เจ้าสาวหมาป่า 2 รักในรอยแค้น
วายุแชมป์มอเตอร์ไซด์5ปีซ้อนเขากลับมาแพ้ปีที่6ให้กลับปางไหมหมาป่าสาวคู่กัดเขาเมื่อตอนเด็กๆเหตุเพราะครอบครัวเขากับครอบครัวเธอไม่ถูกกันโดยเฉพาะพี่ชายปางไหมที่คอยอยากจะเอาชนะวายุทุกอย่างแต่ไม่สำเร็จทำให้ความสัมพันธ์ไม่มีวันกลับมาดีกันได้รวมถึงไร่องุ่นของทั้งสองที่อยู่ติดกันก็ไม่อาจล้มรั้วที่ขวางกั้นแผ่นดินทั้งสองไว้ได้ความรักของพวกเขาจะเกิดขึ้นได้อย่างไรและความรักจะลบความบาดหมางได้หรือไม่
โปรดติดตาม~~~~
โปรดติดตาม~~~~
Tags: หมาป่า ความรัก ความแค้น
ตอน: จุดเริ่มต้น
"เชิญครับพ่อแม่พี่น้องเชิญเอื้อมอุ้งเท้าแล้วก้าวเข้ามากับงานแข่งรถมอเตอร์ไซด์ที่ยิ่งใหญ่ของโลกหมาป่าดูสิปี2015ใครจะชนะ!!!!!" พิธีกรพูดอย่างตื่นเต้นบนเวทีผู้คนต่างเดินมาดูการแข่งรถที่จะมีทุกๆปี
"นายว่าใครจะชนะ" ธาราเดินมาข้างพสุ
"จะใครซะอีกก็ต้องแชมป์5ปีซ้อนอย่างไอ้วายุสิวะ" พสุยิ้ม
"พวกแกนี่มันน่าต่อยจริงๆมาไม่ชวนฉันเลย" วายปราณเดินมาข้างหลัง
"เอ้า!!ก็นายวันๆเอาแต่ฟ้าพราวจ๊ะฟ้าพราวจ๋าฉันไม่อยากขัดว่ะว่าแต่แกใส่แว่นมาทำไม" พสุมองวายปราณเขารีบหลบ
"ขืนมีใครรู้ว่าหัวหน้าเผ่ามามีหวังโดนเชิญขึ้นเวทีมอบถ้วยแน่ๆขี้เกียจอะ" วายปราณบ่นธารากับพสุยักไหล่ก่อนทั้งสามจะมองมาที่สนาม
"นักแข่งขันมาแล้วครับตบมือหน่อย!!!!!" พิธีกรฮิ้ว!!ตามด้วยเสียงตบมือวายุในชุดแจ็คเก็ตหนังสีดำสวมถุงมือก่อนจะใส่หมวกกันน็อคปิดหน้าแล้วขับเข้ามา
"อร๊ายยยยยยยพี่วายุหล่อ คม เข้มมากอะได้สักครั้งจะตั้งใจเรียน" น้อยหน่ายืนกริ๊ดอยู่ข้างสนามจนสาวๆแฟนคลับวายุหมั่นไส้ทั้งหมดเข้าประจำที่เหลือเพียงที่ว่างข้างวายุที่ยังไม่มีใครมา
"อ้าว!!ลู่6ว่างได้ไงปีนี้ตระกูลเมชญาไม่แข่งหรอ??" พิธิกรหันซ้ายหันขวาก่อนจะมีรถมอเตอร์ไซด์คันหนึ่งวิ่งทะลุออกมาจอดข้างวายุ
"เอ้า!!!มาพอดีงั้นเริ่มเลยนะ 3 2 1 Go!!! " สิ้นเสียงรถมอเตอร์ไซด์ต่างขับออกไปอย่างรวดเร็วผู้แข่งขันต่างซิ่งเพื่อที่จะชนะวายุชะลอรถก่อนจะเลี้ยวเข้าทางลัดรถทั้งหมดเริ่มน้อยลงเพราะล้มและสะดุดโคลนจนเหลือแค่3คันเท่านั้นวายุขับมาเรื่อยๆตามทางก่อนจะมีรถพุ่งออกมาปาดหน้าเขา
"เฮ้ย!!!มีคนรู้ด้วยหรอวะ" วายุพูดก่อนจะบิดรถอย่างรวดเร็วจนถึงทางโค้งเขาสามารถแซงได้ทั้งสองคันขับมาอย่างสูสีชนิดหายใจรดต้นคอจนเข้ามาในสนาม
"เฮ้ย!!!นั้นไงวายุ" พสุชี้ธารากับวายปราณต่างชะเง้อดู
"เร็วเข้า!!!วายุอีกนิดเดียว" วายปราณพูดวายุออกแรงบิดก่อนจะหันไปมองทางขวาเขาเห็นใครคนหนึ่งยืนอยู่
"นั้นไอ้ปาหินแล้วใครขับวะ??" วายุสงสัยจนลืมบิดคันหลังได้โอกาสบิดแรงจนเข้าเส้นชัยไปชนิดเส้นยาแดงผ่าแฝดเลยที่เดียวผู้คนต่างเงียบมีเพียงกองเชียร์เมชญาเท่านั้นที่ส่งเสียง
"โธ่เว้ย!!!!ใครวะ" วายุถอดหมวกออกผู้ชนะจอดรถก่อนจะถอดหมวกออกผมสีดำที่ปลิวสยายบวกกับดวงหน้าที่ขาวและดวงตาที่คมเฉียบมีเสน่ห์มองวายุตอบอย่างกวนๆ
"ยัยหนอนไหม!!!!" วายุอุทานวายปราณพสุธาราต่างวิ่งมาหาเขา
"โธ่น้องวายุของเจ๊ไม่จริ๊ง!!!" พิธิกรกริ๊ดจนพิธีกรอีกคนต้องแย่งไมค์
"เอิ่ม....ผู้ชนะในปี2015นี้คือทีมเมชญาค่ะ!!!' กองเชียร์ต่างร้องเพลงกันสนั่นปาหินเดินมาหาน้องสาว
"เก่งมากปางไหมน้องพี่ต้องอย่างนี้สิถึงจะเป็นเมชญาไม่เสียแรงที่ไปเรียนเมืองนอกตั้ง50ปี" ปาหินจับไหล่ปางไหม
"ขี้โกง!!!ทำไมแกถึงไม่มาแข่งแทนยัยหนอนไหมเป็นผู้หญิงอย่างนี้มันผิดกติกา" วายุโวยวาย
"อะไรของแกวะไอ้วายุโธ่!!!คิดจะมาแข่งกับฉันขนาดน้องสาวฉันแกยังแพ้เลย55555" ปาหินหัวเราะพร้อมพรรคพวก
"ก็แกไม่ใช่หรอที่แพ้ฉันตั้ง5ครั้ง" วายุโต้กลับ
"ไอ้วายุ!!!!!" ปาหินจะพุ่งมาต่อยวายุเช่นเดียวกับวายุเขาไม่กลัวอยู่แล้วแต่ปางไหมเดินเข้ามาตรงกลางซะก่อน
"พอเถอะค่ะ!!!นี่นายพายุทำไมฉันจะไม่มีสิทธิ์ในเมื่อฉันก็เป็นเมชญาคนหนึ่ง...ไปเถอะพี่เสียเวลารับรางวัล" ปางไหมดึงพี่ชายที่ทำหน้าเยาะเย้ยวายุเดินไปด้วยกัน
"กล้าดียังไงมาเรียกฉันว่าพายุเนี่ย!!ยัยหนอนไหม" วายุบ่นเซ็งๆ
"เอาเหอะน่ากลับไปพักที่บ้านฉันเถอะ" วายปราณตบไหล่วายุที่ยืนหน้ามุ้ยอยู่
★☆★☆★
"อะไรนะ!!!วายุนี่แกแพ้หรอ" นิรันดรบ่นลูกชาย
"เอาเถอะคุณกีฬามีแพ้มีชนะ" ปรียายิ้มให้สามี
"จ้า!!!คุณเมียสุดที่รัก" นิรันดรหอมแก้มปรียา
"พ่อแม่ครับลูกโตละนะ" วายุยิ้ม
"ทำเป็นแซวแม่คอยดูนะถ้าเรามีเมียเมื่อไหร่แม่จะแซวให้หนักเลย" ปรียายิ้มให้ลูกชายทั้งสามหัวเราะกันอย่างมีความสุขตามภาษาครอบครัวสุขสันต์
★☆★☆
"ต้องอย่างนี้สิยัยไหมลูกพ่อในที่สุดฉันก็ชนะไอ้นิรันดรซะที" นิสิตหัวเราะชอบใจ
"พ่อคะไหมแค่แข่งแทนพี่หินเพราะเห็นว่าขาเจ็บ" ปางไหมพูดพลางมองขาพี่ชายที่ตอนนี้ดูเหมือนไม่เจ็บเลยสักนิด
"แต่ก็ชนะ!!!อย่างนี้สิ!!เมชญาต้องชนะปรีชาเอญาราชใช่ไหมพ่อ" ปาหินยิ้มนิสิตหัวเราะชอบใจปางไหมส่ายหน้าหน่ายๆก่อนจะออกมาดูไร่องุ่น
วายุเองก็มาที่ไร่องุ่นเขาเดินมาเรื่อยๆตามรั้วจนได้ยินเสียง
"ผู้ชนะคือเมชญา!!!!!" วายุทำหน้างงๆมองไปรอบๆก่อนจะเห็นบางอย่างเคลื่อนไหวอยู่ตรงพุ่มไม้อีกฝั่งวายุยิ้มหยิบก้อนหินปาไปตรงพุ่มไม้
"โอ๊ย!!!!!ไอ้บ้าฉันเจ็บนะ" ปางไหมเดินนออกมาพร้อมโทรศัพท์
"เรื่องของเธอสิยัยหนอนไหมฉันเขวี้ยงหินในเขตของฉันแต่มันบังเอิญข้ามไปเองเพราะฉะนั้นฉันไม่เกี่ยว!!!!" วายุยิ้มอย่างเหนือกว่า
"หรอ!!!!นายพายุ" ปางไหมหยิบก้อนหินปาใส่เขาวายุหลบอย่างอลวน
"ยัยหนอนไหมเกิดมันโดนหน้าหล่อๆของฉันจะทำยังไง"
"แหวะ!!!!ดูกระจกครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ย่ะ!!!" ปางไหมปาใส่เขาวายุฝ่าปีนรั้วข้ามฝั่งมาก่อนจะจับมือเธอให้หยุด
"ปล่อยนะ!!!!นายข้ามเขตมาแล้วนะ" ปางไหมดิ้นวายุโอบเธอ
"เหรอ!!!ไหนละหลักฐาน!!!" วายุยิ้มปางไหมทั้งโดดและดิ้นอย่างรุนแรงถึงจะรู้ว่าแรงหมาป่าสาวไม่อาจจะสู้แรงหมาป่าหนุ่มได้แต่คนอย่างเธอซะอย่างไม่กลัวอยู่แล้วเธอดิ้นจนวายุเริ่มจับไม่อยู่ก่อนที่ขาปางไหมจะเผลอไปเตะขาวายุจนเซล้มวายุจึงทับปางไหมหน้าตาของทั้งสองห่างกันแค่คืบ
ทั้งสองสบตากันแววตาประสานแววตาวายุเผลอยิ้มอย่างลืมตัว
"นายพายุไอ้บ้า!!!!" ปางไหมบ่นก่อนจะลุก
"แหม่ๆๆหน้าแดงเชียว" วายุยิ้มปางไหมเบ้ปากก่อนจะเห็นไม้หน้าสามวางอยู่
"นายตายแน่!!!!!" ปางไหมวิ่งไปหยิบไม้วายุจึงปีนรั้วหนีไปปางไหมปาไม้ข้ามฝั่งซึ่งเฉียดตัวเขานิดเดียว
"ยัยหนอนไหมไปขุดดินอยู่ไป!!!!" วายุตะโกนก่อนจะวิ่งหนีไป
"นายพายุโซนร้อนเจอคราวหน้าฉันจะดีดหูนายให้ดู"ปางไหมตะโกนก่อนจะเผลอยิ้มออกมา
"นายว่าใครจะชนะ" ธาราเดินมาข้างพสุ
"จะใครซะอีกก็ต้องแชมป์5ปีซ้อนอย่างไอ้วายุสิวะ" พสุยิ้ม
"พวกแกนี่มันน่าต่อยจริงๆมาไม่ชวนฉันเลย" วายปราณเดินมาข้างหลัง
"เอ้า!!ก็นายวันๆเอาแต่ฟ้าพราวจ๊ะฟ้าพราวจ๋าฉันไม่อยากขัดว่ะว่าแต่แกใส่แว่นมาทำไม" พสุมองวายปราณเขารีบหลบ
"ขืนมีใครรู้ว่าหัวหน้าเผ่ามามีหวังโดนเชิญขึ้นเวทีมอบถ้วยแน่ๆขี้เกียจอะ" วายปราณบ่นธารากับพสุยักไหล่ก่อนทั้งสามจะมองมาที่สนาม
"นักแข่งขันมาแล้วครับตบมือหน่อย!!!!!" พิธีกรฮิ้ว!!ตามด้วยเสียงตบมือวายุในชุดแจ็คเก็ตหนังสีดำสวมถุงมือก่อนจะใส่หมวกกันน็อคปิดหน้าแล้วขับเข้ามา
"อร๊ายยยยยยยพี่วายุหล่อ คม เข้มมากอะได้สักครั้งจะตั้งใจเรียน" น้อยหน่ายืนกริ๊ดอยู่ข้างสนามจนสาวๆแฟนคลับวายุหมั่นไส้ทั้งหมดเข้าประจำที่เหลือเพียงที่ว่างข้างวายุที่ยังไม่มีใครมา
"อ้าว!!ลู่6ว่างได้ไงปีนี้ตระกูลเมชญาไม่แข่งหรอ??" พิธิกรหันซ้ายหันขวาก่อนจะมีรถมอเตอร์ไซด์คันหนึ่งวิ่งทะลุออกมาจอดข้างวายุ
"เอ้า!!!มาพอดีงั้นเริ่มเลยนะ 3 2 1 Go!!! " สิ้นเสียงรถมอเตอร์ไซด์ต่างขับออกไปอย่างรวดเร็วผู้แข่งขันต่างซิ่งเพื่อที่จะชนะวายุชะลอรถก่อนจะเลี้ยวเข้าทางลัดรถทั้งหมดเริ่มน้อยลงเพราะล้มและสะดุดโคลนจนเหลือแค่3คันเท่านั้นวายุขับมาเรื่อยๆตามทางก่อนจะมีรถพุ่งออกมาปาดหน้าเขา
"เฮ้ย!!!มีคนรู้ด้วยหรอวะ" วายุพูดก่อนจะบิดรถอย่างรวดเร็วจนถึงทางโค้งเขาสามารถแซงได้ทั้งสองคันขับมาอย่างสูสีชนิดหายใจรดต้นคอจนเข้ามาในสนาม
"เฮ้ย!!!นั้นไงวายุ" พสุชี้ธารากับวายปราณต่างชะเง้อดู
"เร็วเข้า!!!วายุอีกนิดเดียว" วายปราณพูดวายุออกแรงบิดก่อนจะหันไปมองทางขวาเขาเห็นใครคนหนึ่งยืนอยู่
"นั้นไอ้ปาหินแล้วใครขับวะ??" วายุสงสัยจนลืมบิดคันหลังได้โอกาสบิดแรงจนเข้าเส้นชัยไปชนิดเส้นยาแดงผ่าแฝดเลยที่เดียวผู้คนต่างเงียบมีเพียงกองเชียร์เมชญาเท่านั้นที่ส่งเสียง
"โธ่เว้ย!!!!ใครวะ" วายุถอดหมวกออกผู้ชนะจอดรถก่อนจะถอดหมวกออกผมสีดำที่ปลิวสยายบวกกับดวงหน้าที่ขาวและดวงตาที่คมเฉียบมีเสน่ห์มองวายุตอบอย่างกวนๆ
"ยัยหนอนไหม!!!!" วายุอุทานวายปราณพสุธาราต่างวิ่งมาหาเขา
"โธ่น้องวายุของเจ๊ไม่จริ๊ง!!!" พิธิกรกริ๊ดจนพิธีกรอีกคนต้องแย่งไมค์
"เอิ่ม....ผู้ชนะในปี2015นี้คือทีมเมชญาค่ะ!!!' กองเชียร์ต่างร้องเพลงกันสนั่นปาหินเดินมาหาน้องสาว
"เก่งมากปางไหมน้องพี่ต้องอย่างนี้สิถึงจะเป็นเมชญาไม่เสียแรงที่ไปเรียนเมืองนอกตั้ง50ปี" ปาหินจับไหล่ปางไหม
"ขี้โกง!!!ทำไมแกถึงไม่มาแข่งแทนยัยหนอนไหมเป็นผู้หญิงอย่างนี้มันผิดกติกา" วายุโวยวาย
"อะไรของแกวะไอ้วายุโธ่!!!คิดจะมาแข่งกับฉันขนาดน้องสาวฉันแกยังแพ้เลย55555" ปาหินหัวเราะพร้อมพรรคพวก
"ก็แกไม่ใช่หรอที่แพ้ฉันตั้ง5ครั้ง" วายุโต้กลับ
"ไอ้วายุ!!!!!" ปาหินจะพุ่งมาต่อยวายุเช่นเดียวกับวายุเขาไม่กลัวอยู่แล้วแต่ปางไหมเดินเข้ามาตรงกลางซะก่อน
"พอเถอะค่ะ!!!นี่นายพายุทำไมฉันจะไม่มีสิทธิ์ในเมื่อฉันก็เป็นเมชญาคนหนึ่ง...ไปเถอะพี่เสียเวลารับรางวัล" ปางไหมดึงพี่ชายที่ทำหน้าเยาะเย้ยวายุเดินไปด้วยกัน
"กล้าดียังไงมาเรียกฉันว่าพายุเนี่ย!!ยัยหนอนไหม" วายุบ่นเซ็งๆ
"เอาเหอะน่ากลับไปพักที่บ้านฉันเถอะ" วายปราณตบไหล่วายุที่ยืนหน้ามุ้ยอยู่
★☆★☆★
"อะไรนะ!!!วายุนี่แกแพ้หรอ" นิรันดรบ่นลูกชาย
"เอาเถอะคุณกีฬามีแพ้มีชนะ" ปรียายิ้มให้สามี
"จ้า!!!คุณเมียสุดที่รัก" นิรันดรหอมแก้มปรียา
"พ่อแม่ครับลูกโตละนะ" วายุยิ้ม
"ทำเป็นแซวแม่คอยดูนะถ้าเรามีเมียเมื่อไหร่แม่จะแซวให้หนักเลย" ปรียายิ้มให้ลูกชายทั้งสามหัวเราะกันอย่างมีความสุขตามภาษาครอบครัวสุขสันต์
★☆★☆
"ต้องอย่างนี้สิยัยไหมลูกพ่อในที่สุดฉันก็ชนะไอ้นิรันดรซะที" นิสิตหัวเราะชอบใจ
"พ่อคะไหมแค่แข่งแทนพี่หินเพราะเห็นว่าขาเจ็บ" ปางไหมพูดพลางมองขาพี่ชายที่ตอนนี้ดูเหมือนไม่เจ็บเลยสักนิด
"แต่ก็ชนะ!!!อย่างนี้สิ!!เมชญาต้องชนะปรีชาเอญาราชใช่ไหมพ่อ" ปาหินยิ้มนิสิตหัวเราะชอบใจปางไหมส่ายหน้าหน่ายๆก่อนจะออกมาดูไร่องุ่น
วายุเองก็มาที่ไร่องุ่นเขาเดินมาเรื่อยๆตามรั้วจนได้ยินเสียง
"ผู้ชนะคือเมชญา!!!!!" วายุทำหน้างงๆมองไปรอบๆก่อนจะเห็นบางอย่างเคลื่อนไหวอยู่ตรงพุ่มไม้อีกฝั่งวายุยิ้มหยิบก้อนหินปาไปตรงพุ่มไม้
"โอ๊ย!!!!!ไอ้บ้าฉันเจ็บนะ" ปางไหมเดินนออกมาพร้อมโทรศัพท์
"เรื่องของเธอสิยัยหนอนไหมฉันเขวี้ยงหินในเขตของฉันแต่มันบังเอิญข้ามไปเองเพราะฉะนั้นฉันไม่เกี่ยว!!!!" วายุยิ้มอย่างเหนือกว่า
"หรอ!!!!นายพายุ" ปางไหมหยิบก้อนหินปาใส่เขาวายุหลบอย่างอลวน
"ยัยหนอนไหมเกิดมันโดนหน้าหล่อๆของฉันจะทำยังไง"
"แหวะ!!!!ดูกระจกครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ย่ะ!!!" ปางไหมปาใส่เขาวายุฝ่าปีนรั้วข้ามฝั่งมาก่อนจะจับมือเธอให้หยุด
"ปล่อยนะ!!!!นายข้ามเขตมาแล้วนะ" ปางไหมดิ้นวายุโอบเธอ
"เหรอ!!!ไหนละหลักฐาน!!!" วายุยิ้มปางไหมทั้งโดดและดิ้นอย่างรุนแรงถึงจะรู้ว่าแรงหมาป่าสาวไม่อาจจะสู้แรงหมาป่าหนุ่มได้แต่คนอย่างเธอซะอย่างไม่กลัวอยู่แล้วเธอดิ้นจนวายุเริ่มจับไม่อยู่ก่อนที่ขาปางไหมจะเผลอไปเตะขาวายุจนเซล้มวายุจึงทับปางไหมหน้าตาของทั้งสองห่างกันแค่คืบ
ทั้งสองสบตากันแววตาประสานแววตาวายุเผลอยิ้มอย่างลืมตัว
"นายพายุไอ้บ้า!!!!" ปางไหมบ่นก่อนจะลุก
"แหม่ๆๆหน้าแดงเชียว" วายุยิ้มปางไหมเบ้ปากก่อนจะเห็นไม้หน้าสามวางอยู่
"นายตายแน่!!!!!" ปางไหมวิ่งไปหยิบไม้วายุจึงปีนรั้วหนีไปปางไหมปาไม้ข้ามฝั่งซึ่งเฉียดตัวเขานิดเดียว
"ยัยหนอนไหมไปขุดดินอยู่ไป!!!!" วายุตะโกนก่อนจะวิ่งหนีไป
"นายพายุโซนร้อนเจอคราวหน้าฉันจะดีดหูนายให้ดู"ปางไหมตะโกนก่อนจะเผลอยิ้มออกมา
สายลมที่พัดวน เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 1 ม.ค. 2558, 20:44:35 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 1 ม.ค. 2558, 21:05:40 น.
จำนวนการเข้าชม : 1000
| มิตรภาพแดนหมาป่า >> |
สายลมที่พัดวน 1 ม.ค. 2558, 21:30:24 น.
ปีใหม่แล้วนะคะสายลมที่พัดวนจะพยายามพัฒนาฝีมือในการเขียนเรื่อยๆนะคะยังไงๆก็อย่าพึ่งทิ้งกันนะคะเสียสละเวลาสัก3นาทีมาอ่านหน่อยนะคะสุดท้ายนี้ก็ขอขอบคุณกำลังใจจากผู้อ่านที่ติดตามและขอให้สมาชิกเว็บเลิฟทุกคนมีความสุขในปีใหม่ปี2558ด้วยนะคะสาธุ!!!!"~^O^~
ปีใหม่แล้วนะคะสายลมที่พัดวนจะพยายามพัฒนาฝีมือในการเขียนเรื่อยๆนะคะยังไงๆก็อย่าพึ่งทิ้งกันนะคะเสียสละเวลาสัก3นาทีมาอ่านหน่อยนะคะสุดท้ายนี้ก็ขอขอบคุณกำลังใจจากผู้อ่านที่ติดตามและขอให้สมาชิกเว็บเลิฟทุกคนมีความสุขในปีใหม่ปี2558ด้วยนะคะสาธุ!!!!"~^O^~