนะเจ้าค่ะ"
เสียงของชาวบ้านคนหนึ่งกำลังอ้อนวอนขอร้องให้แม่นางตะเคียนช่วยเพราะเดือนร้อนเรื่องที่สามีไม่กลับบ้านมานานเป็นเดือน
"ผัวเอ็งมันไม่เป็นอะไรมันไปทำงานเดี่ยวอีก2วันมันจะกลับมาพร้อมกับเงินก้อนโต"
"ขอบใจนะจะเจ้าแม่ขอบใจมากๆจะ "
"55555ไม่เป็นไรข้ามีหน้าที่ช่วยทุกคน"
สิ้นสุดคำพูดธูปหอมก็สลบลงไปและฟื้นขึ้นมาเป็นไอธูปคนเดิมที่ปากหมาและแข่งกร้าว
"ไอธูปขอบใจแกมากนะข้าสบายใจขึ้นเยอะนี้500ค่าให้เป็นค้าเหนื่อย"
"ข้าก็เหมือนกันสบายใจแล้วอีกไม่นอนฉันก็จะมีลูกแล้วนี้เงิน2000"
"ไม่เป็นไรหรอกฉันมีหน้าที่รับใช้อยู่แล้วโชคดีนะป้า พี่ฉันไปก่อนนะต้องรีบไปส่งดอกบัวที่ตลาดสายมากแล้วไปนะพี่"
"เออไปๆเอ็งนี้ขยันจริงๆไอธูปเอ๋ย"
ใช่แล้วฉายาสาวน้อยร้อยอาชีพของไอธูปก็มาจากการที่มันทำงานหลายอย่างเพราะต้องการเก็บเงินส่งตัวเองเรียนและเลี้ยงยายที่ตาบอดที่มีอาชีพพับกลีบบัวส่งขายตามตลาดและที่ต่างๆ ธูปหอมโตมากับยายช่วยยายทำงานมาตั้งแต่เด็กจากเด็กที่เคยเรียบร้อยแต่เพราะเห็นพ่อทำร้ายแม่ทุกวันจนแม่ตรอมใจตายทำให้เธอเป็นความคิดใหม่กลายมาเป็นไอธูปนักเลงประจำหมู่บ้านซึ่งไม่มีใครกล้าลองดีกับมันสักคน
"ยายจร้าธูปกลับมาแล้วนี้ธูปซื้อขนมมาฝาก ยายจ๊ะนี้เงินจะธูปให้ยายเก็บไว้ใช่นะ"
"ขอบใจมากนะลูกเอ๊ยยายขอบใจจริงๆ อ่อนี้ยายมีของจะให้อะลูกเอาไป"
"สร้อยรูปบัวสวยจังสมัยไหนจะยายแล้วยายไปเอามาจากไหน"
"มันเป็นของเอ็งตามเอ็งมาตั้งแต่เกิดแล้วละเป็นของคุณหญิงเทียนหอมเอาไปใส่ไว้นะ ถ้าธูปอยากรู้ว่ามันเป็นมายังไงเอาหนังสือนี้ไปอ่านซะนะ"
"จะยายธูปเหนื่อยจังเลยธุปไปอาบน้ำนอนก่อนนะจะพรุ่งนี้มีเรียนไปนะยาย"
พูดจบธูปก็ใส่สร้อยและถือหังสืออะไรบ้างอย่างขึ้นไปข้างบนอาบน้ำเสร็จก็มานั่งหวีผมแต่เรื่องแปลกๆก็เกิดขึ้นเมื่อเธอรู้สึกเหมือนกำลังมีใครมาลูบผมเธอ
"ใครอะ ไม่มีนี้หว่า คิดมากไปเองมั้ง ไหนๆดูสิหนังสืออะไร สัญญารักข้ามภพลองอ่านหน่อยก็ไม่เสียหาย คุณหญิงกลีบบัว"
(คุณหญิงกลีบบัวสาวสวยที่สุดในสมัยนั้นเมื่อ500ปีก่อนลองลงมาจากคุณหญิงเทียนหอมเจ้าของสร้อยกลีบบัวคุณหญิงกลีบบัวใช้ปิ่นปักผมแทงตัวเองตรงหัวใจเพราะไม่อยากทำร้ายเพื่อนด้วยการแต่งงานกับคู่รักของเพื่อนจึงตัดสิ้นใจลาโลกไป)
"โหแสดงว่ารักเพื่อนมากขนาดเลยนะเนี่ย อ่านต่อดีกว่า"
(ท่านชายภพพา ชายหนุ่มรูปหล่อว่าที่สามีของกลีบบัวผู้ที่เป็นคู่รักเทียนหอม ใช้ปืนยิ่งตัวเองตายเพราะทำใจไม่ได้ที่เสียทั้งเพื่อนรักและคนรักไปพร้อมๆกัน)
"โหนี้ก็อีกคนแล้วใช่ได้นะเนี่ย"
(คุณหญิงเทียนหอมสาวสวยที่สุดในสมัยนั้นเป็นที่หมายปรองของชายหนุ่มทุกระดับผู้อาพับเรื่องความรักทำใจไม่ได้ที่จะต้องเห็นเพื่อนรักทนระทมขมขื่นและเห็นต่อหน้าต่อตาว่าคู่รักจะต้องแต่งงานจึงตัดสินใจใช้ปิ้นแทงตัวเองไปพร้อมกลีบบัว ก่อนสิ้นลมทั้ง3คนได้สาบานว่าจะรักกันตลอดไปตราบนิดนิรันต์)
"เฮ๊ยนี้มันงานแต่งหรือว่างานศพวะคนตายเยอะชมัดวันเดียว3คนเลย แต่ว่าไปคุณหญิลเทียนหอมก็หน้าเหมือนเราดีนี้หว่า"
อ่านหนังสือจบธูปก็ทิ้งตัวลงนอนบนเตียงสีขาวก่ายหมอนข้างและกำลังจะหลับไปแต่ว่า
"เทียนหอมเจ้าจงหลับให้สบายเราจะดูแลเจ้าเองเจ้าไม่ต้องห่วง"
คำพูดนั้นทำเอาธูปสดุ้งสุดขีดตกใจเพราะนอกจากตนแล้วก็ไม่มีใครอยู่ในห้องอีกเลย เมื่อธูปตั้งสติได้รีบกราบพระทันทีและนอนลงไปแต่เหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นกับเธอคือความฝันแปลกๆนั้นเอง
"เทียนหอมยอดรักของพี่มานั่งทำอะไรตรงนี้หรือจะ"
"เทียนมานั่งร้อยพวงมาลับกับกลีบบัวเจ้าค่ะแต่กลีบบัวไปเอาดอกไม้มาเพิ่ม"
"ดีจังจะได้มิมีใครมาขัดคอเจ้ากับพี่"
"อะแฮ่ม แหม่เผลอเป็นมิได้นะเจ้า่ค่ะย่องเข้าหาเพื่อนน้องมิได้ขาดสายเลย"
"ท่านแม่ก็รู้ว่าบัวมิได้รักพี่ภพแม้แต่น้อยแต่ท่านแม่ยังบังคับให้บัวแต่งงานกับพี่ภพบัวทำมิได้ที่จะหักหลังเพื่อนรักของบัว ในเมื่อบัวมิได้เลือกคู่รักบัวก็ลาก่อน//เอาปิ่นแทงตัวเอง"
"กลีบบัวทำไมเจ้าจักต้องทำเยี่ยงนี้ด้วยข้าขอโทษ พี่ภพหากแม้นว่าชาตินี้น้องอาพับรักนักมิสมหวังกับท่านพี่และต้องเสียเพื่อนรักไปน้องก็ทำใจมิได้ ชาตินี้เรามิได้คู่กันเกิดชาติหน้าชันใดเราเกิดมาคู่กันอีกนะเจ้าค่ะลาก่อน//เอาปิ่นแทงตัวเอง"
"เทียนหอมยอดรักของพี่ พี่จะไม่มีวันทิ้งน้องไปไหนดอกพี่จักตามน้องไปทุกที่รอพี่นะ//ยิงตัวเอง"
"ชาตินี้เรา3คนมีกรรมหนักหนานักมิได้อยู่ด้วยกันแบบมีความสุขชาติหน้าเราเกิดมาพบเจอกันอีก กลีบบัวข้าสัญญาว่าจะเป็นเพื่อนเจ้าไปตลอดนิดนิรันต์//สิ้นลมทั้ง3"
ความฝันจบลงธูปหอมสดุ้งตื่นขึ้นมาด้วยอาการแปลกใจว่าเหตุการณ์ที่ฝันนั้นมันเกี่ยวอะไรกับตัวเองและทำไมตลอดเวลาธูปไม่เคยฝันเรื่องนี้เลยแต่จู่ๆถึงมาฝัน แต่เธอก็ไม่ได้ทำอะไรต้องอาบน้ำไปมหาลัยแล้วผ่านหลายชั่วโมงตอนนี้เป็นเวลาค่ำแต่ธูปยังไม่กลับเพราะนั่งทำงานอยู่อาจารย์ของธูปก็เดินมาหาเธอ
"ธูปอาทิตย์หน้าคณะเราจะมีการแสดงละครเรื่องสัญญารักข้ามภพ"
"อ่อค่ะแล้วไงค่ะจารย์"
"ธูปได้เล่นเป็นคุณหญิงเทียนหอมด้วยนะไปหาชุดมาละเอาให้เหมือนที่สุดอาจารย์ไปนะ"
"อาจารย์เดี่ยวก่อน โหไรวะไม่ถามกันเลยมันมือชกนี้หว่าแบบนี้เอาไงดีวะเนี่ยงานนี้"
"555ไงยะนังธูปหอมได้แสดงละครเป็นอะไรละเป็นผี โจรป่าหรือว่าอะไร5555"
"นึกว่าใครยัยเบ็นโลนี้เองมาทำไมยังไม่ได้จุดธูปเรียกนะเว๊ย"
"แกมันว่าแกเป็นผีอะแกแรงมากเลย"
"เบ็นจี้อีบ้าฉันไม่ใช่ผีนะพูดแบบนี้หน้าตบสักฉากสองฉาก"
"เอาดิแกตบฉัน2ทีฉันต่อยแกทีเดียวดูกันจมูกใครจะหักก่อนเอาใหมฮะ"
"แกเอาเลยแกตบเลยแก"
"อีบ้ามาตบเองสิ ฉันนึกได้พอดีมีธุระฝากไว้ก่อนนะไปยัยส้ม"
"โด้นึกว่าจะแน่ที่แท้ก็เก่งแต่ปาก กลับบ้านดีกว่าหมดเรียนแล้ว"
"เจ้านี้พอกลับมาเกิดชาติใหม่นิสัยเปลียนแปลกไปจากเก่ามิมีสิ่งใดหลงเหลืออยู่เลย"
เสียงนั้นมันมาอีกแล้วธูปคิดในใจ และรีบยกมือไหว้เจ้าที่และเดินกลับบ้านไปคนเดียว แต่ระหว่างทางธูปก็เจอแม่ลูกอ่อนยืนร้องอยู่ธูปจึงเดินเข้าไปหา
"น้า น้ามายืนทำอะไรตรงนี้นี้มันค่ำแล้วนะน้าอันตรายกลับบ้านไปเถอะ"
"ยืนหลังหลัง//ร้อง//ช่วยฉันด้วยช่วยฉันกลับลูกด้วย"
"ช่วย ช่วยอะไรเหรอน้ามีอะไรให้ฉันช่วยเหรอ"
"หันหน้ามา//ฉันกับลูกถูกรถชนตายตรงนี้มา2วันแล้วช่วยฉันด้วย"
เมื่อธูปเห็นใบหน้าของสาวคนนั้นเธอตกใจสุดขีดก้าวขาไม่ออกเพราะใบหน้าของสาวคนนั้นเน่าทั้งหน้าเลือดไหลออกทุกส่วนของร่างกาย ธูปทำอะไรไม่ได้เลย
"เธอต้องช่วยฉันไม่งั้นฉันจะฆ่าเธอเอาเธอไปอยู่กับฉันกับลูก"
"บัดสบเจ้าจักทำอันใดเพื่อนข้าเป็นมิได้ ข้ามิยอมให้เจ้าทำการอันใดเลวซามทำร้ายเพื่อนข้าดอกนังผีชั้นต่ำ ออกไป"
"นี้ก็อีกคนเอ๊ยอีกตนผะผี แต่ผีตนนี้หน้าคุ้นๆ"
"แกเป็นใครมายุ่งอะไรกับข้าข้าจะเอามันไปกับข้าไม่เกี่ยวกับแกหลีกไป"
"นังผีสกปรกเจ้าจักทำเพื่อนข้า ข้ามิอาจยอมได้ที่จะต้องทนเห็นเพื่อนจากไปต่อหน้าต่อตาข้ามิอยากทำร้ายเจ้า ไปซะ"
คำพูดดุดันนั้นเป็นเสีงของผีคุณหญิงเทียน
ด้วยมือคู่นี้ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 4 ม.ค. 2557, 23:49:13 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 5 ม.ค. 2557, 00:02:58 น.
จำนวนการเข้าชม : 968
| ตอนที่2 >> |