บ้านใกล้ใจเคียง
เพราะหัวใจใกล้กัน...เพียงรั้วกั้น
อยู่ ๆ ในอกมันก็เต้นเร่าด้วยความยินดี แต่...ยังหรอก ชยพัทธ์ไม่มีทางผลุนผลันออกไปทักโดยที่ยังไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใครแน่ ยิ่งวิสัยทัศน์พร่าเลือนไม่เอื้อให้เห็นอะไรมากไปกว่าท่าทางร้อนรนของ ‘เธอ’ ขณะชะเง้อชะแง้มองเข้าไปในบ้านร้างซึ่งมันก็ไม่น่าจะแปลได้หลายทางนัก เขากำลังสงสัยและคิดว่าเจ้าหล่อนอาจเป็นญาติฝ่ายบิดาที่มาต้อนรับเขากลับบ้านหรือเปล่า
...ถ้าตลอดสิบสามปีนั่นได้กลับมาสักครั้งก็คงรู้หรอก...
“พี่พัด ! นั่นพี่พัดใช่ไหมคะ”
ต่างจากเสียงถอนหายใจเรื่อยเปื่อยของเขา หญิงสาวปริศนาคนนั้นร้องตะโกนแข่งเสียงฝน กึ่งเดินกึ่งวิ่งข้ามฝั่งมาหยุดยืนฉีกยิ้มกว้างอยู่ตรงหน้าเขาซึ่งกำลังงงงัน สมองประมวลความจำโดยอัตโนมัติว่าเคยเห็นเธอมาก่อนหรือไม่
อยู่ ๆ ในอกมันก็เต้นเร่าด้วยความยินดี แต่...ยังหรอก ชยพัทธ์ไม่มีทางผลุนผลันออกไปทักโดยที่ยังไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใครแน่ ยิ่งวิสัยทัศน์พร่าเลือนไม่เอื้อให้เห็นอะไรมากไปกว่าท่าทางร้อนรนของ ‘เธอ’ ขณะชะเง้อชะแง้มองเข้าไปในบ้านร้างซึ่งมันก็ไม่น่าจะแปลได้หลายทางนัก เขากำลังสงสัยและคิดว่าเจ้าหล่อนอาจเป็นญาติฝ่ายบิดาที่มาต้อนรับเขากลับบ้านหรือเปล่า
...ถ้าตลอดสิบสามปีนั่นได้กลับมาสักครั้งก็คงรู้หรอก...
“พี่พัด ! นั่นพี่พัดใช่ไหมคะ”
ต่างจากเสียงถอนหายใจเรื่อยเปื่อยของเขา หญิงสาวปริศนาคนนั้นร้องตะโกนแข่งเสียงฝน กึ่งเดินกึ่งวิ่งข้ามฝั่งมาหยุดยืนฉีกยิ้มกว้างอยู่ตรงหน้าเขาซึ่งกำลังงงงัน สมองประมวลความจำโดยอัตโนมัติว่าเคยเห็นเธอมาก่อนหรือไม่
Tags: เรื่องสั้น
ตอน: ๓/? (ลบ)
ชลิน เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 22 มี.ค. 2558, 16:22:52 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 20 ก.ย. 2560, 13:51:43 น.
จำนวนการเข้าชม : 1016
| << ๒/? (ลบ) | ๔/๔ (ลบ) >> |
