สัญญารักพรางใจ
คิมหันต์ไม่เคยเชื่อเรื่องพรหมบันดาล โชคชะตา ทำบุญร่วมกันมา
เขาเชื่อว่าทุกอย่างอยู่ที่การกระทำ
หากไม่มีเหตุการณ์นั้นเขาจะแต่งงานกับมัทนาเพราะเหตุผลอะไร
เขาเชื่อว่าทุกอย่างอยู่ที่การกระทำ
หากไม่มีเหตุการณ์นั้นเขาจะแต่งงานกับมัทนาเพราะเหตุผลอะไร
Tags: ความรัก สัญญา ความลับ
ตอน: บทนำ
บทนำ
รถแล่นเลียบชายหาดในยามเย็น พอถึงบริเวณที่คนไม่พลุกพล่านรหัทจอดรถแล้วทำหน้าที่บอดี้การ์ดของเขา มัทนาเดินตามคิมหันต์ไปเรื่อยๆ คิดอยู่ว่าเขาจะเดินลงทะเลไปเลยหรือเปล่า คนถูกนินทาในใจหันมากอดอกมองแล้วรอฟัง คำถามที่สงสัยมาจ่ออยู่ปลายลิ้น ถามๆ ไปเถอะน่า เธอสั่งตัวเอง
“คุณรักฉันหรือเปล่า”
คิมหันต์เลิกคิ้วไม่คิดว่าจะเจอคำถามแบบนี้ “ถามทำไม ฉันรักหรือไม่รักเธอมันสำคัญตรงไหน หรือว่าเธอกำลังจะเปลี่ยนใจ”
“ตอบมาก่อนเถอะน่า” ถูกจ้องนานๆ มันไม่สึกหรอก็จริง แต่มันเสียเซลฟ์รู้ไหมอีตาบ้า
“สำหรับตอนนี้คิดว่าไม่ได้รัก”
มัทนาถอนใจโล่งอกคิดไว้อยู่แล้วว่าเขาจะมารักเธอได้ยังไง ที่ไม่ปฏิเสธคำสั่งของอังเคิลเคก็เพราะความเป็นหลานและเขาคงมีความเป็นสุภาพบุรุษอยู่เหมือนกันเท่านั้นเอง
“ก็ดีเพราะฉันก็ไม่ได้รักคุณเหมือนกัน” มัทนาเห็นคิมหันต์อ้าปากจะพูด เธอรีบยกมือห้าม “เดี๋ยวให้ฉันพูดจบก่อน การที่คุณกับฉันไม่ได้รักกัน ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นหลังจากนี้หนึ่งปีมันย่อมไม่มีอะไรน่าจดจำใช่ไหมล่ะ”
“หมายความว่ายังไง”
“ฉันตกลงรับการสู่ขอ”
เธอตัดสินใจได้แล้วค่อยโล่งอก อย่างไรเสียก็ไม่ได้แต่งงานกันจริงๆ ก็แค่เพื่อความสบายใจของผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายเท่านั้นเอง
คิมหันต์ส่ายหน้ารู้แล้วว่ามัทนาถามเขาแบบนั้นทำไม เธอไม่รู้เลยหรือว่าแต่งงานหมายถึงอะไร แล้วที่สำคัญผู้ชายสามารถมีอะไรกับผู้หญิงที่ไม่ได้รักได้ ไม่กลัวเขาปล้ำบ้างหรือไง
“ทำไมเธอถึงยอมตกลง”
“จะสนใจทำไม คุณก็ทำเพราะปู่สั่ง ฉันก็ทำเพราะมีเหตุผลส่วนตัว ยังไงแต่งงานกันไปเราก็ยังคงสภาพการเป็นคนอื่นต่อกัน รู้เท่าที่อยากบอกก็พอแล้วล่ะมั้ง”
จริงๆ แล้วเขาน่าจะดีใจด้วยซ้ำที่เราจะเลิกกันภายในหนึ่งปี แค่ไม่ได้ยินคำปฏิเสธคงสรุปแบบเข้าข้างตัวเองได้ว่าเขาตกลง
“แต่ฉันมีเงื่อนไข”
คิมหันต์ก้าวเข้ามาใกล้ ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนทำให้เขารู้สึกว่าไม่มีค่าในสายตาได้เท่ากับที่มัทนาทำอยู่ในตอนนี้ แม้แต่นันทินียังเทียบไม่ได้ เขาถูกขอให้แต่งงานด้วยกันแค่หนึ่งปี หลังจากนั้นก็เลิกกัน ถ้าชีวิตง่ายดายขนาดนั้นโลกนี้คงไม่เกิดการแก่งแย่ง เข่นฆ่ากันหรอก
“เงื่อนไขอะไร ทำไมฉันกลายเป็นคนที่ง่าย แต่เธอกลายเป็นคนที่ยากนักฮึ”
กระดาษขนาดเอสี่(A4)หนึ่งแผ่นส่งไป “เอาไปอ่านดู ถ้าคุณโอเค เราจะเซ็นเอกสารฉบับนี้ด้วยกัน”
คิมหันต์รับเอกสารฉบับนั้นมาอ่านเร็วๆ เพื่อให้รู้ว่ามันคืออะไร เขาอยากจะบ้าตาย ไม่ใช่เพราะข้อตกลงที่มัทนาอุตส่าห์ปริ๊นออกมาเตรียมไว้คุยกับเขาซึ่งนับว่าเป็นทางเลือกที่ดี แต่รายละเอียดที่เห็นนี่ให้ตายเถอะ ถ้าเป็นคนอื่นยัยนี่ได้ถูกอุ้มลงทะเล
“ไม่ตกลง ทำไมเราไม่ร่างสัญญาด้วยกัน” เขาเสนอแล้วจับมือดึงแกมลากให้มัทนากลับมาที่รถอีกครั้ง “มาด้วยกันเลย เสร็จเรื่องแล้วจะพาไปส่งบ้าน”
มัทนาเขยิบไปนั่งอีกฝั่งของประตูแม้จะโล่งใจหน่อยๆ ที่ไม่ถูกถามกลับว่าเอาอะไรคิด เขาคงเห็นด้วยที่เราควรมีข้อตกลงก่อนแต่งงานแบบเฉพาะกิจ เธอทำเพื่อให้แม่สบายใจและไม่อยากทำให้อังเคิลเคผิดหวัง เมื่อถึงเวลาที่เราต้องหย่ากันทางบ้านของเธอและเขาคงเห็นว่าเราสองคนคงเป็นได้แค่เพื่อนกันเท่านั้น เธอมองอะไรง่ายไปหรือเปล่านะ
รถแล่นเลียบชายหาดในยามเย็น พอถึงบริเวณที่คนไม่พลุกพล่านรหัทจอดรถแล้วทำหน้าที่บอดี้การ์ดของเขา มัทนาเดินตามคิมหันต์ไปเรื่อยๆ คิดอยู่ว่าเขาจะเดินลงทะเลไปเลยหรือเปล่า คนถูกนินทาในใจหันมากอดอกมองแล้วรอฟัง คำถามที่สงสัยมาจ่ออยู่ปลายลิ้น ถามๆ ไปเถอะน่า เธอสั่งตัวเอง
“คุณรักฉันหรือเปล่า”
คิมหันต์เลิกคิ้วไม่คิดว่าจะเจอคำถามแบบนี้ “ถามทำไม ฉันรักหรือไม่รักเธอมันสำคัญตรงไหน หรือว่าเธอกำลังจะเปลี่ยนใจ”
“ตอบมาก่อนเถอะน่า” ถูกจ้องนานๆ มันไม่สึกหรอก็จริง แต่มันเสียเซลฟ์รู้ไหมอีตาบ้า
“สำหรับตอนนี้คิดว่าไม่ได้รัก”
มัทนาถอนใจโล่งอกคิดไว้อยู่แล้วว่าเขาจะมารักเธอได้ยังไง ที่ไม่ปฏิเสธคำสั่งของอังเคิลเคก็เพราะความเป็นหลานและเขาคงมีความเป็นสุภาพบุรุษอยู่เหมือนกันเท่านั้นเอง
“ก็ดีเพราะฉันก็ไม่ได้รักคุณเหมือนกัน” มัทนาเห็นคิมหันต์อ้าปากจะพูด เธอรีบยกมือห้าม “เดี๋ยวให้ฉันพูดจบก่อน การที่คุณกับฉันไม่ได้รักกัน ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นหลังจากนี้หนึ่งปีมันย่อมไม่มีอะไรน่าจดจำใช่ไหมล่ะ”
“หมายความว่ายังไง”
“ฉันตกลงรับการสู่ขอ”
เธอตัดสินใจได้แล้วค่อยโล่งอก อย่างไรเสียก็ไม่ได้แต่งงานกันจริงๆ ก็แค่เพื่อความสบายใจของผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายเท่านั้นเอง
คิมหันต์ส่ายหน้ารู้แล้วว่ามัทนาถามเขาแบบนั้นทำไม เธอไม่รู้เลยหรือว่าแต่งงานหมายถึงอะไร แล้วที่สำคัญผู้ชายสามารถมีอะไรกับผู้หญิงที่ไม่ได้รักได้ ไม่กลัวเขาปล้ำบ้างหรือไง
“ทำไมเธอถึงยอมตกลง”
“จะสนใจทำไม คุณก็ทำเพราะปู่สั่ง ฉันก็ทำเพราะมีเหตุผลส่วนตัว ยังไงแต่งงานกันไปเราก็ยังคงสภาพการเป็นคนอื่นต่อกัน รู้เท่าที่อยากบอกก็พอแล้วล่ะมั้ง”
จริงๆ แล้วเขาน่าจะดีใจด้วยซ้ำที่เราจะเลิกกันภายในหนึ่งปี แค่ไม่ได้ยินคำปฏิเสธคงสรุปแบบเข้าข้างตัวเองได้ว่าเขาตกลง
“แต่ฉันมีเงื่อนไข”
คิมหันต์ก้าวเข้ามาใกล้ ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนทำให้เขารู้สึกว่าไม่มีค่าในสายตาได้เท่ากับที่มัทนาทำอยู่ในตอนนี้ แม้แต่นันทินียังเทียบไม่ได้ เขาถูกขอให้แต่งงานด้วยกันแค่หนึ่งปี หลังจากนั้นก็เลิกกัน ถ้าชีวิตง่ายดายขนาดนั้นโลกนี้คงไม่เกิดการแก่งแย่ง เข่นฆ่ากันหรอก
“เงื่อนไขอะไร ทำไมฉันกลายเป็นคนที่ง่าย แต่เธอกลายเป็นคนที่ยากนักฮึ”
กระดาษขนาดเอสี่(A4)หนึ่งแผ่นส่งไป “เอาไปอ่านดู ถ้าคุณโอเค เราจะเซ็นเอกสารฉบับนี้ด้วยกัน”
คิมหันต์รับเอกสารฉบับนั้นมาอ่านเร็วๆ เพื่อให้รู้ว่ามันคืออะไร เขาอยากจะบ้าตาย ไม่ใช่เพราะข้อตกลงที่มัทนาอุตส่าห์ปริ๊นออกมาเตรียมไว้คุยกับเขาซึ่งนับว่าเป็นทางเลือกที่ดี แต่รายละเอียดที่เห็นนี่ให้ตายเถอะ ถ้าเป็นคนอื่นยัยนี่ได้ถูกอุ้มลงทะเล
“ไม่ตกลง ทำไมเราไม่ร่างสัญญาด้วยกัน” เขาเสนอแล้วจับมือดึงแกมลากให้มัทนากลับมาที่รถอีกครั้ง “มาด้วยกันเลย เสร็จเรื่องแล้วจะพาไปส่งบ้าน”
มัทนาเขยิบไปนั่งอีกฝั่งของประตูแม้จะโล่งใจหน่อยๆ ที่ไม่ถูกถามกลับว่าเอาอะไรคิด เขาคงเห็นด้วยที่เราควรมีข้อตกลงก่อนแต่งงานแบบเฉพาะกิจ เธอทำเพื่อให้แม่สบายใจและไม่อยากทำให้อังเคิลเคผิดหวัง เมื่อถึงเวลาที่เราต้องหย่ากันทางบ้านของเธอและเขาคงเห็นว่าเราสองคนคงเป็นได้แค่เพื่อนกันเท่านั้น เธอมองอะไรง่ายไปหรือเปล่านะ
บรรพตี เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 10 ก.ย. 2557, 15:42:32 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 10 ก.ย. 2557, 15:45:19 น.
จำนวนการเข้าชม : 1094
| ตอนที่ 1...ครึ่งแรก >> |
kaelek 10 ก.ย. 2557, 21:15:14 น.
น่าสนใจ จะมาอีกเมื่อไหร่น้าาาาา
น่าสนใจ จะมาอีกเมื่อไหร่น้าาาาา
แว่นใส 23 ก.ย. 2557, 12:05:35 น.
ช่าย คิดง่ายเกินไป
ช่าย คิดง่ายเกินไป