เสน่ห์รักสราญไทย
เมื่อหนุ่มลูกครึ่งรูปหล่อ 'เอ็ดเวิร์ด อรชุน คอร์นเนอร์'
หลานชายเจ้าของ 'อุทยานหุ่นขี้ผึ้งวรรณกรรมสราญไทย'
คิดทุบทำลายสถานที่อันเปี่ยมคุณค่าของชาวสราญไทยท้ิง เพื่อสร้างรีสอร์ทครบวงจร

ชาวสราญไทยเดือดเนื้อร้อนใจจนต้องขอให้คุณครูภาษาไทยสุดมั่น อุดมการณ์สูง
'ทิพเกสร' หลานสาวอดีตนักเลงเก่าประจำหมู่บ้านให้เป็นตัวแทนออกโรงเจรจา

ท่ามกลางพันธะสัญญา และสถานการณ์ที่ก่อเกิด
ได้ให้กำเนิดความรู้สึกดีๆ ของหัวใจทั้งสองดวง


Tags: รัก กุ๊กกิ๊ก โรแมนติก คอมเมดี้ วรรณคดี วรรณกรรม

ตอน: บทนำ

บทนำ

BMW Series7 สีดำรุ่นใหม่ล่าสุดแล่นปราดเข้ามาหยุดล้อรถนิ่งสนิทที่บริเวณลานกว้างของที่จอดรถอย่างพอดิบพอดี
เจ้าของรถเปิดประตูลงมาอวดร่างสูงเพรียว หน้าเรียวหล่อเหลา มีเครานิดๆ บริเวณปลายคาง
ผิวขาวแบบชาวตะวันตกที่พอมีเชื้อสายไทยอยู่บ้าง ผมสีน้ำตาลทอง นัยน์ตาสีฟ้าเปล่งประกายสดใสบนใบหน้าเรียว
จมูกโด่งเหนือริมฝีปากหยักได้รูปกำลังคลี่ยิ้มบางๆ พึมพำเป็นภาษาไทยสำเนียงแปร่ง

“ที่นี่สินะ”

มือเรียวปิดประตูรถแล้วใช้ระบบสั่งการล็อคด้วยรีโมทไฟฟ้า
ร่างสูงก้าวยาวๆ เข้าไปยังบริเวณอาคารแรกที่เป็นอาคารเดี่ยว
มีป้ายภาษาไทยที่แม้จะอ่านภาษาไทยไม่คล่องแต่จากรูปภาพชายหญิงที่ติดอยู่คนละด้านของอาคารแล้วเ
ขาก็พอเข้าใจได้ว่าบริเวณนี้คือห้องน้ำแยกชายและหญิงคนละฝั่งกัน
ชายหนุ่มก้าวเข้าไปในห้องน้ำชาย ภาพที่เห็นสั่งการให้สมองประมวลผลคำบอกกับเขาว่า

“สะอาดดี” เขาพึมพำแล้วสำรวจห้องน้ำที่ตกแต่งด้วยไฟสีนวล
ทำให้ภาพสะท้อนจากกระจกนั้นบอกว่าผู้ชายที่กำลังสบตาเขานั้นงดงามราวกับเทพบุตร
เขาคลี่ยิ้มอีกครั้งอย่างพอใจ ห้องน้ำไม่มีกลิ่นไม่พึงประสงค์ที่เขาคาดว่าอาจจะได้กลิ่น
ชายหนุ่มกวาดสายตามองไปโดยรอบอีกครั้งก่อนเดินออกมา

ร่างสูงเดินผ่านตัวอาคารแบบศาลาทรงหกเหลี่ยม หลังคาทรงกลม
มีประตูกระจกเปิดเอาไว้สี่ทิศ รอบตัวอาคารทาสีขาว ส่วนฐานนั้นก่ออิฐถือปูนยกพื้นสูงประมาณ ๑ เมตร
ใต้ถุนเทคอนกรีตปิดเอาไว้เป็นแนวเอียงออก มีบันไดทางขึ้น ๔ ขั้น อยู่ตามด้านของประตูทั้งสี่ทิศ
เพื่อต้อนรับผู้มาเยือนตามสะดวกว่าจะเข้าทางประตูใด
ด้านหน้าอาคารศาลามีม้านั่งสีน้ำตาลทอดเรียงใต้ต้นก้ามปู
แม้จะเป็นเวลากลางวันแต่บริเวณม้านั่งก็ร่มรื่น
เขากวาดตามองไปรอบๆ มีผู้คนเดินเข้าออกในบริเวณอาคารบางตา
คาดคะเนว่ามากันเป็นครอบครัว เพราะมีเด็กหญิงตัวน้อยวิ่งเล่นไปมา ขณะที่ผู้ใหญ่เดินชมรอบๆ บริเวณ

นัยน์ตาสีฟ้ามองผ่านเข้าไปยังบริเวณอาคารศาลาหกเหลี่ยมดังกล่าว
เพื่อเก็บภาพระยะไกลว่ามีอะไรอยู่ข้างในบ้าง
ด้านหน้ามีป้ายเขียนเป็นตัวอักษรภาษาไทยสีทองแบบลายสลักสวยงามว่า ‘ศาลาทรงจำ’
เขาก้าวฉับๆ เดินขึ้นบันไดจากทางด้านหน้า
เข้าไปสำรวจภายในศาลาที่เก็บความทรงจำทั้งหลายไว้เป็นภาพวาดบ้าง
ภาพถ่ายสีซีดเก่าบ้าง งานประติมากรรมและสิ่งประดิษฐ์ชิ้นเล็กๆ ที่ถูกจัดวางไว้อย่างสวยงามรับกับสถานที่
เขาลองเอานิ้วสัมผัสกับกรอบรูปและโต๊ะวางสิ่งประดิษฐ์ก็ไม่พบฝุ่นเลยสักนิด
เขายิ้มอย่างพอใจก่อนต้องกะพริบตาเพราะแสงแฟลชจากล้องดิจิตอล

เขาหันไปยังมุมที่คิดว่าเป็นต้นกำเนิดแสง
ก็เห็นหญิงสาวสามคนยืนยิ้มหวานเจื่อนๆ เหมือนโดนจับได้ว่าแอบถ่ายภาพเขาอยู่
เพราะในมือยังถือกล้องถ่ายรูปที่เป็นหลักฐานเอาไว้ เขาเพียงแค่ยิ้มให้อย่างไม่ถือสา
ทำเอาสาวๆ ทั้งสามคนเผลอครางครืดคราดกันในลำคอด้วยความตื่นเต้น
ก่อนที่ร่างสูงจะก้าวยาวๆ ออกมาจากศาลาอย่างคล่องแคล่ว
ได้ยินเสียงหล่อนสามคนแว่วๆ ตามมาเป็นภาษาไทยที่เขาพูดได้ชัดและฟังพอได้ถนัดดี

“หล่อชิบหา- เลยง่ะ”

“ลูกครึ่งหรือเปล่านะ”

“ไม่นะ ดูหน้าฝรั่งแท้เลยอ่ะ”

ออกมาจากศาลาทรงจำแล้วเขาก็อยากจะขำดังๆ กับเสียงแว่วๆ นั้นที่ได้ยิน
ชายหนุ่มรู้สึกชินเสียแล้วกับถ้อยคำยกยอแบบนี้หลายคนก็อาจจะหมั่นไส้
แต่ทำอย่างไรได้ เขาดันเกิดมาจากการผสมอย่างลงตัวระหว่างบิดาผู้เป็นลูกครึ่งไทย – อเมริกัน
กับมารดาผู้เป็นอเมริกันแท้ๆ

พ่อแม่หน้าตาดีทั้งคู่ ก็ไม่แปลกกระมังที่เขาดูดีแบบนี้

คิดขำๆ แล้วร่างสูงก็เดินลงจากศาลา
ทอดฝีเท้าไปตามเดินที่ขนาบด้วยม้านั่งสองฝั่งทางเดิน
ผ่านหญิงสาวที่กำลังนั่งไขว่ห้างอ่านหนังสืออย่างสบายใจ
สังเกตได้จากปลายเท้าของเจ้าหล่อนที่กระดิกดิ๊ก...ดิ๊ก ไปตามจังหวะ
บอกชัดว่าเจ้าตัวกำลังสบายใจและมีความสุข
ดวงหน้าจิ้มลิ้มชวนมองนั้นเงยสบตากับเขาเพียงครู่
ยิ้มน้อยๆ ให้แล้วก็ลดสายตาลงอ่านหนังสือต่อ

เขาเดินผ่านอาคารกว้างโปร่งสบาย
สังเกตว่ามีร้านอาหาร เครื่องดื่ม ขนมและโต๊ะว่างจำนวนหนึ่ง
ก็เดาได้ว่าบริเวณนี้คือส่วนของร้านจำหน่ายอาหารและเครื่องดื่ม
มีร้านค้าสองถึงสามร้านเปิดให้บริการและตู้เครื่องดื่มอยู่ใกล้ๆ
บรรยากาศดูปลอดโปร่งโล่งสบาย
เขาสังเกตผ่านๆ แล้วก็เดินไปตามทางที่ปูด้วยอิฐ
สองฝั่งทางเป็นพุ่มดอกไม้หลากสีทั้งแดง ส้ม ชมพู เหลือง ตัดกับใบไม้สีเขียวชวนน่ามอง
ตามทางเดินมีป้ายบอกถึงสถานที่ภายในพร้อมลูกศรบอกทางครบครัน
เขาเดินไปตามลูกศรที่บอกทางที่เขาต้องการ

เมื่อถึงอาคารเล็กหลังสีขาวมีป้ายเขียนว่า ‘ประชาสัมพันธ์’ ซึ่งจุดหมายของเขา
ชายหนุ่มเคาะหน้าต่างเลื่อนบานเล็ก
เมื่อมีคนเปิด เขาก็ยื่นหน้าเข้าไปเพื่อทักทายและสอบถาม
ทำเอาพนักงานสาวที่อยู่ด้านในเคาน์เตอร์ร้องกรี๊ดกร๊าดกันยกใหญ่
ด้วยความตกใจที่มีลูกค้าหนุ่มหล่อแถมเป็นต่างชาติมาเยี่ยมเยียน
สำคัญคือหลายคนพูดภาษาอื่นไม่ได้นอกจากภาษาไทย

“แกๆๆๆๆ ใครพูดฝรั่งได้มั่ง มานี่เร้ว”

“ใครอ่ะใคร ใครพูดได้มั่ง”

สาวๆ พากันตื่นเต้นตกใจเรียกหาบุคคลที่มีความสามารถพิเศษนี้กันเสียงขรม
จนเจ้าตัวต้องหัวเราะน้อยๆ ก่อนจะพูดด้วยภาษาไทยชัดเจนแม้สำเนียงจะแปร่งไปนิด

“ไม่เป็นไรครับ ผมพอพูดภาษาไทยได้นี้ด-โหน่ย”

สาวๆ หัวเราะชอบใจกับหนุ่มฝรั่งพูดไทยได้ ‘นี้ด – โหน่ย’
ก่อนที่สาวหนึ่งซึ่งนวลหน้าสวยหวานที่สุดจะเอ่ยถามเสียงหวานอย่างเชื้อเชิญต้อนรับอย่างดี แต่มิวายลอบถามว่า

“จะเข้าชมหรือคะ มากี่คนคะ พาแฟนมาด้วยหรือเปล่า”

“มาคนเดียวครับ แฟนยังม่าย-มี” เขายิ้มและตอบพร้อมส่ายหน้าประกอบยิ่ง
ทำให้สาวๆ หัวเราะชอบใจ สาวคนเดิมเลยถามต่อ

“ถ้าอย่างนั้น ต้องการไกด์นำเที่ยวไหมคะ”

“ไม่เป็นครับ ผมมาพบคนๆ หนึ่ง” เขาบอกจุดประสงค์ของตนเอง

“มาพบใครหรือคะ” หล่อนถามเสียงหวาน ส่งตาหวานประกอบ

“คุณประดิษฐ์” เขาบอกชื่อคนที่ต้องการพบก่อนย้ำอีกครั้งว่า “ผมมาพบคุณประดิษฐ์ ผู้จัดการที่นี่ครับ”

“มาพบตาดิษฐ์นี่เอง” หล่อนพยักหน้าประหนึ่งว่าเข้าใจอย่างดี “เป็นญาติกันเหรอคะ”

“เปล่าครับ แต่เป็นญาติกับเจ้าของที่นี่” เขาตอบและยิ้มอย่างใจดี

“อ๋อ อย่างนี้นี่เอง เอ๊ะ... อะไรนะคะ” เจ้าหล่อนตาโตพร้อมๆ กับสาวๆ อีกสองคน
หลังจากได้ยินสิ่งที่หนุ่มรูปงามผู้มาเยือนบอกก็พากันตาโตตกใจอ้าปากค้างไปตามๆ กัน

เขาจึงย้ำอีกครั้งอย่างชัดเจนด้วยภาษาไทย ใจเย็น และเป็นมิตรว่า

“ผมมาพบคุณประดิษฐ์ ผู้จัดการอุทยานฯ สราญไทย
บอกเขาว่า เอ็ดเวิร์ด โอ คอร์นเนอร์ หลานชายของมิสเตอร์อันเดร
และคุณย่าบุษบาเจ้าของอุทยานฯ สราญไทยมาขอพบ
ฟังทันไหมครับ ถ้าไม่ทันเอากระดาษมาจดก็ได้ครับ เดี๋ยวผมพูดให้ฟังอีกรอบ”

++++++++++++++++++++++++++++

สวัสดีค่า...
หลังจากห่างหายไปนาน ตอนนี้กลับมาพร้อมนิยายน่ารักๆ มาฝากเพื่อนๆ นักอ่านทุกคนนะคะ
ไม่รู้ว่าจะมีใครจำ 'สังขยาชาเย็น' คนนี้ได้บ้างไหมเอ่ย ^^
ฝากผลงานเรื่องใหม่ด้วยนะคะ

'เสน่หาสราญไทย'

รักกัน คิดถึงกัน ยังไงก็ฝากข้อความติชมกันได้นะคะ
ขอบคุณค่า ^^





สังขยาชาเย็น
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 22 เม.ย. 2557, 18:54:10 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 22 เม.ย. 2557, 18:54:10 น.

จำนวนการเข้าชม : 1143





   ตอนที่ ๑ >>
sweetheart 23 เม.ย. 2557, 05:46:16 น.
อุ๊ย ไม่อยากเชื่อก็ต้องเชื่อ สังขยา มาแล้วจ้าาาาาาา ยินดีต้อนรับคืนสู่เหย้านะค้าาาาา


koffee 24 เม.ย. 2557, 21:18:18 น.
หายไปนาน เคยตามอ่านมาหลายปีแล้วค่ะ ยินดีที่ได้อ่านงานคุณอีกค่ะ


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account