Water Fall น้ำตกแห่งคำอธิฐาน
โอซาระได้เดินทางไปเมืองๆ หนึ่งเพื่อที่จะไปยังน้ำตกแห่งคำอธิฐาน ระหว่างนั้นเธอก็ได้เจอเพื่อนร่วมทางคนหนึ่ง ชื่อว่า คิรุโตะ ทั้งคู่มีคำอธิฐานเหมือนกัน แต่ทว่า ทางที่ทั้งคู่เดินไปนั้น มีอันตรายมากมายรออยู๋ ระหว่างนั้น โอซาระและคิรุโตะจะผ่านไปได่ไหม มาติดตามกันเลย.......
Tags: น้ำตก การเดินทาง คำอธิฐาน
ตอน: บทที่ 2 : คำอธิฐานที่คล้ายกัน
โอซาระนิ่งอึ้งไปกับคำพูดนั้น ขณะที่เธอกำลังนึกความหมายของมันอยู่นั้น ก็มีหมาป่าตัวหนึ่งจ้องทำร้ายเธอจากด้านหลัง มันกระโจนเข้าใส่เธอ โอซาระล้มลงไปกับพื้น มองซาโตชิอย่างขอความช่วยเหลือ
"พวกทหารคงเตือนเธอแล้วสินะว่า ถ้าเกิดคนต่างเมืองเดินทางผ่านจะต้องเจอกับอะไร"
"..." โอซาระเงียบไป
"ฉันจะช่วยเธอ ถ้าเธอบอกว่าความปรารถนาของเธอมา ตกลงมั้ย"
"…"
"ไม่เหรอ? ว้าแย่จัง งั้น...ฉันไปก่อนนะ"
"ดะ…เดี๋ยว"
"เอ๋? จะบอกแล้วเหรอ"
"อือ....ฟังดีๆ นะ"
"…"
"ฉัน....ฉันจะขอให้สัตว์เลี้ยงของฉันฟื้นคืนชีพขึ้นมา"
"เธอ...จะขอให้สัตว์เลี้ยงฟื้นคืนชีพขึ้นมางั้นเหรอ" ซาโตชิพึมพำกับตัวเองอยู่หลายรอบ เสียงของโอซาระก็แทรกเข้ามาในโสตประสาท
"นี่! จะช่วยฉันได้หรือยัง ต้านไม่ไหวแล้วนะเนี่ย!"
"นีรา หยุด!"
หมาป่าตัวนั้นหยุดทำร้ายโอซาระและเดินมาอยู่เคียงข้างซาโตชิ
ซาโตชินิ่งไปคล้ายตกอยู่ในภวังค์ แล้วก็พึมพำกับตัวเองซ้ำไปซ้ำมา เหมือนคนบ้า
"เธอ…สัตว์เลี้ยง…ธาตุลม…"
"อะไร นายเป็นไรไปซาโตชิ" โอซาระถามอย่างเป็นห่วง
"ปละ...เปล่า" ซาโตชิตอบคล้ายคนมีสิ่งปิดบัง
"ซาโตชิ ถึงฉันจะเพิ่งเจอนายครั้งแรกนะ แต่ฉันก็รู้ว่านายเป็นคนดี เรา…เป็นเพื่อนกันได้หรือเปล่า"
"พะ…เพื่อนเหรอ" ดวงตาสีน้ำตาลไหม้ของซาโตชิเบิกกว้าง "เพื่อนงั้นเหรอ...ฉันยังไม่เคยมีเพื่อนเลยนี่นา" ซาโตชิพึมพำกับตัวเอง "ก็...ได้มั้ง"
"งั้นคนเป็นเพื่อนกันก็สามารถระบายสิ่งที่มีอยู่ในใจให้ฟังกันได้สิ"
"อืม..." ซาโตชิก็ยังคงลังเลอยู่ จนในที่สุดก็พูดออกมา "ฉันก็เคยมีสัตว์เลี้ยง แต่ว่า...มันตายไปแล้วล่ะ.."
โอซาระฟังแล้วก็เข้าใจความรู้สึก เพราะว่าสัตว์เลี้ยงของเธอก็ตายไปแล้วเหมือนกัน
"งั้น...เราไปน้ำตกแห่งคำอธิฐานด้วยกันมั้ย จะได้ไปขอให้สัตว์เลี้ยงของพวกเราพื้นขึ้นมาไง"
"อืม…" ซาโตชิตอบรับออกไปโดยไม่รู้ตัว
"พวกทหารคงเตือนเธอแล้วสินะว่า ถ้าเกิดคนต่างเมืองเดินทางผ่านจะต้องเจอกับอะไร"
"..." โอซาระเงียบไป
"ฉันจะช่วยเธอ ถ้าเธอบอกว่าความปรารถนาของเธอมา ตกลงมั้ย"
"…"
"ไม่เหรอ? ว้าแย่จัง งั้น...ฉันไปก่อนนะ"
"ดะ…เดี๋ยว"
"เอ๋? จะบอกแล้วเหรอ"
"อือ....ฟังดีๆ นะ"
"…"
"ฉัน....ฉันจะขอให้สัตว์เลี้ยงของฉันฟื้นคืนชีพขึ้นมา"
"เธอ...จะขอให้สัตว์เลี้ยงฟื้นคืนชีพขึ้นมางั้นเหรอ" ซาโตชิพึมพำกับตัวเองอยู่หลายรอบ เสียงของโอซาระก็แทรกเข้ามาในโสตประสาท
"นี่! จะช่วยฉันได้หรือยัง ต้านไม่ไหวแล้วนะเนี่ย!"
"นีรา หยุด!"
หมาป่าตัวนั้นหยุดทำร้ายโอซาระและเดินมาอยู่เคียงข้างซาโตชิ
ซาโตชินิ่งไปคล้ายตกอยู่ในภวังค์ แล้วก็พึมพำกับตัวเองซ้ำไปซ้ำมา เหมือนคนบ้า
"เธอ…สัตว์เลี้ยง…ธาตุลม…"
"อะไร นายเป็นไรไปซาโตชิ" โอซาระถามอย่างเป็นห่วง
"ปละ...เปล่า" ซาโตชิตอบคล้ายคนมีสิ่งปิดบัง
"ซาโตชิ ถึงฉันจะเพิ่งเจอนายครั้งแรกนะ แต่ฉันก็รู้ว่านายเป็นคนดี เรา…เป็นเพื่อนกันได้หรือเปล่า"
"พะ…เพื่อนเหรอ" ดวงตาสีน้ำตาลไหม้ของซาโตชิเบิกกว้าง "เพื่อนงั้นเหรอ...ฉันยังไม่เคยมีเพื่อนเลยนี่นา" ซาโตชิพึมพำกับตัวเอง "ก็...ได้มั้ง"
"งั้นคนเป็นเพื่อนกันก็สามารถระบายสิ่งที่มีอยู่ในใจให้ฟังกันได้สิ"
"อืม..." ซาโตชิก็ยังคงลังเลอยู่ จนในที่สุดก็พูดออกมา "ฉันก็เคยมีสัตว์เลี้ยง แต่ว่า...มันตายไปแล้วล่ะ.."
โอซาระฟังแล้วก็เข้าใจความรู้สึก เพราะว่าสัตว์เลี้ยงของเธอก็ตายไปแล้วเหมือนกัน
"งั้น...เราไปน้ำตกแห่งคำอธิฐานด้วยกันมั้ย จะได้ไปขอให้สัตว์เลี้ยงของพวกเราพื้นขึ้นมาไง"
"อืม…" ซาโตชิตอบรับออกไปโดยไม่รู้ตัว
Zeara เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 7 ต.ค. 2557, 20:59:43 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 9 ต.ค. 2557, 10:25:55 น.
จำนวนการเข้าชม : 955
| << บทที่ 1 : น้ำตกแห่งคำอธิฐาน |