เจ้าสาวหมาป่า
ฟ้าพราว เด็กสาวที่โตขึ้นมามีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบจนใครๆก็อิจฉาแต่กลับต้องมาเป็นเจ้าสาวของวายปราณผู้นำโลกปีศาจที่เป็นมนุษย์หมาป่าที่มีอายุถึงมากกว่าเธอถึง100ปีรักบนความต่างของเขาและเธอจะเป็นอย่างไรโปรดติดตาม
Tags: มนุษย์ หมาป่า โลกปีศาจ
ตอน: ความต่าง
"เร็วๆพวกเราเดี๋ยวไม่ทัน" กลุ่มนักข่าวต่างวิ่งกันเพื่อให้ได้ถ่ายรูปฟ้าพราวซุปเปอร์สตาร์ที่ดังอยู่ตอนนี้
"ฟ้าลงมาเร็ว!!" วิสกี้เพื่อนฟ้าพราวเรียกเธอฟ้าพราวก้าวลงจากรถด้วยชุดราตรีสีดำเธอยื้มให้บรรดานักข่าวก่อนจะทำท่าเพี้ยนๆให้นักข่าวถ่ายรูป
"ทำไปได้ยังไงยัยฟ้าดูสิฉันเสียหน้าหมด"วินัยพ่อของฟ้าพราวต่อว่าลูกสาวที่ทำหน้าตลกใส่นักข่าว
"ก็มันเป็นนิสัยของฟ้าพ่อไม่รู้หรอ" ฟ้าพราวยักคิ้วก่อนจะเดินขึ้นห้อง
"ยัยฟ้า!!!"วินัยตะโกนเรียกแต่ไม่มีเสียงตอบรับ
"ใจเย็นๆค่ะคุณ" สาวิตรีเมียใหม่วินัยเอ่ย
"ดูมันสิเหมือนแม่มันนัก" วินัยพูดอย่างหัวเสียฟ้าพราวเดินขึ้นมาก็เจอกับฟางรายน้องคนละแม่ยืนอยู่
"ชีวิตเธอนี่มันดีจังเลยนะแต่ใครจะรู้ว่าฟ้าพราวซุปเปอร์สตาร์แม่ของเธอจะมีชู้" ฟางยิ้มเหยียดเธอ
"แม่ฉันไม่เคยมีชู้อย่ามาใส่ร้ายแม่ฉัน"
"ใครจะรู้เธออาจจะเป็นลูกชู้ก็ได้" ฟางรายยิ้มเยาะฟ้าพราวตบหน้าเธอจนล้มลงกับพื้น
"อย่ามาดูถูกแม่ฉันอีกไม่งั้นจะหาว่าไม่เตือน" ฟ้าพราวเดินเข้าห้องแม้เธอจะดูร้ายแต่ข้างในมีแต่ความว่างเปล่าเธอถอดเสื้อคลุมทำให้เห็นรอยแดงที่เกิดขึ้นมาตั้งแต่เด็กๆไม่ว่าหมอที่ไหนก็ไม่มีทางลบมันออกได้เธอจึงต้องใส่เสื้อคลุมเพื่อไม่ให้เห็นรอยแดงที่ต้นแขนเธอ
"แม่...มันเกิดอะไรขึ้น" ฟ้าพราวถามย้ำๆหน้ากระจกที่เธอถามมาตลอด20ปีนี้ถ้าไม่ติดว่าพ่อยังรักแม่เธอคงกลายเป็นเด็กข้างถนนไปแล้วเธอสะบัดหัวลุกขึ้นก่อนจะขับรถออกไปข้างนอกท้องฟ้าเริ่มมืดฟ้าครุ่นราวกลับว่ามีอะไรสักอย่างเกิดขึ้นพลันมีผู้ชาย3คนมายืนหน้ารถเธอ
"อ้าว!หลบไปสิคะ" เธอตะโกนบอกผู้ชายในชุดสูทสีดำ
"มืดแล้วยังใส่แว่นดำอีกบ้าป่ะ" ฟ้าพราวพูดอยู่ในรถหรือว่ายัยแม่เลี้ยงกับน้องคนละแม่จะจ้างคนมาฆ่าเธอไม่ได้การละ!!ต้องรีบทำอะไรซักอย่างฟ้าพราวหยิบโทรศัพท์แต่ผู้ชายทั้ง3คนเปิดประตูเข้ามาก่อนพวกเขาล็อคตัวเธอฟ้าพราวต่อยหน้าผู้ชายคนนึงไปเธอวิ่งออกมาก่อนจะถอดรองเท้าเขวี้ยงใส่พวกเขาวินาทีนี้เท้าเปล่าเร็วที่สุดเธอวิ่งมาไกลมากจนหลงเข้าป่า
"แฮ๊ก!!เหนื่อยนะ" ฟ้าพราวพูดก่อนจะมองไปข้างหน้าเห็นพวกเขายืนอยู่โดยไม่มีทีท่าเหนื่ิอยเลย
"อย่ายื้อเลยไปกลับพวกเราเถอะ...เจ้าสาว" หนึ่งในนั้นพูดขึ้น
"จะบ้าหรอ!ใครเจ้าสาวถอยไปนะ" ฟ้าพราวตะโกนหนึ่งในนั้น(อีกละ)เดินมากระชากเสื้อคลุมเธอออกก่อนบิดแขนดู
"นี้แหละรอยแดงถูกคนแล้ว!"ฟ้าพราวจะหนีแต่พอมองที่ดวงตาพวกเขาซึ่งตอนนี้กลายเป็นสีเทาไปแล้วฟ้าพราวเบลอๆก่อนจะหมดสติไป
"ฟ้าลงมาเร็ว!!" วิสกี้เพื่อนฟ้าพราวเรียกเธอฟ้าพราวก้าวลงจากรถด้วยชุดราตรีสีดำเธอยื้มให้บรรดานักข่าวก่อนจะทำท่าเพี้ยนๆให้นักข่าวถ่ายรูป
"ทำไปได้ยังไงยัยฟ้าดูสิฉันเสียหน้าหมด"วินัยพ่อของฟ้าพราวต่อว่าลูกสาวที่ทำหน้าตลกใส่นักข่าว
"ก็มันเป็นนิสัยของฟ้าพ่อไม่รู้หรอ" ฟ้าพราวยักคิ้วก่อนจะเดินขึ้นห้อง
"ยัยฟ้า!!!"วินัยตะโกนเรียกแต่ไม่มีเสียงตอบรับ
"ใจเย็นๆค่ะคุณ" สาวิตรีเมียใหม่วินัยเอ่ย
"ดูมันสิเหมือนแม่มันนัก" วินัยพูดอย่างหัวเสียฟ้าพราวเดินขึ้นมาก็เจอกับฟางรายน้องคนละแม่ยืนอยู่
"ชีวิตเธอนี่มันดีจังเลยนะแต่ใครจะรู้ว่าฟ้าพราวซุปเปอร์สตาร์แม่ของเธอจะมีชู้" ฟางยิ้มเหยียดเธอ
"แม่ฉันไม่เคยมีชู้อย่ามาใส่ร้ายแม่ฉัน"
"ใครจะรู้เธออาจจะเป็นลูกชู้ก็ได้" ฟางรายยิ้มเยาะฟ้าพราวตบหน้าเธอจนล้มลงกับพื้น
"อย่ามาดูถูกแม่ฉันอีกไม่งั้นจะหาว่าไม่เตือน" ฟ้าพราวเดินเข้าห้องแม้เธอจะดูร้ายแต่ข้างในมีแต่ความว่างเปล่าเธอถอดเสื้อคลุมทำให้เห็นรอยแดงที่เกิดขึ้นมาตั้งแต่เด็กๆไม่ว่าหมอที่ไหนก็ไม่มีทางลบมันออกได้เธอจึงต้องใส่เสื้อคลุมเพื่อไม่ให้เห็นรอยแดงที่ต้นแขนเธอ
"แม่...มันเกิดอะไรขึ้น" ฟ้าพราวถามย้ำๆหน้ากระจกที่เธอถามมาตลอด20ปีนี้ถ้าไม่ติดว่าพ่อยังรักแม่เธอคงกลายเป็นเด็กข้างถนนไปแล้วเธอสะบัดหัวลุกขึ้นก่อนจะขับรถออกไปข้างนอกท้องฟ้าเริ่มมืดฟ้าครุ่นราวกลับว่ามีอะไรสักอย่างเกิดขึ้นพลันมีผู้ชาย3คนมายืนหน้ารถเธอ
"อ้าว!หลบไปสิคะ" เธอตะโกนบอกผู้ชายในชุดสูทสีดำ
"มืดแล้วยังใส่แว่นดำอีกบ้าป่ะ" ฟ้าพราวพูดอยู่ในรถหรือว่ายัยแม่เลี้ยงกับน้องคนละแม่จะจ้างคนมาฆ่าเธอไม่ได้การละ!!ต้องรีบทำอะไรซักอย่างฟ้าพราวหยิบโทรศัพท์แต่ผู้ชายทั้ง3คนเปิดประตูเข้ามาก่อนพวกเขาล็อคตัวเธอฟ้าพราวต่อยหน้าผู้ชายคนนึงไปเธอวิ่งออกมาก่อนจะถอดรองเท้าเขวี้ยงใส่พวกเขาวินาทีนี้เท้าเปล่าเร็วที่สุดเธอวิ่งมาไกลมากจนหลงเข้าป่า
"แฮ๊ก!!เหนื่อยนะ" ฟ้าพราวพูดก่อนจะมองไปข้างหน้าเห็นพวกเขายืนอยู่โดยไม่มีทีท่าเหนื่ิอยเลย
"อย่ายื้อเลยไปกลับพวกเราเถอะ...เจ้าสาว" หนึ่งในนั้นพูดขึ้น
"จะบ้าหรอ!ใครเจ้าสาวถอยไปนะ" ฟ้าพราวตะโกนหนึ่งในนั้น(อีกละ)เดินมากระชากเสื้อคลุมเธอออกก่อนบิดแขนดู
"นี้แหละรอยแดงถูกคนแล้ว!"ฟ้าพราวจะหนีแต่พอมองที่ดวงตาพวกเขาซึ่งตอนนี้กลายเป็นสีเทาไปแล้วฟ้าพราวเบลอๆก่อนจะหมดสติไป
สายลมที่พัดวน เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 24 พ.ย. 2557, 23:12:25 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 25 พ.ย. 2557, 11:26:54 น.
จำนวนการเข้าชม : 1105
| ที่มาของเรื่องราว >> |