เสน่ห์รักฤดูฝน
ในฤดูฝนที่ยาวนาน เป็นช่วงที่ร้านกาแฟของฉันดูครึกครื้นเพราะต่างคนต่างเข้ามานั่งดื่มกาแฟหนีฝนกันมากมาย จนพนักงานในร้านทำงานกันแทบไม่ทัน เหตุนี้ฉันจึงจำเป็นต้องสมัครรับพนักงานชงกาแฟ กระทั่งมีชายหนุ่มมาดเข้มคนหนึ่งเข้ามาสมัคร แต่ทำไมเขาชอบหาทางใกล้ชิดฉันกันนะ พยายามจะบอกอะไรฉันกันแน่!?
Tags: กาแฟ ฤดูฝน

ตอน: 1 ผ่านมากับฝน

กาแฟถูกเสิร์ฟเป็นการต่อเนื่อง ตั้งแต่เช้าจนกระทั่งตอนนี้พระอาทิตย์เริ่มตกดิน ผู้คนก็ยังเดินเข้ามาในร้านอย่างไม่ขาดสาย ร่มสีต่างๆถูกหุบและแขวนไว้ที่หน้าร้าน หยดฝนร่วงหล่นเป็นระยะๆ วุ่นวายที่สุด! ทำงานมือประวิงไปหมดเลย อะไรจะเยอะขนาดนี้ รายได้ประจำเดือนทะลุพรวดแน่
"คาราเมลลาเต้แก้วนึงค่ะ"ลูกค้ารายหนึ่งเอ่ย ฉันจดออร์เดอร์แล้วยื่นให้พนักงานชงกาแฟ กลิ่นหอมตีกันอบอวลอยู่ในร้าน ทั้งเค้กทั้งกาแฟ เสียงเครื่องปั่นกาแฟดังปนกับเสียงเครื่องกดวิปครีมจนฟังไม่ออก ลูกค้ายังคงเดินเข้ามาอย่างต่อเนื่องรวมถึงลูกค้าที่เดินออกไปเช่นกัน เดินสวนกันไปสวนกันมาสร้างบรรยากาศอันครึกครื้น...
บัดนี้ เป็นเวลาที่ร้านปิด ฉันนั่งคำนวณรายได้ที่ได้มาวันนี้ "พวกเรา รายได้พุ่งพรวดเลย!!"ฉันตะโกนลันร้าน ทุกคนที่กำลังนั่งพักเหนื่อยตามโต๊ะต่างๆก็เดินมาดู
"พวกเราว่าเราหาพนักงานเพิ่มดีมั้ยคะ เป็นการกระจายรายได้ แถมจะได้ทำงานได้รวดเร็วมากขึ้นด้วย"พนุกงานคนหนึ่งออกความเห็น ทุกคนที่มุงอยู่ก็ต่างพยักหน้าเห็นด้วย "งั้น เดี๋ยวฉันมา" ฉันเดินไปหยิบกระดานดำหน้าร้านมาแล้วลงมือเขียลงในที่ว่าง
'รับสมัครพนักงานชงกาแฟ' หวังว่าจะมีคนมาสมัครน ขอสักคนเถอะสาธุ!
...
"ขอโทดนะครับ มีคนสมัครพนักงานไปรึยังครับ"ร่างเปียกปอนตรงหน้าที่เดินเข้ามาในร้านเขาหยุดอยู่ที่พรมเช็ดเท้าหน้าร้านพลางเอามือลูบท้ายทอยแก้เก้อ
"เอ่อ..ยังไม่มีค่ะจะสมัครหรอ เชิญนั่งนี่เลย"ฉันเอ่ยพร้อมเช็ดโต๊ะกาแฟเชิญเขานั่ง
"อ่า กรอกใบสมัครนะ เดี๋ยวจะสอบถามอีกที"ฉันเอ่ยกับร่างตรงหน้า พร้อมยื่นใบสมัครให้เขาลังเลก่อนที่จะรับไปโดยดี ปากกาด้าสีชมพูถูกยัดใส่มือก่อนที่เขาจะกดปากกาแล้วตั้งหน้าตั้งตากรอกอย่างตั้งใจราวกับนั่งทำข้อสอบ
"อืม นายชื่อ แสตมป์ ใช่มั้ย อายุ24ปี อืม.."ฉันหยิบใบสมัครที่เขายื่นให้มาอ่านก่อนที่จะละสายตามาจับจ้องที่รูปพรรณสันฐาน
"เอาล่ะเรามาเริ่มสอบถามกันดีกว่า แต่นายต้องรู้ักฉันก่อน ฉันชื่อ คาราเมล จะเรียกสั้นๆว่าเมลก็ได้"ฉันแนะนำตัว
"ครับ ผมแสตมป์ เคยเป็นพนักงานชงกาแฟทีร้านแถวนี้ร้านหนึ่งครับ"เขาพูด นี่นายเป็นบ้าไรเนี่ยยังไม่ได้ถามอะไรเลย- -
"เอ่อ..แล้วลาออกทำไมล่ะ"
"รายได้ไม่ค่อยดีครับ เลยออกมา"
"โอเค ในขณะที่ฉันยังไม่ได้ถามอะไรเลยแต่นายกลับตอบได้อย่างฉะฉานชัดเจนมาก เอาเป็นว่าฉันรับเข้าทำงานเลยละกัน"
"ขอบคุณครับ"เขาก้มหน้าขอบคุณก่อนที่จะเดินไปเช็ดโต๊ะ..นี่ฉันยังไม่ได้สั่งยังทำให้ขนาดนี้เลยหรอเนี่ย!?
"ขอบคุณพระเจ้า ที่เอาคนงานดีมาสมัครงานค่าาาา"ฉันกระซิบพลางยกมือไหว้ พระเจ้าแท้ๆเลยนะเนี่ยย..



พีรณัฐฐ์
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 21 เม.ย. 2557, 16:11:08 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 23 เม.ย. 2557, 15:37:21 น.

จำนวนการเข้าชม : 982





   2 ฝนหยดน้อยที่โปรยปราย >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account