รักยุ่งๆในรั่วมหาลัย
ไม่อยากจะเชื่อว่าการเข้ามหาลัยปีแรกของฉันมันวุ่นวายขนาดนี้ โดยเฉพราะเรื่องราวความรัก ฉันดันมาเจอกับคนอย่างบีมหนุ่มหน้าหล่อ แต่นิสัยกวนโอ้ย แถมยังมามีเรื่องรักสี่เศร้าเข้ามาอีก
เรื่องราวทั้งหมดจะงเอยยัง ต้องคอยติดตามกันนะคะ ^^
เรื่องราวทั้งหมดจะงเอยยัง ต้องคอยติดตามกันนะคะ ^^
Tags: วันรุ่น
ตอน: บทนำ (วันแรกในรั่วมหาลัย)
“ สายแล้วๆๆๆๆๆๆ”
ทั้งๆที่วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกแท้ๆ แต่ฉันกลับตื่นสายสะได้ แย่จริงๆนิสัยไม่เคยเปลี่ยนเลยเรา
ตุ๊บบบบบบบบ !!!!
ขณะที่ฉันกำลังรีบอยู่ จู่ๆก็มีผู้ชายคนนึงวิ่งมาชนฉันอย่างจัง จนฉันนี้เซล้มกองกับพื้น
“ขอโทษคะ”
เห้ย! นี่ฉันบ้ารึป่าว เขาชนฉันนะ จะขอโทษเขาทำไมเนี้ยะ ไหนขอดูหน้าหน่อยเถอะ ชนฉันยังไม่รีบขอโทษฉันอีก ให้ฉันพูดขอโทษคนเดียวอยู่ได้ แถมยังจะมาทำให้เวลาอันน้อยนิดของฉันต้องหมดไปกับการชนของนายอีก ฉันรีบเยยหน้าขึ้นมองผู้ชายคนที่ชนฉันด้วยความฉุนสุดๆ
“.....” ยืนทำหน้างงๆ
“ O///O” ส่วนฉัน หล่ออ่ะ จมูกโด่ง หน้าใส ขาวววววว หึ้ยยยยยย นายเป็นผู้ชายจริงๆหรอเนี้ยะ ผิวระเอียดมากกกกกกก
“เธอ! เธอ!”
“เอ่อ คะ” ฉันถึงกับพูดแทบไม่เป็นภาษาเลย ลืมความฉุดหมดสิ้น นี่ฉันต้องโกรธตานี่นะ
“เป็นอะไรรึป่าว”
“ป่าวค่ะ” ฉันพูดพร้อมลุกขึ้นปัดฝุ่นที่ติดกระโปรง นี่ฉันลืมความฉุดเมื่อกี๊ไปหมดเลยหรอเนี้ยะ แต่ชั่งเถอะ นาทีนี้ฉันต้องรีบไปให้ทันก่อน เรื่องอื่นค่อยว่ากัน ฉันสายแล้วววววววววว
“เราขอโทษเธอด้วยนะที่เราวิ่งชนเธอ”
“อ่อ ไม่เป็นไรค่ะ” แหม่ๆ ฉันนี่กลายเป็นคนพูดเสียงหวานตั้งแต่เมื่อไรนะ แต่ชั่งเถอะ ตอนนี้ฉันต้องรีบไปตามที่รุ่นพี่นัดได้แล้ว ไม่รู้ว่าจะโดนทำโทษอะไรบ้าง สายขนาดนี้
“ฉันต้องรีบไปก่อนนะคะ ไว้เจอกันค่ะ” ฉันพูดไม่ทันจบประโยคดี ก็กึ่งเดินกึ่งวิ่งไปที่ลานรวมคณะรับน้องของคณะ ที่ตอนนี้มีทั้งเสียงกลองเสียงเพลงดังเป็นระยะๆ
แน่นอนค่ะ เป็นอย่างที่ฉันคิดไว้ คนมาสายก็ต้องโดนทำโทษไช่มั้ยล่ะ ตอนนี้หน้าฉันเต็มไปด้วย แป้ง ลิป แล้วก็สีไม่รู้ว่าสีทาบ้านหรือสีอะไร รู้อย่างเดียวว่าคันมากกกกก
“ชื่ออะไรคะน้อง แนะนำตัวให้เพื่อนๆฟังหน่อยค่ะ” พูดจบรุ่นพี่ก็ยื่นไมโครโฟนมาให้ฉัน
“สวัสดีค่ะ หนูชื่อฟาง” ให้ตายเถอะ บ้าจริงๆ คนเยอะมากๆอ่ะ ฉันพูดไม่ออก ปกติฉันเองก็ไม่ค่อยชอบมาพูดหน้าชั้นหรือพูดอะไรที่คนเยอะๆแบบนี้ด้วยสิ นึกไม่ออกอ่ะ ต้องพูดไรอีกล่ะ
“แค่นี้เองหรอน้อง แนะนำตัวยาวๆกว่านี้หน่อยดิ สั้นไป เอาใหม่ๆ”
แหม่พี่ ใครจะกล้าพูดล่ะ คนเยอะมากมายขนาดนี้ แถมทุกคนจ่องมองฉันเป็นตาเดียวเลย รวมถึงแก๊งเพื่อนสาวของฉันที่ติดตามพวงโยงกันมาจากโรงเรียนเก่า ตอนนี้พวกหล่อนก็พากันถ่ายคลิปฉันอีกนะ เอาเถอะฉัน
“พี่แก้มค่ะ มีน้องมาสายอีกคนค่ะ” พี่ที่ยืนต้อนรับอยู่หน้าลานตะโกนบอกพี่ที่ยืนถือไมโครโฟน
“ดีๆ เอาเข้ามาๆ จะได้มายืนเป็นเพื่อนน้องคนนี้”
ใครกันนะมาสายเหมือนเราเลย เย้ๆ มีเพื่อนแล้วววววววว
“O.O!”
“เธอ!”
บ้าๆๆๆ บ้าที่สุด ตอนนี้ฉันยิ่งสั้นเหงื่อไหลท่วมตัว รู้สึกว่าเหมือนจะมีไข้สะอย่างนั้น (เวอร์เกิ๊นนนนน)
“เอายังไงดีล่ะ จะให้แนะนำตัวแบบธรรมดา มันก็จะไม่สมกับที่เราเป็นเด็กศิลป์เนาะ เอางี้เต้นไปด้วยแนะนำตัวไปด้วยล่ะกันเนาะ”
“ห่ะ!!!!!!” ฉันอุทานเสียงดังจนพี่คนถือไมโครโฟนหันมามอง
“ให้น้องฟางก่อนแล้วกันจ๊ะ โทษฐานที่อุทานเสียงดัง” อิ้มมมมมม เยียมค่ะ
“สวัสค่ะ หนูชื่อฟาง จบจากโรงเรียนสายธาราวิทยา เรียนสาขาออกแบบ คณะศิลปกรรมศาสตร์ค่ะ ชอบกินกล้วยค่ะ”
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” เสียงหัวเราะดังสนั่น โอ้ยยยยยย ยัยบ้า คิดได้ไงชอบกินกล้วยแถมท่าเต้นฉันก็อุบาศได้ถ้วย รวมทั้งนายหน้าหล่อนี่ก็ด้วย หมั่นใส้ มีหน้ามาหัวเราะฉัน เชอะ! นายก็ต้องโดนเหมือนฉันเนี้ยะแหละ จะค่อยดูว่าความหล่อจะช่วยนายจากเสียงหัวเราะได้มั้ย
“พอๆๆๆ ไม่ต้องหัวเราะเพื่อนเลย ถึงคิวน้องล่ะจ๊ะสุดหล่อ”
“ครับ ผมชื่ออธิกิตต์ อมรพรรณ ชื่อเล่นชื่อบีม รหัสนักศึกษา 1213 จบมาจากโรงเรียนเซนจอร์น กำลังเรียนสาขาวิชานิเทศศิลป์ คณะศิลปกรรมศาสตร์ครับ ขอบคุณครับ”
เห้ย! อะไรอ่า ไม่ยุติธรรม ทำไมนายไม่หลุดเลยล่ะ ฉันนี่เตรียมหัวเราะนายอยู่นะ ตาบ้า! แถวท่าเต้นนายยังดูดีเหมาะกับหน้านายอีก แค่หล่อสินะ เลยทำไรก็ดูไม่น่าเกียจ
“เอาล่ะๆๆ ไปนั่งตายสีที่ป้ายเลยนะ เราจะเริ่มเล่นเกมกันล่ะ”
“ขอบคุณครับ/ค่ะ”
นั่งตามสีหรอ ฉันก็ลืมดูเลยว่าฉันอยู่สีไหน สีฟ้า แล้วแถวสีฟ้าล่ะ ทำไมวันนี้ฉันเซ่อแบบนี้นะ
“ฟางๆๆ ทางนี้ๆ”
“หืม” ฉันหันไปตามเสียงเรียกที่ไม่คุ้นนั้น
“นี่เธอ ยืนงงอยู่ได้ มานี่เดี๋ยวก็โดนแกล้งอีกหรอก”
บอกให้ก็ได้นะ ว่าคนที่เรียกฉันก็คือ ตาบีมหน้าหล่อนั้นแหละ แต่เดี๋ยวนะ นี่นายจำชื่อฉันได้ด้วยหรอเนี้ยะ ฮ๊ายยยยยยยย (ก็เมื่อกี๊เพิ่งแนะนำตัว -_-)
“นายก็ได้อยู่สีฟ้าเหมือนกันหรอ”
“ไช่ เธอนี่เอ่อรึป่าวนะ ทำไมดูมึนๆ ไม่ได้ถอนหร๋า”
นี่มันคือคำพูดของผู้ชายที่ชนฉันก่อนหน้านี้จริงๆหรอเนี้ยะ ไม่อยากจะเชื่อ คนๆนั้นดูสุภาพ หน้าหล่อ แถมน่าหลงไหล ผิดกับคนตรงหน้าฉันตอนนี้ที่ดุกวนประสาท และดูเหมือนจะปากเสียด้วย มีดีตรงที่หน้าเนี้ยะแหละ เลยทำให้คำพูดดูไม่น่าโมโห -///-
“อะไรของนาย ถอนๆ อะไร”
“ก็อาการแบบแฮงไง เธอไม่เคยเป็นหรอ”
“ไม่ย่ะ ฉันไม่กินเหล้า!” ไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆนะ ว่านิสัยตานี่จะตรงข้ามกับหน้าตาขนาดนี้ พูดจากวนๆ ท่าทางก้ยังกวนๆอีก
“โอเคๆๆ”
เป็นคนยังไงกันนะตานี่ ดีนะที่ฉันกับเขาไม่ได้เรียนสาขาเดียวกัน ไม่งั้นฉันว่ามันต้องไม่เป็นผลดีกับตัวฉันแน่ๆ
“พี่จะให้น้องๆจับคู่กันนะคะ แต่ห้ามจับคู่กับเพื่อนที่เรารู้จักอยู่แล้วนะ โอเค เริ่มคะ”
“เธอ คู่เรานะ”
“ห่ะๆๆ” อะไร! ฉันยังไม่ทันตกลงเลย อยู่ดีๆตานี่ก็มามั่วนิ่มจับคู่กับฉันสะงั้น
“พี่จะให้เวลาน้องๆ 5 นาทีนะ ถามข้อมูลเพื่อนที่คู่กับเราให้ได้มากที่สุด แล้วพี่จะสุ่มถามนะคะ”
ดีนะที่เราได้คู่กับตานี่ ไม่น่ายากชื่อก็รู้จัก จบจากที่ไหนก็รู้ เรียนอะไรฉันก็รู้ละ สบายล่ะฉันนนนน
“เธอมีแฟนยังอ่ะ”
“O.O” อะไรนะ ทำไมถามแบบนี้ ตาบ้า
“เธอ! เป็นอะไรรึป่าว”
“ป่าวๆ ยังอ่ะ” ไม่หรอกเขาคงถามเผื่อพี่เขาสุ่มแหละ ไม่มีไรหรอกหน่า -///-
“เราก็ว่างั้นแหละ ฮ่าๆๆๆ”
พูดจบ ตานี่ก็หัวเราะอย่างน่าตบเชียว ทำไมย่ะ หมายความว่าไงอ่ะ พูดงี้ยิ่งกว่าตบหน้าฉันอีกนะ
“แล้วนายล่ะ มียัง”
“ยัง ถามทำไม จะจีบผมเหรอครับ”
โอ้ยยยยยย หลงตัวเองงงง ฉันถามเป็นมารยาทย่ะ จริงๆก็อยากรู้อยู่เหมือนกันนะ โถ ทำเป็นมาหัวเราะฉัน ตัวเองก็ยังไม่มีเหมือนกันแหละ ชิ
“นายนี่หลงตัวเองเหมือนกันนะ”
“ฮ่าๆๆ ก็เธอถามแบบนี้หนิ”
“แต่นายเป็นคนถามฉันก่อนนะ คนที่ควรคิดว่าโดนจีบ น่าจะเป็นฉันมากกว่า”
อะไรของตานี่ นี่ถ้าไม่ติดว่าหน้าหล่อนะ ฉันจะปี๊ดไส่ให้ พูดจากวนประสาทอยู่ได้ สาระที่คุยก็ไม่ได้เกี่ยวอ่ะไรกับที่พี่เค้าให้ถามเล๊ย
“เอาล่ะจ๊ะ พอๆๆเลิกถามเลิกคุยกันได้แล้วนะ พี่จะเริ่มเดินสุ่มอแล้วนะ”
เอาแล้วๆๆ หวยจะออกที่ฉันอีกรึเปล่านะ พี่เขาเริ่มเดินมาที่ฉันด้วย ไม่หรอก เขาคงไม่ถาคนหน้าเดิๆหรอกมั้ง
“น้องค่ะ เพื่อนน้องเกิดวันที่เท่าไร” นั้นไงฉันว่าพี่เขาต้องเกลียดฉัน
“เอ่อ...” ตายแล้ววววว ฉันลืมถามไปเลย แต่ใครจะคิดล่ะว่าพี่เขาจะถามอะไรลึกขนาดนี้
“พี่นับถึงสามนะคะ ถ้าตอบไม่ได้ พี่จะแต่งหน้าให้น้องนะ”
“13 ตุลา ค่ะ” เออเอาหน่ามั่วๆไปเถอะ
“ใช่มั้ยคะน้อง” ว่าแล้วพี่เขาก็ยืนไมโครโฟนไปที่บีม สาธุ๊ ขอให้ตานี่เอ่อออห่อหกไปกับฉันด้วยเถอะ แค่นี้หน้าฉันก็เลอะมากพอแล้ว คันด้วย TT
“ไม่ไช่ครับ”
อื้มมมมมม ฉันบอกแล้วไงคะว่าวันนี้มันเป็นวันซวยของฉันนนนนนน
“น้องมั่วหนิ อย่างนี้ต้องโดนแต่งสวยสิ มาๆๆ แต่งหน้าให้น้องหน่อย”
ว่าแล้วพี่เขาก็เรียกเพื่อนมาลุ่ทแต่งหน้าฉัน เอาให้เต็มที่เลยค่ะพี่ เอาให้กลับบ้านแล้วพ่อแม่จำไม่ได้กันไปเลยค่ะ TT
ฝ้ายฟู เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 7 ม.ค. 2558, 14:51:42 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 7 ม.ค. 2558, 14:51:55 น.
จำนวนการเข้าชม : 738
| ชมรมกิจกรรม >> |