ชะตาร้าย พ่ายรัก
เมื่อ "เกสร" หญิงสาวที่ชะตาลิขิตให้เธอต้องกลายเป็นเด็กกําพร้าเพราะพ่อแม่ถูกฆ่าตายทําให้เธอต้องไปอยู่กับ "ป้าแคราย"ที่ใจร้ายร้ายกับเธอสารพัดสั่งให้ทํานู่นทํานี่และไม่ให้เธอไปเรียนหนังสือแบบเด็กคนอื่นๆเธอทนต่อไปไม่ไหวเลยหนีออกมาทําให้เธอได้พบกับ"พราย"หญิงสาวคนหนึ่งซึ่งดูเหมือนเธอจะมีความลับอะไรปิดบังเธออยู่และ"เพลิง"เด็กผู้ชายที่เป็นพี่สาวของพรายที่แค่เห็น"เกสร"ครั้งแรกก็รู้สึกไม่ชอบและชอบล้อปมที่ว่าเป็นเด็กกําพร้าแต่แท้ทีจริงใครจะรู้ว่า"เพลิง"ไม่ได้รุสึกตามที่ทําไปเลยเพราะมันเป็นความรู้สึกที่ไม่รู้จะทํายังไงเมื่ออยู่ใกล้คนที่ตนเองนั้นชอบตั้งแต่แรกพบและเพลิงทําร้ายจิตใจ"เกสร"จนกระทั่งเธอโกธรมาก"เพลิง"เลยหนีไปเรียนต่อที่เมืองนอกเพื่อจะตัดใจจาก"เกสร"
Tags: ความรัก
ตอน: การจากไปของพ่อธณ ตอนที่ 2
พอถึงตลาดเกสรได้ช่วยพ่อกับแม่เข็วนรถไปวางไว้ที่จุดขายขนม
"เฮ้อ! ถึงสักที่เข็นมาแทบตาย" พ่อธณบ่นแบบนี้ทุกวันเพราะระยะทางจากบ้านมาตลาดไกลมาก
"พ่อนี่ก้บ่นทุกวันเลยนะจ่ะ" เกสรพูดหลังจากที่เห็นพ่อบ่น
"ก็พ่อเหนื่อยเห็นใจพ่อบ้างสิสร"
"จ่ะเห็นใจทุกวันแหละจ่ะ"
"นี่ นี่ มาขายขนมได้แล้ว สรไปขายถุงได้แล้ว" แม่สายพูดขึ้นหลังจากเห็นว่าทั้ง2เหมือนจะลืมหน้าที่
"จ้า จ้ามาแล้วจ้า"พ่อธณพูดหลังจากเห็นแม่สายเริ่มหงุดหงิด
"ถ้างั้นสายไปขายถุงก่อนนะจ่ะ"เกสรพูดแล้วเดินตงไปตามร้านที่จะนําถุงไปขาย
"ระวัง ด้วยนะสร" แม่สยพูดหลังจากที่สรเดินไปแล้ว
สรเดินมาถึงร้านขายโตเกียวที่มีลุงคนหนึ่งกําลังทําโตเกียวขาย
"วันนี้ลุงเอา2มัดนะสร"ลุงจายโตเกียวพูดและกําลังล่วงเงินออกมาจากกระเป๋า
"นี่จ่ะ ลุง2มัด" สรยืนถุงกระดาษ2มัดให้แก่ลุงขายโตเกียวและรับเงินมา
"ขอบคุณค่ะ"สรกล่าวขอบคุณ
ปัง!!!!!!!!!!!!!!!
กรี๊ดดดดดดดด
สรได้ยินเสียงปืนและเสียงคนหวีดร้องและเสียงคนตะโกนลั่นว่า
"พี่ธณ ไม่ๆๆๆๆๆๆ พี่ธณ"
สรได้ยินอย่างนั้นรีบตั้งสติวิ่งไปหาพ่อกับแม่
ภาพที่สรเห็นตรงหน้าคือศพของพ่อธณถูกลูกกระสุนทะลุเข้ากลางหน้าผาก มันทําให้สรถึงกับเข่าทรุดนํ้าตาร่วงโรยออกมาอย่างพร่างพรู
"พ่อธณ ไม่ๆๆๆๆ พ่อธณ ไม่ๆๆๆ" เกสรร้องไห้และโกนออกไป
"เงียบ ได้มั้ยว่ะ อั้วรําคาญ" ชายร่างอ้วนใส้สร้องทองแต่งตัวแบบเสียพูดขึ้น
"นังสาย อั้วให้เวลาลื้ออีก2วันนะถ้าหรือหาเงินมาจ่ายลื้อไม่ได้อั้วจะฆ่าลื้อทิ้งและอั้วก็จะเอาลูกสาวลื้อไปด้วย" เสี่ยร่างอ้วนบอกพร้อมกับมองหน้าเกสรด้วยคามหื่น ก่อนที่จะเดินไปขึ้นรถคันหรูกับลูกน้อง2คน
"แม่สรไม่ไปกับเสี่ยนั้นนะ ฮือๆๆๆๆๆ" เกสรพูดออกมาด้วยความตื่นกลัวและร้องไห้
"ไม่ แม่ไม่ให้ไปแน่สรไม่ให้ ฮือๆๆๆๆๆๆ" แม่สายพูดออกมาด้วยนํ้าตาเพราะเธอไม่ยอมให้ลูกสาวของเธอตกอยู่เป็นเมียของเสี่ย
ทั้ง2เลยนําศพพ่อธณใส่ในรถเข็นและช่วยกันเข็นกับบ้าน พอถึงบ้านทั้ง2นําศพออกมาและกล่าวอาลัย
"ธณหลับให้สบายนะ ไม่ต้องห่วงทางนี้นะฉันจะดูแลลูกเอง ฮือๆๆๆ" แม่สายพูดออกมาด้วยนํ้าเสียงสั่นเครือก่อนที่นํ้าตาจะไหลออกมา
"พ่อจ่ะ สรจะจําคําที่พ่อสอนทุกอย่างนะ สร.....สร.......สรรักพ่อนะจ่ะ" เกสรพูดออกมาไม่ต่างอะไรกันเพราะนํ้าตาที่ไหลออกมาไม่มีทีท่าว่าจะหยุด
แม่สายดึงตัวลูกเข้ามาโอบกอดและลูบหัวอย่างแผ่วเบาแจ่นํ้าตาก้ยังไม่หยุด
"แม่จะดูแลสรเองนะ" แม่สายพูดขึ้นด้วยเสียงเศ้าโศก
"จ่ะ แม่"
ทั้ง2นําศพพ่อธณไปฝังไว้ที่สวนข้างบ้านด้วยความเหนื่อยล้าอ่อนเพลียทําให้เกสรหลับไปเมื่อไรก้ไม่รู้
"เฮ้อ! ถึงสักที่เข็นมาแทบตาย" พ่อธณบ่นแบบนี้ทุกวันเพราะระยะทางจากบ้านมาตลาดไกลมาก
"พ่อนี่ก้บ่นทุกวันเลยนะจ่ะ" เกสรพูดหลังจากที่เห็นพ่อบ่น
"ก็พ่อเหนื่อยเห็นใจพ่อบ้างสิสร"
"จ่ะเห็นใจทุกวันแหละจ่ะ"
"นี่ นี่ มาขายขนมได้แล้ว สรไปขายถุงได้แล้ว" แม่สายพูดขึ้นหลังจากเห็นว่าทั้ง2เหมือนจะลืมหน้าที่
"จ้า จ้ามาแล้วจ้า"พ่อธณพูดหลังจากเห็นแม่สายเริ่มหงุดหงิด
"ถ้างั้นสายไปขายถุงก่อนนะจ่ะ"เกสรพูดแล้วเดินตงไปตามร้านที่จะนําถุงไปขาย
"ระวัง ด้วยนะสร" แม่สยพูดหลังจากที่สรเดินไปแล้ว
สรเดินมาถึงร้านขายโตเกียวที่มีลุงคนหนึ่งกําลังทําโตเกียวขาย
"วันนี้ลุงเอา2มัดนะสร"ลุงจายโตเกียวพูดและกําลังล่วงเงินออกมาจากกระเป๋า
"นี่จ่ะ ลุง2มัด" สรยืนถุงกระดาษ2มัดให้แก่ลุงขายโตเกียวและรับเงินมา
"ขอบคุณค่ะ"สรกล่าวขอบคุณ
ปัง!!!!!!!!!!!!!!!
กรี๊ดดดดดดดด
สรได้ยินเสียงปืนและเสียงคนหวีดร้องและเสียงคนตะโกนลั่นว่า
"พี่ธณ ไม่ๆๆๆๆๆๆ พี่ธณ"
สรได้ยินอย่างนั้นรีบตั้งสติวิ่งไปหาพ่อกับแม่
ภาพที่สรเห็นตรงหน้าคือศพของพ่อธณถูกลูกกระสุนทะลุเข้ากลางหน้าผาก มันทําให้สรถึงกับเข่าทรุดนํ้าตาร่วงโรยออกมาอย่างพร่างพรู
"พ่อธณ ไม่ๆๆๆๆ พ่อธณ ไม่ๆๆๆ" เกสรร้องไห้และโกนออกไป
"เงียบ ได้มั้ยว่ะ อั้วรําคาญ" ชายร่างอ้วนใส้สร้องทองแต่งตัวแบบเสียพูดขึ้น
"นังสาย อั้วให้เวลาลื้ออีก2วันนะถ้าหรือหาเงินมาจ่ายลื้อไม่ได้อั้วจะฆ่าลื้อทิ้งและอั้วก็จะเอาลูกสาวลื้อไปด้วย" เสี่ยร่างอ้วนบอกพร้อมกับมองหน้าเกสรด้วยคามหื่น ก่อนที่จะเดินไปขึ้นรถคันหรูกับลูกน้อง2คน
"แม่สรไม่ไปกับเสี่ยนั้นนะ ฮือๆๆๆๆๆ" เกสรพูดออกมาด้วยความตื่นกลัวและร้องไห้
"ไม่ แม่ไม่ให้ไปแน่สรไม่ให้ ฮือๆๆๆๆๆๆ" แม่สายพูดออกมาด้วยนํ้าตาเพราะเธอไม่ยอมให้ลูกสาวของเธอตกอยู่เป็นเมียของเสี่ย
ทั้ง2เลยนําศพพ่อธณใส่ในรถเข็นและช่วยกันเข็นกับบ้าน พอถึงบ้านทั้ง2นําศพออกมาและกล่าวอาลัย
"ธณหลับให้สบายนะ ไม่ต้องห่วงทางนี้นะฉันจะดูแลลูกเอง ฮือๆๆๆ" แม่สายพูดออกมาด้วยนํ้าเสียงสั่นเครือก่อนที่นํ้าตาจะไหลออกมา
"พ่อจ่ะ สรจะจําคําที่พ่อสอนทุกอย่างนะ สร.....สร.......สรรักพ่อนะจ่ะ" เกสรพูดออกมาไม่ต่างอะไรกันเพราะนํ้าตาที่ไหลออกมาไม่มีทีท่าว่าจะหยุด
แม่สายดึงตัวลูกเข้ามาโอบกอดและลูบหัวอย่างแผ่วเบาแจ่นํ้าตาก้ยังไม่หยุด
"แม่จะดูแลสรเองนะ" แม่สายพูดขึ้นด้วยเสียงเศ้าโศก
"จ่ะ แม่"
ทั้ง2นําศพพ่อธณไปฝังไว้ที่สวนข้างบ้านด้วยความเหนื่อยล้าอ่อนเพลียทําให้เกสรหลับไปเมื่อไรก้ไม่รู้
Kammy เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 6 พ.ค. 2557, 08:30:10 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 6 พ.ค. 2557, 08:30:10 น.
จำนวนการเข้าชม : 962
| << ความสุขที่เกิดขึ้น |